دنیای مجازی، حلقه مفقود توسعه گردشگری ایران

دنیای مجازی، حلقه مفقود توسعه گردشگری ایران

هفته گردشگری امسال نیز با شعار ....... در ایران سپری شد و کشورمان به عنوان یکی از پرجاذبه ترین کشورهای دهکده جهانی همایش ها و جلسات گسترده ای را در این زمینه به خود دید، احداث چند صد پروژه گردشگری از قبیل اقامتی، حمل و نقل ، تفریحی حاصل این همایش ها و نشست ها بود بطوری که  همگی مسئولان مربوطه از حضور پررنگ نهادهای مسئول و البته بخش خصوصی در توسعه گردشگری کشورمان از این پس سخن گفتند.

اگرچه شنیدن اینگونه اخبار که ایران قصد دارد تا پایان فلان برنامه توسعه، چند میلیون گردشگرا حتی نیم بها به خود ببیند بسیار شیرین است که بازهم جای امیدواریست، اما به واقع آیا ایران قابلیت پذیرایی از این تعداد گردشگر را دارد؟ یا اینکه بطور کلی زیرساخت های لازم برای این جهش را در اختیار گرفته؟

بسیاری از مسئولان طی این هفته از احداث مراکز اقامتی و رفاهی زیادی با بالاترین استانداردهای جهانی در ایران سخن گفتند و با افتتاح پروژه های گردشگری وعده رونق این صنعت نوظهور را در کشور و البته اشتغالزایی گسترده را در شهرهای گردشگر پذیر  وعده دادند و ابراز امیدواری می کنند که با همکاری نهادهای علمی در آینده نزدیک بحث گردشگری را علمی دنبال خواهند کرد و با ورود دانش آموختگان این صنعت خلاء نیروی متخصص موجود در بازار کار گردشگری ایران را برطرف خواهند کرد. اما کمتر اخباری در زمینه گردشگری مجازی و پروژه های آنلاین سخن گفتند بجز یکی دو مورد که مربوط به افتتاح وب سایت های گردشگری و تولید چند لوح فشرده در این زمینه بودند خبر دیگری به گوش نرسید. نبود اخبار مربوط به اینگونه پروژه ها واقعا جای تعجب و البته سئوال است که در قرن حاضر و البته عصر صفر و یک این مسئولان از نقش دنیای مجازی در توسعه گردشگری بین المللی واقعا غافل هستند؟ یا اینکه هنوز قصد سنتی اداره کردن صنعت نوظهور گردشگری را در ایران پرجاذبه دارند و دنیای مجازی را چند لوحه فشرده و وب سایت برای معرفی جاذبه های ایران می دانند؟

در صورتی که طبق آمار رسمی منتشر شده  اینگونه لوحه ها و وب سایت ها تنها 30 درصد ایجاد انگیزه سفر را در بین گردشگران به عهده دارند و 70 درصد مابقی به خود شخص گردشگر و امکانات موجود در مقصد وابسته است. امکاناتی از قبیل خطوط هوایی مستقیم، حضور پررنگ اینترنت در زندگی روزانه مردم مقصد و البته استفاده از خدمات آنلاین برای مدیریت سفر را می توان در این زمینه نام برد.

همانطور که می دانیم امروزه و در کشورهای پیشرفته و پیشگام صنعت گردشگری، توسعه شبکه های اینترنتی گردشگری و البته خدمات آنلاین گردشگری همگام با دنیای واقعی صورت گرفته است و دنیای مجازی از اولین مراحل سفر همراه گردشگر خواهد بود اینگونه که گردشگر در برخی موارد به عنوان اولین کاری که برای سفر خارجی خود انجام می دهد درخواست ویزا است که هم اکنون ویزای الکترونیک یا همان e.VISA  تا خرید بلیت هواپیما و رزو هتل از طریق شبکه های آنلاین و در دنیای مجازی به عنوان عوامل موثر در جذب گردشگران به کشورها معرفی شده است. بسیاری از کشورهای پیشرو در صنعت گردشگری مثل ایالات متحده آمریکا ، انگلستان و فرانسه گردشگر علاوه بر فقراهم نمودن شرایط ذکر شده فراتر رفته اند و حتی شرایطی را فراهم کرده اند که گردشگر می تواند میز شام خود را در رستوران مورد علاقه اش همراه با وعده غذایی محلی، هفته ها قبل از سفرش سفارش دهد و مبلغ بیعانه آن را نیز از طریق کارت های الکترونیکی خود پرداخت نماید تا در روز موعود از میل کردن وعده غذای خود در کنار خانواده یا دوستانش و در محیطی دلچسب لذت ببرد.

اما کشورمان ، امروزه از همین اولین مرحله سفر ، یعنی درخواست ویزای الکترونیکی از سفارتخانه های ایران دچار نقص شگرف و واقعا مهلکی برای رشد صنعت گردشگری است که می توان بسیاری از گردشگران را از ورود به ایران منصرف کند اما دومین مشکل پیش روی گردشگران که به یکی از اساسی ترین مشکلات آنها تبدیل شده و به عنوان یکی از نقایص صنعت گردشگری مدرن امروزی در ایران مطرح شده در مورد امکان پرداخت الکترونیک مبالغ مورد نیاز گردشگران جهت رزرو هتل محل اقامتش یا حتی هزینه های روزمره آنها خواهد بود.

شاید به غلط راه اندازی چند وب سایت جهت معرفی جاذبه های گردشگری ایران به زبان های مختلف جزو زیرساخت های مجازی توسعه گردشگری ایران باشد اما آیا واقعا گردشگری که با دیدن جاذبه​های گردشگری مجازی ایران از طریق لوح های فشرده یا وب سایت های معتبر تشویق به سفر به ایران می شود و قصد به واقعیت رساندن آنها را با این سفر دارد می تواند از منزلش سفر خود را مدیریت کند؟ یا اینکه کاملا باید به روش های صنعتی مبلغ مورد نیازش را نقد همراه داشته باشد و بار سفر به ایران را ببندد.

متاسفانه باید با پاسخی منفی از عدم توجه مسئولان به این موضوع ابراز نگرانی کرد چون این موضوع یعنی عدم توسعه زیر ساخت های اینترنتی که قبلا به آنها اشاره شد می تواند همانند زهری مهلک پیگر صنعت گردشگری ایران را به نابودی بکشاند . بی تردید همه مسئولان و کارشناسان گردشگری یقین دارند امروزه و در قرن حاضر کمتر گردشگری علاقمند است برای دریافت و پرداخت های خود طی سفرش پول نقد به همراه داشته باشد یا اینکه این گردشگر جهت دریافت ویزا حاضر خواهد بود مدت زیادی را پشت درب سفارتخانه منتظر بماند؟ حتی اگر دریافت ویزای سنتی را یکی از جذابیت های سفر بدانیم یا اینکه جذابیت های ایران را آنقدر منحصر بفرد بدانیم که گردشگران خارجی را متقاعد به انتظار پشت درب های سفارتخانه کند باز یک سئوال باقی خواهد ماند که حالا که ایران قصد دارد تا پایان سال 1404 قصد پذیرایی از چندین میلیون گردشگر را دارد آیا سفارت خانه های ما می توانند این همه درخواست روادید را به روش سنتی بررسی و جهت صدور ویزا برای گردشگران علاقمند به ایران اقدام لازم را به عمل آورند؟

اینجاست که  بازهم بار دیگر توجه مسئولان را به توسعه زیرساخت های الکترونیکی و یا همان دنیای صفر و یک ها در صنعت گردشگری همگام با دیگر زیر ساخت ها جلب می کنیم. باشد که با کمک همین صفر و یک​های مجازی ، رویای گسترش صنعت گردشگری کشورمان را به واقعیت برسانیم و زمینه اشتغالزایی بسیاری از نیروی متخصص پرورش یافته در مراکز علمی وابسته به گردشگری را شاهد باشیم.

طبیعت ایران ترجمه ای دقیق از شعار روز جهانی گردشگری

از سال 1980 میلادی هر سال بیست و هفتمین روز ماه سپتامبر به عنوان روز جهانی گردشگری با شعاری مخصوص در دهکده جهانی جشن گرفته می شود.

در دهه حاضر جایگاه اقتصادی صنعت نوظهور گردشگری در جهان باعث شده تا اهمیت انتخاب این شعارها و البته برگزاری جشن روز جهانی گردشگری بیش از پیش بر جهانیان مشخص شود ، همانطور که می دانیم در دوران بحران های اقتصادی دهکده جهانی این صنعت یعنی صنعت سبز گردشگری توانست به رشد و توسعه خود ادامه داده و سرپا بماند  حتی در برخی موارد سود حاصل از این صنعت باعث کمک به اقتصاد بیمار کشورهای بحران زده و گردشگرپذیر نیز شد.

اما امسال که شعار روز جهانی گردشگری « گردشگری و انرژی های پایدار: توسعه پایدار» انتخاب شده است تاکیدی بر جایگاه اقتصادی این صنعت و حفظ و حمایت از آن در سراسر دهکده جهانی بوده است. شعار سال 2012 میلادی اشاره به 2 نکته اساسی دارد که عبارتند از

1.        توجه به توسعه صنعت گردشگری برای حفظ و پویایی اقتصاد کشورها چون این صنعت به عنوان یکی از درآمدزاترین صنایع قرن حاضر شناخته شده است

2.        توجه به رشد و گسترش استفاده از انرژی های پاک و تجدید پذیر جهت رشد صنعت گردشگری و حفظ محیط زیست

اگرچه این دو نکته بسیار سهل و ساده هستند اما اگر با ریزبینی و دقت به آنها در جهت رشد و گسترش صنعت گردشگری جهانی بنگریم در می یابیم که از این پس رشد توسعه این صنعت در گرو گسترش استفاده از انرژی های پاک و پایدار خواهد بود. بطوری که همگان می دانیم رشد و گسترش صنعت گردشگری بدون انرژی غیر ممکن است چون بخش عمده از صنعت گردشگری مثل حمل و نقل یا مراکز اقامتی به واسطه وجود انرژی رونق خواهد گرفت و ادامه حیات خود را به وجود انرژی مدیون هستند.

بنابراین تامین انرژی مورد نیاز این بخش های  از اصلی ترین دغدغه های سرمایه گذاران و البته هزینه بر ترین قسمت صنعت گردشگری،  در ارتباط مستقیم با این شعار است که اگر از انرژی های تجدید پذیر در این بخش استفاده شود می توان شاهد رشد مناسبی در آنها باشیم، استفاده از شعار امسال در توسعه گردشگری علاوه بر حفظ محیط زیست که سرمایه اولیه گردشگری در جهان است می تواند هزینه سفر گردشگران را کمتر دستخوش نوسانات قیمت کند و سفری ارزان قیمت را برای آنها تدارک بیند. اینجاست که برخی کشورها مثل ایران با توجه به داشته های خود در زمینه انرژی های تجدید پذیر مثل اب و باد و خورشید موقعیتی طلایی را به دست آورده اند.

پس، در بسیاری از کشورهای جهان که برخی از آنها حتی کوچکترین جاذبه گردشگری را به خود ندیده اند مدتی است که شاهد برگزاری همایش های بزرگی با توجه به شعارهای منتخب سازمان جهانی گردشگری برای امسال ، جهت رشد و گسترش گردشگری کشورشان هستیم. اما یک نکته بسیار جالب بین همه کشورهای دهکده جهانی مشترک است که همگی به دنبال ایجاد جاذبه های جدید و پایین آوردن هزینه سفر گردشگران از طریق صرفه جویی انرژی به منطقه خود هستند.

امسال نیز با توجه به شعار سال 2012 میلادی محل برگزاری جشن سالروز جهانی گردشگری در جزایر قناری واقع در کشور اسپانیا برگزار شد چون این منطقه علاوه بر جاذبه های غنی گردشگری یکی از پیشگامان استفاده از انرژی های پاک و تجدید پذیر در جهان و نمونه ای کامل از رشد گردشگری با استفاده از انرژی تجدید پذیر در دهکده جهانی به عنوان الگویی مناسب برای دیگر کشورهای جهان شناخته شده است بنابراین بجاست ایران که قصد جذب گسترده گردشگران در سالهای پیش رو را دارد با توجه به داشته های خود در زمینه انرژی های تجدید پذیر مثل خورشید ، باد و آب به عنوان انرژی های بدون پایان و پاک در کنار جاذبه های غنی گردشگری به خوبی درجهت رشد و گسترش صنعت سبز گردشگری استفاده و در آمد سرشار آن را جایگزین صنعت نفت خود کند.

عزتی

10 مسیر طلایی برای دوچرخه سواران گردشگر

Top 10 holiday destination to explore by bike

اکثر گردشگران دوچرخه سوار که به تازگی پا به رکاب دوچرخه گذاشته اند تصور  می‌کنند فقط مسیر کوپنهاگن copenhagen و آمستردام Amesterdam بهترین مسیر دوچرخه‌سواری روی کره زمین است و علاقه دارند در این مسیر رکاب بزنند.  در حالی که هنوز صدها مسیر جالب و بهتر از این مسیر معروف در سراسر جهان را رکاب نزده اند، به همین دلیل هر روز شاهد افتتاح مراکز کرایه دوچرخه‌ یا متل‌ها و رستوران‌های مخصوص این دسته از گردشگران در مسیر یاد شده هستیم. حال آن‌که بسیاری از جاده‌های بکر، زیبا و مناسب رکاب زدن در دهکده‌ جهانی وجود دارد که هم برای رکاب زدن و هم برای سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری با دوچرخه مناسب هستند. بنابراین چمدان ده مسیر برتر که توسط دوچرخه‌سواران گردشگر انتخاب شده‌اند را برایتان معرفی می‌کند. این مسیرها در سال 2012 میلادی از لحاظ زیبایی،‌ امکانات و امنیت بهترین‌ها بوده‌اند.

1.      موترال در ایالت کبک کانادا Montreal, Quebec, Canada

طبیعت زیبا و البته آب و هوای مناسب مونترال باعث شده تا نام این شهر به عنوان اولین گزینه برای دوچرخه‌سواران گردشگر مطرح شود. مسیر کاملا ایمن 2400 مایلی این منطقه درواقع شاهد اولین سرمایه‌گذاری برای اجاره دوچرخه یا برگزاری تورهای دوچرخه‌سواری در کانادا بوده است. مسیرهای معروف مونترال برای رکاب زدن عبارتند از: lachine canal. The quays, oldport این سه مسیر دوچرخه‌سواری هر سال بیشترین تعداد گردشگران دوچرخه‌سوار را به خود می‌بینند که باعث ایجاد شور و هیجانی خاص هنگام عبور دوچرخه سواران از روستاهای مسیرشان می‌شود.

2. پاریس – فرانسه Paris, france

اما دومین مسیر برای رکاب زدن شهری مشهور از نظر صنعت گردشگری یعنی پاریس انتخاب شده است. اگرچه اولین شرکت کرایه دوچرخه و برگزارکننده تورهای دوچرخه‌سواری فرانسه در شهر لیون افتتاح شده است، اما امروزه این پاریس بوده که بین دوچرخه‌سواران مشهور شده و تورهای دوچرخه‌سواری یا همان velib (velo) در این شهر گردشگر پذیر شناخته شده‌اند، در بین گردشگران این شهر مانند ایفل و لوور معروف و مشهور شده‌اند. در چند سال اخیر این تورها شاهد رشد سریع و خیره‌کننده‌ای در پاریس بوده‌اند؛ به طوری که هم‌اکنون 20 هزار دوچرخه در این طرح به کار گرفته شده‌اند.

3.      پورتلند – اوریگان Portland, oregan

دو مسیر دوچرخه‌سواری معروف این منطقه Willamette River و Waterfront Park مسیرهای شرقی غربی هستند که تعداد زیادی دوچرخه‌سوار آنها را به عنوان سومین محل مناسب دوچرخه‌سواری به شما معرفی کرده‌اند. از سال 1974 این مسیرها بخصوص روزهای یکشنبه‌ از مشهورترین مسیرهای دوچرخه‌سواری برای گردشگران است و این فرصت را در اختیار آنها قرار می‌دهد تا از یکشنبه‌بازار پورتلند بخوبی بازدید کنند و از هوای پاک منطقه لذت ببرند. این مسیر می‌توان حیات وحش طبیعی را به گردشگران در اطراف تالاب و رودخانه هنگام دوچرخه‌سواری نشان دهد، به طوری که بواقع مثل این است که در تابلویی زیبا دوچرخه‌سواری می‌کنید.

4.      پراگ – جمهوری چک Prague, czeen Republic

اگرچه تپه‌های مرتفع اطراف پراگ باعث نگرانی دوچرخه‌سواران تازه‌کار می‌شود، اما باز هم زیبایی‌های شهر و جاده‌های آن باعث شده تا رتبه‌ چهارم فهرست ده‌هایی دوچرخه سواری ما به پراک اختصاص یابد. تورهای دوچرخه‌سواری اطراف رودخانه ولتاوا vltava تا پل چارلز هرساله تعداد بیشماری دوچرخه‌سوار را به خود می‌بیند.

گردشگران هنگام دوچرخه‌سواری اطراف این شهر می‌توانند بواقع تاریخ و تمدن واقعی شهر را درک کنند. نکته جالب این است که دست‌اندرکاران گردشگری پراگ حتی برای آن دسته از گردشگرانی که  که توان رکاب زدن به دوچرخه را ندارند، دوچرخه‌‌های الکتریکی فراهم کرده‌اند تا به این گروه از گردشگران که توان جسمی کافی برای پیمودن سربالایی‌های اطراف پراگ را ندارند نیز بتوانند از طبیعت و زیبایی های این شهر به خوبی بهره ببرند ، البته این تسهیلات در جهت درآمدزایی در صنعت گردشگری پراگ بسیار مفید بوده است.

5.      سویل – اسپانیا Seville, Spain

اگرچه اسپانیا خود یکی از مقاصد اصلی گردشگری در دهکده جهانی است، اما زیبایی‌های طبیعی و گردشگری این کشور برای دوچرخه‌سواران گردشگر نیز بسیار جذاب بوده است بطوری که رتبه پنجم را به آن داده‌اند. سویل یا جواهر آندلوس بهترین مکان برای گردشگران دوچرخه‌سواری در سال 2012 انتخاب شده است. ایستگاه‌های کرایه دوچرخه‌ در این شهر هر دو کیلومتر در دسترس گردشگران است و براستی آنهایی که علاقه‌مند به درک واقعیت فرهنگ این شهر هستند، تنها راه دست یافتن به کوچه‌های باریک و تنگ سویل همین وسیله دوچرخه است تا از نزدیک با فرهنگ و نحوه زندگی مردم شهر آشنا شوند.

6.      دروازه جهنم پارک ملی کنیا، Hell's gate National park Kenya

اگرچه آفریقا به طور کلی برای گردشگران بخصوص دوچرخه سواران ناشناخته است اما کشور کنیا توانسته با جاذبه های متنوع خود عنوان ششم فهرست دهتایی ما را به خود اختصاص دهد این مسیر بکر دوچرخه‌سواری درواقع حدود یکصد کیلومتری شمال غرب نایروبی واقع شده، طبیعت و حیات‌وحش آن باعث شده تا هر سال چند ده هزار نفر با دوچرخه هایشان آن را طی کنند و طبیعت واقعی نایروبی را تجربه کنند. اگر در دوچرخه‌سواری حرفه‌ای و با زندگی در حیات‌وحش آشنا هستید، بدون درنگ  این مسیر را امتحان کنید و به یاد داشته باشید که حتما قبل از ورود باید فرم‌ها و مدارک لازم را از مسئولان پارک دریافت کنید و ترجیحا با گروه این مسیر را تجربه کنید و بهترین روش برای عبور از پارک ملی تورهای گروهی است چون تنها رکاب زدن در حیات وحش کنیا کمی نگران کننده خواهد بود.

7.      آستین – تگزاس Austin, Texas

هرچند این منطقه به موسیقی و صبحانه لذیذش بین گردشگران بین‌المللی و محلی مشهور شده، اما مسیر زیبای دوچرخه‌سواری آن هنوز به شهرت جهانی مثل 6 پله قبل نرسیده است بنابراین اگر پا به رکاب هستید، دوچرخه‌سواری در این مسیرها نیز خالی از لطف نیست، اما دوچرخه‌سواران مشهور تور دو فرانس به این عقیده هستند که تجربه این مسیر می‌تواند به معنی واقعی در درک گردشگری با دوچرخه به گردشگران، کمک فراوانی داشته باشد. یکی از مسیرهای مشهور این منطقه، مسیر دریاچه بانوی پرنده عنوان شده است که طبیعت و زیبایی پوشش گیاهی آن باعث تشویق و رونق این‌گونه سفرها خواهد شد. بنابراین تجربه هفتمین شهر معروف دوچرخه‌سواری چمدانی ما به شما توصیه می‌شود.

8.      بروژ ـ بلژیک Bruges, Beljium

هشمین پله از فهرست‌ ما در کشور زیبای بلژیک در قاره سبز است. این مسیر زیبا که از فانوس دریایی و برج ناقوس در شهر بروژ شروع می‌شود، می‌تواند تجربه‌ای کاملا متفاوتی از سفر به بلژیک را به هر گردشگری که علاقه‌مند دوچرخه‌سواری است، هدیه دهد. هوای پاک، طبیعت بکر و به طور کلی امکانات مناسب در کنار امنیت مناسب این مسیر می‌تواند رونق گردشگری با دوچرخه را در این کشور متصور شود؛ هرچند شکلات‌های این کشور به اندازه کافی، دلیل سفر می‌باشد.

9.      ویتنام و تایلند

نهمین پله از فهرست ده‌تایی ما مشترکا مربوط به دو کشور باستانی و زیبای آسیای جنوب شرقی است. این دو کشور سرسبز می‌تواند به عنوان مسیرهای بسیار جالب گردشگری با دوچرخه باشند. در کشور ویتنام شروع مسیر از پایتخت یعنی هانوی بوده و تا سیاگون یا هوشیمین نیزادامه دارد که واقعا تجربه‌ای جالب برای دوچرخه‌سواران است، اما در تایلند می‌توان مسیر Ayatthaya یا پایتخت قدیم این کشور که توسط یونسکو ثبت شده است را پیشنهاد کرد. در این سفر ماجراجویانه گردشگران می‌توانند تجربه‌ای دقیق و البته کامل از این سرزمین و معابد آن داشته باشند. بازارهای محلی، معابد، پارک ملی و طبیعت آن مهم‌ترین جاذبه برای دوچرخه‌سواران ثبت شده است.

10. کیوتو – ژاپن KYOTO, JAPAN

دهمین و آخرین مسیر انتخابی دوچرخه‌سواران شهر کیوتو در سرزمین افتاب شرقی است. اگر چه امکانات متفاوت سفر به کیوتو از قبیل قطار سریع‌السیر و هواپیما برای رسیدن به این شهر وجود دارد، اما اکثر گردشگران این سرزمین علاقه‌مند هستند که به دور از هرگونه شلوغی و ترافیک برای درک واقعیت زیبای این منطقه پا به رکاب ببرند و به آرامی کل منطقه را سفر کنند. آرامش و سرسبزی این منطقه بخصوص در فصل بهار، دلیل اصلی حضور تعداد زیادی از دوچرخه‌سواران گردشگر در ژاپن و البته شهر زیبای کیوتو است در این سفر گردشگران دوچرخه سوار می‌توانند حضور تکنولوژی را در کنار آرامش طبیعت منطقه تجربه کنند.

ایران بهشت گمشده برای دوچرخه سواران گردشگر

ایران مسیری طلایی برای عبور گردشگران با دوچرخه

دوچرخه سواران گردشگر به جای کاروان های جاده ابریشم

سفر و مسافرت از اولین روزهای اجتماعی شدن انسان برایش جذاب و خاطره انگیز بوده بطوری که انسان دایم به دنبال کشف و خلق وسایلی برای راحتی سفرش بوده تا به سرزمین های دورتری دست یابد. در ابتدا این چهارپایان بودند که بهترین وسیله برای سفر انتخاب شدند و کم کم با اختراع دوچرخه ، کشتی، ماشین ، موتور سیکلت و هواپیما این روند ادامه یافته اما هر کدام با آمدن وسیله ای بهتر و راحتتر کنار رفتند بطوری که امروزه بهترین وسیله سفر برای انسان هواپیماست اما دوچرخه یکی از ساده ترین وسایل اختراع شده توسط انسان به عنوان جالبترین وسیله سفر هنوز هم تعداد زیادی را به خود جذب می کند.

این وسیله دوچرخ هنوز هم برای بسیاری از ماجراجویان دهکده جهانی را به خود شیفته کرده با امتیازات ویژه خود به عنوان وسیله سفر انگیزه و یا جرات پیمودن مسافت های بسیار طولانی و سخت را به این گروه از ماجراجویان می دهد. دوچرخه که از دوران کودکی در کنار ما بوده و همیشه خاطرات خوشی را برایمان پدید آورده امروز نیز بهترن لحظات سفر بسیاری از ماجراجویان را به خود اختصاص داده است.

شاید سفر کردن با دوچرخه به نظر کاری دشوار و غیر ممکن به نظر آید اما از اوایل قرن نوزدهم این وسیله دوچرخ با انسان سفر کرده و امروز هم اینگونه گردشگری به یکی از پولسازترین شاخه های صنعت سبز گردشگری در دهکده جهانی تبدیل شده به گونه ای که بسیاری از شرکت ها اقدام به سرمایه گذاری های هنگفتی در این زمینه کرده اند. سفر با دوچرخه اولین بار در کشور انگلستان و حد فاصل شهر لندن تا برایتون به جامعه بشری معرفی شد و رفته رفته همه جایی شد و از سال 1930 میلادی بصورت جدی گردشگران و البته سرمایه گذاران بسیاری را به خود مشغول کرده است.

کارشناسان صنعت گردشگری عوامل متعددی را برای این رشد عنوان کرده اند که برخی از آنها عبارتند از :

1.        گردشگری با دوچرخه اغلب در آمدزایی بیشتری نسبت به گردشگری عادی دارد

2.        گردشگران با توجه به اهمیت سلامتی انسان بیشتر و بیشتر سوار دوچرخه می شوند

3.        سرعت کم دوچرخه لذت سفر را دو چندان می کند

4.        مراکز اقامتی به پتانسیل درآمدزایی مهمانهای یک شبه  خود یا همان دوچرخه سواران پی بردند

5.         هر روز وسایل مسیریابی و نقشه های راهها کامل تر می شوند

6.        سفر با دوچرخه باعث ارتباط بیشتر بین انسانها می شود که به عنوان یکی از جذابیت های سایکل توریسم به آن توجه شده است

7.        دوچرخه سوار به مکانهایی راه می یابد که هرگز با اتومبیل یا هواپیما به آنجا نمی رسیده

بنابراین با توجه به این دلایل کارشناسان طی 10 تا 15 سال اخیر شاهد رشد و رونق گردشگری با دوچرخه در سراسر جهان بوده ایم که این موضوع علاوه بر فرصت سرمایه گذاری در این شاخه گردشگری زمینه اشتغال گسترده ای را برای کشورهای دارای پتانسیل لازم گردشگری با دوچرخه فراهم کرده است.

زیرساخت های این نوع گردشگری از کارخانه های دوچرخه سازی تا لوازم جانبی سفر با دوچرخه و هتل ها و رستوران ها با رشد اینگونه گردشگری بسیار ارتقاء یافته اند و هزاران هزار نفر را به خود مشغول کرده اند.

گردشگری با دوچرخه اگرچه در قاره سبز پا به عرصه وجود گذاشت اما امروزه در سراسر دهکده جهانی علاقمندان فراوانی را به خود اختصاص داده که همین امر می تواند به عنوان طلایی ترین فرصت سرمایه گذاری روی این نوع گردشگری و زیر ساخت های آن در کشورهایی که امکانات مناسبی از نظر آب و هوایی و اقلیم برای گردشگری با دوچرخه را دارند باشد.

به عنوان مثال انگلستان به عنوان مهد این نوع گردشگری توانسته در سال 2012 میلادی حدود 635 میلیون دلار از این نوع سفر درآمد کسب کند در حالی که طبق امار منتشر شده تا سال 2006 میلادی این کشور تنها 120 میلیون پوند با 5/2 میلیون گردشگر بوده است.  اما سازمان جهانی گردشگری طی گزارشی عنوان کرده است تا سال 2020 میلادی گردشگری با دوچرخه مبلغی معادل 16 میلیارد دلار درآمد خواهد داشت.

هرچند هزینه سفر این گردشگران بطور متوسط روزانه حدود 30 تا 40 دلار براورد شده است اما با توجه به امار درآمدسازمان جهانی گردشگری از این نوع گردشگری می توان پی به همه گیر شدن این نوع سفر برد و از تعداد روز افزون گردشگران دوچرخه سوار آگاه شد. بنابراین بسیاری از کشورها سعی در مهیا کردن شرایط حضور اینگونه گردشگران در کشورشان کرده اند که می توان به ایجاد زیرساخت هایی مثل هتل ها، رستوران ها ، کمپ ها و از همه مهمتر امنیت جاده ها برای این گروه از گردشگران اشاره کرد.

وجود این امکانات باعث معرفی مسیرهایی به دنیای گردشگران دوچرخه سوار چون مسیر بودنسی در قاره سبز بین کشورهای سوئیس، آلمان و اتریش شده است بنابراین با توجه به امکانات بسیار مناسب موجود در ایران می توان مسیر جاده ابریشم را که زمانی راه عبور مرور کاروانهای تجار و مسافران بوده و از ایران نیز می گذشته را به عنوان یکی از مسیرهای گردشگری با دوچرخه دوباره احیاء کرد و همانند گذشته درآمد سرشاری را به شهرها و روستاهای اطراف این مسیر هدیه داد.

ایران با موقعیتی استثنایی به دلیل چهارفصل بودن و آب و هوایی بسیار مناسب و البته امنیت بسیار بالای جاده ها می توانند همانند پلی بین شرق و غرب برای عبور ومرور این گروه از گردشگران شناخته شود و درآمد بسیار مناسبی به ایرانی که قصد جایگزینی درآمد صنعت گردشگری را با نفتش دارد اهدا کند.

پس بجاست که مسئولان صنعت گردشگری ایران با توجه به شعار روز جهانی گردشگری برای سال 2012 میلادی که توسعه پایدار گردشگری با کمک انرژهای تجدید پذیر است برنامه هایی مفید را تدوین و به دست اندرکاران صنعت گردشگری کشور اجازه دهند  تا به خوبی از این فرصت استثنایی استفاده کنند. می توان متصور شد که به جای زنگ کاروان ها در قدیم الایام صدای رکاب زدن دوچرخه سواران می توان نوید رونق اقتصادی منطقه را به ساکنان مسیر بدهد هرچند که هم اکنون هم مسیر ایران یکی از بهترین مسیرهای دوچرخه سواری برای این گروه شناخته شده اما به دلیل عدم تدوین قانون های مناسب و البته عدم پیگیری مسئولان گردشگری ایران بهشت گمشده ایران نتوانسته به خوبی پذیرای گردشگران دوچرخه سوار خارجی باشد.

آمار درآمد کسب شده از گردشگری با دوچرخه در گوشه کنار جهان

1.        نیوزلند هرچند این کشور به خاطر گردشگری دریایی در بین گردشگران معروف شده اما توانسته 520 هزار گردشگر دوچرخه سوار را طی سال 2007 به خود ببیند و حدود 72 میلیون دلار از آنها درآمد کسب کند.

2.        استرالیا یا همان سرزمین کانگروها حدود 3/2 میلیون دلار فقط از طریق گردشگران دوچرخه سوار داخلی خود در سال درآمد کسب می کند

3.        مسیر بودنسی boodensee که کشورهای آلمان، سوئیس و اتریش را به یکدیگر متصل می کند 400هزار گردشگر را در سال 2011 میلادی با درآمدی حدود 120 میلیون دلاری به خود دیده است.

4.        کانادا طی سال 2006 میلادی توانسته 134 میلیون دلار از دوچرخه سواران گردشگر که به این سرزمین سردسیری قدم گذاشتند درآمد کسب کند

این مطلب هنوز ویرایش نشده است 13/7/91

گارانتی یا وارانتی مسئله این است

گارانتی، بودن یا نبودن مسئله این است

هرچند اکثریت غریب به اتفاق ما با خواندن و یا شنیدن این کلمه یعنی گارانتی به یاد دو چیز یعنی خودرو و موبایل خواهیم افتاد صرفا به دلیل اینکه مشکلات بسیار زیادی با این دو واژه و کلمه گارانتی داشته ایم ، اما این کلمه یعنی گارانتی دنیایی از مسئولیت و معنی را به همراه خود خواهد داشت که صرفا یکی دو مورد آن را اکثر خریداران می دانند به همین دلیل پرونده این شماره روزنامه به مبحث گارانتی، چرا و چگونگی به وجود آمدنش پرداخته است.

این کلمه یا همان گارانتی که شاید گاهی با دنیای بیمه اشتراکاتی دارد و اشتباه می شود به عنوان یکی از سیاست های فروش در کارخانجات صنعتی و تولیدی بخصوص اتومبیل سازی و لوازم خانگی پا به عرصه وجود گذاشت و با استفاده از جنبه روانی انسان جهت اطمینان و لذت از خرید به عنوان تضمینی برای کیفیت محصول خریداری شده توسط خریداران جای خود را محکم کرد.

اما، این کلمه که دنیایی از مسئولیت را برای تولید کننده یا فروشنده کالا به همراه دارد امتیازاتی هم در اختیار خریدار قرار می دهد و صرفا یک برگ یا مهر روی کاغذ خرید آن محصول نیست . هرچند بسیاری از ما دو کلمه گارانتی و وارانتی را بدون تفاوت می پنداریم کارکرد هرکدام از این کلمات متفاوت است. بنابراین نخست به تعریف هر یک و بیان تفاوتهای آنها می پردازیم و پس از آن ادامه بحث جالب گارانتی را پی خواهیم گرفت.

گارانتی چیست؟

گارانتی در فرهنگ ایران بر خلاف معادل لاتین خود که guarantee نام دارد در واقع چیزی موسوم به limited warranty است که یک نوع ضمانت محدود است. بنابراین گارانتی در کشور ایران  همان limited warranty در فرهنگ غربی است که نوعی تضمین جبران خسارت محدود به خطای کارکردی سازنده است نه مربوط به خطای کاربر یا اتفاقی خارج از حیطه تولیدکننده مانند نوسانات برق، ضربه و از همه مهمتر استفاده ناصحیح از وسیله!

در واقع گارانتی شامل ضمانت محدود به تعمیرات و یا تعویض قطعه معیوب به شرطی است که بتوان اثبات کرد اشکال از طراحی سازنده بوده است تا سازنده تضمین تعویض یا تعمیر وسیله مورد نظر قبول کند، اما به یاد داشته باشید که حتی اگر به این نقطه هم برسید سازنده وسیله معیوب مشکلات ایجاد شده بعدی به دلیل اشکال دستگاهش را هرگز جبران نخواهد کرد. اما اگر نتوانید ثابت کنید که مشکل از نحوه تولید بوده سازنده وسیله هیچ تضمینی برای جبران خسارت شما نخواهد کرد. به عنوان مثال اگر اطلاعات بسیار با ارزشی در رایانه خود ذخیره کرده باشید و به دلیل مشکل حافظه تمام آنها از بین برود ، در صورتی که بتوانید این اشکال را به فروشنده و سازنده اثبات کنید که اشکال کار از شما نبوده شرایط گارانتی سازنده هرگز شامل اطلاعات شما نیست و در بهترین شرایط صرفا یک حافظه جدید در اختیار شما قرار خواهد گرفت.

نکته مهمتر اینکه گارانتی یک وظیفه تولیدکننده است نه یک امکان پولی! مگر آنکه قرار باشد وسیله مورد نظر زمانی طولانی تر تحت پوشش گارانتی باشید و یا دامنه خطاهایی که شامل گارانتی عادی نیستند هم پوشش داده شوند که در واقع نوعی بیمه محسوب می شود. با این شرایط هرگز در کشورهای پیشرفته این کاری غیر قانونی هست که برای گارانتی معمولی (یعنی شرایط سازنده وسیله) وسیله ای از خریدار طلب پول اضافه کنند  به این دلیل که گارانتی کردن و ارایه خدمات پس از فروش وظیفه یک تولیدکننده است و اگر پیشاپیش چنین امکاناتی شامل مراکز تعمیر و … توسط تولیدکننده فراهم نشود اصلاً مجوز فعالیت در آن کشور نخواهد داشت.

بنابراین این امکانات در راستای حمایت از حقوق مصرف کننده و برای تضمین خرید آن مهیا شده است اما متاسفانه در کشورمان ایران خریداران به تضمینی از طرف فروشنده یا سازنده گارانتی می گویند بدون اینکه تعهدات و حتی معنی آن را کامل بدانند و از حقوق خود و طرف مقابل با بکارگیری این کلمه آگاه باشند در صورتی که با توجه به تولیدات مشابه در بازارها تولید کنندگان برای جلب نظر خریداران سعی می کنند از این اشتباه یا عدم آگاهی خریداران نهایت استفاده را از این موضوع ببرند و فقط به فکر فروش محصولات خود باشند و کارکرد این کلمه را در مقابل مشتری به چالش گیرند.

تفاوت های کلمه گارانتی و وارانتی چیست؟

کلمه گارانتی در لغت نامه به معنی ضمانت، ضمانت کردن، تعهد و تضمین کردن تعریف شده و بسیار با کلمه وارانتی که معنی ضمانت نامه کتبی و ضمانت نامه را به خود اختصاص داده شبیه است اما این کلمات یعنی گارانتی و وارانتی تفاوتهای بسیار ریز و ظریفی با هم در دنیای تجارت یا همان خرید و فروش دارند که عبارتند از:

کلمه گارانتی Guarantee به عنوان وعده یا قولی است که بین دو فرد بیان می شود به این صورت که یک نفر به دوستش می گوید اگر اینکار را برای من انجام بدهی من گارانتی می کنم (قول می دهم) که فلان امتیاز را به تو بدهم یا اینکه به هنگام اجاره منزلی صاحبخانه از مستاجر چک تخلیه می گیرد که در واقع تخلیه کردن منزلش را از سوی شما گارانتی کرده  پس گارانتی بیشتر به معنی تضمین است حال آنکه کلمه وارانتی Warrantee معنی کمی حقوقی تر و پیچیده تری را به خود اختصاص داده و در واقع قولی هست که فروشنده یک محصول از طرف تولید کننده به خریدار داده می شود تا در زمان طولانی تری نسبت به گارانتی سلامت و تعمیرات محصول را تضمین کند . اگرچه این مدت طولانی کاملا مشخص است و محدود بوده اما اصلی ترین تفاوت بین این دو بحث حق انصراف از خرید توسط مشتری خواهد بود.

بنابراین تولید کننده از طریق فروشنده به خریدار این تضمین را می دهد که در دوره یادشده یا اعتبار وارانتی هیچ هزینه ای برای خریدار به دلیل اشکالات فنی یا خرابی دستگاه فروخته شده ایجاد نخواهد شد. دقیقا به همین دلیل است که در بازارهای فرعی و خارج از نمایندگی های مجاز کشورمان معمولا بین اجناس گارانتی دار  و غیره تفاوت قیمت وجود دارد چون این اجناس هم برای فروشنده و هم برای تولید کننده تعهداتی را به همراه خواهد داشت محصولاتی که دارای گارانتی هستند هرچند باعث اطمینان خرید خریدار خواهد شد اما امکان ایجاد هزینه برای تولید کننده هنوز برقرار است.

این هزینه بیشتر در شرایط گارانتی متوجه تولید کننده است چون خریدار هنوز امکان انصراف از خرید خود را دارد که به یکی از این دلایل می تواند تقاضای دریافت مبلغ پرداختی خود از شرکت را داشته باشد و جنس خریداری شده را مرجوع کند.

1.        در صورتی که فروشنده امکان بررسی و تطبیق جنس فروخته شده را با توضیحات و مشخصات کاتالوگ محصول را به خریدار نداده باشد و پس از فروش خریدار متوجه نقص یا تفاوتی در مورد معامله شود.

2.        اگر شرکت تولید کننده قادر به رفع عیب و تامین قطعه مورد نیاز جنس فروخته شده را نداشته باشد می تواند مبلغ پرداختی را بابت خرید جنس دریافت کرد و جنس را مرجوع کرد.

3.        هنگامی که تعمیرات جزئی کارکرد مفید و صحیح دستگاه خریداری شده را فراهم نکند و دستگاه دارای عیب اساسی باشد.

اما مهمترین نکته و اصلی ترین شرایط مرجوعی کالا هنگام گارانتی این است که شما پس از خرید کالا بتوانید فروشنده را قانع کنید که این محصول باعث ایجاد ضرر و زیان خریدار شده به اینگونه که مثلا با خرید تبدیل برق از شرکتی هنگام استفاده از آن وسیله برقی دیگری را آسیب زده بنابراین حتی می توانید تقاضای خسارت علاوه بر مرجوعی کالا را داشته باشید.

پس گارانتی امکان مرجوعی را با دلایل قانع کننده برای مشتری باز گذاشته اما وارانتی هرگز این اجازه را به مشتری نداده است.

همانطور که گفته شد حس اطمینان از خرید در بازار باعث شده تا شرکت های بسیار زیادی در زمینه گارانتی محصولات تولیدی بخصوص در صنایع الکترونیکی پا به عرصه وجود بگذارند و با تغییر قوانین و شرایط گارانتی خود نظر بیشتر خریداران را به خود ومحصولاتشان جلب کنند که همین موضوع باعث سوء استفاده هایی در تجارت و متضرر شدن خریداران شده است  . گاهی استفاده جعلی از نام گارانتی های معتبر می توانند محصولاتی را به خریدار بفروشند که معیوب و دارای اشکال است و پس از فروش دیگر هیچ مسئولیتی را نمی پذیرند. پس با این موضوع می توان به اهمیت و جایگاه گارانتی یا همان خدمات پس از فروش پی برد که کارکردی دقیق و جالب در عرضه و تقاضا را به خود اختصاص داده است.

شروط عجیب و غریب ضمن گارانتی برای محصولات

گارانتی باعث ایجاد تعهداتی برای تولید کننده خواهد شد به صورتی که در کشورهایی چون ایران به دلیل نبودن سیستم دقیق حمایت از حقوق مصرف کننده و خریدار بسیاری از شرکت ها اقدام به قید مواردی در ضمانت نامه کالاهایشان می کنند که در واقع هرگونه امتیازی را از مشتری یا خریدار صلب می کنند که می توان یکی از این شروط را قید بندی که معمولا آخرین بند ضمانت نامه های ایرانی هست یعنی استفاده نادرست از وسیله مورد معامله را نام برد.

بسیاری از شرکت ها با استفاده از این عبارت از زیر بار مسئولیت برگ گارانتی شانه خالی می کنند و صرفا هنگام فروش کالای خود از کارکرد روانی گارانتی بهره کافی می برند چون این عبارت راههای فرار برایشان کاملا باز می گذارد به همین دلیل هست که بسیاری از خریداران به این عقیده ایمان دارند که گارانتی و ضمانت نامه ها هیچ اعتمادی نمی توان داشت. در بهترین حالت تولید کننده در هنگام این شرایط اینقدر خریدار را درگیر استفاده از این امتیاز می کند و وقت کشی می کند تا خریدار از استفاده از این امکانات منصرف شده و راهی بازارهای غیر از نمایندگی مجاز می شود در حالی که بسیاری از کارشناسان این مسئله معتقدند که اصلا نمایندگی مجازی در ایران وجود ندارد که بتواند خدمات و گارانتی محصولات را برای خریدار تضمین کند اگرچه این نقص بیشتر در محصولات وارداتی مشهود و مشکل ساز بوده . اما به تازگی برخی تولید کنندگان نیز به این جمع پیوسته اند و خدمات مناسبی برای مشتری هایشان در نظر نمی گیرند و باعث نارضایتی آنها از گارانتی می شوند. اما روشهایی بسیار نوین برای فرار از زیر بار مسئولیت کلمه گارانتی توسط فروشندگان یا تولیدکنندگان دربازار ایران متداول شده که برخی از آنها عبارتند از

1.        در صورت بروز هرگونه مشکل برای دستگاه بخصوص وسایل الکترونیکی مانند دوربین دیجیتال مسئول پذیرش در نمایندگی مربوطه حداکثر تلاش خود را خواهد کرد تا ترکی و خدشه ای بر روی محصول پیدا کند با دیدن اولین شواهد دارنده دستگاه متهم به ضربه زدن دوربین خواهد شد و تمامی راههای استفاده از خدمات گارانتی دوربین را از دست می دهد.

2.        اما روش دیگری که امروزه به واسطه اختراع توماس ادیسون رایج شده این است چون متهم اصلی تمام مشکلات موجود در قطعات الکترونیکی  حاضر در بازار ایران متوجه اوست . بیشتر تولید کنندگان یا فروشندگان نوسانات برق را دلیل اصلی خرابی آن محصول عنوان می کنند که در این شرایط هیچ امتیازای از گارانتی برای خریدار محسوب نخواهد شد و شخصا مجبور به پرداخت کل هزینه تعمیر وسیله مذکور خواهد بود.

3.        اما شایع ترین روش فرار از زیربار مسئولیت کلمه گارانتی در بازار ایران عدم تطابق قطعه با محصول خریداری شده است که این موضوع بیشتر در صنعت اتومبیل سازی ایران شایع شده و باعث ایجاد هزینه های بسیار زیادی برای خریداران شده است.

4.        در نهایت کلیدی ترین راه فرار از جبران خسارت مشتری یا همان خدمات پس از فروش در بازار ایران این است که به محض اینکه برای وسیله شما ایجاد می شود بدون دلیل این محصول خارج از رده اعلام می شود و متصدی فروشگاه به شما اعلام می کند که محصول شما دیگر تولید نمی شود و شما باید برای تامین قطعه مورد نظرتان شخصا اقدام نمایید و از جیب مبارک هزینه کامل را برای تعمیر پرداخت نمایید البته این مشکل بیشتر در مورد وسایل الکترونیکی و آشپزخانه مرسوم شده نه صنعت خودروی ایران.

گارانتی از چه زمانی گارانتی شد؟

این سئوال بسیار مهمی در ذهن اکثر خریداران است که چه کسی ابداع کننده این قانون بوده است ؟ و حق خریدار که باید توسط سازنده دستگاه رعایت شود را  در کشورمان تبدیل به بلایی خانمان سوز کرد.  از آنجایی که شاید بتوان ارتباطی بسیار تنگاتنگ گارانتی محصولات با صنعت بیمه را متصور شد (Warranty in insurance law) جالب است بدانیم برای اولین بار روز بیستم جولای سال 1776 میلادی موضوع گارانتی در قانون بیمه مطرح شد اما یک دهه بعد یعنی سال 1786 توسط سرجیمز آلن پارک تبدیل به قانونی برای تضمین اجناس تجار شده است .

The history of the development of warranty in insurance law, willam R. Vance pp.523

اگرچه اوایل حضور گارانتی در عرصه تجارت، صرفا این کلمه برای تضمین کالای داخل انبار کشتی ها و تجارت دریایی به کار گرفته شده است اما پس از آن و در اوایل قرن بیستم این قانون و کلمه علاوه بر دریاها به خشکی نیز راه یافت و با تغییراتی برای محصولات روزمره و صنعتی جامه بشری روی خشکی نیز به کار گرفته شده است.

بنابراین می توان از رابطه مستقیم بین تولید محصولات و تضمین کیفیت آنها بدون تردید زمان پیدایش گارانتی را پس از انقلاب صنعتی در این کره خاکی دانست دقیقا زمانی که تولیدات کارخانه ها به صورت انبوه وارد بازار شد و سازندگان کالاها برای یافتن مشتری از هر راهی وارد می شدند و محصول خود را می فروختند اما باگذشت زمان قانون حفظ حقوق خریداران باعث شد تا این قانون ساده یعنی تضمین کیفیت و عملکرد محصولات کارخانه ها کمی تخصصی تر و دقیق تر شود.

گارانتی از چه زمانی ایرانی شد؟

قانون گارانتی و تضمین کیفیت محصولات با ورود محصولات خارجی نیز به ایران وارد شد و از روزی که کالهای خارجی به بازار ایران وارد شدند کلمه لیمیت وارانتی به گارانتی تغییر یافت و وارد فرهنگ لغت ما ایرانیان شد. از آن پس با رونق صنایع و حضور محصولات داخلی در بازار مصرف، گارانتی ایرانی شد و شکل و شمایلی داخلی به خود گرفت. اما هنوز هم که هنوز تقریبا می توان گفت هیچ قانون دقیق و لازم الاجرایی برای این لغت در فرهنگ تجارت ایران جهت رعایت حقوق خریدار تصویب نشده و در واقع ضمانت اجرایی این کلمه به پایین ترین حد خود رسیده است نمونه بارز این مشکل در صنعت لوازم منزل و خودرو سازی ایران کاملا مشهود است که تقریبا باعث بی اعتمادی خریداران به این کلمه یعنی گارانتی در ایران شده است.

همین خلاء باعث ورود شرکت های واسطه ای جهت گارانتی کردن محصولات برخی کارخانه ها شد هرچند اینگونه شرکت ها ی واسطه ای خیلی زودتر از ایران در بازارهای خارجی فعالیت می کردند اما این خلاء مجال حضور بیشتری به این قبیل شرکت ها را در بازار ایران داد به صورتی که هر روز شاهد ظهور یک نوع گارانتی با شرایطی متفاوت در بازار ایران بخصوص بازار موبایل و لوازم منزل هستیم هرچند هنوز هم هیچ تضمینی برای ارایه خدمات آنها نیست اما بسیاری از کارشناسان این معضل را به دلیل عدم حضور نمایندگی رسمی از طرف شرکت های خارجی در ایران عنوان می کنند و به واقع هنوز معلوم نیست که پاسخگوی مشکلات فلان محصول خارجی یا حتی داخلی در ایران کدام شرکت هست. بنابراین یک محصول را با چندین مدل گارانتی خواهیم یافت که واقعا هیچ توجیه و تعریفی برای این چند دستگی در بازار ایران نیست و این موضوع میان خریداران سردر گم و ناراضی که هنوز هم به دنبال تضمین خریدشان هستند بسیار مشکل ساز شده است .

به هر حال با حضور اینگونه شرکت ها این واقعیت که گارانتی صرفا مخصوص وسایل و مصنوعات نوی کارخانه ها هست رنگ باخت و بازار مصرف را با پدیده ای به نام گارانتی محصولات دست دوم نیز آشنا کرد.

این پدیده یعنی گارانتی محصولات دست دوم کارخانه ها در اوایل قرن 21 به وجود آمد و مصرف کنندگان با این خدمات نیز آشنا شدند. این ابداع جدید باعث رونق تجارت لوازم دست دوم که هنوز در شرایط خوب و قابل استفاده بودند در کشور فرانسه باعث رشد فروش اتومبیل های کار کرده سالهای 1990 تا 2005 میلادی در این کشور شد بنابراین به دلیل گارانتی شدن خودروهای تولیدی بین سالهای یاد شده این کشور توانست فروش 7/4 میلیون عددی خودروهای کارکرده را به 4/5 میلیون عدد برساند در صورتی که در همین مدت مشابه فرانسه توانسته بود فقط 07/2 میلیون عدد خودروی نو را بفروشد.

چگونه قربانی کلاهبرداری برای تمدید گارانتی خودرو نشوید؟

با توجه به توضیحاتی که پیشتر مبنی بر حضور روز افزون شرکت های خصوصی برای گارانتی اجناس دست دوم بخصوص در زمینه اتومبیل یاد شد همیشه این خطر هست که استفاده کننده از خدمات گارانتی یا همان خریدار محصول دست دوم مورد کلاهبرداری قرار گیرد. بنابراین تمدید مهلت گارانتی همیشه به نفع خریدار نیست بلکه باید همیشه هوشایر باشد تا از کرده خود پشیمان نشوید . پس بیایید با سه قانون ساده اما طلایی آشنا شوید :

1.        به هیچ وجه به تماسهای تلفنی شرکت های خصوصی برای تمدید مهلت گارانتی وسیله نقلیه و یا دیگر وسایل خود پاسخ مثبت ندهید بلکه از آن شرکت بخواهید تا بروشورها و پیشینه شرکت گارانتی کننده را برای شما ارسال کند تا از صحت آن گارانتی مطلع شوید.

2.        همیشه از شرایط گارانتی شرکت سازنده وسیله مورد بحث برای محصولات دست دوم آگاه باشید چون برخی از شرکت ها پس از گذشت مدت زمان مشخصی از تولید آن وسیله خدماتی را برایش در نظر نگرفته اند و حتی مسئولیت تامین قطعات با هزینه مشتری را هم ندارند.

3.        قبل از امضاء هر قراردادی در این باره بدون درنگ با وکیل خود مشورت کنید

گارانتی های عجیب و غریب داخلی و خارجی

شرایط عجیب و غریب گارانتی در کشور و خارج از مرزها

گارانتی کلمه یا واژه ای است که تقریبا امروز با زندگی جوامع صنعتی ما یکی شده و به عنوان کلمه ای بسیار ساده اما پرمحتوی هر روز از آن استفاده می کنیم. شاید این استفاده کردن از کلمه گارانتی به دلیل گسترش پوشش و کاربرد آن باشد اما می توان گفت که این کلمه همراه تعدد و ظهور ابزار و لوازم مصرفی ما در زندگی کنونی ما راه یافت و هر روز هم بیشتر از روز قبل کاربردی می شود.

اگرچه این کلمه مشکلات و موانعی را هم با خود به زندگی روزانه ما تحمیل کرد اما اطمینان و لذت خرید وسیله ای خاص چیزی نیست که باعث دلسردی بشر از این کلمه شوده باشد و به جای آن لغتی دیگر را برگزیند.

به هر حال همه با گارنتی و کارکرد آن آشنا هستیم و در مواردی نیازمند آن بوده ایم بدون تردید اگر از هر کسی بپرسند که اولین کلمه ای که پس از شنیدن نام گارانتی به ذهن می آورد چیست بسیاری بدون درنگ نام موبایل را به زبان خواهند آورد و هستند افرادی که اتومبیل و کامپیوتر شخصی خود را به یاد می آورد اما به واقع این نامها تنها وسایلی نیستند که با گارانتی در زندگی روزانه ما تاثیر گذار هستند بلکه شاید بتوان گفت هزاران هزار وسیله دیگر هست که هر روز با انها و البته شرایط گارانتی انها سروکار داریم. پس پوشش و کاربرد گارانتی امروزه به گستردگی جامعه بشر شده که واقعا نمی تواند بدون تامل از کنارش گذشت.

هرچند روزگاری این کلمه با لوازم منزل وارد زندگی ما شد و کم کم خودروسازان از آن بهره برند اما امروزه از ابتدایی ترین وسایل مثل کارد و چنگال غذاخوری گرفته تا ابرکامپیوترهای خاص با این کلمه درگیر شده اند و گاه گاهی هم همین موضوع باعث حضور شرایطی بسیار جالب و خاص در شرایط استفاده از گارانتی ذکر شده است .

می توان به تعویض بدون قید و شرط وسیله به دلیل خرابی از جمله این قوانین اشاره کرد اما با توجه به حضور گارانتی در زندگی روزانه ما هر روز شاهد قانونی جدید و عجیب و غریب در این باره خواهیم بود که دقیقا برخی از کارخانجات و سازندگان برای تشویق خریداران به خرید کارکرد روانی آن استفاده می کنند.

در صنعت خودروسازی یکی از مرسوم ترین گارانتی ها که یکی دو شرکت بسیار معروف خودروساز خارجی از آن استفاده می کنند تعویض خودرو معیوب با خودروی نو و سالم است اما در برخی موارد این شرکت ها اینقدر به تولیدات خود انچنان اطمینان دارند که تا آخر عمر این محصول را گارانتی می کنند که در این زمینه می توان به کارخانجات فراری اشاره کرد. هرچند برخی دیگر از کارخانجات معتبر نیز گاهی تا 500000 هزار کیلومتر اتومبیل های خود را گارانتی می کنند که این مدت گارانتی برای محصول نیز خود جای تعجیب دارد حال آنکه بتوان محصولی را خرید که تا آخر عمرش گارانتی باشد .

اما گارانتی جالب دیگری که در صنعت خودروسازی بین المللی رایج شده اختصاص خودروی جایگزین تا زمان تعمیر وسیله نقلیه معیوب و یا حتی تامین مالی خسارت ناشی از معطلی دارند خودرو برای تعمیر آن بوده اما از صنعت خودرو که بگذریم به دنیاب بسیار متنوع تلفن همراه که وارد شویم بسیاری از کارخانجات سازنده اقدام به گارانتی با مدت زمانی طولانی برای محصولات خود کرده اند اما یکی دو شرکت معتبر نیز برای تشویق مشتریان خود پارا از قطعات الکترونیکی فراتر نهاده اند و حتی نرم افزارهای مورد استفاده در این وسایل را نیز در شرایط گارانتی قرار داده اند تا هرگونه معطلی یا خسارت را از دارنده آن مدل تلفن همراه خاص دور کنند که شاید بتوان از گارانتی کردن اطلاعات شخصی در تلفن نیز نام برد. این در هالی است که یکی دوشرکت معتبر جهانی نیز به دلیل معیوب بودن سیستمی در مدلی خاص از اتومبیل هایشان حتی اقدام به جمع آوری کل محصول از سراسر این کره خاکی کرده اند چون یکی از شرایط گارانتی تضمین کارکرد قطعات مصرفی داخل اتومبیل بوده است.

اما شایع ترین امتیازات خارق العاده در دنیای لوازم منزل گارانتی شده اند به عنوان مثال شرکت تولیدکننده لوازم خانگی در کره جنوبی امتیازات جدیدی را برای خریداران محصولات خود بخصوص ماشین لباس شویی در نظر گرفته که جزو شرایط گارانتی این محصول تلقی شده است این شرکت به خریداران این اختیار را می دهد که پس از خرید و به مدت یک هفته به هر دلیلی که محصول تولیدی شرکت مذکور نتوانست رضایت آنها را جلب کند مشتری اجازه مرجوع کردن جنس مورد نظر را دارد و می تواندکل مبلغ پرداختی خود را بازپس گیرد این در کنار تسهیلات بسیار استثنایی گارانتی ده ساله موتور و دیگر قطعات این وسیله است که توانسته به عنوان یکی از عجیب ترین شرایط گارانتی در ذهن بسیاری باقی بماند .

پس از دنیای لوازم خانگی که البته تنوع بسیار زیادی هم دارند می توان حتی از خدمات پزشکی نام برد که گاه گاهی در کشورمان سروصدای زیادی نیز به پا کرده اند و انهم جراحی زیبایی برای بینی های نازیباست که برخی از پزشکان تضمین می کنند که پس از عمل همان بینی که بیمار درخواست کرده را برایشان به وجود آورند که البته این هم به نوعی گارانتی شدن زیبایی آنهاست!! و در دیگر موارد پزشکی می توان به کاشت موی تضمینی و البته دندان گارانتی دار نیز اشاره کرد این موضوع نیز بسیار جالب و خواندی بوده و حاکی از افزایش نفوذ گارانتی در زندگی روزمره ماست .

گسترش بیش از حد شرایط گارانتی در زندگی ما گاهی باعث دردسر نیز شده که می توان در مواردی به شرایط عجیب غریبی جهت فرار از بار مسئولیت گارانتی توسط شرکت های سازنده در ان نام برد.

رشد گردشگری با انرژی های پایدار

امروزه گردشگری و صنایع مربوط به آن بیش از آنچه که قابل تصور باشد گسترده و با زندگی قرن بیست و یکمی بشر عجین شده است. به​طور کلی با توجه به تنوع طلبی بشر این صنعت یعنی گردشگری و زیرمجموعه هایش بدون محدودیت در حال حرکت روبه جلوست و به دلیل درآمدزایی این صنعت همیشه مورد توجه دست اندرکاران و مسئولان گردشگری در دهکده جهانی بوده است.

شاید طی یکی دو روز اخیر این کلمه یعنی گردشگری در گوشه و کنار اخبار بیش از پیش به چشم خورده و توجه شما را به خود جلب کرده باشد . دلیل اصلی این موضوع نزدیک شدن روز جهانی گردشگری است که حدود چهل سال پیش سازمان جهانی گردشگری بیست و هفتمین روز ماه سپتامبر ( 5 مهر) را به دلیل تصویب اساسنامه خود به عنوان روز جهانی گردشگری اعلام و  آن را جشن می‌گیرد. هدف از اختصاص این روز به صنعت گردشگری، اگرچه رشد و ارتقای فرهنگ گردشگری است؛ ولی با انتخاب شعاری از طرف سازمان جهانی گردشگری که در برگیرنده اهداف و سیاست های آینده آن سازمان در سال پیش روست، تکمیل خواهد شد.

از سوی دیگر اکثر کشورها این روز یا هفته پس از آن را به موضوع سفر و گردشگری و صنایع وابسته به آن اختصاص می دهند و با تدارک برنامه هایی متنوع طی این مدت توانایی خود در صنعت گردشگری را به دیگران معرفی می‌کنند، اگرچه این روز یا هفته در کشورهای دهکده جهانی بیشتر کارکرد داخلی و فرهنگ سازی برای اتباع همان کشور دارد، اما گاهی نشست های خبری و همایش های حاشیه ای در این هفته خود می تواند به عنوان بهترین تبلیغ در دیگر نقاط جهان دیده یا شنیده شود.

به همین دلیل از سال 1997 که این جشن در کشور همسایه ایران ، ترکیه برگزار شد قرار براین شد تا هر سال یک کشور مسئول برگزاری این جشن بین المللی در کنار سازمان جهانی گردشگری به عنوان مشارکت کننده قرار گیرد تا علاوه بر معرفی توانمندی های گردشگری خود به دست اندرکاران بین المللی ، در حاشیه این جشن از تجارب دیگران نیز استفاده کند و زمینه همکاری های آینده با دیگران را برای رشد و ارتقای سطح کیفی و کمی صنعت گردشگری کشورش فراهم کند.

نتایج مثبت این تصمیم باعث شد تا سازمان جهانی گردشگری برای انتخاب شریک خود در این روز برنامه ای تدوین کند که  طبق جدولی مشخص هر دوره یک کشور از یک قاره به این مسئولیت انتخاب شود، اما جشن امسال که با شعار توسعه و رشد گردشگری با استفاده از انرژی های پایدار برگزار می شود، علاوه بر تاکید حفظ محیط زیست هدفی واحد را در جهان پیگیری می کند، آن هم اتحاد بین کشورها برای حفظ محیط زیست از طریق ارتقای فرهنگ گردشگری و سرمایه گذاری های سازگار با محیط زیست است. شعار روز جهانی گردشگری در سال 2012 میلادی پیامی رسا به ساکنان جهانی در حال نابودی به وسیله گازهای گلخانه ای و آلودگی محیط زیست است که لزوم حفظ محیط زیست را برای حفظ و افزایش درآمد حاصل از صنعت گردشگری را به کشورهای گردشگر پذیر یا به طور کلی دهکده جهانی گوشزد می کند.

به همین دلیل و به واسطه انتخاب شعار یاد شده امسال محل برگزاری این جشن در جزایر قناری انتخاب شده که با شعار منتخب امسال یعنی توسعه گردشگری با انرژی های پایدار بی ارتباط نیست، توسعه گردشگری که خود به عنوان صنعتی سبز در دهکده جهانی شناخته شده با استفاده از انرژی های پایدار مثل انرژی خورشیدی، آب و باد تاکید بر پایداری توسعه و رونق این صنعت پردرآمد در جهان کرده است. این مراسم که معمولا با پیامی از طرف چند مقام مسئول بلند پایه در صنعت گردشگری سازمان ملل ، کشور میزبان و دبیرکل سازمان ملل آغاز می شود، امسال نیز همچون گذشته قبل از برگزاری جشن این روز پیامهایی را برای جهانی به همراه داشته است که همگی در راستای حفظ و مدیریت منابع طبیعی موجود روی کره خاکی یا همان دهکده جهانی بوده است.

اگرچه این سخنان بیشتر نمادین هستند و هیچ جنبه اجرایی ندارند، اما تاثیرات آنها تا سال بعد و جشنی دوباره در صنعت گردشگری جهانی کاملا مشهود و قابل پیگیری است. به همین دلیل، یوکیو آمانو، دبیر کل سازمان ملل درباره روز جهانی گردشگری امسال این گونه گفت که در سیاست های امسال یعنی 2012-2013 توسعه و استفاده از انرژی های پایدار صنعت سبز گردشگری به خوبی در نظر گرفته شده است و با توجه به ابعاد اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری می توان امیدوار بود با استفاده از انرژی های پایدار در حفظ و نگهداری از محیط زیست جهان که سرمایه اولیه صنعت گردشگری است بخوبی در جهت توسعه و رشد آن صنعت گام برداشت.

وی درباره دلیل انتخاب این شعار عنوان کرده با توجه به فعالیت گروه کثیری از مردم در صنعت گردشگری و وابستگی اقتصادی آنها به رونق این صنعت سبز باید با ا ستفاده از انرژی های پایدار رشد و درآمد این گروه از این صنعت پردرآمد و مفرح را تضمین کرد.

بلند پایه ترین مقام سازمان ملل هر دو گروه یعنی هم گردشگران و هم دست اندرکاران صنعت گردشگری را به رعایت اصول حفظ محیط زیست توصیه و اظهار کرده برخی مراکز اقامتی و حمل و نقل در گردشگری با رعایت و کنترل شرایط موجود می توانند تا حد بسیار زیادی جلوی انتشار گازهای گلخانه ای که اولین و بزرگ ترین تهدید برای آینده زمین هست را بگیرند. در واقع آینده شغلی خود را با این کار تضمین کنند، چون حیات زمین یعنی پویایی گردشگری و کسب درآمد برای آنهاست .

هرچند گردشگری و تفریح بخشی از زندگی جوامع بشری در قرن حاضر است اما این تفریح و خوشی هرگز نباید به از بین رفتن منابع طبیعی و تخریب آنها که پایه اصلی صنعت گردشگری و ضامن ادامه فعالیت اقتصادی دست اندرکاران آن است ، بشود.

در این باره و قبل از برگزاری جشن سال 2012 وزیر صنعت، انرژی و گردشگری اسپانیا، خوزه مانوئل سوریا لوپز
(Jose  Manuel Soria Lopez) نیز این گونه اظهار سخن گفته است : کشور من افتخار می کند که به عنوان یکی از پیشگامان استفاده از انرژی های پایدار و البته پاک در جهان امروز شناخته شده و با توجه به انتخاب شعار امسال می توان گفت که اسپانیا پاک ترین مقصد گردشگری جهان از نظر حفظ محیط زیست به دلیل استفاده از انرژی پایدار در کنار توسعه گردشگری است. بنابراین این کشور امسال علاوه بر شهرت به عنوان مقصد مهمی برای گردشگران علاقمند به حفظ محیط زیست در دهکده جهانی به عنوان پیشگام استفاده از انرژی های پایدار در این صنعت نیز مشهور خواهد شد.

همگی می دانیم در دنیای بحران زده کنونی از نظر مالی و اقتصادی صنعت گردشگری به عنوان یکی از سودآور ترین صنایع جهانی است پس حفظ و توسعه آن با رعایت اصول حفظ محیط زیستی می تواند مناسب ترین سرمایه گذاری در جهان باشد که اسپانیا نمونه ای بارز از این سرمایه گذاری در جهان است.

این کشور 10.2 (ده و دودهم درصد ) درصد درآمد ناخالص خود را از این صنعت کسب می کند و تقریبا 11 درصد مشاغل اسپانیا نیز به این رشته اختصاص یافته است پس اولویت اصلی کشور من توسعه این صنعت درآمد زاست تا با درآمد حاصل از این صنعت سبز جلوی گسترش بحران مالی را در منطقه بگیرد و چرخ اقتصادی کشور را در کنار حفظ محیط زیست  به حرکت درآوردگرچه خیلی از کشورها به این فکر افتاده اند و قصد توسعه گردشگری خود را با استفاده از شعار امسال دارند، اما لازم به یادآوری است که اسپانیا یک گام از دیگران جلوتر است پس امکان موفقیت اسپانیا برای این گونه توسعه بیش از دیگرانی خواهد بود که تازه به فکر طرح و برنامه افتادند.

در عین حال شاید بتوان گفت مهم ترین پیامی که امسال مربوط به جشن روز جهانی گردشگری مطرح شده، مربوط به دبیر کل سازمان جهانی گردشگری به عنوان بالاترین مقام مسئول در این صنعت طالب ریفای است که در آن آمده: تامین انرژی در توسعه صنعت گردشگری امری کلیدی است چون بیشترین سهم سرمایه گذاری یا به عبارتی هزینه در این صنعت مربوط به تامین انرژی است.

 صنعت حمل و نقل که به عنوان شاهرگ گردشگری مستقیم با انرژی سروکار دارد  بدون تردید نیازمند تامین سوخت یاهمان انرژی خواهد بود و از سوی دیگر با توجه به آلاینده بودن این صنعت، باید به دنبال تدابیری بود تا از سهم آلایندگی آن و البته هزینه تامین سوخت این صنعت کاسته شود گرچه مراکز اقامتی و پذیرایی نیز در رتبه دوم قرار گرفته است اما جهت رونق گردشگری و کاهش هزینه سفر برای جامعه امروزی باید از هزینه انرژی مصرفی کاست که یکی از راه های این کار استفاده از انرژی های پایدار و ارزان قیمت طبیعی مانند خورشید است تا با استفاده از آنها به این مهم جامعه عمل پوشاند.

سازمان بین المللی گردشگری قصد دارد تا سال 2030 میلادی استفاده از این گونه انرژی ها یعنی انرژی های پایدار را در صنعت گردشگری نهادینه کند و به امری رایج در آن صنعت سبز تبدیل کند . بنابراین از هرگونه طرح و برنامه برای رسیدن به این مهم با آغوش باز استقبال می کنیم و البته مشوق هایی هم برای استفاده کنندگان از این گونه انرژی ها نیز در نظر گرفته ایم.

وی در بخش دیگری از پیام خود می گوید با صرفه جویی مصرف انرژی در صنعت گردشگری، با استفاده از انرژی های پایدار مبلغ قابل توجهی سرمایه حفظ خواهد شد، که می توان آن را مستقیم در صنعت گردشگری دوباره سرمایه گذاری کرد و زمینه اشتغال بسیاری را با توجه به بحران های مالی گسترده در جهان ایجاد کرد .

با توجه به این سخنان و پیام ها می توان گفت که اولین نشانه های شعار امسال در روز جهانی گردشگری در نمایشگاه گردشگری لندن world travel market متصور خواهد شد چون این نمایشگاه از دو جنبه اهمیت بسیار زیادی طی امسال خواهد داشت که عبارتند از :

1.        نزدیکی زمان برگزاری آن با برگزاری جشن روز جهانی گردشگری

2.        معروف بودن این نمایش در دنیای گردشگری

بنابراین در واقع تاثیر اصلی جشن و شعار مخصوص سال جاری در لندن مشاهده خواهد شد . نوآوری ها و اکتشافات به اختراعات جدید بی تردید امسال در لندن خودنمایی خواهد کرد و باعث تعجب دست اندرکاران گردشگری جهان خواهد بود و البته راهی برای کاستن هزینه های سفر در آینده بسیار نزدیک خواهد بود، هرچند اولویت اصلی حفظ محیط زیست جهانی بوده است.

به هر حال هفته گردشگری در کشورمان به عنوان یکی از کشورهای بسیار پرجاذبه گردشگری آغاز خواهد شد، اما باید دید که شعار امسال که از سوی سازمان جهانی گردشگری انتخاب شده چه تاثیر مثبتی در رونق گردشگری ایران که دنیایی از انرژی های تجدید پذیر است خواهد بود. به طور کلی باید دید که صنعت گردشگری ایران چقدر سبز خواهد شد؟

جنبش عدم تعهد و جنب و جوش در گردشگری ایران

نبض گردشگری ایران در دستان رایزنان فرهنگی کشور

اجلاس سران جنبش عدم تعهد با امضای بیانیه​های و تمام امتیازها و محاسن آن در تهران به پایان رسید . شاید پس از این رویداد بسیاری از مسئولان وظیفه خود را در این رابطه با امضای این بیانیه​ها تمام شده دیده و به وظایف اصلی خود تا اجلاسی دیگر بیندیشند، اما یکی دو گروه از مسئولان هنوز با همان شور و هیجان روزهای برگزاری اجلاس مشغول پیگیری و بررسی دستاوردهای شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد در کشورمان تا به بارنشستن تصمیماتشان طی برگزاری این اجلاس هستند.

یکی از گروه​های مذکور، مسئولان بخش گردشگری و صنعت سبز ایران است که از چندی پیش مشغول برنامه​ریزی و مدیریت اهدافشان در این زمینه است، همانطور که می دانیم یکی از اصلی ترین اهداف برگزاری این نشست به گفته مسئولان برگزاری این اجلاس پس  از مسایل سیاسی و اقتصادی آن بحث رونق صنعت گردشگری ایران و منافع حاصل از آن بوده است. دولت و مسئولان گردشگری ایران قبل از برگزاری این اجلاس از برنامه های بلند مدت و  میان مدت خود در این زمینه بسیار سخن گفتند و از برنامه ریزی دقیق خود برای دستیابی به اهدافشان قبل و بعد از برگزاری این اجلاس با خرسندی به نیکی یاد کردند.

بنابراین بدون شک در حین برگزاری شانزدهمین اجلاس سران جنبش عدم تعهد، نشست ها ، کمیسیون ها و جلسات زیادی را که تدارک دیده بودند ، برگزار کردند و با سران و مسئولان کشورهای حاضر این نشست در این زمینه به گفت و گو  و تبادل نظر پرداختند . البته طی این جلسات نتایج مثبتی از قبیل گسترش تبادل گردشگر و سرمایه گذاری های مشترک در این رابطه یا حذف روادید بین اتباع کشورهای مذکور نیز حاصل شد.

اما پس از حصول این نتایج مثبت و امید به رونق صنعت گردشگری ایران، شاید نام گروهی از مسئولان مرتبط به صنعت گردشگری ایران به چشم نمی​خورد و به گمان برخی حتی فراموش شده​اند. گروهی که  با توجه به میزبانی ایران و پس از اتمام این نشست ، هم اکنون بیشترین مسئولیت برای به نتیجه رسیدن توافقات طرفین بخصوص در زمینه گردشگری بین کشورها ی جنبش عدم تعهد را برعهده خواهند داشت. همانطور که  می دانیم طی برگزاری این اجلاس نام ایران به واسطه حضور حدود 7 هزار نفر از سران ، هیات های همراه آنها و از همه مهم​تر خبرنگاران داخلی و خارجی بارها و بارها در سراسر دهکده جهانی تکرار و شنیده شده است و بی تردید با توجه به این جریانسازی و البته جاذبه های بسیار غنی گردشگری ایران، علاقه بسیار زیادی بین گردشگرانی که به دنبال یافتن مقصد گردشگری خود بودند، ایجاد شد. بنابراین حالا که جنبش عدم تعهد توانسته جنب و جوش خاصی به صنعت گردشگری بخصوص در ایران بدهد هرگز نباید شور و حال ایجاد شده را به حال خود رها کرد تا دوباره به رخوت گرفتار شود.

تدابیر بسیار مناسبی چون حذف روادید برای سفرهای آسان​تر بین اتباع برخی از کشورهای مهمان، توافقنامه ها و برقراری خطوط هوایی، دریایی و زمینی بین این کشورها اندیشیده شده است که همگی از عزم جدی مسئولان گردشگری ایران برای جلب توجه گردشگران خارجی و پذیرایی آنها در کشورمان حاکی بوده است. اما نباید فراموش کرد که اینها فقط قوانین هستند و به نوعی شاید تسهیل کننده سفر گردشگران به ایران باشند اما سئوال اصلی اینجاست که آیا واقعا علاقه ایجاد برای گردشگران جهت سفر به ایران زمین به خودی خود کافی است تا آنها را در کشورمان پذیرایی کنیم؟ یا این که باید گروهی در کشورهای هدف جذب گردشگر ایران این علاقه را به سمت جاذبه های گردشگری کشورمان رهبری و هدایت کنند؟

اینجاست که نام گروه فراموش شده جهت توسعه و رونق صنعت گردشگری ایران دوباره خودنمایی می کند و متوجه نقش کلیدی آنها برای تحقق این هدف یا همان توسعه گردشگری ایران خواهیم شد. رایزنان فرهنگی و به نوعی سفیران کشورمان در دیگر نقاط جهان در واقع گروه از قلم افتاده  این اجلاس بودند که زیاد به نقش و اهمیتشان پس از برگزاری این اجلاس توجه نشده است در صورتی که اصلی ترین مسئولیت رایزنان و وابستگان فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و البته بخشی از مسئولیت سفیران جمهوری اسلامی ایران در دیگر نقاط جهان ایجاد آشنایی دقیق و صحیح مردم کشور محل ماموریتشان با تمدن ، فرهنگ و آداب و رسوم ایران زمین است.

هرچند در نگاه اول ترغیب و هدایت انگیزه سفر گردشگران و ماجراجویان خارج از مرزهای ایران به عهده آژانس های گردشگری به​نظر می​رسد، اما بدون تردید رایزنان فرهنگی و البته سفیران ایران در کشورهای بازار هدف صنعت گردشگری ایران اصلی ترین و سنگین ترین مسئولیت را برعهده خواهند داشت.

اهمیت و مسئولیت این گروه در رشد صنعت گردشگری بدون شاهد مثال نیست چون دقیقا کمتر از دو ماه پیش سفارتخانه کره جنوبی از طریق وابسته فرهنگی این سفارت در تهران (کیم جانگ سیک) از موقعیت استثنایی این مقام فرهنگی در تهران استفاده بهینه ای جهت ارتقاء سطح ارتباط فرهنگی بین دو کشور کرده است.

وی با برنامه ریزی توری تحت عنوان «تور اساطیر پارسی» دست به انجام سفرهای سیاحتی همراه با تعدادی از شهروندان کره جنوبی در ایران زد و با برگزاری جلساتی همراه با اسطوره شناسان ایرانی سعی کرده اطلاعات دقیقی از ایران ، اسطورهای  مذهبی و باستانی ایران و البته تمدن ایران زمین را به هیأت همراه خود بشناساند. اگرچه هدف از این حرکت درک عمیق شهروندان کره جنوبی از تاریخ و تمدن ایران زمین و در راستای سیاست جذب گردشگر خارجی توسط کشورمان است؛ اما حرفه ای ترین  و تاثیرگزارترین بخش این تور انتشار خاطرات سفر و سفرنامه این هیات در یکی از روزنامه های معتبر کره جنوبی بوده است که حاکی از اهمیت جایگاه رایزنان فرهنگی در برقراری تبادل گردشگران بین دو کشور است.

حال با توجه به این شاهد مثال بسیار تازه و البته اهمیت موضوع رونق صنعت سبز گردشگری ایران و جایگزینی درآمد صنعت سبز به جای صنعت نفت  ایران به اهمیت و سنگینی مسئولیت رایزنان فرهنگی کشورمان و به نوعی سفیران ایران برای هدایت تقاضای سفر گردشگران خارجی به داخل مرزهای ایران در دیگر نقاط این دهکده جهانی بخصوص کشورهایی که سران آنها به عنوان مهمان چند روز پیش تهران را ترک کردند، پی خواهیم برد.

هرچند سازمان میراث فرهنگی و گردشگری ایران با جلب نظر ماجراجویان و گردشگران خارجی به جاذبه های گردشگری کشورمان سعی دارد رویای شیرین حضور 5/7 میلیون گردشگر خارجی را در کشور به واقعیت نزدیک کند، اما بی شک بدون همراهی و هدایت سفارتخانه های ایران در سراسر دهکده جهانی موفق به تحقق آن نخواهد بو؛ ولی لازم به یادآوری است که به تاثیر و امکانات بخش خصوصی در کشور و ارتباطات آنها با آژانس های گردشگری دیگر کشورها و بخصوص کشورهای هدف نباید بی توجه بود و آنها را نادیده گرفت چون صنعت گردشگری صرفا با توجه به سرمایه های خصوصی در سراسر دهکده جهانی پویا و پر رونق مانده و به هیچ عنوان نمی توان این صنعت سبز و  درآمدزا را در حصار دولت و در چرخه موانع دولتی ها نگاه داشت چون علاوه بر ناکامی این صنعت حاصل چیزی بجز مسیری یک طرفه از ایران به دیگر مقاصد گردشگری جهان نخواهد داشت ، معضلی که هم اکنون صنعت گردشگری ایران دچار آن است و ایران را به عنوان صادر کننده بزرگی از گردشگر به دیگر نقاط جهان در صنعت گردشگری معروف کرده است البته بدون توجه به ظرفیت بزرگ  جاذبه های فرهنگی، باستانی و دینی ایران زمین.

بنابراین بجاست که نزدیک ترین مسئولان ایرانی به بازارهای هدف توسعه گردشگری ایران یعنی رایزنان ، وابستگان فرهنگی و البته سفرای کشورمان با توجه به سیاست احیای صنعت گردشگری کشور و در چارچوب قوانین و فرهنگ ایران زمین، اقدام به برگزاری این گونه تورهای فرهنگی کنند تا جریان ایجاد شده به واسطه میزبانی و البته ریاست سه ساله ایران بر جنبش عدم تعهد در بخش گردشگری کشور به سرمنزل مقصود  برسد.

لیست مقایسه ای اتومبیل های صفر کیلومتر تولید و شرایط گارانتی آنه

 فهرست یاد شده براساس سال و مسافت طی شده ای که تحت پوشش گارانتی محصول است تنظیم شده است و با شرایط استاندارد کارخانه سازنده تطبیق داده شده این شرایط دربرگیرنده کلیه محصولات کارخانه های سازنده و برندهای نامبرده شده خواهد بود و به جز مواردی خاص برای تمام محصولات آنها قابل اجراست.

لازم به یادآوری هست که کلیه اطلاعات از سایت Cars.com که در تاریخ دهم فوریه سال 2011 منتشر شده گرفته شده است

کارخانه سازنده	گارانتی کلی یا همان سپر تا سپر	سیستم انتقال قدرت (موتور)	گارانتی خوردگی بدنه	سیستم کمک فنرها
Acura	4/50,000	6/70,000	5/Unlimited	4/50,000
Aston Martin	3/100,000	3/100,000	10/100,000	2/100,000
Audi	4/50,000	4/50,000	12/Unlimited	4/Unlimited
Bentley	3/Unlimited	3/Unlimited	3/Unlimited	3/Unlimited
BMW	4/50,000	4/50,000	12/Unlimited	4/Unlimited
Buick	4/50,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Cadillac	4/50,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Chevrolet	3/36,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Chrysler	3/36,000	5/100,000	5/100,000	3/36,000
Dodge	3/36,000	5/100,000	5/100,000	3/36,000
Ferrari	2/Unlimited	2/Unlimited	2/Unlimited	Not offered
Ford	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	5/60,000
GMC	3/36,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Honda	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	Not offered
Hummer	4/50,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Hyundai	5/60,000	10/100,000	7/Unlimited	5/Unlimited
Infiniti	4/60,000	6/70,000	7/Unlimited	4/Unlimited
Jaguar	4/50,000	4/50,000	6/Unlimited	4/50,000
Jeep	3/36,000	5/100,000	5/100,000	3/36,000
Kia	5/60,000	10/100,000	5/100,000	5/60,000
Lamborghini	3/Unlimited	3/Unlimited	3/Unlimited	2/24,000
Land Rover	4/50,000	4/50,000	6/Unlimited	4/50,000
Lexus	4/50,000	6/70,000	6/Unlimited	4/Unlimited
Lincoln	4/50,000	6/70,000	5/Unlimited	6/70,000
Lotus	3/36,000	3/36,000	8/Unlimited	Not offered
Maserati	4/50,000	4/50,000	Not offered	4/50,000
Maybach	4/50,000	4/50,000	4/50,000	Unlimited
Mazda	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	3/36,000
Mercedes- Benz	4/50,000	4/50,000	4/50,000	Unlimited
Mercury	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	5/60,000
Mini	4/50,000	4/50,000	12/Unlimited	4/50,000
Mitsubishi	5/60,000	10/100,000	7/100,000	5/Unlimited
Nissan	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	3/36,000
Pontiac	3/36,000	5/100,000	6/100,000	5/100,000
Porsche	4/50,000	4/50,000	12/Unlimited	4/50,000
Rolls-Royce	4/Unlimited	4/Unlimited	4/Unlimited	4/Unlimited
Scion	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	2/25,000
Subaru	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	3/36,000
Suzuki	3/36,000	7/100,000	5/Unlimited	3/36,000
Toyota	3/36,000	5/60,000	5/Unlimited	2/25,00010
Volkswagen	3/36,000	5/60,000	12/Unlimited	3/36,000
Volvo	4/50,000	4/50,000	12/Unlimited	4/Unlimited

1.        قطعات ترکیبی نیروی محرکه مثل سیستم های هیبریدی به مدت هشت سال یا یکصدهزار مایل تحت پوشش گارانتی هستند.

2.        ضمانت نامه گارانتی موتور تحت هیچ شرایطی قابل انتقال به مالک بعدی خودرو نیست و صرفا خریدار اول می تواند از آن بهره ببرد و برای باقی ماندن در شرایط گارانتی سیستم موتور هر 5 سال یکبار باید توسط نمایندگی مجاز چک شود تا مورد تایید کارخانه سازنده باشد این قانون شامل مدلهای اس آر تی، خودروهای دیزلی و دوج مدل رم نخواهد شد.

3.        کارخانه فورد شرایطی ویژه برای محصولاتش فراهم کرد که در مورد سیستم ایمنی و ایربگ های خودروهایش به مدت 5 سال و 50 هزار مایل مورد استفاده است. کامیون های دیزلی نیز با خدمات گارانتی موتور برای 5 سال یا یکصدهزار مایل می توانند تحت پوشش خدمات گارانتی باشند اما برخی از محصولات هیبریدی قطعات باتری و انتقال الکتریکی ماشین به مدت هشت سال و یکصدهزار مایل گارانتی شده است.

4.        شرکت هوندا باتری های هیبریدی خود را به مدت هشت سال یا هشتاد هزار مایل گارانتی کرده است اما در مورد مدل های CA، CT، MA، ME،  NY و VT. این مدت به ده سال و یکصدو پنجاه هزار مایل افزایش یافته است.

5.        تمام قطعات هیبریدی در مدل های SUV نیز به مدت هشت سال یا یکصدهزار کیلومتر گارانتی شده اند.

6.        تمام محصولات هیبریدی تویوتا به مدت هشت سال و یکصدهزار مایل مورد گارانتی هستند.

7.        باتری های لکسوس به مدت هشت سال و یکصد هزار کیلومتر گارانتی شده اند

8.        شرکت دوج موتورهای دیزلی خود را به مدت 5 سال و یکصدهزار کیلومتر گارانتی کرده است.

9.        اگر اتومبیل تویوتای شما برای تعمیرات بیش از یک روز در نمایندگی در زمان گارانتی  بماند وسیله ایاب ذهاب شما را کارخانه مهیا ساخته است.

10.     کامیون های جی ام مجهز به موتور دیزل 6/6 لیتری دوراماکس تحت پوشش کامل گارانتی از جمله قطعات توربو شارژرها برای 5 سال یا یکصد هزار کیلومتر هستند و قابل انتقال به صاحبان بعدی بدون هزینه است.

11.     قطعات ترکیبی سیستم انتقال قدرت در تمامی مدل ها به مدت هشت سال و یکصدهزار مایل گارانتی شده اند.

12.     رانندگان کالیفرنیا باید ضمانت نامه عدم تولید و انتشار گازهای گلخانه ای را از طرف سازنده خودروی خود را از فروشنده تحویل بگیرند.