کشکول

صنعت گردشگری

کشکول

صنعت گردشگری

مبارزه طبیعی با پشه و مگس داخل منزل

بسیاری از ما در فصل تابستان و اوایل پاییز مشکلات مختلفی با وجود پشه و مگس‌ داخل منزل داریم و معمولا به راه‌حل‌های شیمیایی یا پر هزینه فکر می‌کنیم درحالی که طبیعت راهکار ساده‌ای را مقابل ما قرار داده است. برای اینکار بهترین گزینه پرورش یک گلدان گیاه ریحان داخل منزل است چون این گیاه اصولا دافع حشراتی همچون پشه و مگس است ضمن اینکه می‌توانید هر چند روز یکبار از برگ‌های تازه ریحان استفاده کنید.

نقشه تخلیه اضطراری محله‌های مختلف تهران در صورت زلزله

با توجه به افزایش گمانه‌زنی‌های مربوط به وقوع زلزله شدید در تهران و بحران تخلیه مصدومان یا بازماندگان شهرداری تهران اقدام به انتشار نقشه‌های تخلیه ایمن محله‌های مختلف کرده که می‌توانید از طریق لینک زیر از آن استفاده کنید در این لینک نام منطقه و محله خودتان را انتخاب کرده و نقشه را ملاحظه یا دانلود کنید . فراموش نکنید بد نیست یکبار به صورت امتحانی خطوط عبوری را تجربه کنید تا در صورت وقوع بحران بتوانید به سادگی به نقطعه مورد نظر برسید. البته می‌توانید روی کلمه زلزله که برنگ آبی در سطر اول قرار دارد کلیک کنید تا به آدرس مربوطه وارد شوید.


http://www.tehran.ir/Default.aspx?tabid=401


گردشگری ورزشی

اگرچه چین به عنوان صادر کننده عمده گردشگر به جهان شناخته شده است اما درآمد گردشگری چین در روند رو به توسعه خود طی سالهای اخیر با 14 درصد رشد سالانه ، در سال گذشته به مرز408 میلیارد دلار رسید.

 به گزارش چاینا دیلی به نقل از مدیر گردشگری این کشور ، گردشگری داخلی این کشور در سال گذشته با 15 درصد رشد سالانه به 2.9 میلیون سفر رسید که 10 درصد بیشتر از سال 2011 بود. "شائوکوای وی" مدیر توریسم ملی چین یادآور شد که حدود 80 میلیون گردشگر چینی نیز سال 2012 به خارج از کشور سفر کردند که برابر با 15 درصد رشد سالانه است.

 این تعداد گردشگر چینی همان گروه گردشگرانی هستند که سبب رونق گردشگری در دیگر کشورهای جهان و از محرکهای قدرتمند توریسم در مقاصد گردشگری مختلف جهان شناخته شدهاند. با این حال در مقایسه با رشد تعداد گردشگران چینی، تعداد گردشگران خارجی که به چین سفر کردهاند در حدود 133 میلیون گردشگر  براورد شده که  1.5 درصد نسبت به سال گذشته کمتر بوده است.

 همچنین  57.4 میلیون گردشگر خارجی دراین کشور، حداقل برای یک شب در این کشور اقامت کردهاند که نسبت به سال 2011 رشدی نداشته است. میزان درآمد چین از محل گردشگر داخلی حدود 48.5 میلیون دلار  بود که تقریبا برابر با همان میزان سال گذشته بوده است.

 وزارت گردشگری چین کسب بیش از 85 تریلیون یوان را در سال 2013 هدف قرار داده که برابر با 11 درصد بیشتر ازدرآمد این کشور درسال گذشته است. چین سومین مقصد گردشگری جهان و نیز سومین کشوری است که بیشترین تعداد گردشگر را به کشورهای دیگر جهان می‌فرستد.

 

tanzania tour

Mount Kilimanjaro-Western Breach Route 9 Days Itinerary
Western Breach Route is an alternative approach to Uhuru Peak for those wishing a quieter expedition. This very successful itinerary allows the most time for acclimatization and therefore has the greatest summit success rate. It is the same as the 7 night/8 day route but it has a longer, slower ascent with an extra night at Lava Tower. This gives the body even more time to acclimatize to the altitude gradually– greatly increasing summit success rate and comfort. The route has the added benefit of traveling across the Shira Plateau: a World Heritage Site and one of the Kilimanjaro wilderness areas.
Route Name Group size 2-4 persons Group size 4-6 persons Group size 6-8* persons Crater Route Price starts-$3150-pp Price starts-$2800-pp Price starts-$2600-pp The above prices should be used as a guide only. Real pricing will be based on group size and itinerary desires.

رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی: توجیه اقتصادی هتلداری از میان رفته است


رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی گفت: ورود زائر به مشهد سالانه بیش از ۱۰۰ هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد می‌کند و باید قدر این موضوع را دانست، اما توجیه اقتصادی هتلداری از میان رفته است.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد مقدس، گردشگری یکی از بخش‌های اساسی در اقتصاد خراسان رضوی است و به همین علت باید به توسعه آن توجه بسیار زیادی داشت.

 

یکی از شاخص‌های بسیار مهم در اقتصاد گردشگری شهر مشهد مقدس این است که قسمت عمده آن توسط بخش خصوصی اداره می‌شود و در همین راستا خبرنگار تسنیم در مشهد مقدس گفت‌وگویی با محمد قانعی؛ رئیس کمیسیون گردشگری اتاق بازرگانی خراسان رضوی و رئیس اتحادیه هتلداران این استان داشته که مشروح آن را در زیر می‌خوانید.

 

تسنیم: به عنوان فردی که در حوزه گردشگری فعالیت دارید فکر می‌کنید به چه علت هر سال نسبت به سال قبل میزان ماندگاری زائر در مشهد مقدس کاهش پیدا می‌کند؟

 

قانعی: رکود موجود در بازار تا حدودی در این امر مؤثر است اما موضوع دیگری که در این حوزه تأثیر بسیار دارد این است که مشهد شهری است که هر ساله تعداد زیادی از مردم برای زیارت به آن وارد می‌شوند و اگر ما نتوانیم خواسته‌های مردم را برای مدت زمانی که خارج از زیارت در شهر سپری می‌کنند برآورده سازیم نمی‌توانیم آنها را به ماندن در مشهد ترغیب کنیم و طبیعی است که مدت زمان باقی ماندن در مشهد را منحصر به زیارت کرده و پس از آن به شهر خود بازمی‌گردند.

 

دوم اینکه نسل جوان ما خواسته‌های متفاوتی با نسل سالمند دارد و باید آنها را نیز در نظر بگیریم چراکه هم اکنون بخش زیادی از جوانان بعد از باقی ماندن مدت کوتاهی در مشهد خسته شده و خانواده خود را نیز به شهر مبدأ بازمی‌گردانند.

 

به عنوان مثال اگر در ارتفاعات مشهد مقدس یک تله‌کابین نصب شود خودش به تنهایی یک روز مدت زمان ماندگاری زائر را افزایش می‌دهد چراکه وقت خالی یک روز فرد را پر می‌کند. جشنواره‌های فرهنگی مناسب در شهر مشهد بسیار کم برگزار می‌شود و این مسئله هم سبب می‌شود که تمایل مردم برای باقی ماندن در شهر مشهد کاهش پیدا کند.

 

مهم‌ترین بخش یعنی جذابیت برای آمدن مهمان به مشهد مقدس را به واسطه وجود حرم مطهر حضرت ثامن‌الحجج(ع) در این شهر داریم اما همت لازم برای نگهداری زائران در این شهر وجود ندارد که باید به آن توجه ویژه داشت.

 

تسنیم: طرح مبدأ به مبدأ هم اکنون در چه وضعیتی است و اجرای آن چگونه پیش می‌رود؟

 

قانعی: این طرح کمابیش اجرا می‌شود اما بیشتر به شهرهای مبدأ ارتباط دارد، برخی از نهادها مانند تأمین اجتماعی، سپاه و بسیج این طرح را اجرا می‌کنند اما توفیق بیشتر آن منوط به همکاری رسانه ملی است و باید گفت هیچ نوع مشکلی برای خدمات رسانی به زائران در شهر مشهد وجود ندارد.

 

همه ما باید در شهر به اتفاق نسبت به فراگیری فرهنگ میزبانی همت بیشتری داشته باشیم و اگر از مقام معنوی زائر حرم مطهر امام رضا (ع) گذر کنیم خود مشهدی‌ها باید بدانند نحوه برخورد با زائران و مسافران چه قدر می‌تواند در اقتصاد شهر مشهد کمک دهنده باشد و این موضوع باید در نظر گرفته شود که ورود زائر به این شهر سالانه بیش از 100 هزار میلیارد تومان گردش مالی ایجاد می‌کند و باید قدر این موضوع را دانست.

 

مشهد به عنوان پایتخت معنوی جهان بوده و باید متناسب با همین لقب از زائران امام هشتم پذیرایی کرد آستان قدس رضوی در حوزه آداب تکریم اقدامات مناسبی را انجام داده اما این مسئله باید در تمام سطح شهر مشهد توسعه پیدا کند.

 

تسنیم: ساختارهای حمل و نقلی درون شهری و برون شهری مشهد مقدس را برای توسعه گردشگری در  چه سطحی می‌بینید؟

 

قانعی: ساختارهای حمل و نقل برون شهری در شهر مشهد به نسبت مناسب هستند؛ حدود 50 درصد مقاصد قطارهای مسافرتی کشور مشهد مقدس است و ناوگان اتوبوسرانی این شهر نیز گستردگی مناسبی داشته و خدمات رسانی خوبی دارد؛ علاوه بر اینها فرودگاه شهر مشهد دومین فرودگاه بزرگ ایران است و از نظر زیرساخت نیز وضعیت خوبی دارد.

 

اما در بعد پروازهای خارجی ورودی در فرودگاه قدری مشکل وجود دارد و نیاز است برای صدور روادید و کارهای گمرکی این مسافران قدری امکانات به وجود بیاید؛ همچنین فراگیری زبان‌های بین‌المللی برای افراد حاضر در فرودگاه مشهد بسیار ضروری است که باید روی آن تمرکز مناسبی داشت.

در داخل شهر مشهد با توسعه خطوط قطار شهری و وسایل حمل و نقل عمومی مناسب مشکلی وجود ندارد اما نیاز به آموزش رانندگان در بخش حمل و نقل عمومی آن گونه که شایسته امام هشتم(ع) است محسوس است چراکه ما گاها شاهد برخی از برخوردهای نامناسب رانندگان با زائران هستند.

 

تسنیم: وضعیت اماکن اقامتی و هتل‌های شهر مشهد به چه صورت است؟

 

قانعی: در مشهدمقدس از نظر هتلداری وضعیت واقعا مطلوب بوده و مشکلی وجود ندارد؛ علاوه بر اینکه خدماتی که در هتل‌های شهر مشهد ارائه داده می‌شود مطلوب‌تر از متوسط کشوری است در حالی که قیمت خدمات آنها پایین‌تر است.عرضه و تقاضا در مشهد به نفع زائران بوده و مشکلی از این نظر وجود ندارد و متوسط سنی اماکن اقامتی 6 سال است.دفاتر هواپیمایی زیادی در مشهد فعالیت دارند که امید می‌رود این تعداد، در جذب مسافر از خارج شهر مشهد نیز فعالیت داشته باشند چراکه هم اکنون بیشتر فعالیت آژانس‌ها بر خروج مسافر از شهر مشهد است و نیاز به ورود مسافر نیز دیده می‌شود.

 

تسنیم: مشکلاتی در مورد نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده در صنف هتلداری وجود داشت آیا این مشکلات هم اکنون رفع شده است؟

 

قانعی: اعتراضی که واحدهای اقامتی اعم از هتل، هتل آپارتمان و مهمان‌پذیر به نحوه محاسبه مالیات بر ارزش افزوده داشتند این بود که اساسا صنف هتلداری به گونه‌ای نیست که فرد بتواند محصولی را تولید و انبار کرده و آن را بفروشد و ظرفیت اقامتی مشهد در بخش زیادی از سال خالی است و باید این موضوع در نظر گرفته شود.

 

تسنیم: در یکی از مصاحبه‌های خود عنوان کرده بودید که بیشتر هتل‌های شهر مشهد هم اکنون ورشکسته هستند بر چه مبنایی این موضوع را بیان کرده بودید؟

 

قانعی: عمدتا هتلداری در ایران توجیه اقتصادی ندارد، کما اینکه شاهد این هستیم که در بسیاری از شهرهای ایران اصلاٌ هتل ساخته نشده هم اکنون سرمایه‌گذاری سنگینی مانند هتلداری نمی‌تواند به اندازه هزینه‌های خود درآمد داشته باشد و هزینه‌های سربار مانند اشتراکات، مجوز ساخت، مالیات و بیمه بردوش هتلداران سنگینی می‌کند؛ با توجه روند کنونی که به ویژه در شهر مشهد در حوزه ساخت هتل‌ها وجود دارد توجیه اقتصادی این حرفه به طور کامل از بین رفته است.

 

تسنیم: به نظر شما کاستی عملکرد در حوزه گردشگری در شهر مشهد دیگر در چه مواردی وجود دارد؟

 

قانعی: مشهد شهری است که ظرفیت برای رسیدن به بهترین درآمدها از بخش گردشگری را دارد و ما می‌توانیم اقدامات مناسبی را انجام دهیم ما آئین‌های بسیار خوبی در حوزه فرهنگی داریم که می‌توانیم به واسطه آنها تعداد زیادی زائر را به این شهر جذب کنیم اما از آنها استفاده نمی کنیم.

موسیقی سنتی و محلی خراسان رضوی که وجه معنوی بسیار مناسبی دارد به طور کامل به مردم نشان داده نشده و ییلاقات اطراف مشهد درست معرفی نمی‌شوند با اینکه همین ییلاقات می‌توانند سهم زیادی در جذب و ماندگاری زائر داشته باشد.

 

همچنین باید در حوزه تبلیغات برون مرزی نیز فعالیت داشته و با تناسب فصل رقابت‌پذیری را در حوزه گردشگری به وجود آورد و علاوه بر اینها باید بتوان روی سفرهای گروهی تمرکزی بیشتر داشت.

 

متأسفانه باید گفت که این گلایه وجود دارد که در شهری مانند مشهد هنوز سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فعالیت درست و مدونی نداشته و طرح جامع گردشگری هنوز تصویب و ابلاغ نشده که این مسئله خود به خود سبب به وجود آمدن برخی از مشکلات در مدیریت حوزه گردشگری در شهر مشهد شده است.

تالاب میقان گرفتار حریق شد

با توجه به انتشار تصاویر آتشسوزی در تالاب میقان اراک به عنوان یکی از سایت‌های بسیار معتبر پرنده‌نگری و طبیعت گردی استان مرکزی ساعاتی پیش هواپیماهای آب پاش در آسمان این تالاب ارزشمند به پرواز در آمدند. مسئولان محلی امیدوارند با توجه به روند عملیات اخیر به سرعت آتش فرونشانده شده و در نهایت شرایط این تالاب که میزبان هزاران پرنده مهاجر در فصل سرماست به حالت عادی باز گردد.

فروشگاه‌های آنلاین و سمساری‌های قدیمی

علاقه همگی ما به زنده نگهداشتن خاطرات گذشته باعث شده تا علاوه بر سرزدن به موزه‌ها و دیدن آثار تاریخی گذشتگان قطعه یا وسیله‌ای هم که زیاد از دوران ما دور نیست را در منزل خود نگهداری کنیم. مجسمه‌های قدیمی و گاهی اسکناس یا حتی تمبر جزو وسایلی هستند که چندی اکثر ما را به خود مشغول کرده بودند، اما مدتی است که دوباره حتی سمارهای قدیمی؛ اتو ذغالی یا حتی آفتابه و لگن‌های قدیمی نیز دوباره به زندگی دیجیتالی ما راه یافتند.

گرچه بسیاری با فکر کردن به اجناس عتیقه یا موزه‌ها و ممنوعیت خرید و فروش آنها خواهند افتاد، اما بحث امروز ما اجناس باستانی یا کهن نیست؛ بلکه لوازمی است که امروز از یک قرن پیش بسادگی در سمساری‌های گوشه و کنار شهرمان یافت می‌شود، خصوصا اگر در شهرستان‌ها زندگی می‌کنیم.

اگر از لوازم دست دوم داخل این مغازه‌ها که از شیرمرغ تا جان آدمی‌زاد می‌فروشند، بگذریم لوازمی خاک گرفته و کهنه یا همان آنتیک که ارتباطی مستقیم با دوران گذشته همگی ما دارند خودنمایی می‌کنند و احساس خاصی به هریک از ما می‌دهند. پنکه قدیمی، سماورهای نفتی‌، رادیو لامپی یا حتی یخچال نفتی، دیگ مسی یا چراغ سه‌فتیله از جمله این لوازم هستند که مدتی زمان زیادی نیست که از زندگی پدر بزرگ‌ها و مادربزرگانمان حذف شده‌اند و به خاطره تبدیل شده‌اند. لوازمی که هم‌اکنون بازار بسیار خوبی به دست آورده و حتی بسیاری را به عنوان کلکسیونر جلب خود کرده‌اند.

 

چه کسی فروشنده است و کدام خریدار

شاید این بازار مکاره خیلی‌ها را به خود مشغول کرده و در مراکز خرید و فروش این‌گونه اجناس جای خریدار و فروشنده کاملا مشخص نیست، اما با نگاهی ساده می‌توان دقیقا پی به جایگاه هر طرف برد و آنها را از یکدیگر تمیز داد. برای یافتن جواب این پرسش کافی است که به یکی از مراکز خرید و فروش اجناس آنتیک مثل خیابان مازندران، حوالی میدان امام حسین یا خیابان چرچیل و خیابان منوچهری سری بزنید و با فروشندگان و یا حتی دستفروشان این اجناس کمی گپ بزنید.

گرچه هم‌اکنون بسیاری از بالانشین‌های تهرانی هم مراکز مختلفی از این فروشگاه‌ها را با شکل و شمایلی نوین به خود اختصاص داده‌اند، اما هنوز هم نوستالژی این اجناس باعث شده تا اکثر علاقه‌مندان به این اجناس سر از مراکز یادشده قدیمی تهران درآورند و دست به جیب شوند.

به هر حال حوالی میدان امام حسین موفق شدم با شریفی، صاحب یکی از مغازه‌های سمساری که اجناس قدیمی هم می‌فروخت، صحبت کنم. او که راه پدر را ادامه داده است، ابتدا کمی با نگرانی به سوالات من جواب داد، اما ظاهرا پس از مدتی خودمانی شد و سر درد و دلش باز شد و فروشندگان و خریداران این اجناس را با تقسیم‌بندی بسیار جالبی از هم تفکیک کرد.

«ببین آقای خبرنگار در این زمینه فروشنده‌ها معمولا سه گروه هستند؛ یکی آنهایی که از این راه مثل من کاسبی می‌کنند که البته این گروه با کمی تامل اقدام به فروش می‌کنند، چون می‌دانند این لوازم مثل حساب سپرده پس‌انداز بلندمدت بانکی سودآور است و هرچه دیرتر آن را بفروشی، سود قابل توجه‌تری می برند. اما گروه بعدی پول‌لازم‌ها هستند که با توجه به گرفتاری‌های مالی خود و البته اجناسی که از گذشته به یادگار دارند، روانه بازار می‌شوند و دل از یادگاری‌هایشان می‌کنند. ولی سومین گروه که امروزه نیز زیادتر از دو گروه دیگر در بازار دیده می‌شوند، آنهایی هستند که جای نگهداری از این اجناس را ندارند و سعی می‌کنند اجناس حجیم و بزرگ‌تر را زودتر رد کنند تا کوچک‌ترها را راحت‌تر نگهداری کنند.

تکلیف پول‌لازم‌ها که روشن شد؛ آنها برای جبران مشکلات مادی خود، چشم روی تمام خاطرات و البته یادگاری‌هایشان می‌بندند، اما آنهایی که در قوطی کبریت‌های امروزی یا همان آپارتمان زندگی می‌کنند، چاره‌ای ندارند که گذشته خود و خانواده را فراموش کنند و دل به دریا می‌زنند و روانه بازار می‌شوند. مثلا فکر کن کسی که در آپارتمان 50 متری کوچکی که حتی خودش هم در آن بسختی زندگی می‌کند، چگونه می‌تواند یک ساعت پاندول‌دار بزرگ قدیمی را نگهداری کند یا این‌که یک لوستر قدیمی را به سقف کوتاه خانه‌اش آویزان کند. فکر می‌کنی این شخص به گذشته و نیاکانش اهمیت می‌دهد، فقط می‌خواهند خودش را از این اجناس خلاص کند.

شریفی در ادامه فهرست فروشندگان اجناس آنتیک به آنهایی اشاره می‌کند که اصلا ارزش جنسی که می‌فروشند را نمی‌دانند و می گوید این افراد  اغلب جوان‌ترها هستند. شریفی در مورد فروشندگان نیز یک تبصره هم اضافه می‌کند و می‌گوید: در حال حاضر بیشتر فروشندگان اجناس قدیمی به غیر از گروههای قبلی کسانی هستند که به دلیل فوت پدر و مادرشان برای نگهداری لوازم قدیمی  به یادگار مانده از آنها هم به توافق نمی‌رسند و دست به فروش این اجناس می‌زنند و پولش را به عنوان ارثیه بین خود تقسیم می‌کنند. من این گروه را هم جزو آنهایی که جایی برای نگهداری لوازم قدیمی ندارند، قرار می‌دهم.

اما به خریداران برسیم. در این بخش هم چهار گروه داریم؛ اولین گروه همکاران من هستند و گروه بعدی هم خانواده‌هایی هستند که پولشان زیادی کرده و چشم و هم‌چشمی آنها را روانه بازار لوازم آنتیک می کند و وقتی به این مراکز می‌آیند، فقط می‌گویند هرچه قدیمی‌تر بهتر و هیچ شناختی از خرید خود ندارند. پلاک ماشین، مدال، شانه یا هر چیزی که بوی کهنگی بدهد، برایشان کافی است. گروه سوم آنهایی هستند که کلکسیون دارند و با آگاهی کامل روانه بازار می‌شوند و به این اجناس علاوه بر سرمایه به عنوان حفظ آثار باستانی فکر می‌کنند، اما جالب‌ترین مشتریان ما مدتی است که تهیه‌کنندگان سریال‌ها و سینما شده‌اند. این گروه برای ساخت سریال‌های تاریخی و قدیمی و ساخت صحنه نیازمند این لوازم هستند،‌ البته برخی از آنها اول فیلمبرداری اقدام به خرید می‌کنند و پس ا‌ز آن هم بعضا با سود دوباره در صف فروشندگان قرار می‌گیرند.

جالب است بدانید این لوازم به چون در فلان فیلم از آنها استفاده شده دوباره ارزش افزوده دارند. اگرچه تعداد کمی از لوازم یادشده دوباره وارد بازار می‌شود و بیشتر آنها بین خود عوامل فیلم یا سریال دست به دست می‌شود، اما آنهایی هم که وارد بازار می‌شوند، با چند برابر قیمت اولیه به مشتریان فروخته می‌شوند.

 

قیمت‌گذاری چگونه است؟

وقتی مشغول قدم زدن در مغازه شریفی بودم، ناگهان تابلویی بسیار زیبا و خاک گرفته توجهم را جلب کرد. قیمت آن را پرسیدم که گفت این تابلو دو میلیون تومان قیمت دارد. کمی شوکه شدم و پرسیدم چرا ، شروع کرد و گفت:چوب قاب آن بهترین چوب گردو و اثر هنری فلان شخص است و خود تابلو هم مربوط به فلانی بوده که حدود 80 سال پیش از لهستان آورده شده است. صحبت او را قطع کردم و پرسیدم که مبنای قیمت‌گذاری این تابلو چه بوده است؟ گفت اولا توافق بین خریدار و فروشنده، دوما اصالت کار و قدمت آن حالا یا شما که خریدار هستی متوجه خرید خود هستی یا این‌که صرفا به علاقه خودت پول می‌دهی. شریفی اضافه می‌کند البته اصالت برخی کارها کاملا مشخص است، پس این موضوع یعنی توافق بین خریدار و فروشنده منتفی می‌شود، مثلا می‌توان در این مورد به گرامافون یا رادیو لامپی که حدود ساخت ان  مشخص است اشاره کرد. بعضی از لوازم هم که تاریخ ساخت یا تولید دارد، مثل قابلمه، کفگیر، ملاقه، لگن، اتو، سماور که تاریخ ندارند پس توافق بین دو طرف حاکم معامله است و همین موضوع گاهی  باعث تقلب های فراوان شده است، چون مردم می‌خرند، آنها هم می‌فروشند.

البته من این موضوع را با اتحادیه سمساران و امانت‌فروشان تهران در میان گذاشتم که متوجه شدم شریفی کاملا از روی حوصله و دقیق پاسخ داده، ولی به موضوع جالب‌تری هم رسیدم. شریفی در ادامه می‌گوید: البته هستند افرادی که در این حرفه چند دهه فعالیت کرده‌اند و هم‌اکنون به عنوان کارشناس آنتیک هستند و برای مشاوره به آنها مراجعه می‌شود و آنها هم در مقابل دریافت حق مشاوره، قیمت و اصالت جنس را تعیین می‌کنند. بنابراین غیر از توافق می توان به قیمت گذاری کارشناسان خبره در این زمینه اشاره کرد.

 

سمساری‌ها آنلاین شده‌اند

 از شریفی پرسیدم که شنیده ایم که بسیاری از اجناس آنتیک هم اکنون در اینترنت فروخته می شود ؛ نظر شما در این باره چیست؟ می‌گوید مدتی بود که آگهی‌های روزنامه برایمان دردسرساز شده بود، چون بیشتر فروشندگان و البته همکاران من از این طریق اقدام به خرید و فروش می‌کردند، اما هم‌اکنون دنیای مجازی یا همان اینترنت معروف، رقیب سرسخت ما شده. کامپیوتر روی میزش را که البته آن‌هم به نوعی عتیقه بود، روشن کرد و از حال و هوای قدیمی مغازه‌اش وارد عصر ارتباطات شد و کلمه آنتیک‌فروشی را در بازار مکاره گوگل جستجو کرد، ناگهان با چندصد وب‌سایت روبه‌رو شدم که کاملا حرفه‌ای کار کرده بودند. عکس جنس همراه قیمت آن و شماره تلفن فروشنده زیر آن قید شده بود. تازه متوجه شدم که سمساری‌ها هم آنلاین شده‌اند.

اما آنچه که مشخص است این‌که روند حرکت این‌گونه اجناس از شهرستان‌های دورافتاده به سمت پایتخت و گاهی هم به خارج از مرزها مثل کشورهای عربی است. در این زمینه شریفی می گوید بسیاری افراد در روستاها و شهرهای دورافتاده این اجناس را می‌خرند و پس از آماده کردن این اجناس آنها را وارد دنیای مجازی می‌کنند و در بازار خود عرضه می‌کنند، به همین دلیل بیشترین آگهی‌های دنیای صفر و یک، یا همان آنتیک‌فروشی‌های دیجیتالی مربوط به شهرستان است که پس از تسویه حساب جنس مورد نظر را درب منزل یا مغازه خود دریافت می‌کنند.

به هر حال علاقه روزافزون مردم به نگهداری اجناس قدیمی به دلیل ناراحتی از زندگی حال حاضرشان و یادآور دلخوشی‌های سابق باعث شده تا آنتیک‌فروش‌ها از رونق خاصی برخوردار شوند و بازارشان سکه شود.

سرمایه‌گذاری در اقامت‌گاه‌های متحرک

از گذشته های دور ایرانیان به خوش سفر بودن شهره بودند و هستند. کوچک ترین فرصتی برای گشت یکی دو روزه را درمی یابند و راهی سفر می شوند؛ هرچند ایران هم اکنون به عنوان یکی از پرجاذبه ترین مقاصد گردشگری جهان توسط سازمان جهانی گردشگری معرفی شده، اما این کشور باستانی در زمینه جذب گردشگران بین المللی هنوز موفق نبوده است که بسیاری از کارشناسان داخلی و البته خارجی ها نبود زیرساخت های متناسب با نیاز روز جامعه را از اصلی ترین موانع در این زمینه عنوان کرده اند . اگر با توجه به این فرضیه که یکی از زیرساخت های مورد نظر مراکز اقامتی در کشورمان است و  از گردشگران خارجی ها بگذریم، نوبت به خودی ها می رسد که در می یابیم سفر و گردشگری بین آنها هنوز با استانداردهای بین المللی فاصله زیادی دارد.

بدون تردید همه می دانیم اولین دغدغه هر مسافری طی سفر، محل اقامت و دسترسی به امکانات اولیه زندگی است و بیشتری هزینه در این زمان مربوط به اقامت گردشگران برآورد شده است، بنابراین با فراهم شدن این امکانات در هرجای دهکده جهانی، گردشگران بدون نگرانی بار سفر را زمین گذاشته و اتراق می کنند.

این دقیقا کلیدی ترین نکته برای رشد و رونق گردشگری در هر کجای این دهکده جهانی است. ساخت اقامتگاه های مجلل و استاندارد اولین تصمیمی است که دست اندرکاران گردشگری برای پذیرایی و اقامت گردشگران در مناطق موردنظرشان می گیرند، اما در حال حاضر که هر سوژه ا ی مثل محل دفن زباله ها ، دریاچه های فصلی ، دشت و کوهستان ، معادن متروکه یا هزاران هزار مورد دیگر توان بدل شدن به جاذبه ای با میلیون ها بازدیدکننده را دارد، و توجه به این نوع اقامتگاه های ثابت و سرمایه گذاری در این زمینه هرگز پاسخگوی نیاز امروز جامعه نیست و اگر از دید اقتصادی به آن بنگریم، نه برای سرمایه گذاری مناسب است و نه آرامش خاطری برای مسافران آن منطقه را به ارمغان می آورد.

دکتر رضا ارجمندی، مدرس دانشگاه در این زمینه می گوید: فرض می کنیم برای برگزاری تور ماهیگیری در یکی از مناطق خوش آب و هوای ایران مثل استان گلستان اقدام کرده ایم، توری که حدود سه روز بنا به برگزاری آن داریم به خوبی مورد استقبال قرار  گرفته و سفر آغاز می شود. در این زمینه هرگز نمی توان نسبت به ایجاد یا ساخت هتل در این منطقه سرمایه گذاران را تشویق کنیم چون اولا برنامه ها محدود به فصل خاصی خواهد بود و دوما سرمایه گذار برای دیگر فصول سال چگونه باید امرار معاش کند، بنابرایین هرچند برخی چادر زدن در طول این مراسم را به عنوان راهکاری مناسب در می یابند اما آیا واقعا چادر اولین و مناسبترین گزینه است ؟ اما در منطقه ای  مثل آب گرم سرعین که در صنعت گردشگری ایران به عنوان جاذبه ای همیشگی است، هیچ جای تردید نیست که امکانات ثابت نیازمندیم و هرچه بتوانیم با برنامه و هدفمند سرمایه گذاری کنیم بازهم شاهد رشد و رونق منطقه خواهیم بود.

وی درباره اقامتگاه های سیاری که به عقیده او نیاز امروز گردشگری ایران است، اظهار نظر می کند و می گوید: سال هاست که کشورهایی چون آمریکا و استرالیا روی کاروان ها ، تکنولوژی ساخت آنها و فرهنگ سازی استفاده از این وسایل سرمایه گذاری کرده اند و با این کار علاوه بر ایجاد شغل در کارخانه های سازنده کاروان (سوئیت های متحرک) ، رشد و رونق اقتصاد گردشگری را در سراسر کشور پراکنده کرده اند، چون با این کار گردشگران از نظر امکانات اقامتی درگیری ذهنی ندارند و خود جاذبه مورد علاقه شان را انتخاب می کنند و در آنجا کمپ می زنند نه اینکه اجباری درکار باشد و به دلیل نبود امکانات در مناطق دیگر همه در یک منطقه جمع شوند و از سفر خود لذت نبرند.

همه می دانیم ایران دارای دو فصل سفر است؛ اولین تعطیلات عید نوروز و دیگری تابستان ، همین موضوع باعث ایجاد آشفتگی در مراکز گردشگری کشور می شود، به صورتی که ستادی همانند ستاد تسهیلات سفر نوروزی یا انواع و اقسام ستادهای دیگر برای تامین شرایط مناسب سفر توسط دولت ایجاد شده و دست بکار می شوند. گرچه این ستادها تاکنون با تمام توان فعالیت کردند و برای رضایت خاطر مسافران فصلی در کشورمان کوشیده اند.

 اما اگر به جای تجهیز پارک ها یا مدارس که خود در ضمینه مدیریت سفر گردشگران دسرساز هستند، مراکزی برای پارک کردن کمپ های متحرک و چادر زدن فراهم کنیم، شاید دوچندان سود کنیم، چون علاوه بر ایجاد جاذبه های جدید در صنعت گردشگری می توانیم این فصل سفر را بخوبی مدیریت کنیم. این برنامه یعنی ساخت کمپ ها خارج از شهر، در کشورمان زیاد غریب و بدون سابقه نیست بیشتر ما به یاد دارم دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی را که در اکثر شهرهایی که مورد حمله و تجاوز هوایی ارتش عراق قرار می گرفتند خارج از شهر و در فاصله امنی دولت اقدام به ساخت کمپ هایی با حصار و امکانات بهداشتی و کمک های اولیه فراهم کرده بود و در این کمپ ها سکوهای بتونی به مساحت هشت متر مربع ساخته شده بود که مردم روی آنها اقدام به چادر زدن می کردند و گاهی هم دولت چادر در این کمپ ها برپا کرده بود و در اختیار متقاضیان قرار می داد  و مردم برای مدت ها زندگی می کردند. اما پس از اتمام جنگ این طرح به طور کلی به دست فراموشی سپرده شد ، حال آنکه می توانیم از امکانات یا طرح های آن زمان برای اسکان سیل مسافران داخلی و خارجی استفاده کنیم.

ارجمندی مثالی در این زمینه می زند و می گوید: تصور کنید تعطیلات عید سعید فطر امسال سواحل شمال چه حجم مسافر را به خود دید و تمامی مراکز اقامتی و حتی ویلاهای شخصی که اجاره داده می شدند، ضریب اشغال نزدیک به صددرصد را تجربه کردند. این موضوع یعنی ازدحام مسافران در نقطه ای خاص از کشور علاوه بر عدم کنترل مسئولان، کیفیت پایین سفرهای مردم را نیز به همراه داشت. ترافیک، ازدحام، ناامنی و از همه مهم تر تخریب محیط زیست، ارمغان این آشفته بازار شد و بسیاری را حتی از سفر منصرف کرد.

در حالی که در کشورهای گردشگرپذیر مثل استرالیا، آمریکا یا کانادا، مسئولان با ایجاد کمپ هایی خارج از شهر برای پارک کاروان ها امکاناتی چون، آب، برق، فاضلاب و از همه مهم تر امنیت برای صاحبان آنها فراهم کرده اند تا مسافران با اقامت در این محوطه داخل شهرها سرگردان نباشند و درواقع مسئولان با این کار تراکم جمعیت مسافران فصلی را درواقع پشت دروازه های شهر مهار می کنند و با برقراری سرویس های ایاب و ذهاب از حجم خودروهای ورودی به داخل شهرها جلوگیری می کنند. در حالی که کشورمان با وجود فضای کافی بازهم نسبت به اقامت گردشگران در شهرها اقدام کرده به عنوان مثال از فضای مدارس استفاده می شود یا اینکه برخی پارک ها داخل شهر برای برپا کردن چادر مسافران آماده سازی شده است.

به عقیده این کارشناس، تشویق سرمایه گذاران صنعت گردشگری به ساخت اینگونه کمپ ها و البته حضور سازندگان کاروان ها، اصلی ترین نیاز جامعه ایران در حال حاضر است که با همکاری وزارت راه، سازمان میراث فرهنگی و نیروی انتظامی بخوبی قابل اجراست.

وی درباره فرهنگ سازی این گونه سفر نیز می گوید: تا همین ده سال گذشته کدام خانواده حاضر به اقامت کردن در چادر می شد، اما امروزه کمتر خانواده ای را می بینید که هنگام سفر چادر مسافرتی همراه خود نداشته باشد. بنابراین می توان زمینه ساخت کاروان ها در کشورمان را طبق اصول و ارزش های مذهبی ایران فراهم نمود و با ساخت مراکز اقامت آنها زمینه ساز متحرک کردن اقامتگاه ها را در کشور فراهم کرد.

در این زمینه رزیتا ناصرالمعمار، معاون گردشگری استان همدان نیز بر لزوم ایجاد کمپ های اقامتی در ایران بخصوص در این شهر گردشگرپذیر اشاره می کند و می گوید: با توجه به حجم بالای سفرها بخصوص در دوره دوم سفرهای تابستانی، شهرداری و نیروی انتظامی باید با در نظر گرفتن مناطق مخصوص کمپ مسافران و برقراری امکانات و البته امنیت، از تجمع مسافر و اقامت آنها در گوشه کنار خیابان شهرها یا محوطه های باستانی جلوگیری کند.

وی به افزایش کیفیت سفر گردشگران با این کار اشاره می کند و می گوید: ایجاد این فضاها و کمپ های مخصوص می تواند زمینه ساز رشد و ورود فناوری های نوین در زمینه اقامتی گردشگری شود و در کنار آن زمینه ساز اشتغال جوانان نیز بشود.

لازم به یادآوری است که در کشور استرالیا هم اکنون حدود یکصد شرکت در زمینه ساخت کاروان های متحرک فعالیت می کنند و سالانه چند هزار دستگاه از این اقامتگاه ها را با امکانات و قیمت های متفاوت روانه بازار مصرف می کنند و در هندوستان یا همان سرزمین هفتاد و دوملت هم بتازگی استفاده از این کمپ ها میان گردشگران هندی و خارجی رایج شده که با قیمت هایی حدود 7000 روپیه تا  10 هزار روپیه به فروش می رسد، اما شرکت هایی هم در زمینه اجاره این کاروان ها فعال شده اند که تاکنون بسیار موفق عمل کرده اند و مورد استقبال قرار گرفته اند.

به هر حال نباید فراموش کرد که صنعت گردشگری همواره رو به پیشرفت است و نیازمند فرهنگ سازی و استفاده از ابزارهای نوین است، بنابراین اگر قصد همسو شدن با جریان گردشگران سراسر جهان را داریم، باید شرایط و لوازم آن را فراهم کنیم. هیچ جای تردید نیست که با متحرک شدن مراکز اقامتی می توان صدها جاذبه گردشگری ایران که هنوز در جامعه گردشگر گمنام باقی مانده اند، فعال کرد و از آنها درآمد کسب کرد.

البته سازنده های داخلی در این نوع کاروان ها فعالیت هایی انجام داده اند، اما به دلیل ناآشنایی گردشگران به اینگونه کمپ ها یا نبود قوانین کافی برای استفاده از آنها ، تولید کنندگان هم صرفا به ساخت کمپ های امدادی یا اقامتگاه های پلیس بسنده کرده و هنوز وارد دنیای پرجنب و جوش و از همه مهمتر پرسود گردشگری نشده اند.

به عقیده کارشناسان، می توان با راه اندازی تعاونی های روستایی در مناطق گردشگرپذیر ایران برای احداث کمپ هایی با امکانات اولیه مثل آب ، برق و .... جهت پارک کردن کاروان مسافران و ایجاد زیرساخت های آن زمینه ساز کسب و کاری جدید برای ساکنان روستاهای اطراف جاذبه های گردشگری شد.

امید است دولت یازدهم با رویکرد جدیدش نسبت به صنعت گردشگری، شرایط حضور این کاروان ها را در جاده های کشور فراهم کند تا علاوه بر مدیریت زمان سفر توسط خانواده ها بتوانیم برای جوانان این مرز و بوم در صنایع وابسته به گردشگری نیز ایجاد اشتغال کنیم.

اردوهای تابستانی

تغییر فرهنگ کسب و کار مدیران آینده با برگزاری اردوهای تابستانی

برای بسیاری از دانش آموزان، اردوهای تابستانی محلی برای تجدید دیدارها است. اما اغلب این مراکز برای توسعه توانایی های فیزیکی و ذهنی کودکان هم برنامه دارند. اما آیا چنین مراکزی می توانند همزمان، کارکردی آموزشی و تفریحی داشته باشند؟ فرستادن کودکان به اردوهای تابستانی در بسیاری از کشورها، سنتی عامه پسند است اما اکثر این مراکز در حال حاضر به جز تفریح، برنامه هایی هم برای پوپایی ذهن دانش آموزان ارائه می کنند ایران هم به عنوان کشوری که از گذشته در این زمینه فعال بوده فعالیت هایی قابل توجه برای آشنایی کودکان با فرهنگ ، آداب و رسوم یا حتی تصمیم گیری رشته تحصیلی آینده دانش آموزان داشته است اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که می توان با استفاده از تجارب دیگر کشورها در این زمینه ، آینده روشن را برای فرزندان نمان رقم بزنیم .

در این بخش فرهنگی از کسب و کار نگاهی به اثرات و امکانات موجود در این اروگاهها در سایر نقاط جهان خواهیم انداخت تا شاید بتوان راهکاری مناسب برای تابستانی بعدی دانش آموزان به مسئولین ارایه نماییم.

آمریکا: نوجوانان در قالب اردو به دیدار ماقبل تاریخ می روند

در پای رشته کوههای راکی در دِنوِر، مرکز ایالت کُلُرادوی آمریکا، کودکان بر روی فسیل های برجای مانده از دایناسورها مطالعه می کنند. مزیت این کار در این است که کودکان بعنوان مثال می توانند قرار گرفتن در کنار یک ایگوآنادون، دایناسورپرنده دوران پیش از تاریخ را در ذهن خود مجسم کنند.

دانش آموزان هر روز از منطقه متفاوتی بازدید می کنند و چیزهای بیشتری درباره زمین شناسی و دوران دایناسورها یاد می گیرند. این اطلاعات شامل شکل زندگی و گوشتخواری تیرانوسورهای دوره کرتاسه و مطالب بسیار جذاب دیگر می شود. اینگونه است که بسیاری از دانش آموزان علاقمند می شوند در آینده تحصیلات خود را در این زمینه ادامه بدهند.

قالبگیری دندانهای دایناسورها با گچ و یا پی بردن به نحوه تشکیل فسیل ها از فعالیت های دیگر دانش آموزان در این کلاسهاست. والدین رضایت دارند و احساس می کنند فعالیت های تابستانی بر کودکانشان اثر مفیدی می گذارد.

در پایان روز، دانش آموزان فسیل های دست ساز خود را نشان می دهند و به بهترین کار جایزه داده می شود.

ایتالیا: استفاده از املاک مصادره شده مافیا بعنوان اردوگاه تابستانی

بخشی از املاک میشل زازا، یکی از اعضای قدرتمند کامورا (سازمانی مافیایی در منطقه ناپل درجنوب ایتالیا)، بعنوان محلی برای اردوی تابستانی جوانان در نظر گرفته شده است. طی سالهای ۱۹۶۰ و ۷۰ میلادی، او از این مکان یک باند قاچاق بین المللی سیگار و مواد مخدر را هدایت می کرده است.در سال ۲۰۰۹ دولت املاک او را مصادره کرد و حالا این زمین تبدیل به یک مزرعه تولید محصولات لبنی شده است.

با مدیریت مجموعه «لیبرا» تابستانها در این مکان اردوهای ویژه ای تشکیل می شود. «لیبرا» در سال ۱۹۹۵ در حمایت از افرادی که با مافیا و جرایم سازمان یافته فعالیت می کنند راه اندازی شد و شبکه آن، امروز شامل ۱۲۰۰ انجمن است.

در سال ۱۹۹۵ لیبرا با جمع آوری یک میلیون امضا، پارلمان ایتالیا را برای تصویب قانون «اجازه استفاده اجتماعی» از اموال مصادره شده، تحت فشار قرار داد.

پیش از این در اینجا خون جاری بود و حالا اردوگاه تابستانی لیبرا برقرار است. هر هفته حدود ۹۰ دانش آموز داوطلب، در باروری این زمینها همکاری می کنند.

اوکراین: آموزش از طریق فرهنگ و تمدن کازاک ها

در چرکاسی در مرکز اوکراین بچه ها در اردوگاه تابستانی، لباس های محلی و آبا اجدادی خود را بر تن می کنند و بیشتر با آداب و رسوم سرزمین مادری شان آشنا می شوند. برنامه تابستان امسال، دوره تاریخ قرنهای ۱۴ تا ۱۸ میلادی، آنهم به شکلی عملی و در فضای باز است .

با این کار، کودکان هم تفریح و ورزش می کنند و هم درباره فرهنگ و تمدن کازاک ها یا قزاقهای جنوب روسیه چیزهای بیشتری یاد می گیرند، قومی که در تاریخ اوکراین و روسیه همواره نقش محوری داشته است.

برای هر گروه سنی فعالیت ویژه ای در نظر گرفته شده است و نظم و انضباط خاصی بر اردوگاه حاکم است تا سلسله مراتب زندگی نظامی کازاک ها بیشتر برای کودکان نمود پیدا کند. هفت صبح برپا داده می شود و شرکت در تمرینات بدنی صبحگاهی برای همه اجباریست.

فراگیری آشپزی سنتی قزاق ها هم از جمله فعالیت هایی است که شرکت در آنها برای بچه ها اجباری است و یک روز کامل به آن اختصاص داده شده است.

دست آخر اینکه بچه های ۸ تا ۱۵ ساله می توانند برای شرکت در این دوره ۱۱روزه ثبت نام کنند. شهریه آن هم حدودا ۳۰۰ یورو در نظر گرفته شده است.

ایران ما چه امکاناتی دارد

در این زمینه می توان به تنوع آب و هوایی بسیار مناسب کشورمان اشاره کرد که می توان از آن به عنوان بهترین عامل رشد و توسعه مراکز اردگاهی کودکان استفاده کنیم اما مهمترین بخشی که می تواند هم اکنون به یاری آینده و اقتصاد کشورمان آیند سرمایه گذاری در اروگاههایی است که کودکان در آن خود به کشت و صنعت می پردازند .

هرچند هنوز ایران در زمینه زیاد فعال نبوده اما تامین غذای آینده کشور و البته کوچک روز افزود روستائیان از روستاها به شهرها می تواند اصلی ترین دلیل برپایی اینگونه اردوگاهها در مناطق روستایی ومستعد کشاورزی باشد . حال آنکه یکی دوسال است شاهد پخش آگهی های تبلیغاتی برای برپایی اردوهای تابستانی کودکان خارج از ایران برای یادگیری زبان های خارجی تا تجربه زندگی بین المللی هستم.

کارشناسان این رشته معتقدند که با برپایی این اردوگاهها علاوه براینکه زمینه ساز فعالیت اقتصادی روستائیان می شود کودکانمان را هم با اهمیت تامین غذا و البته زنده نگهداشتن روستاها برای آینده کشور آشنا می کنیم . بنابراین این اردوگاهها هرگز فقط تفریح و پرکردن اوقات فراغت نیست بلکه می تواند با برگزاری ارودیی چند روزه و ساده آینده مملکتمان را رقم بزنیم.

دفاتر خدمات گردشگری غیرمجاز

تعدد دفاتر خدمات گردشگری در ایران نشانه رونق نیست!

مدتی است که هرجا و مکانی که نظر می کنید صحبت از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید است و همه منتظر رویدادهای تازه در فضای کسب و کار جامعه هستند. یکی از صنایعی که هم اکنون تشنه تغییرات سازنده است و چشم امید به دولت یازدهم دارد صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی کشورمان است.

همگی می دانیم ایران به عنوان کشوری پرجاذبه در جهان برای گردشگران با جایگاهی یک رقمی از سوی سازمان جهانی گردشگری انتخاب شده است اما هنوز از این امتیاز خود نتوانسته به خوبی استفاده کند و از آنجایی که گوشه کنار دهکده جهانی صنعت گردشگری را صنعتی خصوصی تصور می کنند این مشکل را از بخش خصوصی می دانند حال آنکه ایران کاملا برعکس دیگران عمل کرده است و تا کنون دولت همه کاره این صنعت پولساز جهانی در کشور بوده است که البته معضلات و مشکلاتی هم به میان آمده اما به هرحال نزدیکی پایان دولت دهم سروصدایی مبنی بر خصوصی سازی گردشگری آغاز و بسیار خبرساز شد فارغ از این که مشکلات چیست و برنامه چه معضلاتی به همراه خواهد داشت، به اولین گروه بخش خصوصی در این زمینه به عنوان اصلی ترین ارگان درگیر صنعت گردشگری یعنی آژانس های مسافرتی و دفاتر خدمات هوایی می نگریم.

بسیاری از کارشناسان اولین معضل در عدم موفقیت گردشگری ایران را پس از حضور گسترده دولت ، در تعدد آژانس های گردشگری ایران می دانند که بدون برنامه و صرفا با روابط برای آنها مجوز صادر شده است . طبق آمار موجود هم اکنون حدود دوهزار پروانه فعالیت برای دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی ایران صادر شده که می توان به جرات گفت همین تعداد هم در بازار سفر وگردشگری ایران به صورت غیر قانونی مشغول فعالیت هستند.

با توجه به اظهار نظر همین کارشناسان این تعدد نه به دلیل رشد و رونق گردشگری کشورمان است بلکه برخی از این امتیاز به عنوان پوششی برای دیگر فعالیت خود یعنی جابه جایی ارز یا ارسال بار استفاده می کنند و هم اکنون به بیماری مهلکی برای صنعت گردشگری ایران تبدیل شده اند و دردسری بزرگ را برای این صنعت ضعیف ایران به وجود آورده است.

محمد حسن کرمانی، رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران در این زمینه می گوید با توجه به حرفه و کارم من هیچ جای دنیا این تعداد آژانس هواپیمایی و دفتر خدمات گردشگری باتوجه به تعداد ورودی گردشگر به منطقه را ندیده ام.

به عقیده وی دولت هم اکنون برای سرو سامان دادن به این معضل باید همانند مسئله صرافی ها ی مجاز و غیر مجاز به شدت پیگیر این موضوع باشد تا غیر مجازها را از بازار کار گردشگری کشور خارج کند.

کرمانی می گوید : اوسط دهه هفتاد بسیاری از افراد بصورت سنتی روی علاقه مذهبی مردم به کربلا ، مشهد یا سوریه حساب می کردند و درخواست تاسیس دفتر می دادند و گروهی هم توجه مردم به بازارهای خارجی و البته تفریحات  را دلیل درخواست تاسیس آژانس مسافرتی عنوان کردند که هر دو گروه بنا به دلایلی کاملا واضح هم اکنون در معضلی به نام رکود گرفتار شده اند .

شرایط کنونی گردشگری ایران و جهان با چند سال پیش کاملا متفاوت شده است و دیدگاه گردشگران نیز به مناسبت این موضوع تغییر کردهاست .  بنابراین باید رویکرد آژانس ها تغییر کنند و همگام با نیاز روز جهان پیش برود که این اتفاق در ایران رخ نداده و همان مدیریت سنتی و قدیمی و از همه مهمتر نا آشنایی باعث عقب ماندگی ، رکود و در نهایت ورشکستگی برخی دراین حرفه شده است.

براساس اطلاعات درصد قابل توجهی از آژانس داران هم اکنون با توجه به مشکلات مالی والبته نوسانات نرخ ارز در کشور چندسالی است که با کاهش بسیار زیاد مسافران روبرو شده اند و فقط به فکر فروش بلیت یا پکیج دیگران افتاده اند . این موضوع بنیه مالی آنها را به سرعت ضعیف کرده و گروهی را وادار به بستن دفاتر خود کرده و برخی را هم در دام بدهکاری انداخته است.

کرمانی می گوید اگر در سطح شهر تهران قدم بزنید و به دفاتر گردشگری توجه کنید همگی خلوت و چراغ خاموش حرکت می کنند حال آنکه در گذشته این دفاتر از شور و حال وصف ناشدنی برخوردار بودند و شیک ترین و بهترین دکوراسیون را برای دفتر خود درنظر می گرفتند ، همین تفاوت بهترین نشانه رکود ومشکلات ریشه ای در صنعت گردشگری ایران است.

نا آگاهی بلای جان آژانس داران

اگر از کوتاهی دولت در کنترل صدور پروانه آژانس ها بگذریم به داخل و بدنه این دفاتر سری بزنیم با توجه به همان عوامل اولیه شاهد حضور گسترده افراد غیر حرفه ای و متخصص در این زمینه هستیم. افرادی که حتی درباره جغرافیای کشور و کشورهای خارجی اطلاعاتی ندارند و صرفا برگه های رنگی مقابلشان یا آگهی روزنامه را مطالعه می کنند و با اندکی افزایش قیمت آن را به مشتری تحویل می دهند .برخی از کادر فنی آژانس ها حتی خودشان یکبار به مقصد توری که می فروشند سفر نکرده اند یا اینکه اصلا هیچ اطلاعی از شرایط و امکانات آن منطقه ندارد تا مسافرشان را نسبت به آن آگاه کنند.

به گفته کرمانی این پدیده کاملا مرسوم شده است که کارمندان غیر متخصص و غیر حرفه ای برخی آژانس ها هر روز صبح که سرکار می آیند اول برگه های فکس ، ایمیل و اس ام اس های خود را چک می کنند تا ببینند چه تورهایی برایشان ارسال شده است بعد از آن با فکر دریافت پورسانت از فروش آن پکیج روزکاری خود را شروع می کنند و بالبخندی شیرین مشتری را وادار به ثبت نام در این تور که هیچ شناختی از آن ندارند ، می کنند.

محمدناصر گلدوست به عنوان عضو هیات مدیره و دبیر انجمن، در این زمینه نیز اظهار نظر می کند : این اولین نشانه غیر حرفه ای بودن برخی از آژانس ها در کشورمان است . گرچه این پدیده یعنی ارایه پکیج مسافرتی به همکاران در دیگر نقاط جهان نیز رواج دارد اما در ایران ما شاهد دلال بازی یا گاهی اوقات وجود مافیایی در این میان هستیم.

وی ادامه می دهد و می گوید فرض کنیم من به عنوان آژانس مادر و برگزار کننده اصلی تور اقدام به خرید صندلی هواپیما به صورت چارتر کرده ام و با هزاران بدبختی هتل مناسب شرایط مسافرانم را یافته ام و با او قرارداد بسته ام ، حالا قصد دارم پکیج خودم را در بازار ایران بفروش برسانم که با تعدد بسیار زیاد آژانس ها در جامعه مواجه می شوم. شما تصور می کنید مسافران کمی که هم اکنون در ایران هستند چند درصد احتمال دارد با من ارتباط بگیرند؟ بنابراین ناچار وارد این چرخه می شوم و درمقابل پرداخت پورسانت به دیگران تور خودم را بفروشم .

این اتفاق دو پیامد برای این صنعت یعنی آژانس داری ایران داشته و دارد، اول اینکه سرمایه و انرژی من از بین رفته و دیگران با استفاده از شرایط بد بازار از آن منفعت می برند و دوم اینکه در این موارد اکثرا حقوق مصرف کننده نادیده گرفته می شود چون فروشنده هیچ اطلاعاتی از امکانات تور مورد نظر ندارد و صرفا جملات چاپ شده روی کاغذ را با کمی تغییرات تحویل مشتری می دهد و در نهایت مشتری با پردخت مبلغی بیشتر از مبلغ تور آن را می خرد.

به عنوان مثال سال 1390 تنها در شهر تبریز یکصد مورد شکایت در این زمینه به ثبت رسید که با بررسی آنها مشخص شد در حدود هشتاد  درصد تورهای یاد شده توسط آژانس های واسطه فروخته شده و دفتر برگزار کننده اصلی اصلا در این شهر نیست.

برای حذف دست واسطه ها و عرضه مستیم تورهای استاندارد با همکاری انجمن اقدام به برگزاری جشنواره فروش تور کردیم و با همکاری آژانس های معتبر توانستیم به نتایج خوبی هم برسیم تا اینکه هم از واسطه گری خلاص شویم و هم مشتری بتواند تور مورد نظر خود را با قیمت مناسب خریداری کند.

تورهای مجازی بلای جان آژانس های حقیقی

محمدحسن کرمانی درباره وجود هزاران هزار تبلیغ اینترنتی برای برگزاری تورهای خارجی یا داخلی می گوید : متاسفانه هنوز هیچ قانونی در این زمینه نیست و همین موضوع  برای ما دردسرساز شده و هم بسیاری را در دام کلاهبرداری می کشاند. وی ادامه می دهد مثلا شخصی بااستفاده از اطلاعات خود از کشوری (بخصوص کشورهایی که برای ایرانیان نیاز به دریافت ویزا نیست) و برقراری ارتباط با هتل ها در اینترنت اقدام به انتشار آگهی جهت برگزاری تور می کند . نه دفتر، نه مجوزی هیچ چیزی نیست تا در صورت بروز مشکل بتوان به آن استناد کرد . متاسفانه معمولا مسافران به دلیل تفاوت فاحش قیمتی و البته ناگاهی ، درگیر تبلیغات غیر واقعی این افراد می شود و اقدام به خرید می کنند.

وی ابراز امیدواری می کند که با تغییر مدیریت سازمان میراث فرهنگی این معضل هم در کنار مشکلات دیگر برطرف شود تا شاهد رشد و رونق گردشگری کشورمان باشیم

در خاتمه محمد حسن کرمانی بار دیگر تعدد آژانس های مسافرتی را رونق گردشگری ایران نمی داند بلکه این موضوع را ضعف شدید مدیریت در این شاخه عنوان می کند و می گوید: امیدوارم مطالبات بخش خصوصی بخصوص در بخش گردشگری در این دولت محقق شود که به عقیده من اولین گام بررسی مجوز مجدد آژانس هاست و جلوگیری از فعالیت غیرمجاز ها چه در دنیای حقیقی و چه در اینترنت است.

عماد عزتی

ساراپووا یا شوگرپووا؛ مساله این است

 ساراپووا با طراحی و تولید پاستیل های کارخانه خود به شکل لوازم ورزش تنیس قصد داشت ارتباطش با این کارخانه را به خریداران نشان دهد

اگر اهل ورزش مفرح و پرهیجان تنیس هستید و اخبار آن را دنبال می‌کنید، بدون تردید نام قهرمانان جهانی این رشته ورزشی را می‌دانید و کمی از زندگی آنها سردرمی‌آورید.

در گروه زنان تنیس‌باز جهان، ماریا ساراپووا به عنوان سومین زن قهرمان این رشته ورزشی در مسابقات بین المللی نامی آشنا برای اهالی تنیس است. این تنیس‌باز بیست و هشت ساله روس که نامش برای چندین سال متوالی در صدر اخبار ورزشی قرار داشته، اینبار علاوه بر خوش درخشیدن در زمین تنیس در دنیای اقتصادی هم با ابتکاری جالب به کسب و کار تجاری خود رونق دوچندان بخشیده است.

اینبار از دنیای ورزشی و پیروزی های پی در پی این ورزشکار خبری نیست و جای تعجب هم نیست اگر عکس این ورزشکار محبوب را روی آگهی تبلیغاتی ساعت، خوراکی یا هر کالای دیگر ببینید، به هر حال شهرت جهانی نام ورزشکاران می‌تواند فرصت خوبی برای صاحبان صنایع جهت تبلیغ محصولاتشان باشد که شرکت‌های تجاری هرگز این فرصت طلایی را برای تبلیغ اجناس خودشان از دست نخواهند داد.

عکس دیوید بکهام روی قوطی‌های روغن موتور یا عکس رونالدو روی قوطی شامپو، هرگز باعث تعجب نخواهد شد، ‌چون می‌دانیم زندگی اقتصادی این ورزشکاران در دنیای تبلیغات، جریان متفاوتی نسبت به دنیای ورزش حرفه ای به خود خواهد گرفت و اعداد و ارقام نجومی برای آن پرداخت می‌شود.

ماریا ساراپووا هم از این قاعده مستثنا نبوده و همواره ورزش حرفه‌ای خود را همراه دنیای اقتصادی خودش پیش برده است، اما این بار کمی متفاوت از دیگران عمل کرده است.

آگهی‌های تبلیغاتی دوربین‌های کانن و توپ تنیس یا حتی لباس ورزشی با عکس او کاملا امری عادی در دنیای تجارت بود تا این‌که در جریان مسابقات گرنداسلم grandslam که چندی پیش برگزار شد به غیر از درخشش این تنیس‌باز روس در زمین بازی، انتشار خبری از سوی مدیر برنامه‌هایش همه را شوکه کرد و خوراک خوبی برای اهالی رسانه شد.

مدیر برنامه‌های ماریا به تمام خبرگزاری‌ها گفت: ماریا ساراپووا از دادگاهی در فلوریدا تقاضا کرده تا نام خانوادگی خود را به شوگرپووا (sugarpova) تغییر دهد و قصد دارد در مسابقات آینده (us open) با این نام در زمین بازی ظاهر شود.

خبری که بسیاری را متعجب کرد، اما آنهایی که اهل شکلات و آبنبات بودند، از این موضوع زیاد هم متعجب نشدند، چون پاستیل و آبنباتی با این نام از سال 2012 میلادی در بازار جهانی به فروش رفته بود و آنها هم از طعم خوش آن لذت برده بودند و این موضوع را هم به حساب یکی از آگهی‌های تبلیغاتی ساراپووا ‌گذاشتند.

یکی دو هفته از این خبر گذشت و خبری جدید در این زمینه باعث شد تا هم‌ اهالی ورزش و دوستداران ماریا ساراپووا و هم آنها که به خوردن پاستیل‌های شوگرپووا عادت کرده بودند، شگفت‌زده شوند.

در روزهای پایانی مسابقات گرند اسلم که همه علاقمندان ورزش تنیس منتظر دیدن نام افراد برتر این رشته ورزشی بودند گزارشی درباره زندگی شخصی و اقتصادی ماریا ساراپووا منتشر شد که در آن نوشته شده بود، او‌ مالک کارخانه و برند شوگرپووا است. این کارخانه که  در زمینه تولید شیرینی و آبنبات فعالیت می کند در سال 2012 افتتاح شده و توانسته بود حدود 8/1 میلیون بسته از محصولات خود را در بازار شیرینی و آبنبات بین المللی طی یکسال فعالیت خود به فروش برساند .

براساس همین آمار شرکت شوگرپووا طی سال‌ 2012 یعنی شروع کارش تا سال 2013 رقمی بالغ بر شش میلیون دلار درآمد کسب کرده است که موفقیت بسیار خوبی برای برند تازه‌ تاسیس شوگرپووا بود و این موفقیت به عقیده بسیاری از فعالان عرصه تجارت شیرینی و آبنبات به دلیل شهرت مالک آن به دست آمده است .

مدیر فروش این کارخانه درباره محصولات کارخانه می‌گوید: از همان ابتدا مالک کارخانه (ماریا ساراپووا) با ارائه پاستیل‌هایی به شکل لوازم ورزش تنیس سعی کرد ارتباطش با کارخانه را به مشتریان نشان دهد، اما با تصمیم بخش تبلیغات قرار بر این شد تا با تغییر نام مالک کارخانه به نام برند شوگرپووا این ارتباط به صورت مستقیم برای همه مشخص شود.

به هر حال موضوع تغییر نام ماریا ساراپووا دوباره با خبری از سوی مدیر برنامه‌هایش به صدر اخبار رسید که طی آن اعلام شد؛ به دلیل نزدیک بودن سفر ماریا برای رسیدن به بازی‌های us open او از این تصمیم یعنی تغییر نام خانوادگی خود منصرف شده و در این دوره مسابقات با همان نام ساراپووا به میدان خواهد رفت.

فارغ از حضور یا عدم حضور ماریا ساراپووا در این دوره از مسابقات، تصمیم جدید ماریا تازه همگان را متوجه ریزبینی و ذکاوت مدیران رسانه‌ای و مالک شرکت شوگرپووا کرد ؛ آنها با این جریان‌سازی خبری به جای این‌که هزینه تبلیغات کارخانه را پرداخت کنند، با استفاده از شهرت مالک این کارخانه تمام جهان را با محصول جدید کارخانه شوگرپووا آشنا کردند و از شهرت ورزشی ماریا ساراپووا برای تبلیغ کارخانه خودش استفاده کردند، نه این‌که نام این ورزشکار زن در تبلیغات دیگران استفاده شود.

مدیر فروش کارخانه شوگرپووا در ادامه این اخبار، از افتتاح خط تولید جدید این کارخانه برای تولید زیورآلات در کنار شکلات و آبنبات خبر داد و به علاقه‌مندان شیرینی‌جات گفت: بزودی طرح‌های مختلفی از پاستیل شوگرپووا را از این کارخانه خواهید دید و هرآنچه به صورت شیرینی می خورید را به شکل زیورآلات طراحی می‌کنیم و به دنیای مد شما نیز عرضه خواهیم کرد.

این ابتکار می‌تواند به عنوان یکی از راهکارهای درآمدزایی در دنیای ورزشی ایران نیز باشد و بسیاری از ورزشکاران ما را وادار به سرمایه‌گذاری صنعتی برای خود کرده تا شهرت ورزشی آنها باعث اشتغالزایی در کشورمان بشود و صرفا نامشان این ورزشکاران وطنی روی محصولات داخلی و خارجی نباشد.

ماهابلاشوار (هندوستان)

 

به عقیده بسیاری از کارشناسان و فعالان عرصه گردشگری هم‌اکنون گردشگری روستایی یکی از پرمخاطب‌ترین شاخه‌های گردشگری سراسر جهان است و هر سال در بسیاری از کشورها، روستاهای زیادی میلون‌ها مسافر را پذیرایی می‌کنند.

کار مزرعه، حیوانات اهلی، پخت نان یا حتی هیزم شکستن، جزو برنامه‌های روزانه گردشگران در این‌گونه تورهاست و آرامش مزارع و روستاها مهم‌ترین جاذبه گردشگری روستاها پس از منابع طبیعی آنهاست، اما جالب‌ترین نکته درباره این روستاها، جشن برداشت محصول است که همواره به شلوغ‌ترین روزهای روستاهای گردشگرپذیر سراسر جهان تبدیل شده است.

یکی از این دهکده‌های مشهور جهانی که شهرت آن صرفا در شبه‌قاره هندوستان باقی نمانده، «ماهابلاشوار» معروف به دهکده توت‌فرنگی است )ماهابلاشوار یکی از مناطق توریستی سرزمین عجایب است که با شهر بمبئی تقریبا 300 کیلومتر فاصله داشته و در 120 کیلومتری جنوب غربی پونا یا همان شهر دانشجویان ایرانی)

 که هر سال در فصل گرما میزبان میلیون‌ها گردشگر از سراسر جهان شده است؛ هرچند این روستا برای سال‌ها به عنوان تفرجگاه نظامیان رده بالای انگلیسی در دوران اشغال هندوستان بوده و ظلم زیادی بر ساکنان منطقه شده است، اما کاخ‌ها و قلعه‌های قدیمی این شهر که قبلا سران انگلیسی ساکن آن بوده‌اند، هم‌اکنون با تغییر کاربری و البته حمایت دولت به عنوان جاذبه‌ای برای گردشگران منطقه است.

آب و هوای خنک، دریاچه و سرسبزی منطقه در کنار محصولات ارگانیک کشاورزی بخصوص توت‌فرنگی و شاه‌توت توانسته رونق گردشگری این دهکده کوچک را به گونه‌ای ترتیب دهد که ساکنان و روستاییان آن تقریبا از توان مالی بالایی بین مردم هندوستان برخوردار باشند.

سرمایه‌گذاری‌های خارجی و داخلی در بخش اقامت و تفرجگاهی این روستا صدها شغل را برای جوانان ماهابلاشوار به ارمغان‌ آورده تا علاوه بر تولید محصولات کشاورزی، در فصول بیکاری مشغول خدمات‌رسانی به گردشگران باشند. تورهای طبیعت گردی و مسابقات قایقرانی و ماهیگیری در کنار جشن برداشت محصول و جشن «دیوالی» از اصلی‌ترین جاذبه‌های ماهابلاشوار است.

حال آن‌که ایران با توجه به تنوع آب و هوای خود، هیچ فعالیتی در این زمینه نداشته و صرفا فستیوال‌ها و جشن برداشت محصول، تنها به ساکنان بومی منحصر شده است.

به عقیده دکتر رضا ارجمندی، مدرس دانشگاه، اگر قصد الگو برداری از این روستا در هندوستان را داشته باشیم طبیعت و روستاهای غربی کشور همانند منطقه ماهابلاشوار می‌توانند بهترین پتانسیل گردشگری این منطقه باشند. طبق آداب و رسوم منطقه‌ هر سال جشن برداشت محصول مثل جشن برداشت انگور در تاکستان‌های ارومیه یا برداشت گندم و دیگر محصولات می‌تواند میلیون‌ها گردشگر داخلی و خارجی را به منطقه روانه کند، حال آن‌که همین سنت مفرح هم به واسطه کم‌رونقی و اقتصاد مفلوج منطقه در حال فراموش شدن است.

شهرها و روستاهای اطراف سنندج از معروف‌ترین مزارع توت‌فرنگی ایران است که در صورت برنامه‌ریزی و مدیریت مناسب می‌تواند شهرت جهانی همانند دهکده ماهابلاشوار در سرزمین هفتاد و دو ملت داشته باشد و با ترویج گردشگری در منطقه، شاهد رونق صنایع و مزارع این روستاها باشیم و از مهاجرت روستاییان به شهرها جلوگیری کنیم.

دکتر ارجمندی درباره تنوع فرهنگی و طبیعت منطقه می‌گوید: این منطقه با توجه به طبیعت و آب و هوای خود به‌واقع می‌تواند قطب گردشگری ایران باشد و درآمد هنگفتی را به ساکنان خود هدیه دهد.

این کارشناس محیط‌زیست می‌افزاید: با رونق گردشگری روستایی در مناطق می‌توانیم تنوع محصولات کشاورزی آن را به گردشگران معرفی کنیم و پای صنایع تبدیلی را با توجه به نوع محصولات تولیدی به منطقه باز کنیم که به قول معروف، بازی برد بردی برای همه خواهد بود.

هیچ جای تردید نیست حضور مستمر گردشگران در مناطق روستایی باعث زنده نگه‌داشتن خرده‌فرهنگ‌ها و آداب و سنن مخصوص به منطقه تا سال‌های متمادی خواهد شد، اما اگر حضور گردشگران محدود شود و از رونق کسب و کار خبری نباشد، کم‌کم علاوه بر خالی شدن روستاها، خرده‌فرهنگ‌ها هم از یاد می‌روند و درواقع تمدن ایران‌زمین فراموش خواهد شد.

در ادامه این فعال محیط‌زیست می‌گوید: مهم‌ترین نکته در حضور گسترده و مستمر گردشگران در مناطق روستایی، اجبار مسئولان و البته فعالان خصوصی گردشگری برای حفظ محیط‌زیست اطرافشان جهت کسب درآمد از حضور گردشگران خواهد بود.

به اعتقاد وی، وقتی روستاییان سرسبزی و نظافت محیط روستای خود را عامل جذب گردشگران بدانند، هیچ جای تردید نیست که بدون درنگ در نگهداری و حتی ارتقای آن تلاش و کوشش می‌کنند.

به هر حال گردشگری روستایی هنوز در ایران اول راه توسعه خود قرار گرفته و با استانداردهای جهانی فاصله زیادی داشته و دارد که امید است بارویکرد دولت جدید جهت رونق گردشگری، شاهد رونق روستاها باشیم، چون این کار در قالب تعاونی‌های گردشگری روستایی کاملا قابل اجراست و دور از دسترس نخواهد بود.

تیتر : دریای خزر تشنه طرح های نوین گردشگری

روتیتر : حاشیه جنوبی خزر نیازمند توجه ویژه مسئولان

نویسنده: عماد عزتی

سوتیتر: طرح های نوین گردشگری در دریای خزر فقط حمایت قانونی دولت را می طلبد و نیازی به بودجه های دولتی ندارد

سواحل زیبا و آب و هوای جنگلی همواره برترین امتیازات در جذب گردشگران به اقصی نقاط جهان بوده اند و عامل اساسی در تعیین مقصد آنها به شمار می روند.

ایران به عنوان کشوری که حدود 2000 کیلومتر نوار ساحلی در شمال و جنوب کشور خود در اختیار دارد، از نظر طبیعی می تواند به عنوان اصلی ترین مقصد گردشگری منطقه با توجه به امکانات طبیعی خود باشد، اما بنابر صدها دلیل هنوز حتی نمی تواند پاسخگوی نیاز مسافران وطنی خود باشد، چه رسد به این که دنبال جذب گردشگران خارجی برای رونق کسب و کار ساحل نشینان باشد.

اگرچه فعالیت هایی در سواحل خلیج فارس صورت گرفته که آن هم جای بحث و بررسی بیشتری دارد، اما دریای خزر هنوز بکر باقی مانده و درواقع نتوانسته توجه سرمایه گذاران به جز در بخش ساخت و ساز ویلا و اقامتگاه را به خود جلب کند.

این منطقه گردشگرپذیر ایران اگرچه همواره مورد توجه گردشگران داخلی ایران و برخی از اعراب قرار گرفته، اما این توجه صرفا مسئولان را به ساخت مراکز اقامتی عمومی و خصوصی تشویق کرده است.

به گفته سیدحسن گیتی پسند، طراح طرح گردشگری خزر، این مناطق بسیار مناسب هنوز طرح های کلان گردشگری آب را به خود ندیده و تمام گردشگران وقتی به لب ساحل می رسند، درواقع همانجا متوقف می شوند حال آن که می توان تجمع این همه گردشگر که طبق آمارهای موجود هر هفته چند میلیون نفر هستند را به داخل آب هدایت کرد و رونق گردشگری را به آن مناطق هدیه داد.

این فعال گردشگری درباره توانمندی های خزر می گوید: هنوز سطح آب و عمق آب دریای خزر بخوبی در راستای توسعه گردشگری ایران و منطقه مورد استفاده قرار نگرفته است در حالی که با اجرای طرح های نوین گردشگری می توان این منطقه را متحول کرد.

کاپیتان سیدحسن گیتی پسند در این باره می افزاید: رستوران، ویلا، هتل و به طور کلی خدمات اقامتی به میزان کافی چه بسا بیش از نیاز منطقه موجود است، اما هنوز جاذبه های نوینی در این منطقه  نمی بینیم.  شهربازی های مدرن، قایق های تفریحی، مدرسه قواصی، هتل های شناور یا حتی شهرک های شناور در این مناطق می تواند به عنوان بهترین جاذبه های نوین در نظر گرفته شود.

گیتی پسند اضافه می کند: در پیک سفر ایران یا فصل تابستان و تعطیلات عید نوروز، شاهد کیلومترها ترافیک در جاده های مواصلاتی منطقه هستیم و بین شهرهای ساحلی هم برای تردد مشکل ایجاد می شود، حال آن که با بهره گیری از دریا و حمل و نقل دریایی علاوه بر هدایت ترافیک به داخل آب می توانیم از تمرکز گردشگران در شهرهایی مثل نور، محمودآباد یا چالوس و رامسر جلوگیری کنیم. با ایجاد جاذبه های نوین درواقع می توانیم سفرهای گردشگران داخلی و خارجی به منطقه را مدیریت کنیم تا استان های شمالی ایران هم شاهد رونق مناسب گردشگری باشند.

این فعال گردشگری در ادامه به موضوع ورود گردشگران خارجی بخصوص از حاشیه شمالی دریای خزر اشاره کرد و گفت: اگر خطوط دریایی بین ایران و کشورهای حاشیه خزر راه اندازی شود، سالانه چندین میلیون گردشگر از سواحل شمالی پذیرایی خواهیم کرد، چون در فصل زمستان شمال منطقه خزر هوای مساعدی ندارد، در صورتی که حاشیه جنوبی یعنی کشورمان می تواند با آب و هوای مناسب خود و البته امکانات استاندارد گردشگری ، میزبان گردشگران شمالی باشد.

کاپیتان گیتی پسند در انتها به نکته اصلی اشاره می کند و می گوید با بهره گیری از پتانسیل حمل و نقل دریایی درواقع چندین وزارتخانه از صرف هزینه های هنگفت برای خدمات رسانی رها خواهند شد و می توانند بودجه های مربوطه به سازمان و ارگان خود رابه امور خدماتی در دیگر نقاط ایران اختصاص دهند.

وی در این زمینه به وزارت کار و امور اجتماعی ، وزارت راه ، وزارت بهداشت ، بیمه مرکزی ، پلیس راه و از همه مهمتر شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی اشاره کرد و ادامه داد اگر بتوان از امکانات دریایی خوب بهره برد ترد جاده های ساحلی کاهش خواهند یافت و در نهایت تصادفات به حداقل خود خواهد رسید و در نهایت میزان مصرف سوخت در منطقه به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد که همه به نفع جامعه ایران و البته محیط زیست خزر خواهد بود.

گیتی پسند ، درباره جذب سرمایه برای اجرای طرح های نوین گردشگری می گوید: هم اکنون بسیاری از سرمایه گذاران داخلی ایران هستند که آماده سرمایه گذاری در کشور هستند اما متاسفانه هیچ ارگان یا مرجعی برای جذب و هدایت این سرمایه های سرگردان وجود ندارد و در نهایت این سرمایه ها به ویلاسازی ختم می شود اما خارجی ها هم دچار همین سردرگمی شده اند بسیاری از کشورها مثل سرمایه گذاران ترک، اسپانیایی، قزاقستانی و اندونزیایی هم اکنون در منطقه حاضر هستند اما در نهایت به ساخت هتل چند ستاره فکر کرده اند.

 این یعنی بی برنامه بودن مسئولان امر چون واقعا خزر فقط به هتل و اقامتگاه لوکس و چند ستاره نیازمند نیست بلکه هم اکنون دریای خزر تشنه طرح های نوین وسودآور گردشگری مثل ایجاد شهربازی های مدرن، باشگاههای هوانوردی ، شهرک های شناور است که می توان با مدیریت دقیق سرمایه لازم را به راحتی از بخش خصوصی و سرمایه گذاران خارجی جذب کرد.

طراح طرح ملی گردشگری دریایی خزر می گوید اینگونه طرح ها واقعا نیازمند بودجه های دولتی نیست و فقط نیازمند مساعدت و اطلاع رسانی ارگان های مربوطه است چون سرمایه و تخصص بخش خصوصی حاضر است اما اطلاعی از اینگونه طرح ها در اختیار آنها نیست تا سرمایه گذاری کنند و از سوی دیگر دولت فقط باید با تصویب قوانین لازم تضمینی برای سودآوری طرح باشد و نظارت کلان بر کار داشته باشد.

گیتی پسند درباره آلودگی محیط زیست در تالاب انزلی و بخصوص دریای خزر می گوید اگر مسئولان محیط زیست توجه داشته باشند هم اکنون اکثر شناورها و قایق های مورد استفاده ساکنان خزر از استانداردهای پایین آلایندگی برخوردار هستند و به قول معروف تاکسی برگشتی هستند در حالی که با اجرای طرح های نوین و ورودی اتوبوس های دریایی به منطقه این گونه آلودگی ها هم به حداقل خود خواهد رسید و با فراهم کردن شرایط مالی مناسب برای دارندگان شناورهای قدیمی می توان تمام ناوگان حمل ونقل سنتی محلی را مدرن کرد  که همین موضوع زمینه ساز اشتغال هزاران نفر از جوانان منطقه خواهد بود.

وی ابراز امیدواری کرد دولت یازدهم با توجه به این امتیازات مساعدت لازم با طرح های نوین گردشگری دریایی بخصوص طرح ملی گردشگری دریایی خزر را انجام دهد تا به زودی همگان شاهد امتیازات ویژه آن باشند . به عقیده وی ساخت وساز برای منطقه نه تنها مفید نیست و ایجاد اشتغال نمی کند بلکه باعث از بین رفتن جنگل ها ومراتع منطقه و تخریب محیط زیست خزر می شود در حالی که با استفاده از امتیاز آب می توان هم اشتغالزایی قابل ملاحظه ای به صورت دایم برای جوانان ممنطقه فراهم کرد و هم می توان جلوی تخریب محیط زیست منطقه را گرفت تا هر ساله شاهد ورود گردشگران داخلی و خارجی به حاشیه جنوبی خزر و در نهایت رونق اقتصادی مردم ساحل نشین خزر باشیم.

سفر با دوچرخه دور دنیا

وقتی صحبت از طبیعت و دهکده‌های کوهستانی می‌شود، ناخودآگاه یاد نام کشور سرسبز سوئیس خواهیم افتاد؛ کشوری که شنیدن نامش اکثر ما را به یاد کارتون بسیار معروف بچه‌های آلپ می‌اندازد. اگرچه این بار قصد نداریم از زیبایی‌های این کشور سرسبز در قاره اروپا سخن بگوییم، اما می‌خواهیم پای صحبت‌های دو گردشگر از این دیار که با دوچرخه به ایران آمده‌اند، بنشینیم. آقای اوریش و همسرش تورخر زوجی هستند که با دوچرخه از ایران عبور کردند.

 

اوریش و تورخر یک سال برای این سفر خود در نظر گرفته‌اند و سفرشان را از بهار سال 2013 آغاز کرده اند تا از کشور خود به هندوستان بروند. اوریش چهل ساله و مهندس معمار است و همسر چهل و دو ساله او هم مدیر فروش در صنعت غذایی فعالیت می کند. اوریش 9 سال پیش هم به ایران سفر کرده و هم‌اکنون برای بازیابی خاطرات شیرینی گذشته این بار با دوچرخه به ایران آمد تا علاوه بر مرور خاطرات گذشته به سوی کشور 72 ملت رکاب بزند.

 

از آنها به عنوان اولین سوال پرسیدم که کدام شهرهای ایران را تاکنون دیده‌اند؟

 

ماکو،‌ تبریز، کندوان، زنجان، تهران، قم، کاشان، اصفهان، شیراز و بندرعباس.

 

از کدام کشورها عبور کردید تا به ایران برسید؟

 

ترکیه، رومانی، بلغارستان، صربستان، مجارستان، اتریش و آلمان به سمت ایران حرکت کردیم.

 

بهترین شهرهایی که در ایران دیدید، کدام بود؟

 

تبریز و اصفهان. تبریز به این خاطر که مردمان بسیار خونگرمی داشت و اصفهان هم چون صدها اثر و شاهکار معماری در آن وجود دارد.

 

بهترین خاطره شما از اصفهان کدام بود؟

 

اول این‌که دیدن سازه سی و سه پل، میدان امام و بازار در این شهر و پس از آن اقامت در هتل عباسی بود. این هتل به عقیده من شاهکار معماری است.

 

آیا می‌توانید شهرهای ایران را با کشور خودتان مقایسه کنید؟

 

درواقع این امر امکان‌پذیر نیست، چون کشور من نسبت به ایران بسیار کوچک است و تنها حدود هشت میلیون جمعیت دارد، اما ایران کشوری پهناور است و حدود 70 میلیون جمعیت دارد. به عقیده من، هیچ وجه اشتراکی بین شهرهای این دو کشور نیست، البته فکر کنم تنها شمال ایران آن هم به دلیل آب و هوایش قابل تصور باشد.

 

چطور شد که ایران را مقصد خود انتخاب کردید؟

 

اول این‌که ایران جزو مسیر سفر ما بود و با توجه به برنامه سفرمان باید از این کشور عبور می‌کردیم، اما همان‌طور که قبلا گفتم من برای دومین بار است که وارد خاک ایران می‌شوم. به طور کلی این کشور بسیار دوست‌داشتنی است و همیشه علاقه دارم در این کشور سفر کنم.

 

آیا علاقه‌ای به سرمایه‌گذاری در ایران دارید؟

 

هم بله و هم خیر. بله برای این‌که باخبر شدم سود سپرده‌های بانکی در ایران بسیار بالاتر از کشور من است، به عنوان مثال حدود 25 درصد ولی در سوئیس کمتر از ده درصد است، اما خیر به این دلیل که فکر کنم سیستم بانکی ایران دچار مشکلات بین‌المللی شده و این ریسک بزرگی برای من است، اما درباره سرمایه‌گذاری تجاری فکری ندارم.

 

کدام شهر سوئیس را برای گردشگران ایرانی توجیه می‌کنید؟

 

کشور من یکی از زیباترین کشورهای جهان است و هرساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جلب می‌کند. بنابراین ما مکان‌های زیادی در این زمیه داریم؛ سواحل و کوهستان، اما پیشنهاد من شهر بازل است و همه گردشگران را به زیبایی‌های طبیعی این شهر دعوت می‌کنم.

 

مهم‌ترین مشکلی که در ایران داشتید، چه بوده است؟

 

اصلی‌ترین معضل نه برای ما بلکه برای همه گردشگران خارجی در ایران، ناتوانی در دسترسی به سیستم الکترونیک بانکی است؛ به همین خاطر مجبور هستیم مقدار زیادی پول نقد همراه داشته باشیم که این موضوع برای امثال ما که با دوچرخه یا موتور سفر می‌کنند، بسیار ناخوشایند است، امیدوارم مشکلات برطرف شود.

 

توصیه شما به مسئولان گردشگری ایران به عنوان گردشگر خارجی چیست؟

 

اولین توصیه من مربوط به گردشگرانی است که مثل ما با دوچرخه سفر می‌کنند. ایران کشوری با ترافیک بالاست که این موضوع برای ما زیاد قابل قبول نیست و بعد از آن از پلیس می‌خواهم که شرایط گردشگران با دوچرخه را مساعدتر کنند و از ما طبق قانون حمایت کنند. البته من از رانندگان ایرانی تقاضا می‌کنم به فکر دوچرخه‌سوارها هم باشند، اما دومین و اصلی‌ترین توصیه من به مسئولان ایرانی این است که برای ایران و جاذبه‌هایش بیشتر تبلیغ کنند. ایران نیازمند تبلیغ جاذبه‌هایش خارج از مرزهایش است. این تبلیغات می‌تواند امنیت ایران را به همه علاقه‌مندان و گردشگران جهان بیان کند. به عقیده من، ایران ایمن‌ترین کشور خاورمیانه برای گردشگران است، اما متاسفانه به دلیل نبودن تبلیغات هدفمند در این زمینه یعنی گردشگری ناشناخته باقیمانده است.

 

آیا علاقه دارید دوباره به ایران سفر کنید؟

 

من خاطرات سفرم را در دنیای مجازی منتشر می‌کنم و علاقه‌مندم دوباره همراه خانواده و دوستانم به ایران سفر کنم.

 

ایرانیان بسیار مهمانواز هستند و کشوری تاریخی است که ما علاقه‌مندیم دوباره این سفر را تجربه کنیم.

 

نظر شما درباره غذاهای ایرانی چیست؟

 

من و همسرم به غذاهای ایرانی علاقه‌مند شدیم. واقعا لذیذ هستند و هر بار که از این غذاها سفارش می‌دهیم، تازه متوجه مزه‌ای تازه در آن می‌شویم. وقتی بشقاب غذا را مقابل خود می‌بینیم، مثل یک اثر هنری است؛ این واقعا لذ‌ت‌بخش است.

 

کدام غذاهای ایرانی را دوست دارید؟

 

آبگوشت، فسنجان، نان‌های ایرانی و شیرینی‌ها، نان بربری بهترین تجربه ماست. شیرینی‌های ایرانی بسیار لذید هستند و البته بسیار ارزان.

 

نظر شما درباره میوه‌های ایران چیست؟

 

میوه‌های ایران خوشمزه، تازه و سالم هستند. بسیاری از میوه‌ها در این کشور مختص شماست که ما تجربه دیگری از آنها نداشته‌ایم؛ انار، گوجه‌سبز، انواع طالبی و هندوانه و از همه خوشمزه‌تر خربزه.

 

نظر شما درباره هتل محل اقامتتان چیست؟

 

این هتل بهترین گزینه ما بود، چه از نظر قیمت و چه خدمات. اگر اهل ماجراجویی و گردشگری باشید و به کتابچه‌های راهنما یا نوشته‌های گردشگران دیگر درباره ایران توجه کنید، حتما نام هتل فیروزه را خواهید دید. این هتل اگرچه زیاد مجلل نیست، اما سابقه خوبی در میان گردشگران خارجی که از ایران دیدن کرده‌اند، دارد.

جام دیپلمات‌ها در مجموعه ورزشی انقلاب

جام «دیپلمات ها» طلایی ترین فرصت وزارت امور خارجه ایران

رویارویی دیپلماسی در زمین گلف

سوتیتر: امنیت و آرامش زمین گلف توصیفی دقیق از سیاست خارجی ایران است

 همیشه وقتی صحبت از ورزش گلف به میان می آید به یاد قشر ثروتمند جامعه در دهکده جهانی هستیم و این ورزش را زیاد خودمانی نمی دانیم . اگرچه تامین هزینه های لذت بردن از این ورزش برای همگان میسر نیست اما یکی از امتیازات این ورزش توجه بیش از حد رسانه ها سراسر جهان به این ورزش است .

جام رولکس یا دیگر جام های بسیار معتبر جهان همواره مورد توجه سیاستمداران ، تجار ، ورزشکاران و حتی اهالی هنر بوده است و اخبار بسیاری در این زمینه از سراسر جهان به گوش می رسد.  اهمیت برگزاری این مسابقات در جهان آنچنان است که بسیاری از شرکت های تجاری معروف همانند ساعت رولکس حاضر به سرمایه گذاری در برگزاری این رقابت هاهستند و بسیاری دیگر هم در نوبت انتظار قرار گرفته اند .

شاید به خاطر بیاوریم لوکیشن اصلی برخی از فیلم های سینمایی  در زمین های گلف گوشه و کنار جهان فیلمبرداری می شود و به عنوان محل قرار ملاقات های بسیار مهم بین سیاستمداران و تجار انتخاب می شود . آرامش این بازی و دور بودن آن از هرگونه هیجان باعث این انتخاب شده و می شود .

محیط آرام ، سرسبز با لوکشین های بسیار دلچسب همواره صحبت از صلح و آرامش و دوستی بین بازیکنان و حتی ملل مختلف دارد . هرچند کشورمان در این ورزش ناشناخته است و یکی دو ورزشگاهی که در این زمینه فعالیت می کنند در سطح بین المللی بسیار گمنام هستند اما فرصتی بسیار مناسب در این زمینه به دست آمده که می توان از آن به خوبی استفاده کرد.

فرصتی که با توجه به رویکار آمدن دولت تدبیر و امید و پیش رو بودن مرحله بعدی مذاکرات گروه 1+5 با ایران باید به خوبی از آن استفاده کنیم. شاید از خود بپرسید که ورزش گلف با اینهمه فاصله از زندگی روزمره بسیاری از ما چه کمکی به ایران در این شرایط می تواند بکند؟ که پاسخ شما در سخنان رییس فدراسیون گلف است.

 رییس فدراسیون گلف از برگزاری رقابت‌های گلف با حضور سفرا، نمایندگان و وابستگان تجاری و بازرگانی برخی از کشورهای خارجی در نیمه دوم مهر ماه در تهران خبر داد.

کیکاووس سعیدی ، از دیدار مسئولان فدراسیون گلف با بهمن حسین پور مدیر کل تشریفات وزارت امور خارجه در جهت فراهم آوردن مقدمات لازم و دعوت از سفیران کشورهای خارجی برای حضور در رقابت‌های گلف تحت عنوان جام دیپلمات‌ها خبر داد.

وی ادامه داد: این جام قرار است در نیمه دوم مهر ماه در تهران و با حضور سفرا، نمایندگان و وابستگان تجاری و بازرگانی برخی از کشورهای خارجی در ایران برگزار شود و می‌تواند به لحاظ ارتقا روابط سیاسی و تبادل اطلاعات فنی و تخصصی در زمینه گلف با کشورهای دیگر حائز اهمیت باشد.

وی خاطر نشان کرد: دور گذشته این جام دو سال پیش با حضور بیست و هشت نفر از پانزده کشور در تهران برگزار شد و با توجه به این که مدیر کل تشریفات وزارت امور خارجه ، عضو هیات رییسه فدراسیون گلف است و خود از گلف بازان قدیمی محسوب می‌شوند، پیش‌بینی ما این است که تعداد بیشتری از کشورهای خارجی نسبت به دوره‌های قبل در این دوره شرکت کنند.

امتیازات این جام برای ایران چیست؟

در این باره می توان به دو نکته بسیار مهم کنونی برای کشورمان اشاره کرد اول اینکه در حوزه دیپلماسی می توان به جهان این پیغام را رساند که آرامش زمین بازی گلف در جامعه ایران نیز حکمفرماست و بطور کلی ایران به دنبال آرامش منطقه ای و جهان است و از سوی دیگر با انتشار اخبار مربوط به برگزاری این جام می توان این پیام را به علاقمندان گلف سراسر جهان و البته گردشگران رساند که برخلاف تبلیغات بسیار گسترده علیه ایران ، این سرزمین باستانی به عنوان ایمن ترین کشور منطقه خاورمیانه هم اکنون درهایش را به روی گردشگران باز کرده و آنها را به بازدید از جاذبه هایش در امنیت و آرامش دعوت می کند.

اما اگر بخواهیم واقعا از این فرصت ایجاد شده در طلایی ترین زمان خود استفاده کنیم باید از قدرت رسانه ها به خوبی استفاده کنیم و حتی با دعوت کردن برخی از رسانه های خارجی برای پوشش خبری این جام جهت رسیدن به اهداف مورد نظرمان برنامه ریزی کنیم. هرچند فرصت تجاری این جام را نباید هرگز از دست داد وبا استفاده از اعتبار برخی محصولات ایرانی بخصوص در زمینه صنایع دستی رونق دو چندانی به اقتصاد کشورمان هدیه دهیم.

امن‌ترین جا هنگام زلزله

شاید از دوران کودکی و آموزه‌های مقابله با زلزله به خاطر داشته باشید که به شما توصیه شده هنگام زلزله زیر میز ناهارخوری یا تخت و امثال این موارد پناه بگیرید اما تحقیقات جدید مشخص کرده بیشترین آمار کشته‌شدگان در همین مناطق بوده‌اند. براساس تحقیقات جدید ایمن‌ترین نقطه هنگام وقوع زلزله مثلث حیات است. جایی که می‌تواند تا بیش 90 درصد جان شما را حفظ و مانع از کشته شدن شما باشد. تصاویر زیر دقیقا نمایان‌گر واقعیت مثلث حیات هستند که می‌تواند در صورت وقوع زلزله از آن استفاده کنید. به عنوان مثال اگر روی تختخواب دراز کشیده‌اید و زلزله بوقع پیوست با خونسردی کامل فقط کافی است کنار تخت روی زمین دراز کشیده و سر خودتان را از برخورد اشیاء محافظت نمایید. بخاطر داشته باشید ارتفاع وسیله‌ای که کنار آن مثلث حیات را متصور می‌شود هرچه بیشتر باشد می‌توانید فضای بیشتری داشته باشید اما لازم است مراقب مقاومت آن در برابر وزن باشید. 










دولت فقط حمایت قانونی داشته باشد؛ بودجه یا وام نمی خواهیم

گفتگوی اختصاصی کسب و کار با رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی  و جهانگردی ایران

صنعت گردشگری هم اکنون به عنوان یکی از پولسازترین و پررونق ترین صنایع جهان از جایگاه ویژه ای نزد سرمایه گذاران و البته دولتمردان برخوردار است. بسیاری از دولت ها برای به دست آوردن سهم بیشتری از درآمد این صنعت در دهکده جهانی تلاش های فراوانی انجام داده اند و سعی دارند با استفاده از راهکارهای نوین از این درآمد، سهم بیشتری را به داخل مرزهایشان انتقال دهند.

ایران هم که از چندی پیش با شعار جایگزینی دلارهای گردشگری با دلارهای نفتی به جمع این دولتها پیوسته همواره فراز و نشیب هایی را در این راه تجربه کرده است. انتقادها و حمایت های گوناگونی از سوی صنوف مختلف و درگیر در گردشگری نسبت به سیاست های دولت در این زمینه همواره خبرساز شده و نیز باعث تحولاتی هم  در این زمینه بوده است.

به عقیده کارشناسان گردشگری، یکی از اصلی ترین صنوفی که در صنعت گردشگری می توان از آن به عنوان نوک پیکان صادرات نامرئی یاد کرد، انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران است که هرگونه تصمیم گیری دولت در زمینه گردشگری، تاثیری مستقیم و غیرقابل انکاری در موفقیت یا عدم موفقیت این صنف خواهد داشت.

این کارشناسان اهمیت توجه به دفاتر خدمات مسافرتی و جهانگردی را از سوی دولت به قدری جدی می دانند که عنوان می کنند اگر دولت و مدیران دولتی هرگونه تصمیم غیراصولی و اشتباهی در این زمینه بگیرند، بدنه اصلی جذب گردشگر را هدف قرار داده اند و باعث رکود در صادرات نامرئی ایران خواهند شد.

در این زمینه رئیس این انجمن، محمدحسن کرمانی عنوان می کند: اگر واقعا دولت قصد ارزآوری از صنعت گردشگری به داخل کشور دارد، باید کل صنعت گردشگری را به دست خصوصی ها واگذار کند و فقط نظارت و حمایت قانونی بر آن داشته باشد.

به عقیده این کارشناس و فعال عرصه گردشگری، صنعت گردشگری ما هم اکنون زیان بی تدبیری های گذشته را می دهد و ابراز امیدواری می کند که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و از همه مهمتر تصدی نجفی به ریاست سازمان میراث فرهنگی، این سازمان به عنوان اصلی ترین ارگان درگیر در صنعت گردشگری با تدابیر موثر و عقلانی جامعه گردشگری ایران را به سمت رونق هدایت کند.

کرمانی در زمینه خصوصی بودن این صنعت می افزاید: هیچ جای دنیا گردشگری به دولت وابسته نیست، مگر در زمینه قوانین. به عقیده من وقتی سخن از جایگزینی صنعت گردشگری به جای صنعت نفت در ایران می کنیم، یعنی به درآمد آن اطمینان داریم، پس تنها مانع موجود برای این اتفاق حضور غیراصولی دولتی هاست که همواره مانع بزرگی برای استقلال این صنعت پولساز ایران بوده است. دولت اگر واقعا قصد ایجاد رونق در این صنعت را دارد، فقط در جهت تسهیل فعالیت این صنف قدم بردارد و با وضع قوانین علمی و اصولی دست اندرکاران صادرات نامرئی را حمایت کند پس هیچ نیازی به بودجه های دولتی در این صنف نیست، چون وقتی دولت بودجه می دهد انتظار مدیریت هم دارد.

رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی ایران درباره زیرساخت های موجود در صنعت گردشگری ایران بخصوص حمل و نقل هوایی می گوید: قبل از این که به زیرساخت ها اشاره کنم، علاقه مندم بگویم اگر دولت واقعا قصد حمایت از صنعت گردشگری ایران را دارد، به شرکت هواپیمایی ایران ایر به عنوان نمادی از توانمندی صنعت گردشگری ایران که روزی یکه تاز منطقه بوده، توجه ویژه داشته باشد و با مدیریتی منطقی، از کوچک شدن آن جلوگیری کند.

وی در این زمینه می افزاید: اگرچه تحریم ها باعث برخی مشکلات در توسعه ناوگان ایرلاین ملی ایران شده، اما من فکر می کنم سوءمدیریت ضربه کاری تری به بدنه پیشتازان توسعه گردشگری ما زده است.  اما درباره زیرساخت های گردشگری کشورمان باید بگویم به هر حال اگر در حد عالی نیست، امکانات مناسبی در اختیار داریم که می توان با ایجاد شرایط حضور گردشگران آن را به نقطه ایده آل رساند.

به عقیده کرمانی تقاضا باعث عرضه مناسب خواهد شد به این صورت که وقتی گردشگران خارجی تقاضای خدماتی را از گردشگری ایران داشته باشند فعالان نیز باید با توجه به قوانین وعرف جامعه آن را فراهم کنند بنابراین این اتفاق زمینه برندسازی را برای کشورمان مهیا کرده و باعث رشد و رونق زیرساخت های گردشگری ایران نیز می شود.

به گفته این فعال خصوصی در صنعت گردشگری ، تصمیمات لحظه ای و غیرکارشناسانه برای تامین مراکز اقامتی در برخی نقاط ، بدون توجه به ظرفیت جذب مسافر یا پرداخت وام های غیراصولی به طرح هایی که هم اکنون پس از چند سال هنوز در اولین مراحل خود هستند، دلیل اصلی عقبماندگی زیرساخت های گردشگری ایران بوده است.

وی درباره مدیریت جدید سازمان میراث فرهنگی به عنوان متولی توسعه گردشگری ایران می گوید: با توجه به شناختی که از آقای نجفی دارم، ایشان یقینا مدیریت عقلانی را به جامعه و صنعت گردشگری ایران باز می گردانند که این موضوع برگ او در هدایت این سازمان است.

هیچ جای تردید نیست که ریاست محترم سازمان میراث فرهنگی در حال حاضر باید بیش از پیش تلاش کند تا آثار و معضلات ناشی از مدیریت قبلی را سامان دهی کند، اما اگر ایشان به سمت بخش خصوصی توجه بیشتری نسبت به مدیریت گذشته داشته باشند، و تجربه این بخش به خوبی استفاده کنند این معضلات ریشه ای برطرف خواهند شد.

کرمانی در این زمینه می افزاید: منظور من خصوصی سازی ماههای پایانی دولت دهم نیست؛ بلکه امیدوارم شرایط حضور معقول بخش خصوصی در این صنعت که در سراسر جهان از اساس بر مبنای توان بخش خصوصی بنا شده، مهیا شود که با توجه به تصمیمات ریاست سازمان آقای نجفی فکر می کنم این امید محقق خواهد شد.

وی درباره انتخاب معاونت گردشگری سازمان نیز اظهارنظر می کند و می گوید: بنده با توجه به تجربه خودم در این زمینه امیدوارم شاهد حاکمیت عقل و منطق بر این معاونت باشیم، اما اصلی ترین موضوع این است که طبق تجارب سه دهه گذشته من در این صنعت معاونت گردشگری سازمان میراث فرهنگی نباید حقوق بگیر دولت باشد، چون دوباره به خانه اول خواهیم رسید.

این فعال خصوصی گردشگری درباره انتخاب معاون گردشگری سازمان میراث فرهنگی می افزاید: این معاونت باید در حال حاضر یا از گروه دیپلمات های وزارت خارجه انتخاب شوند یا از بخش خصوصی، در غیر این صورت امیدی به آینده گردشگری نیست. اگر انتخاب آقای نجفی از گروه اول باشد، با قدرت و حاکمیت دیپلمات ها می توان انتظار مدیریت دقیق این معاونت را داشت، اما اگر از گروه دوم یعنی بخش خصوصی فردی مناسب و دلسوز انتخاب شود، جای تردید نیست که پله های ترقی بسرعت طی خواهد شد، چون این شخص منافع صنف خود را در رونق گردشگری می بیند و با توجه به قوانین معقول دولتی در جهت آن گام برمی دارد و تصمیم گیری می کند.

کرمانی در این زمینه می گوید: به عقیده من، اگر معاون جدید گردشگری از بخش خصوصی انتخاب شود، چون برآمده از جامعه خصوصی گردشگری ایران است و با تمام معضلات و گرفتاری های این صنف به عنوان اصلی ترین عامل رونق گردشگری آشناست، می تواند با راهکارهای علمی و عملی باعث رونق اقتصادی گردشگری کشور شود و از ادامه سیاست های غلط گذشته جلوگیری خواهد کرد.

به هر حال همه می دانند این صنعت یعنی بخش خصوصی، بنابراین تا زمانی که بخش خصوصی با حمایت قانونی دولت در راس امور نباشد و چشم به حقوق دولتی یا بودجه های دولتی داشته باشد، وضع همین است که می بینیم؛ رکورد و سیاست های غلط حاصل آن خواهد بود.

بررسی جایگاه بانوان در صنعت گردشگری ایران و جهان

گردشگری درها را به روی زنان می گشاید

نویسنده: شیدا رمزی

همه از نقش موثر بانوان در توسعه اقتصادی کشورها باخبریم و حضور گسترده این گروه از جامعه را هم اکنون در جامعه اقتصادی کشورمان نیز درک کرده ایم و شاهد فعالیت اقتصادی بانوان دوشادوش مردها هستم. اما صنعت گردشگری که به عنوان یکی از صنایع درآمدزای دهکده جهانی هم اکنون مورد توجه دولتمردان اقصی نقاط جهان قرار گرفته، در کشورمان نسبت به اهمیت حضور بانوان در این صنعت هنوز فعالیت مناسبی انجام نداده و به نوعی به آن بی تفاوت بوده است.حال آن که طبق آمار رسمی سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) بین 60 تا 75 درصد از کل فعالان عرصه گردشگری جهان را بانوان تشکیل می دهند.

 این ارقام باعث شد تا حضور گسترده زنان در صنعت رو به رشد گردشگری بین المللی آنچنان مشهود و لازم به نظر رسد که سازمان جهانی گردشگری، روز جهانی گردشگری سال 2007 میلادی را بر این مبنا نامگذاری کرد و گفت « گردشگری درها را به روی زنان می گشاید».

به هر حال صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی به حضور این گروه آنچنان واسبته شد که در سال 2010 میلادی باز هم سازمان جهانی گردشگری آماری در زمینه حضور زنان شاغل در این زمینه منتشر کرد و اطلاعات منتشر شده بسیاری را شگفت زده کرد و تاکیدی دوباره به حضور پررنگ بانوان در این زمینه بود.

براساس این آمار که بیشتر کشورهای در حال توسعه جهان را مورد بررسی قرار داده بود، بانوان در مبحث مدیریتی بسیار تواناتر از مردان عمل کرده و در مبحث حقوق و دستمزد تقریبا بین 15 تا 20 درصد ارزان تر از مردان کار می کردند، اما مهم ترین و جالب ترین آمار مربوط به دو برابر بودن کارآفرینان زن در این صنعت بود و جالب تر این که یک پنجم وزیران و مسئولان رده بالای گردشگری در منطقه مورد بررسی را بانوان تشکیل می دادند.

گردشگری و زنان در ایران

رقیه حاتمی پور، مدیر یکی از آژانس های مسافرتی تهران درباره حضور زنان در عرصه گردشگری می گوید: طی سال های اخیر شاخه های مرتبط با صنعت گردشگری رشد خوبی داشته که با توجه به مشارکت بالای بانوان در عرصه های مختلف اقتصادی، در این صنعت هم شاهد حضور بانوان در جایگاه خوبی بوده ایم.

وی در این زمینه می افزاید: با توجه به آمار بالای فارغ التحصیلان زن در رشته های مختلف مربوط به گردشگری هم اکنون شاهد حضور گسترده زنان در رده های مختلف آژانس داری هستیم که این امر از اهمیت حضور بانوان سخن می گوید.

این فعال عرصه گردشگری درباره حضور کمرنگ تورگردانان زن در صنعت گردشگری توضیح می دهد: مسئولیت بانوان در کانون خانواده مانع از دوری بلند مدت آنها از کانون گرم خانواده می شود، بنابراین این توضیح مناسبی برای گمرنگ بودن حضور بانوان به عنوان تورلیدر در جامعه گردشگری ایران است، اما به عقیده وی این موضوع هم در حال تغییر است، چون دختران فارغ التحصیل در رشته های مختلف گردشگری بسیار بیشتر از پسران هستند، بنابرای پس از فارغ التحصیلی آنها و تا زمان ازدواج و تشکیل خانواده این گروه حضور بیشتری در جامعه تورگردانان خواهند داشت.

وی به آمار فارغ التحصیلان رشته مدیریت جهانگردی در سال 1389 اشاره می کند که در این سال تعداد 125 فارغ التحصیل زن در مقابل 50 فارغ التحصیل مرد داشته ایم و ادامه می دهد که کمرنگ بودن حضور زنان در جامعه تورگردان و حتی سطوح دیگر صنعت گردشگری در حال از بین رفتن است و به زودی حتی شاهد حضور گسترده تری از بانون در صنعت گردشگری نسبت به آقایان خواهیم بود.

حاتمی پور می افزاید: با توجه به روحیه ذاتی بانوان و مدیریت دقیق تر آنها، جای تردید نیست که این گروه نسبت به مردان در این حرفه و صنعت موفق تر خواهند بود و گردشگری می تواند روی نیروی انسانی بانوان برای پیشرفت حساب باز کند.

از سوی دیگر یکی از مدیران ارشد انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی ایران می گوید: تنها 10 درصد از آژانس های مسافرتی کشور دارای مدیر زن هستند که این نسبت در بین مدیران فنی دفاتر خدمات مسافرتی عکس بوده و 80 درصد مدیران فنی دفاتر خدمات مسافرتی را زنان تشکیل می دهند.

این در حالی است که سازمان میراث فرهنگی در دولت دهم شاهد حضور گسترده بانوان در سطوح مختلف این سازمان دولتی بوده که بیانگر توانایی بانوان در رونق صنعت گردشگری است و جایگاه آنها را در این صنعت مشخص می کند.

وی درباره حضور بانوان در صنعت گردشگری ادامه می دهد و می افزاید اما اگر از پست های مدیریتی در گردشگری بگذریم، هم اکنون تعداد گردشگران زن در کشورمان بنا به دلایل متعددی معدود بوده و هنوز در جایگاه مناسب خود نرسیده است، این در حالی است که بسیاری از کشورها با توجه به تعداد بالای زنان گردشگر در دهکده جهانی سعی کرده اند حتی شرایط بسیار اختصاصی برای بانوان فراهم نمایند تا از درآمد حضور این گرود داخل مرزهایشان نیز بهرمند شوند.

به عنوان مثال می توان به فعالیت های کشور ترکیه و حتی تایلند برای ایجاد امکانات مناسب بانوان با توجه به قوانین و اعتقادات دینی آنها سخن گفت و به فعالیت های دولت ایران جهت رونق حضور گردشگران در کشورمان اشاره کرد.در این زمینه  می توان به احداث جزیره بانوان در دریاچه ارومیه اشاره کرد و از انتخاب شهر تبریز به عنوان پایلوت گردشگری زنان مسلمان جهان نام برد.

به هر حال با نزدیک شدن سالروز جهانی گردشگری امید داریم امسال شاهد رشد و رونق حضور گردشگران داخلی و خارجی زن در کشورمان با مهیا شدن زیرساخت ها و قوانین مربوط باشیم.

توسعه گردشگری؛ اشتغال زنان روستایی

اهمیت و نیز توسعه روستاها در کشورمان هم اکنون بر هیچ کس پوشیده نیست و بسیاری از مسئولان از نقش پررنگ صنعت گردشگری در اشتغالزایی در روستاها با توجه به رونق گردشگری روستایی سخن می گویند و از آنجا که رونق گردشگری مساوی با رونق اقتصادی منطقه است و تولید صنایع دستی در این مناطق به عهده بانوان است، می توان تصور کرد با حضور گسترده گردشگران در مناطق روستایی رونق مناسبی در تقاضای صنایع دستی حاصل شود و در نهایت زمینه ساز اشتغال گسترده بانوان روستایی باشد که در نهایت شاهد رشد و ارتقای کیفیت و سطح زندگی این بانوان خواهیم بود.

اتوبوس‌های دریایی در خزر

ایده ای که همه را برنده می کند

کشته ها نصف، بیکاری کم، گردشگری رونق می گیرد

 

نویسنده: کاپیتان سید حسن گیتی پسند/ طراح طرح ملی گردشگری دریای خزر

تکرار، اهمیت موضوع را همواره کم می کرده است. این ویژگی آنقدر مخرب هست که برای ترمیمش شاید نسلها باید تغییر کنند. اگر یک روز از خواب بلند شوید و طبق عادت معلوم جلوی کیوسک روزنامه تیترها را ببینید و بفهمید که همان شبی که شما در خواب بودید 200 هزار نفر آنسوی جهان به واسطه انفجار بمبی مثلا، جان خود را از دست دادند اتفاق مهمی است. اما اگر به مدت یک ماه این اتفاق هر روز برای شما بیفتد دیگر مرگ 200 هزار نفر در روز سی ام برای شما اهمیتی ندارد. بماند اینکه دولتی 8 سال وعده نفت بر سر سفره ها داد و نه تنها نفتی نیاورد  بلکه نانی را برد. نان بردنش هیچ، وعده هایی که داد و نکرد اثر بدتری گذاشت، چرا که حالا هرکسی وعده ای دهد همقطار با آن دولت می شود و وعده اش اهمیتی نمیابد. شعار همیشه لازم بوده است، شعار ویترین ایده هایی است که قرار است اجرا شود، باید ویترینی باشد تا مردمی دلبسته به آن شوند. تا امتی باور کنند که در پی این شعار ، شعوری وجود دارد.

حالا در این شرایط هرچه شعار پروارتر باشد، بیشتر در مظان این اتهام قرار می­گیرد که سنگ بزرگ علامت نزدن است. اما دلخوشی این ایده­ها به تدبیری است که در شعار دولت جدید خوش نشسته است. تدبیری که قرار است بی­هیچ ملاحظه­ای نه تنها تهدیدها را فرصت کند، بلکه از فرصت­های موجود نهایت بهره را برد.

یک: میزان بی­کاری تنها در استان مازندران به گواه گفته نماینده این استان در مجلس شورای اسلامی 12 درصد است. این رقم در استان­های همسایه مثل گیلان هم چندان بهتر نیست. حالا با اجرای ایده­ای کاربردی در این بوم، حدود 17 هزار فرصت شغلی ایجاد می­شود. چرا باید این ایده پشت سدها و موانع اداری و عدم حمایت سازمانی در حد یک ایده باقی بماند؟ ایجاد این تعداد فرصت شغلی در این فضا نه تنها می­تواند از بسیاری از آسیب­های اجتماعی بکاهد، بلکه به تزریق نشاط و امید در این منطقه اضافه کند. حالا ایجاد این تعداد فرصت شغلی در فاصله ای یکساله شعار است!؟ شعار است اما ضمانت اجرایی دارد. این تنها یک بخش از این ایده ملی است.

دو: تعداد کشته های جاده ای در ایران آنقدر به شهرت رسیده است که شاید خارج نشینان دیگر به داریوش و کوروش و جاذبه های مهم گردشگری ایران را نشناسند اما می دانند در این سرزمین کشته های جاده ای از جنگ هشت ساله بیشتر بوده است، هر بار تصمیماتی گرفته می شود و هر بار ناکام از این میزان کشته ها. اگر طرحی وجود داشته باشد که حداقل از این میزان کشته در سه استان شمالی کشور ( که بیشترین تردد در سال را به خود می بیند) در حد 50 درصد بکاهد آیا برای مسئولان ( حداقل این استان ها) چشمگیر نیست؟ اینکه کشته های جاده ای این سه استان نصف شود تنها شعار است!؟ شعار است اما ضمانت اجرایی دارد. این تنها یک بخش از این ایده ملی است.

سه: در این شرایط عجیب منطقه ای، در وضعیتی که ایران در تیررس تحریم ها به اقتدار مقاومت می کند، طرحی که بتواند از میزان سوخت مصرفی در سه استان شمالی بکاهد تنها یک شعار است؟! این که گردشگری در این سه استان را به معنای تمام کلمه متحول می کند، اینکه می تواند سرمایه گذاران خارجی را به راحتی به این منطقه بکشاند تا ضمن درآمدزایی برای این بوم و سرزمین ذهنیت اشتباه آنها را در رابطه با عدم امنیت اقتصادی ترمیم کند، اینها شعار است؟!

شعار آغازی است بر اجرای ایده ها. همین شعارها را ملاک بگیرید و کلاهتان را قاضی کنید که چرا طرحی که پسوند «ملی» را یدک می کشد اینگونه تنها چشم انتظار حمایت مسولان است.

صنعت چاپ ایران در گرداب نابودی

همواره در گوشه و کنار این دهکده جهانی نمایشگاههای صنعت چاپ و کتاب در حال برگزاری است که بسیاری از ناشران و دست اندرکاران این حرفه را به خود جلب می کند تا با یکدیگر آشنا شده و تبادل اطلاعات کنند و زمینه تجارت بین آنها فراهم شود.

هندوستان، برزیل، ایتالیا، ژاپن ، کره جنوبی ، دبی و آلمان از مهمترین های این نمایشگاهها هستند که همواره برخی از ناشران ایرانی و فعالان عرصه چاپ کشورمان نیز همواره علاقمند به حضور در اینگونه آنها بوده و به امید ایجاد ارتباط با دیگر ناشران راهی این نمایشگاهها می شوند .ش

اما آیا واقعا این حضور می تواند زمینه ساز همکاری های فراوان بین هالی نشر ایران با دیگران باشد؟ یا اینکه اصلا حضور ناشران و فعالان کتاب ایران در برخی از این نمایشگاهها توجیه اقتصادی دارد؟ و از همه مهمتر میزان صادرات محصولات چاپی ما با توجه به حضور در این نمایشگاهه ها چقدر است؟ اینها همه سئوالاتی هستند که کسب و کار امروز با توجه به برگزاری نمایشگاه کتاب فرانکفورت والبته اخباری که از آن به گوش می رسد قصد بررسی آنها دارد.

رضا رضایی، رئیس پیشین اتحادیه صادرکنندگان صنعت چاپ  در این باره، معتقد است: ظریفت‌ها و فرصت‌های بسیاری در ایران به منظور صادرات محصولات چاپی در حوزه‌های گوناگون وجود دارد. ارائه خدمات در زمینه چاپ کتاب، پوستر، انواع کارت‌ها و... نیز بخشی از محصولات چاپی هستند که صنعت‌گران ایرانی توانایی انجام آن را به خوبی دارند.

وی متعقد است ، چاپخانه‌های ایران در مقایسه با چاپخانه‌های برخی کشورهای منطقه مثل هند از توانایی فنی و تجهیزاتی فوق‌العاده‌ای برخوردار هستند. لیکن عدم پایبندی به قانون کپی‌رایت، مشکلات فنی در بخش صحافی، بالا بودن تعرفه‌های و تحریم‌های سیاسی و اقتصادی، مشکلاتی هستند که توانایی صادرات کتاب را از ناشران و چاپخانه‌داران ایرانی گرفته است.

در همین حال می توان به آمار سال 2010 میلادی موسسه انگلیسی «پایرا» اشاره کرد که سهم ایران از صادرات محصولات چاپی را حدود 5 درصد اعلام کرده در حالی ترکیه توانسته صادرات محصولات چاپی خود در منطقه را به بیش از 50 درصد برساند.

اما مدیرعامل موسسه انتشاراتی الهدی درباره حضور ناشران ایرانی در نمایشگاههای مرتبط اینگونه اظهار نظر می کند که ‌ برای حضور در نمایشگاه فرانکفورت یا نمایشگاههای اینچنینی باید یک توجیه منطقی داشت‌، هم‌چنین باید یک مزیت نسبی فرهنگی یا مزیت نسبی اقتصادی از این حضور وجود داشته باشد‌، اگر ناشری توانایی رقابت در یک بازار چند میلیارد دلاری را داشته باشد،‌ می‌توان گفت توجیه اقتصادی برای حضور دارد.

متولیان ادامه داد :‌گاهی نیز از حضور در فرانکفورت جنبه تبلیغی را دنبال می کنیم که باز این موضوع توجیه منطقی خاص خود را دارد،‌ اما در وضعیت فعلی و عدم حمایت ایران از قانون کپی رایت بعید است که ناشران ایرانی حداقل‌های حضور در فرانکفورت را دارا باشد.

متولیان با اشاره به ظرفیت‌های موجود برای ناشران در کشورهای افغانستان،‌ پاکستان و شبه‌‌قاره گفت: انتشارات الهدی در ماه‌های اخیر تلاش کرده است تا بر روی دیپلماسی فرهنگی در کشورهای منطقه سرمایه‌گذاری کند،‌ حتی این دیپلماسی را جزئی‌تر نگاه کرده و بر روی دیپلماسی کتاب منطقه‌ای متمرکز شدیم،‌ در این راستا پنج ماهی است، ظرفیت خوبی را در افغانستان برای ورود ادبیات شاعران و نویسندگان مهاجر افغان به داخل فراهم کرده‌ایم‌، که بر طبق آن با یاری اهالی فرهنگ و کارشناسانی که نسبت به ادبیات هر دو طرف یعنی شاعران مهاجر افغان و شاعران ساکن افغان تسلط و شناخت دارند،‌ ادبیات مقاومت مهاجر افغان را با ادبیات مقاومت داخل افغانستان آشتی دهیم.

ممقانی دیگر ناشر ایرانی و فعال عرصه کتاب و نشر به آمار بالای ترجمه کتب خارجی در کشور ونبود قانون کپی رایت اشاره می کند و می گوید: حضور ایران در نمایشگاههای اروپایی چه حاصلی خواهد داشت آیا واقعا ناشران ایرانی چیزی به جز کتاب سعدی و حافط و برخی کتب نفیس مذهبی مثل قرآن کریم برای ارایه در این نمایشگاهها دارند یا اینکه به دنبال مسایل دیگری هستند ؟ ناشران خصوصی ایرانی در این گونه نمایشگاهها واقعا در دنیای بی انتهای ناشران بین المللی گم شده اند و تعدادی از دولتی ها با استفاده از بودجه های کلان صرفا به پخش شکلات و شیرینی اقدام می کنند و امسال هم که گروه موسیقی سنتی ایران در فرانکفورت می نوازد .

این فعال نشر به بازار منطقه بخصوص کشورهایی با زبان مشترک ما اشاره می کند و می گوید بد نیست به جای سرمایه گذاری در فرانکفورت که شاید چیزی جز هزینه برای ما نداشته باشد در این کشورها دست به ابتکارات جالبی بزنیم تا بتوانیم تعامل بین ناشران ایرانی و ناشران این کشورها را فراهم کنیم و زمینه ساز صادرات کتاب از ایران باشیم.

ممقانی در انتها می گوید: اگر مسئله حضور ایران در نمایشگاههایی مثل فراکنفورت استفاده از مراسم جانبی مثل خدمات چاپ است که باید بگویم فرض بگیریم که دستگاههای بسیار مدرن چاپی هم وارد کشورمان شده که هم اکنون این دستگاهها در ایران هستند اما همانطور که آمار نشان می دهد ایران بازار صادرات محصولات چاپی را به ترکیه و حتی گاهی اوقات به هندوستان واگذار کرده است.

وی به اثر سوء تحریم های یکجانبه غرب علیه کشورمان اشاره دارد و میگوید به دلیل کمبود کاغذ در کشور ما ناشران داخلی و بخصوص چاپخانه داران در گیر این معضل هستند و تیراژ کتاب به غیر کتابهای موسسات دولتی هم اکنون به حدود یکهزار جلد تنزل یافته است و توان تامین بازار داخلی ندارم و در بسیاری از موارد شاهد واردات سررسید ، تقویم ، دفتر مشق یا حتی برخی از کتاب های کودک و نوجوان از هندو چین هستیم به در فرانکفورت به دنبال چه می گردیم ؟ به نظر شما بهتر نیست به جای این همه هزینه فکری اساسی برای صنعت نشر  و چاپ داخلی داشته باشیم و به بازارهای منطقه ای بیاندیشیم؟

 

گردشگری سیستان و بلوچستان

تحولی تازه در صنعت گردشگری سیستان و بلوچستان

هرچند در بسیاری از شهرهای مستعد و گردشگر پذیر کشورمان خبری فرا رسیدن هفته گردشگری نیست و ساکنان آنها درباره انتخاب شعار امسال سازمان جهانی گردشگری که سخن از گردشگری و آب می گوید، هیچ چیز نمی دانند ، اما اتفاقی بسیار میمون در یکی از محروم ترین استان های کشورمان همزمان با فرارسیدن هفته گردشگری بخصوص زمانی که شعار امسال این سازمان مربوط به گردشگری و آب انتخاب شده ، رخ داده است و می توان آن را با توجه به همین شعار به تمام جهانیان مخابره کرد و شاهد رونق دوچندان گردشگری دریایی ایران بود.

تفریحات ساحلی و ورزش های دریایی که ترجمه ای دقیق از شعار امسال سازمان جهانی گردشگری است هرساله دلیل سفر میلیون ها گردشگر یا ماجراجو در سراسر جهان است و زمینه اشتغالزایی فراوانی برای کشورهای ساحلی دهکده جهانی فراهم می کند.

قایقرانی، موج سواری، غواصی و دهها ورزش دیگر که می تواند ماجراجویان و بخصوص گردشگران را به مناطق مصتعد بکشاند. به عنوان مثال می توان به برگزاری مسابقات قایقرانی جام لویی ویتون در آمریکا اشاره کرد که به گفته مسئولین برگزاری رقابت بین المللی، این مسابقات زمینه ساز 8500 شغل در محل برگزاری آن یعنی شهر سانفرانسیکو شد.

بدون تردید ایران نیز با توجه به برخورداری از حدود دو هزار کیلومتر نوار ساحلی می تواند به عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در جذب گردشگران و ماجراجویان دریایی باشد. هرچند برخی از ورزشهای آبی هنوز در کشورمان زیاد معرفی نشده اند اما یقینا امکانات طبیعی مناسبی برای انجام آنها در کشورمان مهیاست و فقط کافی است در این زمینه اطلاع رسانی شده و مورد استفاده قرار گیرند، تا شاهد حضور صدها هزار علاقمند و ورزشکار در این سواحل باشیم.

موج سواری هم یکی از این ورزشهای مهیج و پرطرفدار دهکده جهانی است که علی رغم وجود پتانسیل های بالای طبیعی برای انجام آن در کشورمان هم اکنون زیاد معرفی نشده و بسیاری از هموطنانمان یا حتی خارجی ها با شنیدن نام موج سواری به یاد سواحل استرالیا خواهند افتاد؛ دریغ از اینکه سیستان و بلوچستان نیز می تواند پذیرای موج سواران حرفه ای و مبتدی از سراسر جهان باشد .

شاهد مثال این پتانسیل حضور «ایسکی بریتون» قهرمان موج سوار ایرلندی در این سواحل برای تهیه فیلمی مستند از توانمندی های منطقه برای علاقمندان به موج سواری جهان است.

ایسکی بریتون در حال حاضر به عنوان یکی از قهرمانان ملی کشور ایرلند در موج سواری به شمار می رود و از آنجا که پدر و مادرش به عنوان موج سواران حرفه ای در ایرلند شناخته بودند او از کودکی با این ورزش آشنا بوده است و بالاخره موج سواری را به عنوان ورزش آبی حرفه ای خود انتخاب کرد.

وی، تحصیلات حرفه ای و تخصصی خویش را نیز با محوریت دریا انتخاب کرده و در سال 2012 موفق به دریافت مدرک دکترا در زمینه علوم دریایی شده است این ورزشکار حرفه ای تحقیقاتی گسترده در زمینه دریا، توسعه پایدار و ماهیگیری انجام داده و دارای مقالات علمی متعددی در این رشته است.

این قهرمان ایرلندی هم اکنون با همکاری یک کارگردان فرانسوی در چابهار مشغول ضبط مستندی از امکانات طبیعی موج سواری در منطقه و آموزش آن به کودکان استان سیستان و بلوچستان است و آرزو می کند که روزی فرا رسد که ساحل چابهار پر از ورزشکارانی شود که از ورزش های آبی لذت می برند.

بریتون هدف از تهیه این مستند  در دهستان رمین چابهار به عنوان پایلوت موج سواری ایران را ترویج این ورزش  بخصوص برای بانوان در منطقه و معرفی جاذبه های دریایی استان سیستان بلوچستان به جهان عنوان کرده است .

این متخصص علوم دریایی معتقد است حدود 20 میلیون موج سوار در جهان هرساله برای لذت بردن از امواج به گوشه و کنار جهان سفر می کنند و فیلمی که او قصد ساختنش را دارد می تواند آنها را با سواحل چابهار نیز آشنا کرده و با ایجاد جریان گردشگری ورزشی آبی به منطقه چابهار تحولی شگرف را در استان محروم سیستان و بلوچستان ایجاد کند.

وی به توسعه صنعت گردشگری در چابهار بسیار امیدوار است و این فعالیت فرهنگی- ورزشی او ، با استقبال برخی از مسئولان مانند یعقوب جدگال نماینده چابهار و کنارک در مجلس شورای اسلامی، سازمان میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان و  وزارت ارشاد و مسئولین ورزشی استان همراه شده است.

این ورزشکار حرفه ای درباره دلیل انتخاب ایران برای انجام این کار به خبرنگار کسب و کار می گوید: در سال 2010 میلادی وقتی برای اولین وارد وارد ایران شدم با توجه به اطلاعاتی که از قبل داشتم هیچ امیدی به لذت بردن از ورزش مورد علاقه خودم نداشتم و فکر می کردم ورزشکاران زن مثل من در این کشور نمی توانند از ورزشهای آبی آزدانه لذت ببرند اما وقتی به عنوان اولین زن موج سوار  با پوشش کامل مناسب فرهنگ و دین ایران که توسط خودم طراحی شده بود در سواحل چابهار موج سواری کردم متوجه شدم که هیچ محدودیتی ندارم و می توانم از این سواحل همانند دیگر سواحل جهان لذت ببرم.

وی درباره اولین تجربه خود در ایران  می افزاید: در این سفر ابتدا سعی کردم نقاط مختلفی را از نظر فنی بررسی کنم و بهترین نقطه را برای موج سواری چابهار بخصوص روستای رمین دیدم.

نکته بسیار جالب برای ایسکی این بود که وقتی برای اولین بار این ورزش را در سواحل چابهار به عنوان یک زن خارجی انجام داد در منطقه بسیار معروف شد و اکثر مردم کوچه و خیابان درباره او سخن می گفتند.

ایسکی می گوید وقتی از سفر سال 2010 میلادی به کشورم بازگشتم متوجه شدم که در منطقه چابهار بسیار معروف شدم و موج سواری من به عنوان یک زن ورزشکار خارجی در ایران بازتاب جهانی گسترده ای داشته است همین موضوع دلیل تصمیم فعلی من شد.

دکتر احمدرضا شیخی، یکی از کارشناسان اداره میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان در این زمینه می گوید: با توجه به علاقه این ورزشکار حرفه و شرایط بسیار مساعد منطقه وی قصد دارد با آموزش مردم و علاقمندان به تربیت تیمی حرفه ای از موج سواران مقدمات برگزاری مسابقات بین المللی را در این آبها فراهم نماید.

شیخی در این باره می افزاید : فعالان ورزشی در این زمینه بدون تردید می دانند که انجام و برگزاری اینگونه مسابقاته چقدر در اقتصاد منطقه مفید خواهد بود و زمینه ساز نقل و انتقالات تیمی در این رشته یا رشته های وابسته ورزشی خواهد شد.

اما به عقیده این کارشناس میراث فرهنگی استان ، مهمترین تاثیر حضور موج سوار ایرلندی در منطقه ارتقای فرهنگ ساکنان بومی روستای رمین بوده است . شیخی در این زمینه می گوید: روزهای اول به دلیل ناآشنایی مردم منطقه به قصد و نیت او مشکلاتی بود اما پس از مدتی وقتی مردم منطقه رونق اقتصادی خود را در حضور وی دیدند و حضور گردشگران خارجی را باعث ارتقای سطح شادی بین هموطنان خود یافتند خودشان امنیت تاسیسات و امکاناتی که وی با خود آورده بود را بر عهده گرفتند و حتی با احداث کپرهایی کنار ساحل به وی کمک کردند تا شرایط بهتری برای آموزش و انجام کارهایش داشته باشد.

شیخی از نبود خطوط پروازی منظم از نقاط مختلف ایران و جهان به منطقه را در حال حاضر از مهمترین مشکلات طرح این ورزش کار ایرلندی می داند و ابراز امیدواری می کند در صورت حمایت مسئولان می توان به زودی شاهد حضور صدها و بلکه هزاران گردشگر موج سوار در منطقه بود .

اما بازگشت این قهرمان موج سواری برای دومین بار به ایران نه فقط به عنوان یکی از علاقمندان موج سواری بلکه به عنوان مستند سازی که قصد دارد نظر گردشگران دریایی سراسر جهان را به ایران جلب کند محل تفکر و یادآور کم کاری یا سوء مدیریتی دردناک بین مسئولان امر توسعه گردشگری کشورمان است .

این ورزشکار کار و طرح خود را با در اختیار قرار دادن لوازم موج سواری به علاقمندان به خصوص بانوان محلی اجرایی و آغاز کرده است  تا این کار ورزش موج سواری را در منطقه چابهار بومی کرده و زمینه ساز پرورش تیمی قوی در این رشته باشد.

این اقدام فرهنگی – ورزشی بریتون اگرچه تحصین برانگیز است اما متاسفانه از عدم هماهنگی مسئولان ورزشی و گردشگری کشورمان حکایت دارد و بیانگر ضعف تبلیغاتی ایران در زمینه معرفی جاذبه های گردشگری منطقه به دیگر نقاط جهان است نقطه ضعفی که می تواند صنعت روبه رشد گردشگری کشورمان را مغلوب تبلیغات سوء دیگر رسانه های جهان کند.

به جاست که مسئولان و صاحبان رسانه از این فعالیت ایسکی بریتون به خوبی حمایت کنند و با پوششی منطقی از فعالیت های وی این حرکت فرهنگی – ورزشی را به سوژه ای برای جلب نظر گردشگران جهانی به منطقه یاد شده کنند و موجی از شغل و درآمد را به سیستان و بلوچستان بخصوص رمین هدیه دهند.

جای تردید نیست که در صورت حمایت مسئولان وساخت این مستند موقعیت گردشگری منطقه متحول خواهد شد و هزاران نفر از گردشگران و ماجراجویان داخلی و خارجی به منطقه سفر می کنند بنابراین از هم اکنون باید به فکر ایجاد بستری مناسب برای پذیرایی از این گردشگران باشیم تا مبدا این حرکت جالب و خودجوش موج سوار ایرلندی همانند صدها برنامه دیگر بدون نتیجه و بی حاصل شود. 

 

 

گردشگری سیستان و بلوچستان

تحولی تازه در صنعت گردشگری سیستان و بلوچستان

هرچند در بسیاری از شهرهای مستعد و گردشگر پذیر کشورمان خبری فرا رسیدن هفته گردشگری نیست و ساکنان آنها درباره انتخاب شعار امسال سازمان جهانی گردشگری که سخن از گردشگری و آب می گوید، هیچ چیز نمی دانند ، اما اتفاقی بسیار میمون در یکی از محروم ترین استان های کشورمان همزمان با فرارسیدن هفته گردشگری بخصوص زمانی که شعار امسال این سازمان مربوط به گردشگری و آب انتخاب شده ، رخ داده است و می توان آن را با توجه به همین شعار به تمام جهانیان مخابره کرد و شاهد رونق دوچندان گردشگری دریایی ایران بود.

تفریحات ساحلی و ورزش های دریایی که ترجمه ای دقیق از شعار امسال سازمان جهانی گردشگری است هرساله دلیل سفر میلیون ها گردشگر یا ماجراجو در سراسر جهان است و زمینه اشتغالزایی فراوانی برای کشورهای ساحلی دهکده جهانی فراهم می کند.

قایقرانی، موج سواری، غواصی و دهها ورزش دیگر که می تواند ماجراجویان و بخصوص گردشگران را به مناطق مصتعد بکشاند. به عنوان مثال می توان به برگزاری مسابقات قایقرانی جام لویی ویتون در آمریکا اشاره کرد که به گفته مسئولین برگزاری رقابت بین المللی، این مسابقات زمینه ساز 8500 شغل در محل برگزاری آن یعنی شهر سانفرانسیکو شد.

بدون تردید ایران نیز با توجه به برخورداری از حدود دو هزار کیلومتر نوار ساحلی می تواند به عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگری در جذب گردشگران و ماجراجویان دریایی باشد. هرچند برخی از ورزشهای آبی هنوز در کشورمان زیاد معرفی نشده اند اما یقینا امکانات طبیعی مناسبی برای انجام آنها در کشورمان مهیاست و فقط کافی است در این زمینه اطلاع رسانی شده و مورد استفاده قرار گیرند، تا شاهد حضور صدها هزار علاقمند و ورزشکار در این سواحل باشیم.

موج سواری هم یکی از این ورزشهای مهیج و پرطرفدار دهکده جهانی است که علی رغم وجود پتانسیل های بالای طبیعی برای انجام آن در کشورمان هم اکنون زیاد معرفی نشده و بسیاری از هموطنانمان یا حتی خارجی ها با شنیدن نام موج سواری به یاد سواحل استرالیا خواهند افتاد؛ دریغ از اینکه سیستان و بلوچستان نیز می تواند پذیرای موج سواران حرفه ای و مبتدی از سراسر جهان باشد .

شاهد مثال این پتانسیل حضور «ایسکی بریتون» قهرمان موج سوار ایرلندی در این سواحل برای تهیه فیلمی مستند از توانمندی های منطقه برای علاقمندان به موج سواری جهان است.

ایسکی بریتون در حال حاضر به عنوان یکی از قهرمانان ملی کشور ایرلند در موج سواری به شمار می رود و از آنجا که پدر و مادرش به عنوان موج سواران حرفه ای در ایرلند شناخته بودند او از کودکی با این ورزش آشنا بوده است و بالاخره موج سواری را به عنوان ورزش آبی حرفه ای خود انتخاب کرد.

وی، تحصیلات حرفه ای و تخصصی خویش را نیز با محوریت دریا انتخاب کرده و در سال 2012 موفق به دریافت مدرک دکترا در زمینه علوم دریایی شده است این ورزشکار حرفه ای تحقیقاتی گسترده در زمینه دریا، توسعه پایدار و ماهیگیری انجام داده و دارای مقالات علمی متعددی در این رشته است.

این قهرمان ایرلندی هم اکنون با همکاری یک کارگردان فرانسوی در چابهار مشغول ضبط مستندی از امکانات طبیعی موج سواری در منطقه و آموزش آن به کودکان استان سیستان و بلوچستان است و آرزو می کند که روزی فرا رسد که ساحل چابهار پر از ورزشکارانی شود که از ورزش های آبی لذت می برند.

بریتون هدف از تهیه این مستند  در دهستان رمین چابهار به عنوان پایلوت موج سواری ایران را ترویج این ورزش  بخصوص برای بانوان در منطقه و معرفی جاذبه های دریایی استان سیستان بلوچستان به جهان عنوان کرده است .

این متخصص علوم دریایی معتقد است حدود 20 میلیون موج سوار در جهان هرساله برای لذت بردن از امواج به گوشه و کنار جهان سفر می کنند و فیلمی که او قصد ساختنش را دارد می تواند آنها را با سواحل چابهار نیز آشنا کرده و با ایجاد جریان گردشگری ورزشی آبی به منطقه چابهار تحولی شگرف را در استان محروم سیستان و بلوچستان ایجاد کند.

وی به توسعه صنعت گردشگری در چابهار بسیار امیدوار است و این فعالیت فرهنگی- ورزشی او ، با استقبال برخی از مسئولان مانند یعقوب جدگال نماینده چابهار و کنارک در مجلس شورای اسلامی، سازمان میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان و  وزارت ارشاد و مسئولین ورزشی استان همراه شده است.

این ورزشکار حرفه ای درباره دلیل انتخاب ایران برای انجام این کار به خبرنگار کسب و کار می گوید: در سال 2010 میلادی وقتی برای اولین وارد وارد ایران شدم با توجه به اطلاعاتی که از قبل داشتم هیچ امیدی به لذت بردن از ورزش مورد علاقه خودم نداشتم و فکر می کردم ورزشکاران زن مثل من در این کشور نمی توانند از ورزشهای آبی آزدانه لذت ببرند اما وقتی به عنوان اولین زن موج سوار  با پوشش کامل مناسب فرهنگ و دین ایران که توسط خودم طراحی شده بود در سواحل چابهار موج سواری کردم متوجه شدم که هیچ محدودیتی ندارم و می توانم از این سواحل همانند دیگر سواحل جهان لذت ببرم.

وی درباره اولین تجربه خود در ایران  می افزاید: در این سفر ابتدا سعی کردم نقاط مختلفی را از نظر فنی بررسی کنم و بهترین نقطه را برای موج سواری چابهار بخصوص روستای رمین دیدم.

نکته بسیار جالب برای ایسکی این بود که وقتی برای اولین بار این ورزش را در سواحل چابهار به عنوان یک زن خارجی انجام داد در منطقه بسیار معروف شد و اکثر مردم کوچه و خیابان درباره او سخن می گفتند.

ایسکی می گوید وقتی از سفر سال 2010 میلادی به کشورم بازگشتم متوجه شدم که در منطقه چابهار بسیار معروف شدم و موج سواری من به عنوان یک زن ورزشکار خارجی در ایران بازتاب جهانی گسترده ای داشته است همین موضوع دلیل تصمیم فعلی من شد.

دکتر احمدرضا شیخی، یکی از کارشناسان اداره میراث فرهنگی استان سیستان و بلوچستان در این زمینه می گوید: با توجه به علاقه این ورزشکار حرفه و شرایط بسیار مساعد منطقه وی قصد دارد با آموزش مردم و علاقمندان به تربیت تیمی حرفه ای از موج سواران مقدمات برگزاری مسابقات بین المللی را در این آبها فراهم نماید.

شیخی در این باره می افزاید : فعالان ورزشی در این زمینه بدون تردید می دانند که انجام و برگزاری اینگونه مسابقاته چقدر در اقتصاد منطقه مفید خواهد بود و زمینه ساز نقل و انتقالات تیمی در این رشته یا رشته های وابسته ورزشی خواهد شد.

اما به عقیده این کارشناس میراث فرهنگی استان ، مهمترین تاثیر حضور موج سوار ایرلندی در منطقه ارتقای فرهنگ ساکنان بومی روستای رمین بوده است . شیخی در این زمینه می گوید: روزهای اول به دلیل ناآشنایی مردم منطقه به قصد و نیت او مشکلاتی بود اما پس از مدتی وقتی مردم منطقه رونق اقتصادی خود را در حضور وی دیدند و حضور گردشگران خارجی را باعث ارتقای سطح شادی بین هموطنان خود یافتند خودشان امنیت تاسیسات و امکاناتی که وی با خود آورده بود را بر عهده گرفتند و حتی با احداث کپرهایی کنار ساحل به وی کمک کردند تا شرایط بهتری برای آموزش و انجام کارهایش داشته باشد.

شیخی از نبود خطوط پروازی منظم از نقاط مختلف ایران و جهان به منطقه را در حال حاضر از مهمترین مشکلات طرح این ورزش کار ایرلندی می داند و ابراز امیدواری می کند در صورت حمایت مسئولان می توان به زودی شاهد حضور صدها و بلکه هزاران گردشگر موج سوار در منطقه بود .

اما بازگشت این قهرمان موج سواری برای دومین بار به ایران نه فقط به عنوان یکی از علاقمندان موج سواری بلکه به عنوان مستند سازی که قصد دارد نظر گردشگران دریایی سراسر جهان را به ایران جلب کند محل تفکر و یادآور کم کاری یا سوء مدیریتی دردناک بین مسئولان امر توسعه گردشگری کشورمان است .

این ورزشکار کار و طرح خود را با در اختیار قرار دادن لوازم موج سواری به علاقمندان به خصوص بانوان محلی اجرایی و آغاز کرده است  تا این کار ورزش موج سواری را در منطقه چابهار بومی کرده و زمینه ساز پرورش تیمی قوی در این رشته باشد.

این اقدام فرهنگی – ورزشی بریتون اگرچه تحصین برانگیز است اما متاسفانه از عدم هماهنگی مسئولان ورزشی و گردشگری کشورمان حکایت دارد و بیانگر ضعف تبلیغاتی ایران در زمینه معرفی جاذبه های گردشگری منطقه به دیگر نقاط جهان است نقطه ضعفی که می تواند صنعت روبه رشد گردشگری کشورمان را مغلوب تبلیغات سوء دیگر رسانه های جهان کند.

به جاست که مسئولان و صاحبان رسانه از این فعالیت ایسکی بریتون به خوبی حمایت کنند و با پوششی منطقی از فعالیت های وی این حرکت فرهنگی – ورزشی را به سوژه ای برای جلب نظر گردشگران جهانی به منطقه یاد شده کنند و موجی از شغل و درآمد را به سیستان و بلوچستان بخصوص رمین هدیه دهند.

جای تردید نیست که در صورت حمایت مسئولان وساخت این مستند موقعیت گردشگری منطقه متحول خواهد شد و هزاران نفر از گردشگران و ماجراجویان داخلی و خارجی به منطقه سفر می کنند بنابراین از هم اکنون باید به فکر ایجاد بستری مناسب برای پذیرایی از این گردشگران باشیم تا مبدا این حرکت جالب و خودجوش موج سوار ایرلندی همانند صدها برنامه دیگر بدون نتیجه و بی حاصل شود. 

 

 

جای خالی گردشگری شبانه تهران

کارشناسان: گردشگری شبانه در ایران هیچ معنایی ندارد

اگر اهل سفر هستید و به دنبال یافتن و دیدن تازه‌های جهان، جای تردید نیست به مناظر و طبیعت بکر کشورهای مختلف علاقه‌مند باشید. هرچند درخشش نور خورشید در انتخاب مقصد شما جزو ملزومات است، اما تاریکی شب هم برای خود دنیای دارد که سوژه برخی سفرها و گلگشت های ماجراجویان سراسر جهان است، بخصوص اگر پای فعالان گردشگری یا همان صادرات نامرئی به میان آید.

تبلیغات گردشگری همیشه از مناظر زیبا و پرنور سخن می‌گوید و به گرمای خورشید و سواحل زیبا یا درخشش دانه‌های برف در زمستان اشاره می‌کند،‌ اما یک یا دو دهه است که فعالان عرصه گردشگری پی به فرصتی مناسب برای پول درآوردن آن هم از سیاهی شب افتاده‌اند.

کارشناسان صنعت گردشگری، آرامش شب را به عنوان صندوقچه‌ای پر از الماس تشبیه کرده‌اند که صنعت گردشگری می‌تواند به میزان دلخواه از آن برداشته و مال خود کند، چون رقیب دیگری در کار نیست و هرچه هست مربوط به شاخه‌های مختلف صادرات نامرئی خواهد بود.

پاریس، رم،‌ مسکو، نیویورک، ونیز، فرانکفورت، سئول ، هنگ کنگ و توکیو در شب می‌درخشند و غرق در شادی با گردشگران، تاریکی شب را به درخشش خورشید می‌رسانند.

رستوران‌ها، گالری‌ها، مراکز خرید شبانه همه و همه دست به دست هم می‌دهند تا گردشگران دست به جیب شوند و هزینه کنند و از اوقات خود لذت ببرند. باربارا واتسون، یکی از فعالان عرصه گردشگری نیویورک درباره گردشگری شبانه می‌گوید: درخشش نور تابلوهای تبلیغاتی و بیکاری مردم، بهترین فرصت پول درآوردن است به عقیده وی بسیاری از تورهای شبانه سودآورتر از تورهای روزانه هستند.

وی ادامه می دهد خوردن شام روی عرشه قایق شناور در دریا و دیدن درخشش شهر یا دیدن نورپردازی‌های بسیار زیبا همه و همه می‌توانند فرصتی برای جذب گردشگران خسته از تفریحات روزانه باشند.

واتسون در این زمینه می افزاید : فراموش نکنیم خدمات شبانه همواره گران‌تر از خدمات گردشگری روزهاست، بنابراین هرگز نباید از این فرصت طلایی غافل شد.

اما در ایران و بخصوص تهران که به شب‌هایش معروف بوده ، چه خبر است؟ به عقیده بسیاری از فعالان صادرات نامرئی درباره گردشگری شبانه تهران فقط می‌توان گفت « اینجا تهران است و همه جان امن و امان است.» چون همه در بستر آرمیده اند و خبری از هیاهوی شبانه گردشگران و ساکنان هر نیست.

به گفته این دست اندرکاران گردشگری براساس قوانین وضع شده از سوی دولت، هم اکنون اکثر اصناف نیمه‌شب مجبور به تعطیل کردن هستند و راهی خانه می‌شوند، حال آن‌که این زمان بهترین فرصت درآمدزایی از گردش‌های شبانه گردشگران خارجی و داخلی است.

محله های قدیمی ، پارک ها ، سینماها و حتی سالن های غذاخوری همه جزو مناطق گردشگر پذیر تهران هستند که با تاریک شدن هوا چراغ کسب و کار آنها نیز خاموش می شود.

این درحالی است که با توجه به  مستندات تاریخی از جمله خاطرات عبدالله مستوفی و سعید نفیسی تهران تا دوره قاجار شاهد گردشگری های شبانه بود. اگرچه تهران دوره قاجار نور و روشنایی نداشت اما هویت داشته است و وقتی ماه رمضان فرا می رسید مردم تا نیمه های شب خرید می کردند به حسینیه ها می رفتند چراکه امنیت و هویت حرف اول را می زد اما حالا با روشنایی پروژکتورهای قوی هم نمی توان زندگی شبانه را در شهر احیا کرد.

«رضا درستکار» منتقد سینما معتقد است: «اگر بر اساس استانداردهای جهانی به مقوله فعالیت سالن‌های سینما و تئاتر تا پاسی از شب بنگریم، درمیابیم این مهم باید در تهران نیز محقق شود اما در حال حاضر به دلیل اتفاقات و عادات غیر متعارفی که وجود دارد، تمام اماکن و اصناف تنها تا 12 شب می‌توانند فعالیت کنند و پس از این زمان باید تعطیل شوند.»

وی، نبود مدیریت صحیح در حوزه گردشگری ، آشنا نبودن مسئولان با چنین جاذبه‌های شهری، نبود برنامه روشن و هدفمند را دلیل توسعه نیافتن گردشگری شبانه به واسطه سالن‌های سینما و تئاتر دانست و گفت:‌ سالن‌های سینما و پردیس‌های سینمایی این قابلیت را دارند تا زندگی را به شبهای تهران باز گردانند. این درحالی است که سرانه مراجعه به سینما در سال جاری نسبت به سال گذشته کم شده و این وظیفه مسئولان است که پردیس‌ها را به محل زندگی مخاطبان نزدیکتر کنند.

درستکار با اشاره به 4 پردیسی که در حال حاضر در تهران فعال هستند یادآور شد: توسعه و رونق و به روز کردن سالن‌های سینما و افزایش زمان فعالیت آنها در شب می‌تواند گامی در جهت توسعه گردشگری شبانه باشد.

مهسا مطهر، مدرس دانشگاه و فعال عرصه گردشگری ضمن تاکید بر رونق گردشگری شبانه در بسیاری از شهرهای معروف و گردشگرپذیر جهان می‌گوید: تهران علی رغم جاذبه‌هایی که در اختیار دارد، شب‌ها به شهری بدون روح تبدیل می‌شود، چون همه باید به خانه‌ها بروند و گردشگران خارجی هم که تازه از گشت بعدازظهر خود فارغ شده اند نیز به رختخواب خواهند رفت.

وی می‌افزاید: این اتفاق یعنی از دست دادن فرصتی طلایی برای رونق رستوران‌ها و برخی گالری‌ها یا حتی مراکز خرید، چند ساعتی که می‌تواند به اندازه کل فروش روزانه این اماکن سودآور باشد ‌و گردشگران را راضی به اقامتگاه خود هدایت کند.

این فعال عرصه گردشگری در این زمینه می‌افزاید: هم‌اکنون ما هنگام برگزاری تور برای خارجی‌ها پس از پایان یک کنسرت موسیقی سنتی یا بازدید از برج میلاد حدود ساعت 11 شب راهی هتل می‌شویم که متاسفانه بسیاری از گردشگران از این شرایط ناراضی هستند و از تفریحات شبانه تهران گلایه دارند.

به عقیده این کارشناس گردشگری، گاهی اوقات حتی با یک نورپردازی بسیار ساده می‌تواند ساعت‌ها از گردشگران درآمد کسب کرد و آنها را سرگرم کرد، اما دریغ از این اتفاق که گردشگری شبانه تهران هم‌اکنون از آن محروم است.

از سوی دیگر «نصرالله حدادی» پژوهشگر میراث فرهنگی، معتقد است، بخش اعظم بافت های تاریخی از فضایی مرده و سکنه ای غیر ایرانی تشکیل شده به گونه ای که امکان ایجاد گردشگری شبانه در آن ها نزدیک به صفر است.

او می گوید: با توجه به وضعیتی که بافت های تاریخی ایران به خصوص بافت تاریخی تهران دارد امکان گردشگری شبانه در آن ها به هیچ وجه امکانپذیر نیست. چراکه با تغییر مناسبات و تعاملات فرهنگی و اجتماعی نوع و شیوه زندگی هم در این مناطق به کلی دگرگون شده و این مناطق را از جریان زندگی عادی خارج کرده است.

اما «سعید فلاح فر» کارشناس ارشد مرمت بناهای تاریخی، گردشگری شبانه و امنیت در بافت های تاریخی را دو عامل جدایی ناپذیر می داند و می افزاید: امنیت موضوعی است که اهمیت آن در بافت های تاریخی به ویژه شب ها دوچندان می شود. بافت های تاریخی به هزار و یک دلیل ارزانترین مناطق شهر محسوب می شود و همین عامل سبب تجمع افرادی می شود که به خاطر وجود مشکلات اقتصادی، ساختارهای فرهنگی متفاوتی هم دارا هستند. غالب این افراد را معمولا مهاجران و افرادی تشکیل می دهد که از جایگاه قانونی و تعلقات فرهنگی به شهر بی بهره اند.

فلاح فر اعتقاد دارد، باید به معضل بافت های تاریخی نگاهی فرهنگی انداخت چراکه ارزش های اقتصادی و فرهنگی بافت ارتقا نیابد و به جایگاه واقعی خویش بازنگردد مردم عادی حتی نمی توانند در روز روشن در این مناطق قدم بزنند چه رسد به گشت ها و تورهای شبانه!

علی اصغر ابراهیمی رییس اتحادیه رستوران‌ داران تهران با تاکید بر آنکه نه تنها رستورانداران به ادامه فعالیت تا پاسی از نیمه شب علاقه‌مند هستند  بلکه مشتریان بسیاری نیز وجود دارد که علاقه‌مند هستند در زمان‌های مختلف به رستوران‌ها مراجعه کنند .

او در توضیح دلایل عدم فعالیت رستوران‌ها بعد از ساعت 12 شب گفت: «با وجود آنکه شب گردی و پیاده روی در شب‌های تابستان رونق یافته و در این زمان نیز گاه اتفاق می‌افتد که مشتریان علاقه‌مند باشند تا برای خوردن غذا به رستوران بروند اما از آنجایی که رستوران‌دار باید برای ادامه فعالیت خود بعد از 12 شب، شیفتی جداگانه با حقوق و مزایا تعریف کند، به دلیل کمبود مشتری در شیفت شب این صرفه برای او وجود ندارد تا سه شیفت کاری را در رستوران مشغول به کار کند.»

 

صنعت هتلداری ایران در کماست

هتلداری ایران

یکی از صنایع وابسته به گردشگری که جزو زیرساخت‌های این صنعت از آن یاد می‌شود، صنعت هتلداری است؛ صنعتی که از گذشته‌های دور پله‌پله با رشد گردشگری، رشد کرده و هم‌اکنون به حرفه‌ای کاملا تخصصی و مدیریتی نوین تبدیل شده است.

بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر رونق گردشگری را به عوامل مختلفی از جمله توسعه صنعت هتلداری نسبت به می‌دهند، از همین رو هر سال با برپایی نمایشگاه‌ها و کنفرانس‌های مختلفی در این زمینه سعی به توسعه هرچه علمی‌تر و موثرتر هلتداری در کشورهایشان دارند.

کشورمان ایران هم که پیشنیه کاروانسراهای جاده ابریشم را در کارنامه اماکن اقامتی خود به ثبت رسانده و از سوی دیگر به عنوان یکی از کشورهای پرجاذبه برای گردشگران بین المللی شناخته شده نیز برای توسعه گردشگری به این صنعت وابستگی بسیاری دارد، اما بنابه دلایلی هنوز نتوانسته صنعت هتلداری خود را با استانداردهای جهانی منطبق کرده و سیستمی نوین را در هتلداری خود تجربه کند.

به گفته حمیدرضا مخملباف، یکی از مدیران هتلداری ایران، هم‌اکنون توسعه گردشگری با توجه به ارزان سفر کردن صورت می‌گیرد و از آنجا که هزینه اقامت جزو اصلی‌ترین مخارج گردشگران است، می‌بایست هزینه اقامت را در کنار دیگر هزینه‌ها مثل حمل و نقل کاهش داد.

این فعال عرصه هتلداری می‌گوید: با بهینه‌سازی مصرف و البته بازسازی بسیاری از هتل‌های قدیمی در کشور می‌توان این مهم را به واقعیت رساند و شاهد رونق هتلداری کشور بود؛ هرچند به عقیده این کارشناس هتلداری، هنوز بسیاری از مراکز اقامتی ایران کاملا به صورت سنتی اداره می‌شوند، ‌اما می‌افزاید: اگر قصد توسعه گردشگری را داریم، باید ابتدا از مراکز اقامتی شروع کنیم و سیستم‌های نوین را در آن به کار گیریم، چون آوردن گردشگر به منطقه‌ای خاص کار ساده‌ای است، اما اگر این گردشگر آمد و محل اقامت مناسبی نداشت چه؟ پس بهتر است اول به بررسی و نواقص موجود بپردازیم،‌ بعد با مدیریت و برنامه‌ریزی یکی‌یکی آنها را برطرف کنیم، تا وقتی گردشگر به ایران رسید بتوانیم سرویس قابل قبولی به او ارایه دهیم.

وی به استانداردسازی خدمات هتلداری اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از نواقص اصلی هتلداری ما، نبود استانداردی دقیق برای خدمات هتل‌هاست، به این معنی که در یک هتل سه ستاره مشهد خدماتی متفاوت با یک هتل سه ستاره تبریز دریافت خواهید کرد.

وی می‌افزاید: هرچند استانداردی برای تعیین ستاره‌ هتل‌ها هم‌اکنون استفاده می‌شود، اما این استاندارد هنگام ارائه خدمات زیاد مورد توجه قرار نمی‌گیرد.

لزوم آموزش کادر فنی

شاید در گذشته‌ای نه‌چندان دور مدیریتی سنتی در امور هلتداری جوابگوی تقاضا و هزینه‌ها بوده، اما هرچه صنعت گردشگری رشد کرد و رونق گرفت، لزوم استفاده از نیروهای متخصص بیش از پیش خودنمایی کرد و برای فعالان امور هتلداری الزامی شده. اگرچه بسیاری از واژه مدیریت هتلداری صرفا به فردی پشت میز نشین اشاره می کند اما واقعیت امر این است که مدیریت نوین هتلداری باید با تمام زوایای کار هتلداری حتی در ساده ترین کارها توانا باشد .

در این زمینه مرادی، دیگر فعال عرصه هتلداری می‌گوید: در بخش نرم‌افزاری هتل یا همان کادر فنی ایران هنوز نیازمند تربیت پرسنل مجرب است.

وی به گسترده فارغ‌التحصیلان رشته هتلداری اشاره می‌کند و می‌افزاید: هم‌اکنون با توجه به رشد مراکز آموزشی و افزایش دانشجویان تعداد زیادی فارغ‌التحصیل در این زمینه وجود دارد، اما متاسفانه مدرک‌گرایی در بین این گروه باعث شده تا آنها فقط تکه کاغذی در دست داشته باشند، حال آن‌که صنعت هلتداری نوین نیازمند تجربه و تخصص آنهاست.

 به عقیده وی، این مدرک فقط حکم گواهی‌نامه یا معرفی‌نامه برای‌ آنهاست و دلیلی بر تجربه یا نوآوری آنها نیست. بنابراین سیستم‌های آموزشی باید فکری به حال این موضوع کرده و با دوره‌های کارآموزی این نقص را برطرف کنند.

مرادی به این موضوع اشاره می کندکه مدیر هتل باید اینقدر توانا باشد که با توجه به حضور مسافران مختلف در واحد اقامتی امکانات مورد علاقه آنها از نوع نورپردازی، موزیک، منوی غذا یا حتی نوع سرویس دهی کافی شاپ را برنامه ریزی کند حال آنکه بسیاری از مدیران کنونی فقط به هزینه های هتل فکر می کنند و مدیریت را در کم کردن هزینه ها می دانند.

 

اصلی‌ترین هزینه هتل‌ها انرژی است

همه دست‌اندرکاران و فعالان عرصه هتلداری معتقدند که بیشترین هزینه هتل‌ها مربوط به تامین انرژی است و باید با استفاده از راهکارهای نوین آن را به حداقل رساند. در بسیاری از کشورها نصب سنسورهای مختلف جهت کنترل درجه حرارت یا کنترل حضور مسافر در اتاق اجباری شده و بسیاری هم با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و طبیعی منابع انرژی خود را تامین می‌کنند، اما در کشور ما هنوز سیستم عایق اتاق‌ها برای جلوگیری از هدررفتن گرما و سرما اجرا نشده؛ آن هم به دلیل مشکلات مالی صاحبان هتل‌ها.

اعتمادی، مدیر تاسیسات یکی از هتل‌های زنجیره‌ای تهران در این باره می‌گوید: در صنعت هتلداری تاسیسات یعنی قلب هتل، بنابراین اگر این قلب درست کار نکند، کل اعضا دچار مشکل می‌شوند.

وی می‌گوید: بسیاری از هتل‌های ایران در تاسیسات خود دچار نقایص عمده‌ای هستند و از آنجا که این بخش گران‌ترین بخش هتل است، بسیاری نسبت به آن بی‌توجه هستند. حال‌ آن‌که با به‌روز کردن سیستم برودتی و حرارتی می‌توان هزینه تمام شده خدمات را کاهش داد و در نهایت اقامت مسافر نیز ارزان‌تر خواهد شد که جایزه این نکته سنجی ضریب اشغال بالای اتاقها است.

این فعال در صنعت هتلداری ضمن تاکید بر حمایت های دولتی در صنعت هتلداری می‌گوید: بسیاری از مناطق گردشگرپذیر ایران دارای بهترین منابع طبیعی انرژی مثل باد و خورشید هستند و اگر دولت قصد حمایت از صنعت هتلداری را دارد، بهترین کار ارائه تسهیلات به صاحبان هتل‌ها جهت استفاده از این انرژی‌های پاک در تاسیسات خودشان است.

این کارشناسان تاسیسات بر لزوم ساخت هتل های نوین در ایران تاکیددارد و دلیل عدم استقبال سرمایه‌گذاران برای ساخت هتل را کمبود مسافر و البته هزینه بسیار بالای تجهیز هتل عنوان می‌کند، حال آن‌که اگر فردی همین هزینه را در ساخت برج مسکونی هزینه کند، چندین برابر سود بیشتر خواهد داشت.

به اعتقاد وی، صنعت هتلداری ایران هم اکنون در کماست و برای جلوگیری از رکود کامل در این صنعت باید دولت با ارائه مشوق‌هایی از قبیل تراکم، معافیت مالیاتی، یارانه سوخت بسیاری را تشویق به تاسیس هتل یا بازسازی هتل‌های قدیمی کند تا اولین مرحله از توسعه زیرساخت های گردشگری ایران انجام شده و با پشتوانه جاذبه های فراوان تاریخی و فرهنگی کشورمان آماده میزبانی از میلیون ها گردشگر از سراسر جهان باشیم.

مرادی به عنوان یک کارشناس تاسیسات هتل در پایان می گوید : شاید با ارایه آمار و ارقام ضریب اشغال هتل های ایران به این فکر باشیم که این صنعت بسیار پررونق است اما با کمی دقت متوجه می شویم که بیشتر آمار اشغال هتل های ایران مربوط به سفرهای دولتی و کنفرانس ها یا همایش های دولتی ایران است این رونق صنعت هتلداری نیست چون مبادله پول به خوبی انجام نمی شود و صرفا از این جیب به آن جیب پول ریختن است ، بنابراین صنعت هتلداری ایران صرفا باید با حضور گردشگران که به اقتصاد ایران پول تزریق می کنند رونق بگیرد و در کنار آن هم به میزبانی از میهمانان کنفرانس ها و مراسم دولتی بپردازد.

اهمیت موزه‌ها در گردشگری

موزه و موزه داری ایران در سی سی یو

 

اگر اهل سفر و گردشگری هستید بدون تردید برای آشنایی کامل با تاریخ و تمدن مقصدتان سری به موزه آن خواهید زد و دیدن اشیاء تاریخی داخل محفظه های مخصوص این موزه ها را جزو برنامه سفر دارید. بازدیدی که هرگامش برای شما آموزنده و یادآور تمدن مردم میزبان شما است.

هنگام بازدید از موزه ها و مطالعه متن نوشته شده کنار هر یک از اجناس آن اگرچه شما یک گام به تمدن منطقه  نزدیک می شوید اما نظم و نظام داخل این موزه ها برای شما حکایتی شیرین از مدیریتی دقیق و دلسوز در حراست از پیشینه یک قوم خواهد بود و نمادی از زنده نگهداشتن آن تمدن در ذهن بازدید کنندگان عصر حاضر است.

بنابراین شکی نیست که حفظ و نگهداری از اموال تاریخی کشورها داخل موزه ها با شرایطی خاص و تحت شدیدترین تدابیر امنیتی بخصوص در کشورهای گردشگر پذیر برای ارایه اسنادی دقیق از تمدنشان جزو اولویت های دولتمردان و دست اندرکاران صنعت گردشگری باشد. اهمیتی که در کشورمان با چندین هزار سال تمدن و وجود میلیون ها قطعه از این آثار باستانی زیاد جدی گرفته نشده و با رسیدن آثار باستانی به محفظه شیشه ای موزه های کشورمان نه تنها غبار سفری طولانی از رویشان پاک نمی شود بلکه مثل آن است که این قطعات تاریخی به پایان کار خود رسیده  و به دست فراموشی سپرده شده باشد. حال آنکه می توان زندگی دوباره ای به این آثار که بیانگر تاریخ و تمدن کشورمان هستند، بخشید و از هریک از آنها درآمدی مناسب برای صنعت گردشگری کشورمان به دست آورد.

اگر از مفقود شدن یا حتی آسیب دیدن بعضی از آثار باستانی داخل موزه های کشورمان به دلیل بی توجهی مسئولان بگذریم که به امری طبیعی در صنعت موزه داری کشورمان به خصوص در شهرستان ها تبدیل شده است بگذریم، شاید همین بی توجهی باعث شده تا هم اکنون غبار فراموشی و کمر رونقی روی موزه های کشورمان و اجناس داخل آنها نشسته باشد.

برخی سوء مدیریت را در این مسئله دخیل می دانند و بسیاری هم نبود امکانات و بودجه های مورد نیاز را مقصر اصلی این اتفاق بیان می کنند اما آیا واقعا حفظ و حراست از تمدن و تاریخ با شکوه کشورمان اینقدر پیش پا افتاده است که در انباری ها خاک بخورند و بودجه به آنها نرسد؟ یا اینکه آیا واقعا نمی توانیم از تخصص و تجربه کارشناسان در بخش خصوصی برای حفظ و حراست از اصلی ترین سرمایه های معنوی کشورمان استفاده کنیم؟ اینها سئوالاتی هستندکه کسب و کار امروز به سراغ پاسخشان رفته تا شاید بتواند با بیان این مشکلات به مسئولان ترک شیشه موزه هایمان را ترمیم کنیم.

سمساری به جای موزه

میترا سماواتی کارشناس موزه درباره وضعیت موجود موزهای کشورمان می گوید : متاسفانه مدیریت غیر پویا و البته غیر تخصصی موزه های ایران این بخش را با عقب ماندگی های کاملا محسوس مواجه کرده که این اتفاق می تواند برای آینده موزه داری کشورمان نگران کننده باشد.

سماواتی با تاکید نگرش های غلط و مدیریت های سلیقه ای افراد غیر متخصص که باعث شده تا بسیاری از موزه های کشورمان بخصوص در شهرستان های تاریخی ، بیشتر به یک سمساری تشبیه شوند نه یک موزه مدرن امروزی می افزاید: اگر به موزه های کشورهای دیگر کشورها و امکانات و توسعه آنها توجه کنیم تازه متوجه می شویم که ما در ایران به جز یک یا دو مورد موزه استاندارد برای ارایه به گردشگران و حفظ و حراست از میراث معنوی کشورمان در اختیار نداریم.

وی می گوید: در حال حاضر موزه داری در ایران درست مثل این است که ما تعدادی از اشیاء تاریخی را در بدترین شرایط ممکن در یک انباری تحت حفاظت نگهداری می کنیم و به فکر درآمد زایی و اشتغالزایی از به نمایش گذاشتن آنها در شرایط استاندارد موزه داری جهانی نباشیم.

این کارشناس موزه با اشاره به انباری های حفاظت شده به جای موزه در کشورمان می گوید: همین تفکر و دیدگاه به موزه ها باعث شده تا برخی از آثار باستانی داخل این انباری ها که هنوز ثبت نشده اند به راحتی مورد سوء استفاده قرار گیرند و از کشورمان خارج شوند.

وی در باره برخی سرقت های آثار باستانی از داخل شبهه موزه های ایران می افزاید : گاهی اوقات وقتی خبر از سرقت این اموال می شنوم ابتدا بسیار غم گین می شوم اما پس از مدتی خدا را شکر می کنم که این اموال به عنوان نمادی از تاریخ کشورمان ، حداقل خارج از مرزهای کشور در شرایط ایده آل نگهداری خواهند شد و برای سال های سال نمادی از تمدن ایران باستانی خارج از مرزها خواهند بود نه اینکه در یک انباری موزه نما به آهستگی فرسوده شوند و در نهایت به خاطره و یک قطعه عکس تبدیل شوند.

•         اکثر موزه های مطرح ایران دولتی هستند

اما رضا دبیری نژاد دیگر کارشناس موزه داری در ایران ضمن اشاره به حدود 160 موزه فعال کشور می گوید : در حال حاضر تقریبا تمامی این موزه ها دولتی هستند و مدیریت دولت برآنها سایه افکنده است و بخش خصوصی در این زمینه تقریبا هیچ جایگاهی ندارد و نمی تواند در باره اداره  موزه ها اعمال نظر کند.

دبیری نژاد در ادامه می افزاید: باید بپذیریم که هم اکنون نیاز مخاطبان موزه های ایران را نمی شناسیم و هیچ برنامه ای برای آن نداریم ، این در حالی است که از گوشه  و کنار همواره شاهد ارایه آماری نادرست درباره بازدید از موزه های کشورمان هستیم . بازدید هایی که یا از سوی دانش آموزان صورت گرفته و یا دولتی بوده است .

این کارشناس موزه می افزاید: اگر تصدی گری دولت از موزه های کشورمان حذف شود و بخش خصوص برآن تحت نظارت دولت حاکم شود شاهد حضور مدیرانی کارآمد و کاربلد دراین زمینه خواهیم بود . این اتفاق می تواند علاوه بر حفظ و حراست از آثار باستانی کشورمان در شرایط استاندارد بین المللی موزه ها را به سودآوری رسانده و شاهد رونق و به روز شدن آنها باشیم این در حالی است که حضور دولت همواره بر سر موزه های ما سایه افکنده و همین سایه مانع از استخدام مدیران کارآمد در اداره موزه ها شده است و موزه های ما را نیازمند مراقبت های ویژه کرده است.

          کمبود بودجه دلیل اصلی همه گرفتاریها

تقریبا یک ماه از روی کار آمدن دولت تدبیر و امید با تمام شعارهای انتخاباتی آن می گذرد و موجی از تغییرات در نظام دولتی ایران به راه افتاده است و سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری هم بی بهره نمانده و در چند روز اخیر تغییر و تحولات بسیاری را به خود دیده است. بسیاری این تغییرات را به فال نیک گرفته و به آینده امیدوار اند . در حالی که معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور با تشریح اهمیت فعالیت های این سازمان نسبت به اعتبارات و بودجه تخصیصی یافته به سازمان میراث فرهنگی در سال 92 اظهار نگرانی کرده و گفته است: بودجه ای که در سال 92 برای سازمان میراث فرهنگی تعیین شده کمتر از عملکرد این سازمان در سال 91 است.

کمبودی که به عقیده کارشناسان موزه باعث شده تعداد بسیاری از آثار باستانی داخل انباری موزه های کشورمان هم اکنون بلاتکلیف بوده و منتظر دریافت بودجه برای ثبت و شناسایی شدن باشند.

اما در باره کمبود بودجه و گرفتاری موزه داری کشورمان به همین دلیل می توان به انباری موزه ملی ایران به عنوان موزه ای که وظیفه نگهداری، نمایش پژوهش های باستان شناختی را به عهده دارد اشاره کرد در حالی که این موزه از نظر حجم ، تنوع و کیفیت آثار جزو یکی از چند موزه بزرگ جها است از نبود بودجه و عدم ساماندهی چند هزار قطعه تاریخی ( به روایتی دویست هزار قطعه ) رنج می برد.

اتفاقی که باعث شده تا امکان سوء استفاده برخی به دلیل ثبت نشدن بسیاری از آثار داخل انباری این موزه فراهم شده و گاهی اوقات هم مورد دست اندازی سود جویان قرار گیرد.

اسدالله محمدپور تیرماه سال جاری به عنوان رئیس موزه ملی ایران در این زمینه گفته است تعداد اشیایی که در انبار ساماندهی این موزه موجود است هیچگاه 200 هزار شی نبوده و بسیار کمتر از آمار ارائه شده است.

این مسئول در رابطه با ساماندهی اشیاء ثبت نشده می‌گوید: اگرچه کارهایی در این زمینه صورت گرفته اما مابقی کارها که متوقف شده به نبود فضا و بودجه برمی‌گردد. با این حال هم‌اکنون درصدد آماده سازی طرحی برای تجهیز انبار مخزن موزه هستیم که این اتفاق به‌خاطر نبود بودجه متوقف شده اما امیدواریم امسال بودجه را تامین و فعالیت‌ها را دوباره از سر بگیریم.

 با این وجود کارشناسان همچنان ارزیابی مثبتی از وضعیت موزه ها و نگهداری اشیاء تاریخی در آنها ندارند و موزه های کشورمان را نیازمند مراقبت های ویژه می دانند؛ چراکه به‌اعتقاد آن‌ها در سالهای اخیر آنچنان بختک سیاست و مدیریت غیرتخصصی دولت بر این نهادهای علمی و حساس سایه افکنده که نمی‌توان آمار با روند کنونی به آینده آنها امیدوار بود و به قول برخی موزه های ایران هم اکنون در کما هستند و تا نابودی فاصله ای ندارند.

جشنواره فیلم کوتاه

نگاه کسب و کار به تاثیر برگزار ی جشنواره فیلم کودک به حضور استعداد های جوان در صنعت فیلم سازی

 

 

علاقه بسیاری از ما انسانها به فیلم و دیدین صحنه های جالب باعث شده تا فیلم و فیلمسازی یا همان هنر هفتم به صنعتی با گردش مالی غیر قابل تصوری تبدیل شود.

همین گردش مالی هنر هفتم را به صنعتی تبدیل کرد که در حال حاضر با میلیاردها دلار گردش مالی و میلیون ها فرصت شغلی به عنوان یکی از صنایع جذاب برای سرمایه گذاری بین بسیاری از شرکت ها تبدیل شده است.

گردش مالی بالا ، جایگاه اجتماعی مناسب و تاثیرگذاری هنر هفتم در جوامع مختلف به حدی رسید که علاوه بر سرمایه داران و علاقمندان تولید فیلم توجه سیاستمداران را نیز به خود جلب کرد تا حدی که توانست در برخی مواقع سیاست های کلان آنها را نیز تغییر دهد.

 اما بُعد اقتصادی هنر هفتم که باعث جذب بسیاری از سرمایه ها و همچنین تولید سرمایه های کلان دیگر شده بود آنچنان شد که اکثر کشورها علاقمند به حضور گسترده در این صنعت بودند و با تولید فیلم های کوتاه و بلند تجارتی مناسب برای خود دست و پا کردند.

والت دیزنی ، هالیوود ، بالیوود یا بسیاری از اسامی مشابه در گوشه وکنار این دهکده جهانی شکل گرفت و بنگاههای عظیم تولید فیلم محصولات مختلف خود را در گروههای سنی مختلف روانه بازار کردند و جریان پول را به سمت خود تغییر دادند.

این سرمایه گذاری و بطور کلی صنعت فیلم سازی در کشورمان هم از این قاعده پیروی کرده و نظر بسیاری از سرمایه داران و علاقمندان را به خود جلب کرده است و هم اکنون گردش مالی مناسبی را برای برخی تولید کنندگان فیلم به ثبت رسانده است.

در این بین سینمای کودک و نوجوان و بطور کلی محصولاتی که به کودکان مربوط می شود همواره از رشد و رونق مناسب تری نسبت به گروههای سنی دیگر برخوردار بوده و ضامنی برای حضور گسترده تولیدکنندگان جوان شده است.

به عقیده بسیاری از فعالان و پیشکسوتان عرصه سینمای ایران تولید فیلم های کودک و نوجوان به دلیل سادگی و کم هزینه بودن فرصت مناسبی را برای تولید کنندگان کم سن و سال ایجاد می کند تا با استفاده از امکانات محدود خود در عرصه تولید فیلم گام بردارند و با کسب تجربه همگام با رشد فیلم هایشان آنها نیز رشد کرده و به تولید فیلم های بزرگسالان با تمامی مشکلاتش راهیایبند .

این کارشناسان برگزاری جشنواره های مختلف را در این زمینه عاملی بسیار مفید برای رشد و شکوفایی نسل جوان در صنعت سینما می دانند و برگزاری هرچه بیشتر و با کیفیت تر آنها را دلیلی برای پویایی صنعت سینمای آینده کشور عنوان کرده و از آن به عنوان بازی برد- برد یاد می کنند.

 در این زمینه امرالله احمد جو کارگردان می گوید: جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان بستر مناسبی را برای عرضه تولیدات نسل جوان و قشر دانشجویی با موضوع کودک و نوجوان فراهم کرده است.

این کارگردان اصفهانی ، اینگونه جشنواره ها را فرصتی برای شکوفایی استعداد‌های نهفته در زمینه تولیدات حوزه کودکان و نوجوانان اعلام می کند و می افزاید: فارغ‌التحصیلان و دانشجویان زیادی هستند که تا کنون به دلایل مختلف نتوانسته‌اند آثار خود را به عرصه نمایش بگذارند و برگزاری این جشنواره می‌توانند به این قشر از جامعه کمک شایانی داشته باشد.

وی با اشاره به  جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان می گوید : برگزاری اینگونه جشنواره ها بستری را ایجاد می‌کند که علاقمندان به این شاخه از فیلم سازی بتوانند علاوه بر ارایه آثار خود از آثار ارایه شده در این جشنواره بهره برده و نیز الگوبرداری‌هایی از آثار فاخر و نوآوری‌های آن داشته باشند تا در تولیدات آینده خود از آنها استفاده کنند و آثار قابل قبولی به جامعه ارایه دهند و رونق خوبی به کسب و کار خود بدهند.

احمد جو در ادامه می گوید: تولید فیلم کودک و نوجوان صنعتی است که هرگز نمی میرد بلکه با تولد کودکان جدید دوباره متولد می شود و رشد می کند بنابراین در صورت انتخاب سوژه مناسب و تولید فیلم فاخر ، سرمایه گذاری در صنعت تولید فیلم های کودک و نوجوان می تواند درآمدی دایمی را برای تولید کننده تضمین کند به عنوا ن مثال می توان به کار های مختلف از شرکت والت دیزنی اشاره کرد که حتی کارتون های تولید شده در دهه 60 میلادی این شرکت همواره خریدار داشته و مورد استفاده قرار می گیرند.

          جشنواره در سال‌های اخیر سینمای کودک را متحول کرده است

از سوی دیگر یک بازیگر سینمای کودک درباره تاثیر برگزاری جشنواره ها بر شناسایی استعدادهای جوان و ارتقای سطح کیفی آن می گوید: خوشبختانه برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان طی چند سال اخیر توانسته است تحولی بزرگ را در ساخت فیلم‌های کودکان و نوجوانان ایجاد کند و توجه هنرمندان به این بخش را افزایش دهد.

این بازیگر خردسال که در فیلمهایی مانند سلام بر فرشتگان و جدایی نادر از سیمین حضور داشته ، کمبود کارگردان‌های ویژه ساخت فیلم‌های کودک و نوجوان را یکی دیگر از چالش‌های پیش روی فیلم‌های ساخته شده برای کودکان و نوجوانان می داند  و می افزاید:  متاسفانه کارگردان خاص ساخت فیلم کودکان در ایران وجود ندارد و این موضوع می‌تواند سینمای کودک را به فرش بکشاند.

          تلویزیون در رونق سینمای کودک تأثیرگذار است

در همین حال، امیر سلطان‌احمدی می گوید: تلویزیون در ایجاد انگیزه برای تولید و اکران فیلم کودک و جذب خانواده‌ها و کودکان و نوجوانان به سالن سینما نقشی مهم دارد.

کارگردان و عروسک‌گردان برنامه‌های کودکانه تلویزیونی ، ضمن اشاره به لزوم آشتی دادن کودک و سینما گفت: باید تلاش کرد تا تولیدات سینمای کودک و نوجوان ارتقا یابد و بتوان کودکان و نوجوانان را به سالن‌های سینما کشاند.‌

فیلم‌های کودکان و نوجوانان گرچه کم و انگشت شمارند، اما پدر یا مادری که دنبال فرهنگ سازی توسط آثار هنری برای فرزندش است و می‌خواهد که او را از پای کامپیوتر و بازی‌های اینچنینی بلند کند، پیگیری می‌کند و متوجه می شود که کار نمایشی خوبی در حال اجرا است و کودک خود را به تماشای آن می برد.

نویسنده سری سوم «دانی و من» ادامه داد: در حال حاضر ما گرچه در مقایسه با آثار کمپانی والت دیزنی تقریبا خیلی دوریم اما استعدادهای بسیار خوبی در این زمینه داریم که باید از طریق همین جشنواره ها آنها را پرورش دهیم.به عنوان مثال، چندی پیش من در دفتر یکی از تهیه کننده‌ها، تیزری از یک انیمیشن ایرانی دیدم که خیلی نزدیک به نمونه‌های خارجی بود و اگر نمی‌گفتند کار جوانان ایرانی است، متوجه آن نمی‌شدم، بنابراین می توان گفت این گونه جشنواره ها می تواند باعث ارتقاء سطح کیفی کار تولیدکنندگان جوان نیز باشد.

عروسک گردان عروسک پسرعمه زا درباره تاثیر تلویزیون در سینمای کودک چنین می گوید: این نظر خیلی‌ها است که اگر همین الان هم تلویزیون برای آثار سینمایی تبلیغ کند، نتیجه خواهد داد، چرا که زمانی که مخاطب به تماشای کاری بنشیند، بالطبع تهیه کنندگان و سینما داران هم بیشتر به ساختن آثار کودک تشویق می‌شوند و تلویزیون در ایجاد انگیزه برای تولید و اکران فیلم کودک و جذب خانواده‌ها و کودکان و نوجوانان به سالن سینما نقشی مهم دارد.

وی در پایان می افزاید: تولید کنندگان جوان معمولا از تولید فیلم بزرگسالان به دلیل هزینه های بالای آن باز می مانند بنابراین می توان با ایجاد انگیزه در آنها اشتیاق فیلم سازی آنها را به فیلم کودک و نوجوان سوق داد تا با کسب تجربه به دنیای بزرگسالان راه یابند از سوی دیگر در صورتی که آثار فاخر کودک و نوجوان تولید کنند در واقع با یک تیر دو نشان زنده اند چون هیچ وقت کودکان تنها به سینما نخواهند رفت بلکه با والدین خود برای تماشای فیلم به تماشاخانه می روند پس یکی دو بلیت اضافه به نام تهیه کننده خواهد بود این یعنی رشد و توانایی مالی در کنار کسب تجربه برای تولیدات فاخر آینده در رده های سنی بالاتر .

 

جاذبه‌های دیدنی خرمشهر

کسب و کار تاثیر رونق گردشگری در خرمشهر را بررسی می کند

هفته دفاع مقدس نزدیک است و هر ساله شاهد برپایی مراسمی با شکوه در این زمینه هستیم ، رژه های نظامی ، برنامه های مختلف تلویزیونی ، سرودهای حماسی یا هر برنامه دیگر اما دریغ از اینکه می توان با رشد و رونق صنعت گردشگری در مناطق جنگی این هفته را سراسر سال برگزار کرد و یاد و خاطره رشادت های جوانان رشید کشورمان همواره مقابل دیدگان گردشگران داخلی و خارجی زنده نگهداشت .

به هر حال وقتی خبر از جنگ و درگیری در گوشه و کنار دهکده جهانی می شنویم بی اختیار به یاد گریه های کودکان و خونریزی های فراوان در آن منطقه می افتیم ، اما وقتی صحبت از بازدید مناطق جنگی باشد شاید مسئله صورت دیگری به خود گرفته و کمی با اشتیاق برای دین آن مناطق که روزگاری شاهد درگیری و خونریزی های فراوان بوده گام برداریم.

به عنوان مثال بسیاری از ما وقتی نام ویتنام را می شنویم دقیقا تصویری که از مقابل چشمانمان عبور می کند همان تصویر یاد شده در بالاست و خون و آتش مقابل چشمانمان شعله می کشد که همگی یادآور فجایعی بزرگ در دوران زندگی بشر بوده اند و هم اکنون آرام و خاموش در گوشه ای از دهکده جهانی روزگار سپری می کنند اما با یک تفاوت عمده آنهم حضور گردشگران بسیار که با تعجب به آن اماکن می نگرند و به توضیحات تورگردان خود دقت می کنند.

هرچند مرور ناراحتی دیگران برای بسیاری از ما غیر قابل تحمل است و بی اختیار از آن می گذریم و سعی در فراموش کردنش داریم؛ اما هستند بسیاری که هر سال برای دیدن مناطق جنگی نقاط مختلف جهان بار سفر می بندند و برای زنده نگهداشتن یاد و خاطره مقاومت مردان و زنان آن کشور بخصوص هزینه می کنند.

به هر حال صنعت گردشگری با تمام سرعتی که به رشد خود ادامه می دهد همواره به دنبال یافتن سوژه های جدیدی برای جذب گردشگران سراسر جهان است و فعالان و دست اندرکاران دولتی و خصوصی آن هیچ فرصتی را برای رسیدن به اهداف خود دراین زمینه از دست نخواهند داد حتی اگر قصد بر رونق جاذبه ای باشد که روزی نمادی از خون و درگیری هموطنانشان بوده است.

شاهد مثال این موضوع را می توان در ویتنام دید که بسیاری از مناطق جنگی خود که روزگاری خون بسیاری از ویتنامی ها در آن ریخته شده را به موزه ای زنده تبدیل کرده و از حضور گردشگران همواره کسب درآمد می کند .

تمامی تونل های معروف مقاومت ارتش ویتنام که برای مقابله با  آمریکا حفر شده بود هم اکنون به جای عبور افسران و نظامیان ، محل عبور مرور گردشگران سراسر جهان در صلح و آرامش شده که هر گام از آنها باعث ایجاد رونق گردشگری در ویتنام می شود نه محاصره و جنگ، بد نیست بدانیم یک میلیون نفر از مناطق جنگی این کشور در سال 2012 میلادی بازدید کردند و اگر فرض کنیم هر گردشگر برای استفاده از این تور یک روزه گردشگری در ویتنام حدود 50 دلار هزینه کرده باشد شاهد رونق بسیار خوبی در اقتصاد گردشگری این منطقه جنگی خواهیم بود.

ژاپن ، لهستان یا حتی ایالات متحده آمریکا نیز در این زمینه فعالیت هایی انجام داده اند و نمادهایی از جنگ های گذشته را برای بازدید گردشگران وعلاقمندان آماده کرده اند تا در کمال صلح و آرامش از این مناطق که روزگاری محل جنگ و خونریزی بوده است کسب درآمد کنند .

اما ایران ما که پرونده هشت سال دفاع مقدس را در کارنامه خود دارد در این زمینه چه کرده و تا چه حد توانسته خاطرات تلخ و شیرین دفاع مقدس را با شیرینی درآمد صنعت گردشگری جایگزین کند؟ نمادی از مقاومت که می توان آن را به عنوان برترین موزه زنده دفاع مقدس ایران به جهانیان معرفی کرد هم اکنون در سکوت و گرفتاری های مختلف از جمله بیکاری جوانان رشیدش در چه حالی است؟

جای تردید نیست که هم اکنون به یاد خونین شهر یا همان خرمشهر با تمام خاطراتش خواهیم افتاد، شهری که ناگفته های بسیاری در دل داشته و می تواند میلیون ها نفر را از سراسر جهان برای شنیدن ناگفته هایش را به خود جلب کند.

ناگفته هایی که همواره سوژه اصلی تهیه فیلم ، سریال و کتابهای مختلف بوده اما مسئولین امر هنوز به جایگاه رشد و رونق صنعت گردشگری برای زنده نگهداشتن خاطره رشادت های جوانان ایرانی در این شهر

زیاد توجه نکرده اند. هرچند کاروان راهیان نور را در پیش زمینه ذهنی خود مرور می کنید اما سئوال اصلی اینجاست که آیا واقعا این کاروان برای رونق گردشگری منطقه یاد شده یا حتی مناطق جنگی دیگر کافی است و فرصت ایجاد اشتغال برای جوانان نسل جدید این شهرها را فراهم می کند و صنایع مربوط به گردشگری را به جنب و جوش هدایت می کند؟ سئوالی که پاسخ آن کلمی نگران کننده یا همان خیر خودمانی است.

اگر به این شهر که نماد مقاومت است سفر کنید هنوز می توانید بوی باروت و خاکستر جنگ را روی تمام بناها و سطح شهر احساس کنید حسی که از بی توجهی برخی مسئولین به پتانسیل موجود در کوچه و خیابان خونین شهر سخن می گوید . شهری که روزگاری نمادی از تولید و شادی در ذهن ما ایرانیان بود و بین خارجی ها نیز بسیار معروف بوده است ؛ امروز زیر چتر گرد و غبار ریزگردها بطور کلی به فراموشی سپرده شده است .

بندر خرمشهر، رودخانه کارون هرچند زخم های کاری بر تن دارند اما به عقیده بسیاری از دست اندرکاران و فعالان عرصه گردشگری امروز هم می توانند همانند قبل محلی برای شادی گردشگران و رونق اقتصادی برای ساکنان خود باشند .

مصطفی مطورزاده نماینده سابق مردم این شهر در مجلس شورای اسلامی در باره صنعت گردشگری این شهر می گوید: شرایط طبیعی و جغرافیایی خرمشهر از یک سو و همجواری آن با بزرگترین شهر عراق، خرمشهر را دارای موقعیت منحصر به فرد در زمینه گردشگری کرده است.

 وی می افزاید این شهر با داشتن آب و هوای خوب در هشت ماه از سال و طبیعت بسیار زیبا و عبور بزرگترین و تنها رودخانه ایران که امکان کشتی رانی در آن وجود دارد، می تواند یکی از قطب های اصلی گردشگری در ایران باشد. شرایطی که خرمشهر را قبل از جنگ به کانون توجه گردشگران ایرانی و غیر ایرانی مبدل کرده بود. اما امروز شرایط جنگ و پیامد های مخرب آن باعث شد تمام زیر ساخت ها از بین برود.

مطورزاده درباره زیرساخت های گردشگری خرمشهر می گوید: قبل از جنگ این شهر دارای پنج هتل خوب بوده است، اما هم اکنون حتی یک هتل هم ندارد و فقط به دو مسافرخانه کوچک اکتفا کرده. نکته جالب اینجاست که یکی از بزرگترین هتل های خرمشهر که در اثر جنگ از بین رفته هتل دولتی و متعلق به سازمان ایران گردی و جهانگردی سابق بود که این هتل هم بازسازی نشده است.

نماینده سابق مردم خرمشهر در باره سرمایه گذاری بخش خصوصی در این شهر معتقد است که به دلیل هزینه بالای بازسازی زیرساخت های گردشگری در خرمشهر هم اکنون نمی توان از بخش خصوصی انتظار مشارکت داشت بلکه می توان با حمایت دولت و ستاد مرکزی راهیان نور این مهم را به نتیجه رساند .

وی به پتانسیل بالای گردشگری دریایی در کارون و اروند اشاره می کند و می افزاید: به عنوان مثال می توان از وزارت نیرو که مسئول بازسازی این دو رودخانه است انتظار همکاری در زمینه رونق گردشگری دریایی در منطقه را داشت.

وی درباره گردشگری دریایی خرمشهر نیز می گوید: هرچند مطالعاتی انجام شده  و چند شرکت خصوصی برای این موضوع اعلام آمادگی کرده اند و نوروز 92 شاهد حرکت یکی دو قایق تفریحی در این دو رودخانه بودم اما هنوز فاصله بسیار زیادی تا استفاده واقعی از پتانسیل منطقه داریم که باید علاوه بر تبلیغات سیاست های تشویقی مناسبی برای رونق گردشگری در منطقه درنظر بگیریم.

مطورزاده تنها کاروان راهیان نور که وابسته به ارگان های نظامی کشور است را برای رونق گردشگری منطقه مناسب نمی داند و می افزاید: مردم ایران و سراسر جهان باید با توجه به امکانات و جاذبه هایی که در منطقه است خودشان آزادانه وارد منطقه برای بازدید از آن شوند نه اینکه در قالب کاروانهایی که گروهی خاص از سوی ارگانهای نظامی به منطقه می آیند. چون این کاروانها همه امکانات را همراه خود دارند و هیچ درآمدی برای کسبه محلی نخواهند داشت. به عقیده وی گردشگران عمومی داخلی و خارجی هستند که می توانند زمینه اشتغال جوانان منطقه و رونق اقتصادی را برای خرمشهر به ارمغان بیاورند نه کاروان های دولتی .

این کارشناس اقتصاد به نکته جالبی برای رونق گردشگری منطقه اشاره می کند و می گوید: همانطور که بسیاری از ارگان ها به زائران عراق و سوریه یارانه سفر پرداخت می کنند اگر بتوانند برای بازدید از خرمشهر هم یارانه درنظر بگیرند بسیاری از مردم کشورمان برای زنده نگهداشتن خاطرات گذشته و حال خود به خرمشهر سفر می کنند و با خود رونق اقتصادی منطقه را سوغات می آورند.

مطورزاده می افزاید همانطور که برای بیرون کردن دشمن از خاک کشورمان همگی بسیج شدیم هم اکنون هم برای رونق و بازسازی دوباره خرمشهر با شرایط قبل از جنگ آن می توانیم بسیج شویم و خرمشهر را با تمام امکانات قبلی خود بازسازی کنیم تا صنعت گردشگری در این منطقه ضامن درآمد جوانان جویای کارش باشد.

وی با اشاره به اینکه گردشگری خرمشهر می تواند ابعاد متعدد و تاثیر گذاری را روی پیشرفت شهر داشته باشد می افزاید: با رونق گردشگری علاوه بر این که ما پیامی از افتخار و عزت و سربلندی را به نسل های جدیدمان منتقل می کنیم می توانیم همزمان چندین صنعت را به تحرک وا داریم.

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی در پایان می گوید با پول دولت نمی توانیم خرمشهر را به روزهای اوجش برسانیم. اما اگر سالیانه دویست یا سیصد هزار نفر از گردشگران را به این شهر بکشانیم و آنها پولشان را در شهر خرج کنند، هم روی بحث ساخت و سازمان هتل و مهمانخانه تاثیر مثبت خواهد داشت و هم باعث پیشرفت مراکز خرید و تفریحی در شهر خواهد شد. اکنون که مستقیم به خرمشهر کمک نمی شود و بازسازی ها آنطور که باید و شاید صورت نمی پذیرد، حداقل از این جهت وارد شویم و به خرمشهر کمک کنیم.

 

کشف سنگ قبری یک هزار ساله با نوشته هایی به زبان فارسی در کشور هزار جزیره

کسب و کار از ارتباط فرهنگی ایران و اندونزی می گوید

نویسنده : عماد عزتی

جای تردید نیست که با دیدن نام اندونزی این مطلب به جزیره بالی فکر کردید و سواحل زیبا و دیدنی کشور هزار جزیره را مقابل چشمان خود متصور شده اید، اما هستند بسیاری از هموطنان کشورمان که هیچ اطلاعاتی درباره این کشور ندارند و از اشتراکات فرهنگی و مذهبی ما با این سرزمین بی اطلاع هستند.

این موضوع دقیقا سوژه ای برای سفیر کشور اندونزی در ایران که جهت معرفی هرچه بیشتر کشورش به مردم ایران اقدام به برگزاری جشنواره ای در پایتخت کشورمان کند، جشنواره ای که از یکهزار سال ارتباط فرهنگی، مذهبی و تجاری بین مردم ایران و اندونزی در جنوب شرق آسیا سخن می گوید.

به همین مناسبت و با نزدیک شدن مراسم افتتاحیه این جشنواره در تهران کسب و کار گفت و گویی اختصاصی با دیان ویرنجوریت سفیر کشور اندونزی که حدود دوسال است در کشورمان و در تهران زندگی می کند، داشته و از برنامه ها و دلایل برگزاری این جشنواره از او پرسیده است.

سفیر کشور اندونزی این گفت و گو را با بیان عقیده خود درباره ماموریتش در ایران آغاز کرد و گفت : اکثر مردم وقتی اسم سفارتخانه را می شنوند محلی غیر قابل دسترسی و نا آشنا را تصور می کنند اما من عقیده دارم که سفارتخانه باید برای ارتباط بیشتر با مردم کشور میزبان، همیشه درب هایش به روی مردم آن کشور باز باشد .

دیان ویرنجوریت معتقد است که سفیر یک کشور صرفا نباید به مسایل دیپلماتیک بپردازد بلکه او می تواند با استفاده از راهکارهای فرهنگی ماموریت دیپلماتیک خود را به خوبی انجام دهد بنابراین باید با فرهنگ وآداب و روسوم کشور میزبان خوب آشنا باشد و در جهت عکس شرایط آشنایی مردم کشور میزبان را نیز با آداب و رسوم و فرهنگ کشور خود مهیا کند.

وی درباره ارتباط فرهنگی و مذهبی دو کشور به خبرنگار ما می گوید : ایران و اندونزی از نظر اعتقادات دینی با یکدیگر مشترک هستند و هر دو کشور از دین اسلام پیروی می کنند و نباید به تبلیغات سوء دیگر کشورها که با بیان اختلافات مذهب شیعه و سنی سعی در دورکردن مسلمانان از یکدیگر دارند توجهی کرد بلکه به این نکته باید بیشتر دقت کنیم که هر دو ملت مسلمان هستند و از یک کتاب آسمانی پیروی می کنند.

اما ویرنجوریت درباره اشتراکات فرهنگی ایران و اندونزی گفت : چندی پیش در یکی از مناطق کشور من توسط باستان شناسان سنگ قبری با یک هزار سال قدمت کشف شد که روی آن به زبان فارسی اطلاعاتی از متوفی نوشته شده بود. در این زمینه به آداب و رسوم و مراسم خاکسپاری در ایران اشاره کرد و گفت : همانطور که شما در کشورتان برای متوفی مراسم شب سوم ، شب هفتم یا چهلم می گیرید مردم کشور من هم این مراسم را انجام می دهند؛ بنابراین با توجه به این دو موضوع در مورد اشتراکات فرهنگی بین دو کشور هیچ جای تردید نیست.

سفیر کشور اندونزی با اشاره به این کشف جالب می افزاید: بسیاری از محققان در کشور من به این نکته پی برده اند که دین اسلام نه از جانب چین و جاده ابریشم به اندونزی رسیده بلکه ممکن است از طریق تجار ایرانی که از طریق دریا به کشور من رسیده اند آمده باشد. از همین رو عنوان جشنواره فرهنگی امسال که ابتکار عملی از یک سفارتخانه خارجی در ایران بوده را «یک هزار سال ارتباط فرهنگی بین دو کشور » انتخاب کردیم تا یادآور اشتراکات بسیار زیاد بین دو ملت باشیم.

ویرنجوریت ضمن تاکید بر گسترش روابط تجاری و صنعت گردشگری بین دو کشور اظهار داشت: همه از تحریم های یکجانبه غرب علیه ایران با خبریم و مسایل و مشکلاتی که به واسطه آنها برای تجارت بین ایران باکشورهای دیگر دنیا به وجود آمده را می دانیم از این رو هرچند ما سعی کرده ایم همواره روابط تجاری خود را با ایران در بالاترین سطح ممکن حفظ کنیم ولی مشکلاتی هم در میان است که امیدواریم با ابتکار عمل دولت جدید ایران این موانع هم برطرف شود اما درباره صنعت گردشگری هیچ مانعی نیست و به عقیده من این صنعت هرگز تحریم شدنی نیست و من به عنوان سفیر کشور اندونزی با استفاده از ابتکارات فرهنگی و برگزاری مراسم مختلف اینچنینی در ایران قصد دارم جاذبه ها و امکانات گردشگری کشورم را به مردم ایران بشناسانم تا گردشگران ایران برای بازدید از طبیعت و جاذبه های تاریخی کشور من نیز بار سفر ببندند و به این نکته بسیار مهم پی ببرند که هزینه سفر آنها به کشور اندونزی هم اکنون تقریبا به اندازه سفر آنها به ترکیه خواهد .

سفیر کشور اندونزی به برگزاری جشنواره فرهنگی اندونزی در تهران که از تاریخ 28 شهریور سال جاری تا 3 مهرماه برگزار می شود اشاره می کند و می گوید: با این ابتکار قصد دارم علاوه بر معرفی اشتراکات فرهنگی و مذهبی به مردم ایران آنها را با دیدنی های کشورم آشنا کنم و در واقع ایجاد انگیزه سفر برای ماجراجویان ایرانی داشته باشم.

به عقیده سفیر کشور اندونزی با توجه به تعداد کشورهای مسلمان و انبوه ساکنان آنها بهترین بازار هدف برای جذب گردشگر در اختیار این کشورها قرار گرفته تا با استفاده از اشتراکات دینی اقدام به جذب گردشگر کنند و رونق صنعت گردشگری را در مناطق باستانی و تاریخی و دیدنی های طبیعی منطقه خود به ارمغان آورند.

دیان ویرنجوریت با تاکید دوباره بر گسترش صنعت گردشگری بین دو کشور می گوید: هم اکنون صنعت گردشگری در جهان به عنوان یکی از صنایع پویا و پرسود است و کشور من هم به عنوان یکی از کشورهای مهم گردشگر پذیر جهان شناخته شده است جای تردید نیست در صورت گسترش تبادل گردشگر و برگزاری تورهای ترکیبی بین ایران و اندونزی با پشتوانه تمدن غنی ایران زمین می توان رشد و گسترش بسیار مناسبی در زمینه گردشگری داشته باشیم.

وی به کم اطلاعی مردم ایران درباره کشور اندونزی اشاره می کند و می افزاید: مدتی پیش در خیابان ولیعصر تهران قدم می زدم که چند نفر عابر پیاده از من پرسیدند «از کدام کشور به ایران آمده ام» وقتی پاسخ دادم از اندونزی، آنها دوباره پرسیدند «اندونزی نزدیک بالی است؟» خوب این موضوع یعنی نبود اطلاعات کافی بین دو ملت در حالی که یکهزار سال پیش مردم ایران با مردم اندونزی ارتباط داشتند.

این موضوع باعث شد در تصمیم خودم برای برگزاری جشنواره فرهنگی اندونزی در تهران بیش از قبل مصمم شوم تا با تدارک برنامه مختلف فرهنگی، هنری شرایط ارتباط بیشتر بین دو کشور را فراهم کنم.

وی در پایان ضمن تاکید بر رایگان بودن این مراسم به افتتاح این جشنواره در تاریخ 28 شهریورماه سالجاری در برج میلاد و فرهنگسرای اندیشه تهران اشاره کرد و بخش های مختلف آن را اینگونه برشمرد: با توجه به جاذبه برج میلاد برای عموم مردم سعی کردیم بخش هنرها و صنایع دستی مثل کارگاه باتیک (طراحی پارچه) ، بافندگی سنتی و موسیقی را در این محل در نظر بگیریم و در فرهنگ سرای اندیشه تهران هم پخش فیلم را همراه با جلسات نقد و بررسی با حضور کارگردانان سرشناس دو کشور تدارک دیده ایم.

جاذبه سازی در ایران

نگاهی به روش های نوین رشد و رونق صادرات نامرئی در کشورمان

کمتر از یک هفته تا آغاز جشن های مختلف سراسر جهان در روز جهانی گردشگری فرصت باقی مانده است، روزی که تمام ماجراجویان ، گردشگران و فعالان عرصه گردشگری در آن به آینده این صنعت و روند توسعه آن توجه ویژه خواهند داشت.

جای تردید نیست که گردشگری هم اکنون به عنوان یکی از پولسازترین و پردرآمدترین صنایع در سطح دهکده جهانی مورد توجه مقامات و مسئولان دولتی و خصوصی قرار گرفته است ؛ به گونه ای که این صنعت حتی در دوران رکود اقتصادی توانست برخی کشورها مثل اسپانیا و یونان را حمایت کند و اقتصاد منطقه را سرپا نگهدارد.

اگر به جایگاه اقتصادی این صنعت توجه کنیم و لزوم توسعه آن را در کشورمان با توجه به کارشکنی های غرب و شرق در دیگر صنایع کشور را درک کنیم جای تردید نیست که این روز را نه یک هفته بلکه به تعداد روزهای سال مورد توجه ویژه قرار خواهیم داد و برای آنها برنامه ریزی می کنیم. به هر حال همانطور که قبلا اشاره شد روز جهانی گردشگری سال 2013 میلادی هم کم کم همراه پاییز فرا می رسد تا شاهد تغییرات گسترده در اصلی ترین ارگان درگیر این صنعت کشورمان یعنی سازمان میراث فرهنگی و صنایع دستی و گردشگری باشد اما آیا این تغییرات کافی هستند تا بهاری پربار را انتظار بکشیم؟ آیا جاذبه های کشورمان همواره مورد توجه گردشگران بین المللی قرار خواهد گرفت تا رونق صنعت گردشگری را از این پس شاهد باشیم؟ اینها سئوالهایی هستندکه کسب و کار به دنبال پاسخ آن راهی جامعه خصوصی و دولتی گردشگری کشورمان شده است.

دکتر ایمانی خوشخو به عنوان یکی از فعالان عرصه علمی گردشگری در این زمیننه می گوید: جای تردید نیست که سی و سه پل اصفهان و پاسارگاد همواره به عنوان نمادی از تمدن ایران زمین خواهند بود و جاذبه ای برای گردشگران خارجی و داخلی شناخته شده اند اما آیا این جاذبه های باستانی تا ابد هستندو همواره گردشگران را به خود جلب خواهند کرد؟

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ در این زمینه بر لزوم جاذبه سازی در کشورمان اشاره می کند و می گوید: اگر از جاذبه سازی با شک و تردید می نگریم و توقع جذب گردشگر نداریم باید به امارات متحده عربی اشاره کنیم چون این کشور از هیچ میلیون ها دلار درآمد کسب کرده است. ساخت مراکز خرید ، پیست های ورزشی متفاوت و استفاده از پتانسیل های طبیعی در این کشور همه و همه از جاذبه های نوین دوبی هستند که توانسته نظر گردشگران سراسر جهان را به خود جلب کند .

ایمانی خوشخو اصلی ترین جاذبه این کشور را ساخت پیست اسکی مصنوعی در دل صحرا می داند وبه زمین تنیس بالای برج العرب اشاره می کند و جاذبه غیر متعارفی که هم اکنون نظر خیلی ها را در منطقه به خود جلب کرده است.

از سوی دیگر مهسا مطهر به عنوان یکی از فعالان عرصه گردشگری و مدرس دانشگاه در این صنعت به پتانسیل های موجود کشورمان در زمینه جذب گردشگران اشاره می کند و می گوید: اکثر گردشگران داخلی و خارجی درباره اصفهان ، یزد و منطقه تاریخی پاسارگاد اطلاعات بسیاری دارند و با آنها آشنا هستند اما وقتی به این گردشگران از جاذبه های نوین خبری می دهیم که آنها را نمی شناسند بسیار مشتاقانه دست به جیب شده و حاضر به هزینه کردن برای تجربه آنها می شوند.

این فعال عرصه گردشگری در این زمینه مثالی می زند و می گوید فرض کنید گروهی از گردشگران ایتالیایی وارد خاک کشورمان شده اند این گروه با انواع و اقسام آثار باستانی و هنری به واسطه کشورشان آشنا هستند و به دنبال یافتن جاذبه ای نوین وارد خاک ایران شده اند بدون تردید از پاسارگاد و یزد و اصفهان نیز دیدن خواهند کرد اما آیا ما واقعا جاذبه ای نوین برای ارایه به آنها داریم که نظرشان را به خود جلب کند؟ وقتی برای این گروه از آب گرم سرعین و چشمه های باداب سورت و اسکی روی چمن می گوییم واقعا مشتاقانه برای تورهای یاد شده ثبت نام می کنند اما پاسارگاد و اصفهان را تنهایی سفر می کنند و علاقه دارند تنها در این شهرها باشند چون اطلاعات کافی و کاملی از آنها در اختیاردارند.

این مدرس دانشگاه در این باره و اثر جاذبه سازی در صنعت گردشگری می گوید: همه می دانیم صنعت گردشگری یعنی پویایی و تحرک بنابراین سکون و جاذبه های باستانی که سالها در گوشه آرمیده اند در این صنعت زیاد تاثیرگذار نیستند بلکه گردشگران همواره به دنبال یافتن جاذبه های نوین در دهکده جهانی بار سفر می بندند.

در همین حال آرش نورآقایی عضو انجمن صنفی راهنمایان گردشگری ایران ضمن تاکید بر جاذبه سازی برای توسعه گردشگری کشورمان به نکته ای جالب اشاره می کند و می گوید: جاذبه های باستانی در سرزمین های کهن حکم پیش غذا برای تحریک اشتهای گردشگران را دارند و به واسطه آنها می توان توجه این گروه را به منطقه ای خاص از جهان جلب کرد اما پس از این مرحله باید سفره ای رنگین برای گردشگران و ماجراجویان تدارک دید تا آنها در محلی که مورد نظر ماست اقامت کنند و برای سفرشان هزینه کنند.

نورآقایی در ادامه می افزاید: این که گردشگران زیادی هر سال وارد خاک ایران می شوند تا از محوطه باستان پاسارگاد و بیستون بازدید کنند شکی نیست اما این یعنی فقط یک یا دو روز اقامت در محلهای یاد شده بنابراین باید برای روزهای آینده جاذبه ای نوین و جدید به این گروه ارایه دهیم تا بتوانیم اقامت آنها را بیش از یک یا دوروز در منطقه مورد خودمان برنامه ریزی کنیم.

به هر حال طبیعت بکر و آب و هوای چهارفصل ایران زمین ، کویرها و دریاها خوراکی وصنایع دستی ایران باید همواره گفتنی هایی جدید لذای این افراد داشته باشند تا بتوانند به عنوان مقصدی دایمی برای گردشگران سراسر جهان شناخته شوند.

جالب اینجاست که مهدی حجت معاون میراث فرهنگی ، سازمان میراث هم دقیقا دو روز پیش همین تعبیر را برای رسانه ها داشت و از خالی بودن سفره گردشگری ایران برای گردشگران سخن گفت. وی درباره جاذبه گردشگری ایران به این نکته اشاره کرد که اگر قصد موفقیت در صنعت گردشگری کشورمان را داریم باید همواره سفره رنگینی برای گردشگران پهن کنیم تا بتوانیم آنها را وادار به اقامت در ایران کرده و از آنها کسب درآمد کنیم. بنابراین سفره ای با غذاهای تکراری و بسیار معمولی برای این کار مناسب نیست و باید بیش از گذشته این سفره را رنگین کرد.

پس جای امیدواری است که مسئولین دولتی گردشگری ایران به دور ازهرگونه ریخت و پاش اضافه و تجملگرایی بلکه با دیدی باز در آستانه هفته گردشگری در ایران سفره ای بسیار رنگین برای گردشگران تدارک ببینند تا مبادا عطر وبوی جاذبه های ایرانی باعث رونق گردشگری دیگران شود!

گردشگری دریایی خزر

به بهانه روز دریانوردی، آموزش و اشتغال؛ کسب و کار بررسی می کند

اول مهر نزدیک است و بسیاری در تکاپوی بازگشایی مدارس و برخی هم به واسطه نزدیک شدن هفته گردشگری در حال برنامه ریزی برای برگزاری مراسم این هفته بسیار مهم برای کشورمان هستند اما دریغ از اینکه اول مهر روز دریانوردی، آموزش و پژوهش و اشتغال نیز نامگذاری شده است.

هرچند دیگر نقاط جهان روز جهانی گردشگری را جشن می گیرند اما ایران به پشتوانه وسعت وجاذبیت های تاریخی و طبیعی خود هفته ای را به این مهم اختصاص داده و به جشن و برگزاری مراسمی ویژه در این زمینه می پردازد بنابراین اهمیت صنعت گردشگری برای کشورمان از این تصمیم کاملا مشخص و واضح است و مسئولان سعی دارند با برگزاری اینگونه برنامه ها علاوه بر رونق گردشگری داخلی پای خارجی ها را هم به میان آورند اما امسال روز جهانی گردشگری در ایران به دو دلیل عمده بسیار پراهمیت تر از قبل خواهد بود.

اول اینکه دولت تدبیر و امید با برنامه ای در زمینه توسعه گرشدگری کار خود را آغاز کرده است و دوم شعار روز جهانی گردشگری است که می گوید:«گردشگری و آب، حفظ میراث مشترک».

اگرچه برنامه های کاملا مشخصی از سوی دولت و دست اندرکاران صنعت گردشگری برای توسعه آن تدوین شده است و بررسی آنها خارج ازحوصله این بحث اما شعار روز جهانی گردشگری با توجه به امتیازات آبی و ساحلی کشورمان رنگ و بوی دیگری به این هفته یعنی هفته گردشگری امسال داده است و از این رو کسب و کار سراغ یکی از کهنه کاران دریانوردی که حدود سه دهه از عمرش را روی عرشه کشتی سوار بر امواج دریا ها بوده رفته است تا از امتیازات گردشگری دریایی ایران و شرایط توسعه آن پرس و جو کند .

کاپیتان سید حسن گیتی پسند علاوه بر کوله باری از تجربه دریانوردی به عنوان طراح طرح ملی گردشگری دریایی در دریای خزر نیز بین اهالی گردشگری و دریانوردی کشورمان شناخته شده است اما این فعال عرصه گردشگری و دریانوردی ناگفته های بسیاری از بی مهری دولت دهم و مسئولان قبلی سازمان میراث فرهنگی به این طرح ملی دارد که مطالعه آنها برای شما خالی از لطف نیست.

گیتی پسند سخن خود را با ارایه تاریخچه ای از این طرح که از سال 1385 شمسی درگیر آن شده است آغاز می کند و می گوید: با توجه به تجربه دریا نوردی خودم و پتانسیل های دریایی کشورم ایران متوجه شدم پروژه های دریایی عظیمی را می توان در محدوده دریای خزر اجرا کرد چون سواحل جنوبی کشورمان همواره به واسطه وجود نفت مورد توجه مسئولان بوده است اما این خزر است که از دید مسئولان با تمام ظرفیت هایش پنهان ماندهاست و ظاهرا به دست فراموشی سپرده شده.

وی در این زمینه می افزاید: اولین بار طرح آمبولانس دریایی را به واسطه تعداد بسیار بالای غریق در سواحل خزر به مسئولان دولتی ارایه کردم. با توجه به مطالعاتم متوجه شدم بسیاری از مجروحان حوادث مختلف جاده به دلیل ترافیک جاده های نوار ساحلی ایران در طول مسیر انتقال به بیمارستان جان می سپارند و بسیاری از غریق ها هم به دلیل دیر رسیدن کمک از دنیا می روند بنابراین با استفاده از پتانسیل بسیار مناسب آبهای ساحلی می توانیم از آمبولانس های دریایی به خوبی استفاده کنیم که متاسفانه این طرح بسیار کارآمد نیز مورد بی مهری مسئولان وقت قرار گرفت و با کپی برداری از طرح اصلی طرحی بسیار ناکارآمد با هزینه ای بسیار هنگفت اجرایی شد که البته هم اکنون هیچ خبری از آن نیست.

این کاپیتان کهنه کار در ادامه می گوید: به هر حال با تمام ناملایمان مسئولین به واسطه علاقه ای که دریای دارم به مطالعات خودم در نوار ساحلی خزر ادامه دادم که به ضعف بسیار عمده ای در زمینه حمل و نقل دریایی این منطقه و پتانسیل بسیار بالای آن که توجه اقتصادی هم دارد پی بردم . طرحی را با نام طرح گردشگری دریایی خزر که شامل 4 فاز بود به دولت ارایه کردم.

همان سال و در نمایشگاه دریانوردی این طرح توسط ریاست جمهوری طرحی ملی اعلام و مقرر شد با همکاری تمام ارگان مسئول مثل صنعت بیمه، وزارت نفت، وزارت راه، سازمان بنادر، میراث فرهنگی و محیط زیست اجرایی شود اما دریغ از همکاری که این طرح تا همین امروز درگیر کاغذبازی مسئولان شده و به جز سازمان بنادر و محیط زیست ارگان های دیگر هیچگونه همکاری با بنده نکرده اند با توجه به این که این طرح ، طرحی ملی و مولد برای جامعه کشورمان است.

این کهنه کار دریایی ضمن تاکید ملی بودن این طرح و لزوم همکاری مسئولان ادامه می دهد: با توجه به تحقیقات گسترده بنده و تیم کارشناسی من تمامی زیرساخت های این طرح هم اکنون در نوار ساحلی خزر مهیاست و فقط کافی است که دولت با اختصاص بودجه ای بسیار اندک شرایط ورود چند فروند شناور مورد نیاز اولین فاز این طرح را فراهم کند تا با توجه به اقتصادی بودن آن مراحل اجرایی شدن فازهای دیگر نیز انجام شود.

کاپیتان گیتی پسند می گوید: همانطور که در اصل طرح مطرح شده است این طرح می تواند حدود هفده هزار فرصت شغلی مستقیم و غیر مستقیم را به جوانان حاشیه دریای خزر که از معضل بیکاری و رکود اقتصادی رنج می برند ، هدیه دهد و زمینه رشد و ترقی اقتصادی منطقه باشد، اما دریغ از همکاری در خزر که هم اکنون شاهد انعقاد قرارداد برقراری خطوط کشتیرانی مسافری بین ایران عمان هستم .

وی ضمن اشاره بر تاخیر 4 ساله این پروژه تاکید می کند : با توجه به نرخ بیکاری منطقه اگر این پروژه از همان روز اول اجرایی شده بود هم اکنون تعدادبسیاری از جوانان کشور بخصوص منطقه مشغول به کار مولد بودند و هزینه بسیار هنگفتی هم از دوش دولت برداشته می شد، سئوال اینجاست که چه تفاوتی بین سواحل جنوبی وشمالی کشور است؟ پس چرا این طرح که ملی اعلام شده و هم اکنون که دولت نیازمند تولید شغل برای متقاضیان کار است به آن توجهی ندارد.

کاپیتان گیتی پسند به ورود روزانه حدود یکصد دستگاه تریلر از مرزهای غربی و شمال غربی کشورمان به ایران خبر می دهد و می افزاید این تریلرها که حامل اقلام صادراتی ترکیه و دیگر کشورها برای کشورهای شمال شرقی وشرق کشورمان هستند باید نوار ساحلی خزر را طی کنندو در برخی موارد هم مجبور هستند به تهران آمده و از جاده فیروزکوه به مسیر خود ادامه دهند که این موضوع یعنی هزینه بسیار زیاد نگهداری از جاده ها برای کشورمان و نیاز به سوخت اضافه برای حرکت و حمل و نقل این تریلرها در کنار تریلرهای خودی حال آنکه با اجرای فاز اول و ورود کشتی های رورو به منطقه می توان علاوه بر کاهش ترافیک جاده و اصطلاح جادهای مواصلاتی کشور میزان قابل توجهی از سوخت صرفه جویی کنیم، این درحالی است که روزانه حدود دو میلیون سفر درون شهری بین شهرهای نوار ساحلی توسط ساکنان صورت میگیرد که علاوه بر سوخت ، سوانح ناگواری نیز در پی خواهد داشت این موضوع هم با ورود اتوبوس های دریایی که هم اکنون بسیاری از ایستگاههای آن آماده بهره برداری هستند می توانند جان  بسیاری از همو طنانمان را حفظ کند و در محیط زیست و صنعت بیمه کشورمان توجیه اقتصادی داشته باشد.

وی به مبحث گردشگری این طرح اشاره دارد و می گوید: همانطور که می دانیم تعداد بسیاری از هموطنانمان هر ساله به کشورهای شمالی ایران از طریق جاده و هوایی سفر می کنند که با راه اندازی خطوط کشتیرانی مسافری علاوه بر ایجاد جاذبه ای جدید برای گردشگری دریایی خزر می توانیم هزینه سفر این گروه را به کشورهای مورد علاقه شان کاهش دهیم چون حمل و نقل دریایی یکی از ارزان ترین روش های حمل ونقل است.

گیتی پسند با تاکید بر توجه ویژه دولت یازدهم به این طرح که سالهاست غریق بروکراسی اداری شده است می گوید: دریای خزر به عنوان گنجی پر از جواهر هنوز دست نخورده باقی مانده و می توان با اجرایی کردن این طرح ملی منافع آن را به کل اقتصاد کشورمان هدیه داد. طرحی که علاوه بر توجیه اقتصادی در زمینه صرفه جویی در صنعت سوخت ، بیمه اشتغالزایی نیز در پی خواهد داشت.

طراح طرح ملی گردشگری دریای خزر در پایان می افزاید: اگر دولت زمینه اجرایی شدن اولین فاز این طرح را فراهم کند بدون تردید توجیه اقتصادی آن دیگر مراحل و فازهای طرح را اجرایی خواهد کرد بنابراین کافی است که دولت شرایط ورود شناورهای مورد نیاز فاز اول این طرح را فراهم کند تا خود طرح دیگر شرایط را برای تکمیل فازهای بعدی در اختیار آن قرار دهد.

 

 

کلاس درس یا اتاق هتل؛ مسئله این است؟

کسب و کار از موازی کاری در صنعت هتلداری کشور می گوید

کلاس درس جای خواب نیست

نویسنده : شیدا رمزی

چند روز اخیر همه جا سخن از سفر و گردشگری است و اکثر رسانه ها از پویایی این صنعت و امتیازات سرمایه گذاری در آن سخن می گویند بی آنکه به معضلات و موازی کارهای اصلی ترین بخش درگیر با گردشگری یعنی صنعت هتلداری در کشورمان اشاره ای شود.

یکی از صنایع وابسته به گردشگری هتلداری است که در ایران گرفتاری های فراوانی داشته یا دارد و از دید منفی و تجملگرایی اوایل انقلاب به این امکان گرفته تا نبود مسافر و شرایط تحریم اقتصاد کشورمان همه و همه باعث شده تا این صنعت ظریف و حساس در بخش گردشگری ایران باستانی همواره آسیب پذیر بوده و در معرض خطر ورشکستگی باشد؛ صنعتی که با رونق گرفتنش چند ده هزار فرصت شغلی و پویایی اقتصادی را به همراه خود خواهد داشت و سفر را در ایران مدیریت خواهد کرد.

اگر از دید منفی اوایل انقلاب شکوهمند اسلامی و نبود امکانات تجهیز و استفاده از فن آوری های نوین به دلیل تحریم های یکجانبه علیه ایران در این اماکن بگذریم به معضلی تازه یعنی موازی کاری در این صنعت خواهیم رسید. معضلی که بسیاری از فعالان این عرصه را زمین گیر کرده است .

به گفته بسیاری ازکارشناسان داخلی و خارجی هتلداری ، این صنعت فقط محدود به اجاره اتاق و محل اقامت به مسافران نیست بلکه این خدمات جانبی هتلها هستند که آن را اقتصادی می کنند. در این زمینه می توان به برگزاری مراسم و مجالس خصوصی و دولتی اشاره کرد و از رونق رستورانهای این امکان سخن به میان آورد. دومقوله ای که در کشورمان هیچ جایگاهی ندارند چون دولت هنوز درباره صورتحسابهای مجالس و کنفرانسهای خود با این صنعت درگیر است و رستورانهای هتل ها هم آنچنان رونق ندارند.

رجبعلی خسروآبادی دبیر اتحادیه هتلداران استان تهران در این زمینه می گوید: طبق تعاریف بین المللی هتلداری صرفا فروش اتاق برای خواب و استراحت مسافران نیست بلکه صدها خدمات جانبی متفاوت هتل باعث رشد و رونق اقتصاد این اماکن می شود که متاسفانه در ایران این موضوع کاملا نادیده گرفته شده است.

این فعال صنعت هتلداری ایران ضمن تاکید بر توسعه و استاندارد سازی خدمات هتل های کشور می افزاید: اگر بتوانیم با برنامه ای مدون و دقیق پراکندگی و تنوع مراکز اقامتی را در مناطق گردشگری فارغ از دخالت ارگانها یا سازمانهای دولتی سازماندهی کنیم ، در واقع توانسته ای آینده ای مناسب را برای صنعت هتلداری کشورمان متصور باشیم.

وی در این زمینه می گوید: اگر دقت کرده باشید در تمام نقاط گردشگر پذیر ایران زمین مثل کیش ، قشم، ساری، زیبا کنار، مشهد مقدس ، ارگانها و سازمانهای مختلف اقامتگاههایی را برای پرسنل خود تدارک دیده اند ؛ این موضوع یعنی تیشه به ریشه صنعت هتلداری کشور . بنابراین با وجود این موضوع چطور می توان انتظار رشد و توسعه سرمایه گذاری در صنعت هتلداری را داشته باشیم . کدام سرمایه گذار حاضر به سرمایه گذاری در منطقه که فلان ارگان اقامتگاهی چند هزار نفری در آن احداث کرده است ، خواهد بود؟

خسروآبادی در این زمینه ضمن تاکید بر حذف و انتقال این اقامتگاهها به بخش خصوصی جهت رونق گردشگری مناطق گردشگرپذیر ایران می گوید: تصور کنید یک خانواده از تهران با دریافت مجوز اقامت در استراحتگاه یکی از این ارگانهای دولتی راحی سواحل خزر می شود این خانواده که همه امکانات مورد نیاز خود را طی اقامتش در این استراحتگاه دارد و فقط یک یا دوبار آنهم برای خرید کلوچه و بازدید از بازارچه های مرزی از محل اقامت خود خارج خواهند شد ، خوب این چه گردشگری است که هیچ درآمدی برای رستوران شهر ، هتل ، کافی شاپ، نانوایی یا حتی میوه فروشی منطقه نداشته است؟ اینجاست که سرمایه گذار خصوصی کلا کاروبارش کساد شده و کمکم به فکر فروش مرکز اقامتی خود یا تعطیلی آن و تبدیلش به پاساژ یا آپارتمان خواهد افتاد .

از سوی دیگر این کارشناس صنعت هتلداری نبود فرهنگ سفر را بین گردشگران ایرانی را دلیل دیگری در رکود صنعت هتلداری ایران عنوان می کند و می افزاید: در همه کشورهای گردشگرپذیر هتل ، متل، مهمانپذیر، کمپ یا هر امکان اقامتی دیگر در دسترس گردشگران است و آنها با توجه به توان مالی یا هدف سفرشان از آنها استفاده می کنند و تمام این این اماکن هم ضریب اشغال مناسبی دارند اما ایران کاملا موضوع برعکس شده و به قول معروف از آن سوی بام افتاده ایم.

وی با مثالی سخنش را ادامه می دهد و می گوید: خانواده ای از تهران با اتومبیل چند صد میلیون تومانی خود راهی شمال کشور می شود با این فرض که سفر یعنی تجربه ای متفاوت اززندگی روزانه کنار یکی از میادن شهر چادر می زند  و وقتی صندوق عقب ماشین را باز می کنید می بینید که حتی نان هم با خود از تهران آورده است و پس از یک یا دو روز اقامت در مقصد دوباره راهی تهران می شود و تنها پولی که در این شهر خرج کرده است هزینه بنزین اتومبیل بوده است؛ این موضوع یعنی نبود فرهنگ سفر بین گردشگران ایرانی که گردشگری ایران نیازمند همکاری ارگانهای مختلف برای ارتقای آن است.

دبیر اتحادیه هتلداری استان تهران به موضوع اسکان در کلاس مدارس نیز اشاره می کند و می گوید : هر سال با آغاز فصل مسافرت ستاد تسهیلات سفر با تجهیز مدارس اقدام به اسکان گردشگران در این امکان آموزشی می کنند که البته ابتکار عملی جالب در شرایطی خاص بود اما حالا که قصد رونق گردشگری کشورمان را داریم این اماکن را فقط برای آموزش و فرهنگسازی برای کودکان ونوجوانانمان باید درنظر بگیریم.

به عقیده این کهنه کار هتلداری ایران این موضوع ضربه ای مهلک برپیکر هتلداری ایران خواهد بود که باید با برنامه ریزی دقیق علاوه بر تشویق سرمایه گذاران در صنعت هتلداری شرایط مناسب اقامتی متقاضیان را نیز فراهم کرد. وی به عدم برنامه ریزی برای احداث مراکز اقامتی متناسب با پتانسیل های موجود گردشگری در منطقه ای خاص و خروج سرمایه ها از این صنعت اشاره می کند و آن را باعث کمبود مراکز اقامتی در دوران پیک سفر کشورمان می داند.

این  کارشناس هتلداری می گوید اگر بتوانیم سفرهای مردم را مدیریت کنیم و طی ایام سال ضریب اشغال هتل های کشورمان را دقیق برنامه ریزی کنیم جای تردید نیست که تقاضای سرمایه گذاری در صنعت هتلداری مناطق گردشگر پذیرهم بالا خواهد رفت و نیازی به موازی کاری در هتلداری ایران نیست.

خسروآبادی در این زمینه به آمار ارایه شده از سوی اتحادیه هتلداری استان خراسان رضوی اشاره می کند و می افزاید: استان خراسان رضوی یکی از پرمسارترین استانهای ایران باستانی است و بیشترین آمار مراکز اقامتی در سطوح مختلف هم مربوط به این استان است پس چرا باید بازهم شاهد اشتغال کلاس های درس و مدارس در ایام پیک سفر به این شهر مقدس باشیم؟

براساس آمار ارایه شده در شش ماهه اول امسال 20 میلیون گردشگر از استان خراسان رضوی بازدید کرده اند اما سهم هتل ها ی این استان از این تعداد گردشگر فقط 30 درصد بوده و 70 درصددیگر در مدارس، زائرسراهای ارگانهای مختلف و خانه های استیجاری اقامت کرده اند. طبق همین آمار حدود یک میلیون و ششصد هزار نفر زائر در ده هزار کلاس درس طی این دوره اقامت داشته اند بنابراین می توان محاسبه کرد که صنعت هتلداری خراسان رضوی بیش از یک میلیون مسافر را از دست داده و از موازی کاری رنج می برد.

بنابراین اگر به این آمار و ارقام بنگریم در می یابیم  که صنعت هتلداری حتی این استان پرمخاطب هم از معضل موازی کاری و نبود مدیریت سفر رنج می برد و رکودی پنهان را تجربه می کند که امیدواریم در آستانه هفته گردشگری و با مدیریت جدید در سازمان میراث فرهنگی و ارگانهای ذیربط این معضل به زودی برطرف شده و شاهد رشد و رونق گردشگری و به واسطه آن دیگر صنایع وابسته آن  سراسر ایران باستانی باشیم.

بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی

هرچند رئیس جمهور و هیات همراه وی روز شنبه وارد تهران شدند و بسیاری از جراید و رسانه ها از دستاوردهای  این سفر در همان ساعات ابتدایی نوشتند و اشاره به دست آوردهای بخش های مختلفی در این سفر داشتند و این اخبار که نیویورک برای ایران چه داشت دیگر جذابیتی برای خوانندگان نخواهد داشت اما بد نیست که پس از دو روز هیاهوی خبری، در کمال آرامش به بررسی زوایایی پنهان این سفر که به دلیل انفجار خبری  روزهای نخستین زیاد مورد توجه قرار نگرفته اند بپردازیم .

اگر از بخش های سیاسی و اقتصادی این سفر بگذریم به مبحث گردشگری و حضور نجفی در این سفر خواهیم رسید حضوری که به دلیل بازگرداندن شیردال و برخی جلسات با مقامات آمریکایی برای اهالی گردشگری و میراث فرهنگی بسیار جالب و البته شیرین بوده است. به هر حال شیردال به ایران بازگشت و تکلیف الواح گلی حداقل تا چند ماه آینده مشخص خواهد شد اما آیا واقعا دستاورد نجفی همین موارد بود؟ سئوالی که کسب و کار امروز و پس از دو روز به آن پاسخ خواهد داد؟

اگر دستاوردهای این سفر را به دو بخش آشکار و پنهان تقسیم بندی کنیم و از مبحث دستاوردهای آشکار که همگان می دانند بگذریم به نیمه پنهان این سفر خواهیم رسید و آن دید دقیقی از جایگاه گردشگری کشورمان است که نجفی به عنوان سکاندار گردشگری کشورمان در این سفر به دست آورده است و آن را به رسانه ها انتقال داده است.

در گذشته اکثر مسئولان با ارایه آمار و ارقامی درباره حضور چند میلیونی گردشگران خارجی یا سرمایه گذاری های هنگفت انجام شده در صادرات نامرئی کشورمان سخن می گفتند و در واقع اعتراف به ناآگاهی خود از وسعت صنعت گردشگری می کردند و باعث عقب ماندگی این صنعت که امروزه از صنایع بسیار مهم جهان است؛ شده اند، اما نجفی پس از بازگشت از نیویورک در اولین واکنش خود پرده توهم را از مقابل چشمان بسیاری از مدیران و فعالان عرصه گردشگری کشورمان کنار زد  و کاملا شفاف گفت: گردشگری ایران کم سواد است.

نجفی در آیین و مراسم هفته گردشگری در برج میلاد برتوجه به امر آموزش درصنعت گردشگری نیز تاکید کرد و گفت: برخورد فرهنگی درمواجهه با یک گردشگر بسیار مهم است ومتاسفانه یکی از مشکلات بخش گردشگری ایران کم سوادی آن است.

وی درعین حال افزود: این به این معنی نیست که افراد تحصیل کرده دراین عرصه نداریم زیرا جوانان تحصیل کرده دراین حوزه بسیاراست اما بسیاری ازآنها بیکار هستند ویا دربخش های دیگر مشغول به فعالیت هستند.

نجفی با تاکید براینکه باید آموزش را جدی بگیریم، گفت: سرمایه گذاران بخش های گردشگری نیز برای اینکه بازدهی سرمایه های آنها بیشتر شود، بهتراست از نیروهای متخصص وتحصیل کرده رشته های گردشگری استفاده کنند.

به عقیده بسیاری از فعالان و دست اندرکاران عرصه گردشگری این جمله که از سوی سکاندار صنعت گردشگری ایران بیان شده دقیقا ترجمه واقعی از ضرب المثل معروف کشورمان است که می گوید: «بسیار سفر باید کرد تا پخته شود خامی».

این کارشناسان خشت خام گردشگری ایران را با ایجاد ارتباط با سایر کشورهای موفق در این زمینه پخته می بینند و می گویند: به هر حال اینبار نجفی نشان داد که در صورت ارتباط داشتن با جامعه بین المللی می توان به جایگاه واقعی کشورمان در صنعت گردشگری رسید و به دور از هرگونه رویاپردازی برای اینده آن برنامه ریزی کرد.

بنابراین درک واقعی از جایگاه صنعت گردشگری کشورمان دومین دستاورد همین سفر برای نجفی یا به عبارتی صنعت گردشگری کشورمان بوده است.

گردشگری کالای لوکس نیست

رئیس سازمان میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری در همین نشست  گفت: ایران ازنظر ظرفیت های گردشگری، پتانسیل های خوبی دارد و جزو کشورهای برتر درحوزه گردشگری فرهنگی و تاریخی وطبیعی به شمار می رود اما متاسفانه جایگاهی در شان ایران و ملت ایران دربخش گردشگری ایجاد نشده است.

نجفی به آمار سازمان جهانی جهانگردی درسال ۲۰۱۲ استناد کرد وگفت: سال گذشته میلادی یک میلیارد و۷۵ میلیون گردشگر ثبت شد که هزارمیلیارد دلار برای سفر هزینه کردند اما ایران سهم بسیار ناچیزی از این بازار را داشت.

وی رشد صنعت گردشگری درسال گذشته میلادی را ۴/۰ درصد دانست که از رشد اقتصاد جهانی بیشتر بوده است.

معاون رییس جمهوری با تاکید براینکه گردشگری دیگر از یک کالای لوکس و تشریفاتی خارج شده وبخشی اززندگی فرهنگی مردم دنیا است، گفت: گردشگری می توان سبب همگرایی ودرک متقابل ملت ها وزمینه برقراری صلح وقوام یافتن روابط ملت ها شود.

نجفی درادامه یادآور شد: صنعت گردشگری در سال ۲۰۳۰ میلادی از رشدی بالاترازمتوسط اقتصاد جهانی برخوردار خواهد شد که ضرورت توجه ایران به این صنعت را بیشتر می کند.

وی گفت: سهم ایران از صنعت گردشگری جهان غیر قابل قبول است در حالی که می توان گردشگری را به ابزاری موثر در دیپلماسی فرهنگی تبدیل کرد زیرا نگاه بخش قابل توجهی گردشگران پس از بازگشت از ایران بسیار متفاوت می شود.

رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی وگردشگری بر ارایه تصویر درست ازایران در ذهن مردم جهان تاکید کرد وگفت:اگر رفتار درستی با گردشگران صورت گیرد، آنان می توانند سفیری برای ایران در کشورهای خود باشند.

معضلی به نام روادید

اما سومین دست آورد نجفی در این سفر رسیدن به معضلی به نام روادید بود که براثر دید سیاسی به صنعت گردشگری در کشورمان حکمفرماست به همین دلیل رییس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری از تشکیل کمیته مشترک با وزرای امور خارجه و اطلاعات با هدف رفع موانع وتسهیل صدور روادید برای گردشگران خارجی بویژه غربی ها خبر داد. 

محمدعلی نجفی در آیین افتتاح جشنواره گردشگری دربرج میلاد تهران با بیان این مطلب، گفت که برای تسهیل در صدور روادید جلساتی با وزرای امور خارجه و اطلاعات داشته است.

وی افزود: در این جلسات مقرر شد کمیته مشترکی تشکیل شود تا مسایل مربوط به صدور روادید گردشگران و رفتار با گردشگران خارجی بویژه غربی ها هماهنگی صورت گیرد.

معاون رییس جمهوری تاکید کرد: شخص رییس جمهوری توجه ویژه به بخش گردشگری دارد وتاکید دارد که باید تحول جدید وملموسی در این حوزه صورت گیرد.

فرهنگ سازی برای پذیرایی از گردشگران خارجی

در نهایت مهمترین دست آورد نجفی از سفر نیویورک این بود که نسبت به فرهنگ ارتباط برقرار کردن و برخورد با گردشگران خارجی در کشورمان باید فرهنگ سازی کنیم و ایران باستانی همانگونه که به مهمانوازی شهرت یافته باید هم اکنون و با توجه به برنامه توسعه صنعت گردشگری که باعث حضور گسترده گردشگران در کشورمان خواهد شد به فرهنگ سازی درباره نحوه برخورد با گردشگران توجه ویژه ای داشته باشد.

معاون رییس جمهوری همچنین برایجاد فرهنگ عمومی برای پذیرش گردشگر تاکید کرد و گفت : به هیچ عنوان گردشگران تهاجمی به فرهنگ ما نخواهند بود بلکه حضور آنها باعث تبادل فرهنگ ها و تقویت خرده فرهنگ های ایران خواهد شد .

وی در ادامه  گفت: از نظر من گردشگری در اصل یک کار فرهنگی است و باعث ارتقای فرهنگ بین ملت ها خواهد بود بنابراین هرگز نباید از حضور گردشگران در  منطقه ای نگران بود و اگر این نگرانی در بین برخی جوامع کوچک روستایی وجود دارد می توان با فرهنگ سازی و جلب توجه آنها به این موضوع که حضور گردشگران آینده اقتصادی این منطقه را تامین خواهد کرد ؛ موانع موجود را برطرف کنیم.

پس به این نتیجه می رسیم که دستاورد سفر نجفی به نیویوک نه تنها بازگرداندن شیردال و برگزاری جلسات با جوامع علمی و گردشگری آمریکا بوده بلکه باعث بیان واقعیت گردشگری کشورمان پس از آن شده است که نباید از آن غافل شد و با توجه به فراهم شدن شرایط کنونی درجهت ارتقای سطح و جایگاه گردشگری کشورمان گام نهاد.

 

آذربایجان گردشگری ایران را مصادره کرد

در آستان هفته گردشگری کسب و کار هشدار می دهد

یکی دو سال است که نام کشور آذربایجان همانند گذشته های دور با ایران همراه شده است و با میراث فرهنگی کشورمان در محافل خبری داخلی و خارجی گره خورده است، اما اینبار کاملا متفاوت از گذشته نه به عنوان سرزمینی یکپارچه با ایران بلکه به عنوان کشوری که کمر به مصادره میراث فرهنگی ، معنوی ایران بسته است دریغ از اینکه این کشور زمانی روی نقشه جهان جزو کشور ایران باستان بوده است.

فارغ از گذشته مشترک این دو کشور طی سال های اخیر از سازمان یونسکو گرفته تا سازمان جهانی گردشگری هم اکنون این دو نام یعنی جمهوری آذربایجان و ایران باستانی نه در کنار هم بلکه مقابل یکدیگر همراه شده اند. هرچند این دو سرزمین تاریخی مشترک داشته و روزگاری به عنوان یک اقلیم روی نقشه دهکده جهانی شناخته شده بودند اما مدتهاست که مرزهای بین المللی بین اشتراکات فرهنگی و تاریخی این دوملت فاصله انداخته و پای سیاست را بین این دو کشور به میان آورده است؛ سیاستی که امروزه به عرصه گردشگری یا همان صادرات نامرئی بین آنها رسوخ کرده و دنیای شادی و تفریحی گردشگری را نیز آلوده به سیاسی کار کرده است.

به یاد داریم چندی پیش کشور آذربایجان ساز تار را با استفاده از سوء مدیریت و کم کاری مسئولان ایرانی به نام خود ثبت کرد و فارغ از هرگونه تلاش بعدی مسئولان کشورمان در راستای بازگشت تار به کشورمان این ساز ایران را با خرسندی به نمادی از فرهنگ و هنر خود به دنیا معرفی کرد.

عکس العمل کاملا دیرهنگام و غیر حرفه ای مسئولان ایرانی در باره ساز تار باعث شد تا این جمهوری از خلاء مدیریتی کشورمان در این زمینه فرصتی دوباره به دست آورد و با حذف کتیبه های فارسی مقبره نظامی در این کشور اهداف خود را در مصادره فرهنگ ایران باستانی تکمیل کرده و در راستای معرفی این شاعر ایرانی به عنوان شاعری آذربایجانی برنامه هایی در ذهن خود بپروراند؛ شاعری که از اساس به فرهنگ و تمدن فارسی ایران باستان گره خورده و بازکردن نام نظامی از تمدن ایران زمین به نوعی غیر ممکن است.

اگرچه موضوع ثبت این نامها در فهرست آثار فرهنگی ، معنوی یونسکو خارج از مبحث ماست و امیدواریم که دوباره شاهد تکرار داستان ساز تار ایرانی در این زمینه نباشیم اما این موضوع هوشیاری مسئولان گردشگری ایران را طلب می کند که جمهوری آذربایجان هم اکنون با استفاده از این راهکار صنعت گردشگری ایران را هدف گرفته و در حال برنامه ریزی برای مصادره گردشگری ایران زمین است.

صحبت از گردشگری شد که ناخواسته به یاد ارزش و جایگاه اقتصادی این صنعت نوظهور و لزوم ترویج وتبلیغ ان سراسر جهان برای جلب نظر گردشگران خواهیم افتاد تبلیغاتی که همانند تیغی دولبه می تواندن موفقیت یا عدم موفقیت سرزمینی را در توسعه درآمدهای صنعت گردشگری تضمین کند.

جای تردید نیست که یکی از راهکارهای معرفی جاذبه های گردشگری کشورهای جهان استفاده از پتانسیل رسانه های تصویری و ساخت برنامه های تبلیغاتی در این زمینه است .

بنابراین جای تردید نیست که بسیاری از کشورهای گردشگرپذیر دهکده جهانی از این پتانسیل به خوبی استفاده کرده و با ساخت برنامه های تبلیغاتی و پخش آنها در شبکه های مختلف ماهواره ای سعی در جلب توجه ماجراجویان و گردشگران به داشته های خود دارند که دوباره به دونام جمهوری آذربایجان و ایران برخورد می کنیم. برخوردی که بطور کلی صنعت گردشگری کشورمان را هدف گرفته که در صورت کوتاهی این صنعت درآمدزای کشورمان به واسطه چندین هزار سال تمدن گرفتار موضوع تار و نظامی خواهد شد.

اگر اهل دنبال کردن اخبار در شبکه های خبری معروف دنیا مثل بی بی سی، سی ان ان ، یورونیوز یا ... هستید بدون تردید با تبلیغات گردشگری کشورهای مختلف مثل ترکیه ، قرقیزستان ، قزاستان و البته آذربایجان برخورد کرده اید که یک نکته درباره تبلیغات ماهواره ای کشور آذربایجان شما را شوکه کرده است.

هرچند نوای تار ایرانی در این تبلیغ تلویزیونی خود نمایی می کند اما نگرانی اصلی مربوط به شروع تبلیغ کشور آذربایجان با دار قالی ایرانی که تار و پود آن از اساس با تمدن ایران زمین گره خورده و پس از آن پوشش خانمی که مشغول قالیبافی است و طرح های مختلفی از قالی که به سفره ای رنگین با بسیاری از غذاهای اصیل ایرانی ختم می شود، خواهد بود.

نگرانی ای که در صورت نادیده گرفتن آن بدون تردید زمینه ساز مصادره گردشگری ایران زمین خواهدشد، جای تردید نیست که استفاده از این المان ها برای جلب نظر گردشگران سراسر جهان بدون دلیل انتخاب نشده و پس پرده آن تفکری دقیق قرار گرفته که از خلاء مدیریت داخل مرزهای ایران جهت حفظ میراث فرهنگی ومعنوی کشورمان سرچشمه گرفته است.

با دقت بیشتر به این آگهی تبلیغاتی که از مقبره نظامی، طرح قالی ایران، دلمه برگه موی ایرانی ، لوزهای معروف شیراز، باقلوا ، کباب و ماهی معروف  دریای خزر در آن استفاده شده پی به این واقعیت می بریم که جمهوری آذربایجان علاوه بر مصادره تار ایرانی قصد مصادر صنعت گردشگری کشورمان را دارد که باید آن را جدی گرفت و همانند گذشته از بی توجهی به این موضوع جدا خودداری کنیم.

به هر حال اگرچه این اشتراکات فرهنگی حاکیت از تمدن و حکومت گسترده ایران باستان به این منطقه دارد و تمدن چندین هزار ساله ایران و تسلط آن بر این مرز و بوم هرگز قابل انکار نیست. لازم به یادآوری است که جمهوری آذربایجان در مقابل این تمدن کهن و چندین هزار ساله مدت زیادی نیست استقلال خود را به دست آورده ، اما این بار ظاهرا آذربایجان نوظهور علاوه بر ساز و شعر ایرانی قصد دست اندازی به صادرات نامرئی کشورمان را در ذهنش می پروراند. بنابراین لازم است که مسئولان با استفاده از قدرت همین رسانه های، تصویری با مدیریتی دقیق از داشته ها و پیشینه ایران زمین که حتی جمهوری آذربایجان فعلی را در بر می گیرد به جهان مخابره کنند، تا مبادا صادرات نامرئی ما در معرض خطر تعرض دیگران قرارگیرد.

امید است که مسئولان صنعت گردشگری ایران در آستانه هفته گردشگری به جای برگزاری تورهای آشنایی برای دست یابی به بازارهای جدید گردشگری به خصوص حاشیه جنوبی خلیج فارس به نوار شمالی کشورمان نیز کمی دقت کنند و این موضوع را جدی بگیرند چون دیدیم که تار ایرانی ، آذربایجانی از آب درآمد!

گرفتاری تازه دامداران آمریکا

"هشدار به پرورش دهندگان گاوهای شیری و گوشتی آمریکا: آب و هوای مرطوب و بارانی خطر مایکوتکسین را افزایش می دهد"


▪️تیم مایکوتوکسین شرکت آلتک جزئیات مربوط به تجزیه و تحلیل های انجام شده بر روی ذرت دانه ای، ذرت علوفه ای و دیگر مواد تشکیل دهنده خوراک را منتشر کرد. مکس هاوکینز، از تیم مدیریت مایکوتوکسین آلتک گفت: "به طور کلی، اطلاعات بدست آمده، مشکلات پیش روی تولیدکنندگان دام را نمایان می سازد."


▪️وی گفت: "عوامل آب و هوایی تاثیر زیادی در این نتایج داشته اند. دراکثر بخش ها، از علوفه تازه می توان به عنوان خوراک استفاده کرد. اما علوفه ها این امکان را دارند تا مایکوتوکسین ها را در TMR [کل جیره مخلوط شده] بیاورند، با این حال تا زمانی که آزمایش نکنیم، خطر را نمی دانیم".


▪️این گزارش عمدتاً بر روی نمونه های آزمایش شده ذرت علوفه ای و ذرت دامی متمرکز بود. هاوکینس گفت: در نمونه ذرت علوفه ای تقریبا پنج نوع مختلف مایکوتوکسین ها مشاهده شد.

او تاکید کرد، ممکن است نگرانی هایی هم در خصوص مایکوتوکسین های ترکیبی نیز وجود داشته باشد. فقط حدود ٢/٥٪‏ از نمونه ها حاوی یک نوع توکسین بودند و در تعداد کمی از نمونه ها نوع توکسین ها به ١٠ نوع نیز می رسید.


▪️هاوکینز گفت: "در حال حاضر این تیم تحقیقاتی نمونه های جدید مایکوتوکسین را در ٢٤ درصد از نمونه ها مشاهده کرده است."

وی افزود: " که این می تواند تاثیر بسیار مهمی در مصرف مواد خام، سلامت روده، تولید شیر، سود وزیان، راندمان خوراک بگذارد و بطور کلی سلامت عمومی دام کاملا تحت تأثیر  نمونه های مایکوتوکسینی قرار گیرد که بطور میانگین در نمونه های ارائه شده، مشاهده می شود." 


▪️در ذرت، میانگین هر نمونه دارای مایکوتوکسین ٤/٢٨ بود که دوبرابر چیزی بود که در سال گذشته یافت شده بود.

هاوکینز گفت: "مایکوتوکسین های موجود، به ویژه اسید فوزاریک و DON، اثرات سینرژیک را با یکدیگر به همراه خواهد داشت." "این به این معنی است که اثرات مخرب آن بیشتر خواهد شد."


▪️او گفت که تست مواد اولیه قبل از استفاده می تواند به تولیدکنندگان کمک کند تا تصمیمات بهتری در مورد استفاده از این مواد تشکیل دهنده بگیرند. و این امر به آنها اجازه می دهد تا با فرمول بندی و مدیریت کار کنند. همچنبن از علوفه های فاسد شده نباید برای تغذیه گاو شیری و گوساله های ماده استفاده کرد.


❇️ چالش های آب و هوا

▪️هاوکینز گفت که مایکوتوکسین های مختلف موجود در مواد تشکیل دهنده خوراک ممکن است با عوامل آب و هوایی که طی مراحل رشد و برداشت محصولات خوراک دامی رخ می دهند، ارتباط داشته باشند.


▪️وی گفت: "ما باید در مورد الگوهای آب و هوایی و هواشناسی اطلاعات داشته و همچنین در مورد فصل رشد محصولات نیز اطلاعات کافی داشته باشیم. به عنوان مثال باید بدانیم که نزدیک فصل برداشت در برخی مناطق بارانهای سنگین شروع به باریدن می کند."


▪️او ادامه داد: " بارندگی ﻗﻄﻌﺎً تأثیر زیادی روی محصول ذرت امسال داشته است. در نمونه های ذرت علوفه ای که از مناطق مختلف ایالات متحده جمع آوری شده بود، بسته به نوع منطقه محصول، مقادیر کم، متوسط و زیادی از مایکوتوکسین دیده شد. وی افزود: "هرچیزی ممکن است بر خطرات مایکوتوکسین ها تاثیر بگذارد بنابراین نمی توانید در خصوص ذرت  ذخیره شده به آنچه که همسایه شما آزمایش کرده است اتکا کنید و شما باید خودتان آن را آزمایش کنید." 


▪️هاوکینس گفت: "باران های فصل بهار نیز ممکن است باعث افزایش تنش در برداشت محصول شوند و می تواند به این معنی باشد که ذخیره سازی مناسب برای محصولات تشکیل دهنده خوراک، باید در نظر گرفته شود."


▪️او گفت: "مدیریت علوفه تازه و نظارت بر ذخیره سازی، بسیار حساس خواهد بود زیرا ما می خواهیم از علوفه سال ٢٠١٧ برای خوراک استفاده کنیم." 


▪️به همین ترتیب، برای محصولات ذرت، باران های فصل برداشت و قیمت های پایین ممکن است به این معنا باشد که ذرت در ذخیره سازی از طریق هوادهی نگهداری می شود، نه از طریق یک فرایند ذخیره سازی گران قیمت. وی افزود: "سال گذشته ما مقدار زیادی دانه های فاسد شده را در حال خروج از انبارها کشف کردیم، که به DDGS و گلوتن ذرت در بالاترین سطح تبدیل شدند و امسال نیز اوضاع تقریبا مشابه و یکسان است."


▪️در پایان وی گفت: " ذخیره سازی ذرت نمی تواند تغییر خاصی داشته باشد. بنابراین تولید کنندگان باید هنگام مصرف علوفه تازه در رژیم های غذایی گاوهای شیری، گاوهای گوشتی، و گوساله های احتیاط لازم را به کار برند."

ایران از نگاه شرق و غرب

 دیدگاه برخی از سفرای کشورهای خارجی را درباره گردشگری ایران بررسی می کند

روز یکشنبه این هفته یکی از خبرسازترین روزهای دست اندرکاران صنعت گردشگری بود و بسیاری از فعالان صادرات نامرئی با نمایی جدید از رویکرد دولت در این صنعت آشنا شدند. همایشی که هر سال تحت عنوان تجلیل از پیشکسوتان و خادمان گردشگری در هفته گردشگری برپا می شد امسال با پیام مهمی از سوی رئیس جمهور مبنی بر ایران میزبانی شایسته برای گردشگران خارجی آغاز به کار کرد و ریاست سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در این برنامه دریچه ای نوین اما کارآمد را برای گردشگری ایران گشود.

وی در بخشی از سخنان خود رو به سفیران خارجی حاضر در سالن همایش کرد و گفت : مهمترین ماموریت شما در ایران  ایجاد زمینه و بستری برای درک متقابل دو کشور است. شما و ملت تان باید به کمک ما ایران را بهتر بشناسید و همین طور برعکس . در این زمینه آماده هر گونه همکاری برای توسعه گردشگری بین دو کشور هستیم، امیدوارم شما هم در این زمینه با مسئولان امور خارجه صحبت کنید .

این همایش با تمام حواشی و اتفاقهایش نقطه عطفی در صنعت گردشگری ایران شد و اولین باری بود که مسئولان کشورمان روشن و واضح از سفرای کشورهای خارجی خواستند تا در زمینه گسترش تبادل گردشگران بین ایران و کشورهای خارجی فعالیت کنند.

 از این رو کسب و کار در این شماره قصد دارد تا نظر تعدادی از سفرا و مسئولان خارجی که در ایران ساکن هستند و یا از ایران بازدیدکرده اند را منتشر کند  تا به عنوان اولین رسانه پس از دعوت رئیس جمهور و ریاست سازمان میراث فرهنگی به این موضوع پرداخته باشد و ابتکار عملی در رسانه ها جهت انتشار اخبار مربوط به حضور گردشگران خارجی و البته مسئولان بلند پایه دیگر کشورها در ایران باستانی باشد .

 

سفیر اندونزی: سفرکردن در کشور میزبان بهترین راه ارتباط بین فرهنگ هاست

دیان ویرنجوریت سفیر کشور اندونزی  معتقد است ، سفرای دیگر کشورها که مثل وی به عنوان سفیر در کشوری مشغول به انجام وظیفه هستند اولین و اصلی ترین کارشان پس از امور دیپلماتیک آشنایی با فرهنگ و آداب و رسوم کشور محل ماموریتشان است و بهترین راه ارتباط با جامعه میزبان، سفرکردن به روستا و شهرهای کوچک است .

سفیر کشور اندونزی در بخش دیگری از سخنان خود به پتانسیل بالای کشورهای اسلامی در تبادل گردشگر اشاره می کند و می گوید: تعداد کشورهای اسلامی و همچنین مسلمانان جهان واقعا بهترین پتانسیل برای توسعه روابط فرهنگی بخصوص در زمینه صنعت گردشگری است.

وی در ادامه می افزاید : هرچند برخی رسانه ها سعی دارند تا با پررنگ کردن تفاوت های مذهب سنی و شیعه میان این دو گروه مسلمان فاصله ایجاد کنند اما همین مبحث گردشگری می تواند باعث اتحاد هرچه بیشتر مسلمانان جهان شود همانطورکه مراسم حج هر سال نمادی از اتحاد مسلمانان جهان است.

دیان ویرنجوریت در پایان سخنان خود به نمایشگاه عکسی که به همکاری سفیر قبلی کشور بوسنی و هرزگوین برگزار کرده اشاره می کند و می گوید : این نمایشگاه که با عنوان «ایران از نگاه شرق و غرب» برگزار شد می تواند به عنوان نمادی از همکاری فرهنگی کشورهای مسلمان بوده و در جهت توسعه روابط گردشگری از آن استفاده شود.

 

سفیر کشور اسپانیا: رسانه های خارجی دنیایی غیر واقعی از ایران ترسیم کرده اند

اما پدرو ویینا سفیر کشور اسپانیا د درباره ایران اینگونه می گوید: راستش وقتی حکم ماموریتم به ایران را دیدم، زیاد خوشحال نبودم و اگر فرصتی داشتم سعی به تغییر آن می‌کردم. در آن زمان اطلاعات کاملا ضعیفی از ایران داشتم و به واسطه مطالعه روزنامه های خارجی که تبلیغات منفی علیه ایران داشتند  تصور نادرستی از موقعیت این کشور داشتم، اما حالا پس از گذشت حدود دو سال از ماموریتم در این کشور باستانی، نظرم کاملا با روز اول متفاوت است و ذهنم با واقعیت ایران آشنا شده است.

 به عقیده من  آنچه که در روزنامه‌ها و رسانه‌های اروپایی درباره ایران گفته می‌شود، با واقعیتی که من آن را از نزدیک درک کردم، کاملا متفاوت است.  اگر کشور ایران قصد توسعه گردشگری خود را در جامعه بین المللی دارد به نظر من ابتدا باید با این تصور اشتباه مقابله کند و این کار به جز با کمک رسانه ها امکانپذیر نیست .

سفیر کشور اسپانیا در پایان می گوید : در یک کلام بگویم به ایران بیایید و از جاذبه های باستانی و طبیعی این کشور بازدید کنید .

کاردار  مکزیک: گردشگران زیاد درباره ایران نمی دانند

در همین حال مارتین تورس سفیر کشور مکزیک درباره صادرات نامرئی ایران می گوید: راستش را بخواهید روزهای اول ماموریتم تفکر من درباره ایران با حال حاضر خیلی متفاوت بود. من فقط نام ایران را با فرش ایرانی می شناختم. بدون تردید همیشه سمبل هایی هست که وقتی شما در گوشه و کنار جهان می بینید نام منطقه ای در ذهن شما تکرار می شود. فرش ایران هم یکی از آن علائم بود؛ هرجا که یکی از آنها را می دیدم یاد ایران می افتادم. اما واقعا چیز زیادی درباره این کشور نمی دانستم و عقیده دارم خیلی ها در جهان هستندکه مثل من نظری درباره ایران با تمام جذابیت هایش ندارند. من فکر می کنم اطلاعات گردشگری درباره ایران خیلی کم است. بسیاری از گردشگران زیاد درباره ایران نمی دانند.

کاردار کشور مکزیک در باره گسترش روابط تبادل گردشگر بین دو کشور می گوید: به طور کلی من علاقه دارم کشورم را بیشتر به مردم ایران معرفی کنم و دو ملت را با یکدیگر آشنا کنم، نه فقط برای توسعه گردشگری برای آشنایی با فرهنگ و تمدن یکدیگر. از این رو سفارت مکزیک برنامه های زیادی برای همکاری های فرهنگی بین دو کشور دارد؛ برنامه های موسیقی، نقاشی، تاریخ جزو کارهایی است که در مرکز فرهنگی سفارت انجام می شود.

سفیر کشور فنلاند: موسیقی سنتی ایران مرا به کهکشان ها برد

هاری کامراینن سفیر کشور فنلاند نیز درباره جاذبه های ایران و صنعت گردشگری کشورمان می گوید:  به عقیده من ایران پتانسیل بسیار زیادی برای ارتقای صنعت گردشگری خود در اختیار دارد و می تواند سالانه درآمد هنگفتی از آن به دست آورد این پتانسیل توان جذب گردشگران داخلی و خارجی را به دیدنی های ایران دارد واقعا من علاقمند هستم فنلاندی های بیشتری را در محوطه های باستانی ایران ببینم.

وی به موسیقی سنتی ایران به عنوان جاذبه ای شگفت انگیز برای گردشگران خارجی اشاره می کند و می گوید: به خاطر دارم در تهران به کنسرتی رفتم که در آن کنسرت نوازندهها نوای تار و پیانو را با هم تلفیق کرده بودند طی این کنسرت با تار آشنا شدم و واقعا به آن علاقمند شدم. این هم نوازی واقعا زیبا بود و البته شگفت آور صدای این دو ساز برای من صحرآمیز بود در میانه کنسرت احساس نزدیکی خاصی با موسیقی ایران داشتم واقعا زیبا بود به عقیده من موسیقی سنتی ایران گفتنی های بسیاری برای ما خارجی ها دارد که هنوز برایمان بازگو نکرده . من طی برگزاری این کنسرت انگار در آسمانها سفر می کردم و حال و هوایی خاصی را تجربه کردم واقعا تجربه زیبایی بود چون این موزیک بود که مرا با خود برد بنابراین می توان گفت که جاذبه موسیقی سنتی ایران برای جلب نظر گردشگران خارجی بسیار خواهد بود.

سفیر کشور نروژ: عاشورا یکی از بیادماندنی ترین خاطراتم ازایران است

اما جنزپتر کمپرود  سفیر کشور نروژ درباره گردشگری ایران اینچنین می گوید: وقتی با خودم فکر می کنم واقعا تعجب می کنم که ایران این همه امکانات برای گسترش صنعت گردشگری طبیعی و تاریخی را یکجا در اختیار دارد. طبیعت چهارفصل، آثار باستانی بسیار کهن و البته تمدن معروف ایران همه و همه یک دنیا گفتنی را در اختیار دارند که می تواند صنعت گردشگری ایران را متحول کند.

 یکی از همکاران قبلی من در ایران قبل از آمدنم به این کشور گفت: ایران 2400 سایت باستانی در اختیار داردکه همگی توان ثبت در سازمان یونسکو را دارند باید آنها را ببینی . او گفت من قبلا این کار را انجام دادم بنابراین من نیز این کار را انجام خواهم داد یعنی سعی می کنم از تمام آنها بازدید کنم. نتیجه اینکه صنعت گردشگری ایران واقعا می تواند کشور ایران را متحول کند.

سفیر کشور نروژ به جاذبه های مذهبی کشورمان اشاره می کند و می گوید: روز عاشورا تا کنون یکی از به یادماندنی ترین خاطراتم در ایران خواهد بود ، عاشورا به عنوان مراسمی مذهبی در ایران واقعا می تواند هر سال تعداد زیادی مثل من را به خود جلب کند.

به هر حال این گوشه ای از نظر مقامات خارجی مقیم ایران است و هر کدام دنیایی از گفتنی ها درباره ایران اسلامی ما دارند که می توان با انتشار گسترده آنها تصویری واقعی از ایران و تمدن باستانی آن به جهان مخابره کرد.

 

 

 

 

 

رسانه و گردشگری

آموزش و جریان سازی رسانه ای ؛ توسعه صادرات نامرئی

نویسنده : عماد عزتی

این هفته همه جا سخن از گردشگری و برگزاری مراسم مربوط به آن است و بسیاری از روی علاقه این اخبار را دنبال می کنند و دیگران هم به واسطه شغل و حرفه خود پیرو این اخبار هستند؛ جزو هر گروه که باشید هدف چیزی نیست به جز رشد و رونق صنعت گردشگری یا صادرات نامرئی کشورمان. ایده آلی که هم اکنون بسیاری از کشورهای بزرگ و کوچک جهان به دنبال آن هستند و برای رسیدن به آن از هیچ کوششی دریغ نمی کنند .

یکی از راهکارهای بکار گرفته شده از سوی فعالان و دست اندرکاران عرصه گردشگری استفاده از پتانسیل و ظرفیت بسیار بالای رسانه ها و تربیت نیروی متخصص برای رشد و رونق اقتصاد گردشگری یا همان صادرات نامرئی گوشه و کنار دهکده جهانی است.

هرچند در قرن حاضر رشد و تاثیر گذاری دنیای مجازی و شبکه های مجازی شاید دنیای واقعی بشر را تحت تاثیر خود قرار داده باشد اما این رسانه های مکتوب و تصویری هستند که موج خبری و رسانه ای کاملا متفاوتی برای مقاصد مختلف را ایجاد می کنند.

ستاره جوادی تهیه کننده و کارگردان برنامه رادیویی صنعت گردشگری در رادیو اقتصاد در این زمینه می گوید: در قرن حاضر این رسانه ها هستند که مقصد سفر بعدی گردشگران و ماجراجویان را برنامه ریزی می کنند نه خود آنها.

وی درباره تاثیرگذاری رسانه ها در رونق صنعت گردشگری به واسطه حضور گسترده در رسانه ها می گوید: شاید شیوه های تبلیغاتی کمی متفاوت شده باشد اما اصل موضوع که همان جریان سازی خبری برای توسعه گردشگری است هنوز قابل استفاده و مفید است .

این فعال رسانه ای ضمن تاکید بر حضور گسترده رسانه ها برای رونق گردشگری به حادثه به گل نشستن کشتی تفریحی کاستا کونکوردیا در ایتالیا اشاره می کند و می گوید: رسانه ها علاوه بر مخابره این حادثه  و بیان جزئیات آن توانستند محل این حادثه را برای همیشه در ذهن گردشگران بین المللی ثبت کنند در حالی که تا قبل از این حادثه نام این جزیره فقط در بین تعداد محدودی از گردشگران و مردم محلی برزبان جاری می شد اما اکنون شهرتی جهانی یافته است و بدون تردید برای سالهای سال تعداد زیادی از گردشگران را به خود خواهد دید.

این تهیه کننده رادیو می افزاید: تبلیغات گردشگری دهه حاضر به هیچ عنوان همانند تبلیغات مستقیم گذشته نیست بلکه روشهای نوین تبلیغات غیر مستقیم رسانه ای در این زمینه بسیار کارآمد تر از قبل شده اند و شاید هرگز لازم نیست دیگر مستقیم نام و جاذبه های تفریحی منطقه ای را برای تشویق گردشگران جهت دیدن آن منطقه به کار ببریم .

جوادی ضمن تاکید بر حضور گسترده وهدفمند رسانه ها در توسعه گردشگری می گوید: هم اکنون برنامه های تبلیغاتی برای صنعت گردشگری هرگز درون مرزی نیستند بلکه فعالان و سیاست گذاران این صنعت رسانه های تصویری را به عنوان خط مقدم خارج از مرزهای کشور به کار می گیرند و از رسانه های مکتوب برای اقامت بیشتر گردشگران در منطقه مورد نظرشان استفاده می کنند.

در همین حال این فعال عرصه رسانه ضمن تاکید بر شناخت بازار هدف و حضور گسترده رسانه ها در آن منطقه متعقد است برای توسعه گردشگری درحال حاضر رسانه ها به سوی مستند سازی روی آورده اند و شاید خبری از تبلیغات مستقیم در بازار هدف نیست و تبلیغات مستقیم فقط در حد چند دقیقه در روز کفایت می کنند اما ما شاهد پخش و تکرار صدها ساعت برنامه های مستند از مناطق دیدنی جهان در شبکه های ماهواره ای مختلف هستیم که به نوعی خودشان مسئول تبلیغات جاذبه های گردشگری آن منطقه هستند.

از سوی دیگر دکتر ایمانی خوشخو رئیس دانشگاه علم و فرهنگ علاوه بر تایید نقش رسانه ها در توسعه گردشگری به آموزش هدفمند در این زمینه اشاره می کند و می گوید: نقش آموزش در هیچ صنعتی پوشیده نیست و به همگان ثابت شده است که نیروی متخصص آموزش دیده بیش از افراد معمولی در صنایع مفید خواهند بود.

به عقیده وی آموزش در صنعت گردشگری نقشی کلیدی تری نسبت به دیگر صنایع برعهده داشته و باید به آن توجه ویژه ای داشته باشیم به عقیده دکترایمانی  هم فعالان عرصه گردشگری نیازمند دریافت آموزشهای هدفمند و مستمر هستند و هم گردشگران باید در این آموزشها شریک باشند تا راه و رسم درست سفر کردن را بیا موزند.

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ در این زمینه می افزاید: آموزش و تربیت نیروی متخصص جزو اصلی توسعه گردشگری در کشورهاست  و  می تواند نقش کلیدی در موفقیت صادرات نامرئی کشورها را برعهده داشته باشد اما آموزش دربازار هدف هم جز مهمی در این امر خواهد بود.

ایمانی خوشخو ضمن تاکید دوباره بر لزوم آموزش نیروی متخصص در زمینه گردشگری درباره آموزش گردشگران نیز می گوید: این آموزشها مربوط به اینکه کجا برویم و چه بخوریم یا چه بپوشیم نیست؛ بلکه باید به آنها آموزش دهیم که در فلان نقطه زمین چگونه خود را از خطرات محافظت کنند و یا اینکه اگر علاقمند اکوتوریسم هستندچطور بدون آسیب زدن به محیط زیست اطراف خود از سفرشان لذت ببرند .

به عقیده این کارشناس ارشد گردشگری تربیت نیروی متخصص در صنعت گردشگری صرفا در کلاس های درس و پشت میز و نیمکت امکانپذیر نیست بلکه با استفاده از مراکز گردشگری فعال در کشور مانند هتل ها ، مراکز اقامتی، مراکز تفریحی و حتی رستوران ها باید آموزشهای عملی نیز به دانشجویان داده شود تا در آینده شاهد مدیریت نیرویی کارآمد و متخصص در صنعت گردشگری خود باشیم.

رئیس دانشگاه علم و فرهنگ می گوید: به عنوان مثال در رشته مدیریت هتلداری هرگز ایده آل تربیت مدیری با لباس آراسته که فقط پشت میز بنشیند و دستور بدهد نیست ؛ اگرچه آراستگی هم جزو برنامه آموزش است اما فارغ التحصیلان هتلداری به عقیده این مدرس دانشگاه باید از کوچکترین کارهای هتل مثل نظافت اتاق ها تا تاسیسات که قلب تپنده هتل شناخته شده سررشته داشته باشند و به مسایلی چون شناخت بازار هدف و بازاریابی نیز اطلاعات کافی آشنا باشند، در این صورت می توان به آینده هتل تحت امر این فارغ التحصیلان امیدوار بود.

در همین حال مهسا مطهر مدرس دانشگاه و فعال عرصه گردشگری از بهم پیوستن آموزش و رسانه در توسعه و رونق گردشگری می گوید و می افزاید: گردشگران حال حاضر دهکده جهانی ابتدا از طریق رسانه ها با فرهنگ و آداب و رسوم مقصد خود آشنا می شوند و بعد بار سفر به آنجا می بندند؛ بنابراین در طول سفر علاقمند هستند آنچه که در رسانه ها دیدند را تجربه کنند . بنابراین اموزش در گردشگری کاملا باید همراستا با سیاست های رسانه ای کشورهای گردشگرپذیر باشد تا گردشگران ورودی دچار تناقض در این زمینه نشوند.

این فعال عرصه گردشگری می گوید امروزه وقتی گروهی از گردشگران خارجی از مهمانوازی و پذیرایی ایران شنیده اند وقتی وارد خاک کشورمان می شوند علاقمند هستند این موضوع را به واقعیت ببینند پس اگر کارمندان هتل یا فعالان عرصه گردشگری خلاف این موضوع رفتار کنند ضربه ای مهلک به پیکره گردشگری کشورمان زنده اند.

مهسا مطهر بر لزوم افزایش کادر آموزش دیده در عرصه گردشگری کشورمان تاکید می کند و می افزاید: بسیاری از تصمیم های کلان گردشگری ایران همانند گذشته سنتی اتخاذ می شود که در حال حاضر هیچ کارآیی ندارند و با توجه به اینکه هم اکنون گردشگری به عنوان علم در دانشگاهها تدریس می شود جامعه گردشگری کشورمان برای رشد و ترقی نیازمند حضور گسترده نیروی متخصص و آموزش دیده است.

این مدرس دانشگاه از اهمیت رسانه ها هم اینگونه می گوید که شاید چندی پیش به جز چند مجله خارجی که از سفر و گردشگری می گفتند هیچ خبر دیگری  داخل مرزهای کشورمان نبود اما امروزه علاوه بر رسانه های صوتی و تصویری یا مجلات ، روزنامه ها هم یک صفحه به این صنعت اختصاص داده اند که همین موضوع از اهمیت توجه به حضور گسترده رسانه ها در صنعت گردشگری می گوید.

وی در پایان می افزاید: هیچ جای تردید نیست که مسئولان گردشگری کشورمان باید با سیاست گذاری دقیق و مشترک بین تبلیغات رسانه ای در سطوح مختلف و تربیت کادری مجرب و متخصص در گردشگری کشورمان تحولی نوین ایجاد کنند .

گردشگری فرهنگی

 

گردشگری و صنایع وابسته به آن همواره در جهان مورد توجه بیشتر سرمایه گذاران و البته دولتمردان بوده است. از سوی دیگر گردش مالی بسیار بالا و پویایی و نوآوری در این صنعت باعث شده تا گردشگری در اذهان عمومی به صنعتی پرهیاهو و پرحاشیه نیز بدل شود، اما در این بین بحث تداخل فرهنگ ها و ارتباط آنها برای برخی فعالان و دست اندرکاران دولتی گردشگری بخصوص در کشورمان که تازه قصد گشودن دروازه هایش به روی گردشگران کرده است، کمی مساله ساز شده است.

این نگرانی و گاهی اختلاف نظر هرچند محل تامل است و باید روی آن تکیه کرد، اما لازم به یادآوری است که اساس گردشگری بر پایه ارتباط فرهنگ ها بنا شده و باعث زنده نگهداشته شدن و ارتقای خرده فرهنگ های اقوام مختلف به این واسطه می شود و از آنجا که ایران اسلامی ما در طول تاریخ نشان داده با فرهنگ غنی خود همواره باعث جذب و هضم دیگر فرهنگ ها شده، نیازی به نگرانی از این بابت یعنی حضور گسترده گردشگران در مهین اسلامی ما نیست و باید به منافع حاصل از آن بیشتر توجه کرد.

لازم به یادآوری است که در شرایط دشوار تهاجم دشمنان به گواه تاریخ حتی در زمان مغول ها هم فرهنگ باستانی ایران علی رغم تسلط بیگانگان بر مردم قالب شد و دوباره رونق گرفت.

جای تردید نیست که فرهنگ غنی ایران اسلامی کشورمان با تکیه بر آموزه های دینی و تمدن چند هزار ساله حالا که خودمان قصد گشودن دروازه های کشورمان به روی گردشگران را داریم و خبری از تهاجم یا هرگونه سوءنیت دیگر نیست، باز هم سربلند از این امتحان بیرون خواهد آمد و باعث افتخار ملت و تمدن کشور سراسر دهکده جهانی خواهد شد.

این در حالی است که در قرن حاضر به گواه رسانه ها و تحقیقات علمی تقریبا 40 درصد از گردشگران به قصد آشنایی با تمدن ها و فرهنگ های جدید بار سفر می بندند و عازم دیار ناشناخته ها می شوند و رفتار و کردارشان کاملا با آداب و سنن و فرهنگ جامعه میزبان انطباق داشته و براساس آن در مقصد خود رفتار می کنند.

از سوی دیگر نباید گردشگران خارجی را به چشم جاسوس دید و آنها را باعث دردسر دانست و حالا که با رویکرد جدید دولت گردشگران خارجی را به ایران دعوت کرده ایم، با توجه به تعالیم دین مبین اسلام که می گوید مهمان حبیب خداست، اجازه دهیم فرهنگ غنی ایران اسلامی کار خود را کرده و چهره واقعی مردم و تمدن کشورمان را به خارج مرزها نمایان کند.

لازم به یادآوری نیست که بسیاری از گردشگران امروزی قبل از سفر، اطلاعات کاملی از مقصد خود دانسته و با توجه به آن اقدام به سفر می کنند، پس گردشگری که وارد خاک جمهوری اسلامی ایران می شود، از قوانین و مقررات این مرز و بوم آگاه است و هرگز خارج از آن چارچوب رفتاری نمی کند و اگر هم در معدود مواردی غیر از آن شد، نه برخورد غیرمنطقی بلکه امر به معروف و سنت حسنه پیامبر و خاندانش می تواند چاره ساز باشد، اگرچه کار به اینجا نخواهد رسید.

گردشگری کودکان

هفته گردشگری با تمام حواشی ، کنفرانس ها وهمایش ها یش به پایان رسید و هفته ملی کودکان از راه رسید بی آنکه توجهی به اهمیت گردشگری و ارتباط آن با اینده کودکانمان دقت کرده باشیم

بسیاری از روانشناسان و جامعه شناسان تاثیر سفر و گلگشت های خانوادگی را در زندگی آینده فرزندان خانواده آنچنان می دانند که  از آن به عنوان دانشگاهی زودهنگام در امر آموزش کودکان نام می برند . جای تردید نیست که ارودگاهی تابستانه برگزار شده برای دانش آموزان دوره های مختلف آموزشی و حتی سفرهای آموزشی در دوران دبیرستان یا حتی دانشگاه نیز جز این آموزش ها برای کودکان و نوجوانان هر کشور است. اما هم اکنون که تازه هفته گردشگری در کشورمان به پایان رسیده و وارد هفته ملی کودک شده ایم با کمی دقت در می یابیم هفته گذشته که همه جا سخن از رونق اقتصاد گردشگری بود و تمام فعالان و دست اندرکاران صادرات نامرئی را به خود مشغول کرده بود هیچ جا خبری از نقش کودکان در صنعت گردشگری کشورمان نبود . کودکانی که همواره در سفر و گردشگری بیشتر از هرچیزی ذهن والدین را به خود مشغول می کنند .

همین موضوع و تفاوت دیدگاه مسئولین گردشگری ایران و برخی از کشورها درباره ایجاد جاذبه هایی برای جلب نظرکودکان  سوژه ای شد تا کسب و کار امروز باتوجه به آغاز هفته ملی کودک و پایان هفته گردشگری در کشورمان از ابتکار عمل هلند در زمینه رشد صنعت گردشگری درپناه کودکان سخن بگوید.

همانطور که همگان می دانیم کودکان و تعیین مقاصد گردشگری در سبد سفر خانواده بسیار تاثیرگذار هستند و همواره ذهن خانواده ها به این موضوع معطوف شده که کدام مقصد گردشگری با سن کودک یا نوجوان خانواده مرتبط است و می تواند برای وی مفید باشد. همین موضوع باعث شده تا مسئولان آموزشی والبته گردشگری کشور هلند دست به کار شوند با ایجاد شرایطی کاملا ایده آل برای جلب نظر خانواده ها علاوه بر آموزش به صادرات نامرئی خود رونق بخشند.

هلند از زمان های گذشته به دلیل قدمت و آسیباب های بادی و مزارع گل بسیار معروف بوده  و هر ساله تعداد زیادی گردشگر را به خود جلب می کند و آمستردام به عنوان یکی از گزینه های برتر توریست ها است. اما این شهر هم اکنون نه برای بزرگسالان بلکه به عنوان شهر جادویی برای کودکان تبدیل شده است که می توان از این شهر به عنوان دنیای واقعی گالیور برای کودکان نام برد.

در نزدیکی شهر آمستردام شهری با ابعاد کوچک درست مثل شهر واقعی آمستردام ساخته شده و از آن به عنوان «آمستردام کوچک یا مادورالند» نام برده می شود و مانند شهر واقعی دارای کانال های آب بسیار زیباست و عنوان ونیز شمالی که لقب شهر اصلی آمستردام است را برای بازدید کنندگان نمایان می کند.

به گفته مقامات مسئول اداره این شهر تفریحی فواید سفر و تاثیر آن بر روحیه بزرگسالان و کودکان برای هیچکس پوشیده نیست ، به همین دلیل کشور هلند تصمیم به ساخت مجموعه ای مخصوص کودکان (چیزی شبیه دیزنی لند در ایالات متحده آمریکا) گرفته تا این آینده سازان جهان را از همین دوران کودکی به شرایط آتی زندگی واقعی خود آشنا کنند.

گردانندگان مادورالند معتقدند هدف از آن شهر آمریکایی بازی و سرگرمی است ولی  مادورالند مانند کلاس درس برای کودکان مفید خواهد بود. در این زمینه آنها شهر مادورالند را به دانشگاهی کوچک برای فرزندان تشبیه می کنند که والدین می توانند تصویری دقیق و واقعی از زندگی آینده را برای کودکانشان نمایش دهند.

اما این تمام ماجرا نیست که مسئولان گردشگری همراه با مسئولان آموزشی برای کودکان و خانواده های گردشگر در هلند تدارک دیده اند بلکه ساخت هتلی به نام هتل ان. اچ گراند کرانسنوپولسکی  NH grand hotel Krasnopolsky مخصوص کودکان که تمام خدمه و مهمانان آن را کودکان تشکیل می دهند از دیگر ابتکارهای هلند برای جلب نظر گردشگران سراسرجهان است.

مسئولین این هتل با توجه به سن کودکان همراه والدین برای آنها در این مکان شغلی درنظر می گیرند و کلیه کارهای آشپزی ، باغبانی، نظافت و مدیریت هتل را توسط استعدادهای نوجوان انجام داده و باعث ایجاد محیطی بسیار مطمئن و امن برای آنها می شوند که خانواده های هم می توانند در کنار آسایش فرزندانشان از سفر خود لذت ببرند.

موزه هایی که محل بازی کودکان شده اند

اگر از بحث اقامت و تصویر واقعی زندگی آینده کودکان بگذریم دانستن تاریخ و روند تکامل شکلگیری زندگی بشری از مهمترین موضوعات آموزشی ما به فرزندانمان است که مسئولان گردشگری هلند به عنوان آخرین راهکار برای تربیت ماجراجویانی مستعد برای اداره آینده دنیا با به کارگیری موزه های تاریخی و هنری در این زمینه  این اماکن را برای سرگرمی کودکان و آموزش دلبندان ما آماده کرده اند و مهمترین بخش این موزه ها مرکز NEMO است  این مرکز برای تقویت اراده و استقلال کودکان شماست در این مرکز کودکان معنی استقلال و  مسئولیت پذیری را خواهند یافت.

این مراکز پر از ابزار و وسایل آموزشی برای دلبندان ماست. که خود باعث تفکر بیشتر کودکان می شود در واقع به نوعی یک کارگاه زندگی برای کودکان دایر شده به گونه ای که آنها در آینده می توانند با تکیه بر این تجربیات زندگی خود را اداره کنند. البته در کنار آموزه های والدین خودشان.

سرآشپز کوچولو

خوراکی های معروف هلند نیز در جلب نظر کودکان بسیار کارآمد هستند  و  این بار این کودکان بالاتر از 10 سال هستند که برنده این مسابقه خواهند بود آنها می توانند یک روز از زندگی خود را به عنوان یک کشاورز در مزرعه بگذرانند. در شهر آمستردام، کیندر کوک کافه kinder kook kafe تنها رستورانی است که مدیریت و اعضای آن را کودکان تشکیل می دهند. در این رستوران غذاهای بسیار خوشمزه و زیبا توسط کودکان پخته می شود و روی میز ها سرو می شود. البته این نکته بسیار مهم است که تمامی مواد اولیه و غذاها حاصل فعالیت اجتماعی کودکان در همان مزارع است.

امید است با انتشار این ابتکار عمل کشور هلند برای جلب نظر خانواده های گردشگر همراه کودکانشان در ایران نیز شاهد احداث و راه اندازی اینگونه مراکز جهت تربیت نسل آینده کشورمان باشیم و علاوه بر رونق صنعت گردشگری روحیه استقلال و خودکفایی را از همین گلگشت های ساده و سفرهای تفریحی همراه خانوده به کودکانمان بیاموزیم که معامله ای بردبرد برای همگان است.

گردشگران تونسی

نویسنده : عماد عزتی

پس از یک هفته پرخبر برای اهالی گردشگری و صادرات نامرئی کشورمان هم اکنون حضور وزیر گردشگری تونس در تهران صدر اخبار مربوط به این صنعت پررونق بین المللی قرار گرفته است و بسیاری را با امید به آینده روابط گردشگری دو کشور به خود مشغول کرده است.

تونس کشوری که چهارمین کمیته فنی گردشگری را هم اکنون در ایران باستانی تشکیل داده و قرار است به زودی شاهد برقراری روابط گسترده گردشگری با آن باشیم، هرچند این روزها تغییر رویکرد  دولت به صادرات نامرئی بسیار امیدوار کننده است و باعث شده دیدی کاملا مثبت در افق این صنعت کشورمان حاصل شود اما درباره شناخت بازارهای هدف جهت ایجاد ارتباط و تبادل گردشگر با آنها باید بسیار دقیق و هدفمند باشیم تا بتوانیم چرخ صنعت گردشگری کشورمان را به حرکت درآوریم.

به هر حال ایران میزبان چهارمین کمیته فنی گردشگری بین دو کشور است و نکته ای کاملا ظریف و کوچک در این ارتباط وجود دارد که می توان آن را به عنوان نقطه عطفی در گسترش روابط گردشگری ایران و تونس درنظر گرفت.

اگر از دید آمار به صنعت گردشگری دو کشور بنگریم در می یابیم که تونس علی رغم برخی نارامی های اخیر در منطقه فاصله قابل ملاحظه ای در صنعت گردشگری نسبت به کشورمان داشته و حتی در بدترین شرایط سیاسی خود توانسته میزبان حدود 5 میلیون گردشگر باشد که شاهد مثالی دقیق از جاذبه ها و زیرساخت های کامل گردشگری در این کشور است.

این در حالی است که ایران با توجه به رویکردهای جدید دولت در صنعت گردشگری تونس را به عنوان بازار هدفی مناسب جهت گسترش روابط گردشگری خود انتخاب کرده است که می تواند دوباره سفری یک سویه را برای گردشگران ایران به دیدنی های تونس رقم بزند و کشورمان با هزاران جاذبه به صادر کننده گردشگر به تونس تبدیل کند و آن نکته ظریف در واقع همین جاست که آیا گردشگران تونسی بازار هدف مناسبی برای ایران هستند یا گردشگران تونس؟

شاید برخی از مسئولان گردشگری کشورمان وجود دین مشترک و اشتراکات فرهنگی مردم ایران با تونسی ها یا وجود خیابان هایی در شهر تونس با نام های خیام ، حافظ ، مولوی ، ابن سینا و فارابی در جهت گسترش تبادل گردشگر چشم دوخته باشند اما نباید از یاد برد که سواحل این کشور به عنوان یکی از جاذبه های اصلی گردشگران اروپایی و دیگر نقاط جهان در کنار جاذبه های تاریخی تونس است و این جاذبه ای نیست که ایران با توجه به فرهنگ و عرف جامعه بتواند برای جلب نظر گردشگران به دیدنی ایران با آن رقابت کند.

 بنابراین  به این واقعیت خواهیم رسید که این کشور آفریقایی به تنهایی با توجه به جمعیت حدود یازده میلیونی خود و البته درآمد سرانه مردم تونس شاید بازار هدف مناسبی برای سرمایه گذاری صنعت گردشگری ایران در آن نیست اما لازم به یادآوری نیست که همین کشور توانسته حدود 5 میلیون گردشگر را از سراسر جهان به خود و جاذبه هایش جلب کند ؛ پس بجاست مسئولان گردشگری کشورمان که به دنبال دست یافتن به بازارهای جدید گردشگری سراسر جهان هستند به این نکته بسیار ریز توجه کافی داشته باشند و به جای سرمایه گذاری روی گردشگران تونسی با ایجاد شرایط مناسب برقراری ارتباط دست اندرکاران بخش خصوصی صادرات نامرئی ایران با فعالان عرصه گردشگری تونس ، برگزاری تورهای ترکیبی بین دو کشور را پایه ریزی کنند و جاذبه های طبیعی تونس را در کنار جاذبه های مذهبی و تاریخی کشورمان به عنوان بسته ای بسیار جذاب به گردشگران تونس ارایه دهند نه گردشگران تونسی.

حاکمیت سیستم آزمون و خطا

برگزاری نمایشگاههای بین المللی گردشگری در چند دهه اخیر فکر بسیاری از کشورهای گردشگر پذیر را به خود مشغول کرده و فواید و اثرات مثبت آن در صنعت سبز گردشگری باعث شده تا بسیاری از کشورها در برگزاری اینگونه نمایشگاهها از یکدیگر سبقت بگیرند و از سوی دیگر تب تند شرکت در اینگونه نمایشگاهها نیز  سراسر دهکده جهانی بالا گرفته و بسیاری از کشورها که قصد سرمایه گذاری کلان در صنعت گردشگری دارند را روانه این نمایشگاهها در جای جای کره خاکی می کند.

همین کارکرد سوژه ای شده که بسیاری از فعالان گردشگری امسال در هفته گردشگری کشورمان از آن به عنوان نقطه ضعف گردشگری کشورمان یاد کرده و حضور ایران را در نمایشگاههای بین المللی گردشگری کمرنگ اعلام نمایند.

بطوری که عضو هیئت مدیره انجمن دفاتر خدمات مسافری تهران در این زمینه می گوید: اگر می خواهیم گردشگر به کشور بیاید باید جاذبه های گردشگری ایران را در خارج از کشور به هر نوعی تبلیغ کنیم اما اکنون مدتی است که حضورمان در نمایشگاه های بین المللی کمرنگ شده است.

تصویر سازی دقیق از ایران

بسیاری از فعالان عرصه گردشگری از جمله آرش نورآقایی ضمن تاکید بر برنامه ریزی برای حضور در این گونه نمایشگاهها معتقدند حالا که با تغییر رویکرد ایران نسبت به صنعت گردشگری فضای مناسب حضور گردشگران خارجی در کشور فراهم شده باید با حضور هدفمند و دقیق در نمایشگاههای بین المللی صنعت گردشگری در بازار های هدف ذهنیت منفی علیه گردشگری ایران را از تفکر گردشگران خارجی پاک کرده و زمینه ساز حضور گسترده گردشگران در کشورمان باشیم.

 از سوی دیگر علی اکبر غمخوار عضو هیئت مدیره انجمن دفاتر خدمات مسافری می گوید: متاسفانه در کشورهای اروپایی و غربی تبلیغ می شود که به ایران سفر نکنید. وقتی چنین فضا و ذهنیتی در میان کشورهای دور به وجود می آید شرکتهای بیمه ای، گردشگران ورودی به ایران را محاسبه نمی کنند در حالی که باید تلاش شود تا عبارت « به ایران سفر نکنید» را از فضاهای مجازی حذف کنیم.

غمخوار گفت: زمینه ورود گردشگر به ایران میسر نمی شود مگر این که زمینه ارائه محصولات متنوع گردشگری در کشور فراهم شود. در ایران ظرفیت طبیعت گردی، گردشگری سلامت و مذهبی وجود دارد. همه محصولات آماده است اما باید دید چقدر دولت و سازمان میراث فرهنگی توانسته در عرضه این محصولات موفق شود.

وی ادامه داد: اکنون تقاضا برای ورود گردشگر به ایران زیاد است اما باید زمینه عرضه را هم فعال کنیم. با این وجود، در حالی که هنوز ایران برای صنعت گردشگری خود  شعار و لوگو ندارد؛ کشورهای خارجی در تمام عناصر تبلیغاتی خود این آرم و شعار خود را به گردشگر معرفی می کنند.

 

حضور در نمایشگاه فقط پخش آش و سوهان نیست

این در حالی است که به گفته برخی از فعالان خصوصی گردشگری هم اکنون کشورمان اگر هم در بعضی از نمایشگاههای گردشگری بین المللی شرکت می کند متاسفانه همچون لشگر بدون فرمانده وارد میدان کارزار می شود و بدون هیچ برنامه ای صرفا به پخش شیرینی و شکلات یا سوهان همراه با چند پوستر از ویرانه های تخت جمشید بسنده می کند.

به عنوان مثال می توان به نمایشگاه ماتا (یکی از نمایشگاههای بسیار معروف گردشگری که هر سال در کشور مالزی برگزار می شود) در سال گذشته میلادی اشاره کرد که ایران علی رغم در اختیار داشتن بیش از 30 غرفه و وعده های مسئولین وقت سازمان میراث فرهنگی مبنی بر حضور گسترده گردشگران مالایی در کشورمان پس از خاتمه این نمایشگاه به جز هزینه ای سربار و آشفتگی حضور صنعت گردشگری ایران درنمایشگاه ارمغان دیگری برای کشورمان نداشت.

اما اگر از سال گذشته و مالزی بگذریم به کشور آلمان و نمایشگاه ITB خواهیم رسید که متاسفانه مسایلی از جمله ضعف استراتژی، برنامه ریزی نا مناسب ، عدم اطلاع رسانی به موقع و سیاستگذاری غیر اصولی و غیر واقعی باعث شد تا دوباره تجربه تلخ بی حاصلی حضورگردشگری ایران در نمایشگاههای بین المللی صنعت گردشگری تکرار شود.

این در حالی است که محمد حسن کرمانی رئیس هیات مدیره انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی هوایی کشور در این زمینه اعتقاد دارد تا زمانی که حضور در نمایشگاههای بین المللی را دولتی ها مدیریت کنند اوضاع کشور و صنعت گردشگری ایران همین است که می بینیم و صرفا در این نمایشگاهها مقداری آش و سوهان از ایران پخش خواهد شد.

بخش خصوصی توان مدیریت بهتری دارد

از سوی دیگر این فعال عرصه گردشگری می گوید: عدم هماهنگی مجریان امور نمایشگاهی با بخش خصوصی در گزینش نمایشگاههای سراسر جهان ، تاخیر و تعلل در زمینه اطلاع رسانی این گروه در ایجاد فضای نا مناسب حضور صنعت گردشگری ایران در اینگونه نمایشگاهها را فراهم می کند .

کرمانی در این زمینه می افزاید : جای تردید نیست که همگان درباره خصوصی بودن صنعت گردشگری اطلاع دارند و از دولت فقط انتظار حمایتی دارند اما در کشورما کاملا برعکس عمل می شود این دولتی ها هستند که تصمیم می گیرند ایران در کدام نمایشگاه شرکت کند یا نکند ، این موضوع واقعا بدون برنامه ریزی و غیر کارشناسی است  و امیدواریم که دولت یازدهم با توجه به رویکرد مناسب خود در گردشگری در این زمینه نیز همکاری های لازم به بخش خصوصی را فراهم کند تا علاوه بر شناخت دقیق از بازارهای هدف برای حضور گسترده در نمایشگاههای مربوطه نیز برنامه ریزی کنیم.

رئیس هیات مدیره انجمن دفاتر خدمات مسافرت هوایی ایران در این زمینه ادامه می دهد : باید با استفاده از امکانات دولتی و فضای مناسبی که دولت یازدهم در سطح بین المللی ایجاد کرده و با همکاری نزدیک و گسترده بخش خصوصی نقشه راهی دقیق و هدفمندی از حضور گسترده ایران در نمایشگاههای بین المللی صنعت گردشگری سطح جهان ترسیم کنیم تا در آینده شاهد رشد حضور گردشگران خارجی در کشور باشیم و از منافع حاصل آن بهرمند شویم.

این در حالی است که علی اکبر غمخوار ، ضمن تاکید بر شناسایی دقیق از بازارهای هدف گردشگری کشورمان نیز در این زمینه می گوید: این پرسش همواره مطرح بوده است که بازارهای هدف گردشگری ایران براساس چه برنامه و معیاری مشخص شده‌اند، چون کشورها همواره برنامه‌ای جامع برای بازارها و نمایشگاه‌های خود دارند. 

وی با بیان این‌که برنامه‌ریزی برای انتخاب بازارهای هدف و نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری همواره در کشورمان براساس آزمون و خطا بوده است، می افزاید: در ایران معمولا فهرستی از نمایشگاه‌هایی که تاکنون در آن‌ها حضور داشته‌ایم یا بازارهایی که نمایندگان کشور برای شرکت در نمایشگاه‌های آن اعلام آمادگی کرده‌اند،‌ تهیه می‌شود و در اختیار بخش خصوصی برای انتخاب قرار می‌گیرد، بدون این‌که به بازخورد حضور در این نمایشگاه‌ها توجه شود. 

این عضو انجمن صنفی دفاتر خدمات مسافرتی تصریح می کند: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری پیش از برنامه‌ریزی برای نمایشگاه‌های بین‌المللی گردشگری باید از آژانس‌های شرکت‌کننده در این نمایشگاه‌ها تعداد گردشگر جذب‌شده و اثربخشی این حضور را استعلام کند و در این‌باره تحقیقاتی انجام شودتا در صورت عدم موفقیت حضور در یکی از نمایشگاهها دوباره این اشتباه را سال بعد تکرار نکنیم و با صرف هزینه ای هنگفت در آن شرکت نکنیم یا اینکه راهکار مناسبی برای آن و استفاده بهینه از حضورمان در آن نمایشگاه بیاندیشیم.