نگاهی به معضلات و مشکلات صنعت هتلداری ایران

صنعت گردشگری بین المللی نزدیک به نیم قرن است که فکر بسیاری از فعالان این عرصه بخصوص دولت ها را به عنوان صنعتی پرسود  رو به رشد به خود جلب کرده است. درآمد بسیار مناسب حتی در دوران رکود اقتصادی، رشد و توسعه سریع از عواملی بوده که آن را به صادرات نامرئی در دنیای تجارت مشهور کرد تا بیشتر مورد توجه قرار گیرد .

اگرچه از ابتدای پیدایش آن در دهکده جهانی، بخش خصوصی به عنوان اصلی ترین متولی گردشگری در رشد و توسعه صادرات نامرئی نقش آفرینی کرد و دولتی ها فقط سیاست کلان را در این زمینه پایه ریزی کردند؛ اما متاسفانه با پایان یافتن کار دولت دهم و روی کار آمدن دولت یازدهم تازه بحث خصوصی کردن گردشگری در ایران به عنوان یکی از کشورهای پرجاذبه گردشگری جهان بطور جدی مطرح شد و اما و اگرهای بسیاری را به میان آورد.

با مطرح شدن این موضوع بسیاری از فعالان عرصه گردشگری در شاخه های مختلف تفریحی، اقامتی و آژانس های مسافرتی اظهار نظر کردند و راهکارهایی در این زمینه ارایه دادند. اما  صنعت هتلداری ایران به عنوان یکی از اصلی ترین صنف های درگیر گردشگری به دلیل مشکلات فراوانی هنوز نتوانسته به عنوان بخشی کاملا خصوصی روی پای خود بایستد و مطابق استانداردهای جهانی گام بردارد. به همین دلیل کسب و کار اینبار سعی کرده تا علاوه بر حمایت خصوصی سازی در صادرات نامرئی از چالش های پیش روی هتلداری ایران که ریشه چندین ساله دارد بگوید.

به عقیده برخی از فعالان این عرصه مشکل بخش گردشگری ایران بخصوص در بخش اقامتی معضلی نیست که مربوط به یکی دوسال اخیر باشد بلکه یک بیماری مزمن است که طی سه دهه گذشته کالبد گردشگری کشورمان را فاسد کرده است. در بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر تئوریسن ها در این زمینه منابع درآمدزایی گردشگری را در بخش های ویژه و امکانات خاص و انحصاری کشورها جستجو می کنند و امکان استفاده علاقمندان را در آن موارد بخصوص فراهم می کنند.

به عنوان مثال دریا، صحرا، کوه ، آسمان پرستاره ، آثار باستانی ، تنوع آب و هوایی، طبیعت یا هزاران هزار مورد که برای گردشگران جذاب است را با بهترین روش های ممکن و البته با هزینه کم به دنیای گردشگری معرفی و نظر علاقمندان را به آن جلب می کنند، در حالی که کشور ما با برخورداری از وسعت و شرایط متنوع اقلیمی و فرهنگی منحصر بفرد منطقه به علت عدم توجه و برنامه ریزی در گردشگری عملا به صورت یک پدیده ناشناس در این صنعت باقی مانده است و کشورهای همسایه با اندک امکانات فرسنگ ها از ایران فاصله گرفته اند.

کارشناسان می گویند در مورد مراکز اقامتی و هتل ها عواملی متعددی باعث ضعف هتلداری ایران مطرح است و می توان اینگونه از آنها یاد کرد و گفت : پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سه مرحله صدمات جبران ناپذیری به بدنه هتلداری ایران وارد شد که آثار آن هم اکنون گریبان گردشگری کشورمان را گرفته است . ابتدای پیروزی انقلاب برخی افکار و تندروی ها باعث شد تا هتل ها به عنوان اماکنی اشرافی و طاغوتی معرفی شوند و بطور کامل فراموش شده و مورد بی توجهی کامل قرار گیرند ، پس از آن در دوران جنگ تحمیلی نیز به دلیل مشکلات اقتصادی و تحریم ها هتلداری ایران و زیر ساخت هایش ضعیف تر شد و بطور کلی به حاشیه رانده شد . اما ضربه نهایی در دهه هفتاد با مدیریت های سلیقه ای مسئولان به صنعت هتلداری ایران زده شد و هتل ها را به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه گردشگری کاملا از رونق انداخت و از نظرها حذف کرد.

توسعه ای که هتلداری را ورشکست کرد

به عقیده بسیاری از فعالان عرصه هتلداری اگرچه در اوایل دهه هفتاد شمسی بسیاری از مسئولان از توجه ویژه به صنعت گردشگری سخن گفتند و برنامه های گوناگونی ارایه دادند اما همین تنوع برنامه های نامناسب با شرایط واقعی این صنعت ، در کشورمان باعث شد تا مشکلات در شاخه های مختلف گردشگری از جمله بخش اقامتی بیشتر خودنمایی کند و مدیریت سلیقه ای متولیان امر، هتلداری ایران را به سمت شرایط کنونی سوق داده و در نهایت فلج کرد.

شاید یکی از دلایلی که در بیشتر مواقع برنامه های  مدیران در حوزه گردشگری نتیجه درستی نمی دهد این است که ابراز نظرات شخصی و غیر کارشناسی در این زمینه صورت می گیرد و هیچ وقت از تجربه یا ایده های بخش خصوصی در تصمیم گیری های کلان استفاده نشده است.

در این زمینه می توان به صدور متعدد پروانه ساخت و بهره برداری هتل ها در مناطق مختلف کشور مثل مشهد مقدس یا کیش و قشم اشاره کرد ، محمدقانعی یکی از فعالان عرصه هتلداری در مشهد مقدس می گوید: در این دوره سازمان های متولی گردشگری در ایران بدون هیچ آمارگیری یا مطالعه در شهر زیارتی مشهد فقط با شعار رشد و توسعه صنعت گردشگری اقدام به صدور مجوز فعالیت هتل، هتل آپارتمان ، مهمانسرا و ... کردند که این موضوع بسیاری از سرمایه ها را با رویای رونق اقتصاد گردشگری وارد هتلداری کرد و زمینه ساز حضور غیر حرفه ای ها در عرصه هتلداری مشهد شد .  طی این تصمیمات عجولانه به یکبار ظرفیت اقامتی مشهد یا بطور کلی در ایران چند برابر شد اما زیرساخت های مناسب در اختیار آنها نبود و ورود مسافر به منطقه متناسب با مراکز اقامتی موجود این شهرها نشد و پدیده شوم تورزدن میهمان از دیگر هتل ها به میان آمد که به عقیده این فعال عرصه هتلداری، تورزدن میهمان سمی مهلک برای هتلداری ایران شد.

نرم افزار یا سخت افزار مساله این است!

عبدالنبی طلوع کارشناس صنعت هتلداری می گوید : بطور کلی هتلداری در سراسر جهان به دو بخش تقسیم می شود که بخش اول سخت افزاری صنعت هتلداری شامل مباحثی چون طراحی هتل، مبلمان ، دکوراسیون هتل و مسائل از این قبلی است و بخش دوم نرم افزاری نیز مانند نیروی انسانی و نحوه تعامل با خدمات گیرنده را شامل می شود.

به عقیده وی ایران در بخش اول تقریبا همگام با جامعه جهانی حرکت کرده ولی در بخش دوم یعنی نرم افزاری یا مدیریت علی رغم حضور تعداد زیادی از فارغ التحصیلان رشته هتلداری در کنار کارشناسان مجرب، مدیریت سنتی هتلداری ایران دچار ضعف و ناتوانی عمده است.

از سوی دیگر فرید جواهری مدرس دانشگاه فردوسی مشهد نیز در باره ضعف هتلداری ایران می گوید: مشکلات نرم افزاری از مهمترین ضعف های هتلداری کشورمان است. به عقیده این کارشناس گردشگری ایران دارای بهترین امکانات و سخت افزار در این زمینه است که گاهی حتی از کشورهای پیشرفته در صنعت گردشگری همسایه خودش نیز جلوتر بوده اما مهمترین معضلی که هتلداری ایران را زمینگیر کرده است مشکل نرم افزاری یا همان مدیریتی است.

جواهری در ادامه می افزاید کار هتل نباید فقط فروختن صبحانه یا اتاق باشد بلکه هتلدار با استفاده از سیستم های نوین مدیریتی باید قیمت تمام شده خدماتش را کاهش دهد تا فعالت خود را اقتصادی کند .

این مدرس دانشگاه درباره معضل صنعت هتلداری ایران گفت: باید در جذب مسافر اقدام به نوآوریهایی کنیم تا شاهد رونق هتلداری و رشد روز افزون آن باشیم به عنوان مثال برگزاری برنامه هایی همچون کنسرت ها در سطح هتل ها می تواند در این زمینه بسیار مفید باشد .

اجرای غیراصولی خصوصی سازی

عبدالنبی طلوع یکی از مشکلات موجود در صنعت هتلداری را اجرای ناقص اصل 44 قانون اساسی و خصوصی سازی در این بخش می داند و می گوید: به نظر می رسد که در راستای واگذاری مراکز اقامتی دولتی به افراد از طریق رابطه صورت می گیرد و از بخش خصوصی واقعی استفاده نمی شود بنابراین اصل 44 در این صنعت یعنی هتلداری در حد یک شعار باقی مانده است و بخش خصوصی به طور کلی فراموش شده است.

طلوع در ادامه می گوید: در بخش دولتی هر روز شاهد تغییرات مدیریت هستیم و متاسفانه با تغییر مدیری کارهای قبلی بطور کلی فراموش شده و روشهای نوینی جایگزین می شود اما همه می دانیم که از همان ابتدای پیدایش صنعت گردشگری در ایران این بخش خصوصی بوده که همواره پا برجا بوده و به زندگی خود ادامه داده است بنابراین باید از بخش خصوصی که با کوله باری از تجربه و برنامه های مولد هنوز بدون تغییر باقی مانده است استفاده کنیم و این بخش را متولی هتلداری کشورمان قرار دهیم، حال آنکه بخش خصوصی در جلسات مدیریت سازمان ها یا ارگان های مربوطه کوچکترین حضوری ندارد ودرباره آینده خود نمی تواند تصمیم گیری کند بلکه مدیران دولتی تصمیم گیری می کنند و شرایط و مقررات جدید را بدون توجه به آینده شغلی بخش خصوصی به او دیکته می کنند.

این کارشناس در ادامه می افزاید ایران با حذف بروکراسی اداری می توان به این مشکل خاتمه دهد و زمینه ساز رشد و توسعه گردشگری و هتلداری خود شود. در این زمینه می توان کشور ترکیه را مثال زد : مسئولان دولتی این کشور وقتی قرار بر این شد که اقتصاد بر پایه توسعه گردشگری رونق بگیرد کلیه مراحل کار و صنایع وابسته به گردشگری را به بخش خصوصی واگذار کردند و نامه نگاری های اداری و مقررات را در جهت سود و توسعه آن تصویب کردند حال آنکه در ایران شهرداری، وزارت امور خارجه، سازمان میراث فرهنگی ، هواپیمایی، وزارت راه ، محیط زیست ، اتاق بازرگانی و از همه مهمتر اداره مالیات که در این زمینه درگیر هستند هرکدام برای خود برنامه دارند و جداگانه تصمیم گیری می کنند.

موازی کاری و عدم هماهنگی در هتلداری

طلوع به عنوان کارشناس صنعت هتلداری معتقد است که موازی کاری در صنعت هتلداری ایران معضل بزرگی است که گریبان این صنعت را در کشورمان گرفته است و می گوید: مشکل صنعت گردشگری و هتلداری ایران ناشی از آن است که سازمان ها مرتبط با این صنعت با یکدیگر هماهنگ نیستند و درست عمل نمی کنند.

اما این کارشناس هتلداری یکی از ظریف ترین معضلات هتلداری ایران را موازی کاری ارگان ها نه در بخش مدیریتی و دولتی بلکه در اماکن اقامتی می داند و می گوید: هم اکنون بسیاری از ارگان ها و ادارات دولتی مراکز اقامتی مخصوص به خود را در بهترین شهرهای گردشگرپذیر ایران ساخته اند و مشغول به ارایه خدمات به کارکنان خودشان هستند این موازی کاری در احداث مراکز اقامتی خصوصی و دولتی باعث شده تا بسیاری از اقامت گاههای خصوصی در این شهرها مثل مشهد، سواحل جنوبی و شمالی ایران نتوانند مسافر جذب کنند و کم کم روبه ورشکستگی حرکت کنند.

به عقیده وی احداث این گونه مراکز اشتباهی بزرگ از سوی دولت بوده که قطعا تعطیل شدن زائرسراها و مهمانسراهای دولتی در شهرهای گردشگر پذیر ایران می تواند به اشتغال مولد در صنعت هتلداری کشور کمک کند . طبق بررسی های علمی و کارشناسی شده ارگانهایی که این مراکز را در شهرهای مختلف ایران در اختیار دارند بخش اعظم بودجه خود را به نگهداری از آنها اختصاص داده اند حال آنکه اگر تنها یک سوم این بودجه را به عنوان کمک هزینه سفر در اختیار کارکنان خود قراردهند و آنها را راهی مراکز اقامتی خصوصی کنند شاهد رونق دو چندان در صنعت اقامتی و هتلداری ایران و از همه مهمتر اشتغالزایی خواهیم شد.

متولی هتلداری ایران کیست؟

بسیاری از فعالان عرصه اقامتی ایران از این موضوع گله مند هستند که واقعا متولی صنعت هتلداری ایران کیست و چه ارگانی باید به مشکلات و موارد این صنعت رسیدگی کند؟ این مورد یعنی مشخص نبودن متولی اصلی هتلداری ایران و اختلافات قوانین از قیمت گذاری نرخ هتل ها تا اختلاف قوانین امور بهداشتی ، امنیتی و تعزیراتی باعث شده تا هتلداری ایران به بی راهه برود هر روز ضعیف تر از قبل شود.

به گفته مرادی یکی از هتلداران تهرانی اگرچه طبق قانون سازمان میراث فرهنگی مسئول برنامه ریزی و نظارت بر مراکز اقامتی است اما بهداشت، نیروی انتظامی و حتی شهرداری ها نیز در این زمینه دخالت دارند و اعمال نفوذ می کنند. به عنوان مثال در بحث تعزیرات مطابق با قانون تعزیرات مرجع نرخگذاری و گرانفروشی صنوف مختلف است ولی در قانون توسعه گردشگری تشخیص این موضوع یعنی گرانفروشی هتل ها به سازمان میراث فرهنگی و گردشگری واگذار شده است.

یا در مورد دیگری طبق همین قانون یعنی توسعه گردشگری ایران ، اگر یکی از مسافران در هتلی خودکشی کند پلیس باید با آژیر خاموش و لباس شخصی آنهم در ساعاتی که مسافران رفت و آمد کمتری دارند وارد مرکز اقامتی شده و موضوع را پیگیری کند تا سرمایه گذاری چند میلیاردی صاحب هتل به مخاطره نیافتد حال آنکه طبق قانون نظام صنفی یگان انتظامی 110 ایران می تواند با آژیر روشن و بدون توجه به مقررات توسعه گردشگری ایران به وظیفه خود عمل کند بی توجه به مشکلات بعدی آن یعنی ورشکستگی سرمایه گذار هتل.

مرادی می گوید: شما چطور می توانید با وجود اینهمه مشکلات تصور توسعه و رونق هتلداری ایران را داشته باشید و شاهد سرمایه گذاری داخلی یا خارجی در این صنعت باشید مگر اینکه کاملا دولت از بخش هتلداری دست بکشد و آن را به بخش خصوصی تحویل دهد.

عماد عزتی

سرمایه‌گذاری در هتلداری

• ·        هوشمندانه در هتلداری سرمایه گذاری کنید
• ·        زیاد در قید و بند ستاره‌ها نباشید

زیرتیتر: براساس آمارهای ارایه شده ، ایران با کمبود تخت برای اقامت گردشگران مواجه است

نویسنده: عماد عزتی

صنعت گردشگری به عنوان یکی از صنایع بسیار پررونق جهان در کشورمان نیز مدتی است مورد توجه قرار گرفته و مسئولان از جایگاه و پتانسیل کسب درآمد در این زمینه سخن بسیار گفته اند و با برنامه های خود همواره از سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری درصادرات نامرئی کشورمان دعوت کرده اند.

اما سئوالی مهم در ذهن اکثر سرمایه گذاران صادرات نامرئی این است که کدام بخش از صادرات نامرئی ایران می تواند تضمینی برای سرمایه آنها باشد و سودآوری بهتری برایشان به ارمغان بیاورد؟ سئوالی که پاسخش را می توان با اظهار نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی نسبت به نیازهای گردشگری ایران و البته آماری که سازمان جهانی جهانگردی از هزینه های سفر گردشگران اعلام کرده یافت. این سازمان عمده هزینه های سفر گردشگران را به ترتیب به سه بخش اصلی اقامت، حمل و نقل و خوراک تقسیم بندی کرده ، بنابراین اولویت سرمایه گذاری ها برای علاقمندان ورود به صادارات نامرئی می تواند در مراکز اقامتی باشد.

ایران فرصتی بکر برای طرح های نوین هتلداری

اصغر ژیان دربندی پدر علم هتلداری ایران به عنوان یکی از فعالان بازار هتلداری ، احداث و تجهیز هتل در کشورمان می گوید: متاسفانه اخبار خوشی از هتلداری ایران به گوش نمی رسد که گاهی می تواند باعث دلسردی برخی سرمایه گذاران در این زمینه باشد حال آنکه با توجه به اعداد و ارقامی که از این بازار می بینیم؛ در میابیم هنوز فرصت سرمایه گذاری باقی است می توان بدون نگرانی وارد این عرصه اقتصادی شد.

دربندی، ضمن تاکید بر اجرای طرح های نوین در صنعت هتلداری می افزاید: هم اکنون در ایران به دلیل سنتی بودن اداره یا احداث هتل متاسفانه بسیاری بدون دانش و تخصص وارد این بحث می شوند در حالی که اگر حتی با شرایط کنونی بتوانید طرح های نوین و علمی برای هتلداری درنظر بگیرید بدون تردید می توانید از نظر اقتصادی نیز موفق بوده و بسیار از سرمایه گذاری خود خرسند باشید.

این فعال هتلسازی در ایرانی به نیازهای مختلف در مناطق گوناگون ایران اشاره می کند و می گوید: بسیاری که قصد سرمایه گذاری در صنعت هتلداری دارند صرفا به دنبال ستاره‌های زیاد هتل مورد نظرشان هستند حال آنکه باید به پتانسیل منطقه مورد نظرشان دقت کرد به عنوان مثال در شهر تهران به عنوان پایتخت کشورمان هرچند هتل 5 ستاه مورد نیاز است اما می توان با احداث و راه اندازی یک هتل دو ستاره مدرن و امروزی سود بسیار مناسبی به دست آورد چون میزان سرمایه گذاری در این زمینه یعنی هتل 2 ستاه و هتل 5 ستاره کاملا متفاوت است.

هلتداری صرفا اجاره تخت به مسافران نیست

اگر مایل به سرمایه گذاری در صنعت هتلداری هستید مهمترین کار این است که ابتدا از منطقه مورد نظر برای سرمایه گذاری اطلاعات مناسبی به دست آورید و ظرفیت های گردشگرپذیری آن را خوب بررسی کنید اما فراموش نکنید هتلداری هرگز صرفا اجاره اتاق و تخت به مسافران نیست بلکه با استفاده از روش های نوین می توانید از راه های مختلف مثل احداث کلوپ های ورزشی، سالن های اجلاس، تالارهای متفاوت و البته رستوران و کافی شاپ هم کسب درآمد کنید بنابراین فقط به امید مسافران عبوری از منطقه نباشید .

با کمی تحقیق و نگرش در امکانات منطقه مورد نظر خودتان می تواند با استفاده از ایده های خلاقانه فرصت مناسبی برای آینده اقتصادی طرح خودتان نیز ترسیم کنید که این کار را دفاتر خدمات گردشگری برای شما بسیار ساده خواهند کرد به عنوان مثال اگر در منطقه ای ییلاقی سرمایه گذاری می کنید می تواند با استفاده از آب و هوای بسیار مطبوع برنامه ای چند روزه برای علاقمندان به طبیعت را تدارک ببینید و آن را در قالب یک تور تفریحی به آژانس های معتبر پیشنهاد دهید. به عنوان مثال یکی از ابتکاران هتلداران در تایلند بخصوص در مناطقی خارج از پایتخت اجرا و برگزاری تورهای ماهیگیری برای گردشگران است که می تواند اقامتی سه روزه را برای آنها به ارمغان آورد.

همه راه ها از رم آغاز می شود؟!

پس از بررس و طرح نقشه و البته آینده نگری برای بازاریابی و تکمیل ضریب اشغالی تخت های هتل رویاهایتان باید برای دریافت مجوزها ابتدا به معاونت سرمایه گذاری اداره سازمان میراث فرهنگی (مسئول سرمایه گذاری و تسهیلات) منطقه مورد نظر مراجعه کنید و از آنجا با نوشتن یک درخواست ساده و البته ارایه مدارک لازم کار را آغاز کنید.

بطور کلی مدارک لازم برای شروع کار همان مدارک شناسایی و البته آدرس محل مورد نظرتان است که باید مدارک مالکیت آن را نیز در اختیار داشته باشید یا اینکه هنگام صدور موافقت اصولی آنها را به کمیته مربوطه ارایه نمایید. این مدارک را کارشناسان فنی سازمان میراث فرهنگی بررسی کرده و با بازرسی از منطقه مورد نظر شما و البته طرح های توسعه ای محل موافقت یا عدم موافقت آن را به شما اعلام می کنند که در صورت موافق بودن می توانید دست بکار شوید و تشکیل پرونده دهید.

پس از تشکیل پرونده تکمیل، مسئول سرمایه گذاری و تسهیلات سازمان میراث فرهنگی از تمام ارگان ها و ادارات مربوطه مثل شهرداری، سازمان آب و برق، اداره گاز، جهاد کشاورزی، اداره کل منابع طبیعی و جنگلداری استعلام می کند که موافقت و امکانات این اداره ها در تامین نیازهای اولیه احداث این واحد اقامتی را دریافت نماید در صورت تایید این اداره ها مراتب به اطلاع متقاضی خواهد رسید تا وارد مرحله بعدی کار جهت آغاز کارش بشود.

در این مرحله کارشناسان و کمیته مربوطه در اداره میراث فرهنگی طی جلسه ای در نهایت موافقت خود را با طرح شما اعلام می کنند و برای شما موافقت اصولی کار صادر می شود البته اگر مایل به دریافت تسهیلات بانکی نیز باشید می توانید به بانکی که سازمان میراث فرهنگی به شما معرفی می کند مراجعه کرده و براساس ضوابط بانکی درخواست وام نمایید و از آن بهرمند شوید.

اما فراموش نکنید در این مرحله باید نقشه احداث را توسط دفاتر فنی و مهندسی تهیه کرده باشید تا مهر تایید کارشناسان سازمان میراث فرهنگی را به خود بگیرد طبیعی است در این مرحله گاهی مجبور به تغییر در نقشه های خود خواهید شد چون کارشناسان سازمان میراث فرهنگی براساس قوانینی کاملا مشخص انجام وظیفه خواهند کرد .

نقشه تایید شده کارشناسان سازمان میراث فرهنگی به شهرداری ارسال شده تا اجازه ساخت دریافت نموده و قانونا شما بتوانید کلنگ احداث هتل مورد نظر خودتان را بر زمین بزنید البته به خاطر داشته باشید در طول اجرای پروژه کارشناسان سازمان میراث فرهنگی در فواصل زمانی مشخص یا نا مشخصی به شما سرخواهند زد تا گزارش کار و روند احداث را به سازمان مربوطه اعلام نمایند و در نهایت با تایید آنها پس از تکمیل پرو‍ژه و دریافت پایان کار از شهرداری کار تمام شده است و اجازه کار به عنوان واحد اقامتی به شما از سوی سازمان میراث فرهنگی داده خواهد شد و طبق ضوابط می توانید منتظر پذیرایی از اولین مسافر خود باشید.

فراموش نکنید که کارشناسان سازمان میراث فرهنگی و البته وب سایت رسمی این سازمان می تواند بهترین مشاور شما برای تصمیم گیری باشند بنباراین روی کمک بدون چشمداشت آنها حساب باز کنید و از فرصت استفاده بهینه کنید.

پول همیشه حرف اول را می زند!

به قول معروف حلال همه مشکلات پول یا همان چرک کف دست خودمانی است که در این زمینه نیز نباید از آن بی تفاوت گذشت بنابراین جای تردید نیست که شما نیازمند سرمایه اولیه مناسبی در این زمینه هستید . اما بخش عمده این مبلغ در زمینی است که شما روی آن هتل احداث می کنید و اگر از این بخش بگذریم باید با توجه به منطقه احداث و هزینه های مربوطه برآورد قیمت داشته باشید (فراموش نکنید حتما با متخصصان امر درباره دودوتا چهارتای این طرح مشورت کنید) اما این رقم بدون تردید در ارزان ترین منطقه از یک و نیم میلیارد تومان کمتر نخواهد بود.

چند توصیه برای پرو‍ژه شما

با توجه به گسترش روز افزون سفرهای ارزان قیمت در جهان که از سوی بک پکرها (کسانی که فقط با یک کوله پشتی سفر می کنند) سرمایه گذار در زمینه مراکز اقامتی ارزان قیمت بسیار با صرفه تر است به عنوان مثال در شهر استانبول ترکیه به عنوان یکی از اصلی ترین مقاصد گردشگران بک پکر تا سال 2013 میلادی حدود 200 هاستل با ظرفیت نزدیک به 45 هزار تخت ساخته شده و همواره به مسافرانشان خدمات رسانی می کنند.

 بنابراین به جای فکر کردن به ستاره ها درخواست احداث هاستل (مهمانخانه خودمانی) داشته باشید چون با این کار در واقع وارد بازی بردبرد شده اید علاوه بر سرمایه گذاری کمتر می توانید روی پرشدن تخت هایتان نیز حساب باز کنید اما فراموش نکنید این مراکز اقامتی در جهان دارای برندی مشخص و البته جایگاهی کاملا مطمئن برای گردشگران هستند بطوری که برخی از آنها حتی برای فصل اینده تخت خالی ندارند که در اختیار متقاضیان قرار دهید.

اگر در این زمینه یعنی احداث هاستل گام برداشتید لازم به یادآوری است اصلی ترین نکته استفاده از امکانات و ظرفیت دنیای مجازی برای دعوت مهمانان به استفاده از امکانات مرکز اقامتی شماست چون زیاد نمی توانید روی دفاتر خدمات گردشگری حساب باز کنید ولی نگران باشید برخی از وب سایت های رزرو آنلاین اتاق هستند که برای متقاضیان خود خدمات ارزان قیمت هم درنظر گرفته و صدها پیشنهاد هاستلی به آنها می دهند فقط کافی است در یک یا دو سایت معتبر مثل Hostelworld یا lonelyplanet واحد اقامتی خودتان را ثبت کنید. به عقیده بسیاری از کارشناسان هتلداری هم اکنون احداث هاستل در کشورمان یکی از فرصت های مناسب سرمایه گذاری در این زمینه است.

 اگر در مناطق روستایی یا شهرستان ها اقدام به ساخت این مرکز اقامتی یعنی هاستل می کنید سعی کنید در مسیرهای معروف گروه های دوچرخه سوار و موتورسوارانی اقدام به این کار کنید چون بدون تردید نام مرکز اقامتی شما در صورت خدمات مناسب سینه به سینه میان آنها که البته تعدادشان هم کم نیست منتقل می شود و خود بخود جهانی می شوید. البته می توانید روش کشورهای اروپایی خوب برنامه ریزی کنید چون براساس آمار بیشترین آمار گردشگرانی که با دوچرخه وارد خاک ایران شده اند از قاره سبز بوده است.