مدیریت هزینه؛ کلید رونق گردشگر در فاز دوم هدفمندی

هدفمندی یارانه بحثی بسیار پرمخاطب برای مردم کشورمان و البته صاحبان صنایع تا کنون بسیاری را به خود جلب کرده است اما فعالان بخش خصوصی گردشگری از همان روزهای اول اجرای قانون هدفمندی یارانه ها تا کنون به این کلمه با نگرانی می نگریستند و هنوز هم از دلواپسی آنها کاسته نشده است. چون سایه سنگین این کلمه همواره روی دخل و خرج آن ها تاثیر گذاشته است.

امروز هم بحث هدفمندی یارانه ها دوباره داغ شده و بسیاری را به خود مشغول کرده ، اما مسئله مهمی که در گردشگری هم از خاطر مسئولان و هم از خاطر گردشگران دور مانده این موضوع است که تاثیر مرحله اول هدفمندی یارانه ها در گردشگری ایران یا همان صادرات نامرئی که مدتی پیش همه از ارزان تر شدنش برای خارجی ها سخن می گفتند چه بوده که اکنون منتظر دومین مرحله از آن هستیم ؟ به راستی سئوال اینجاست؛ حالا که درآستانه اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه ها هستیم چه برسر صادرات نامرئی ایران خواهد آمد و به واقع آیا گردشگری ایران ارزان برای گردشگران ارزان باقی خواهد ماند؟

در نگاه اول و با توجه به شعارهای تبلیغاتی دولت یازدهم می توان امیدوار بود که واقعا این هدفمندی بخصوص در بخش دوم خود به داد رکود مزمن صنایع کشورمان خواهد رسید و بسیاری از آنها را با رونق مناسبی در شرایط فعلی ایران مواجه می کند اما اگر کمی دقیق تر به هدفمند شدن یارانه ها در این مرحله بنگریم در می یابیم با توجه به وضعیت اقتصاد کشورمان ، صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی که دولت یازدهم بردرآمدهایش تاکید دارد جزو صنایعی نیست که منابع حاصل از هدفمندی یارانه به آن خواهد رسید !

حال آنکه با توجه به انر‍‍ژی بر بودن صنعت گردشگری بخصوص در بخش مراکز اقامتی و مراکز تفریحی می توان این تصور را داشته باشیم که با گران شدن بیست و پنج درصدی برخی از حامل های انر‍ژی به زودی شاهد افزایش قیمتی حدود 50 درصد در این موارد خواهیم بود. پس به نوعی پاسخ سئوالمان را اینگونه می یابیم که اگرهم گردشگری ایران در گذشته و قبل از اجرای فاز دوهم هدفمندی یارانه ها ارزان بوده به زودی دیگر نخواهد بود.

اما چشم امید را هم نمی توان براین واقعیت بست که در همین حال با توجه به قیمت فعلی ارز و افزایش های جسته و گریخته آن هنوز هم ایران برای بسیاری از گردشگران به عنوان مقصدی ارزان شناخته می شود ، اگر بتوانیم هزینه هایمان را مدیریت کنیم. این دقیقا نکته ای طلایی اما ظریف است که با توجه به شرایط فعلی و افق مقابل صنعت گردشگری باید به آن ویژه نگریست تا مبدا ایران گرانتر از اینکه هست به گردشگران خارجی معرفی شود و راهکاری نیست جز تجدید نظر در مدیریت هزینه ها.

از سوی دیگر همانطور که می دانیم کشورهای پیشرفته در صنعت گردشگری برای رونق هرچه بیشتر صادرات نامرئی خود ابتدا به رونق گردشگری داخلی پرداخته اند تا به واسطه توسعه تقاضای گردشگری داخل زیرساخت های مناسب را فراهم کنند و از آن پس مشغول پذیرایی از گردشگران خارجی باشند. پس بد نیست که دولت به صادرات نامرئی ایران همانند دیگر صنایع مادر کشور به خصوص در این مرحله تازه از اقتصاد ایران بنگرد و در برنامه های اقتصادی خود سهم قابل توجه تری را از هدفمندی یارانه ها به فعالان گردشگری اختصاص دهد تا به واقع ایران برای گردشگران مقصدی ارزان باقی بماند.