خرید شرکت تولید کننده پروبیوتیک و خوراک میگو Epicore ایالات متحده توسط Neovia فرانسه
شرکت خوراک دام فرانسوی Neovia، شرکت Epicore واقع در آمریکای شمالی که متخصص در زمینه تولید خوراک میگو و پروبیوتیک می باشد و در بازار جهانی صنعت آبزی پروری به ویژه میگو، فعالیت می کند را خریداری کرده است.
دسترسی به بازار میگو اکوادور
مدیر شرکت Neovia گفت که این معامله، دسترسی مستقیم به بازار میگوهای اکوادور را برای ما فراهم می کند. همچنین این اقدام به تقویت و استحکام گروه تخصصی شناخت آبزی پروری در آمریکای لاتین و ویتنام نیز کمک می کند.
مدیر شرکت Neovia افزود: شرکت Epicore دارای تخصص در تولید خوراک مایع برای لاروهای میگو و متخصص در تولید پروبیوتیک می باشد و در سطح جهانی شناخته شده می باشد.
طبق آمار سازمان غذا و کشاورزی ، شرکت Epicore دارای فضای ذخیره سازی و مرکز تکنیکی در شرکت های زیرمجموعه اش در اکوادور می باشد که توزیع محصولات و خدمات خود را دراین کشور، به عنوان بزرگترین تولید کننده میگو در قاره آمریکا و چهارمین تولید کننده بزرگ جهان را تسهیل می کند.
صادرات میگو اکوادور بین ماه های ژانویه تا مه ٢٠١٧ به ١٦٧ هزار تن رسیده است که نسبت به مدت مشابه سال گذشته ١٤٪ رشد داشته است. در ماه ژوئن، طبق آمار منتشر شده توسط اتاق آبزی پروری اکوادور، صادرات میگو حدود ٣٩ هزار تن افزایش یافت که نسبت به مدت مشابه سال قبل ٢١ درصد افزایش داشته است.
در اوایل ماه جاری شرکت BioMar دانمارکی اعلام کرد که در یک مرکز تحقیقاتی میگو سرمایه گذاری کرده است، و این در حالی است که در ماه ژوئن امسال ٧٠ درصد سهام شرکت Alimentsa در اکوادور را خریداری کرد. در ماه ژوئیه، شرکت Skretting نیز اعلام کرد که ظرفیت تولید خوراک میگو در کشور آمریکای لاتین را افزایش می دهد و تا سال ٢٠١٩، کارخانه جدید این شرکت به ظرفیت ٤٧٠ هزار تن نیز تکمیل خواهد شد. فراموش نکنیم که کارگیل نیز به شدت در بازار خوراک میگو سرمایه گذاری می کند.
پروبیوتیک ها نقش موثری در کاهش استرس و میزان مرگ و میر میگوها دارند و به رشد پایدار در استخرهای میگو کمک می کند. با توجه به ظهور چندین بیماری مانند سندرم زودرس مرگ (EMS) و ویروس سندرم لکه سفید در مناطق تولید میگو در سال های اخیر، دارندگان مزارع میگو باید مدل تولید خود را تطبیق داده و اقدامات جدیدی را برای کنترل استخرهای خود در نظر بگیرند. از نظر این اقدامات می توان به کنترل کیفیت آب، ایمنی زیستی، لاروهای با کیفیت بهتر و همچنین استفاده از پروبیوتیک ها اشاره کرد.
رشد در آسیا
مدیر شرکت Neovia می گوید که خرید شرکت Epicore به رشد صنعت میگو در آسیا نیز کمک می کند. در آسیا ٤ کشور صادر کننده بزرگ میگو یعنی، چین، هند، ویتنام و اندونزی قرار دارند.
این شرکت فرانسوی بیش از ٢٠ سال است که در کشور ویتنام فعالیت می کند؛ در حال حاضر دارای پنج سایت تولیدی، دو مرکز تحقیقاتی، ٦ سیستم عامل لجستیک، دو مرکز فنی و یک آزمایشگاه تجزیه و تحلیل در ویتنام می باشد. تجهیزات این شرکت تولید خوراک صنعتی، خوراک آبزیان و خوراک حیوانات خانگی را پشتیبانی می کند.
بسیاری از ما در فصل تابستان و اوایل پاییز مشکلات مختلفی با وجود پشه و مگس داخل منزل داریم و معمولا به راهحلهای شیمیایی یا پر هزینه فکر میکنیم درحالی که طبیعت راهکار سادهای را مقابل ما قرار داده است. برای اینکار بهترین گزینه پرورش یک گلدان گیاه ریحان داخل منزل است چون این گیاه اصولا دافع حشراتی همچون پشه و مگس است ضمن اینکه میتوانید هر چند روز یکبار از برگهای تازه ریحان استفاده کنید.
با توجه به افزایش گمانهزنیهای مربوط به وقوع زلزله شدید در تهران و بحران تخلیه مصدومان یا بازماندگان شهرداری تهران اقدام به انتشار نقشههای تخلیه ایمن محلههای مختلف کرده که میتوانید از طریق لینک زیر از آن استفاده کنید در این لینک نام منطقه و محله خودتان را انتخاب کرده و نقشه را ملاحظه یا دانلود کنید . فراموش نکنید بد نیست یکبار به صورت امتحانی خطوط عبوری را تجربه کنید تا در صورت وقوع بحران بتوانید به سادگی به نقطعه مورد نظر برسید. البته میتوانید روی کلمه زلزله که برنگ آبی در سطر اول قرار دارد کلیک کنید تا به آدرس مربوطه وارد شوید.
http://www.tehran.ir/Default.aspx?tabid=401
اگرچه چین به عنوان صادر کننده عمده گردشگر به جهان شناخته شده است اما درآمد گردشگری چین در روند رو به توسعه خود طی سالهای اخیر با 14 درصد رشد سالانه ، در سال گذشته به مرز408 میلیارد دلار رسید.
به گزارش چاینا دیلی به نقل از مدیر گردشگری این کشور ، گردشگری داخلی این کشور در سال گذشته با 15 درصد رشد سالانه به 2.9 میلیون سفر رسید که 10 درصد بیشتر از سال 2011 بود. "شائوکوای وی" مدیر توریسم ملی چین یادآور شد که حدود 80 میلیون گردشگر چینی نیز سال 2012 به خارج از کشور سفر کردند که برابر با 15 درصد رشد سالانه است.
این تعداد گردشگر چینی همان گروه گردشگرانی هستند که سبب رونق گردشگری در دیگر کشورهای جهان و از محرکهای قدرتمند توریسم در مقاصد گردشگری مختلف جهان شناخته شدهاند. با این حال در مقایسه با رشد تعداد گردشگران چینی، تعداد گردشگران خارجی که به چین سفر کردهاند در حدود 133 میلیون گردشگر براورد شده که 1.5 درصد نسبت به سال گذشته کمتر بوده است.
همچنین 57.4 میلیون گردشگر خارجی دراین کشور، حداقل برای یک شب در این کشور اقامت کردهاند که نسبت به سال 2011 رشدی نداشته است. میزان درآمد چین از محل گردشگر داخلی حدود 48.5 میلیون دلار بود که تقریبا برابر با همان میزان سال گذشته بوده است.
وزارت گردشگری چین کسب بیش از 85 تریلیون یوان را در سال 2013 هدف قرار داده که برابر با 11 درصد بیشتر ازدرآمد این کشور درسال گذشته است. چین سومین مقصد گردشگری جهان و نیز سومین کشوری است که بیشترین تعداد گردشگر را به کشورهای دیگر جهان میفرستد.
رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی گفت: ورود زائر به مشهد سالانه بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد میکند و باید قدر این موضوع را دانست، اما توجیه اقتصادی هتلداری از میان رفته است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، گردشگری یکی از بخشهای اساسی در اقتصاد خراسان رضوی است و به همین علت باید به توسعه آن توجه بسیار زیادی داشت.
یکی از شاخصهای بسیار مهم در اقتصاد گردشگری شهر مشهد مقدس این است که قسمت عمده آن توسط بخش خصوصی اداره میشود و در همین راستا خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس گفتوگویی با محمد قانعی؛ رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی و رئیس اتحادیه هتلداران این استان داشته که مشروح آن را در زیر میخوانید.
تسنیم: به عنوان فردی که در حوزه گردشگری فعالیت دارید فکر میکنید به چه علت هر سال نسبت به سال قبل میزان ماندگاری زائر در مشهد مقدس کاهش پیدا میکند؟
قانعی: رکود موجود در بازار تا حدودی در این امر مؤثر است اما موضوع دیگری که در این حوزه تأثیر بسیار دارد این است که مشهد شهری است که هر ساله تعداد زیادی از مردم برای زیارت به آن وارد میشوند و اگر ما نتوانیم خواستههای مردم را برای مدت زمانی که خارج از زیارت در شهر سپری میکنند برآورده سازیم نمیتوانیم آنها را به ماندن در مشهد ترغیب کنیم و طبیعی است که مدت زمان باقی ماندن در مشهد را منحصر به زیارت کرده و پس از آن به شهر خود بازمیگردند.
دوم اینکه نسل جوان ما خواستههای متفاوتی با نسل سالمند دارد و باید آنها را نیز در نظر بگیریم چراکه هم اکنون بخش زیادی از جوانان بعد از باقی ماندن مدت کوتاهی در مشهد خسته شده و خانواده خود را نیز به شهر مبدأ بازمیگردانند.
به عنوان مثال اگر در ارتفاعات مشهد مقدس یک تلهکابین نصب شود خودش به تنهایی یک روز مدت زمان ماندگاری زائر را افزایش میدهد چراکه وقت خالی یک روز فرد را پر میکند. جشنوارههای فرهنگی مناسب در شهر مشهد بسیار کم برگزار میشود و این مسئله هم سبب میشود که تمایل مردم برای باقی ماندن در شهر مشهد کاهش پیدا کند.
مهمترین بخش یعنی جذابیت برای آمدن مهمان به مشهد مقدس را به واسطه وجود حرم مطهر حضرت ثامنالحجج(ع) در این شهر داریم اما همت لازم برای نگهداری زائران در این شهر وجود ندارد که باید به آن توجه ویژه داشت.
تسنیم: طرح مبدأ به مبدأ هم اکنون در چه وضعیتی است و اجرای آن چگونه پیش میرود؟
قانعی: این طرح کمابیش اجرا میشود اما بیشتر به شهرهای مبدأ ارتباط دارد، برخی از نهادها مانند تأمین اجتماعی، سپاه و بسیج این طرح را اجرا میکنند اما توفیق بیشتر آن منوط به همکاری رسانه ملی است و باید گفت هیچ نوع مشکلی برای خدمات رسانی به زائران در شهر مشهد وجود ندارد.
همه ما باید در شهر به اتفاق نسبت به فراگیری فرهنگ میزبانی همت بیشتری داشته باشیم و اگر از مقام معنوی زائر حرم مطهر امام رضا (ع) گذر کنیم خود مشهدیها باید بدانند نحوه برخورد با زائران و مسافران چه قدر میتواند در اقتصاد شهر مشهد کمک دهنده باشد و این موضوع باید در نظر گرفته شود که ورود زائر به این شهر سالانه بیش از 100 هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد میکند و باید قدر این موضوع را دانست.
مشهد به عنوان پایتخت معنوی جهان بوده و باید متناسب با همین لقب از زائران امام هشتم پذیرایی کرد آستان قدس رضوی در حوزه آداب تکریم اقدامات مناسبی را انجام داده اما این مسئله باید در تمام سطح شهر مشهد توسعه پیدا کند.
تسنیم: ساختارهای حمل و نقلی درون شهری و برون شهری مشهد مقدس را برای توسعه گردشگری در چه سطحی میبینید؟
قانعی: ساختارهای حمل و نقل برون شهری در شهر مشهد به نسبت مناسب هستند؛ حدود 50 درصد مقاصد قطارهای مسافرتی کشور مشهد مقدس است و ناوگان اتوبوسرانی این شهر نیز گستردگی مناسبی داشته و خدمات رسانی خوبی دارد؛ علاوه بر اینها فرودگاه شهر مشهد دومین فرودگاه بزرگ ایران است و از نظر زیرساخت نیز وضعیت خوبی دارد.
اما در بعد پروازهای خارجی ورودی در فرودگاه قدری مشکل وجود دارد و نیاز است برای صدور روادید و کارهای گمرکی این مسافران قدری امکانات به وجود بیاید؛ همچنین فراگیری زبانهای بینالمللی برای افراد حاضر در فرودگاه مشهد بسیار ضروری است که باید روی آن تمرکز مناسبی داشت.
در داخل شهر مشهد با توسعه خطوط قطار شهری و وسایل حمل و نقل عمومی مناسب مشکلی وجود ندارد اما نیاز به آموزش رانندگان در بخش حمل و نقل عمومی آن گونه که شایسته امام هشتم(ع) است محسوس است چراکه ما گاها شاهد برخی از برخوردهای نامناسب رانندگان با زائران هستند.
تسنیم: وضعیت اماکن اقامتی و هتلهای شهر مشهد به چه صورت است؟
قانعی: در مشهدمقدس از نظر هتلداری وضعیت واقعا مطلوب بوده و مشکلی وجود ندارد؛ علاوه بر اینکه خدماتی که در هتلهای شهر مشهد ارائه داده میشود مطلوبتر از متوسط کشوری است در حالی که قیمت خدمات آنها پایینتر است.عرضه و تقاضا در مشهد به نفع زائران بوده و مشکلی از این نظر وجود ندارد و متوسط سنی اماکن اقامتی 6 سال است.دفاتر هواپیمایی زیادی در مشهد فعالیت دارند که امید میرود این تعداد، در جذب مسافر از خارج شهر مشهد نیز فعالیت داشته باشند چراکه هم اکنون بیشتر فعالیت آژانسها بر خروج مسافر از شهر مشهد است و نیاز به ورود مسافر نیز دیده میشود.
تسنیم: مشکلاتی در مورد نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده در صنف هتلداری وجود داشت آیا این مشکلات هم اکنون رفع شده است؟
قانعی: اعتراضی که واحدهای اقامتی اعم از هتل، هتل آپارتمان و مهمانپذیر به نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده داشتند این بود که اساسا صنف هتلداری به گونهای نیست که فرد بتواند محصولی را تولید و انبار کرده و آن را بفروشد و ظرفیت اقامتی مشهد در بخش زیادی از سال خالی است و باید این موضوع در نظر گرفته شود.
تسنیم: در یکی از مصاحبههای خود عنوان کرده بودید که بیشتر هتلهای شهر مشهد هم اکنون ورشکسته هستند بر چه مبنایی این موضوع را بیان کرده بودید؟
قانعی: عمدتا هتلداری در ایران توجیه اقتصادی ندارد، کما اینکه شاهد این هستیم که در بسیاری از شهرهای ایران اصلاٌ هتل ساخته نشده هم اکنون سرمایهگذاری سنگینی مانند هتلداری نمیتواند به اندازه هزینههای خود درآمد داشته باشد و هزینههای سربار مانند اشتراکات، مجوز ساخت، مالیات و بیمه بردوش هتلداران سنگینی میکند؛ با توجه روند کنونی که به ویژه در شهر مشهد در حوزه ساخت هتلها وجود دارد توجیه اقتصادی این حرفه به طور کامل از بین رفته است.
تسنیم: به نظر شما کاستی عملکرد در حوزه گردشگری در شهر مشهد دیگر در چه مواردی وجود دارد؟
قانعی: مشهد شهری است که ظرفیت برای رسیدن به بهترین درآمدها از بخش گردشگری را دارد و ما میتوانیم اقدامات مناسبی را انجام دهیم ما آئینهای بسیار خوبی در حوزه فرهنگی داریم که میتوانیم به واسطه آنها تعداد زیادی زائر را به این شهر جذب کنیم اما از آنها استفاده نمی کنیم.
موسیقی سنتی و محلی خراسان رضوی که وجه معنوی بسیار مناسبی دارد به طور کامل به مردم نشان داده نشده و ییلاقات اطراف مشهد درست معرفی نمیشوند با اینکه همین ییلاقات میتوانند سهم زیادی در جذب و ماندگاری زائر داشته باشد.
همچنین باید در حوزه تبلیغات برون مرزی نیز فعالیت داشته و با تناسب فصل رقابتپذیری را در حوزه گردشگری به وجود آورد و علاوه بر اینها باید بتوان روی سفرهای گروهی تمرکزی بیشتر داشت.
متأسفانه باید گفت که این گلایه وجود دارد که در شهری مانند مشهد هنوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فعالیت درست و مدونی نداشته و طرح جامع گردشگری هنوز تصویب و ابلاغ نشده که این مسئله خود به خود سبب به وجود آمدن برخی از مشکلات در مدیریت حوزه گردشگری در شهر مشهد شده است.
با توجه به انتشار تصاویر آتشسوزی در تالاب میقان اراک به عنوان یکی از سایتهای بسیار معتبر پرندهنگری و طبیعت گردی استان مرکزی ساعاتی پیش هواپیماهای آب پاش در آسمان این تالاب ارزشمند به پرواز در آمدند. مسئولان محلی امیدوارند با توجه به روند عملیات اخیر به سرعت آتش فرونشانده شده و در نهایت شرایط این تالاب که میزبان هزاران پرنده مهاجر در فصل سرماست به حالت عادی باز گردد.
علاقه همگی ما به زنده نگهداشتن خاطرات گذشته باعث شده تا علاوه بر سرزدن به موزهها و دیدن آثار تاریخی گذشتگان قطعه یا وسیلهای هم که زیاد از دوران ما دور نیست را در منزل خود نگهداری کنیم. مجسمههای قدیمی و گاهی اسکناس یا حتی تمبر جزو وسایلی هستند که چندی اکثر ما را به خود مشغول کرده بودند، اما مدتی است که دوباره حتی سمارهای قدیمی؛ اتو ذغالی یا حتی آفتابه و لگنهای قدیمی نیز دوباره به زندگی دیجیتالی ما راه یافتند.
گرچه بسیاری با فکر کردن به اجناس عتیقه یا موزهها و ممنوعیت خرید و فروش آنها خواهند افتاد، اما بحث امروز ما اجناس باستانی یا کهن نیست؛ بلکه لوازمی است که امروز از یک قرن پیش بسادگی در سمساریهای گوشه و کنار شهرمان یافت میشود، خصوصا اگر در شهرستانها زندگی میکنیم.
اگر از لوازم دست دوم داخل این مغازهها که از شیرمرغ تا جان آدمیزاد میفروشند، بگذریم لوازمی خاک گرفته و کهنه یا همان آنتیک که ارتباطی مستقیم با دوران گذشته همگی ما دارند خودنمایی میکنند و احساس خاصی به هریک از ما میدهند. پنکه قدیمی، سماورهای نفتی، رادیو لامپی یا حتی یخچال نفتی، دیگ مسی یا چراغ سهفتیله از جمله این لوازم هستند که مدتی زمان زیادی نیست که از زندگی پدر بزرگها و مادربزرگانمان حذف شدهاند و به خاطره تبدیل شدهاند. لوازمی که هماکنون بازار بسیار خوبی به دست آورده و حتی بسیاری را به عنوان کلکسیونر جلب خود کردهاند.
چه کسی فروشنده است و کدام خریدار
شاید این بازار مکاره خیلیها را به خود مشغول کرده و در مراکز خرید و فروش اینگونه اجناس جای خریدار و فروشنده کاملا مشخص نیست، اما با نگاهی ساده میتوان دقیقا پی به جایگاه هر طرف برد و آنها را از یکدیگر تمیز داد. برای یافتن جواب این پرسش کافی است که به یکی از مراکز خرید و فروش اجناس آنتیک مثل خیابان مازندران، حوالی میدان امام حسین یا خیابان چرچیل و خیابان منوچهری سری بزنید و با فروشندگان و یا حتی دستفروشان این اجناس کمی گپ بزنید.
گرچه هماکنون بسیاری از بالانشینهای تهرانی هم مراکز مختلفی از این فروشگاهها را با شکل و شمایلی نوین به خود اختصاص دادهاند، اما هنوز هم نوستالژی این اجناس باعث شده تا اکثر علاقهمندان به این اجناس سر از مراکز یادشده قدیمی تهران درآورند و دست به جیب شوند.
به هر حال حوالی میدان امام حسین موفق شدم با شریفی، صاحب یکی از مغازههای سمساری که اجناس قدیمی هم میفروخت، صحبت کنم. او که راه پدر را ادامه داده است، ابتدا کمی با نگرانی به سوالات من جواب داد، اما ظاهرا پس از مدتی خودمانی شد و سر درد و دلش باز شد و فروشندگان و خریداران این اجناس را با تقسیمبندی بسیار جالبی از هم تفکیک کرد.
«ببین آقای خبرنگار در این زمینه فروشندهها معمولا سه گروه هستند؛ یکی آنهایی که از این راه مثل من کاسبی میکنند که البته این گروه با کمی تامل اقدام به فروش میکنند، چون میدانند این لوازم مثل حساب سپرده پسانداز بلندمدت بانکی سودآور است و هرچه دیرتر آن را بفروشی، سود قابل توجهتری می برند. اما گروه بعدی پوللازمها هستند که با توجه به گرفتاریهای مالی خود و البته اجناسی که از گذشته به یادگار دارند، روانه بازار میشوند و دل از یادگاریهایشان میکنند. ولی سومین گروه که امروزه نیز زیادتر از دو گروه دیگر در بازار دیده میشوند، آنهایی هستند که جای نگهداری از این اجناس را ندارند و سعی میکنند اجناس حجیم و بزرگتر را زودتر رد کنند تا کوچکترها را راحتتر نگهداری کنند.
تکلیف پوللازمها که روشن شد؛ آنها برای جبران مشکلات مادی خود، چشم روی تمام خاطرات و البته یادگاریهایشان میبندند، اما آنهایی که در قوطی کبریتهای امروزی یا همان آپارتمان زندگی میکنند، چارهای ندارند که گذشته خود و خانواده را فراموش کنند و دل به دریا میزنند و روانه بازار میشوند. مثلا فکر کن کسی که در آپارتمان 50 متری کوچکی که حتی خودش هم در آن بسختی زندگی میکند، چگونه میتواند یک ساعت پاندولدار بزرگ قدیمی را نگهداری کند یا اینکه یک لوستر قدیمی را به سقف کوتاه خانهاش آویزان کند. فکر میکنی این شخص به گذشته و نیاکانش اهمیت میدهد، فقط میخواهند خودش را از این اجناس خلاص کند.
شریفی در ادامه فهرست فروشندگان اجناس آنتیک به آنهایی اشاره میکند که اصلا ارزش جنسی که میفروشند را نمیدانند و می گوید این افراد اغلب جوانترها هستند. شریفی در مورد فروشندگان نیز یک تبصره هم اضافه میکند و میگوید: در حال حاضر بیشتر فروشندگان اجناس قدیمی به غیر از گروههای قبلی کسانی هستند که به دلیل فوت پدر و مادرشان برای نگهداری لوازم قدیمی به یادگار مانده از آنها هم به توافق نمیرسند و دست به فروش این اجناس میزنند و پولش را به عنوان ارثیه بین خود تقسیم میکنند. من این گروه را هم جزو آنهایی که جایی برای نگهداری لوازم قدیمی ندارند، قرار میدهم.
اما به خریداران برسیم. در این بخش هم چهار گروه داریم؛ اولین گروه همکاران من هستند و گروه بعدی هم خانوادههایی هستند که پولشان زیادی کرده و چشم و همچشمی آنها را روانه بازار لوازم آنتیک می کند و وقتی به این مراکز میآیند، فقط میگویند هرچه قدیمیتر بهتر و هیچ شناختی از خرید خود ندارند. پلاک ماشین، مدال، شانه یا هر چیزی که بوی کهنگی بدهد، برایشان کافی است. گروه سوم آنهایی هستند که کلکسیون دارند و با آگاهی کامل روانه بازار میشوند و به این اجناس علاوه بر سرمایه به عنوان حفظ آثار باستانی فکر میکنند، اما جالبترین مشتریان ما مدتی است که تهیهکنندگان سریالها و سینما شدهاند. این گروه برای ساخت سریالهای تاریخی و قدیمی و ساخت صحنه نیازمند این لوازم هستند، البته برخی از آنها اول فیلمبرداری اقدام به خرید میکنند و پس از آن هم بعضا با سود دوباره در صف فروشندگان قرار میگیرند.
جالب است بدانید این لوازم به چون در فلان فیلم از آنها استفاده شده دوباره ارزش افزوده دارند. اگرچه تعداد کمی از لوازم یادشده دوباره وارد بازار میشود و بیشتر آنها بین خود عوامل فیلم یا سریال دست به دست میشود، اما آنهایی هم که وارد بازار میشوند، با چند برابر قیمت اولیه به مشتریان فروخته میشوند.
قیمتگذاری چگونه است؟
وقتی مشغول قدم زدن در مغازه شریفی بودم، ناگهان تابلویی بسیار زیبا و خاک گرفته توجهم را جلب کرد. قیمت آن را پرسیدم که گفت این تابلو دو میلیون تومان قیمت دارد. کمی شوکه شدم و پرسیدم چرا ، شروع کرد و گفت:چوب قاب آن بهترین چوب گردو و اثر هنری فلان شخص است و خود تابلو هم مربوط به فلانی بوده که حدود 80 سال پیش از لهستان آورده شده است. صحبت او را قطع کردم و پرسیدم که مبنای قیمتگذاری این تابلو چه بوده است؟ گفت اولا توافق بین خریدار و فروشنده، دوما اصالت کار و قدمت آن حالا یا شما که خریدار هستی متوجه خرید خود هستی یا اینکه صرفا به علاقه خودت پول میدهی. شریفی اضافه میکند البته اصالت برخی کارها کاملا مشخص است، پس این موضوع یعنی توافق بین خریدار و فروشنده منتفی میشود، مثلا میتوان در این مورد به گرامافون یا رادیو لامپی که حدود ساخت ان مشخص است اشاره کرد. بعضی از لوازم هم که تاریخ ساخت یا تولید دارد، مثل قابلمه، کفگیر، ملاقه، لگن، اتو، سماور که تاریخ ندارند پس توافق بین دو طرف حاکم معامله است و همین موضوع گاهی باعث تقلب های فراوان شده است، چون مردم میخرند، آنها هم میفروشند.
البته من این موضوع را با اتحادیه سمساران و امانتفروشان تهران در میان گذاشتم که متوجه شدم شریفی کاملا از روی حوصله و دقیق پاسخ داده، ولی به موضوع جالبتری هم رسیدم. شریفی در ادامه میگوید: البته هستند افرادی که در این حرفه چند دهه فعالیت کردهاند و هماکنون به عنوان کارشناس آنتیک هستند و برای مشاوره به آنها مراجعه میشود و آنها هم در مقابل دریافت حق مشاوره، قیمت و اصالت جنس را تعیین میکنند. بنابراین غیر از توافق می توان به قیمت گذاری کارشناسان خبره در این زمینه اشاره کرد.
سمساریها آنلاین شدهاند
از شریفی پرسیدم که شنیده ایم که بسیاری از اجناس آنتیک هم اکنون در اینترنت فروخته می شود ؛ نظر شما در این باره چیست؟ میگوید مدتی بود که آگهیهای روزنامه برایمان دردسرساز شده بود، چون بیشتر فروشندگان و البته همکاران من از این طریق اقدام به خرید و فروش میکردند، اما هماکنون دنیای مجازی یا همان اینترنت معروف، رقیب سرسخت ما شده. کامپیوتر روی میزش را که البته آنهم به نوعی عتیقه بود، روشن کرد و از حال و هوای قدیمی مغازهاش وارد عصر ارتباطات شد و کلمه آنتیکفروشی را در بازار مکاره گوگل جستجو کرد، ناگهان با چندصد وبسایت روبهرو شدم که کاملا حرفهای کار کرده بودند. عکس جنس همراه قیمت آن و شماره تلفن فروشنده زیر آن قید شده بود. تازه متوجه شدم که سمساریها هم آنلاین شدهاند.
اما آنچه که مشخص است اینکه روند حرکت اینگونه اجناس از شهرستانهای دورافتاده به سمت پایتخت و گاهی هم به خارج از مرزها مثل کشورهای عربی است. در این زمینه شریفی می گوید بسیاری افراد در روستاها و شهرهای دورافتاده این اجناس را میخرند و پس از آماده کردن این اجناس آنها را وارد دنیای مجازی میکنند و در بازار خود عرضه میکنند، به همین دلیل بیشترین آگهیهای دنیای صفر و یک، یا همان آنتیکفروشیهای دیجیتالی مربوط به شهرستان است که پس از تسویه حساب جنس مورد نظر را درب منزل یا مغازه خود دریافت میکنند.
به هر حال علاقه روزافزون مردم به نگهداری اجناس قدیمی به دلیل ناراحتی از زندگی حال حاضرشان و یادآور دلخوشیهای سابق باعث شده تا آنتیکفروشها از رونق خاصی برخوردار شوند و بازارشان سکه شود.
از گذشته های دور ایرانیان به خوش سفر بودن شهره بودند و هستند. کوچک ترین فرصتی برای گشت یکی دو روزه را درمی یابند و راهی سفر می شوند؛ هرچند ایران هم اکنون به عنوان یکی از پرجاذبه ترین مقاصد گردشگری جهان توسط سازمان جهانی گردشگری معرفی شده، اما این کشور باستانی در زمینه جذب گردشگران بین المللی هنوز موفق نبوده است که بسیاری از کارشناسان داخلی و البته خارجی ها نبود زیرساخت های متناسب با نیاز روز جامعه را از اصلی ترین موانع در این زمینه عنوان کرده اند . اگر با توجه به این فرضیه که یکی از زیرساخت های مورد نظر مراکز اقامتی در کشورمان است و از گردشگران خارجی ها بگذریم، نوبت به خودی ها می رسد که در می یابیم سفر و گردشگری بین آنها هنوز با استانداردهای بین المللی فاصله زیادی دارد.
بدون تردید همه می دانیم اولین دغدغه هر مسافری طی سفر، محل اقامت و دسترسی به امکانات اولیه زندگی است و بیشتری هزینه در این زمان مربوط به اقامت گردشگران برآورد شده است، بنابراین با فراهم شدن این امکانات در هرجای دهکده جهانی، گردشگران بدون نگرانی بار سفر را زمین گذاشته و اتراق می کنند.
این دقیقا کلیدی ترین نکته برای رشد و رونق گردشگری در هر کجای این دهکده جهانی است. ساخت اقامتگاه های مجلل و استاندارد اولین تصمیمی است که دست اندرکاران گردشگری برای پذیرایی و اقامت گردشگران در مناطق موردنظرشان می گیرند، اما در حال حاضر که هر سوژه ا ی مثل محل دفن زباله ها ، دریاچه های فصلی ، دشت و کوهستان ، معادن متروکه یا هزاران هزار مورد دیگر توان بدل شدن به جاذبه ای با میلیون ها بازدیدکننده را دارد، و توجه به این نوع اقامتگاه های ثابت و سرمایه گذاری در این زمینه هرگز پاسخگوی نیاز امروز جامعه نیست و اگر از دید اقتصادی به آن بنگریم، نه برای سرمایه گذاری مناسب است و نه آرامش خاطری برای مسافران آن منطقه را به ارمغان می آورد.
دکتر رضا ارجمندی، مدرس دانشگاه در این زمینه می گوید: فرض می کنیم برای برگزاری تور ماهیگیری در یکی از مناطق خوش آب و هوای ایران مثل استان گلستان اقدام کرده ایم، توری که حدود سه روز بنا به برگزاری آن داریم به خوبی مورد استقبال قرار گرفته و سفر آغاز می شود. در این زمینه هرگز نمی توان نسبت به ایجاد یا ساخت هتل در این منطقه سرمایه گذاران را تشویق کنیم چون اولا برنامه ها محدود به فصل خاصی خواهد بود و دوما سرمایه گذار برای دیگر فصول سال چگونه باید امرار معاش کند، بنابرایین هرچند برخی چادر زدن در طول این مراسم را به عنوان راهکاری مناسب در می یابند اما آیا واقعا چادر اولین و مناسبترین گزینه است ؟ اما در منطقه ای مثل آب گرم سرعین که در صنعت گردشگری ایران به عنوان جاذبه ای همیشگی است، هیچ جای تردید نیست که امکانات ثابت نیازمندیم و هرچه بتوانیم با برنامه و هدفمند سرمایه گذاری کنیم بازهم شاهد رشد و رونق منطقه خواهیم بود.
وی درباره اقامتگاه های سیاری که به عقیده او نیاز امروز گردشگری ایران است، اظهار نظر می کند و می گوید: سال هاست که کشورهایی چون آمریکا و استرالیا روی کاروان ها ، تکنولوژی ساخت آنها و فرهنگ سازی استفاده از این وسایل سرمایه گذاری کرده اند و با این کار علاوه بر ایجاد شغل در کارخانه های سازنده کاروان (سوئیت های متحرک) ، رشد و رونق اقتصاد گردشگری را در سراسر کشور پراکنده کرده اند، چون با این کار گردشگران از نظر امکانات اقامتی درگیری ذهنی ندارند و خود جاذبه مورد علاقه شان را انتخاب می کنند و در آنجا کمپ می زنند نه اینکه اجباری درکار باشد و به دلیل نبود امکانات در مناطق دیگر همه در یک منطقه جمع شوند و از سفر خود لذت نبرند.
همه می دانیم ایران دارای دو فصل سفر است؛ اولین تعطیلات عید نوروز و دیگری تابستان ، همین موضوع باعث ایجاد آشفتگی در مراکز گردشگری کشور می شود، به صورتی که ستادی همانند ستاد تسهیلات سفر نوروزی یا انواع و اقسام ستادهای دیگر برای تامین شرایط مناسب سفر توسط دولت ایجاد شده و دست بکار می شوند. گرچه این ستادها تاکنون با تمام توان فعالیت کردند و برای رضایت خاطر مسافران فصلی در کشورمان کوشیده اند.
اما اگر به جای تجهیز پارک ها یا مدارس که خود در ضمینه مدیریت سفر گردشگران دسرساز هستند، مراکزی برای پارک کردن کمپ های متحرک و چادر زدن فراهم کنیم، شاید دوچندان سود کنیم، چون علاوه بر ایجاد جاذبه های جدید در صنعت گردشگری می توانیم این فصل سفر را بخوبی مدیریت کنیم. این برنامه یعنی ساخت کمپ ها خارج از شهر، در کشورمان زیاد غریب و بدون سابقه نیست بیشتر ما به یاد دارم دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی را که در اکثر شهرهایی که مورد حمله و تجاوز هوایی ارتش عراق قرار می گرفتند خارج از شهر و در فاصله امنی دولت اقدام به ساخت کمپ هایی با حصار و امکانات بهداشتی و کمک های اولیه فراهم کرده بود و در این کمپ ها سکوهای بتونی به مساحت هشت متر مربع ساخته شده بود که مردم روی آنها اقدام به چادر زدن می کردند و گاهی هم دولت چادر در این کمپ ها برپا کرده بود و در اختیار متقاضیان قرار می داد و مردم برای مدت ها زندگی می کردند. اما پس از اتمام جنگ این طرح به طور کلی به دست فراموشی سپرده شد ، حال آنکه می توانیم از امکانات یا طرح های آن زمان برای اسکان سیل مسافران داخلی و خارجی استفاده کنیم.
ارجمندی مثالی در این زمینه می زند و می گوید: تصور کنید تعطیلات عید سعید فطر امسال سواحل شمال چه حجم مسافر را به خود دید و تمامی مراکز اقامتی و حتی ویلاهای شخصی که اجاره داده می شدند، ضریب اشغال نزدیک به صددرصد را تجربه کردند. این موضوع یعنی ازدحام مسافران در نقطه ای خاص از کشور علاوه بر عدم کنترل مسئولان، کیفیت پایین سفرهای مردم را نیز به همراه داشت. ترافیک، ازدحام، ناامنی و از همه مهم تر تخریب محیط زیست، ارمغان این آشفته بازار شد و بسیاری را حتی از سفر منصرف کرد.
در حالی که در کشورهای گردشگرپذیر مثل استرالیا، آمریکا یا کانادا، مسئولان با ایجاد کمپ هایی خارج از شهر برای پارک کاروان ها امکاناتی چون، آب، برق، فاضلاب و از همه مهم تر امنیت برای صاحبان آنها فراهم کرده اند تا مسافران با اقامت در این محوطه داخل شهرها سرگردان نباشند و درواقع مسئولان با این کار تراکم جمعیت مسافران فصلی را درواقع پشت دروازه های شهر مهار می کنند و با برقراری سرویس های ایاب و ذهاب از حجم خودروهای ورودی به داخل شهرها جلوگیری می کنند. در حالی که کشورمان با وجود فضای کافی بازهم نسبت به اقامت گردشگران در شهرها اقدام کرده به عنوان مثال از فضای مدارس استفاده می شود یا اینکه برخی پارک ها داخل شهر برای برپا کردن چادر مسافران آماده سازی شده است.
به عقیده این کارشناس، تشویق سرمایه گذاران صنعت گردشگری به ساخت اینگونه کمپ ها و البته حضور سازندگان کاروان ها، اصلی ترین نیاز جامعه ایران در حال حاضر است که با همکاری وزارت راه، سازمان میراث فرهنگی و نیروی انتظامی بخوبی قابل اجراست.
وی درباره فرهنگ سازی این گونه سفر نیز می گوید: تا همین ده سال گذشته کدام خانواده حاضر به اقامت کردن در چادر می شد، اما امروزه کمتر خانواده ای را می بینید که هنگام سفر چادر مسافرتی همراه خود نداشته باشد. بنابراین می توان زمینه ساخت کاروان ها در کشورمان را طبق اصول و ارزش های مذهبی ایران فراهم نمود و با ساخت مراکز اقامت آنها زمینه ساز متحرک کردن اقامتگاه ها را در کشور فراهم کرد.
در این زمینه رزیتا ناصرالمعمار، معاون گردشگری استان همدان نیز بر لزوم ایجاد کمپ های اقامتی در ایران بخصوص در این شهر گردشگرپذیر اشاره می کند و می گوید: با توجه به حجم بالای سفرها بخصوص در دوره دوم سفرهای تابستانی، شهرداری و نیروی انتظامی باید با در نظر گرفتن مناطق مخصوص کمپ مسافران و برقراری امکانات و البته امنیت، از تجمع مسافر و اقامت آنها در گوشه کنار خیابان شهرها یا محوطه های باستانی جلوگیری کند.
وی به افزایش کیفیت سفر گردشگران با این کار اشاره می کند و می گوید: ایجاد این فضاها و کمپ های مخصوص می تواند زمینه ساز رشد و ورود فناوری های نوین در زمینه اقامتی گردشگری شود و در کنار آن زمینه ساز اشتغال جوانان نیز بشود.
لازم به یادآوری است که در کشور استرالیا هم اکنون حدود یکصد شرکت در زمینه ساخت کاروان های متحرک فعالیت می کنند و سالانه چند هزار دستگاه از این اقامتگاه ها را با امکانات و قیمت های متفاوت روانه بازار مصرف می کنند و در هندوستان یا همان سرزمین هفتاد و دوملت هم بتازگی استفاده از این کمپ ها میان گردشگران هندی و خارجی رایج شده که با قیمت هایی حدود 7000 روپیه تا 10 هزار روپیه به فروش می رسد، اما شرکت هایی هم در زمینه اجاره این کاروان ها فعال شده اند که تاکنون بسیار موفق عمل کرده اند و مورد استقبال قرار گرفته اند.
به هر حال نباید فراموش کرد که صنعت گردشگری همواره رو به پیشرفت است و نیازمند فرهنگ سازی و استفاده از ابزارهای نوین است، بنابراین اگر قصد همسو شدن با جریان گردشگران سراسر جهان را داریم، باید شرایط و لوازم آن را فراهم کنیم. هیچ جای تردید نیست که با متحرک شدن مراکز اقامتی می توان صدها جاذبه گردشگری ایران که هنوز در جامعه گردشگر گمنام باقی مانده اند، فعال کرد و از آنها درآمد کسب کرد.
البته سازنده های داخلی در این نوع کاروان ها فعالیت هایی انجام داده اند، اما به دلیل ناآشنایی گردشگران به اینگونه کمپ ها یا نبود قوانین کافی برای استفاده از آنها ، تولید کنندگان هم صرفا به ساخت کمپ های امدادی یا اقامتگاه های پلیس بسنده کرده و هنوز وارد دنیای پرجنب و جوش و از همه مهمتر پرسود گردشگری نشده اند.
به عقیده کارشناسان، می توان با راه اندازی تعاونی های روستایی در مناطق گردشگرپذیر ایران برای احداث کمپ هایی با امکانات اولیه مثل آب ، برق و .... جهت پارک کردن کاروان مسافران و ایجاد زیرساخت های آن زمینه ساز کسب و کاری جدید برای ساکنان روستاهای اطراف جاذبه های گردشگری شد.
امید است دولت یازدهم با رویکرد جدیدش نسبت به صنعت گردشگری، شرایط حضور این کاروان ها را در جاده های کشور فراهم کند تا علاوه بر مدیریت زمان سفر توسط خانواده ها بتوانیم برای جوانان این مرز و بوم در صنایع وابسته به گردشگری نیز ایجاد اشتغال کنیم.
تغییر فرهنگ کسب و کار مدیران آینده با برگزاری اردوهای تابستانی
برای بسیاری از دانش آموزان، اردوهای تابستانی محلی برای تجدید دیدارها است. اما اغلب این مراکز برای توسعه توانایی های فیزیکی و ذهنی کودکان هم برنامه دارند. اما آیا چنین مراکزی می توانند همزمان، کارکردی آموزشی و تفریحی داشته باشند؟ فرستادن کودکان به اردوهای تابستانی در بسیاری از کشورها، سنتی عامه پسند است اما اکثر این مراکز در حال حاضر به جز تفریح، برنامه هایی هم برای پوپایی ذهن دانش آموزان ارائه می کنند. ایران هم به عنوان کشوری که از گذشته در این زمینه فعال بوده فعالیت هایی قابل توجه برای آشنایی کودکان با فرهنگ ، آداب و رسوم یا حتی تصمیم گیری رشته تحصیلی آینده دانش آموزان داشته است اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که می توان با استفاده از تجارب دیگر کشورها در این زمینه ، آینده روشن را برای فرزندان نمان رقم بزنیم .
در این بخش فرهنگی از کسب و کار نگاهی به اثرات و امکانات موجود در این اروگاهها در سایر نقاط جهان خواهیم انداخت تا شاید بتوان راهکاری مناسب برای تابستانی بعدی دانش آموزان به مسئولین ارایه نماییم.
آمریکا: نوجوانان در قالب اردو به دیدار ماقبل تاریخ می روند
در پای رشته کوههای راکی در دِنوِر، مرکز ایالت کُلُرادوی آمریکا، کودکان بر روی فسیل های برجای مانده از دایناسورها مطالعه می کنند. مزیت این کار در این است که کودکان بعنوان مثال می توانند قرار گرفتن در کنار یک ایگوآنادون، دایناسورپرنده دوران پیش از تاریخ را در ذهن خود مجسم کنند.
دانش آموزان هر روز از منطقه متفاوتی بازدید می کنند و چیزهای بیشتری درباره زمین شناسی و دوران دایناسورها یاد می گیرند. این اطلاعات شامل شکل زندگی و گوشتخواری تیرانوسورهای دوره کرتاسه و مطالب بسیار جذاب دیگر می شود. اینگونه است که بسیاری از دانش آموزان علاقمند می شوند در آینده تحصیلات خود را در این زمینه ادامه بدهند.
قالبگیری دندانهای دایناسورها با گچ و یا پی بردن به نحوه تشکیل فسیل ها از فعالیت های دیگر دانش آموزان در این کلاسهاست. والدین رضایت دارند و احساس می کنند فعالیت های تابستانی بر کودکانشان اثر مفیدی می گذارد.
در پایان روز، دانش آموزان فسیل های دست ساز خود را نشان می دهند و به بهترین کار جایزه داده می شود.
ایتالیا: استفاده از املاک مصادره شده مافیا بعنوان اردوگاه تابستانی
بخشی از املاک میشل زازا، یکی از اعضای قدرتمند کامورا (سازمانی مافیایی در منطقه ناپل درجنوب ایتالیا)، بعنوان محلی برای اردوی تابستانی جوانان در نظر گرفته شده است. طی سالهای ۱۹۶۰ و ۷۰ میلادی، او از این مکان یک باند قاچاق بین المللی سیگار و مواد مخدر را هدایت می کرده است.در سال ۲۰۰۹ دولت املاک او را مصادره کرد و حالا این زمین تبدیل به یک مزرعه تولید محصولات لبنی شده است.
با مدیریت مجموعه «لیبرا» تابستانها در این مکان اردوهای ویژه ای تشکیل می شود. «لیبرا» در سال ۱۹۹۵ در حمایت از افرادی که با مافیا و جرایم سازمان یافته فعالیت می کنند راه اندازی شد و شبکه آن، امروز شامل ۱۲۰۰ انجمن است.
در سال ۱۹۹۵ لیبرا با جمع آوری یک میلیون امضا، پارلمان ایتالیا را برای تصویب قانون «اجازه استفاده اجتماعی» از اموال مصادره شده، تحت فشار قرار داد.
پیش از این در اینجا خون جاری بود و حالا اردوگاه تابستانی لیبرا برقرار است. هر هفته حدود ۹۰ دانش آموز داوطلب، در باروری این زمینها همکاری می کنند.
اوکراین: آموزش از طریق فرهنگ و تمدن کازاک ها
در چرکاسی در مرکز اوکراین بچه ها در اردوگاه تابستانی، لباس های محلی و آبا اجدادی خود را بر تن می کنند و بیشتر با آداب و رسوم سرزمین مادری شان آشنا می شوند. برنامه تابستان امسال، دوره تاریخ قرنهای ۱۴ تا ۱۸ میلادی، آنهم به شکلی عملی و در فضای باز است .
با این کار، کودکان هم تفریح و ورزش می کنند و هم درباره فرهنگ و تمدن کازاک ها یا قزاقهای جنوب روسیه چیزهای بیشتری یاد می گیرند، قومی که در تاریخ اوکراین و روسیه همواره نقش محوری داشته است.
برای هر گروه سنی فعالیت ویژه ای در نظر گرفته شده است و نظم و انضباط خاصی بر اردوگاه حاکم است تا سلسله مراتب زندگی نظامی کازاک ها بیشتر برای کودکان نمود پیدا کند. هفت صبح برپا داده می شود و شرکت در تمرینات بدنی صبحگاهی برای همه اجباریست.
فراگیری آشپزی سنتی قزاق ها هم از جمله فعالیت هایی است که شرکت در آنها برای بچه ها اجباری است و یک روز کامل به آن اختصاص داده شده است.
دست آخر اینکه بچه های ۸ تا ۱۵ ساله می توانند برای شرکت در این دوره ۱۱روزه ثبت نام کنند. شهریه آن هم حدودا ۳۰۰ یورو در نظر گرفته شده است.
ایران ما چه امکاناتی دارد
در این زمینه می توان به تنوع آب و هوایی بسیار مناسب کشورمان اشاره کرد که می توان از آن به عنوان بهترین عامل رشد و توسعه مراکز اردگاهی کودکان استفاده کنیم اما مهمترین بخشی که می تواند هم اکنون به یاری آینده و اقتصاد کشورمان آیند سرمایه گذاری در اروگاههایی است که کودکان در آن خود به کشت و صنعت می پردازند .
هرچند هنوز ایران در زمینه زیاد فعال نبوده اما تامین غذای آینده کشور و البته کوچک روز افزود روستائیان از روستاها به شهرها می تواند اصلی ترین دلیل برپایی اینگونه اردوگاهها در مناطق روستایی ومستعد کشاورزی باشد . حال آنکه یکی دوسال است شاهد پخش آگهی های تبلیغاتی برای برپایی اردوهای تابستانی کودکان خارج از ایران برای یادگیری زبان های خارجی تا تجربه زندگی بین المللی هستم.
کارشناسان این رشته معتقدند که با برپایی این اردوگاهها علاوه براینکه زمینه ساز فعالیت اقتصادی روستائیان می شود کودکانمان را هم با اهمیت تامین غذا و البته زنده نگهداشتن روستاها برای آینده کشور آشنا می کنیم . بنابراین این اردوگاهها هرگز فقط تفریح و پرکردن اوقات فراغت نیست بلکه می تواند با برگزاری ارودیی چند روزه و ساده آینده مملکتمان را رقم بزنیم.
تعدد دفاتر خدمات گردشگری در ایران نشانه رونق نیست!
مدتی است که هرجا و مکانی که نظر می کنید صحبت از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید است و همه منتظر رویدادهای تازه در فضای کسب و کار جامعه هستند. یکی از صنایعی که هم اکنون تشنه تغییرات سازنده است و چشم امید به دولت یازدهم دارد صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی کشورمان است.
همگی می دانیم ایران به عنوان کشوری پرجاذبه در جهان برای گردشگران با جایگاهی یک رقمی از سوی سازمان جهانی گردشگری انتخاب شده است اما هنوز از این امتیاز خود نتوانسته به خوبی استفاده کند و از آنجایی که گوشه کنار دهکده جهانی صنعت گردشگری را صنعتی خصوصی تصور می کنند این مشکل را از بخش خصوصی می دانند حال آنکه ایران کاملا برعکس دیگران عمل کرده است و تا کنون دولت همه کاره این صنعت پولساز جهانی در کشور بوده است که البته معضلات و مشکلاتی هم به میان آمده اما به هرحال نزدیکی پایان دولت دهم سروصدایی مبنی بر خصوصی سازی گردشگری آغاز و بسیار خبرساز شد فارغ از این که مشکلات چیست و برنامه چه معضلاتی به همراه خواهد داشت، به اولین گروه بخش خصوصی در این زمینه به عنوان اصلی ترین ارگان درگیر صنعت گردشگری یعنی آژانس های مسافرتی و دفاتر خدمات هوایی می نگریم.
بسیاری از کارشناسان اولین معضل در عدم موفقیت گردشگری ایران را پس از حضور گسترده دولت ، در تعدد آژانس های گردشگری ایران می دانند که بدون برنامه و صرفا با روابط برای آنها مجوز صادر شده است . طبق آمار موجود هم اکنون حدود دوهزار پروانه فعالیت برای دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی ایران صادر شده که می توان به جرات گفت همین تعداد هم در بازار سفر وگردشگری ایران به صورت غیر قانونی مشغول فعالیت هستند.
با توجه به اظهار نظر همین کارشناسان این تعدد نه به دلیل رشد و رونق گردشگری کشورمان است بلکه برخی از این امتیاز به عنوان پوششی برای دیگر فعالیت خود یعنی جابه جایی ارز یا ارسال بار استفاده می کنند و هم اکنون به بیماری مهلکی برای صنعت گردشگری ایران تبدیل شده اند و دردسری بزرگ را برای این صنعت ضعیف ایران به وجود آورده است.
محمد حسن کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران در این زمینه می گوید با توجه به حرفه و کارم من هیچ جای دنیا این تعداد آژانس هواپیمایی و دفتر خدمات گردشگری باتوجه به تعداد ورودی گردشگر به منطقه را ندیده ام.
به عقیده وی دولت هم اکنون برای سرو سامان دادن به این معضل باید همانند مسئله صرافی ها ی مجاز و غیر مجاز به شدت پیگیر این موضوع باشد تا غیر مجازها را از بازار کار گردشگری کشور خارج کند.
کرمانی می گوید : اوسط دهه هفتاد بسیاری از افراد بصورت سنتی روی علاقه مذهبی مردم به کربلا ، مشهد یا سوریه حساب می کردند و درخواست تاسیس دفتر می دادند و گروهی هم توجه مردم به بازارهای خارجی و البته تفریحات را دلیل درخواست تاسیس آژانس مسافرتی عنوان کردند که هر دو گروه بنا به دلایلی کاملا واضح هم اکنون در معضلی به نام رکود گرفتار شده اند .
شرایط کنونی گردشگری ایران و جهان با چند سال پیش کاملا متفاوت شده است و دیدگاه گردشگران نیز به مناسبت این موضوع تغییر کردهاست . بنابراین باید رویکرد آژانس ها تغییر کنند و همگام با نیاز روز جهان پیش برود که این اتفاق در ایران رخ نداده و همان مدیریت سنتی و قدیمی و از همه مهمتر نا آشنایی باعث عقب ماندگی ، رکود و در نهایت ورشکستگی برخی دراین حرفه شده است.
براساس اطلاعات درصد قابل توجهی از آژانس داران هم اکنون با توجه به مشکلات مالی والبته نوسانات نرخ ارز در کشور چندسالی است که با کاهش بسیار زیاد مسافران روبرو شده اند و فقط به فکر فروش بلیت یا پکیج دیگران افتاده اند . این موضوع بنیه مالی آنها را به سرعت ضعیف کرده و گروهی را وادار به بستن دفاتر خود کرده و برخی را هم در دام بدهکاری انداخته است.
کرمانی می گوید اگر در سطح شهر تهران قدم بزنید و به دفاتر گردشگری توجه کنید همگی خلوت و چراغ خاموش حرکت می کنند حال آنکه در گذشته این دفاتر از شور و حال وصف ناشدنی برخوردار بودند و شیک ترین و بهترین دکوراسیون را برای دفتر خود درنظر می گرفتند ، همین تفاوت بهترین نشانه رکود ومشکلات ریشه ای در صنعت گردشگری ایران است.
نا آگاهی بلای جان آژانس داران
اگر از کوتاهی دولت در کنترل صدور پروانه آژانس ها بگذریم به داخل و بدنه این دفاتر سری بزنیم با توجه به همان عوامل اولیه شاهد حضور گسترده افراد غیر حرفه ای و متخصص در این زمینه هستیم. افرادی که حتی درباره جغرافیای کشور و کشورهای خارجی اطلاعاتی ندارند و صرفا برگه های رنگی مقابلشان یا آگهی روزنامه را مطالعه می کنند و با اندکی افزایش قیمت آن را به مشتری تحویل می دهند .برخی از کادر فنی آژانس ها حتی خودشان یکبار به مقصد توری که می فروشند سفر نکرده اند یا اینکه اصلا هیچ اطلاعی از شرایط و امکانات آن منطقه ندارد تا مسافرشان را نسبت به آن آگاه کنند.
به گفته کرمانی این پدیده کاملا مرسوم شده است که کارمندان غیر متخصص و غیر حرفه ای برخی آژانس ها هر روز صبح که سرکار می آیند اول برگه های فکس ، ایمیل و اس ام اس های خود را چک می کنند تا ببینند چه تورهایی برایشان ارسال شده است بعد از آن با فکر دریافت پورسانت از فروش آن پکیج روزکاری خود را شروع می کنند و بالبخندی شیرین مشتری را وادار به ثبت نام در این تور که هیچ شناختی از آن ندارند ، می کنند.
محمدناصر گلدوست به عنوان عضو هیات مدیره و دبیر انجمن، در این زمینه نیز اظهار نظر می کند : این اولین نشانه غیر حرفه ای بودن برخی از آژانس ها در کشورمان است . گرچه این پدیده یعنی ارایه پکیج مسافرتی به همکاران در دیگر نقاط جهان نیز رواج دارد اما در ایران ما شاهد دلال بازی یا گاهی اوقات وجود مافیایی در این میان هستیم.
وی ادامه می دهد و می گوید فرض کنیم من به عنوان آژانس مادر و برگزار کننده اصلی تور اقدام به خرید صندلی هواپیما به صورت چارتر کرده ام و با هزاران بدبختی هتل مناسب شرایط مسافرانم را یافته ام و با او قرارداد بسته ام ، حالا قصد دارم پکیج خودم را در بازار ایران بفروش برسانم که با تعدد بسیار زیاد آژانس ها در جامعه مواجه می شوم. شما تصور می کنید مسافران کمی که هم اکنون در ایران هستند چند درصد احتمال دارد با من ارتباط بگیرند؟ بنابراین ناچار وارد این چرخه می شوم و درمقابل پرداخت پورسانت به دیگران تور خودم را بفروشم .
این اتفاق دو پیامد برای این صنعت یعنی آژانس داری ایران داشته و دارد، اول اینکه سرمایه و انرژی من از بین رفته و دیگران با استفاده از شرایط بد بازار از آن منفعت می برند و دوم اینکه در این موارد اکثرا حقوق مصرف کننده نادیده گرفته می شود چون فروشنده هیچ اطلاعاتی از امکانات تور مورد نظر ندارد و صرفا جملات چاپ شده روی کاغذ را با کمی تغییرات تحویل مشتری می دهد و در نهایت مشتری با پردخت مبلغی بیشتر از مبلغ تور آن را می خرد.
به عنوان مثال سال 1390 تنها در شهر تبریز یکصد مورد شکایت در این زمینه به ثبت رسید که با بررسی آنها مشخص شد در حدود هشتاد درصد تورهای یاد شده توسط آژانس های واسطه فروخته شده و دفتر برگزار کننده اصلی اصلا در این شهر نیست.
برای حذف دست واسطه ها و عرضه مستیم تورهای استاندارد با همکاری انجمن اقدام به برگزاری جشنواره فروش تور کردیم و با همکاری آژانس های معتبر توانستیم به نتایج خوبی هم برسیم تا اینکه هم از واسطه گری خلاص شویم و هم مشتری بتواند تور مورد نظر خود را با قیمت مناسب خریداری کند.
تورهای مجازی بلای جان آژانس های حقیقی
محمدحسن کرمانی درباره وجود هزاران هزار تبلیغ اینترنتی برای برگزاری تورهای خارجی یا داخلی می گوید : متاسفانه هنوز هیچ قانونی در این زمینه نیست و همین موضوع برای ما دردسرساز شده و هم بسیاری را در دام کلاهبرداری می کشاند. وی ادامه می دهد مثلا شخصی بااستفاده از اطلاعات خود از کشوری (بخصوص کشورهایی که برای ایرانیان نیاز به دریافت ویزا نیست) و برقراری ارتباط با هتل ها در اینترنت اقدام به انتشار آگهی جهت برگزاری تور می کند . نه دفتر، نه مجوزی هیچ چیزی نیست تا در صورت بروز مشکل بتوان به آن استناد کرد . متاسفانه معمولا مسافران به دلیل تفاوت فاحش قیمتی و البته ناگاهی ، درگیر تبلیغات غیر واقعی این افراد می شود و اقدام به خرید می کنند.
وی ابراز امیدواری می کند که با تغییر مدیریت سازمان میراث فرهنگی این معضل هم در کنار مشکلات دیگر برطرف شود تا شاهد رشد و رونق گردشگری کشورمان باشیم
در خاتمه محمد حسن کرمانی بار دیگر تعدد آژانس های مسافرتی را رونق گردشگری ایران نمی داند بلکه این موضوع را ضعف شدید مدیریت در این شاخه عنوان می کند و می گوید: امیدوارم مطالبات بخش خصوصی بخصوص در بخش گردشگری در این دولت محقق شود که به عقیده من اولین گام بررسی مجوز مجدد آژانس هاست و جلوگیری از فعالیت غیرمجاز ها چه در دنیای حقیقی و چه در اینترنت است.
عماد عزتی
ساراپووا با طراحی و تولید پاستیل های کارخانه خود به شکل لوازم ورزش تنیس قصد داشت ارتباطش با این کارخانه را به خریداران نشان دهد
اگر اهل ورزش مفرح و پرهیجان تنیس هستید و اخبار آن را دنبال میکنید، بدون تردید نام قهرمانان جهانی این رشته ورزشی را میدانید و کمی از زندگی آنها سردرمیآورید.
در گروه زنان تنیسباز جهان، ماریا ساراپووا به عنوان سومین زن قهرمان این رشته ورزشی در مسابقات بین المللی نامی آشنا برای اهالی تنیس است. این تنیسباز بیست و هشت ساله روس که نامش برای چندین سال متوالی در صدر اخبار ورزشی قرار داشته، اینبار علاوه بر خوش درخشیدن در زمین تنیس در دنیای اقتصادی هم با ابتکاری جالب به کسب و کار تجاری خود رونق دوچندان بخشیده است.
اینبار از دنیای ورزشی و پیروزی های پی در پی این ورزشکار خبری نیست و جای تعجب هم نیست اگر عکس این ورزشکار محبوب را روی آگهی تبلیغاتی ساعت، خوراکی یا هر کالای دیگر ببینید، به هر حال شهرت جهانی نام ورزشکاران میتواند فرصت خوبی برای صاحبان صنایع جهت تبلیغ محصولاتشان باشد که شرکتهای تجاری هرگز این فرصت طلایی را برای تبلیغ اجناس خودشان از دست نخواهند داد.
عکس دیوید بکهام روی قوطیهای روغن موتور یا عکس رونالدو روی قوطی شامپو، هرگز باعث تعجب نخواهد شد، چون میدانیم زندگی اقتصادی این ورزشکاران در دنیای تبلیغات، جریان متفاوتی نسبت به دنیای ورزش حرفه ای به خود خواهد گرفت و اعداد و ارقام نجومی برای آن پرداخت میشود.
ماریا ساراپووا هم از این قاعده مستثنا نبوده و همواره ورزش حرفهای خود را همراه دنیای اقتصادی خودش پیش برده است، اما این بار کمی متفاوت از دیگران عمل کرده است.
آگهیهای تبلیغاتی دوربینهای کانن و توپ تنیس یا حتی لباس ورزشی با عکس او کاملا امری عادی در دنیای تجارت بود تا اینکه در جریان مسابقات گرنداسلم grandslam که چندی پیش برگزار شد به غیر از درخشش این تنیسباز روس در زمین بازی، انتشار خبری از سوی مدیر برنامههایش همه را شوکه کرد و خوراک خوبی برای اهالی رسانه شد.
مدیر برنامههای ماریا به تمام خبرگزاریها گفت: ماریا ساراپووا از دادگاهی در فلوریدا تقاضا کرده تا نام خانوادگی خود را به شوگرپووا (sugarpova) تغییر دهد و قصد دارد در مسابقات آینده (us open) با این نام در زمین بازی ظاهر شود.
خبری که بسیاری را متعجب کرد، اما آنهایی که اهل شکلات و آبنبات بودند، از این موضوع زیاد هم متعجب نشدند، چون پاستیل و آبنباتی با این نام از سال 2012 میلادی در بازار جهانی به فروش رفته بود و آنها هم از طعم خوش آن لذت برده بودند و این موضوع را هم به حساب یکی از آگهیهای تبلیغاتی ساراپووا گذاشتند.
یکی دو هفته از این خبر گذشت و خبری جدید در این زمینه باعث شد تا هم اهالی ورزش و دوستداران ماریا ساراپووا و هم آنها که به خوردن پاستیلهای شوگرپووا عادت کرده بودند، شگفتزده شوند.
در روزهای پایانی مسابقات گرند اسلم که همه علاقمندان ورزش تنیس منتظر دیدن نام افراد برتر این رشته ورزشی بودند گزارشی درباره زندگی شخصی و اقتصادی ماریا ساراپووا منتشر شد که در آن نوشته شده بود، او مالک کارخانه و برند شوگرپووا است. این کارخانه که در زمینه تولید شیرینی و آبنبات فعالیت می کند در سال 2012 افتتاح شده و توانسته بود حدود 8/1 میلیون بسته از محصولات خود را در بازار شیرینی و آبنبات بین المللی طی یکسال فعالیت خود به فروش برساند .
براساس همین آمار شرکت شوگرپووا طی سال 2012 یعنی شروع کارش تا سال 2013 رقمی بالغ بر شش میلیون دلار درآمد کسب کرده است که موفقیت بسیار خوبی برای برند تازه تاسیس شوگرپووا بود و این موفقیت به عقیده بسیاری از فعالان عرصه تجارت شیرینی و آبنبات به دلیل شهرت مالک آن به دست آمده است .
مدیر فروش این کارخانه درباره محصولات کارخانه میگوید: از همان ابتدا مالک کارخانه (ماریا ساراپووا) با ارائه پاستیلهایی به شکل لوازم ورزش تنیس سعی کرد ارتباطش با کارخانه را به مشتریان نشان دهد، اما با تصمیم بخش تبلیغات قرار بر این شد تا با تغییر نام مالک کارخانه به نام برند شوگرپووا این ارتباط به صورت مستقیم برای همه مشخص شود.
به هر حال موضوع تغییر نام ماریا ساراپووا دوباره با خبری از سوی مدیر برنامههایش به صدر اخبار رسید که طی آن اعلام شد؛ به دلیل نزدیک بودن سفر ماریا برای رسیدن به بازیهای us open او از این تصمیم یعنی تغییر نام خانوادگی خود منصرف شده و در این دوره مسابقات با همان نام ساراپووا به میدان خواهد رفت.
فارغ از حضور یا عدم حضور ماریا ساراپووا در این دوره از مسابقات، تصمیم جدید ماریا تازه همگان را متوجه ریزبینی و ذکاوت مدیران رسانهای و مالک شرکت شوگرپووا کرد ؛ آنها با این جریانسازی خبری به جای اینکه هزینه تبلیغات کارخانه را پرداخت کنند، با استفاده از شهرت مالک این کارخانه تمام جهان را با محصول جدید کارخانه شوگرپووا آشنا کردند و از شهرت ورزشی ماریا ساراپووا برای تبلیغ کارخانه خودش استفاده کردند، نه اینکه نام این ورزشکار زن در تبلیغات دیگران استفاده شود.
مدیر فروش کارخانه شوگرپووا در ادامه این اخبار، از افتتاح خط تولید جدید این کارخانه برای تولید زیورآلات در کنار شکلات و آبنبات خبر داد و به علاقهمندان شیرینیجات گفت: بزودی طرحهای مختلفی از پاستیل شوگرپووا را از این کارخانه خواهید دید و هرآنچه به صورت شیرینی می خورید را به شکل زیورآلات طراحی میکنیم و به دنیای مد شما نیز عرضه خواهیم کرد.
این ابتکار میتواند به عنوان یکی از راهکارهای درآمدزایی در دنیای ورزشی ایران نیز باشد و بسیاری از ورزشکاران ما را وادار به سرمایهگذاری صنعتی برای خود کرده تا شهرت ورزشی آنها باعث اشتغالزایی در کشورمان بشود و صرفا نامشان این ورزشکاران وطنی روی محصولات داخلی و خارجی نباشد.
به عقیده بسیاری از کارشناسان و فعالان عرصه گردشگری هماکنون گردشگری روستایی یکی از پرمخاطبترین شاخههای گردشگری سراسر جهان است و هر سال در بسیاری از کشورها، روستاهای زیادی میلونها مسافر را پذیرایی میکنند.
کار مزرعه، حیوانات اهلی، پخت نان یا حتی هیزم شکستن، جزو برنامههای روزانه گردشگران در اینگونه تورهاست و آرامش مزارع و روستاها مهمترین جاذبه گردشگری روستاها پس از منابع طبیعی آنهاست، اما جالبترین نکته درباره این روستاها، جشن برداشت محصول است که همواره به شلوغترین روزهای روستاهای گردشگرپذیر سراسر جهان تبدیل شده است.
یکی از این دهکدههای مشهور جهانی که شهرت آن صرفا در شبهقاره هندوستان باقی نمانده، «ماهابلاشوار» معروف به دهکده توتفرنگی است )ماهابلاشوار یکی از مناطق توریستی سرزمین عجایب است که با شهر بمبئی تقریبا 300 کیلومتر فاصله داشته و در 120 کیلومتری جنوب غربی پونا یا همان شهر دانشجویان ایرانی)
که هر سال در فصل گرما میزبان میلیونها گردشگر از سراسر جهان شده است؛ هرچند این روستا برای سالها به عنوان تفرجگاه نظامیان رده بالای انگلیسی در دوران اشغال هندوستان بوده و ظلم زیادی بر ساکنان منطقه شده است، اما کاخها و قلعههای قدیمی این شهر که قبلا سران انگلیسی ساکن آن بودهاند، هماکنون با تغییر کاربری و البته حمایت دولت به عنوان جاذبهای برای گردشگران منطقه است.
آب و هوای خنک، دریاچه و سرسبزی منطقه در کنار محصولات ارگانیک کشاورزی بخصوص توتفرنگی و شاهتوت توانسته رونق گردشگری این دهکده کوچک را به گونهای ترتیب دهد که ساکنان و روستاییان آن تقریبا از توان مالی بالایی بین مردم هندوستان برخوردار باشند.
سرمایهگذاریهای خارجی و داخلی در بخش اقامت و تفرجگاهی این روستا صدها شغل را برای جوانان ماهابلاشوار به ارمغان آورده تا علاوه بر تولید محصولات کشاورزی، در فصول بیکاری مشغول خدماترسانی به گردشگران باشند. تورهای طبیعت گردی و مسابقات قایقرانی و ماهیگیری در کنار جشن برداشت محصول و جشن «دیوالی» از اصلیترین جاذبههای ماهابلاشوار است.
حال آنکه ایران با توجه به تنوع آب و هوای خود، هیچ فعالیتی در این زمینه نداشته و صرفا فستیوالها و جشن برداشت محصول، تنها به ساکنان بومی منحصر شده است.
به عقیده دکتر رضا ارجمندی، مدرس دانشگاه، اگر قصد الگو برداری از این روستا در هندوستان را داشته باشیم طبیعت و روستاهای غربی کشور همانند منطقه ماهابلاشوار میتوانند بهترین پتانسیل گردشگری این منطقه باشند. طبق آداب و رسوم منطقه هر سال جشن برداشت محصول مثل جشن برداشت انگور در تاکستانهای ارومیه یا برداشت گندم و دیگر محصولات میتواند میلیونها گردشگر داخلی و خارجی را به منطقه روانه کند، حال آنکه همین سنت مفرح هم به واسطه کمرونقی و اقتصاد مفلوج منطقه در حال فراموش شدن است.
شهرها و روستاهای اطراف سنندج از معروفترین مزارع توتفرنگی ایران است که در صورت برنامهریزی و مدیریت مناسب میتواند شهرت جهانی همانند دهکده ماهابلاشوار در سرزمین هفتاد و دو ملت داشته باشد و با ترویج گردشگری در منطقه، شاهد رونق صنایع و مزارع این روستاها باشیم و از مهاجرت روستاییان به شهرها جلوگیری کنیم.
دکتر ارجمندی درباره تنوع فرهنگی و طبیعت منطقه میگوید: این منطقه با توجه به طبیعت و آب و هوای خود بهواقع میتواند قطب گردشگری ایران باشد و درآمد هنگفتی را به ساکنان خود هدیه دهد.
این کارشناس محیطزیست میافزاید: با رونق گردشگری روستایی در مناطق میتوانیم تنوع محصولات کشاورزی آن را به گردشگران معرفی کنیم و پای صنایع تبدیلی را با توجه به نوع محصولات تولیدی به منطقه باز کنیم که به قول معروف، بازی برد بردی برای همه خواهد بود.
هیچ جای تردید نیست حضور مستمر گردشگران در مناطق روستایی باعث زنده نگهداشتن خردهفرهنگها و آداب و سنن مخصوص به منطقه تا سالهای متمادی خواهد شد، اما اگر حضور گردشگران محدود شود و از رونق کسب و کار خبری نباشد، کمکم علاوه بر خالی شدن روستاها، خردهفرهنگها هم از یاد میروند و درواقع تمدن ایرانزمین فراموش خواهد شد.
در ادامه این فعال محیطزیست میگوید: مهمترین نکته در حضور گسترده و مستمر گردشگران در مناطق روستایی، اجبار مسئولان و البته فعالان خصوصی گردشگری برای حفظ محیطزیست اطرافشان جهت کسب درآمد از حضور گردشگران خواهد بود.
به اعتقاد وی، وقتی روستاییان سرسبزی و نظافت محیط روستای خود را عامل جذب گردشگران بدانند، هیچ جای تردید نیست که بدون درنگ در نگهداری و حتی ارتقای آن تلاش و کوشش میکنند.
به هر حال گردشگری روستایی هنوز در ایران اول راه توسعه خود قرار گرفته و با استانداردهای جهانی فاصله زیادی داشته و دارد که امید است بارویکرد دولت جدید جهت رونق گردشگری، شاهد رونق روستاها باشیم، چون این کار در قالب تعاونیهای گردشگری روستایی کاملا قابل اجراست و دور از دسترس نخواهد بود.
روتیتر : حاشیه جنوبی خزر نیازمند توجه ویژه مسئولان
نویسنده: عماد عزتی
سوتیتر: طرح های نوین گردشگری در دریای خزر فقط حمایت قانونی دولت را می طلبد و نیازی به بودجه های دولتی ندارد
سواحل زیبا و آب و هوای جنگلی همواره برترین امتیازات در جذب گردشگران به اقصی نقاط جهان بوده اند و عامل اساسی در تعیین مقصد آنها به شمار می روند.
ایران به عنوان کشوری که حدود 2000 کیلومتر نوار ساحلی در شمال و جنوب کشور خود در اختیار دارد، از نظر طبیعی می تواند به عنوان اصلی ترین مقصد گردشگری منطقه با توجه به امکانات طبیعی خود باشد، اما بنابر صدها دلیل هنوز حتی نمی تواند پاسخگوی نیاز مسافران وطنی خود باشد، چه رسد به این که دنبال جذب گردشگران خارجی برای رونق کسب و کار ساحل نشینان باشد.
اگرچه فعالیت هایی در سواحل خلیج فارس صورت گرفته که آن هم جای بحث و بررسی بیشتری دارد، اما دریای خزر هنوز بکر باقی مانده و درواقع نتوانسته توجه سرمایه گذاران به جز در بخش ساخت و ساز ویلا و اقامتگاه را به خود جلب کند.
این منطقه گردشگرپذیر ایران اگرچه همواره مورد توجه گردشگران داخلی ایران و برخی از اعراب قرار گرفته، اما این توجه صرفا مسئولان را به ساخت مراکز اقامتی عمومی و خصوصی تشویق کرده است.
به گفته سیدحسن گیتی پسند، طراح طرح گردشگری خزر، این مناطق بسیار مناسب هنوز طرح های کلان گردشگری آب را به خود ندیده و تمام گردشگران وقتی به لب ساحل می رسند، درواقع همانجا متوقف می شوند حال آن که می توان تجمع این همه گردشگر که طبق آمارهای موجود هر هفته چند میلیون نفر هستند را به داخل آب هدایت کرد و رونق گردشگری را به آن مناطق هدیه داد.
این فعال گردشگری درباره توانمندی های خزر می گوید: هنوز سطح آب و عمق آب دریای خزر بخوبی در راستای توسعه گردشگری ایران و منطقه مورد استفاده قرار نگرفته است در حالی که با اجرای طرح های نوین گردشگری می توان این منطقه را متحول کرد.
کاپیتان سیدحسن گیتی پسند در این باره می افزاید: رستوران، ویلا، هتل و به طور کلی خدمات اقامتی به میزان کافی چه بسا بیش از نیاز منطقه موجود است، اما هنوز جاذبه های نوینی در این منطقه نمی بینیم. شهربازی های مدرن، قایق های تفریحی، مدرسه قواصی، هتل های شناور یا حتی شهرک های شناور در این مناطق می تواند به عنوان بهترین جاذبه های نوین در نظر گرفته شود.
گیتی پسند اضافه می کند: در پیک سفر ایران یا فصل تابستان و تعطیلات عید نوروز، شاهد کیلومترها ترافیک در جاده های مواصلاتی منطقه هستیم و بین شهرهای ساحلی هم برای تردد مشکل ایجاد می شود، حال آن که با بهره گیری از دریا و حمل و نقل دریایی علاوه بر هدایت ترافیک به داخل آب می توانیم از تمرکز گردشگران در شهرهایی مثل نور، محمودآباد یا چالوس و رامسر جلوگیری کنیم. با ایجاد جاذبه های نوین درواقع می توانیم سفرهای گردشگران داخلی و خارجی به منطقه را مدیریت کنیم تا استان های شمالی ایران هم شاهد رونق مناسب گردشگری باشند.
این فعال گردشگری در ادامه به موضوع ورود گردشگران خارجی بخصوص از حاشیه شمالی دریای خزر اشاره کرد و گفت: اگر خطوط دریایی بین ایران و کشورهای حاشیه خزر راه اندازی شود، سالانه چندین میلیون گردشگر از سواحل شمالی پذیرایی خواهیم کرد، چون در فصل زمستان شمال منطقه خزر هوای مساعدی ندارد، در صورتی که حاشیه جنوبی یعنی کشورمان می تواند با آب و هوای مناسب خود و البته امکانات استاندارد گردشگری ، میزبان گردشگران شمالی باشد.
کاپیتان گیتی پسند در انتها به نکته اصلی اشاره می کند و می گوید با بهره گیری از پتانسیل حمل و نقل دریایی درواقع چندین وزارتخانه از صرف هزینه های هنگفت برای خدمات رسانی رها خواهند شد و می توانند بودجه های مربوطه به سازمان و ارگان خود رابه امور خدماتی در دیگر نقاط ایران اختصاص دهند.
وی در این زمینه به وزارت کار و امور اجتماعی ، وزارت راه ، وزارت بهداشت ، بیمه مرکزی ، پلیس راه و از همه مهمتر شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی اشاره کرد و ادامه داد اگر بتوان از امکانات دریایی خوب بهره برد ترد جاده های ساحلی کاهش خواهند یافت و در نهایت تصادفات به حداقل خود خواهد رسید و در نهایت میزان مصرف سوخت در منطقه به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد که همه به نفع جامعه ایران و البته محیط زیست خزر خواهد بود.
گیتی پسند ، درباره جذب سرمایه برای اجرای طرح های نوین گردشگری می گوید: هم اکنون بسیاری از سرمایه گذاران داخلی ایران هستند که آماده سرمایه گذاری در کشور هستند اما متاسفانه هیچ ارگان یا مرجعی برای جذب و هدایت این سرمایه های سرگردان وجود ندارد و در نهایت این سرمایه ها به ویلاسازی ختم می شود اما خارجی ها هم دچار همین سردرگمی شده اند بسیاری از کشورها مثل سرمایه گذاران ترک، اسپانیایی، قزاقستانی و اندونزیایی هم اکنون در منطقه حاضر هستند اما در نهایت به ساخت هتل چند ستاره فکر کرده اند.
این یعنی بی برنامه بودن مسئولان امر چون واقعا خزر فقط به هتل و اقامتگاه لوکس و چند ستاره نیازمند نیست بلکه هم اکنون دریای خزر تشنه طرح های نوین وسودآور گردشگری مثل ایجاد شهربازی های مدرن، باشگاههای هوانوردی ، شهرک های شناور است که می توان با مدیریت دقیق سرمایه لازم را به راحتی از بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی جذب کرد.
طراح طرح ملی گردشگری دریایی خزر می گوید اینگونه طرح ها واقعا نیازمند بودجه های دولتی نیست و فقط نیازمند مساعدت و اطلاع رسانی ارگان های مربوطه است چون سرمایه و تخصص بخش خصوصی حاضر است اما اطلاعی از اینگونه طرح ها در اختیار آنها نیست تا سرمایه گذاری کنند و از سوی دیگر دولت فقط باید با تصویب قوانین لازم تضمینی برای سودآوری طرح باشد و نظارت کلان بر کار داشته باشد.
گیتی پسند درباره آلودگی محیط زیست در تالاب انزلی و بخصوص دریای خزر می گوید اگر مسئولان محیط زیست توجه داشته باشند هم اکنون اکثر شناورها و قایق های مورد استفاده ساکنان خزر از استانداردهای پایین آلایندگی برخوردار هستند و به قول معروف تاکسی برگشتی هستند در حالی که با اجرای طرح های نوین و ورودی اتوبوس های دریایی به منطقه این گونه آلودگی ها هم به حداقل خود خواهد رسید و با فراهم کردن شرایط مالی مناسب برای دارندگان شناورهای قدیمی می توان تمام ناوگان حمل ونقل سنتی محلی را مدرن کرد که همین موضوع زمینه ساز اشتغال هزاران نفر از جوانان منطقه خواهد بود.
وی ابراز امیدواری کرد دولت یازدهم با توجه به این امتیازات مساعدت لازم با طرح های نوین گردشگری دریایی بخصوص طرح ملی گردشگری دریایی خزر را انجام دهد تا به زودی همگان شاهد امتیازات ویژه آن باشند . به عقیده وی ساخت وساز برای منطقه نه تنها مفید نیست و ایجاد اشتغال نمی کند بلکه باعث از بین رفتن جنگل ها ومراتع منطقه و تخریب محیط زیست خزر می شود در حالی که با استفاده از امتیاز آب می توان هم اشتغالزایی قابل ملاحظه ای به صورت دایم برای جوانان ممنطقه فراهم کرد و هم می توان جلوی تخریب محیط زیست منطقه را گرفت تا هر ساله شاهد ورود گردشگران داخلی و خارجی به حاشیه جنوبی خزر و در نهایت رونق اقتصادی مردم ساحل نشین خزر باشیم.
وقتی صحبت از طبیعت و دهکدههای کوهستانی میشود، ناخودآگاه یاد نام کشور سرسبز سوئیس خواهیم افتاد؛ کشوری که شنیدن نامش اکثر ما را به یاد کارتون بسیار معروف بچههای آلپ میاندازد. اگرچه این بار قصد نداریم از زیباییهای این کشور سرسبز در قاره اروپا سخن بگوییم، اما میخواهیم پای صحبتهای دو گردشگر از این دیار که با دوچرخه به ایران آمدهاند، بنشینیم. آقای اوریش و همسرش تورخر زوجی هستند که با دوچرخه از ایران عبور کردند.
اوریش و تورخر یک سال برای این سفر خود در نظر گرفتهاند و سفرشان را از بهار سال 2013 آغاز کرده اند تا از کشور خود به هندوستان بروند. اوریش چهل ساله و مهندس معمار است و همسر چهل و دو ساله او هم مدیر فروش در صنعت غذایی فعالیت می کند. اوریش 9 سال پیش هم به ایران سفر کرده و هماکنون برای بازیابی خاطرات شیرینی گذشته این بار با دوچرخه به ایران آمد تا علاوه بر مرور خاطرات گذشته به سوی کشور 72 ملت رکاب بزند.
از آنها به عنوان اولین سوال پرسیدم که کدام شهرهای ایران را تاکنون دیدهاند؟
ماکو، تبریز، کندوان، زنجان، تهران، قم، کاشان، اصفهان، شیراز و بندرعباس.
از کدام کشورها عبور کردید تا به ایران برسید؟
ترکیه، رومانی، بلغارستان، صربستان، مجارستان، اتریش و آلمان به سمت ایران حرکت کردیم.
بهترین شهرهایی که در ایران دیدید، کدام بود؟
تبریز و اصفهان. تبریز به این خاطر که مردمان بسیار خونگرمی داشت و اصفهان هم چون صدها اثر و شاهکار معماری در آن وجود دارد.
بهترین خاطره شما از اصفهان کدام بود؟
اول اینکه دیدن سازه سی و سه پل، میدان امام و بازار در این شهر و پس از آن اقامت در هتل عباسی بود. این هتل به عقیده من شاهکار معماری است.
آیا میتوانید شهرهای ایران را با کشور خودتان مقایسه کنید؟
درواقع این امر امکانپذیر نیست، چون کشور من نسبت به ایران بسیار کوچک است و تنها حدود هشت میلیون جمعیت دارد، اما ایران کشوری پهناور است و حدود 70 میلیون جمعیت دارد. به عقیده من، هیچ وجه اشتراکی بین شهرهای این دو کشور نیست، البته فکر کنم تنها شمال ایران آن هم به دلیل آب و هوایش قابل تصور باشد.
چطور شد که ایران را مقصد خود انتخاب کردید؟
اول اینکه ایران جزو مسیر سفر ما بود و با توجه به برنامه سفرمان باید از این کشور عبور میکردیم، اما همانطور که قبلا گفتم من برای دومین بار است که وارد خاک ایران میشوم. به طور کلی این کشور بسیار دوستداشتنی است و همیشه علاقه دارم در این کشور سفر کنم.
آیا علاقهای به سرمایهگذاری در ایران دارید؟
هم بله و هم خیر. بله برای اینکه باخبر شدم سود سپردههای بانکی در ایران بسیار بالاتر از کشور من است، به عنوان مثال حدود 25 درصد ولی در سوئیس کمتر از ده درصد است، اما خیر به این دلیل که فکر کنم سیستم بانکی ایران دچار مشکلات بینالمللی شده و این ریسک بزرگی برای من است، اما درباره سرمایهگذاری تجاری فکری ندارم.
کدام شهر سوئیس را برای گردشگران ایرانی توجیه میکنید؟
کشور من یکی از زیباترین کشورهای جهان است و هرساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جلب میکند. بنابراین ما مکانهای زیادی در این زمیه داریم؛ سواحل و کوهستان، اما پیشنهاد من شهر بازل است و همه گردشگران را به زیباییهای طبیعی این شهر دعوت میکنم.
مهمترین مشکلی که در ایران داشتید، چه بوده است؟
اصلیترین معضل نه برای ما بلکه برای همه گردشگران خارجی در ایران، ناتوانی در دسترسی به سیستم الکترونیک بانکی است؛ به همین خاطر مجبور هستیم مقدار زیادی پول نقد همراه داشته باشیم که این موضوع برای امثال ما که با دوچرخه یا موتور سفر میکنند، بسیار ناخوشایند است، امیدوارم مشکلات برطرف شود.
توصیه شما به مسئولان گردشگری ایران به عنوان گردشگر خارجی چیست؟
اولین توصیه من مربوط به گردشگرانی است که مثل ما با دوچرخه سفر میکنند. ایران کشوری با ترافیک بالاست که این موضوع برای ما زیاد قابل قبول نیست و بعد از آن از پلیس میخواهم که شرایط گردشگران با دوچرخه را مساعدتر کنند و از ما طبق قانون حمایت کنند. البته من از رانندگان ایرانی تقاضا میکنم به فکر دوچرخهسوارها هم باشند، اما دومین و اصلیترین توصیه من به مسئولان ایرانی این است که برای ایران و جاذبههایش بیشتر تبلیغ کنند. ایران نیازمند تبلیغ جاذبههایش خارج از مرزهایش است. این تبلیغات میتواند امنیت ایران را به همه علاقهمندان و گردشگران جهان بیان کند. به عقیده من، ایران ایمنترین کشور خاورمیانه برای گردشگران است، اما متاسفانه به دلیل نبودن تبلیغات هدفمند در این زمینه یعنی گردشگری ناشناخته باقیمانده است.
آیا علاقه دارید دوباره به ایران سفر کنید؟
من خاطرات سفرم را در دنیای مجازی منتشر میکنم و علاقهمندم دوباره همراه خانواده و دوستانم به ایران سفر کنم.
ایرانیان بسیار مهمانواز هستند و کشوری تاریخی است که ما علاقهمندیم دوباره این سفر را تجربه کنیم.
نظر شما درباره غذاهای ایرانی چیست؟
من و همسرم به غذاهای ایرانی علاقهمند شدیم. واقعا لذیذ هستند و هر بار که از این غذاها سفارش میدهیم، تازه متوجه مزهای تازه در آن میشویم. وقتی بشقاب غذا را مقابل خود میبینیم، مثل یک اثر هنری است؛ این واقعا لذتبخش است.
کدام غذاهای ایرانی را دوست دارید؟
آبگوشت، فسنجان، نانهای ایرانی و شیرینیها، نان بربری بهترین تجربه ماست. شیرینیهای ایرانی بسیار لذید هستند و البته بسیار ارزان.
نظر شما درباره میوههای ایران چیست؟
میوههای ایران خوشمزه، تازه و سالم هستند. بسیاری از میوهها در این کشور مختص شماست که ما تجربه دیگری از آنها نداشتهایم؛ انار، گوجهسبز، انواع طالبی و هندوانه و از همه خوشمزهتر خربزه.
نظر شما درباره هتل محل اقامتتان چیست؟
این هتل بهترین گزینه ما بود، چه از نظر قیمت و چه خدمات. اگر اهل ماجراجویی و گردشگری باشید و به کتابچههای راهنما یا نوشتههای گردشگران دیگر درباره ایران توجه کنید، حتما نام هتل فیروزه را خواهید دید. این هتل اگرچه زیاد مجلل نیست، اما سابقه خوبی در میان گردشگران خارجی که از ایران دیدن کردهاند، دارد.
جام «دیپلمات ها» طلایی ترین فرصت وزارت امور خارجه ایران
رویارویی دیپلماسی در زمین گلف
سوتیتر: امنیت و آرامش زمین گلف توصیفی دقیق از سیاست خارجی ایران است
همیشه وقتی صحبت از ورزش گلف به میان می آید به یاد قشر ثروتمند جامعه در دهکده جهانی هستیم و این ورزش را زیاد خودمانی نمی دانیم . اگرچه تامین هزینه های لذت بردن از این ورزش برای همگان میسر نیست اما یکی از امتیازات این ورزش توجه بیش از حد رسانه ها سراسر جهان به این ورزش است .
جام رولکس یا دیگر جام های بسیار معتبر جهان همواره مورد توجه سیاستمداران ، تجار ، ورزشکاران و حتی اهالی هنر بوده است و اخبار بسیاری در این زمینه از سراسر جهان به گوش می رسد. اهمیت برگزاری این مسابقات در جهان آنچنان است که بسیاری از شرکت های تجاری معروف همانند ساعت رولکس حاضر به سرمایه گذاری در برگزاری این رقابت هاهستند و بسیاری دیگر هم در نوبت انتظار قرار گرفته اند .
شاید به خاطر بیاوریم لوکیشن اصلی برخی از فیلم های سینمایی در زمین های گلف گوشه و کنار جهان فیلمبرداری می شود و به عنوان محل قرار ملاقات های بسیار مهم بین سیاستمداران و تجار انتخاب می شود . آرامش این بازی و دور بودن آن از هرگونه هیجان باعث این انتخاب شده و می شود .
محیط آرام ، سرسبز با لوکشین های بسیار دلچسب همواره صحبت از صلح و آرامش و دوستی بین بازیکنان و حتی ملل مختلف دارد . هرچند کشورمان در این ورزش ناشناخته است و یکی دو ورزشگاهی که در این زمینه فعالیت می کنند در سطح بین المللی بسیار گمنام هستند اما فرصتی بسیار مناسب در این زمینه به دست آمده که می توان از آن به خوبی استفاده کرد.
فرصتی که با توجه به رویکار آمدن دولت تدبیر و امید و پیش رو بودن مرحله بعدی مذاکرات گروه 1+5 با ایران باید به خوبی از آن استفاده کنیم. شاید از خود بپرسید که ورزش گلف با اینهمه فاصله از زندگی روزمره بسیاری از ما چه کمکی به ایران در این شرایط می تواند بکند؟ که پاسخ شما در سخنان رییس فدراسیون گلف است.
رییس فدراسیون گلف از برگزاری رقابتهای گلف با حضور سفرا، نمایندگان و وابستگان تجاری و بازرگانی برخی از کشورهای خارجی در نیمه دوم مهر ماه در تهران خبر داد.
کیکاووس سعیدی ، از دیدار مسئولان فدراسیون گلف با بهمن حسین پور مدیر کل تشریفات وزارت امور خارجه در جهت فراهم آوردن مقدمات لازم و دعوت از سفیران کشورهای خارجی برای حضور در رقابتهای گلف تحت عنوان جام دیپلماتها خبر داد.
وی ادامه داد: این جام قرار است در نیمه دوم مهر ماه در تهران و با حضور سفرا، نمایندگان و وابستگان تجاری و بازرگانی برخی از کشورهای خارجی در ایران برگزار شود و میتواند به لحاظ ارتقا روابط سیاسی و تبادل اطلاعات فنی و تخصصی در زمینه گلف با کشورهای دیگر حائز اهمیت باشد.
وی خاطر نشان کرد: دور گذشته این جام دو سال پیش با حضور بیست و هشت نفر از پانزده کشور در تهران برگزار شد و با توجه به این که مدیر کل تشریفات وزارت امور خارجه ، عضو هیات رییسه فدراسیون گلف است و خود از گلف بازان قدیمی محسوب میشوند، پیشبینی ما این است که تعداد بیشتری از کشورهای خارجی نسبت به دورههای قبل در این دوره شرکت کنند.
امتیازات این جام برای ایران چیست؟
در این باره می توان به دو نکته بسیار مهم کنونی برای کشورمان اشاره کرد اول اینکه در حوزه دیپلماسی می توان به جهان این پیغام را رساند که آرامش زمین بازی گلف در جامعه ایران نیز حکمفرماست و بطور کلی ایران به دنبال آرامش منطقه ای و جهان است و از سوی دیگر با انتشار اخبار مربوط به برگزاری این جام می توان این پیام را به علاقمندان گلف سراسر جهان و البته گردشگران رساند که برخلاف تبلیغات بسیار گسترده علیه ایران ، این سرزمین باستانی به عنوان ایمن ترین کشور منطقه خاورمیانه هم اکنون درهایش را به روی گردشگران باز کرده و آنها را به بازدید از جاذبه هایش در امنیت و آرامش دعوت می کند.
اما اگر بخواهیم واقعا از این فرصت ایجاد شده در طلایی ترین زمان خود استفاده کنیم باید از قدرت رسانه ها به خوبی استفاده کنیم و حتی با دعوت کردن برخی از رسانه های خارجی برای پوشش خبری این جام جهت رسیدن به اهداف مورد نظرمان برنامه ریزی کنیم. هرچند فرصت تجاری این جام را نباید هرگز از دست داد وبا استفاده از اعتبار برخی محصولات ایرانی بخصوص در زمینه صنایع دستی رونق دو چندانی به اقتصاد کشورمان هدیه دهیم.
شاید از دوران کودکی و آموزههای مقابله با زلزله به خاطر داشته باشید که به شما توصیه شده هنگام زلزله زیر میز ناهارخوری یا تخت و امثال این موارد پناه بگیرید اما تحقیقات جدید مشخص کرده بیشترین آمار کشتهشدگان در همین مناطق بودهاند. براساس تحقیقات جدید ایمنترین نقطه هنگام وقوع زلزله مثلث حیات است. جایی که میتواند تا بیش 90 درصد جان شما را حفظ و مانع از کشته شدن شما باشد. تصاویر زیر دقیقا نمایانگر واقعیت مثلث حیات هستند که میتواند در صورت وقوع زلزله از آن استفاده کنید. به عنوان مثال اگر روی تختخواب دراز کشیدهاید و زلزله بوقع پیوست با خونسردی کامل فقط کافی است کنار تخت روی زمین دراز کشیده و سر خودتان را از برخورد اشیاء محافظت نمایید. بخاطر داشته باشید ارتفاع وسیلهای که کنار آن مثلث حیات را متصور میشود هرچه بیشتر باشد میتوانید فضای بیشتری داشته باشید اما لازم است مراقب مقاومت آن در برابر وزن باشید.