10مسیر ایده‌آل برای سفر با دو چرخه

Top 10 holiday destination to explore by bike

اکثر گردشگران دوچرخه سوار که به تازگی پا به رکاب دوچرخه گذاشته اند تصور می‌کنند فقط مسیر کوپنهاگن copenhagen و آمستردام Amesterdam بهترین مسیر دوچرخه‌سواری روی کره زمین است و علاقه دارند در این مسیر رکاب بزنند.  در حالی که هنوز صدها مسیر جالب و بهتر از این مسیر معروف در سراسر جهان را رکاب نزده اند، به همین دلیل هر روز شاهد افتتاح مراکز کرایه دوچرخه‌ یا متل‌ها و رستوران‌های مخصوص این دسته از گردشگران در مسیر یاد شده هستیم.حال آن‌که بسیاری از جاده‌های بکر، زیبا و مناسب رکاب زدن در دهکده‌ جهانی وجود دارد که هم برای رکاب زدن و هم برای سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری با دوچرخه مناسب هستند. بنابراین چمدان ده مسیر برتر که توسط دوچرخه‌سواران گردشگر انتخاب شده‌اند را برایتان معرفی می‌کند. این مسیرها در سال 2012 میلادی از لحاظ زیبایی،‌ امکانات و امنیت بهترین‌ها بوده‌اند.

1.      موترال در ایالت کبک کانادا Montreal, Quebec, Canada

طبیعت زیبا و البته آب و هوای مناسب مونترال باعث شده تا نام این شهر به عنوان اولین گزینه برای دوچرخه‌سواران گردشگر مطرح شود. مسیر کاملا ایمن 2400 مایلی این منطقه درواقع شاهد اولین سرمایه‌گذاری برای اجاره دوچرخه یا برگزاری تورهای دوچرخه‌سواری در کانادا بوده است. مسیرهای معروف مونترال برای رکاب زدن عبارتند از: lachine canal. The quays, oldport این سه مسیر دوچرخه‌سواری هر سال بیشترین تعداد گردشگران دوچرخه‌سوار را به خود می‌بینند که باعث ایجاد شور و هیجانی خاص هنگام عبور دوچرخه سواران از روستاهای مسیرشان می‌شود.

2. پاریس – فرانسه Paris, france

اما دومین مسیر برای رکاب زدن شهری مشهور از نظر صنعت گردشگری یعنی پاریس انتخاب شده است. اگرچه اولین شرکت کرایه دوچرخه و برگزارکننده تورهای دوچرخه‌سواری فرانسه در شهر لیون افتتاح شده است، اما امروزه این پاریس بوده که بین دوچرخه‌سواران مشهور شده و تورهای دوچرخه‌سواری یا همان velib (velo) در این شهر گردشگر پذیر شناخته شده‌اند، در بین گردشگران این شهر مانند ایفل و لوور معروف و مشهور شده‌اند. در چند سال اخیر این تورها شاهد رشد سریع و خیره‌کننده‌ای در پاریس بوده‌اند؛ به طوری که هم‌اکنون 20 هزار دوچرخه در این طرح به کار گرفته شده‌اند.

3.      پورتلند – اوریگان Portland, oregan

دو مسیر دوچرخه‌سواری معروف این منطقه Willamette River و Waterfront Parkمسیرهای شرقی غربی هستند که تعداد زیادی دوچرخه‌سوار آنها را به عنوان سومین محل مناسب دوچرخه‌سواری به شما معرفی کرده‌اند. از سال 1974 این مسیرها بخصوص روزهای یکشنبه‌ از مشهورترین مسیرهای دوچرخه‌سواری برای گردشگران است و این فرصت را در اختیار آنها قرار می‌دهد تا از یکشنبه‌بازار پورتلند بخوبی بازدید کنند و از هوای پاک منطقه لذت ببرند. این مسیر می‌توان حیات وحش طبیعی را به گردشگران در اطراف تالاب و رودخانه هنگام دوچرخه‌سواری نشان دهد، به طوری که بواقع مثل این است که در تابلویی زیبا دوچرخه‌سواری می‌کنید.

4.      پراگ – جمهوری چک Prague, czeen Republic

اگرچه تپه‌های مرتفع اطراف پراگ باعث نگرانی دوچرخه‌سواران تازه‌کار می‌شود، اما باز هم زیبایی‌های شهر و جاده‌های آن باعث شده تا رتبه‌ چهارم فهرست ده‌هایی دوچرخه سواری ما به پراک اختصاص یابد. تورهای دوچرخه‌سواری اطراف رودخانه ولتاوا vltava تا پل چارلز هرساله تعداد بیشماری دوچرخه‌سوار را به خود می‌بیند.

گردشگران هنگام دوچرخه‌سواری اطراف این شهر می‌توانند بواقع تاریخ و تمدن واقعی شهر را درک کنند. نکته جالب این است که دست‌اندرکاران گردشگری پراگ حتی برای آن دسته از گردشگرانی که  که توان رکاب زدن به دوچرخه را ندارند، دوچرخه‌‌های الکتریکی فراهم کرده‌اند تا به این گروه از گردشگران که توان جسمی کافی برای پیمودن سربالایی‌های اطراف پراگ را ندارند نیز بتوانند از طبیعت و زیبایی های این شهر به خوبی بهره ببرند ، البته این تسهیلات در جهت درآمدزایی در صنعت گردشگری پراگ بسیار مفید بوده است.

5.      سویل – اسپانیا Seville, Spain

اگرچه اسپانیا خود یکی از مقاصد اصلی گردشگری در دهکده جهانی است، اما زیبایی‌های طبیعی و گردشگری این کشور برای دوچرخه‌سواران گردشگر نیز بسیار جذاب بوده است بطوری که رتبه پنجم را به آن داده‌اند. سویل یا جواهر آندلوس بهترین مکان برای گردشگران دوچرخه‌سواری در سال 2012 انتخاب شده است. ایستگاه‌های کرایه دوچرخه‌ در این شهر هر دو کیلومتر در دسترس گردشگران است و براستی آنهایی که علاقه‌مند به درک واقعیت فرهنگ این شهر هستند، تنها راه دست یافتن به کوچه‌های باریک و تنگ سویل همین وسیله دوچرخه است تا از نزدیک با فرهنگ و نحوه زندگی مردم شهر آشنا شوند.

6.      دروازه جهنم پارک ملی کنیا، Hell's gate National park Kenya

اگرچه آفریقا به طور کلی برای گردشگران بخصوص دوچرخه سواران ناشناخته است اما کشور کنیا توانسته با جاذبه های متنوع خود عنوان ششم فهرست دهتایی ما را به خود اختصاص دهد این مسیر بکر دوچرخه‌سواری درواقع حدود یکصد کیلومتری شمال غرب نایروبی واقع شده، طبیعت و حیات‌وحش آن باعث شده تا هر سال چند ده هزار نفر با دوچرخه هایشان آن را طی کنند و طبیعت واقعی نایروبی را تجربه کنند. اگر در دوچرخه‌سواری حرفه‌ای و با زندگی در حیات‌وحش آشنا هستید، بدون درنگ  این مسیر را امتحان کنید و به یاد داشته باشید که حتما قبل از ورود باید فرم‌ها و مدارک لازم را از مسئولان پارک دریافت کنید و ترجیحا با گروه این مسیر را تجربه کنید و بهترین روش برای عبور از پارک ملی تورهای گروهی است چون تنها رکاب زدن در حیات وحش کنیا کمی نگران کننده خواهد بود.

7.      آستین – تگزاس Austin, Texas

هرچند این منطقه به موسیقی و صبحانه لذیذش بین گردشگران بین‌المللی و محلی مشهور شده، اما مسیر زیبای دوچرخه‌سواری آن هنوز به شهرت جهانی مثل 6 پله قبل نرسیده است بنابراین اگر پا به رکاب هستید، دوچرخه‌سواری در این مسیرها نیز خالی از لطف نیست، اما دوچرخه‌سواران مشهور تور دو فرانس به این عقیده هستند که تجربه این مسیر می‌تواند به معنی واقعی در درک گردشگری با دوچرخه به گردشگران، کمک فراوانی داشته باشد. یکی از مسیرهای مشهور این منطقه، مسیر دریاچه بانوی پرنده عنوان شده است که طبیعت و زیبایی پوشش گیاهی آن باعث تشویق و رونق این‌گونه سفرها خواهد شد. بنابراین تجربه هفتمین شهر معروف دوچرخه‌سواری چمدانی ما به شما توصیه می‌شود.

8.      بروژ ـ بلژیکBruges, Beljium

هشمین پله از فهرست‌ ما در کشور زیبای بلژیک در قاره سبز است. این مسیر زیبا که از فانوس دریایی و برج ناقوس در شهر بروژ شروع می‌شود، می‌تواند تجربه‌ای کاملا متفاوتی از سفر به بلژیک را به هر گردشگری که علاقه‌مند دوچرخه‌سواری است، هدیه دهد. هوای پاک، طبیعت بکر و به طور کلی امکانات مناسب در کنار امنیت مناسب این مسیر می‌تواند رونق گردشگری با دوچرخه را در این کشور متصور شود؛ هرچند شکلات‌های این کشور به اندازه کافی، دلیل سفر می‌باشد.

9.      ویتنام و تایلند

نهمین پله از فهرست ده‌تایی ما مشترکا مربوط به دو کشور باستانی و زیبای آسیای جنوب شرقی است. این دو کشور سرسبز می‌تواند به عنوان مسیرهای بسیار جالب گردشگری با دوچرخه باشند. در کشور ویتنام شروع مسیر از پایتخت یعنی هانوی بوده و تا سیاگون یا هوشیمین نیزادامه دارد که واقعا تجربه‌ای جالب برای دوچرخه‌سواران است، اما در تایلند می‌توان مسیر Ayatthaya یا پایتخت قدیم این کشور که توسط یونسکو ثبت شده است را پیشنهاد کرد. در این سفر ماجراجویانه گردشگران می‌توانند تجربه‌ای دقیق و البته کامل از این سرزمین و معابد آن داشته باشند. بازارهای محلی، معابد، پارک ملی و طبیعت آن مهم‌ترین جاذبه برای دوچرخه‌سواران ثبت شده است.

10. کیوتو – ژاپن KYOTO, JAPAN

دهمین و آخرین مسیر انتخابی دوچرخه‌سواران شهر کیوتو در سرزمین افتاب شرقی است. اگر چه امکانات متفاوت سفر به کیوتو از قبیل قطار سریع‌السیر و هواپیما برای رسیدن به این شهر وجود دارد، اما اکثر گردشگران این سرزمین علاقه‌مند هستند که به دور از هرگونه شلوغی و ترافیک برای درک واقعیت زیبای این منطقه پا به رکاب ببرند و به آرامی کل منطقه را سفر کنند. آرامش و سرسبزی این منطقه بخصوص در فصل بهار، دلیل اصلی حضور تعداد زیادی از دوچرخه‌سواران گردشگر در ژاپن و البته شهر زیبای کیوتو است در این سفر گردشگران دوچرخه سوار می‌توانند حضور تکنولوژی را در کنار آرامش طبیعت منطقه تجربه کنند.

محمد تاجران سفر دور دنیا با دوچرخه

شاید بارها و بارها وقتی داخل خودروی خودتان در جاده ها رانندگی می کنید و راهی سفر هستید ناگهان دوچرخه سواری در بین زیبای مناظر اطراف نظر شما را به خود جلب می کند و ناخودآگاه کمی جلوتر ترمز می کنید و چند کلمه ای با این دوچرخه سوار داخلی یا خارجی صحبت خواهید کرد. بدون تردی مقداری خوراکی به او خواهید داد یا اینکه یک لیوان آب خنک به او تعارف می کنید و پس از کمی صحبت با او با زدن یکی دو بوق برای او آرزوی موفقیت در سفرش می کنید و با سرعت این دوچرخه سوار را به سمت مقصدتان پشت سر می گذارید. اما یکی دو دقیقه بعد و هنگامی که مشغول مرور کردن این برخورد ناگهانی هستید در ذهن خود آرزو می کنید که ای کاش جای او بودید و لذت سفر را مثل این دوچرخه سوار تجربه می کردید.

 به همین منظور با محمد تاجران مهندس مکانیک و اهل مشهد که آرزوی دیرینه کودکی خود را به واقعیت رسانده و با دوچرخه خود از مرزهای ایران گذشته به گفت و گو نشسته ایم، محمد که حدود 37 سال سن دارد یک دهه و مسافتی حدود چهل هزار کیلومتر را در کشورهای مختلف این کره خاکی رکاب زده است. بدون هیچ حاشیه و با اطمینان یقین داریم که خواندن این مصاحبه خودمانی با این ماجراجوی ایرانی برای علاقمندان خالی از لطف نیست چه بسا که همین مصاحبه باعث تشویق علاقمندان به شروع سفری با دوچرخه خواهد شد.

 س. قبل از این روی دوچرخه بنشینی و رکاب بزنی چه کارهایی انجام می دادی؟

 خوب تا قبل از فارغ التحصیلی که معلوم هست درس و کارهای مربوط به تحصیلم بود اما پس از آن شرکتی در زمینه تحصیلی خودم افتتاح کردم که در آن شغل موفق نبودم . البته شاید بتوان گفت که این عدم موفقیت اراده من جهت رکاب زدن را بیشتر تقویت کرد و در نهایت سوار بر دوچرخه راهی جاده های داخلی شدم و پس از آن هم از مرزهای کشور گذشتم.

 س. چه فعالیت های ورزشی غیر از دوچرخه سواری انجام دادی؟

 اگرچه من عاشق دوچرخه سواری بودم ، اما به کوهنوردی و طبیعت گردی هم علاقمند هستم و مدتی به صورت حرفه ای کوهنوردی کردم

 س. پس از اینکه شرکت خودتون را جمع کردید چه کارهایی برای امرار معاش انجام دادی؟

 من برای مدت یکسال بصورت مجانی در یک اتلیه عکاسی کار کردم و تونستم عکاسی کردن حرفه ای را در این کارگاه که متعلق به یکی از دوستانم بود یادبگیرمبنابراین امروز عکسهای خوبی از سفرهای خودم به یادگار گرفتم.

 س. روزی که سوار دوچرخه شدی چه اتفاقی افتاد که تصمیم گرفتی با دوچرخه از مرزهای ایران بگذری؟

 والا- من از بچگی علاقمند بودن با دوچرخه دور دنیا را سفرکنم و تجربه کسب کنم بنابراین این ، این موضوع از دوران کودکی برایم جذاب بود که امروز به واقعیت پیوسته است.

 س. اینطور که معلوم هست برای رسیدن به جایگاه کنونی خودت برنامه دقیقی داشتی؟

 خیر، من هرگز برنامه ای برای خودم ندارم و فقط حسم رو دنبال می کنم، نه عکاسی و نه کوهنوردی و از همه مهمتر دوچرخه سواری دور دنیا برنامه ریزی شده نبود و من فقط زمانی که احساس می کنم باید کاری را انجام دهم همون لحظه کار مورد نظرم رو انجام خواهم داد.

 س. نقش خانواده در موفقیت تو چیست؟

 همانطور که گفتم من یکسال قبل از شروع سفرم دور دنیا شرکتم را جمع کردم و شرایط مالی مناسبی هم نداشتم اینجا بود که نقش کلیدی خانواده باعث شد من به ایده خودم جامه عمل بپوشانم بنابراین خانواده من اصلی ترین نقش و مشوق من در این راه بودند که هنوز هم اینطور هست.

 س. ازدواج کردی؟

 خیر، چون با توجه به شرایط من و بدون برنامه بودن زندگی من از نظر دیگران شرایط برای ازدواجم زیاد مهیا نیست.

 س. ازدواج به نوعی مانع تو در رسیدن به خواسته هایت هست؟

 من این موضوع را قبول ندارم چون به هر حال در هر نوع شرایطی می توان شریک مناسب زندگی را یافت، اما من هنوز احساس اینکه باید ازدواج کنم را نداشتم و همونطور که قبلا هم اشاره کردم کاملا دنبال احساسات خودم هستم

 س. این موضوع که خیلی روی آن تاکید داری یعنی چه ؟ بیشتر برایمان توضیح بدهید

 با مثالی منظور دقیق خود رو بیان می کنم، اگر همین الان و میان مصاحبه به ذهنم برسد که باید به یکی از دوستان قدیمی خودم در فلان کشور تلفن بزنم به واقع مصاحبه را ترک می کنم و این کار رو انجام خواهدم داد و در مورد سفرهای خودم هم همینطور تصمیم می گیرم. یادم هست چند وقت قبل روز چهارشنبه سوری به اتفاق دوستانم رفتیم تفریح و در شهر مشهد چرخی زدیم آخر شب وقتی به منزل برگشتم ناگهان احساس کردم که همین امشب باید سفرم را آغاز کنم که ساعت 5/3 بامداد به واقع سفرم را شروع کردم بدون تردید هیچ کس حتی خودم هم نمی دانستم که امشب راهی سفر خواهم شد ولی کاملا چند ساعت قبل احساس کردم که باید بروم و باقی داستان ....

 س. بنابراین ازدواج کردن شما شاید غیر ممکن باشد؟

 خیر، توی این دنیای مهیج هیچ چیز غیر ممکن نیست بلکه هنوز وقت من نیست که ازدواج کنم

 س. از مسئله ازدواج بگذریم دوست داری با جمع سفر کنی یا تنها ؟

 من فقط تنها سفر می کنم چون آرامش سفر را به همه چیز ترجیح می دهم.

س. حتی اگر قرار باشد با دیگران که مثل خودت هستند سفر کنی؟

 بله ، من هیچ وقت با گروه سفر نمی کنم و علاقمند هستم که تنها سفر کنم. البته لازم به یادآوری هست که اگر بحث سفر یعنی کار تخصصی من باشه بدون تردید تنها خواهم بود اما اگر تفریح با خانواده یا دوستان باشد که موضوع روشنه آن وقت تفریخ هست نه سفر چون سفر زندگی من هست نه علاقه من

 س. وقتی روی دوچرخه در سفر هستی و به گفته خودت تنها هستی به چه چیزی فکر می کنی؟ آیا سوژه خاصی رو دنبال می کنی؟

 بطور کلی زندگی برای من دو بخش هست یکی پشت سر و یکی پیش رو بنابراین من به این دو بخش فکر می کنم

 س. بیشتر به کدام بخش فکر می کنی؟

 من به هر دو موضوع فکر می کنم، چون همیشه بخش گذشته رو تجزیه و تحلیل می کنم تا آینده دقیقی داشته باشم به عقیده من تمام اتفاقات زندگی به یکدیگر متصل هستند پس هر اتفاقی در گذشته افتاده به دلیل نیاز امروز من به تجربه است. پس اگر گذشته رو دقیق بررسی کنیم می توانیم آینده بهتری را برای خودمان تدارک ببینیم چون می توان نشانه ها برای اتفاقات آینده را کاملا ببینیم.

 س. هنگام سفر به موزیک هم گوش می کنی؟

 شاید بتوانم بگویم خیر، من واقعا موسیقی خیلی کم گوش می دهم اما علاقه زیادی به کتاب های صوتی دارم چون به قصد دارم دایره لغات خودم چه فارسی و چه انگلیسی را افزایش بدهم

 س. به زبان انگلیسی اشاره کردی تا چه اندازه به انگلیسی مسلط هستی و یا اینکه آیا کسانی که مثل تو قصد سفر به خارج از ایران دارند نیازی به زبان دارند یا خیر؟

 ببینید اگر من قصد دارم با مردم و فرهنگ های مختلف این دهکده جهانی آشنا بشوم بدون تردید باید با آنها ارتباط برقار کنم پس به دانستن زبان آنها نیازمندم که زبان رایج بین المللی امروز انگلیسی است هرچند با سختی زیادی توانستم زبان انگلیسی را یادبگیرم چون در شرایط بسیار بد مالی بودم که حتی نمی توانستم هزینه کلاس زبان یا معلم خصوصی خودم رو پرداخت کنم اما بازهم دست ازکار برنداشتم تا اینکه موفق شدم

 س. تا به حال چند کشور را دیدید؟

 من تا کنون 2 قاره را رکاب زدم و حدود 24 یا 25 کشور را هم دیدم

س. دورترین کشوری را که تا به حال رکاب زدی کدام است؟

به عقیده من وقتی از درب منزل خارج شدیم یعنی اینکه دور شدیم اما فکر کنم نیوزلند دورترین مقصد من بوده

 س. توضیح بدهید وقتی وارد یک کشور می شوید به طور کلی این منطقه رو سفر می کنید؟

 پاسخ شما منفی هست به این صورت که به دلیل شرایط و خطرات موجود در مسیر هرگز این کار میسر نیست اما اینطور هم نیست که من یک خط مستقیم را دنبال کنم و از مبداء به مقصد خودم برسم . به عنوان مثال من برای دیدن قاره آسیا از ایران خارج شدم و وارد پاکستان، هند، نپال، بنگلادش، مالزی، تایلند، کامبوج، ویتنام، لائوس، اندونزی، نیوزلند و استرالیا گذشتم.

 س. بحث نا امنی راهها برای شما محدودیت نیست؟

 مبحث امنیت برای افرادی مثل من خیلی مهم هست گاهی بعضی مناطق مثل بلوچستان پاکستان خیلی نا امن هست بنابراین هرگز مسیر را از این منطقه انتخاب نخواهم کرد. بطور کلی اکثر دوچرخه سوارانی مثل من با یکدیگر در ارتباط هستند و از تجربیات و امکانات مسیرها آگاهیم پس لزومی نیست به خودم را به دردسر نخواهم انداخت.

 س. تا به حال تجربه تلخی در سفرهای خودت داشتی؟

 خیر من تا حالا خوشبختانه هیچ مشکلی نداشتم چون از اطلاعات دیگران و تجربه آنها او مسیرهای مناسب استفاده می کنم. البته مهمترین نکته این هست که حس آدمها به خودم را کاملا درک می کنم و متوجه مشکلات احتمالی خواهم شد. بنابراین به راحتی می توان متوجه شد که فلان شهر جای من هست یا نیست؟ البته باید به فرهنگ منطقه ای که به آن وارد شدیم احترام گذاشت تا بدون ایجاد حساسیت از اون منطقه عبور کنی

 س. این موضوع داخل ایران هم صادق هست؟

 والا ایران که وطن من هست و بدون تردید من هرگز تجربه بدی در این کشور نداشتم و تمام خاطرات و نوشتهای دیگران مثل من هم خوش و بدون حادثه و دردسر بوده است.

 س. آیا تا به حال شده که از جایی که قصد چادر زدن داری بیرون رانده شوی؟

 بله، یادم هست که در تایلند قصد چادر زدن داشتم که به دلیل ملیت ایرانی من با اسلحه از آنجا بیرون رانده شدم و تا تقریبا برای یکی دو ساعت رکاب زدم و البته گریه کردم که چرا آنها درک درستی از من و کشورم ندارند.

 س. آیا برای اینگونه سفرها دوچرخه های مخصوص لازم هست یا خیر؟

 اگر قصد حرفه ای سفر کردن دارید باید گفت بله ، دوچرخه و ابزار مخصوصی وجود دارد اما اگر قصد تجربه برای اولین بار یا ابتدایی را دارید با توجه به شراط کنونی ایران قصد سفر دارید می توانید از هر دوچرخه ای که اندازه شما باشد استفاده کنید . اما من همین امروز که به صورت حرفه ای سفر می کنم یک دوچرخه معمولی دارم

 س. در مورد وسایل همراه شما چیست؟

 بدون تردید برای اینکار وسایل خاصی هست مثل خورجین های دوچرخه ، چادر و غیره که بطور کلی همگی آنها به نوعی کوچک و کاربردی هستند.

 س. آیا در ایران محدودیتی هم برای تهیه وسایل دارید؟

 با توجه به اشتیاق روز افزون مردم به این ورزش و سفر با دوچرخه در ایران باید بگم بله کمبودهایی هم هست از نظر وسایل و حتی خود دوچرخه خیلی مشکل هست و قطعات یدکی نامناسب در کشور فراوان شده که نیازمند توجه بیشتر هست چون افرادی که اقدام به واردات می کنند حرفه ای به این موضوع نگاه نمی کنند بلکه فقط به فکر سودآور بودن تجارت خود هستند.

 س. در حرفهای خودت گفتی دوچرخه شما در کشور چین هست چرا؟

 راستش در چین می خواستم ویزا بگیرم و مجبور بودم به شانگ های بروم بنابراین دوچرخه خودم را منزل دوستم گذاشتم که قرار بود دو روز بعد برگردم و دوباره به سفرم ادامه بدهم که تصمیم گرفتم بیام ایران و هنوز هم اونجاست.

 س. اگر امروز کسی علاقمند به شروع سفری با دوچرخه باشد چقدر باید پول لازم دارد؟

 این سئوال خوبی برای من نیست چون عقیده ای به این موضوع ندارم یادم هست که گفتم من بدون برنامه سفر می کنم بطوری که حتی گاهی شبانه سفرم را آغاز می کنم در همان مورد خاص وقتی به قصد سفرم منزل را ترک کردم فقط 1500 تومان پول داشتم، البته برای تهیه لوازم واقعا بستگی به خود شخص هست به عنوان مثال من بارها با دوچرخه های دوستانم سفر کردم و آنها را قرض کردم  اما بطور کلی حداقل ماهی 400 تا 500 دلار برای سفرهای خارجی پول لازم هست.

 س. شما گفتید که با 1500 تومان سفرتون رو آغاز کردید؟

 اگر کسی به این باور رسیده باشد که می توان با جیب خالی سفر کرد هیچ وقت از هزینه ها نخواهد ترسید اما اگر ترسی داشته باشد بدون تردید مشکل خواهد داشت.

 س. به واقع ایمان داری که می توان بدون پول سفر کرد؟

 ببینید انسان سفر می کنه که اعتماد کنه پس باید اعتماد داشت به هستی و خالق آن . من وقتی از ایران خارج شدم البته بعد از یکسالی که قبلا گفتم فکر می کردم که اگر بی پول شدم چه کار کنم و امیدم به کارت اعتباری همراه خودم بود تا اینکه به این نتیجه رسیدم بگذار تا این کارت را باطل کنم ببینم چه اتفاقی خواهد افتاد البته یک سال طول کسید تا به این نتیجه رسیدم و در حال حاضر هرگز به پول فکر نمی کنم چون یقین دارم اگر پول نیاز داشته باشم به دستم خواهد رسید.

 س. فکر نکردی که وقتی پول همراهتان تمام بشه چه اتفاقی خواهد افتاد؟

 چرا من همین فکر رو داشتم بنابراین تمام پول خودم را خرج کردم، این تصمیم را زمانی گرفتم که در نیوزلند بودم آخرین اسکناس 50 دلاری خودم رو با دوستم رفیتم شام خوردیم و بالاخره پول تمام شد و من با 2 دلار پول سفرم را ادامه دادم برای رسیدن به مقصد خودم باید روزانه 120 کیلومتر رکاب می زدم و تنها با روزی 2 عدد تخم مرغ سپری می شد. البته بین راه درختان میوه هم به دادم رسیدند که تونستم میوه بخرم تا اینکه به منزل یکی از دوستانم رسیدم و ادامه راه . پس وقتی این موضوع رو تجربه می کنم که می توان بدون پول هم سفر کرد دیگه مشکلی نیست.

 آیا باز هم بی پول شدی؟

 بله بار دوم در کشور چین بودم که صبح وقتی از خواب بیدار شدم دیدم که هیچ پولی در کار نیست ، خیلی متعجب نشدم و با کمال آرامش و سادگی راهم را ادامه دادم. چون تجربه بی پولی را داشتم. پس چون در مسیر سفرم بودم باید ادامه می دادم و هرگز راهی برای پشیمانی من نبود پس ادامه دادم. البته شاید بتوان گفت که یک ماه بدون هیچ درآمدی و پولی صرفا با کمک دیگران در حین سفر کردم و شاید بتوان گفت که بهترین خوراک و هتل ها را در این مدت تجربه کردم. درست به همین دلیل است که جسارت سفر کردن بدون برنامه را هم اکنون دارم چون پول برای من تعیین کننده نیست و هیچ فکری درباره این موضوع ندارم.

 س. این درست هست که وقتی با دوچرخه سفر می کنی همه علاقمند به کمک به دوچرخه سوار هستند.

 ببینید، وقتی با دوچرخه سفر می کنی همیشه عرق کرده ای و خسته هستی بنابراین اکثر مردم حداقل یک لیوان آب خنک رو به دوچرخه سوار با عشق و علاقه خواهند داد پس بدون تردید کمک خواهی شد.

 س. اگر هنگام سفر خودت با ماشین دوچرخه سواری در مسیر ببینی چه خواهی کرد؟

 بدون تردید همون کارهایی که برایم انجام دادن. به آنها کمک خواهم کرد که در یافتن مسیر و در صورت لزوم برای اسکان . به عنوان مثال چندی پیش اطراف مشهد دو دوچرخه سوار خارجی را دیدم و کارت ویزیت خودم را به اونها دادم و گفتم اگر مشکلی بود به من زنگ بزننند همین ارتباط باعث شد تا اونها رو به صخره نوردی و منزل دوستم ببرم و اوقات خوشی رو برای آنها فراهم کنم دقیقا همون اتفاقی برای خودم در دیگر کشورها افتاده بود را تکرار کردم.

 س. چطور هزینه سفر را تامین می کنی؟

 من به هر شهری که وارد می شوم یک درخت به یادگاری خواهم کاشت همین موضوع باعث شده که گاهی بسیار مورد توجه قرار بگیرم و در مدارس کلاسهای آموزش عکاسی و درخت کاری برگزار می کنم و برای آنها صحبت می کنم که همین موضوع می تواند برای من در آمد داشته باشد یا اینکه حداقل خوراک خودم رو به دست آورام . اما ایده هایی هم دارم اینکونه که از بچه ها می خواهم در کارگاه آموزش نقاشی من شرکت کنند و درباره خود و احساس خود به جنگ نقاشی کنند سپس این نقاشی ها را چاپ خواهم کرد و در قالب کتابی می فروشم از این قبیل کارها امرار معاش می کنم.

 س. بین صحبت های خودت گفتی سفر می کنی که اعتماد کنی آیا این اعماد در زندگی روزمره خودت بکار خواهد رفت یا بکار می گیری؟

 قبلا گفتم که باید به حس های خودم اعتقاد داشته باشم و من در تمام مراحل زندگی سعی می کنم به هم کس و همه چیز اعماد داشته باشم چون اگر این حس اعماد را در خودم تقویت نکنم هرگز نمی توانم به دنبال حس های خودم باشم و درگیر گرفتاری های روزانه مثل دیگران خواهم شد.

 س. شاید به دید برخی افراد کسانی که اینگونه سفر می کنند  انسانهای مرفهی هستند و نیاز مالی ندارد درست هست یا خیر؟

 برای همه این دسته از افراد بگویم که من 3 سال داشتم که پدرم را از دست دادم و با توجه به اینکه مادرم خانه دار بود بدون تردید شرایط زیاد مساعدی در زندگی نداشتیم . بنابراین خیر سفر کردن با دوچرخه نشانه مرفه بودن نیست. هرچند فقدان پدر باعث شد تا کمی اعتماد به نفس نداشتم و تازمانی که نتوانستم به خودم اعماد کنم مشکل داشتم و سفر باعث شد که اعتماد به نفسم را به دست آورم و البته به صورت خودآگاه اون رو کنترل کردم حتی در مرحله ای از زندگی خودم هم در پارک خوابیدم و شاید برای یادگرفتن عکاسی رایگان کار کردم هیچ وقت کاری نشانه پولدار بودن یا نبودن دیگران نیست.

 س. به این عبارت که می گوید بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی اعتقاد داری؟

 بدون تردید جواب مثبت هست چون سفر باعث خواهد شد تا ما در سفر آبدیده تر شویم و بتوانیم به خود و تواناهایی خود اعتماد کند و با کمال آرامش قدم به زندگی پیش روی خود بگذاریم پس سفر باعث تقویت اراده و توانمندی مسافران خواهد شد.

 س. آیا هنگام سفر دلت برای ایران تنگ می شود؟

 خیر، من همیشه از لحظه های خودم استفاده می کنم بنابراین به اندازه کافی از لحاظت خودم در ایران و دیگر کشورها لذت می برم تا به دنبال چیزی در آنجا نباشم و نمانم.

 س. چند وقت یکبار به ایران برمی گردی؟

 من بدون تردید هر سال ماه رمضان به ایران خواهم آمد چون این ماه را بسیار دوست دارم و حال و هوایی خاصی برایم به دنبال خواهد داشت بنابراین چند وقت قبل به ایران آمدم و هم اکنون هم مشغول دریافت ویزا برای کشورهایی اروپایی هستم تا سفرم را آغاز کنم.

 آیا بانوان هم می توانند راه شما را پیگیری کنند،؟

 داخل ایران بسیار زیاد هستند خانم هایی که علاقمند به سفر با دوچرخه هستند و با توجه به امنیت جادهای ایران بهترین شرایط برای اینکار و آنها مهیاست جواب من مثبت هست

 س. اینترنت چقدر در زندگی تو نقش مثبت دارد؟

 بخش زیادی از زندگی من در دنیای مجازی هست چون به دلیل نوع زندگی خودم و کارم مجبورم با دیگران و دوستان و همکاران خودم در ارتباط باشم و از تجربیات دیگران در دنیای مجازی برای سفرهای آینده خودم استفاده می کنم  بنابراین من به اینترنت کاملا وابسطه هستم و بخش زیادی از وقتی که روی دوچرخه نیستم را به اینترنت اختصاص داده ام.

 س. نحوه زندگی تو باعث شده تا به جزئیات اهمیت ندهی یا اینکه به اصطلاح بی خیال باشی؟

 هرگز، اینگونه نیست من چون به دوچرخه سواری به دید حرفه ای نگاه می کنم بنابراین تمام کارهای مربوط به این حرفه را بسیار دقیق دنبال می کنم چون کسی که به من مراجعه می کند و هیچ اطلاعی از گذشته من ندارد نباید مثل یک آواره به من بنگرد بلکه کسی که حرفه ای کار کرده برای او قابل احترام است و جایگاه ویژه ای خواهد داشت پس همه فعالیت های من مربوط به سفر کاملا حرفه ای و دقیق است و هرگز بی خیال چیزی نیستم.

سفر با دوچرخه دور دنیا

وقتی صحبت از طبیعت و دهکده‌های کوهستانی می‌شود، ناخودآگاه یاد نام کشور سرسبز سوئیس خواهیم افتاد؛ کشوری که شنیدن نامش اکثر ما را به یاد کارتون بسیار معروف بچه‌های آلپ می‌اندازد. اگرچه این بار قصد نداریم از زیبایی‌های این کشور سرسبز در قاره اروپا سخن بگوییم، اما می‌خواهیم پای صحبت‌های دو گردشگر از این دیار که با دوچرخه به ایران آمده‌اند، بنشینیم. آقای اوریش و همسرش تورخر زوجی هستند که با دوچرخه از ایران عبور کردند.

اوریش و تورخر یک سال برای این سفر خود در نظر گرفته‌اند و سفرشان را از بهار سال 2013 آغاز کرده اند تا از کشور خود به هندوستان بروند. اوریش چهل ساله و مهندس معمار است و همسر چهل و دو ساله او هم مدیر فروش در صنعت غذایی فعالیت می کند. اوریش 9 سال پیش هم به ایران سفر کرده و هم‌اکنون برای بازیابی خاطرات شیرینی گذشته این بار با دوچرخه به ایران آمد تا علاوه بر مرور خاطرات گذشته به سوی کشور 72 ملت رکاب بزند.

از آنها به عنوان اولین سوال پرسیدم که کدام شهرهای ایران را تاکنون دیده‌اند؟

ماکو،‌ تبریز، کندوان، زنجان، تهران، قم، کاشان، اصفهان، شیراز و بندرعباس.

از کدام کشورها عبور کردید تا به ایران برسید؟

ترکیه، رومانی، بلغارستان، صربستان، مجارستان، اتریش و آلمان به سمت ایران حرکت کردیم.

بهترین شهرهایی که در ایران دیدید، کدام بود؟

تبریز و اصفهان. تبریز به این خاطر که مردمان بسیار خونگرمی داشت و اصفهان هم چون صدها اثر و شاهکار معماری در آن وجود دارد.

بهترین خاطره شما از اصفهان کدام بود؟

اول این‌که دیدن سازه سی و سه پل، میدان امام و بازار در این شهر و پس از آن اقامت در هتل عباسی بود. این هتل به عقیده من شاهکار معماری است.

آیا می‌توانید شهرهای ایران را با کشور خودتان مقایسه کنید؟

درواقع این امر امکان‌پذیر نیست، چون کشور من نسبت به ایران بسیار کوچک است و تنها حدود هشت میلیون جمعیت دارد، اما ایران کشوری پهناور است و حدود 70 میلیون جمعیت دارد. به عقیده من، هیچ وجه اشتراکی بین شهرهای این دو کشور نیست، البته فکر کنم تنها شمال ایران آن هم به دلیل آب و هوایش قابل تصور باشد.

چطور شد که ایران را مقصد خود انتخاب کردید؟

اول این‌که ایران جزو مسیر سفر ما بود و با توجه به برنامه سفرمان باید از این کشور عبور می‌کردیم، اما همان‌طور که قبلا گفتم من برای دومین بار است که وارد خاک ایران می‌شوم. به طور کلی این کشور بسیار دوست‌داشتنی است و همیشه علاقه دارم در این کشور سفر کنم.

آیا علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ایران دارید؟

هم بله و هم خیر. بله برای این‌که باخبر شدم سود سپرده‌های بانکی در ایران بسیار بالاتر از کشور من است، به عنوان مثال حدود 25 درصد ولی در سوئیس کمتر از ده درصد است، اما خیر به این دلیل که فکر کنم سیستم بانکی ایران دچار مشکلات بین‌المللی شده و این ریسک بزرگی برای من است، اما درباره سرمایه‌گذاری تجاری فکری ندارم.

کدام شهر سوئیس را برای گردشگران ایرانی توجیه می‌کنید؟

کشور من یکی از زیباترین کشورهای جهان است و هرساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جلب می‌کند. بنابراین ما مکان‌های زیادی در این زمیه داریم؛ سواحل و کوهستان، اما پیشنهاد من شهر بازل است و همه گردشگران را به زیبایی‌های طبیعی این شهر دعوت می‌کنم.

مهم‌ترین مشکلی که در ایران داشتید، چه بوده است؟

اصلی‌ترین معضل نه برای ما بلکه برای همه گردشگران خارجی در ایران، ناتوانی در دسترسی به سیستم الکترونیک بانکی است؛ به همین خاطر مجبور هستیم مقدار زیادی پول نقد همراه داشته باشیم که این موضوع برای امثال ما که با دوچرخه یا موتور سفر می‌کنند، بسیار ناخوشایند است، امیدوارم مشکلات برطرف شود.

توصیه شما به مسئولان گردشگری ایران به عنوان گردشگر خارجی چیست؟

اولین توصیه من مربوط به گردشگرانی است که مثل ما با دوچرخه سفر می‌کنند. ایران کشوری با ترافیک بالاست که این موضوع برای ما زیاد قابل قبول نیست و بعد از آن از پلیس می‌خواهم که شرایط گردشگران با دوچرخه را مساعدتر کنند و از ما طبق قانون حمایت کنند. البته من از رانندگان ایرانی تقاضا می‌کنم به فکر دوچرخه‌سوارها هم باشند، اما دومین و اصلی‌ترین توصیه من به مسئولان ایرانی این است که برای ایران و جاذبه‌هایش بیشتر تبلیغ کنند. ایران نیازمند تبلیغ جاذبه‌هایش خارج از مرزهایش است. این تبلیغات می‌تواند امنیت ایران را به همه علاقه‌مندان و گردشگران جهان بیان کند. به عقیده من، ایران ایمن‌ترین کشور خاورمیانه برای گردشگران است، اما متاسفانه به دلیل نبودن تبلیغات هدفمند در این زمینه یعنی گردشگری ناشناخته باقیمانده است.

آیا علاقه دارید دوباره به ایران سفر کنید؟

من خاطرات سفرم را در دنیای مجازی منتشر می‌کنم و علاقه‌مندم دوباره همراه خانواده و دوستانم به ایران سفر کنم.

ایرانیان بسیار مهمانواز هستند و کشوری تاریخی است که ما علاقه‌مندیم دوباره این سفر را تجربه کنیم.

نظر شما درباره غذاهای ایرانی چیست؟

من و همسرم به غذاهای ایرانی علاقه‌مند شدیم. واقعا لذیذ هستند و هر بار که از این غذاها سفارش می‌دهیم، تازه متوجه مزه‌ای تازه در آن می‌شویم. وقتی بشقاب غذا را مقابل خود می‌بینیم، مثل یک اثر هنری است؛ این واقعا لذ‌ت‌بخش است.

کدام غذاهای ایرانی را دوست دارید؟

آبگوشت، فسنجان، نان‌های ایرانی و شیرینی‌ها، نان بربری بهترین تجربه ماست. شیرینی‌های ایرانی بسیار لذید هستند و البته بسیار ارزان.

نظر شما درباره میوه‌های ایران چیست؟

میوه‌های ایران خوشمزه، تازه و سالم هستند. بسیاری از میوه‌ها در این کشور مختص شماست که ما تجربه دیگری از آنها نداشته‌ایم؛ انار، گوجه‌سبز، انواع طالبی و هندوانه و از همه خوشمزه‌تر خربزه.

نظر شما درباره هتل محل اقامتتان چیست؟

این هتل بهترین گزینه ما بود، چه از نظر قیمت و چه خدمات. اگر اهل ماجراجویی و گردشگری باشید و به کتابچه‌های راهنما یا نوشته‌های گردشگران دیگر درباره ایران توجه کنید، حتما نام هتل فیروزه را خواهید دید. این هتل اگرچه زیاد مجلل نیست، اما سابقه خوبی در میان گردشگران خارجی که از ایران دیدن کرده‌اند، دارد.

سفر با دوچرخه

توسعه گردشگری با پدال

برگزاری تورهای دوچرخه سواری دور تایوان راهکاری برای رونق اقتصاد گردشگری

نویسنده: عماد عزتی

همانطور که می دانیم کشور تایوان نه تنها در زمینه تولید قطعات الکترونیک یکی از مناطق معروف دهکده جهانی است بلکه در زمینه ساخت و صادرات دوچرخه نیز به عنوان قطب مهمی از تولید این وسیله شناخته شده است. بطوری که آمارهای منتشر شده حکایت از رشد صادرات محصولات و قطعات دوچرخه این شبه جزیره به تمام نقاط جهان دارند.

اما سئوال اصلی در ذهن اکثر مخاطبان این است که چطور این کشور توانسته صنعت دوچرخه سازی را تا این اندازه رونق بخشد و توسعه دهد؟ برای یافتن پاسخ این سئوال کافی است به چند عکس یا کلیپ هایی کوتاه از این کشور و شهرهایش در دنیای مجازی ببینیم یا اینکه در حال واقعی گام در سرزمین چین تایپه بگذاریم تا با دیدن انواع و اقسام تابلوهای مخصوص به دوچرخه سواران متوجه شویم که واقعا می توانیم این سرزمین منطقه ای مناسب برای این نوع وسیله نقلیه بنامیم.

 هرچند این سرزمین به سرزمین آسمانخراش ها مشهور شده اما این تابلوهای مربوط به کرایه دوچرخه یا پارک دوچرخه است که در کنار بلندی این سازه ها خودنمایی می کند و دایم به شما یادآوری می کند  در تایوان حرف اول و آخر را دوچرخه و صنایع مربوط به آن خواهد زد. بطور کلی تایوان به عنوان اولین کشوری است که در منطقه آسیا دارای طرح جامع گردشگری با دوچرخه شد آنهم درست زمانی که دیگر کشورهای منطقه با سرعت هرچه تمام تر نسبت به تدارک زیرساخت های حمل ونقل ریلی، هوایی یا دریایی برای توسعه گردشگری خود اقدام می کردند .

ایجاد قوانین ، راه های مخصوص دوچرخه سواران، شرایط آسان دسترسی به این وسیله نقلیه و در نهایت تشویق و توسعه آن توانسته این کشور را به عنوان یکی از مقاصد بزرگ مهم دوچرخه سواران گردشگر به دهکده جهانی معرفی نماید. این موفقیت براساس تهیه و تدوین بسته گردشگری با دوچرخه است که کشور تایوان بااستفاده از امکانات دولتی و خصوصی خود از سال 2000 میلادی به کار گرفته است.

سیاستی جدید به نام «هرجا که خواستی »

به عقیده کارشناسان و متخصصان توسعه گردشگری تایوان یکی از مشکلات گردشگران دوچرخه سوار در دیگر نقاط جهان که با دوچرخه های اجاره ای سفر می کردند این بود که آنها باید دوچرخه های اجاره شده را دقیقا در نقاط مشخصی به شرکت تحویل می دادند حال آنکه بسیاری از این نقاط یا از مقصد اصلی گردشگران دور بود یا اینکه اصلا در مسیر مورد نظر آنها هیچ ایستگاهی نبود .

در بسته پیشنهادی کارشناسان گردشگری به دولت و مسئولان تایوان شرایط کاملا ساده و آسانی برای تمام علاقمندان و گردشگران دوچرخه سوار در نظر گرفته شده تا در نزدیک ترین محل ممکن بتوانند دوچرخه مورد علاقه خود را اجاره کرده و در آخرین نقطه پس از گشت وگذار در خط ساحلی یا در بلندای تپه ها  آن را در ایستگاه های مشخص رها کنند. آنها از این راهکار به عنوان «هرجا که خواستی تحویل بده» نام بردند .

مائو چی کو (Mao Chi-kuo) وزیر سابق حمل و نقل تایوان در سال 2009 میلادی هنگام افتتاح یکی از ایستگاه های اجاره دوچرخه به خبرنگاران گفته است: شما وقتی می توانید به سادگی با وسیله نقلیه ای چون دوچرخه ارزان و با نشاط در جاده ها و مسیرهای ایمن شده مسافرت کنید دیگر نیازی به استارت زدن اتومبیل شخصی ندارید چون پدال هایی ایمن و چرخ هایی روان زیر پایتان قرار گرفته است.

وی در ادامه  به مبلغ 20 میلیون دلار هزینه جهت احداث مسیری ایمن و ایجاد شبکه های اجاره دوچرخه اشاره کرد و گفت: هرچند تایلوان همانند اروپا و آمریکا مهد گردشگری با دوچرخه نبوده است اما سرمایه گذاری های مناسب و البته هدفمندی که انجام داده ایم باعث خواهد شد تا این کشور ساحلی به عنوان اصلی ترین مقصد گردشگری با دوچرخه میان تمام گردشگران به شهرت برسد.

راهکاری جدید برای جلب گردشگران

تایوان درحالی بسته سیاست های جدید خود را اجرایی کرد که مدتی قبل کشورهایی چون تایلند، چین و هنگ کنگ در این زمینه حرکت کرده بودند و ظاهرا فاصله بسیار زیادی با یکدیگر داشتند اما تنها باگذشت دو سال از اجرای بسته جدید سیاستی تایوان توانست گوی رقابت را از دیگر دوستان خود ربوده و به سرعت به سمت خط پایان رکاب بزند. آنهم با تبلیغ و توسعه تورهای دور تایوان با دوچرخه بود.

مسئولان گردشگری این کشور با تهیه بروشورها، ایجاد صفحه های اینترنتی و البته تبلیغات محلی در بازارهای هدفشان علاقمندان و گردشگران را به این نکته آگاهی دادند که در صورتی که قصد سفر به تایوان را دارند امکانات بسیار مناسبی جهت سفرهای گروهی با دوچرخه برایشان مهیاست این درحالی است که حتی امکان برنده شدن و جایزه گرفتن برای آنها نیز درنظر گرفته شده بود.

به گفته مقامات مسئول در سازمان گردشگری تایوان : برگزاری تورهای دور کشور با استفاده از دوچرخه درواقع یک معادله برد برد بود برای صنعت گردشگری تایوان چون علاوه بر معرفی جاذبه های گردشگری سراسر منطقه می توانستیم باعث رونق صنعت دوچرخه سازی تایوان نیز باشیم . به همین دلیل علاوه بر تبلیغ گسترده در بازارهای هدف شروع به تدارک ایستگاه ها و مسیرهای ایمن برای برگزاری دائمی و دوره ای اینگونه تورها در کشورمان کرده ایم بطوری که تقریبا می توانیم هر ماه یک تور بزرگ دور تایوان را با حدود 200 نفر شرکت کننده تدارک ببینیم این یعنی موفقیت .

اما این پایان کار نبود چون سازمان گردشگری تایوان با استفاده از مزیت تورهای ارزان قیمت نیز وارد عمل شد بطوری که اگر گردشگران ورودی به تایوان قصد سفر به این کشور را داشتند و می خواستند به صورت انفرادی یا خانوادگی سفر کنند می توانستند از تخفیف های ویژه ای بهرمند شوند و با رقمی معادل 45 دلار روزانه برای هر نفر از سفر خود به تایوان لذت ببرند رقمی که در واقع برای سفر به این کشور نزدیک به سفر بود.  

تیر خلاص به گردشگران دوچرخه سوار

شاید ایده برگزاری تورهای گردشگری دور کشورها با دوچرخه ایده تازه ای نیست و بسیاری از کشور مثل فرانسه ، ایتالیا و آمریکا یا حتی تایلند تا کنون بارها و بارها در این زمینه اقدام کرده و بسیار مشهور شده باشند اما ظاهرا در بسته پیشنهادی مسئولان تایوان نکته بسیار ظریفی ایجاد شده بود که می توان از آن به عنوان تیرخلاص به ذهن کردشگران دوچرخه سوار در این منطقه یاد کرد.

این ایده مبتکرانه زمانی به ذهن مسئولان رسید که در واقع صنعت دوچرخه سازی تایلوان به جایگاه اصلی خود رسیده و با توجه با پایه های محکمی که روی آن ساخته شده بود می توانست برای آینده خود برنامه ریزی کند درست در همین زمان مسئولان به فکر استفاده از امکانات و توانمندی تولید کنندگان یا صاحبان کارخانه ها افتادند .

در این طرح مسئولان تصمیم گرفتند علاوه بر تامین قطعات و دوچرخه های مورد نیاز برگزاری اینگونه تورها از تولید کنندگان به صورت حامیان مالی و اسپانسرها برای تبلیغ و معرفی توان تولیدی آن واحدهای تولیدی به دیگر نقاط جهان ایستگاه های استراحت را در نزدیکی کارخانه ها درنظر گرفته و بازدیدی هرچند کوتاه از مراحل تولید دوچرخه را در آن واحد تولیدی خاص تدارک ببینند. چون آنها معتقد بودند با توجه به پوشش رسانه ای و البته نوشته های خود گردشگران در دنیای مجازی ناخودآگاه این توان تولید و صنعت دوچرخه سازی تایوان است که به دیگر نقاط جهان مخابره می شود نه خاطرات گردشگران.

کانگ می سان (Kung mee sun) رئیس هیات مدیره یکی از تولید کنندگان دوچرخه در این کشور که از سال 2009 میلادی کارخانه خود را به عنوان دومین استراحت گاه گردشگران دوچرخه سوار به مسئولان گردشگری معرفی کرده است می گوید: پس از گذشت 4 سال از شرکت کارخانه ما در این برنامه مدیران شرکت به این نتیجه رسیدند که تاثیر مثبت حضور گردشگران در مراحل مختلف تولید فقط در روحیه کارکنان نیست بلکه باعث افزایش بهره وری و تولید آنها نیز می شود.

این صنعتگر می گوید: هنگامی که کارگران در مراحل مختلف تولید مورد توجه گردشگران قرار گرفته و با آنها عکس یادگاری می گیرند ناخودآگاه احساس مفید بودن  برایشان ایجاد می شود که همین امر باعث انگیزه تولید در آنها خواهد شداین درحالی است که به واسطه حضور مستمر گردشگران در محیط کارخانه همه ملزم به رعایت نکات ایمنی و نظافت در سراسر کارخانه خواهند بود که این موضوع هم باعث افزایش بهره وری و روحیه با نشاط در کل کارخانه است.

سان می گوید با توجه به نتیجه مثبتی که تا کنون به دست آورده ایم قصد ایجاد موزه ای از تولید اولیه کارخانه برای بازدید کنندگان داریم که امیدوارم بتوانیم با اینکار نه تنها یاد و نام تولیدات خودمان را جاودانه کنیم بلکه باعث افزایش کیفیت تولیدات ما نیز بشود چون تولیدات اولیه تا به امروز خودمان را همیشه مقابل چشمان داریم ومی توانیم ایرادها و نقایص آنها را برطرف کنیم .

اردشیر اروجی: گردشگری داخلی در خطر رکود

جایگاه سفرهای ارزان در گردشگری ایران از نگاه کسب و کار

یکی یا دو سال پیش بود که با افزایش نرخ ارز بسیاری از فعالان و دست اندرکاران عرصه گردشگری با اعلام افزایش سفرهای داخلی کشور بسیار خرسند مشغول برنامه ریزی برای کنترل و مدیریت تقاضای بالای سفرهای داخلی گردشگران بخصوص در فصل های پرسفر مثل تعطیلات نوروز و تابستان بودند .

همه اخبار حکایت از رونق گردشگری داخلی داشت و در جای جای کشورمان ستادی برای مدیریت سفرهای داخلی شکل می گرفت اما امروز با توجه به افزایش هزینه خانوار آیا واقعا گردشگری داخلی ایران رونق گرفته  یا اینکه سفر با توجه به این موضوع کم کم در حال حذف شدن ازسبد خرید خانوار ایرانی است؟ اینها سئوالهایی است که کسب و کار به دنبال پاسخ آنها ست.

اول فرهنگ سازی بعد ارزان سازی

دکتر ایمانی خوشخو رئیس انجمن علمی گردشگری ایران ضمن تاکید بر توجه به سفرهای ارزان در راستای همگانی کردن سفر در کشورمان می گوید: سفرهای ارزان قیمت در کشورهای توسعه یافته ، به سفرهایی اطلاق می‌شود که با توجه به فصل رکود در مقصدهای گردشگری و تخفیفات گسترده در قیمت مراکز اقامتی، بلیت‌های وسایل حمل و نقل همراه حراجی‌های فصلی مراکز خرید صورت می گیرد.

ایمانی خوشخو با اشاره به گروه بندی اینگونه سفرها خارج از مرزهای کشورمان می گوید: بیشتر کشورهای توسعه یافته سفرهای ارزان را برای نوجوانان و دانشجویان درنظر گرفته اند ولی در ایران ما هنوز ترجمه درستی از گردشگری ارزان نداریم چون هنوز فرهنگ درست آن و زیرساخت های لازمه را در اختیار نداریم.

رئیس انجمن علمی گردشگری ایران با اشاره به فرهنگ بومی سفر در ایران می افزاید: خطوط هوایی ارزان قیمت ، کارت های اعتباری ، هاستل ها ، تخفیف های اقامتی همه و همه از راهکارهای ارزان سازی سفر برای گردشگران است اما فرهنگ سفر گردشگران ایرانی هنوز همانند سایر کشورها نیست و باید برای ارزان سازی سفر ابتدا به فرهنگ سازی آن نیز توجه کرد چون به قول معروف هنوز سفر در ذهن بسیاری از هموطنان ما یعنی اقامت در هتل 5 ستاره و لوکس.

خوشخو در باره بی برنامه بودن گردشگری ارزان در کشورمان نیز معتقد است ، مدت هاست این کلمه یعنی «سفرهای ارزان» سوژه ای برای رسانه ها و برخی مدیران و فعالان گردشگری بوده و علی رغم فقر فرهنگی در این زمینه برنامه هایی مثل سفرکارت یا ستاد تسهیلات سفر برای آن تدارک دیده شده است که حاصلی به جز هجوم به منابع موجود گردشگری کشور و آشفتگی در ایام پیک سفر مثل تعطیلات نوروز نداشته است حال آنکه اگر سازمان میراث فرهنگی و کلیه فعالان عرصه دولتی گردشگری ابتدا به فرهنگ سازی سفرهای ارزان اقدام و زیرساخت های آن را مهیا می کردند حاصل و نتیجه کار بسیار بالاتر و بیشتر از آنچه دیدیم ، بود.

ارزان سازی سفر نیاز امروز گردشگری ایران

اردشیر اروجی مدیرکل سابق دفتر آمار و برنامه ریزی سازمان میراث فرهنگی با توجه به افزایش هزینه سفر برای گردشگران داخلی از کاهش میزان گردشگری داخلی می گوید و می افزاید: در شرایط اقتصادی به سر می‌بریم که درآمد سرانه مردم پائین است لذا مردم برای سفرکردن پس اندازی ندارند به همین دلیل با کاهش سفرهای داخلی مواجه هستیم بصورتی که خطر رکود نیز در آن احساس شده و راهکار این است که طرح سفرهای ارزان‌قیمت را به طور جدی مورد توجه قرار دهیم و البته اشکالات آن را برطرف کنیم.

اروجی ضمن تاکید بر توجه مدیران سازمان میراث فرهنگی بر زیرساخت های لازم سفرهای ارزان یادآور شد: یکی از راهکارها که متأسفانه از آن غفلت می‌شود موضوع کاهش هزینه هتل‌ها و سیستم‌های حمل و نقل در زمان‌های غیر پیک سفر است ، این کار باعث ایجاد اشتیاق سفر در ایام غیر پیک شده وبه کاهش تقاضای سفر در ایام  پیک نیز کمک می کند.

وی در این زمینه می افزاید: این موضوع غیر اقتصادی است که ما بخواهیم برای ایام پیک سفر هتل و جاده بسازیم چرا که فقط 2 ماه در سال از این هتل‌ها استفاده بهینه خواهد شد لذا بهترین راه همان مدیریت سفر است که باید از طریق سفرهای ارزان‌ قیمت اعمال شود تا در زمان‌های غیرپیک افراد کم‌تر برخوردار بتوانند به سفر بروند.

اروجی به سفرهای نوروزی اشاره کرد و می گوید: افزایش تقاضای سفر در ایام نوروز را نمی توان به پای برنامه ریزی مدیران و مسئولان سازمان میراث فرهنگی و ستاد تسهیلات سفر گذاشت و شاهد مثال آن آمار اعلام‌شده از سوی مرکز آمار ایران برای تابستان سال 90  است که بر اساس آن 85 درصد سفرهایی که مردم انجام داده‌اند خانوادگی بوده و این افراد در هتل‌ها مستقر نشدند یعنی در چرخه اقتصادی گردشگری قرار ندارند لذا به نظر می‌رسد باید هر چه سریع‌تر به این موضوع یعنی گردشگری داخلی رسیدگی شود چون در دیگر فصول شاهد کاهش تقاضای سفر شده ایم.

پلیس به گردشگران دوچرخه سوار بیشتر اهمیت بدهد

وقتی صحبت از طبیعت و دهکده‌های کوهستانی می‌شود، ناخودآگاه یاد نام کشور سرسبز سوئیس خواهیم افتاد؛ کشوری که شنیدن نامش اکثر ما را به یاد کارتون بسیار معروف بچه‌های آلپ می‌اندازد. اگرچه این بار قصد نداریم از زیبایی‌های این کشور سرسبز در قاره اروپا سخن بگوییم، اما می‌خواهیم پای صحبت‌های دو گردشگر از این دیار که با دوچرخه به ایران آمده‌اند، بنشینیم. آقای اوریش و همسرش تورخر زوجی هستند که با دوچرخه از ایران عبور کردند.

اوریش و تورخر یک سال برای این سفر خود در نظر گرفته‌اند و سفرشان را از بهار سال 2013 آغاز کرده اند تا از کشور خود به هندوستان بروند. اوریش چهل ساله و مهندس معمار است و همسر چهل و دو ساله او هم مدیر فروش در صنعت غذایی فعالیت می کند. اوریش 9 سال پیش هم به ایران سفر کرده و هم‌اکنون برای بازیابی خاطرات شیرینی گذشته این بار با دوچرخه به ایران آمد تا علاوه بر مرور خاطرات گذشته به سوی کشور 72 ملت رکاب بزند.

از آنها به عنوان اولین سوال پرسیدم که کدام شهرهای ایران را تاکنون دیده‌اند؟

ماکو،‌ تبریز، کندوان، زنجان، تهران، قم، کاشان، اصفهان، شیراز و بندرعباس.

از کدام کشورها عبور کردید تا به ایران برسید؟

ترکیه، رومانی، بلغارستان، صربستان، مجارستان، اتریش و آلمان به سمت ایران حرکت کردیم.

بهترین شهرهایی که در ایران دیدید، کدام بود؟

تبریز و اصفهان. تبریز به این خاطر که مردمان بسیار خونگرمی داشت و اصفهان هم چون صدها اثر و شاهکار معماری در آن وجود دارد.

بهترین خاطره شما از اصفهان کدام بود؟

اول این‌که دیدن سازه سی و سه پل، میدان امام و بازار در این شهر و پس از آن اقامت در هتل عباسی بود. این هتل به عقیده من شاهکار معماری است.

آیا می‌توانید شهرهای ایران را با کشور خودتان مقایسه کنید؟

درواقع این امر امکان‌پذیر نیست، چون کشور من نسبت به ایران بسیار کوچک است و تنها حدود هشت میلیون جمعیت دارد، اما ایران کشوری پهناور است و حدود 70 میلیون جمعیت دارد. به عقیده من، هیچ وجه اشتراکی بین شهرهای این دو کشور نیست، البته فکر کنم تنها شمال ایران آن هم به دلیل آب و هوایش قابل تصور باشد.

چطور شد که ایران را مقصد خود انتخاب کردید؟

اول این‌که ایران جزو مسیر سفر ما بود و با توجه به برنامه سفرمان باید از این کشور عبور می‌کردیم، اما همان‌طور که قبلا گفتم من برای دومین بار است که وارد خاک ایران می‌شوم. به طور کلی این کشور بسیار دوست‌داشتنی است و همیشه علاقه دارم در این کشور سفر کنم.

آیا علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ایران دارید؟

هم بله و هم خیر. بله برای این‌که باخبر شدم سود سپرده‌های بانکی در ایران بسیار بالاتر از کشور من است، به عنوان مثال حدود 25 درصد ولی در سوئیس کمتر از ده درصد است، اما خیر به این دلیل که فکر کنم سیستم بانکی ایران دچار مشکلات بین‌المللی شده و این ریسک بزرگی برای من است، اما درباره سرمایه‌گذاری تجاری فکری ندارم.

کدام شهر سوئیس را برای گردشگران ایرانی توجیه می‌کنید؟

کشور من یکی از زیباترین کشورهای جهان است و هرساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جلب می‌کند. بنابراین ما مکان‌های زیادی در این زمیه داریم؛ سواحل و کوهستان، اما پیشنهاد من شهر بازل است و همه گردشگران را به زیبایی‌های طبیعی این شهر دعوت می‌کنم.

مهم‌ترین مشکلی که در ایران داشتید، چه بوده است؟

اصلی‌ترین معضل نه برای ما بلکه برای همه گردشگران خارجی در ایران، ناتوانی در دسترسی به سیستم الکترونیک بانکی است؛ به همین خاطر مجبور هستیم مقدار زیادی پول نقد همراه داشته باشیم که این موضوع برای امثال ما که با دوچرخه یا موتور سفر می‌کنند، بسیار ناخوشایند است، امیدوارم مشکلات برطرف شود.

توصیه شما به مسئولان گردشگری ایران به عنوان گردشگر خارجی چیست؟

اولین توصیه من مربوط به گردشگرانی است که مثل ما با دوچرخه سفر می‌کنند. ایران کشوری با ترافیک بالاست که این موضوع برای ما زیاد قابل قبول نیست و بعد از آن از پلیس می‌خواهم که شرایط گردشگران با دوچرخه را مساعدتر کنند و از ما طبق قانون حمایت کنند. البته من از رانندگان ایرانی تقاضا می‌کنم به فکر دوچرخه‌سوارها هم باشند، اما دومین و اصلی‌ترین توصیه من به مسئولان ایرانی این است که برای ایران و جاذبه‌هایش بیشتر تبلیغ کنند. ایران نیازمند تبلیغ جاذبه‌هایش خارج از مرزهایش است. این تبلیغات می‌تواند امنیت ایران را به همه علاقه‌مندان و گردشگران جهان بیان کند. به عقیده من، ایران ایمن‌ترین کشور خاورمیانه برای گردشگران است، اما متاسفانه به دلیل نبودن تبلیغات هدفمند در این زمینه یعنی گردشگری ناشناخته باقیمانده است.

آیا علاقه دارید دوباره به ایران سفر کنید؟

من خاطرات سفرم را در دنیای مجازی منتشر می‌کنم و علاقه‌مندم دوباره همراه خانواده و دوستانم به ایران سفر کنم.

ایرانیان بسیار مهمانواز هستند و کشوری تاریخی است که ما علاقه‌مندیم دوباره این سفر را تجربه کنیم.

نظر شما درباره غذاهای ایرانی چیست؟

من و همسرم به غذاهای ایرانی علاقه‌مند شدیم. واقعا لذیذ هستند و هر بار که از این غذاها سفارش می‌دهیم، تازه متوجه مزه‌ای تازه در آن می‌شویم. وقتی بشقاب غذا را مقابل خود می‌بینیم، مثل یک اثر هنری است؛ این واقعا لذ‌ت‌بخش است.

کدام غذاهای ایرانی را دوست دارید؟

آبگوشت، فسنجان، نان‌های ایرانی و شیرینی‌ها، نان بربری بهترین تجربه ماست. شیرینی‌های ایرانی بسیار لذید هستند و البته بسیار ارزان.

نظر شما درباره میوه‌های ایران چیست؟

میوه‌های ایران خوشمزه، تازه و سالم هستند. بسیاری از میوه‌ها در این کشور مختص شماست که ما تجربه دیگری از آنها نداشته‌ایم؛ انار، گوجه‌سبز، انواع طالبی و هندوانه و از همه خوشمزه‌تر خربزه.

نظر شما درباره هتل محل اقامتتان چیست؟

این هتل بهترین گزینه ما بود، چه از نظر قیمت و چه خدمات. اگر اهل ماجراجویی و گردشگری باشید و به کتابچه‌های راهنما یا نوشته‌های گردشگران دیگر درباره ایران توجه کنید، حتما نام هتل فیروزه را خواهید دید. این هتل اگرچه زیاد مجلل نیست، اما سابقه خوبی در میان گردشگران خارجی که از ایران دیدن کرده‌اند، دارد.

عماد عزتی