آمریکا به دنبال راهکارهای مدیریت خروج گردشگران سلامت/// «رزن کِیر» نسخه‌ای کارآمد در کاهش سفر‌های پزشکی آمریکایی‌ها

براساس آمارهای منتشر شده از سوی مقامات ایالات‌متحده آمریکا طی یک دهه گذشته حجم قابل توجهی از آمریکایی‌ها برای دستیابی به خدمات درمانی ارزان‌ و با کیفیت راهی کشورهای خارجی شده و حجم بالایی از دلار را دودستی به اقتصاد آن کشورها تقدیم می‌کنند.

در این زمینه اگرچه مسئولان آمریکا برای جلوگیری از این روند و معکوس کردنش در راستای بهبود درآمدهای اقتصاد گردشگری سلامت خود برنامه‌ریزی کرده‌اند اما «هریس رُزِن» ابتکار عملی انجام داده که می‌تواند از سوی دولتی‌ها نیز مورد توجه قرار گیرد.

رزن بنیانگذار هتل‌های زنجیره‌ای «رُزِن» در فلوریدا که سابقه فعالیت در صنعت گردشگری عمومی بخصوص مراکز اقامتی را در کارنامه‌اش داشته با درنظر گرفتن این گزارشات دولتی و همچنین توجه بازار گسترده گردشگری سلامت دهکده جهانی تصمیم‌گرفت سهم خود در این بخش از گردشگری را توسعه دهد.

وی در اوایل سال 2015 میلادی مرکز درمانی «رُزِن کِیر» را راه‌اندازی کرد و از آن روز تا کنون توانسته دستاوردهای مناسبی را برای خود به ثبت برساند که یکی از آنها استفاده از سیاست‌های بهره‌ورانه در شیوه و مراکز درمانی است و تنها سال گذشته میلادی این مرکز گردشگری سلامت توانسته  340 میلیون دلار صرفه‌جویی داشته باشد.

این دستاورد قابل توجه مرکز درمانی «رزن» باعث شده تا توجه رسانه‌ها و کارشناسان دولتی نیز به این مرکز درمانی جلب شده و تاکید داشته باشند که اگر دولت و سایر مراکز درمانی از مدل «رزن» استفاده کنند سالانه رقمی معادل 935 میلیارد دلار صرفه‌جویی اقتصادی تنها در بخش گردشگری سلامت ایجاد خواهد شد، چون افراد کمتری از مرزهای آمریکا برای دستیابی به خدمات درمانی خارج می‌شوند.

این درحالی است که مسئولان وزارت بهداشت ایالات متحده آمریکا براین باورند استفاده از شیوه «رزن» می‌تواند هزینه‌های دریافت خدمات سلامتی مسافران خارجی را بسیار کاهش دهد و در ادامه ایالات متحده آمریکا در میان رقبای سنتی خود مثل برزیل، ترکیه و مالزی می‌تواند سهم بالاتری از درآمدهای گردشگری سلامت بین المللی در اختیار داشته باشد.

هریس رزن درباره دلایل سرمایه‌گذاری در صنعت گردشگری سلامتی خود می‌گوید: سال 2015 میلادی مشغول مطالعه نشریه وال‌استریت ژورنال بودم که مطلبی درباره هزینه آمریکایی‌ها در بخش بهداشت و درمان توجهم را جلب کرد.

رزن در این زمینه می‌افزاید: در آن مطلب نوشته شده بود 5/17  درصد از تولید ناخالص داخلی آمریکا یعنی رقمی معادل3/4 تریلیون دلار هرسال در این بخش هزینه می‌شود که تقریبا از سال 2009 میلادی تا آن تاریخ دوبرابر شده بود. به همین جهت کمی بیشتر تحقیق کردم و به این نتیجه رسیدم که سرمایه‌گذاری در بخش سلامت آمریکا می‌تواند درآمدهای بهتری برای من داشته باشد.

مالک برند «رزن کیر» در ادامه می‌گوید: همین نکته باعث شد تا این مرکز گردشگری درمانی را افتتاح کنم و با استفاده از افزایش بهره‌وری در واقع نرخ ارایه خدمات را متعادل‌تر کرده و مشتریان بیشتری را در مرکز بپذیرم.

هریس رزن درباره ارتباط افزایش هزینه‌های درمانی و سفر آمریکایی‌ها به خارج از کشور برای دستیابی به خدمات پزشکی می گوید: آمارهایی که منتشر شده است بیانگر این نکته است که سال گذشته میلادی تقریبا 900 هزار آمریکایی به دلیل افزایش بی‌رویه نرخ خدمات بهداشتی بار سفر بسته و به کشورهایی همچون مکزیک، برزیل، هندوستان و ترکیه سفر کرده‌اند.

وی تاکید می‌کند: افزایش سالانه هزینه‌های سلامت، بهداشت و درمان در آمریکا در واقع امتیازی است که من و شرکت‌های مشابه این مرکز می‌توانند از آنها استفاده کنند به عنوان مثال سال 2017 میلادی تقریبا 25 درصد و سال گذشته نیز 15 درصد به هزینه‌های سلامت و بهداشت و درمان خانواده‌ها افزوده شده است، درحالی که بهره‌وری بالا در این مراکز به نوعی هزینه‌ها را برای مجموعه‌های رزن کیر ثابت نگهداشته است.

ابتکار هریس چیست؟

هریس رزن که از اوایل دهه 90 میلادی به عنوان یک هتلدار شناخته می‌شد اواسط سال 2015 میلادی یکباره هتلداری را به بخش گردشگری سلامت اضافه کرد و به نوعی مراکز اقامتی و درمانی «رزن کیر» را افتتاح کرد. اما به راستی ابتکار عمل این کارآفرین آمریکایی چه بود که توانست در بازار آشفته سلامت آمریکا سودآوری مناسبی داشته باشد؟

وی می‌گوید: طرح من براساس یک خانه پزشک بنا شده است که مبتنی بر بیماران است و در این خانه‌ها 5 اصل اساسی برای بهبود و کاهش هزینه‌ها درنظر گرفته می‌شود و این 5 اصل عبارتند از: دسترسی، کیفیت، خدمات با هزینه مناسب و نوآوری.

این کارآفرین اگرچه همچنان در بخش هتلداری فعالیت قابل توجهی دارد اما برای کاهش هزینه‌های درمانی پرسنل خود یکی از ساختمان‌های شرکت را که تقریبا 4 هزار متر مربع زیربنا دارد را به مرکز درمانی «رزن‌کیر» تبدیل کرد، تا درکنار ارایه خدمات رایگان به پرسنل خود خدمات پزشکی مشخصی را با قیمت‌ها مناسب در اختیار دیگران قرار دهد.

در این مرکز که 4 پزشک تمام وقت، یک پزشک نیمه وقت، سه پرستار و دو دستیار درکنار کارکنان پشتیبانی هر روز چیزی بین 160 تا 180 بیمار را ویزیت می‌کنند و به آنها خدمات مورد نیازشان را ارایه می‌کنند و نکته قابل توجه این است که رزن برای روزهای خاصی از هفته سیستم حمل و نقل رایگان جهت جابجایی بیماران درنظر گرفته است.

این کارآفرین برای فرانشیز بیمه‌ای کارکنان هنگام استفاده از این مرکز 30 دلار برای نسخه و هیچ هزینه‌ای برای داروها دریافت نمی‌کند درحالی که ویزیت‌های عادی هم بدون هزینه صورت خواهد گرفت و اگر فردی به صورت عادی به مرکز مراجعه کند تنها 50 دلار هزینه خواهد داشت و در مقایسه به سیستم عمومی خدمات که 100 دلار می‌پردازد بسیار پایین‌تر است.

نوآوری دیگری که رزن برای مراکز درمانی خود درنظر گرفته است مربوط به بیمه‌های مختلف جهت استفاده از این مراکز است به این ترتیب که مثلا برای پوشش خدمات دندان‌پزشکی کارمندان شرکت‌های رزن تنها هفته‌ای 16 تا 17 دلار باید بپردازند و مراجعین آزاد چیزی نزدیک به 53 دلار که این رقم بسیار ناچیز است.

اما واقعا این امتیازات چقدر از هزینه‌های خدمات درمانی کاهش می‌دهد؟ این سئوالی است که کارشناسان برآورد کرده‌اند نرخ خدمات مراکز رزن کیر تقریبا 40 درصد پایین‌تر از نرخ خدمات درمانی عمومی در آمریکاست. به این ترتیب که سال گذشته برآورد شده است هزینه سرانه هر بیمار در مراکز یاد شده 5500 دلار درحالی که طی همین دوره نرخ دریافت خدمات درمانی ملی آمریکا بیش از 11 هزار دلار برآورد شده است.

به این ترتیب نواوری هریس رزن با ایجاد مراکز درمانی رزن کیر برای 5700 پرسنل خود نکته‌ای است که تمامی شرکت‌های آمریکایی می‌توانند برای آن برنامه‌ریزی کرده و علاوه بر کاهش هزینه‌های درمانی کارمندان خود به سایر متقاضیان نیز خدمات مورد نظرشان را ارایه کنند که در کاهش سفرهای خارجی آمریکایی‌ها جهت دستیابی به خدمات پزشکی مناسب بسیار تاثیرگذار است.

منبع: IMTJ

ترجمه: شیدا رمزی

گردشگری ایران با کارتونی شدن رونق می گیرد

گردشگری ایران با کارتونی شدن مستقل خواهد شد

کودک گردشگری ایران با کارتونی شدن روی پا خواهد ایستاد

صنعت سبز گردشگری در قرن حاضر از اهمیت ویژه ای برای کشورهای مختلف به خصوص ایران برخوردار است و اکثر آنها سعی دارند سهم بیشتری را از این صنعت پردرآمد را به خود اختصاص دهند . ظهور و پیدایش شاخه های جدید گردشگری در جهان مثل گردشگری سلامت، مذهبی، دریایی و دیگر شاخه های فعلی آن حاکی از اهمیت رشد و گسترش این صنعت در مناطق مختلف جهان با توجه به امکانات باستانی و طبیعی آنها خواهد بود.

به همین دلیل هر کشوری که آرزوی رونق این صنعت را داشته و دارد سعی می کند راهکارهای مختلفی برای معرفی توانمندی های گردشگری منطقه خود به دیگران را به کار گیرد تا حجم بیشتری از گردشگران را به سمت مرزهایش جلب کند. حذف روادید، پایین آوردن هزینه سفر و اقامت در منطقه ، ایجاد انگیزه های مختلف مثل جشنواره های خرید و در نهایت برگزاری بازیهای بزرگ ورزش از جمله راهکارهایی برای جلب نظر گردشگران و در نهایت رونق صنعت گردشگری کشورها بوده است . اما از زمانی که دنیای مجازی حضور خود را در زندگی بشری پررنگ تر کرده بهترین راهکار به نظر برخی کارشناسان حضور در این دنیای مجازی برای تبلیغ توانمندی های گردشگری کشورهاست.

این کارشناسان معتقدند حالا که بیشتر ما روزانه چند ساعت از وقت خود را مشغول گشت وگذار در این دنیای مجازی هستیم پس فرصتی طلایی برای تبلیغ و جلب نظر گردشگران به مناطق مختلف جهان مهیاست که باید از ان به خوبی استفاده کرد. معرفی تمدن ، راههای دسترسی به شهرهای باستانی ، امکانات رفاهی نزدیک آنها و دیگر اطلاعات به عنوان فعالیت های اولیه دراین دنیای مجازی جهت رشد و گسترش گردشگری کشورها بوده است . از سوی دیگر در قرن حاضر که از آن به عنوان عصر ارتباطات یاد شده حضور رسانه های تصویری در زمینه رشد و گسترش صنعت گردشگری بسیار پررنگ بوده و در واقع می توان گفت که این رسانه ها توانسته اند حتی جای دنیای مجازی را اشغال کنند و به عنوان مهمترین روش برای جلب نظر گردشگران به نقطه از دنیا باشند. اما این صفرو یک ها بازهم در دنیای رسانه ای رخنه کردند و راهکاری جدید را همراه با دنیای رسانه ای به ما پیشنهاد دادند که ساخت انیمیشن های تبلیغاتی برای معرفی توانمندی های گردشگری منطقه ای خاص بود.

بنابراین ساخت اینگونه انیمیشن های تبلیغاتی که حاصل همکاری دنیای رسانه ای و صفرو یک های دنیای مجازی بود امروزه به عنوان کارآمدترین روش تبلیغ صنعت گردشگری در خدمت جوامع مختلف قرار گرفته که ایران هم از این موضوع مستثنی نیست. به عقیده کارشناسان و دست اندرکاران صنعت گردشگری ایران با حضور خود در دنیای انیمیشن جهت تبلیغ توانمندی های گردشگری خود می تواند افق جدیدی را برای این صنعت پردرآمد در کشور ایجاد کند چون به عقیده بسیاری از آنها دنیای انیمیشن هیچ محدودیتی ندارد و سازنده آن می تواند هرآنچه که در ذهن دارد را به کاراکتر های مورد نظرش بدهد تا در جهت خواسته او حرکت کنند. البته زبان تصویر اینگونه فیلم ها که در تمامی نقاط این کره خاکی یا همان دهکده جهانی بسیار ساده و قابل درک است از مهمترین مزیت های حضور انیمیشن در صنعت گردشگری خواهد بود چون بازار هدف ما بسیار متنوع و با گویش های متفاوتی هست، بنابراین این انیمیشن های تبلیغاتی توان حضور در تمامی بازارهای هدف ما را دارند.

کارشناسان اینگونه می گویند که انیمیشن فارق از هر نوع گویش، رنگ ، قبلیه و مذهب می تواند تاثیر مورد نظر سازنده خود را بشکل کاملی در بیننده بگذارد و هدف سازنده را به او انتقال دهد حتی اگر این انیمیشن ها بدون کلام باشند بازهم نمی توان از تاثیر آنها ساده گذشت بنابراین حالا که ایران با تمدنی چند هزار ساله قصد رونق صنعت گردشگری خود را دارد می توان از این تاثیرگذاری در جهت معرفی توانمندی های ایران در صنعت گردشگری به خوبی استفاده کرد که ظاهرا این اهمیت توسط مسئولان گردشگری ایران به خوبی درک و در دستور کار قرار گرفته است. راه اندازی شبکه گردشگری و پویانمایی را می توان در این زمینه به فال نیک گرفت هرچند که هنوز در ابتدای راه هستیم اما امید است حضور هنرمندان و انیمیشن سازان ایرانی در کنار متخصصان و کارشناسان شبکه گردشگری و البته بخش خصوصی ایران به عنوان نقطه عطفی برای معرفی صحیح و دقیق تمدن چند هزار ساله ایران زمین به جهان باشد.

هرچند استفاده از پویانمایی یا هنر انیمیشن برای معرفی توانمندی گردشگری منطقه در ایران سابقه ای چند هزار ساله دارد (کشف گلدانی سفالی در شهر سوخته که به تازگی متوجه منظور طراحی روی آن شده اند . طراحی روی این گلدان در واقع اولین نمونه انیمیشن در کشور بوده که وقتی گلدان را می چرخانیم بز حک شده روی آن به حرکت درمی آید) و حضور انیمیشن برای تبلیغ این صنعت چیز تازه ای به نظر نمی رسد اما به عقیده برخی از دست اندرکاران هنوز هم راهی طولانی برای موفقیت در خلق اینگونه آثار پیش رو داریم، اما حضور مجدد انیمیشن در رشد صنعت گردشگری ایران حاکی از درک درست مسئولان از تاثیرگذاری این روش تبلیغ برای صنعت نوپای گردشگری کشور بوده است.

شاید برخی در نگاه اول مخالف نشستن و تماشای شهرهای باستانی را از طریق تلویزیون و کامپیوتر یا حتی دنیای مجازی برای آشنایی با توانمندی های گردشگری منطقه باشند و بیشتر علاقمند به تجربه واقعی آن شهر و در واقع حس واقعی آن هستند اما جاودانه کردن مناظر و شهرهای باستانی اولین مزیت اینگونه فیلم هاست که نباید از آن به سادگی گذشت به این دلیل که حتی در حال حاضر بسیاری از آثار باستانی و تاریخی کشور به دلیل بی توجهی برخی مسئولان و حتی خود بازدیدکنندگان در حال نابودی هستند و انیمیشنی برایشان ساخته نشده است و حتی ساخت انیمیشن تبلیغاتی تمدن و بطور کل جاذبه گردشگری آنها هنوز در فهرست ساخت آینده قرار نگرفته است، پس می توان به داشته هایمان بسنده کرد و به دنبال افقی روشن در این راه قدم بگذاریم.

شاید برخی خرسند از ساخت داستان خلیج فارس یا گردشگری ایران 1400 که از آخرین انیمیشن های ساخته شده گردشگری ایران به شمار می آیند، هستند اما مدتی است که برخی از استانهای گردشگرپذیر کشور مثل گیلان ، اصفهان و یزد بطور مستقل اقدام به ساخت اینگونه پویانمایی ها کرده اند که می توان کمی نگرانی را به همراه داشته باشد. بطور کل ساخت اینگونه انیمیشن های تبلیغاتی برای صنعت گردشگری کشورها با توجه به فرهنگ سازی و تاثیرگذاری آنها همانند ساختن شمشیری دولبه برای این صنعت بخصوص در کشورها بخصوص ایران خواهد بود. تصور کنید با توجه به تاثیرگذاری این فیلم ها و انتشار گسترده آنها در بازارهای هدف حجم انبوهی از گردشگران راهی مناطق یاد شده باشند وبا کمبود زیرساخت ها یا عدم تطابق انیمیشن با واقعیت مواجه شوند ، چه ضربه مهلکی به پیکره نوپای صنعت گردشگری کشورمان خواهد زد؟ پس هنر برای این فعالیت کافی نیست بلکه معرفی دقیق و صحیح توانمندی های گردشگری ایران توسط اینگونه انیمیشن ها نیازمند کاری گروهی یعنی بین جامعه تورگردانان، سازمان گردشگری ، رسانه ملی ، جامعه هتلداران وبطور کل کلیه دست اندرکاران خصوصی و دولتی گردشگری ایران خواهد بود.

این اهمیت هم اکنون با توجه به راه اندازی شبکه پویانمایی و شبکه گردشگری در کنار یکدیگر توسط سازمان صدا سیما برای ساخت و تولید هدفمند انیمیشن های گردشگری جهت فرهنگ سازی و کنترل درخواست سفر به اقصی نقاط کشور به سادگی قابل بررسی و کنترل است.

بطور کلی قدم زدن در محوطه های باستانی و آشنایی با نحوه ساخت و تاریخچه آنها و البته آشنایی با امکانات رفاهی اطراف این مراکز می تواند خود انگیزه ای برای سفر گردشگران و ماجراجویان در تمامی زمینه های گردشگری باشد پس بجاست که مدیران و دست اندرکاران بخش گردشگری با استفاده از ظرفیت های بخش خصوصی گردشگری و البته تخصص هنرمندان ایرانی سرمایه گذاری مناسبی در این باره انجام دهند و با هدایت هدفمند گردشگران به مناطقی خاص از کلیه ظرفیت های گردشگری منطقه به خوبی استفاده کنند که با این روش می توان از تمرکز و درخواست سفر بی برنامه گردشگران به مناطق معروف گردشگری ایران جلوگیری کرد و شاهد رونق سفر و گردشگری در گوشه و کنار کشور پهناور ایران باشیم.

با اینگونه همکاری ها و اجرای طرح های مربوطه در واقع می تواند برنامه سفر گردشگران و ماجراجویان را مدیریت کرد و با پراکنده کردن آنها در سراسر ایران باستانی رشد و توسعه صنعت گردشگری کشور را متقارن و با توجه به زیرساخت های موجود منطقه هدف کنترل کرد و در اینده شاهد زیرساخت ها ی گردشگری آن نیز باشیم.

بنابراین حالا که شخصیت های کارتونی دوران کودکی به کمک رشد صنعت گردشگری ایران زمین آمده اند بجاست که از علاقه کودکانمان به این شخصیت ها در جهت رشد و ترویج فرهنگ گردشگری و سفر در ذهن آنها به خوبی استفاده کنیم و با برنامه ریزی صحیح و دقیق همگام با رشد فرزندان ایران زمین شاهد رشد و گسترش کودک نوپای صنعت گردشگری کشور نیز باشیم. 

نگاهی به معضلات و مشکلات صنعت هتلداری ایران

صنعت گردشگری بین المللی نزدیک به نیم قرن است که فکر بسیاری از فعالان این عرصه بخصوص دولت ها را به عنوان صنعتی پرسود  رو به رشد به خود جلب کرده است. درآمد بسیار مناسب حتی در دوران رکود اقتصادی، رشد و توسعه سریع از عواملی بوده که آن را به صادرات نامرئی در دنیای تجارت مشهور کرد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد .

اگرچه از ابتدای پیدایش آن در دهکده جهانی، بخش خصوصی به عنوان اصلی ترین متولی گردشگری در رشد و توسعه صادرات نامرئی نقش آفرینی کرد و دولتی ها فقط سیاست کلان را در این زمینه پایه ریزی کردند؛ اما متاسفانه با پایان یافتن کار دولت دهم و روی کار آمدن دولت یازدهم تازه بحث خصوصی کردن گردشگری در ایران به عنوان یکی از کشورهای پرجاذبه گردشگری جهان بطور جدی مطرح شد و اما و اگرهای بسیاری را به میان آورد.

با مطرح شدن این موضوع بسیاری از فعالان عرصه گردشگری در شاخه های مختلف تفریحی، اقامتی و آژانس های مسافرتی اظهار نظر کردند و راهکارهایی در این زمینه ارایه دادند. اما  صنعت هتلداری ایران به عنوان یکی از اصلی ترین صنف های درگیر گردشگری به دلیل مشکلات فراوانی هنوز نتوانسته به عنوان بخشی کاملا خصوصی روی پای خود بایستد و مطابق استانداردهای جهانی گام بردارد. به همین دلیل کسب و کار اینبار سعی کرده تا علاوه بر حمایت خصوصی سازی در صادرات نامرئی از چالش های پیش روی هتلداری ایران که ریشه چندین ساله دارد بگوید.

به عقیده برخی از فعالان این عرصه مشکل بخش گردشگری ایران بخصوص در بخش اقامتی معضلی نیست که مربوط به یکی دوسال اخیر باشد بلکه یک بیماری مزمن است که طی سه دهه گذشته کالبد گردشگری کشورمان را فاسد کرده است. در بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر تئوریسن ها در این زمینه منابع درآمدزایی گردشگری را در بخش های ویژه و امکانات خاص و انحصاری کشورها جستجو می کنند و امکان استفاده علاقمندان را در آن موارد بخصوص فراهم می کنند.

به عنوان مثال دریا، صحرا، کوه ، آسمان پرستاره ، آثار باستانی ، تنوع آب و هوایی، طبیعت یا هزاران هزار مورد که برای گردشگران جذاب است را با بهترین روش های ممکن و البته با هزینه کم به دنیای گردشگری معرفی و نظر علاقمندان را به آن جلب می کنند، در حالی که کشور ما با برخورداری از وسعت و شرایط متنوع اقلیمی و فرهنگی منحصر بفرد منطقه به علت عدم توجه و برنامه ریزی در گردشگری عملا به صورت یک پدیده ناشناس در این صنعت باقی مانده است و کشورهای همسایه با اندک امکانات فرسنگ ها از ایران فاصله گرفته اند.

کارشناسان می گویند در مورد مراکز اقامتی و هتل ها عواملی متعددی باعث ضعف هتلداری ایران مطرح است و می توان اینگونه از آنها یاد کرد و گفت : پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سه مرحله صدمات جبران ناپذیری به بدنه هتلداری ایران وارد شد که آثار آن هم اکنون گریبان گردشگری کشورمان را گرفته است . ابتدای پیروزی انقلاب برخی افکار و تندروی ها باعث شد تا هتل ها به عنوان اماکنی اشرافی و طاغوتی معرفی شوند و بطور کامل فراموش شده و مورد بی توجهی کامل قرار گیرند ، پس از آن در دوران جنگ تحمیلی نیز به دلیل مشکلات اقتصادی و تحریم ها هتلداری ایران و زیر ساخت هایش ضعیف تر شد و بطور کلی به حاشیه رانده شد . اما ضربه نهایی در دهه هفتاد با مدیریت های سلیقه ای مسئولان به صنعت هتلداری ایران زده شد و هتل ها را به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه گردشگری کاملا از رونق انداخت و از نظرها حذف کرد.

توسعه ای که هتلداری را ورشکست کرد

به عقیده بسیاری از فعالان عرصه هتلداری اگرچه در اوایل دهه هفتاد شمسی بسیاری از مسئولان از توجه ویژه به صنعت گردشگری سخن گفتند و برنامه های گوناگونی ارایه دادند اما همین تنوع برنامه های نامناسب با شرایط واقعی این صنعت ، در کشورمان باعث شد تا مشکلات در شاخه های مختلف گردشگری از جمله بخش اقامتی بیشتر خودنمایی کند و مدیریت سلیقه ای متولیان امر، هتلداری ایران را به سمت شرایط کنونی سوق داده و در نهایت فلج کرد.

شاید یکی از دلایلی که در بیشتر مواقع برنامه های  مدیران در حوزه گردشگری نتیجه درستی نمی دهد این است که ابراز نظرات شخصی و غیر کارشناسی در این زمینه صورت می گیرد و هیچ وقت از تجربه یا ایده های بخش خصوصی در تصمیم گیری های کلان استفاده نشده است.

در این زمینه می توان به صدور متعدد پروانه ساخت و بهره برداری هتل ها در مناطق مختلف کشور مثل مشهد مقدس یا کیش و قشم اشاره کرد ، محمدقانعی یکی از فعالان عرصه هتلداری در مشهد مقدس می گوید: در این دوره سازمان های متولی گردشگری در ایران بدون هیچ آمارگیری یا مطالعه در شهر زیارتی مشهد فقط با شعار رشد و توسعه صنعت گردشگری اقدام به صدور مجوز فعالیت هتل، هتل آپارتمان ، مهمانسرا و ... کردند که این موضوع بسیاری از سرمایه ها را با رویای رونق اقتصاد گردشگری وارد هتلداری کرد و زمینه ساز حضور غیر حرفه ای ها در عرصه هتلداری مشهد شد .  طی این تصمیمات عجولانه به یکبار ظرفیت اقامتی مشهد یا بطور کلی در ایران چند برابر شد اما زیرساخت های مناسب در اختیار آنها نبود و ورود مسافر به منطقه متناسب با مراکز اقامتی موجود این شهرها نشد و پدیده شوم تورزدن میهمان از دیگر هتل ها به میان آمد که به عقیده این فعال عرصه هتلداری، تورزدن میهمان سمی مهلک برای هتلداری ایران شد.

نرم افزار یا سخت افزار مساله این است!

عبدالنبی طلوع کارشناس صنعت هتلداری می گوید : بطور کلی هتلداری در سراسر جهان به دو بخش تقسیم می شود که بخش اول سخت افزاری صنعت هتلداری شامل مباحثی چون طراحی هتل، مبلمان ، دکوراسیون هتل و مسائل از این قبلی است و بخش دوم نرم افزاری نیز مانند نیروی انسانی و نحوه تعامل با خدمات گیرنده را شامل می شود.

به عقیده وی ایران در بخش اول تقریبا همگام با جامعه جهانی حرکت کرده ولی در بخش دوم یعنی نرم افزاری یا مدیریت علی رغم حضور تعداد زیادی از فارغ التحصیلان رشته هتلداری در کنار کارشناسان مجرب، مدیریت سنتی هتلداری ایران دچار ضعف و ناتوانی عمده است.

از سوی دیگر فرید جواهری مدرس دانشگاه فردوسی مشهد نیز در باره ضعف هتلداری ایران می گوید: مشکلات نرم افزاری از مهمترین ضعف های هتلداری کشورمان است. به عقیده این کارشناس گردشگری ایران دارای بهترین امکانات و سخت افزار در این زمینه است که گاهی حتی از کشورهای پیشرفته در صنعت گردشگری همسایه خودش نیز جلوتر بوده اما مهمترین معضلی که هتلداری ایران را زمینگیر کرده است مشکل نرم افزاری یا همان مدیریتی است.

جواهری در ادامه می افزاید کار هتل نباید فقط فروختن صبحانه یا اتاق باشد بلکه هتلدار با استفاده از سیستم های نوین مدیریتی باید قیمت تمام شده خدماتش را کاهش دهد تا فعالت خود را اقتصادی کند .

این مدرس دانشگاه درباره معضل صنعت هتلداری ایران گفت: باید در جذب مسافر اقدام به نوآوریهایی کنیم تا شاهد رونق هتلداری و رشد روز افزون آن باشیم به عنوان مثال برگزاری برنامه هایی همچون کنسرت ها در سطح هتل ها می تواند در این زمینه بسیار مفید باشد .

اجرای غیراصولی خصوصی سازی

عبدالنبی طلوع یکی از مشکلات موجود در صنعت هتلداری را اجرای ناقص اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی در این بخش می داند و می گوید: به نظر می رسد که در راستای واگذاری مراکز اقامتی دولتی به افراد از طریق رابطه صورت می گیرد و از بخش خصوصی واقعی استفاده نمی شود بنابراین اصل 44 در این صنعت یعنی هتلداری در حد یک شعار باقی مانده است و بخش خصوصی به طور کلی فراموش شده است.

طلوع در ادامه می گوید: در بخش دولتی هر روز شاهد تغییرات مدیریت هستیم و متاسفانه با تغییر مدیری کارهای قبلی بطور کلی فراموش شده و روشهای نوینی جایگزین می شود اما همه می دانیم که از همان ابتدای پیدایش صنعت گردشگری در ایران این بخش خصوصی بوده که همواره پا برجا بوده و به زندگی خود ادامه داده است بنابراین باید از بخش خصوصی که با کوله باری از تجربه و برنامه های مولد هنوز بدون تغییر باقی مانده است استفاده کنیم و این بخش را متولی هتلداری کشورمان قرار دهیم، حال آنکه بخش خصوصی در جلسات مدیریت سازمان ها یا ارگان های مربوطه کوچکترین حضوری ندارد ودرباره آینده خود نمی تواند تصمیم گیری کند بلکه مدیران دولتی تصمیم گیری می کنند و شرایط و مقررات جدید را بدون توجه به آینده شغلی بخش خصوصی به او دیکته می کنند.

این کارشناس در ادامه می افزاید ایران با حذف بروکراسی اداری می توان به این مشکل خاتمه دهد و زمینه ساز رشد و توسعه گردشگری و هتلداری خود شود. در این زمینه می توان کشور ترکیه را مثال زد : مسئولان دولتی این کشور وقتی قرار بر این شد که اقتصاد بر پایه توسعه گردشگری رونق بگیرد کلیه مراحل کار و صنایع وابسته به گردشگری را به بخش خصوصی واگذار کردند و نامه نگاری های اداری و مقررات را در جهت سود و توسعه آن تصویب کردند حال آنکه در ایران شهرداری، وزارت امور خارجه، سازمان میراث فرهنگی ، هواپیمایی، وزارت راه ، محیط زیست ، اتاق بازرگانی و از همه مهمتر اداره مالیات که در این زمینه درگیر هستند هرکدام برای خود برنامه دارند و جداگانه تصمیم گیری می کنند.

موازی کاری و عدم هماهنگی در هتلداری

طلوع به عنوان کارشناس صنعت هتلداری معتقد است که موازی کاری در صنعت هتلداری ایران معضل بزرگی است که گریبان این صنعت را در کشورمان گرفته است و می گوید: مشکل صنعت گردشگری و هتلداری ایران ناشی از آن است که سازمان ها مرتبط با این صنعت با یکدیگر هماهنگ نیستند و درست عمل نمی کنند.

اما این کارشناس هتلداری یکی از ظریف ترین معضلات هتلداری ایران را موازی کاری ارگان ها نه در بخش مدیریتی و دولتی بلکه در اماکن اقامتی می داند و می گوید: هم اکنون بسیاری از ارگان ها و ادارات دولتی مراکز اقامتی مخصوص به خود را در بهترین شهرهای گردشگرپذیر ایران ساخته اند و مشغول به ارایه خدمات به کارکنان خودشان هستند این موازی کاری در احداث مراکز اقامتی خصوصی و دولتی باعث شده تا بسیاری از اقامت گاههای خصوصی در این شهرها مثل مشهد، سواحل جنوبی و شمالی ایران نتوانند مسافر جذب کنند و کم کم روبه ورشکستگی حرکت کنند.

به عقیده وی احداث این گونه مراکز اشتباهی بزرگ از سوی دولت بوده که قطعا تعطیل شدن زائرسراها و مهمانسراهای دولتی در شهرهای گردشگر پذیر ایران می تواند به اشتغال مولد در صنعت هتلداری کشور کمک کند . طبق بررسی های علمی و کارشناسی شده ارگانهایی که این مراکز را در شهرهای مختلف ایران در اختیار دارند بخش اعظم بودجه خود را به نگهداری از آنها اختصاص داده اند حال آنکه اگر تنها یک سوم این بودجه را به عنوان کمک هزینه سفر در اختیار کارکنان خود قراردهند و آنها را راهی مراکز اقامتی خصوصی کنند شاهد رونق دو چندان در صنعت اقامتی و هتلداری ایران و از همه مهمتر اشتغالزایی خواهیم شد.

متولی هتلداری ایران کیست؟

بسیاری از فعالان عرصه اقامتی ایران از این موضوع گله مند هستند که واقعا متولی صنعت هتلداری ایران کیست و چه ارگانی باید به مشکلات و موارد این صنعت رسیدگی کند؟ این مورد یعنی مشخص نبودن متولی اصلی هتلداری ایران و اختلافات قوانین از قیمت گذاری نرخ هتل ها تا اختلاف قوانین امور بهداشتی ، امنیتی و تعزیراتی باعث شده تا هتلداری ایران به بی راهه برود هر روز ضعیف تر از قبل شود.

به گفته مرادی یکی از هتلداران تهرانی اگرچه طبق قانون سازمان میراث فرهنگی مسئول برنامه ریزی و نظارت بر مراکز اقامتی است اما بهداشت، نیروی انتظامی و حتی شهرداری ها نیز در این زمینه دخالت دارند و اعمال نفوذ می کنند. به عنوان مثال در بحث تعزیرات مطابق با قانون تعزیرات مرجع نرخگذاری و گرانفروشی صنوف مختلف است ولی در قانون توسعه گردشگری تشخیص این موضوع یعنی گرانفروشی هتل ها به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری واگذار شده است.

یا در مورد دیگری طبق همین قانون یعنی توسعه گردشگری ایران ، اگر یکی از مسافران در هتلی خودکشی کند پلیس باید با آژیر خاموش و لباس شخصی آنهم در ساعاتی که مسافران رفت و آمد کمتری دارند وارد مرکز اقامتی شده و موضوع را پیگیری کند تا سرمایه گذاری چند میلیاردی صاحب هتل به مخاطره نیافتد حال آنکه طبق قانون نظام صنفی یگان انتظامی 110 ایران می تواند با آژیر روشن و بدون توجه به مقررات توسعه گردشگری ایران به وظیفه خود عمل کند بی توجه به مشکلات بعدی آن یعنی ورشکستگی سرمایه گذار هتل.

مرادی می گوید: شما چطور می توانید با وجود اینهمه مشکلات تصور توسعه و رونق هتلداری ایران را داشته باشید و شاهد سرمایه گذاری داخلی یا خارجی در این صنعت باشید مگر اینکه کاملا دولت از بخش هتلداری دست بکشد و آن را به بخش خصوصی تحویل دهد.

عماد عزتی

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی: توجیه اقتصادی هتلداری از میان رفته است

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی گفت: ورود زائر به مشهد سالانه بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد می‌کند و باید قدر این موضوع را دانست، اما توجیه اقتصادی هتلداری از میان رفته است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، گردشگری یکی از بخش‌های اساسی در اقتصاد خراسان رضوی است و به همین علت باید به توسعه آن توجه بسیار زیادی داشت.

یکی از شاخص‌های بسیار مهم در اقتصاد گردشگری شهر مشهد مقدس این است که قسمت عمده آن توسط بخش خصوصی اداره می‌شود و در همین راستا خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس گفت‌وگویی با محمد قانعی؛ رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی و رئیس اتحادیه هتلداران این استان داشته که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.

تسنیم: به عنوان فردی که در حوزه گردشگری فعالیت دارید فکر می‌کنید به چه علت هر سال نسبت به سال قبل میزان ماندگاری زائر در مشهد مقدس کاهش پیدا می‌کند؟

قانعی: رکود موجود در بازار تا حدودی در این امر مؤثر است اما موضوع دیگری که در این حوزه تأثیر بسیار دارد این است که مشهد شهری است که هر ساله تعداد زیادی از مردم برای زیارت به آن وارد می‌شوند و اگر ما نتوانیم خواسته‌های مردم را برای مدت زمانی که خارج از زیارت در شهر سپری می‌کنند برآورده سازیم نمی‌توانیم آنها را به ماندن در مشهد ترغیب کنیم و طبیعی است که مدت زمان باقی ماندن در مشهد را منحصر به زیارت کرده و پس از آن به شهر خود بازمی‌گردند.

دوم اینکه نسل جوان ما خواسته‌های متفاوتی با نسل سالمند دارد و باید آنها را نیز در نظر بگیریم چراکه هم اکنون بخش زیادی از جوانان بعد از باقی ماندن مدت کوتاهی در مشهد خسته شده و خانواده خود را نیز به شهر مبدأ بازمی‌گردانند.

به عنوان مثال اگر در ارتفاعات مشهد مقدس یک تله‌کابین نصب شود خودش به تنهایی یک روز مدت زمان ماندگاری زائر را افزایش می‌دهد چراکه وقت خالی یک روز فرد را پر می‌کند. جشنواره‌های فرهنگی مناسب در شهر مشهد بسیار کم برگزار می‌شود و این مسئله هم سبب می‌شود که تمایل مردم برای باقی ماندن در شهر مشهد کاهش پیدا کند.

مهم‌ترین بخش یعنی جذابیت برای آمدن مهمان به مشهد مقدس را به واسطه وجود حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) در این شهر داریم اما همت لازم برای نگهداری زائران در این شهر وجود ندارد که باید به آن توجه ویژه داشت.

تسنیم: طرح مبدأ به مبدأ هم اکنون در چه وضعیتی است و اجرای آن چگونه پیش می‌رود؟

قانعی: این طرح کمابیش اجرا می‌شود اما بیشتر به شهرهای مبدأ ارتباط دارد، برخی از نهادها مانند تأمین اجتماعی، سپاه و بسیج این طرح را اجرا می‌کنند اما توفیق بیشتر آن منوط به همکاری رسانه ملی است و باید گفت هیچ نوع مشکلی برای خدمات رسانی به زائران در شهر مشهد وجود ندارد.

همه ما باید در شهر به اتفاق نسبت به فراگیری فرهنگ میزبانی همت بیشتری داشته باشیم و اگر از مقام معنوی زائر حرم مطهر امام رضا (ع) گذر کنیم خود مشهدی‌ها باید بدانند نحوه برخورد با زائران و مسافران چه قدر می‌تواند در اقتصاد شهر مشهد کمک دهنده باشد و این موضوع باید در نظر گرفته شود که ورود زائر به این شهر سالانه بیش از 100 هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد می‌کند و باید قدر این موضوع را دانست.

مشهد به عنوان پایتخت معنوی جهان بوده و باید متناسب با همین لقب از زائران امام هشتم پذیرایی کرد آستان قدس رضوی در حوزه آداب تکریم اقدامات مناسبی را انجام داده اما این مسئله باید در تمام سطح شهر مشهد توسعه پیدا کند.

تسنیم: ساختارهای حمل و نقلی درون شهری و برون شهری مشهد مقدس را برای توسعه گردشگری در  چه سطحی می‌بینید؟

قانعی: ساختارهای حمل و نقل برون شهری در شهر مشهد به نسبت مناسب هستند؛ حدود 50 درصد مقاصد قطارهای مسافرتی کشور مشهد مقدس است و ناوگان اتوبوسرانی این شهر نیز گستردگی مناسبی داشته و خدمات رسانی خوبی دارد؛ علاوه بر اینها فرودگاه شهر مشهد دومین فرودگاه بزرگ ایران است و از نظر زیرساخت نیز وضعیت خوبی دارد.

اما در بعد پروازهای خارجی ورودی در فرودگاه قدری مشکل وجود دارد و نیاز است برای صدور روادید و کارهای گمرکی این مسافران قدری امکانات به وجود بیاید؛ همچنین فراگیری زبان‌های بین‌المللی برای افراد حاضر در فرودگاه مشهد بسیار ضروری است که باید روی آن تمرکز مناسبی داشت.

در داخل شهر مشهد با توسعه خطوط قطار شهری و وسایل حمل و نقل عمومی مناسب مشکلی وجود ندارد اما نیاز به آموزش رانندگان در بخش حمل و نقل عمومی آن گونه که شایسته امام هشتم(ع) است محسوس است چراکه ما گاها شاهد برخی از برخوردهای نامناسب رانندگان با زائران هستند.

تسنیم: وضعیت اماکن اقامتی و هتل‌های شهر مشهد به چه صورت است؟

قانعی: در مشهدمقدس از نظر هتلداری وضعیت واقعا مطلوب بوده و مشکلی وجود ندارد؛ علاوه بر اینکه خدماتی که در هتل‌های شهر مشهد ارائه داده می‌شود مطلوب‌تر از متوسط کشوری است در حالی که قیمت خدمات آنها پایین‌تر است.عرضه و تقاضا در مشهد به نفع زائران بوده و مشکلی از این نظر وجود ندارد و متوسط سنی اماکن اقامتی 6 سال است.دفاتر هواپیمایی زیادی در مشهد فعالیت دارند که امید می‌رود این تعداد، در جذب مسافر از خارج شهر مشهد نیز فعالیت داشته باشند چراکه هم اکنون بیشتر فعالیت آژانس‌ها بر خروج مسافر از شهر مشهد است و نیاز به ورود مسافر نیز دیده می‌شود.

تسنیم: مشکلاتی در مورد نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده در صنف هتلداری وجود داشت آیا این مشکلات هم اکنون رفع شده است؟

قانعی: اعتراضی که واحدهای اقامتی اعم از هتل، هتل آپارتمان و مهمان‌پذیر به نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده داشتند این بود که اساسا صنف هتلداری به گونه‌ای نیست که فرد بتواند محصولی را تولید و انبار کرده و آن را بفروشد و ظرفیت اقامتی مشهد در بخش زیادی از سال خالی است و باید این موضوع در نظر گرفته شود.

تسنیم: در یکی از مصاحبه‌های خود عنوان کرده بودید که بیشتر هتل‌های شهر مشهد هم اکنون ورشکسته هستند بر چه مبنایی این موضوع را بیان کرده بودید؟

قانعی: عمدتا هتلداری در ایران توجیه اقتصادی ندارد، کما اینکه شاهد این هستیم که در بسیاری از شهرهای ایران اصلاٌ هتل ساخته نشده هم اکنون سرمایه‌گذاری سنگینی مانند هتلداری نمی‌تواند به اندازه هزینه‌های خود درآمد داشته باشد و هزینه‌های سربار مانند اشتراکات، مجوز ساخت، مالیات و بیمه بردوش هتلداران سنگینی می‌کند؛ با توجه روند کنونی که به ویژه در شهر مشهد در حوزه ساخت هتل‌ها وجود دارد توجیه اقتصادی این حرفه به طور کامل از بین رفته است.

تسنیم: به نظر شما کاستی عملکرد در حوزه گردشگری در شهر مشهد دیگر در چه مواردی وجود دارد؟

قانعی: مشهد شهری است که ظرفیت برای رسیدن به بهترین درآمدها از بخش گردشگری را دارد و ما می‌توانیم اقدامات مناسبی را انجام دهیم ما آئین‌های بسیار خوبی در حوزه فرهنگی داریم که می‌توانیم به واسطه آنها تعداد زیادی زائر را به این شهر جذب کنیم اما از آنها استفاده نمی کنیم.

موسیقی سنتی و محلی خراسان رضوی که وجه معنوی بسیار مناسبی دارد به طور کامل به مردم نشان داده نشده و ییلاقات اطراف مشهد درست معرفی نمی‌شوند با اینکه همین ییلاقات می‌توانند سهم زیادی در جذب و ماندگاری زائر داشته باشد.

همچنین باید در حوزه تبلیغات برون مرزی نیز فعالیت داشته و با تناسب فصل رقابت‌پذیری را در حوزه گردشگری به وجود آورد و علاوه بر اینها باید بتوان روی سفرهای گروهی تمرکزی بیشتر داشت.

متأسفانه باید گفت که این گلایه وجود دارد که در شهری مانند مشهد هنوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فعالیت درست و مدونی نداشته و طرح جامع گردشگری هنوز تصویب و ابلاغ نشده که این مسئله خود به خود سبب به وجود آمدن برخی از مشکلات در مدیریت حوزه گردشگری در شهر مشهد شده است.

سرمایه‌گذاری در هتلداری

• ·        هوشمندانه در هتلداری سرمایه گذاری کنید
• ·        زیاد در قید و بند ستاره‌ها نباشید

زیرتیتر: براساس آمارهای ارایه شده ، ایران با کمبود تخت برای اقامت گردشگران مواجه است

نویسنده: عماد عزتی

صنعت گردشگری به عنوان یکی از صنایع بسیار پررونق جهان در کشورمان نیز مدتی است مورد توجه قرار گرفته و مسئولان از جایگاه و پتانسیل کسب درآمد در این زمینه سخن بسیار گفته اند و با برنامه های خود همواره از سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری درصادرات نامرئی کشورمان دعوت کرده اند.

اما سئوالی مهم در ذهن اکثر سرمایه گذاران صادرات نامرئی این است که کدام بخش از صادرات نامرئی ایران می تواند تضمینی برای سرمایه آنها باشد و سودآوری بهتری برایشان به ارمغان بیاورد؟ سئوالی که پاسخش را می توان با اظهار نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی نسبت به نیازهای گردشگری ایران و البته آماری که سازمان جهانی جهانگردی از هزینه های سفر گردشگران اعلام کرده یافت. این سازمان عمده هزینه های سفر گردشگران را به ترتیب به سه بخش اصلی اقامت، حمل و نقل و خوراک تقسیم بندی کرده ، بنابراین اولویت سرمایه گذاری ها برای علاقمندان ورود به صادارات نامرئی می تواند در مراکز اقامتی باشد.

ایران فرصتی بکر برای طرح های نوین هتلداری

اصغر ژیان دربندی پدر علم هتلداری ایران به عنوان یکی از فعالان بازار هتلداری ، احداث و تجهیز هتل در کشورمان می گوید: متاسفانه اخبار خوشی از هتلداری ایران به گوش نمی رسد که گاهی می تواند باعث دلسردی برخی سرمایه گذاران در این زمینه باشد حال آنکه با توجه به اعداد و ارقامی که از این بازار می بینیم؛ در میابیم هنوز فرصت سرمایه گذاری باقی است می توان بدون نگرانی وارد این عرصه اقتصادی شد.

دربندی، ضمن تاکید بر اجرای طرح های نوین در صنعت هتلداری می افزاید: هم اکنون در ایران به دلیل سنتی بودن اداره یا احداث هتل متاسفانه بسیاری بدون دانش و تخصص وارد این بحث می شوند در حالی که اگر حتی با شرایط کنونی بتوانید طرح های نوین و علمی برای هتلداری درنظر بگیرید بدون تردید می توانید از نظر اقتصادی نیز موفق بوده و بسیار از سرمایه گذاری خود خرسند باشید.

این فعال هتلسازی در ایرانی به نیازهای مختلف در مناطق گوناگون ایران اشاره می کند و می گوید: بسیاری که قصد سرمایه گذاری در صنعت هتلداری دارند صرفا به دنبال ستاره‌های زیاد هتل مورد نظرشان هستند حال آنکه باید به پتانسیل منطقه مورد نظرشان دقت کرد به عنوان مثال در شهر تهران به عنوان پایتخت کشورمان هرچند هتل 5 ستاه مورد نیاز است اما می توان با احداث و راه اندازی یک هتل دو ستاره مدرن و امروزی سود بسیار مناسبی به دست آورد چون میزان سرمایه گذاری در این زمینه یعنی هتل 2 ستاه و هتل 5 ستاره کاملا متفاوت است.

هلتداری صرفا اجاره تخت به مسافران نیست

اگر مایل به سرمایه گذاری در صنعت هتلداری هستید مهمترین کار این است که ابتدا از منطقه مورد نظر برای سرمایه گذاری اطلاعات مناسبی به دست آورید و ظرفیت های گردشگرپذیری آن را خوب بررسی کنید اما فراموش نکنید هتلداری هرگز صرفا اجاره اتاق و تخت به مسافران نیست بلکه با استفاده از روش های نوین می توانید از راه های مختلف مثل احداث کلوپ های ورزشی، سالن های اجلاس، تالارهای متفاوت و البته رستوران و کافی شاپ هم کسب درآمد کنید بنابراین فقط به امید مسافران عبوری از منطقه نباشید .

با کمی تحقیق و نگرش در امکانات منطقه مورد نظر خودتان می تواند با استفاده از ایده های خلاقانه فرصت مناسبی برای آینده اقتصادی طرح خودتان نیز ترسیم کنید که این کار را دفاتر خدمات گردشگری برای شما بسیار ساده خواهند کرد به عنوان مثال اگر در منطقه ای ییلاقی سرمایه گذاری می کنید می تواند با استفاده از آب و هوای بسیار مطبوع برنامه ای چند روزه برای علاقمندان به طبیعت را تدارک ببینید و آن را در قالب یک تور تفریحی به آژانس های معتبر پیشنهاد دهید. به عنوان مثال یکی از ابتکاران هتلداران در تایلند بخصوص در مناطقی خارج از پایتخت اجرا و برگزاری تورهای ماهیگیری برای گردشگران است که می تواند اقامتی سه روزه را برای آنها به ارمغان آورد.

همه راه ها از رم آغاز می شود؟!

پس از بررس و طرح نقشه و البته آینده نگری برای بازاریابی و تکمیل ضریب اشغالی تخت های هتل رویاهایتان باید برای دریافت مجوزها ابتدا به معاونت سرمایه گذاری اداره سازمان میراث فرهنگی (مسئول سرمایه گذاری و تسهیلات) منطقه مورد نظر مراجعه کنید و از آنجا با نوشتن یک درخواست ساده و البته ارایه مدارک لازم کار را آغاز کنید.

بطور کلی مدارک لازم برای شروع کار همان مدارک شناسایی و البته آدرس محل مورد نظرتان است که باید مدارک مالکیت آن را نیز در اختیار داشته باشید یا اینکه هنگام صدور موافقت اصولی آنها را به کمیته مربوطه ارایه نمایید. این مدارک را کارشناسان فنی سازمان میراث فرهنگی بررسی کرده و با بازرسی از منطقه مورد نظر شما و البته طرح های توسعه ای محل موافقت یا عدم موافقت آن را به شما اعلام می کنند که در صورت موافق بودن می توانید دست بکار شوید و تشکیل پرونده دهید.

پس از تشکیل پرونده تکمیل، مسئول سرمایه گذاری و تسهیلات سازمان میراث فرهنگی از تمام ارگان ها و ادارات مربوطه مثل شهرداری، سازمان آب و برق، اداره گاز، جهاد کشاورزی، اداره کل منابع طبیعی و جنگلداری استعلام می کند که موافقت و امکانات این اداره ها در تامین نیازهای اولیه احداث این واحد اقامتی را دریافت نماید در صورت تایید این اداره ها مراتب به اطلاع متقاضی خواهد رسید تا وارد مرحله بعدی کار جهت آغاز کارش بشود.

در این مرحله کارشناسان و کمیته مربوطه در اداره میراث فرهنگی طی جلسه ای در نهایت موافقت خود را با طرح شما اعلام می کنند و برای شما موافقت اصولی کار صادر می شود البته اگر مایل به دریافت تسهیلات بانکی نیز باشید می توانید به بانکی که سازمان میراث فرهنگی به شما معرفی می کند مراجعه کرده و براساس ضوابط بانکی درخواست وام نمایید و از آن بهرمند شوید.

اما فراموش نکنید در این مرحله باید نقشه احداث را توسط دفاتر فنی و مهندسی تهیه کرده باشید تا مهر تایید کارشناسان سازمان میراث فرهنگی را به خود بگیرد طبیعی است در این مرحله گاهی مجبور به تغییر در نقشه های خود خواهید شد چون کارشناسان سازمان میراث فرهنگی براساس قوانینی کاملا مشخص انجام وظیفه خواهند کرد .

نقشه تایید شده کارشناسان سازمان میراث فرهنگی به شهرداری ارسال شده تا اجازه ساخت دریافت نموده و قانونا شما بتوانید کلنگ احداث هتل مورد نظر خودتان را بر زمین بزنید البته به خاطر داشته باشید در طول اجرای پروژه کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در فواصل زمانی مشخص یا نا مشخصی به شما سرخواهند زد تا گزارش کار و روند احداث را به سازمان مربوطه اعلام نمایند و در نهایت با تایید آنها پس از تکمیل پرو‍ژه و دریافت پایان کار از شهرداری کار تمام شده است و اجازه کار به عنوان واحد اقامتی به شما از سوی سازمان میراث فرهنگی داده خواهد شد و طبق ضوابط می توانید منتظر پذیرایی از اولین مسافر خود باشید.

فراموش نکنید که کارشناسان سازمان میراث فرهنگی و البته وب سایت رسمی این سازمان می تواند بهترین مشاور شما برای تصمیم گیری باشند بنباراین روی کمک بدون چشمداشت آنها حساب باز کنید و از فرصت استفاده بهینه کنید.

پول همیشه حرف اول را می زند!

به قول معروف حلال همه مشکلات پول یا همان چرک کف دست خودمانی است که در این زمینه نیز نباید از آن بی تفاوت گذشت بنابراین جای تردید نیست که شما نیازمند سرمایه اولیه مناسبی در این زمینه هستید . اما بخش عمده این مبلغ در زمینی است که شما روی آن هتل احداث می کنید و اگر از این بخش بگذریم باید با توجه به منطقه احداث و هزینه های مربوطه برآورد قیمت داشته باشید (فراموش نکنید حتما با متخصصان امر درباره دودوتا چهارتای این طرح مشورت کنید) اما این رقم بدون تردید در ارزان ترین منطقه از یک و نیم میلیارد تومان کمتر نخواهد بود.

چند توصیه برای پرو‍ژه شما

با توجه به گسترش روز افزون سفرهای ارزان قیمت در جهان که از سوی بک پکرها (کسانی که فقط با یک کوله پشتی سفر می کنند) سرمایه گذار در زمینه مراکز اقامتی ارزان قیمت بسیار با صرفه تر است به عنوان مثال در شهر استانبول ترکیه به عنوان یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگران بک پکر تا سال 2013 میلادی حدود 200 هاستل با ظرفیت نزدیک به 45 هزار تخت ساخته شده و همواره به مسافرانشان خدمات رسانی می کنند.

 بنابراین به جای فکر کردن به ستاره ها درخواست احداث هاستل (مهمانخانه خودمانی) داشته باشید چون با این کار در واقع وارد بازی بردبرد شده اید علاوه بر سرمایه گذاری کمتر می توانید روی پرشدن تخت هایتان نیز حساب باز کنید اما فراموش نکنید این مراکز اقامتی در جهان دارای برندی مشخص و البته جایگاهی کاملا مطمئن برای گردشگران هستند بطوری که برخی از آنها حتی برای فصل اینده تخت خالی ندارند که در اختیار متقاضیان قرار دهید.

اگر در این زمینه یعنی احداث هاستل گام برداشتید لازم به یادآوری است اصلی ترین نکته استفاده از امکانات و ظرفیت دنیای مجازی برای دعوت مهمانان به استفاده از امکانات مرکز اقامتی شماست چون زیاد نمی توانید روی دفاتر خدمات گردشگری حساب باز کنید ولی نگران باشید برخی از وب سایت های رزرو آنلاین اتاق هستند که برای متقاضیان خود خدمات ارزان قیمت هم درنظر گرفته و صدها پیشنهاد هاستلی به آنها می دهند فقط کافی است در یک یا دو سایت معتبر مثل Hostelworld یا lonelyplanet واحد اقامتی خودتان را ثبت کنید. به عقیده بسیاری از کارشناسان هتلداری هم اکنون احداث هاستل در کشورمان یکی از فرصت های مناسب سرمایه گذاری در این زمینه است.

 اگر در مناطق روستایی یا شهرستان ها اقدام به ساخت این مرکز اقامتی یعنی هاستل می کنید سعی کنید در مسیرهای معروف گروه های دوچرخه سوار و موتورسوارانی اقدام به این کار کنید چون بدون تردید نام مرکز اقامتی شما در صورت خدمات مناسب سینه به سینه میان آنها که البته تعدادشان هم کم نیست منتقل می شود و خود بخود جهانی می شوید. البته می توانید روش کشورهای اروپایی خوب برنامه ریزی کنید چون براساس آمار بیشترین آمار گردشگرانی که با دوچرخه وارد خاک ایران شده اند از قاره سبز بوده است.

رشد سرمایه‌گذاری در صنعت هتلداری

طبق آمار منتشر شده در مجله تراولر 1.5 بیلیون دلار سرمایه گذاری خارجی در صنعت هتلداری خاورمیان طی سه ماهه اول سال 2010 میلادی صورت گرفته است.

براساس این آمار تایید شه در آخرین ماههای سال 2009 میلادی سیلی سرمایه گذاری های خارجی در زمینه صنعت هتلداری و سرمایه گذاری روی هتل ها در خاورمیانه بخصوص کشورهای کویت و دبی به راه افتاده است و اشتیاق بسیار بالای این سرمایه گذاری ها بسیار جالب توجه بوده است .

تام اسمیت یکی از دست ادرکاران صنعت گردشگری اعلام می کند در ابتدای سال 2010 میلادی حجم زیادی از تقاضا برای سرمایه گذاری در هتل های منطقه خاورمیانه بخصوص کشورهای یاشده به ثبت رسیده است و اکثر آنها بصورت نقدی سرمایه گذاری کرده اند نه اینکه به واسطه وام های بلند مدت بانکی علاقمند به سرمایه گذاری شده باشند. این موضوع نشان دهنده امنیت سرمایه های خارجی در این دو کشور بوده که آنها حاضر شده اند بدون استفاده از امکانات دولتی سرمایه های خود را وارد منطقه بخصوص دو کشور امارات متحده عربی و کویت کنند.

او اضافه می کند اکثر سرمایه گذاران این صنعت به کیفیت مناسب خدمات گردشگری منطقه و البته آینده طلایی منطقه برای جذب گردشگران ایمان آورده اند و حاضر به این معامله شده اند و البته بسیاری از آنها در معاملات قبلی خود سود خوبی به دست آورده اند بنابراین هم خودشان حاضر به سرمایه گذاری مجدد هستند و دیگران را تشویق به این کار کرده اند.

این مدیر ارشد در صنعت گردشگری اضافه کرده با توجه به رشد تقاضای سرمایه گذاری فقط طی سه ماه اول سال 2010 میلادی سرمایه گذاری خارجی در صنعت هتلداری منطقه تقریبا با 20 درصد رشد مواجه بوده است که این رشد نشان دهنده دوران طلایی در منطقه برای صنعت گردشگری خواهد بود.

اسمیت اضافه می کند همانطور که می دانید هتل و خدمات آن در جذب این سرمایه عظیم دخیل نبوده اند بلکه سیاست های درست دولتمردان و دست اندرکاران این صنعت یعنی صنعت گردشگری در منطقه نیز باعث شده تا سرمایه گذاران حاضر به معامله باشند البته با توجه به سیاست های جدید کشورهای منطقه در زمینه تبادل گردشگر و آسانتر کردن شرایط سفر در کشورهای یاد شده یا کشورهای منطقه این رشد یعنی سرمایه گذاری در زمینه هتلداری و هتلسازی در منطقه تثبیت شده و آینده بهتری نیز خواهد شد.

 مجله تراول نیوز

دکتر ناصر عندلیب: آموزش مجدد نیروی متخصص ؛ زیان بزرگ گردشگری ایران

کسب و کار از کمبود نیروی متخصص در صنعت گردشگری می گوید

·       دکتر ناصر عندلیب: آموزش مجدد نیروی متخصص ؛ زیان بزرگ گردشگری ایران

·       دانشگاه علمی کاربردی؛ بهترین گزینه آموزش نیروی متخصص گردشگری

نویسنده : عماد عزتی

بحث اشتغال و کمبور کار برای نیروی کار کشورمان در بسیاری از صنایع نقل محافل است و مسئولان درباره آن به چاره اندیشی پرداخته اند اما ظاهرا صنعت گردشگری هم اکنون تنها صنعتی است فرصت کار در آن وجود دارد اما نیروی متخصص نیست.

تقریبا از دهه هفتاد شمسی بود که گردشگری در کشورمان دوباره کم کم به فرصتی برای سرمایه گذاری و البته کسب درآمد تبدیل شد و توجه بسیاری را به خود جلب کرد اما از همان ابتدا ظاهرا یکی از مشکلات اصلی این صنعت یعنی تامین نیروی انسانی متخصص و کارآمد وجود داشته و هنوز هم پس از گذشت دو دهه حتی با وجود رویکرد دولت یازدهم کاملا مشهود است به همین دلیل کسب و کار به دفتر کار دکتر ناصر عندلیب مدیرعامل موسسه آموزشی کاراد سری زده تا از چند و چون بازار کار گردشگری بپرسد.

·       به نظر شما فقر نیروی انسانی در صنعت گردشگری کشورمان از کجا آغاز شد؟

با توجه به شواهد موجود تاریخی ایران قبل از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی نیز این فقر را همراه داشته است  چون تازه سال 1356 مدرسه عالی هتلداری شکل گرفته بود .

·       همانطور که می دانیم هم اکنون موسسات زیادی در زمینه آموزش نیروهای متخصص گردشگری مشغول هستند پس چرا هنوز هم مشکل نیروی کارآمد در این زمینه وجود دارد؟

متاسفانه در زمینه آموزش های صنعت گردشگری به عقیده من هنوز فاقدیک طرح جامه یا دورنمای واحدی هستیم و همین موضوع باعث موازی کاری بسیار در زمینه آموزش نیروی انسانی شده. اگر صنعت گردشگری ایران در زمینه آموزش دارای یک مسترپلن بود؛ می توانستیم با تشخیص نیازهای مبرم در زمینه آموزش گام های مثبتی برداریم.

·       توسعه که به ذات مناسب است پس چرا مشکل ساز شد؟

همانطور که گفتم بدون داشتن منابع انسانی و تجربه مناسبی گردشگری ایران پس از یک دهه (پس از پایان جنگ تحمیلی) سکون به یکباره سرزبان ها افتاد و تقاضای نامتناسب با منابع به این بازار وارد شد. به یکباره بحث آموزش نیروی کار خودنمایی کرد و اکثر مراکز آموزشی سعی کردند با ایجاد رشته های مختلف در این زمینه به کمک نیاز بازار ایران بیایند بی آنکه نقشه راهی واحد یا متناسب با نیاز جامعه در اختیار داشته باشند . به عنوان مثال حتی یکی از دانشگاه ها که به آموزش از راه دور معروف است نیز در این زمینه گام برداشت اما سئوال اینجاست که چطور می توان انتظار داشت فارغ التحصیلان این دانشگاه در رشته های مختلف گردشگری بتوانند در بازار کار موفق باشند؟

·       آیا آماری از تعداد فارغ التحصیلان سالانه در رشته های مختلف گردشگری کشور در اختیار دارید؟

بله؛ هم اکنون براساس آمار سالانه بالغ بر 2000 نفر فارغ التحصیل در رشته های مختلف گردشگری از دانشگاه های کشور فارغ التحصیل شده و وارد بازار کار می شود بی آنکه در زمینه مهارت های کاری آنها بازرسی یا کنترلی صورت گرفته باشد.

·       آموزش مجدد نیروی کار چه ضرری برای سیستم گردشگری ایران دارد؟

اول اینکه زمان از دست می رود و دوم اینکه هزینه هنگفتی باید دوباره صرف آموزش نیرویی که یکبار آموزش دیده است شود چون اساس کار غیر اصولی بود و همین موضوع باعث خواهد شد تا سرعت رشد گردشگری ایران کند شده و از دیگر رقبای خود جا بماند.

·       شما گفتید آموزش نیروی انسانی گردشگری ایران بی برنامه است خوب متولی کیست؟

همانطور که می دانیم نوع شغل های مورد استفاده در صنعت گردشگری از جنس مشاغل مهارتی است البته فارغ از مشاغلی که در این زمینه ماهیت پژوهشی و تحقیقاتی دارند. بنابراین با توجه به ماهیت مشاغلی که در این صنعت مورد نیاز است و البته توجه به شیوه های استفاده شده توسط کشورهای پیشرفته در این صنعت در نگاه اول باید سازمان فنی حرفه ای بخصوص در برخی از مشاغل مورد نیاز متولی اصلی این کار باشد تا بتوانیم نتیجه لازم را به دست آوریم.

اما درباره صنعت گردشگری علاوه بر مهارت مقداری هم مسائل تئوری نیازداریم بنابراین می توان از همکاری سازمان فنی و حرفه ای با مراکز آموزشی گزینه ای مناسب به دست آورد. به عنوان مثال اگر بخواهیم به یک هتلداری آموزش دهیم علاوه براینکه نیازمند آموزش مهارت هستیم باید آداب معاشرت هم به او بیاموزیم که این خارج از چارت کاری سازمان فنی حرفه است پس همکاری بین ارگانها در این زمینه الزامی است.

·       خوب چگونه می توان این ارگان را با یکدیگر مرتبط کرد؟

پاسخ شما می شود دانشگاه جامه علمی و کاربردی چون هم از لحاظ فنی کامل است و هم از لحاظ تئوری به عقیده من این دانشگاه می تواند بهترین گزینه برای تربیت نیروی متخصص و کارامد در صنعت گردشگری ایران باشد که باید به حضور آن بیش از پیش در این زمینه توجه کنیم .

·       در این زمینه تکلیف دیگر دانشگاه ها چیست؟

نمی توان نقش سازنده این دانشگاه ها را نادیده گرفت اما بهتر است آنهایی که علاقمند به مسایل پژوهشی و تحقیقاتی در صنعت گردشگری هستند به این دانشگاه ها مراجعه کنند و بطور کلی دیگر رشته ها در اختیار دانشگاه علمی و کاربردی گذاشته شود تا بتوانیم خروجی مناسبی در زمینه نیروی کار داشته باشیم.

به کجا چنین شتابان؟

نویسنده : عماد عزتی

حدود پنج سال است که بحث گردشگری در این سرزمین کهن مثل بسیاری از کشورهای دیگر دهکده جهانی داغ شده و در هر ارگان و وزارتخانه ای حداقل یک میز به آن اختصاص داده شده است.

از تاق بازرگانی گرفته تا جهاد کشاورزی و سازمان ملی جوانان همه و همه سعی کرده اند گوشه ای از کار رونق گردشگری ایران را بگیرند اما این همکاری یا به عبارتی موازی کاری در سرزمین ایران باستانی با تمدنی چند هزار ساله اکنون پس از دو ماه که نجفی به عنوان رئیس سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری منصوب شده است رنگ تازه ای به خود گرفته و باعث بروز برخی نگرانی ها شده است.

همه می دانیم دولت تدبیر و امید باشعار رشد و رونق گردشگری و حذف دلارهای نفتی روی کار آمد و حرکتی که قبل از آن در دولت نهم و دهم در زمینه توسعه گردشگری آغاز شده بود در مدت دو ماه شتابی غیر قابل تصور گرفته ، شتابی که هرچند خوش ایند است و نوید از تحولات در این زمینه می دهد اما انتظار کشفی بزرگ همچون کشف قاره آمریکا در صنعت گردشگری ایران شاید کمی برای تمام فعالان خصوصی این عرصه که با واقعیات گردشگری کشورمان آشنا هستند قابل درک نیست و بیشتر شبیه رویایی کودکانه است.

اگر از کشف بزرگ بهشتی در گردشگری کشورمان بگذریم به تغییرات و ایجاد کمیته های مختلف در خود سازمان میراث فرهنگی یا حتی مجلس خواهیم رسید تحرکاتی که به جای آرام کردن این سیل خروشان ایجاد شده در گردشگری کشورمان بر سرعت آن می افزاید و بی آنکه باعث سیراب کردن این سرزمین تشنه گردشگران شود ناخواسته ویرانه ای از آن برجای خواهد گذاشت.

هرچند روزی که نام نجفی به عنوان سکاندار کشتی توفان زده گردشگری ایران در رسانه ها مطرح شد بسیاری به واسطه مدیریت منطقی و کارنامه قبولی وی در آموزش و پروش آینده ای درخشان را برای گردشگری کشور تصور می کردند اما امروز وکمتر از دوماه از تصدی گری نجفی در این سمت کمی نظرات آنها متفاوت شده است و تعجیل دولت در رونق گردشگری وگشودن دروازه های تمدن ایران زمین، بار سنگینی روی دوش وی گذاشته است که این نگرانی را دامن می زند و به قول معروف تمام دست اندرکاران خصوصی گردشگری نگران عرق کردن این تب تند گردشگری در کشورمان هستند.

شاید منطقی است که ایران به جای تحرکات نمادین در توسعه گردشگری ابتدا به شناسایی دقیق پتانسیل ها و زیرساخت های صادرات نامرئی خود کند و پس از آن به فکر یک درآمد از آن باشد جای تردید نیست که اگر گردشگران بین المللی با این تحرکات شتابزده وارد خاک ایران با تمدنی چند هزار ساله شوند و خبری از خدمات متناسب این تمدن نباشد برای همیشه با دیدنی های کشورمان خداحافظی می کنند و رسما کشتیی توفان زده گردشگری ایران باستانی به گل خواهد نشست . بنابراین بد نیست که بدانیم به کجا چنین شتابان؟

مشکلات هتلداری ایران از زبان اصغر ژیان دربندی

آقای ژیان دربندی شما سالهاست که در زمینه هتلداری فعالیت می کنید

و هر فردی که با صنعت هتلداری در ارتباط است با نام و مقاله های شما آشناست شما را بعنوان پدر هتلداری ایران می شناسند و نویسنده کتاب های هتلداری هستید  ممکن است بفرمائید از چه زمانی در این رشته فعالیت میکنید وتخصص شما صرفا در هتلداری است  و چند کتاب در زمینه هتلداری تالیفت کرده اید ؟

بله تخصص من وتحصیلات من درمدیرت هتل وراه اندازی و سیستم گذاری هتل و بخش هتلی بیمارستان ها است و تا کنون 5 جلد کتاب تالیف کرده ام که آخرین ان دانش هتلداری با قطع A4و 1600 صفحه است و در سال 2000 هم برنده جهانی هتلداری و توریسم در اسپانیا بوده ام  و تنها فردی در ایران هستم که دارای چنین  تالیفات ومدرک وبا حدود 50 سال تجربه کاری بطورمستمر در ایران و خارج از کشور می باشم و بالا ترین تعداد هتل وبزرگترین هتل های ایران توسط اینجانب راه‌اندازی یا اصلاح نقشه و سیستم‌گذاری یا کارشناسی شده است و تعدادی بیمارستان البته باید بگویم پدر و پدربزرگم هم هتلدار بوده اند.در واقع من نسل سوم هستم و درسال 1967 که ازخارج از کشوربه ایران آمده ام با شغل مشاورا مور هتلداری کسی  اشنایی نداشت توسط اینجانب این شغل شناخته شد در ایران شناخته شد 

ـ آیا شما سمتی در دولت داشته‌اید؟

خیر، اما من با پروژه های دولتی در ارتباط با امور هتلداری همکاری دارم وبسیاری از پروژه‌های دولتی در ارتباط با هتلداری  با مشاوره اینجانب انجام شده یامی‌شود.

ـ آیا شما فقط درزمینه ساخت هتل فعالیت دارید؟

من درزمینه ساخت،مدیریت هتل،اصلاح نقشه هاوتجهیز، و بازسازی هتل و اموزش هتل‌هاوبرنامه ریزی برای تکنولوزی های پیشرفتهHMS)) که برای اولین با درجهان اجرا میشود توسط اینجانب تحلیل و انجام میشود فعالیت می‌کنم.

ـ به اصلاح نقشه هایا بازسازی هتل‌ها اشاره فرمودید، در صورت امکان کمی بیشتر توضیح دهید.

سرمایه گذاران هتل ها برای ساخت هتل و اصلاح نقشه ها به من مراجعه میکنند و طی قرار دادی همکاری آغاز می شوداین همکاری تا افتتاح هتل ادامه دارد و در ساخت و اصلاح نقشه ها و اندازه ها  با مهندسین معمار؛  تاسیسات , برق  همکاری میکنم تا ساختمان بدون نقص باکمترین هزینه و بدون دوباره کاری به اتمام برسد و این همکاری باعث می شود که بعد از پایان ساختمان از نیرو کمتر و تجهیزات کمتر و عمل سرویس دهی با سرعت بیشتر و کنترل های ضروری در زمان بهره برداری انجام گیرد و همینطور بسیاری ازهتل‌ها پس از مدتی بهره برداری به این نتیجه می‌رسند که باید اصلاحاتی یا تغییراتی در هتل بوجود اید این بازسازی ها که با مبلغ قابل توجه باید  سرمایه گداری شود تا بعد از بازسازی به اهداف خود برسند از تغیرو به روزکردن تجهیزات از نظرسرویس دهی مطلوب وکنترلی وکم کردن نیرو انسانی و سیستم و گردش کار باز سازی و تغییراتی در این ساختمان صورت گیرد. هتل‌های جدید هم مالکانی تیز بین اگرکمی دقت و توجه داشته باشند ویا مدیر با تجربه و دقیق در امورهتلداری داشته باشند،خوب می دانند یک مشاور ورزیده و باتجربه میتواند در زمان بازسازی یا ساخت هتل کمک شایانی انجام دهد که پس از باز سازی بسیاری از نکات که برای بهره برداری از هتل  لازم بوده توسط مشاور هتلداری پیش بینی شده و از این بابت سود سر شاری به مالک میرساند

میشود توضیح بیشتری بدهید؟

بله در یک باز سازی هتل 5 ستاره که هم اکنون مسئولیت ان به عهده من میباشد بعنوان یکی از کارهای که انجام داده ام   یک سالن رستوران از محل های پرت ساختمان و اضافه کردن 14 اتاق به هتل 120  اتاقی بوده است  وضمن اینکه بستر سازی برنامه های HMS  ازکه از پیشرفته ترین  تکنولوژی  در جهان است در این هتل پیاده خواهد شد و درهمین هتل با هزینه های که پیش بینی میشده با جرئت میتوانم بگویم شایدکمتراز نصف از آنچه برآورد کرده  بودند صورت میگیرد

ـ مگر این نقشه‌ها به تائید سازمان میراث فرهنگی نرسیده‌اند؟

برای باز سازی نیازی نیست ولی برای تاسیس یک هتل بایدموافقت اصولی را از میراث فرهنگی دریافت کنند در صورت عدم تائید دفتر فنی سازمان میراث فرهنگی هرگز هتلی ساخته نمی‌شود و این موافقت اصولی که با مهرزدن روی نقشه و تائید انجام میشود بی نقص نیست

زیرا مهندس معمار و یا میراث فرهنگی تجربه و نیاز های بهره بردار را نمی دانند به همین دلیل بسیاری بعد از دریافت موافقت اصولی پلان ها را نزد من میاورند تا اصلاحاتی از قبیل اندازه ها دسترسی ها با امکانات و موقعیت محلی هتل ونیاز هتل و فضاهای ضروری که باید در نقشه ها لحاظ شود  اصلاح نمایم

- می‌توانید به برخی از این اشکال اشاره کنید؟

بله اکثر نقشه های که برای اصلاح نزد من آورده اند

   متاسفانه با واقعیت ها و نیاز های یک هتل خیلی تفاوت دارد و اشکالات فراوان . این نقشه تائید شده اماازلحاظ تخصصی هتلداری معایبی زیادی دارد مثلا روم سرویس در طبقات درپلان آنها دیده شده ولی محلی که خدمات روم سرویس را تامین کند در نقشه ها دیده نمی شود یا اندازه های بخشهای هتل با توجه به امکانات و درجه هتل یا دسترسی ها سازگاری ندارد یا پیش بینی نشده  یا مثال دیگر آشپزخانه در زیرزمین و رستوران یک طبقه بالاتردر یک سطح نیست که  این نقشه بالا ترین ضربه را به سرمایه گذار میزند چنین ساختمان تا عمرهتل همیشه با گرفتاری های فراوانی روبرو خواهد بود چه ازنظرساخت سازچه از نظر نیرو انسانی چه از نظر تجهیزات و چه از نظر عمل سرویس دهی و تولید مواد غذایی این نقص معماری با بهترین و با تجربه ترین مدیران هتل درعمل سرویس دهی مواجه خواهد شد و مدیریت هتل به شدت به درد سر خواهد افتاد که ایراد را باید به مهندسین گرفت نه به مدیر هتل خوب یا گاهی در نقشه ها رستوران را روی  بام طراحی می‌کنند،ولی اصلا محل خدمات و سرویس دهی دیده نمی شود یا اگر دیده میشود آنقدرکوچک است که امکان سرویس دهی وجود ندارد  ویا در ساختمان های مرتفع که برای تاسیسات دیگ فولادی نصب میکنند معمولا موتور خانه در زیر زمین است که همان بهتر که در زیر زمین است ولی  وقتی بعد از چند سال بخواهند دیگ را تغویض کنند امکان پذیر نخواهد بود چون نمی توانند که ساختمان را خراب کنند که دیگ شوفاز را تعویض کنند نکات مهمی که مهندسین باید توجه کنند وهیچ توجه نمی کنند قسمت پشتی هتل است ساختمان هرچند زیبا باشد تجهیزات لوکس باشد ولی نتوانند خدمات بدهند لوکس و لوکسی بی اثراست بایدمهندسین معمار همانقدر که به قسمت جلویی (اشکارهتل )توجه میکنندبه بخشهای پشتی هتل که از دید مهمان پنهان است توجه کنند که متاسفانه اصلا توجه نمی کنند و علت ان بی اطلاعی مهندسین از سیستم گردش کار هتل و برنامه ها و مشکلات اداره کردن مدیریت هتل یا بهره برداراست و وصدها المان دیگر که شاید از حوصله شما خارج باشد، اما من با تجربه علمی و عملی که طی 50 سال بدست آمده با حوصله وریزبینی آنها را بررسی دقیق با امکانات ودرجه و محل ساخت هتل تا جای ممکن برطرف و پیش بینی می کنم.در واقع من نجات دهند سرمایه گذار هستم  و صدها مورد دیگر که در این مصاحبه کوتاه فرصتی نیست که توضیحات بیشتری را بدهم

ـ‌ آیا این موضوع مرسوم نیست که مالکان هتل‌ها قبل از طراحی نقشه با افرادی مثل شما مشورت کنند؟

در حقیقت افرادکمی  هستندکه متوجه میشوند که باید یک مشاورقبل از ساخت باید نظراتش را لحاظ کنند به این موضوع  اهمیت زیادی نمی دهند و صرفا به دانش مهندسین آرشیتکت بسنده می‌کنند و نقشه هم توسط سازمان‌ میراث فرهنگی تائید می‌شود و اقدام به ساخت می‌کنند، اما بسیاری در زمان ساخت که متوجه اشکال میشوند به من مراجعه می کنند یازمان تجهیز که بسیاری از کارها را نمی توان انجام داد مثلا برای استفاده از تکنولوژی پیش رفته که در برخی موارد حتی با صرف هزینه‌های هنگفت قابل برطرف شدن نیست.زیرا مهندسان و طراحان با توجه به علم و تجربه خود هتل را طراحی می‌کنند که  به نکاتی که بطورخلاصه در بالا  اشاره شد توجهی نمی کنند چون در تخصص انها نیست و نیاز ها را نمی دانند

ـ به دفتر فنی میراث فرهنگی اشاره کردید. آیا مسئولان مربوطه این اشکال‌ها را نمی‌بینند؟

پاسخ شما خیراست، چون از لحاظ محاسبات  اندازه ها  و سیستم گردش کار هتل  با امکانات هر هتل که با هتل دیگر متفاوت است  و نیاز ها و دسترسی ها را نمی دانند

تخصص و کار من هم با تجربه علمی و عملی هتل آنها را با دقت  بررسی و رفع اشکالات  می‌کنیم

ـ به متخصص در این حرفه اشاره کردید. جایگاه فارغ‌التحصیلان هتلداری هم‌اکنون در این صنعت چیست؟

امروزه یکی از مهم‌ترین معضل صنعت هتلداری همین موضوع است، چون آنهای که اقدام به هتل سازی می‌کنند ازگروه ثروتمند جامعه هستند  سرمایه گذار یکی از بستگان درجه یک خود را به سمت مدیریت هتل تعیین می‌کند بدون آن‌که کوچک‌ترین اطلاعی از آن حرفه داشته باشد.

البته این موضوع هیچ مانعی ندارد وبسیار هم نکوست، اما لزوم و جایگاه مدیر هتل در این سیستم زیاد جدی گرفته نمی‌شود و به قول معروف میدان به تحصیلکرده‌های این رشته نمی‌دهند.

ـ به نظر شما کیفیت و سطح علمی دانشگاه ها در این زمینه مناسب است؟

افراد زیادی ازدانشجویان این رشته یا ازفارغ‌التحصیلان هتلداری داشته‌ام، درمقاطع مختلف لیسانس یابالاترکه خودشان به کیفیت پایین آموزش اعتراف می‌کردند و می‌گفتندما در دانشگاه چیزی یاد نگرفته‌ایم.وآنچه اطلاعات هتلداری داریم  از کتاب های شمایااز سایت هتلداری است

ـ بزرگ‌ترین مشکل به عقیده شما چیست؟

بزرگ‌ترین مشکل منابع درسی و مدرسین دانشگاه‌هاست که یا آنچه آموزش می دهند کاربردی نیست و در تمام عمر مدیریت هتل بکارنخواهد آمد جزوات درسی آنها را مطالعه کنید و اصولا اساتیدیا مدرسین به این رشته اشراف ندارند. این یک معضل بزرگ و دیگر اینکه به دلیل بی تجربه بودن اساتید در مدیریت هتل ازکتاب های کپی کاری میکنند با توجه به اینکه خودمی دانند آنچه کپی کردن را نمی توانندتدریس کنند به عبارت دیگر من کتاب های پزشکی را بخوانم یاترجمه کنم دکتر نمی شوم زمانی که بخواهم تدریس کنم طبیعتا نمی توانم توضیح درستی بدهم که این یکی از مشکلات عمده این صنعت است  

ـ آیا نمونه‌ای از این دست دارید؟

بله، همین امروز شخصی به من زنگ زد وگفت چون من تدریس حسابداری می‌کنم، قصد دارم از کتاب شما در این زمینه استفاده کنم، چون منبع دیگری در زمینه حسابداری هتل نداشتم. این اولین گام اشتباه است، چون اگر فردی متخصص و کارشناس  حسابداری است وسررشته‌ای ازحسابداری هتل که کاملا متفاوت با حسابداری که آنها خوانده اند دارد نمی تواند حسابداری هتل را تدریس کندیابرای حسابداری هتل برنامه‌ای مفید ارائه دهد و بدون تردید دانشجویانی که از کلاس ایشان فارغ می‌شوند هم متاسفانه هیچ دید دقیقی ازحسابداری هتل نخواهند داشت، چون حسابداری معمولی با حسابداری هتل، زمین تا آسمان تفاوت است.ویکی از دلایل من با توجه به اینکه در کتابی که سال 1369 انتشار داده ام در مورد کاست توضیحات کاملی داده ام ولی تا این تاریخ هیچ هتلی در این و یا آموزشگاه و دانشگاهی نتوانسته کاست کنترل هتل را به درستی اموزش دهد به همین دلیل هنوز هیچ هتلی در ایران نتواسته یک گزارش ازهر بخشی که مایل است  نقطه سر به سردر حسابداری ارائه دهد

 لطفا در این زمینه بیشتر توضیح دهید.

یک مثال ساده برای شما می‌زنم. در یک کارخانه صنعتی هزینه تمام شده برای ساخت یک  بخاری کاملا مشخص است. قیمت و مصرف ورق، هزینه استهلاک، کارگر و ده‌ها مورد دیگر کاملا مشخص است، اما هزینه یک پرس ‌پلومرغ برای رستوران هتل چگونه حساب می‌شود؟ آیا فقط قیمت مرغ برنجباید محاسبه شود ؟ خیر، چون هنگام پخت مرغ از آب مرغ سوپ هم بدست می اید و آن را جداگانه بفروش میرسانید، و در عوض آبلیمو یخ نان فلفل نمک  ابلیم و روغن زیتون  را پولی دریافت نمی کنیدولی برای هتل هزینه است چطور محاسبه میکنید یا اگر در یک روز بخصوص گارگر اشپزخانه دو شیشه روغن از دستش افتاد و شکست این هزینه که یکبار اتفاق افتاده و شاید دیگر این اتفاق نیفتد چگونه محاسبه شده می‌توانم  صدها مورد دیگر را در این زمینه یادآوری کنم برای اینکه مطمئن شوید هنوز طرز این محاسبه ها را نمی دانند از هر هتلی که مایل هستید  یا مدرس هتلداری  در ایران سئوال کنید که نقطه سر به سر یا نقطه تساوی فروش اتاق جگونه محاسبه میشود را نمی دانند هرگز حسابداران هتل و یا مدرسین نمی توانند این پاسخ را بدهند به عبارتی که بدانند تعداد از اتاق ها اگر پر باشد برابر باهزینه است هنوز هیچ هتلی در ایران  چنین محاسبه های را ندارند چون طرز محاسبه را نمی دانند . جالب اینجاست که بسیاری حتی با خواندن مطالب کتاب من درزمینه حسابداری هتل که بخشی ازکتاب است، فکر می‌کنند کل شرایط و قوانین رادریافته‌اند در صورتیکه باید سیستم گردش کار هتل را بدانند و بعد حسابداری را آموزش ببینند چنین افرادی که اصول حسابداری هتل را نمی دانند اقدام به تدریس کاست کنترل میکنند.

ـ آیا معیاری برای تعیین کتاب‌های ؟‌درسی هتلداری هست؟

پاسخ منفی است. بسیاری از کتاب‌های موجوددردانشگاه‌ها ازاینترنت گرفته یا ترجمه  شده یا این‌که ازکتاب‌های دیگرکپی‌کاری کرده‌اندکه هر دو مورد پر از اشکال است اولا آنچه در اینترنت بود که درست و صحیح نیست و نمی توان اعتماد کردشما سایت های اینترنتی در اراتباط را ببینید هرگز مطلبی از خود ندارد و یا کار نویی ارائه نداده اند پارگراف های مقاله های دیگران را بنام خود انتشار داده اند و خود را متخصص معرفی کرده اند بد نیست به نکته اشاره کنم سایت اینترنتی را می شناسم که تمام سرفصل های حسابداری کتاب من را عینا در سایت بنام خود انتشار داده وخود را حسابدارخبره و مدرس حسابداری معرفی کرده است که طرز محاسبه نقطه یر برسر از هر بخشی از هتل که مایل است را توضیح دهد خوب معلوم است که موسس این سایت نمیتواند حسابدار خبره یا مدرس باشد اگر واقعا خبره بود از خودش سرفصل می نوشت  متاسفانه به دلیل نبود ممیزی دقیق دراین زمینه همین افراددردانشگاه با نوشته های کپی برداری تدریس می‌شود که مدرس آن اطلاعاتی برای شرح و توضیح که کار آموز را آموزش دهدندارد .جالب اینجاست که افرادی که صاحب چنین سایتی های اینترنتی هستندیا دست نوشته دیگران را بنام خود انشار داده اند و تدریس می‌کنند، حتی از کنار یک هتل عبور نکرده‌اند، چه رسد به تجربه کاری هتل

ـ‌ آیا در صنعت هتلداری بحث کارمند باتجربه و تازه‌وارد هم روی کیفیت خدمات تاثیری می‌گذارد؟

بله. متاسفانه بسیاری از هتل‌ها اهمیت و ارزش کارمند باتجربه هتل را برای آینده شغلی خود درک نمی‌کنند و چون فصل خلوتی هتل می شودکارگری که چند ماه مشغول خدمات‌رسانی به مهمانان هتل بوده و تجربه ای کسب کرده را  برای صرفه‌جویی در هزینه اخراج می‌کند و باشروع دوباره فصل سفر، تعدادی کارگر بی تجربه جدید استخدام می‌کند، این کارکنان بی تجربه بالا ترین ضربه را به سرمایه گذار میزند در یک هتل موفق هرگز از کارکنان بی تجربه وآموزش ندیده استفاده نمی کنند بخصوص پست های کلیدی  

به عقیده شما، استاندارد هتلداری ایران با خارج از کشور چقدر تفاوت دارد؟

درکار خدماتی هیچ استانداری را نمی توان تعریف کرد زیرااز خوب خوب تر و از عالی عالی تر داریم معیاری اندازه گیری استاندارد درکار خدماتی چیست ؟ یا اینکه در هتلداری چه چیزی قراربود استانداردشود؛ ساختمان، پرسنل، خدمات،بهداشت،تجهیزات خدمات، ،نوع و سیاست های مدیریت،ایمنی و... هیچ کدام قابل استانداردسازی نیست که بخواهیم چارچوب برایش تعیین کنیم.

  مسئولان که قصد استانداردسازی خدمات هتل‌ها را در برنامه داشتند و چند هتل را هم اعلان کردند استاندارد سازی شده ولی هرگز نگفتند چه فرقی یا چه نکاتی تفاوت کرد و افراد که برای استاندارد سازی انتخاب شده بودند اینکاره نبودند که از ابتدا بدانند که این کار شدنی نیست استاندارد سازی سلیقه ای نمی شود چون از ابتدا کار کاملا غیر کارشناسی بود که با شکست روبرو شد از ابتدا تنها فردی بودم که اعلام کردم اینکار کار کارشناسی نیست و کاملا مخالف این طرح بودم مقاله ها در سایت هتلداری موجود است   

ـ آیا کیفیت هتل‌های ایران با خارج از مرزها متفاوت است؟

خیر، من هرگز این موضوع را قبول ندارم؛ بلکه معتقدم حتی بسیاری از هتل‌های ما خدمات بسیاربالاتری نسبت به خارج ارائه می‌دهند. همانطوریکه در ایران بعضی از هتل های پر ستاره خدمات بسیار ضعیف و بسیاری از هتل های درجه پائین  خدمات بسیار بالایی ارائه می دهند که حتی  از هتل های 5 ستاره ما بسیار بالا تر است

 ـ آیا مثالی دارید؟

یکی از هتل‌های زنجیره‌ای  چهار ستاره ایالات متحده آمریکا که جزو هتل‌های بسیار معروف زنجیره‌ای که 11 هتل زیرمجموعه دارد مشخصات و عکسهای آن در سایت هتلداری موجود است کل بشقاب، قاشق و لیوان بوفه ازنوع یک بار مصرف استفاده شده آیا شما در هتل 2 ستاره در ایران چنین چیزی مشاهده میکنید ؟ چون این هتل قصد دارد با پایین نگهداشتن قیمت، مسافر بیشتری در سال پذیرایی کند، اما کدام هتل 2 ستاره تا 4 ستاره ایرانی هست که این کار را بکند؟

امروزه بحث ارزان سفر کردن برای گردشگران اهمیت زیادی دارد و هتل‌ها هم به این موضوع اهمیت می‌دهند و با کاهش برخی هزینه‌ها، سعی در همسویی با تقاضاها دارند، به عنوان مثال حتی امروزه در بسیاری از کشورها  هتل‌های چهارستاره اقدام به حذف ‌یخچال، مینی‌بار از داخل اتاق می‌کنند تا هزینه‌ها سرشکن شود و کاهش یابند، بنابراین به عقیده من قیمت پایین به معنی بی‌کیفیتی نیست.

آیا زمینه استفاده از هاستل‌ها در ایران مهیاست؟

متاسفانه من متوجه نمی‌شوم چرا هرکس قصد سرمایه‌گذاری در این صنعت دارد، صرفا به دنبال هتل پنج ستاره وارد بازار می‌شود، در حالی که شاید یک هاستل با هزینه به مراتب کمتر، بیشتر از یک هتل پنج ستاره سودآور باشد. متاسفانه این فرهنگ غلط گردشگران ایران است که فقط به فکر سفرهای لوکس هستند. مثالی می‌زنم. ببینید یک گردشگر درکاتماندو به دنبال طبیعت وکوهنوردی وارد منطقه می‌شود و هیچ به فکر هتل پنج ستاره نیست؛ در هند یا پاکستان دیده میشودیک گاری؟؟ را به توریست اجاره اجاره می‌دهند. پس باید به دنبال واقعیت باشیم و رویاپردازی نکنیم.

ـ به عقیده شما ایران در سیاست جذب گردشگر موفق بوده است؟

واقعیت خیر، اگر از تمام تبلیغات منفی علیه ایران بگذریم، خودمان هم مقصر هستیم، باید برای جلب و جدب توریست برنامه های کارشناسی صورت گیرد مثلا توریستی که 10 روز مرخصی دارد وبرای 10 روز برنامه ریزی میکند که چندین مقصد گردشگری کشور را بازدید کندبرای یافتن بلیط اتوبوس، هواپیما و قطار مشکل دارد و گاهی تاخیر این وسایل باعث هدر رفتن روزهای مفید آن خواهد شد که باعث از دست رفتن زمانی که برای سفر فرصت داشته است مثل این مسایل  باعث می شودکه گردشگران دیگر کشورها را برای سفرهای خود انتخاب کنند، چون می‌توانند برای سفر خود برنامه‌ریزی کنند.

ـ یکی از هزینه‌برترین بخش‌های هتل مربوط به صرف انرژی است. شما برای این موضوع برنامه‌ای دارید؟

بله، به طورکلی  برای انرژی یا همان EMS  , BMS,HMS   باید در زمان ساخت برنامه ریزی کرد وبستر را آماده کرد به عنوان مثال در هتل‌های جدیدی که من راه‌اندازی می کنم یا مشاور هستم یکی از توصیه های من اینکه برای باغبانی فضای سبز و کارواش وسیفون توالت ها از اب خاکستری استفاده کنند که باید در زمان ساخت برنامه ریزی شود که البته  این اب  قابل شرب نیست ولی صرفه جویی زیادی در مصرف اب دارد

در مورد نام هتل ها که هتل بین المللی و بزرگ نام گذاری میکنند نظری دارید

به طورکلی در ایران بازی با لغات بسیار مرسوم است که ترفندی برای گول زدن مردم است مثال هتل بین‌المللی یا هتل‌های بزرگ در ایران رواج دارد. که هیچ کدام نه بین المللی هستند نه بزرگ به یک نکته اشاره کنم جای تعجب است هتل هیلتون ، راما دا ، هایت و... در تما م کشور ها شعبه دارند ولی هیچ کدام از نام بین المللی یا بزرگ استفاده نمی کنند یا هتل های با 5000 یا 6 هزار اتاق در امریکا و مالزی در حال کار است که هیچ کدام از نام بزرگ استفاده نکرده اند ولی در ایران هتل با 40 یا 50  اتاق یا 100 اتاق پشت نامش بزرگ گذاشته یا هتل فقط در یک شهر است بین المللی نام کذاشته وقتی هم بگوئیم کجا شعبعه داری میگوید یک دفتر ررزو در دبی داریم خوب همه اژانس های مسافرتی می توانند نماینده همه هتل ها باشد پس همه هتل ها بین المللی است ؟

ـ‌ آیا اقامتگاه‌های ارگان‌ها باعث ضربه زدن به هتلداری ما می‌شود؟

بله و به عقیده من، این نوع اقامتگاه‌ها باید به بخش خصوصی واگذارشود و یا با برنامه ریزی دیگری اداره شودکه به هتل ها صدمه ای وارد نشود و رقابت در هتلداری بوجود اید و باعث سرمایه گذاری بیشتری در این زمینه شود

با تشکر از وقتی که برای مصاحبه بما دادید   موفق باشید

کلاس درس جای خواب نیست

کسب و کار از موازی کاری در صنعت هتلداری کشور می گوید

کلاس های درس؛ رغیب اصلی هتلداری ایران

کلاس درس یا اتاق هتل؛ مسئله این است؟

چند روز اخیر همه جا سخن از سفر و گردشگری است و اکثر رسانه ها از پویایی این صنعت و امتیازات سرمایه گذاری در آن سخن می گویند بی آنکه به معضلات و موازی کارهای اصلی ترین بخش درگیر با گردشگری یعنی صنعت هتلداری در کشورمان اشاره ای شود.

یکی از صنایع وابسته به گردشگری هتلداری است که در ایران گرفتاری های فراوانی داشته یا دارد و از دید منفی و تجملگرایی اوایل انقلاب به این امکان گرفته تا نبود مسافر و شرایط تحریم اقتصاد کشورمان همه و همه باعث شده تا این صنعت ظریف و حساس در بخش گردشگری ایران باستانی همواره آسیب پذیر بوده و در معرض خطر ورشکستگی باشد؛ صنعتی که با رونق گرفتنش چند ده هزار فرصت شغلی و پویایی اقتصادی را به همراه خود خواهد داشت و سفر را در ایران مدیریت خواهد کرد.

اگر از دید منفی اوایل انقلاب شکوهمند اسلامی و نبود امکانات تجهیز و استفاده از فن آوری های نوین به دلیل تحریم های یکجانبه علیه ایران در این اماکن بگذریم به معضلی تازه یعنی موازی کاری در این صنعت خواهیم رسید. معضلی که بسیاری از فعالان این عرصه را زمین گیر کرده است .

به گفته بسیاری ازکارشناسان داخلی و خارجی هتلداری ، این صنعت فقط محدود به اجاره اتاق و محل اقامت به مسافران نیست بلکه این خدمات جانبی هتلها هستند که آن را اقتصادی می کنند. در این زمینه می توان به برگزاری مراسم و مجالس خصوصی و دولتی اشاره کرد و از رونق رستورانهای این امکان سخن به میان آورد. دومقوله ای که در کشورمان هیچ جایگاهی ندارند چون دولت هنوز درباره صورتحسابهای مجالس و کنفرانسهای خود با این صنعت درگیر است و رستورانهای هتل ها هم آنچنان رونق ندارند.

رجبعلی خسروآبادی دبیر اتحادیه هتلداران استان تهران در این زمینه می گوید: طبق تعاریف بین المللی هتلداری صرفا فروش اتاق برای خواب و استراحت مسافران نیست بلکه صدها خدمات جانبی متفاوت هتل باعث رشد و رونق اقتصاد این اماکن می شود که متاسفانه در ایران این موضوع کاملا نادیده گرفته شده است.

این فعال صنعت هتلداری ایران ضمن تاکید بر توسعه و استاندارد سازی خدمات هتل های کشور می افزاید: اگر بتوانیم با برنامه ای مدون و دقیق پراکندگی و تنوع مراکز اقامتی را در مناطق گردشگری فارغ از دخالت ارگانها یا سازمانهای دولتی سازماندهی کنیم ، در واقع توانسته ای آینده ای مناسب را برای صنعت هتلداری کشورمان متصور باشیم.

وی در این زمینه می گوید: اگر دقت کرده باشید در تمام نقاط گردشگر پذیر ایران زمین مثل کیش ، قشم، ساری، زیبا کنار، مشهد مقدس ، ارگانها و سازمانهای مختلف اقامتگاههایی را برای پرسنل خود تدارک دیده اند ؛ این موضوع یعنی تیشه به ریشه صنعت هتلداری کشور . بنابراین با وجود این موضوع چطور می توان انتظار رشد و توسعه سرمایه گذاری در صنعت هتلداری را داشته باشیم . کدام سرمایه گذار حاضر به سرمایه گذاری در منطقه که فلان ارگان اقامتگاهی چند هزار نفری در آن احداث کرده است ، خواهد بود؟

خسروآبادی در این زمینه ضمن تاکید بر حذف و انتقال این اقامتگاهها به بخش خصوصی جهت رونق گردشگری مناطق گردشگرپذیر ایران می گوید: تصور کنید یک خانواده از تهران با دریافت مجوز اقامت در استراحتگاه یکی از این ارگانهای دولتی راحی سواحل خزر می شود این خانواده که همه امکانات مورد نیاز خود را طی اقامتش در این استراحتگاه دارد و فقط یک یا دوبار آنهم برای خرید کلوچه و بازدید از بازارچه های مرزی از محل اقامت خود خارج خواهند شد ، خوب این چه گردشگری است که هیچ درآمدی برای رستوران شهر ، هتل ، کافی شاپ، نانوایی یا حتی میوه فروشی منطقه نداشته است؟ اینجاست که سرمایه گذار خصوصی کلا کاروبارش کساد شده و کمکم به فکر فروش مرکز اقامتی خود یا تعطیلی آن و تبدیلش به پاساژ یا آپارتمان خواهد افتاد .

از سوی دیگر این کارشناس صنعت هتلداری نبود فرهنگ سفر را بین گردشگران ایرانی را دلیل دیگری در رکود صنعت هتلداری ایران عنوان می کند و می افزاید: در همه کشورهای گردشگرپذیر هتل ، متل، مهمانپذیر، کمپ یا هر امکان اقامتی دیگر در دسترس گردشگران است و آنها با توجه به توان مالی یا هدف سفرشان از آنها استفاده می کنند و تمام این این اماکن هم ضریب اشغال مناسبی دارند اما ایران کاملا موضوع برعکس شده و به قول معروف از آن سوی بام افتاده ایم.

وی با مثالی سخنش را ادامه می دهد و می گوید: خانواده ای از تهران با اتومبیل چند صد میلیون تومانی خود راهی شمال کشور می شود با این فرض که سفر یعنی تجربه ای متفاوت اززندگی روزانه کنار یکی از میادن شهر چادر می زند  و وقتی صندوق عقب ماشین را باز می کنید می بینید که حتی نان هم با خود از تهران آورده است و پس از یک یا دو روز اقامت در مقصد دوباره راهی تهران می شود و تنها پولی که در این شهر خرج کرده است هزینه بنزین اتومبیل بوده است؛ این موضوع یعنی نبود فرهنگ سفر بین گردشگران ایرانی که گردشگری ایران نیازمند همکاری ارگانهای مختلف برای ارتقای آن است.

دبیر اتحادیه هتلداری استان تهران به موضوع اسکان در کلاس مدارس نیز اشاره می کند و می گوید : هر سال با آغاز فصل مسافرت ستاد تسهیلات سفر با تجهیز مدارس اقدام به اسکان گردشگران در این امکان آموزشی می کنند که البته ابتکار عملی جالب در شرایطی خاص بود اما حالا که قصد رونق گردشگری کشورمان را داریم این اماکن را فقط برای آموزش و فرهنگسازی برای کودکان ونوجوانانمان باید درنظر بگیریم.

به عقیده این کهنه کار هتلداری ایران این موضوع ضربه ای مهلک برپیکر هتلداری ایران خواهد بود که باید با برنامه ریزی دقیق علاوه بر تشویق سرمایه گذاران در صنعت هتلداری شرایط مناسب اقامتی متقاضیان را نیز فراهم کرد. وی به عدم برنامه ریزی برای احداث مراکز اقامتی متناسب با پتانسیل های موجود گردشگری در منطقه ای خاص و خروج سرمایه ها از این صنعت اشاره می کند و آن را باعث کمبود مراکز اقامتی در دوران پیک سفر کشورمان می داند.

این  کارشناس هتلداری می گوید اگر بتوانیم سفرهای مردم را مدیریت کنیم و طی ایام سال ضریب اشغال هتل های کشورمان را دقیق برنامه ریزی کنیم جای تردید نیست که تقاضای سرمایه گذاری در صنعت هتلداری مناطق گردشگر پذیرهم بالا خواهد رفت و نیازی به موازی کاری در هتلداری ایران نیست.

خسروآبادی در این زمینه به آمار ارایه شده از سوی اتحادیه هتلداری استان خراسان رضوی اشاره می کند و می افزاید: استان خراسان رضوی یکی از پرمسارترین استانهای ایران باستانی است و بیشترین آمار مراکز اقامتی در سطوح مختلف هم مربوط به این استان است پس چرا باید بازهم شاهد اشتغال کلاس های درس و مدارس در ایام پیک سفر به این شهر مقدس باشیم؟

براساس آمار ارایه شده در شش ماهه اول امسال 20 میلیون گردشگر از استان خراسان رضوی بازدید کرده اند اما سهم هتل ها ی این استان از این تعداد گردشگر فقط 30 درصد بوده و 70 درصددیگر در مدارس، زائرسراهای ارگانهای مختلف و خانه های استیجاری اقامت کرده اند. طبق همین آمار حدود یک میلیون و ششصد هزار نفر زائر در ده هزار کلاس درس طی این دوره اقامت داشته اند بنابراین می توان محاسبه کرد که صنعت هتلداری خراسان رضوی بیش از یک میلیون مسافر را از دست داده و از موازی کاری رنج می برد.

بنابراین اگر به این آمار و ارقام بنگریم در می یابیم  که صنعت هتلداری حتی این استان پرمخاطب هم از معضل موازی کاری و نبود مدیریت سفر رنج می برد و رکودی پنهان را تجربه می کند که امیدواریم در آستانه هفته گردشگری و با مدیریت جدید در سازمان میراث فرهنگی و ارگانهای ذیربط این معضل به زودی برطرف شده و شاهد رشد و رونق گردشگری و به واسطه آن دیگر صنایع وابسته آن  سراسر ایران باستانی باشیم.

کارشناسان: هتلداری ایران تا اطلاع ثانونی تعطیل است

نگاهی به معضلات و مشکلات صنعت هتلداری ایران

صنعت گردشگری بین المللی نزدیک به نیم قرن است که فکر بسیاری از فعالان این عرصه بخصوص دولت ها را به عنوان صنعتی پرسود  رو به رشد به خود جلب کرده است. درآمد بسیار مناسب حتی در دوران رکود اقتصادی، رشد و توسعه سریع از عواملی بوده که آن را به صادرات نامرئی در دنیای تجارت مشهور کرد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد .

اگرچه از ابتدای پیدایش آن در دهکده جهانی، بخش خصوصی به عنوان اصلی ترین متولی گردشگری در رشد و توسعه صادرات نامرئی نقش آفرینی کرد و دولتی ها فقط سیاست کلان را در این زمینه پایه ریزی کردند؛ اما متاسفانه با پایان یافتن کار دولت دهم و روی کار آمدن دولت یازدهم تازه بحث خصوصی کردن گردشگری در ایران به عنوان یکی از کشورهای پرجاذبه گردشگری جهان بطور جدی مطرح شد و اما و اگرهای بسیاری را به میان آورد.

با مطرح شدن این موضوع بسیاری از فعالان عرصه گردشگری در شاخه های مختلف تفریحی، اقامتی و آژانس های مسافرتی اظهار نظر کردند و راهکارهایی در این زمینه ارایه دادند. اما  صنعت هتلداری ایران به عنوان یکی از اصلی ترین صنف های درگیر گردشگری به دلیل مشکلات فراوانی هنوز نتوانسته به عنوان بخشی کاملا خصوصی روی پای خود بایستد و مطابق استانداردهای جهانی گام بردارد. به همین دلیل کسب و کار اینبار سعی کرده تا علاوه بر حمایت خصوصی سازی در صادرات نامرئی از چالش های پیش روی هتلداری ایران که ریشه چندین ساله دارد بگوید.

به عقیده برخی از فعالان این عرصه مشکل بخش گردشگری ایران بخصوص در بخش اقامتی معضلی نیست که مربوط به یکی دوسال اخیر باشد بلکه یک بیماری مزمن است که طی سه دهه گذشته کالبد گردشگری کشورمان را فاسد کرده است. در بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر تئوریسن ها در این زمینه منابع درآمدزایی گردشگری را در بخش های ویژه و امکانات خاص و انحصاری کشورها جستجو می کنند و امکان استفاده علاقمندان را در آن موارد بخصوص فراهم می کنند.

به عنوان مثال دریا، صحرا، کوه ، آسمان پرستاره ، آثار باستانی ، تنوع آب و هوایی، طبیعت یا هزاران هزار مورد که برای گردشگران جذاب است را با بهترین روش های ممکن و البته با هزینه کم به دنیای گردشگری معرفی و نظر علاقمندان را به آن جلب می کنند، در حالی که کشور ما با برخورداری از وسعت و شرایط متنوع اقلیمی و فرهنگی منحصر بفرد منطقه به علت عدم توجه و برنامه ریزی در گردشگری عملا به صورت یک پدیده ناشناس در این صنعت باقی مانده است و کشورهای همسایه با اندک امکانات فرسنگ ها از ایران فاصله گرفته اند.

کارشناسان می گویند در مورد مراکز اقامتی و هتل ها عواملی متعددی باعث ضعف هتلداری ایران مطرح است و می توان اینگونه از آنها یاد کرد و گفت : پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سه مرحله صدمات جبران ناپذیری به بدنه هتلداری ایران وارد شد که آثار آن هم اکنون گریبان گردشگری کشورمان را گرفته است . ابتدای پیروزی انقلاب برخی افکار و تندروی ها باعث شد تا هتل ها به عنوان اماکنی اشرافی و طاغوتی معرفی شوند و بطور کامل فراموش شده و مورد بی توجهی کامل قرار گیرند ، پس از آن در دوران جنگ تحمیلی نیز به دلیل مشکلات اقتصادی و تحریم ها هتلداری ایران و زیر ساخت هایش ضعیف تر شد و بطور کلی به حاشیه رانده شد . اما ضربه نهایی در دهه هفتاد با مدیریت های سلیقه ای مسئولان به صنعت هتلداری ایران زده شد و هتل ها را به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه گردشگری کاملا از رونق انداخت و از نظرها حذف کرد.

توسعه ای که هتلداری را ورشکست کرد

به عقیده بسیاری از فعالان عرصه هتلداری اگرچه در اوایل دهه هفتاد شمسی بسیاری از مسئولان از توجه ویژه به صنعت گردشگری سخن گفتند و برنامه های گوناگونی ارایه دادند اما همین تنوع برنامه های نامناسب با شرایط واقعی این صنعت ، در کشورمان باعث شد تا مشکلات در شاخه های مختلف گردشگری از جمله بخش اقامتی بیشتر خودنمایی کند و مدیریت سلیقه ای متولیان امر، هتلداری ایران را به سمت شرایط کنونی سوق داده و در نهایت فلج کرد.

شاید یکی از دلایلی که در بیشتر مواقع برنامه های  مدیران در حوزه گردشگری نتیجه درستی نمی دهد این است که ابراز نظرات شخصی و غیر کارشناسی در این زمینه صورت می گیرد و هیچ وقت از تجربه یا ایده های بخش خصوصی در تصمیم گیری های کلان استفاده نشده است.

در این زمینه می توان به صدور متعدد پروانه ساخت و بهره برداری هتل ها در مناطق مختلف کشور مثل مشهد مقدس یا کیش و قشم اشاره کرد ، محمدقانعی یکی از فعالان عرصه هتلداری در مشهد مقدس می گوید: در این دوره سازمان های متولی گردشگری در ایران بدون هیچ آمارگیری یا مطالعه در شهر زیارتی مشهد فقط با شعار رشد و توسعه صنعت گردشگری اقدام به صدور مجوز فعالیت هتل، هتل آپارتمان ، مهمانسرا و ... کردند که این موضوع بسیاری از سرمایه ها را با رویای رونق اقتصاد گردشگری وارد هتلداری کرد و زمینه ساز حضور غیر حرفه ای ها در عرصه هتلداری مشهد شد .  طی این تصمیمات عجولانه به یکبار ظرفیت اقامتی مشهد یا بطور کلی در ایران چند برابر شد اما زیرساخت های مناسب در اختیار آنها نبود و ورود مسافر به منطقه متناسب با مراکز اقامتی موجود این شهرها نشد و پدیده شوم تورزدن میهمان از دیگر هتل ها به میان آمد که به عقیده این فعال عرصه هتلداری، تورزدن میهمان سمی مهلک برای هتلداری ایران شد.

نرم افزار یا سخت افزار مساله این است!

عبدالنبی طلوع کارشناس صنعت هتلداری می گوید : بطور کلی هتلداری در سراسر جهان به دو بخش تقسیم می شود که بخش اول سخت افزاری صنعت هتلداری شامل مباحثی چون طراحی هتل، مبلمان ، دکوراسیون هتل و مسائل از این قبلی است و بخش دوم نرم افزاری نیز مانند نیروی انسانی و نحوه تعامل با خدمات گیرنده را شامل می شود.

به عقیده وی ایران در بخش اول تقریبا همگام با جامعه جهانی حرکت کرده ولی در بخش دوم یعنی نرم افزاری یا مدیریت علی رغم حضور تعداد زیادی از فارغ التحصیلان رشته هتلداری در کنار کارشناسان مجرب، مدیریت سنتی هتلداری ایران دچار ضعف و ناتوانی عمده است.

از سوی دیگر فرید جواهری مدرس دانشگاه فردوسی مشهد نیز در باره ضعف هتلداری ایران می گوید: مشکلات نرم افزاری از مهمترین ضعف های هتلداری کشورمان است. به عقیده این کارشناس گردشگری ایران دارای بهترین امکانات و سخت افزار در این زمینه است که گاهی حتی از کشورهای پیشرفته در صنعت گردشگری همسایه خودش نیز جلوتر بوده اما مهمترین معضلی که هتلداری ایران را زمینگیر کرده است مشکل نرم افزاری یا همان مدیریتی است.

جواهری در ادامه می افزاید کار هتل نباید فقط فروختن صبحانه یا اتاق باشد بلکه هتلدار با استفاده از سیستم های نوین مدیریتی باید قیمت تمام شده خدماتش را کاهش دهد تا فعالت خود را اقتصادی کند .

این مدرس دانشگاه درباره معضل صنعت هتلداری ایران گفت: باید در جذب مسافر اقدام به نوآوریهایی کنیم تا شاهد رونق هتلداری و رشد روز افزون آن باشیم به عنوان مثال برگزاری برنامه هایی همچون کنسرت ها در سطح هتل ها می تواند در این زمینه بسیار مفید باشد .

اجرای غیراصولی خصوصی سازی

عبدالنبی طلوع یکی از مشکلات موجود در صنعت هتلداری را اجرای ناقص اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی در این بخش می داند و می گوید: به نظر می رسد که در راستای واگذاری مراکز اقامتی دولتی به افراد از طریق رابطه صورت می گیرد و از بخش خصوصی واقعی استفاده نمی شود بنابراین اصل 44 در این صنعت یعنی هتلداری در حد یک شعار باقی مانده است و بخش خصوصی به طور کلی فراموش شده است.

طلوع در ادامه می گوید: در بخش دولتی هر روز شاهد تغییرات مدیریت هستیم و متاسفانه با تغییر مدیری کارهای قبلی بطور کلی فراموش شده و روشهای نوینی جایگزین می شود اما همه می دانیم که از همان ابتدای پیدایش صنعت گردشگری در ایران این بخش خصوصی بوده که همواره پا برجا بوده و به زندگی خود ادامه داده است بنابراین باید از بخش خصوصی که با کوله باری از تجربه و برنامه های مولد هنوز بدون تغییر باقی مانده است استفاده کنیم و این بخش را متولی هتلداری کشورمان قرار دهیم، حال آنکه بخش خصوصی در جلسات مدیریت سازمان ها یا ارگان های مربوطه کوچکترین حضوری ندارد ودرباره آینده خود نمی تواند تصمیم گیری کند بلکه مدیران دولتی تصمیم گیری می کنند و شرایط و مقررات جدید را بدون توجه به آینده شغلی بخش خصوصی به او دیکته می کنند.

این کارشناس در ادامه می افزاید ایران با حذف بروکراسی اداری می توان به این مشکل خاتمه دهد و زمینه ساز رشد و توسعه گردشگری و هتلداری خود شود. در این زمینه می توان کشور ترکیه را مثال زد : مسئولان دولتی این کشور وقتی قرار بر این شد که اقتصاد بر پایه توسعه گردشگری رونق بگیرد کلیه مراحل کار و صنایع وابسته به گردشگری را به بخش خصوصی واگذار کردند و نامه نگاری های اداری و مقررات را در جهت سود و توسعه آن تصویب کردند حال آنکه در ایران شهرداری، وزارت امور خارجه، سازمان میراث فرهنگی ، هواپیمایی، وزارت راه ، محیط زیست ، اتاق بازرگانی و از همه مهمتر اداره مالیات که در این زمینه درگیر هستند هرکدام برای خود برنامه دارند و جداگانه تصمیم گیری می کنند.

موازی کاری و عدم هماهنگی در هتلداری

طلوع به عنوان کارشناس صنعت هتلداری معتقد است که موازی کاری در صنعت هتلداری ایران معضل بزرگی است که گریبان این صنعت را در کشورمان گرفته است و می گوید: مشکل صنعت گردشگری و هتلداری ایران ناشی از آن است که سازمان ها مرتبط با این صنعت با یکدیگر هماهنگ نیستند و درست عمل نمی کنند.

اما این کارشناس هتلداری یکی از ظریف ترین معضلات هتلداری ایران را موازی کاری ارگان ها نه در بخش مدیریتی و دولتی بلکه در اماکن اقامتی می داند و می گوید: هم اکنون بسیاری از ارگان ها و ادارات دولتی مراکز اقامتی مخصوص به خود را در بهترین شهرهای گردشگرپذیر ایران ساخته اند و مشغول به ارایه خدمات به کارکنان خودشان هستند این موازی کاری در احداث مراکز اقامتی خصوصی و دولتی باعث شده تا بسیاری از اقامت گاههای خصوصی در این شهرها مثل مشهد، سواحل جنوبی و شمالی ایران نتوانند مسافر جذب کنند و کم کم روبه ورشکستگی حرکت کنند.

به عقیده وی احداث این گونه مراکز اشتباهی بزرگ از سوی دولت بوده که قطعا تعطیل شدن زائرسراها و مهمانسراهای دولتی در شهرهای گردشگر پذیر ایران می تواند به اشتغال مولد در صنعت هتلداری کشور کمک کند . طبق بررسی های علمی و کارشناسی شده ارگانهایی که این مراکز را در شهرهای مختلف ایران در اختیار دارند بخش اعظم بودجه خود را به نگهداری از آنها اختصاص داده اند حال آنکه اگر تنها یک سوم این بودجه را به عنوان کمک هزینه سفر در اختیار کارکنان خود قراردهند و آنها را راهی مراکز اقامتی خصوصی کنند شاهد رونق دو چندان در صنعت اقامتی و هتلداری ایران و از همه مهمتر اشتغالزایی خواهیم شد.

متولی هتلداری ایران کیست؟

بسیاری از فعالان عرصه اقامتی ایران از این موضوع گله مند هستند که واقعا متولی صنعت هتلداری ایران کیست و چه ارگانی باید به مشکلات و موارد این صنعت رسیدگی کند؟ این مورد یعنی مشخص نبودن متولی اصلی هتلداری ایران و اختلافات قوانین از قیمت گذاری نرخ هتل ها تا اختلاف قوانین امور بهداشتی ، امنیتی و تعزیراتی باعث شده تا هتلداری ایران به بی راهه برود هر روز ضعیف تر از قبل شود.

به گفته مرادی یکی از هتلداران تهرانی اگرچه طبق قانون سازمان میراث فرهنگی مسئول برنامه ریزی و نظارت بر مراکز اقامتی است اما بهداشت، نیروی انتظامی و حتی شهرداری ها نیز در این زمینه دخالت دارند و اعمال نفوذ می کنند. به عنوان مثال در بحث تعزیرات مطابق با قانون تعزیرات مرجع نرخگذاری و گرانفروشی صنوف مختلف است ولی در قانون توسعه گردشگری تشخیص این موضوع یعنی گرانفروشی هتل ها به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری واگذار شده است.

یا در مورد دیگری طبق همین قانون یعنی توسعه گردشگری ایران ، اگر یکی از مسافران در هتلی خودکشی کند پلیس باید با آژیر خاموش و لباس شخصی آنهم در ساعاتی که مسافران رفت و آمد کمتری دارند وارد مرکز اقامتی شده و موضوع را پیگیری کند تا سرمایه گذاری چند میلیاردی صاحب هتل به مخاطره نیافتد حال آنکه طبق قانون نظام صنفی یگان انتظامی 110 ایران می تواند با آژیر روشن و بدون توجه به مقررات توسعه گردشگری ایران به وظیفه خود عمل کند بی توجه به مشکلات بعدی آن یعنی ورشکستگی سرمایه گذار هتل.

مرادی می گوید: شما چطور می توانید با وجود اینهمه مشکلات تصور توسعه و رونق هتلداری ایران را داشته باشید و شاهد سرمایه گذاری داخلی یا خارجی در این صنعت باشید مگر اینکه کاملا دولت از بخش هتلداری دست بکشد و آن را به بخش خصوصی تحویل دهد.

عماد عزتی

رشد گردشگری با انرژی های پایدار

امروزه گردشگری و صنایع مربوط به آن بیش از آنچه که قابل تصور باشد گسترده و با زندگی قرن بیست و یکمی بشر عجین شده است. به​طور کلی با توجه به تنوع طلبی بشر این صنعت یعنی گردشگری و زیرمجموعه هایش بدون محدودیت در حال حرکت روبه جلوست و به دلیل درآمدزایی این صنعت همیشه مورد توجه دست اندرکاران و مسئولان گردشگری در دهکده جهانی بوده است.

شاید طی یکی دو روز اخیر این کلمه یعنی گردشگری در گوشه و کنار اخبار بیش از پیش به چشم خورده و توجه شما را به خود جلب کرده باشد . دلیل اصلی این موضوع نزدیک شدن روز جهانی گردشگری است که حدود چهل سال پیش سازمان جهانی گردشگری بیست و هفتمین روز ماه سپتامبر ( 5 مهر) را به دلیل تصویب اساسنامه خود به عنوان روز جهانی گردشگری اعلام و  آن را جشن می‌گیرد. هدف از اختصاص این روز به صنعت گردشگری، اگرچه رشد و ارتقای فرهنگ گردشگری است؛ ولی با انتخاب شعاری از طرف سازمان جهانی گردشگری که در برگیرنده اهداف و سیاست های آینده آن سازمان در سال پیش روست، تکمیل خواهد شد.

از سوی دیگر اکثر کشورها این روز یا هفته پس از آن را به موضوع سفر و گردشگری و صنایع وابسته به آن اختصاص می دهند و با تدارک برنامه هایی متنوع طی این مدت توانایی خود در صنعت گردشگری را به دیگران معرفی می‌کنند، اگرچه این روز یا هفته در کشورهای دهکده جهانی بیشتر کارکرد داخلی و فرهنگ سازی برای اتباع همان کشور دارد، اما گاهی نشست های خبری و همایش های حاشیه ای در این هفته خود می تواند به عنوان بهترین تبلیغ در دیگر نقاط جهان دیده یا شنیده شود.

به همین دلیل از سال 1997 که این جشن در کشور همسایه ایران ، ترکیه برگزار شد قرار براین شد تا هر سال یک کشور مسئول برگزاری این جشن بین المللی در کنار سازمان جهانی گردشگری به عنوان مشارکت کننده قرار گیرد تا علاوه بر معرفی توانمندی های گردشگری خود به دست اندرکاران بین المللی ، در حاشیه این جشن از تجارب دیگران نیز استفاده کند و زمینه همکاری های آینده با دیگران را برای رشد و ارتقای سطح کیفی و کمی صنعت گردشگری کشورش فراهم کند.

نتایج مثبت این تصمیم باعث شد تا سازمان جهانی گردشگری برای انتخاب شریک خود در این روز برنامه ای تدوین کند که  طبق جدولی مشخص هر دوره یک کشور از یک قاره به این مسئولیت انتخاب شود، اما جشن امسال که با شعار توسعه و رشد گردشگری با استفاده از انرژی های پایدار برگزار می شود، علاوه بر تاکید حفظ محیط زیست هدفی واحد را در جهان پیگیری می کند، آن هم اتحاد بین کشورها برای حفظ محیط زیست از طریق ارتقای فرهنگ گردشگری و سرمایه گذاری های سازگار با محیط زیست است. شعار روز جهانی گردشگری در سال 2012 میلادی پیامی رسا به ساکنان جهانی در حال نابودی به وسیله گازهای گلخانه ای و آلودگی محیط زیست است که لزوم حفظ محیط زیست را برای حفظ و افزایش درآمد حاصل از صنعت گردشگری را به کشورهای گردشگر پذیر یا به طور کلی دهکده جهانی گوشزد می کند.

به همین دلیل و به واسطه انتخاب شعار یاد شده امسال محل برگزاری این جشن در جزایر قناری انتخاب شده که با شعار منتخب امسال یعنی توسعه گردشگری با انرژی های پایدار بی ارتباط نیست، توسعه گردشگری که خود به عنوان صنعتی سبز در دهکده جهانی شناخته شده با استفاده از انرژی های پایدار مثل انرژی خورشیدی، آب و باد تاکید بر پایداری توسعه و رونق این صنعت پردرآمد در جهان کرده است. این مراسم که معمولا با پیامی از طرف چند مقام مسئول بلند پایه در صنعت گردشگری سازمان ملل ، کشور میزبان و دبیرکل سازمان ملل آغاز می شود، امسال نیز همچون گذشته قبل از برگزاری جشن این روز پیامهایی را برای جهانی به همراه داشته است که همگی در راستای حفظ و مدیریت منابع طبیعی موجود روی کره خاکی یا همان دهکده جهانی بوده است.

اگرچه این سخنان بیشتر نمادین هستند و هیچ جنبه اجرایی ندارند، اما تاثیرات آنها تا سال بعد و جشنی دوباره در صنعت گردشگری جهانی کاملا مشهود و قابل پیگیری است. به همین دلیل، یوکیو آمانو، دبیر کل سازمان ملل درباره روز جهانی گردشگری امسال این گونه گفت که در سیاست های امسال یعنی 2012-2013 توسعه و استفاده از انرژی های پایدار صنعت سبز گردشگری به خوبی در نظر گرفته شده است و با توجه به ابعاد اقتصادی ، اجتماعی و زیست محیطی گردشگری می توان امیدوار بود با استفاده از انرژی های پایدار در حفظ و نگهداری از محیط زیست جهان که سرمایه اولیه صنعت گردشگری است بخوبی در جهت توسعه و رشد آن صنعت گام برداشت.

وی درباره دلیل انتخاب این شعار عنوان کرده با توجه به فعالیت گروه کثیری از مردم در صنعت گردشگری و وابستگی اقتصادی آنها به رونق این صنعت سبز باید با ا ستفاده از انرژی های پایدار رشد و درآمد این گروه از این صنعت پردرآمد و مفرح را تضمین کرد.

بلند پایه ترین مقام سازمان ملل هر دو گروه یعنی هم گردشگران و هم دست اندرکاران صنعت گردشگری را به رعایت اصول حفظ محیط زیست توصیه و اظهار کرده برخی مراکز اقامتی و حمل و نقل در گردشگری با رعایت و کنترل شرایط موجود می توانند تا حد بسیار زیادی جلوی انتشار گازهای گلخانه ای که اولین و بزرگ ترین تهدید برای آینده زمین هست را بگیرند. در واقع آینده شغلی خود را با این کار تضمین کنند، چون حیات زمین یعنی پویایی گردشگری و کسب درآمد برای آنهاست .

هرچند گردشگری و تفریح بخشی از زندگی جوامع بشری در قرن حاضر است اما این تفریح و خوشی هرگز نباید به از بین رفتن منابع طبیعی و تخریب آنها که پایه اصلی صنعت گردشگری و ضامن ادامه فعالیت اقتصادی دست اندرکاران آن است ، بشود.

در این باره و قبل از برگزاری جشن سال 2012 وزیر صنعت، انرژی و گردشگری اسپانیا، خوزه مانوئل سوریا لوپز
(Jose  Manuel Soria Lopez) نیز این گونه اظهار سخن گفته است : کشور من افتخار می کند که به عنوان یکی از پیشگامان استفاده از انرژی های پایدار و البته پاک در جهان امروز شناخته شده و با توجه به انتخاب شعار امسال می توان گفت که اسپانیا پاک ترین مقصد گردشگری جهان از نظر حفظ محیط زیست به دلیل استفاده از انرژی پایدار در کنار توسعه گردشگری است. بنابراین این کشور امسال علاوه بر شهرت به عنوان مقصد مهمی برای گردشگران علاقمند به حفظ محیط زیست در دهکده جهانی به عنوان پیشگام استفاده از انرژی های پایدار در این صنعت نیز مشهور خواهد شد.

همگی می دانیم در دنیای بحران زده کنونی از نظر مالی و اقتصادی صنعت گردشگری به عنوان یکی از سودآور ترین صنایع جهانی است پس حفظ و توسعه آن با رعایت اصول حفظ محیط زیستی می تواند مناسب ترین سرمایه گذاری در جهان باشد که اسپانیا نمونه ای بارز از این سرمایه گذاری در جهان است.

این کشور 10.2 (ده و دودهم درصد ) درصد درآمد ناخالص خود را از این صنعت کسب می کند و تقریبا 11 درصد مشاغل اسپانیا نیز به این رشته اختصاص یافته است پس اولویت اصلی کشور من توسعه این صنعت درآمد زاست تا با درآمد حاصل از این صنعت سبز جلوی گسترش بحران مالی را در منطقه بگیرد و چرخ اقتصادی کشور را در کنار حفظ محیط زیست  به حرکت درآوردگرچه خیلی از کشورها به این فکر افتاده اند و قصد توسعه گردشگری خود را با استفاده از شعار امسال دارند، اما لازم به یادآوری است که اسپانیا یک گام از دیگران جلوتر است پس امکان موفقیت اسپانیا برای این گونه توسعه بیش از دیگرانی خواهد بود که تازه به فکر طرح و برنامه افتادند.

در عین حال شاید بتوان گفت مهم ترین پیامی که امسال مربوط به جشن روز جهانی گردشگری مطرح شده، مربوط به دبیر کل سازمان جهانی گردشگری به عنوان بالاترین مقام مسئول در این صنعت طالب ریفای است که در آن آمده: تامین انرژی در توسعه صنعت گردشگری امری کلیدی است چون بیشترین سهم سرمایه گذاری یا به عبارتی هزینه در این صنعت مربوط به تامین انرژی است.

 صنعت حمل و نقل که به عنوان شاهرگ گردشگری مستقیم با انرژی سروکار دارد  بدون تردید نیازمند تامین سوخت یاهمان انرژی خواهد بود و از سوی دیگر با توجه به آلاینده بودن این صنعت، باید به دنبال تدابیری بود تا از سهم آلایندگی آن و البته هزینه تامین سوخت این صنعت کاسته شود گرچه مراکز اقامتی و پذیرایی نیز در رتبه دوم قرار گرفته است اما جهت رونق گردشگری و کاهش هزینه سفر برای جامعه امروزی باید از هزینه انرژی مصرفی کاست که یکی از راه های این کار استفاده از انرژی های پایدار و ارزان قیمت طبیعی مانند خورشید است تا با استفاده از آنها به این مهم جامعه عمل پوشاند.

سازمان بین المللی گردشگری قصد دارد تا سال 2030 میلادی استفاده از این گونه انرژی ها یعنی انرژی های پایدار را در صنعت گردشگری نهادینه کند و به امری رایج در آن صنعت سبز تبدیل کند . بنابراین از هرگونه طرح و برنامه برای رسیدن به این مهم با آغوش باز استقبال می کنیم و البته مشوق هایی هم برای استفاده کنندگان از این گونه انرژی ها نیز در نظر گرفته ایم.

وی در بخش دیگری از پیام خود می گوید با صرفه جویی مصرف انرژی در صنعت گردشگری، با استفاده از انرژی های پایدار مبلغ قابل توجهی سرمایه حفظ خواهد شد، که می توان آن را مستقیم در صنعت گردشگری دوباره سرمایه گذاری کرد و زمینه اشتغال بسیاری را با توجه به بحران های مالی گسترده در جهان ایجاد کرد .

با توجه به این سخنان و پیام ها می توان گفت که اولین نشانه های شعار امسال در روز جهانی گردشگری در نمایشگاه گردشگری لندن world travel market متصور خواهد شد چون این نمایشگاه از دو جنبه اهمیت بسیار زیادی طی امسال خواهد داشت که عبارتند از :

1.        نزدیکی زمان برگزاری آن با برگزاری جشن روز جهانی گردشگری

2.        معروف بودن این نمایش در دنیای گردشگری

بنابراین در واقع تاثیر اصلی جشن و شعار مخصوص سال جاری در لندن مشاهده خواهد شد . نوآوری ها و اکتشافات به اختراعات جدید بی تردید امسال در لندن خودنمایی خواهد کرد و باعث تعجب دست اندرکاران گردشگری جهان خواهد بود و البته راهی برای کاستن هزینه های سفر در آینده بسیار نزدیک خواهد بود، هرچند اولویت اصلی حفظ محیط زیست جهانی بوده است.

به هر حال هفته گردشگری در کشورمان به عنوان یکی از کشورهای بسیار پرجاذبه گردشگری آغاز خواهد شد، اما باید دید که شعار امسال که از سوی سازمان جهانی گردشگری انتخاب شده چه تاثیر مثبتی در رونق گردشگری ایران که دنیایی از انرژی های تجدید پذیر است خواهد بود. به طور کلی باید دید که صنعت گردشگری ایران چقدر سبز خواهد شد؟