ایران بهشت گمشده برای دوچرخه سواران گردشگر

ایران مسیری طلایی برای عبور گردشگران با دوچرخه

دوچرخه سواران گردشگر به جای کاروان های جاده ابریشم

سفر و مسافرت از اولین روزهای اجتماعی شدن انسان برایش جذاب و خاطره انگیز بوده بطوری که انسان دایم به دنبال کشف و خلق وسایلی برای راحتی سفرش بوده تا به سرزمین های دورتری دست یابد. در ابتدا این چهارپایان بودند که بهترین وسیله برای سفر انتخاب شدند و کم کم با اختراع دوچرخه ، کشتی، ماشین ، موتور سیکلت و هواپیما این روند ادامه یافته اما هر کدام با آمدن وسیله ای بهتر و راحتتر کنار رفتند بطوری که امروزه بهترین وسیله سفر برای انسان هواپیماست اما دوچرخه یکی از ساده ترین وسایل اختراع شده توسط انسان به عنوان جالبترین وسیله سفر هنوز هم تعداد زیادی را به خود جذب می کند.

این وسیله دوچرخ هنوز هم برای بسیاری از ماجراجویان دهکده جهانی را به خود شیفته کرده با امتیازات ویژه خود به عنوان وسیله سفر انگیزه و یا جرات پیمودن مسافت های بسیار طولانی و سخت را به این گروه از ماجراجویان می دهد. دوچرخه که از دوران کودکی در کنار ما بوده و همیشه خاطرات خوشی را برایمان پدید آورده امروز نیز بهترن لحظات سفر بسیاری از ماجراجویان را به خود اختصاص داده است.

شاید سفر کردن با دوچرخه به نظر کاری دشوار و غیر ممکن به نظر آید اما از اوایل قرن نوزدهم این وسیله دوچرخ با انسان سفر کرده و امروز هم اینگونه گردشگری به یکی از پولسازترین شاخه های صنعت سبز گردشگری در دهکده جهانی تبدیل شده به گونه ای که بسیاری از شرکت ها اقدام به سرمایه گذاری های هنگفتی در این زمینه کرده اند. سفر با دوچرخه اولین بار در کشور انگلستان و حد فاصل شهر لندن تا برایتون به جامعه بشری معرفی شد و رفته رفته همه جایی شد و از سال 1930 میلادی بصورت جدی گردشگران و البته سرمایه گذاران بسیاری را به خود مشغول کرده است.

کارشناسان صنعت گردشگری عوامل متعددی را برای این رشد عنوان کرده اند که برخی از آنها عبارتند از :

1.        گردشگری با دوچرخه اغلب در آمدزایی بیشتری نسبت به گردشگری عادی دارد

2.        گردشگران با توجه به اهمیت سلامتی انسان بیشتر و بیشتر سوار دوچرخه می شوند

3.        سرعت کم دوچرخه لذت سفر را دو چندان می کند

4.        مراکز اقامتی به پتانسیل درآمدزایی مهمانهای یک شبه  خود یا همان دوچرخه سواران پی بردند

5.         هر روز وسایل مسیریابی و نقشه های راهها کامل تر می شوند

6.        سفر با دوچرخه باعث ارتباط بیشتر بین انسانها می شود که به عنوان یکی از جذابیت های سایکل توریسم به آن توجه شده است

7.        دوچرخه سوار به مکانهایی راه می یابد که هرگز با اتومبیل یا هواپیما به آنجا نمی رسیده

بنابراین با توجه به این دلایل کارشناسان طی 10 تا 15 سال اخیر شاهد رشد و رونق گردشگری با دوچرخه در سراسر جهان بوده ایم که این موضوع علاوه بر فرصت سرمایه گذاری در این شاخه گردشگری زمینه اشتغال گسترده ای را برای کشورهای دارای پتانسیل لازم گردشگری با دوچرخه فراهم کرده است.

زیرساخت های این نوع گردشگری از کارخانه های دوچرخه سازی تا لوازم جانبی سفر با دوچرخه و هتل ها و رستوران ها با رشد اینگونه گردشگری بسیار ارتقاء یافته اند و هزاران هزار نفر را به خود مشغول کرده اند.

گردشگری با دوچرخه اگرچه در قاره سبز پا به عرصه وجود گذاشت اما امروزه در سراسر دهکده جهانی علاقمندان فراوانی را به خود اختصاص داده که همین امر می تواند به عنوان طلایی ترین فرصت سرمایه گذاری روی این نوع گردشگری و زیر ساخت های آن در کشورهایی که امکانات مناسبی از نظر آب و هوایی و اقلیم برای گردشگری با دوچرخه را دارند باشد.

به عنوان مثال انگلستان به عنوان مهد این نوع گردشگری توانسته در سال 2012 میلادی حدود 635 میلیون دلار از این نوع سفر درآمد کسب کند در حالی که طبق امار منتشر شده تا سال 2006 میلادی این کشور تنها 120 میلیون پوند با 5/2 میلیون گردشگر بوده است.  اما سازمان جهانی گردشگری طی گزارشی عنوان کرده است تا سال 2020 میلادی گردشگری با دوچرخه مبلغی معادل 16 میلیارد دلار درآمد خواهد داشت.

هرچند هزینه سفر این گردشگران بطور متوسط روزانه حدود 30 تا 40 دلار براورد شده است اما با توجه به امار درآمدسازمان جهانی گردشگری از این نوع گردشگری می توان پی به همه گیر شدن این نوع سفر برد و از تعداد روز افزون گردشگران دوچرخه سوار آگاه شد. بنابراین بسیاری از کشورها سعی در مهیا کردن شرایط حضور اینگونه گردشگران در کشورشان کرده اند که می توان به ایجاد زیرساخت هایی مثل هتل ها، رستوران ها ، کمپ ها و از همه مهمتر امنیت جاده ها برای این گروه از گردشگران اشاره کرد.

وجود این امکانات باعث معرفی مسیرهایی به دنیای گردشگران دوچرخه سوار چون مسیر بودنسی در قاره سبز بین کشورهای سوئیس، آلمان و اتریش شده است بنابراین با توجه به امکانات بسیار مناسب موجود در ایران می توان مسیر جاده ابریشم را که زمانی راه عبور مرور کاروانهای تجار و مسافران بوده و از ایران نیز می گذشته را به عنوان یکی از مسیرهای گردشگری با دوچرخه دوباره احیاء کرد و همانند گذشته درآمد سرشاری را به شهرها و روستاهای اطراف این مسیر هدیه داد.

ایران با موقعیتی استثنایی به دلیل چهارفصل بودن و آب و هوایی بسیار مناسب و البته امنیت بسیار بالای جاده ها می توانند همانند پلی بین شرق و غرب برای عبور ومرور این گروه از گردشگران شناخته شود و درآمد بسیار مناسبی به ایرانی که قصد جایگزینی درآمد صنعت گردشگری را با نفتش دارد اهدا کند.

پس بجاست که مسئولان صنعت گردشگری ایران با توجه به شعار روز جهانی گردشگری برای سال 2012 میلادی که توسعه پایدار گردشگری با کمک انرژهای تجدید پذیر است برنامه هایی مفید را تدوین و به دست اندرکاران صنعت گردشگری کشور اجازه دهند  تا به خوبی از این فرصت استثنایی استفاده کنند. می توان متصور شد که به جای زنگ کاروان ها در قدیم الایام صدای رکاب زدن دوچرخه سواران می توان نوید رونق اقتصادی منطقه را به ساکنان مسیر بدهد هرچند که هم اکنون هم مسیر ایران یکی از بهترین مسیرهای دوچرخه سواری برای این گروه شناخته شده اما به دلیل عدم تدوین قانون های مناسب و البته عدم پیگیری مسئولان گردشگری ایران بهشت گمشده ایران نتوانسته به خوبی پذیرای گردشگران دوچرخه سوار خارجی باشد.

آمار درآمد کسب شده از گردشگری با دوچرخه در گوشه کنار جهان

1.        نیوزلند هرچند این کشور به خاطر گردشگری دریایی در بین گردشگران معروف شده اما توانسته 520 هزار گردشگر دوچرخه سوار را طی سال 2007 به خود ببیند و حدود 72 میلیون دلار از آنها درآمد کسب کند.

2.        استرالیا یا همان سرزمین کانگروها حدود 3/2 میلیون دلار فقط از طریق گردشگران دوچرخه سوار داخلی خود در سال درآمد کسب می کند

3.        مسیر بودنسی boodensee که کشورهای آلمان، سوئیس و اتریش را به یکدیگر متصل می کند 400هزار گردشگر را در سال 2011 میلادی با درآمدی حدود 120 میلیون دلاری به خود دیده است.

4.        کانادا طی سال 2006 میلادی توانسته 134 میلیون دلار از دوچرخه سواران گردشگر که به این سرزمین سردسیری قدم گذاشتند درآمد کسب کند

این مطلب هنوز ویرایش نشده است 13/7/91