یکی از فواید بیان شده در مورد بازی‌های المپیک، رشد گردشگری شهر میزبان است. اما، براساس اطلاعات منتشر شده از سازمان تورگردان‌های اروپا (ETOA)، این ارتقاء کاملاً غیرواقعی و گمراه‌کننده مطرح شده است. در حقیقت، نشانه‌هایی وجود دارند که تأثیر بازی‌های المپیک بر گردشگری را بسیار زیان‌بار ارزیابی می‌کنند.
طبق ارزیابی سازمان تورگردان‌های اروپا از آمار ورود گردشگر به شهرهای میزبان المپیک‌های گذشته، همچون پکن،آتن،سیدنی،آتلانتا،بارسلون و سئول مشخص شد در زمان برگزاری بازی‌ها و در طول مدتی که رقابت‌های المپیک در جریان بود، کاهش عمیقی در بازار گردشگری شهرهای میزبان به وجود آمد و هیچ رشد چشمگیری در این بخش حاصل نشد.
با نگاهی به آمار ثبت شده در ورود گردشگر به پکن در سال 2008 می‌توان به وضوح خسارات ناشی از میزبانی این شهر را مشاهده کرد.بر اساس این آمار ورود گردشگر به پکن از بهار سال 2008 با رکود روبرو شده و یک ماه پیش از برگزاری بازی‌ها، شمار حضور گردشگران بین‌المللی در این شهر نسبت به مدت مشابه سال قبل آن 30 درصد کاهش یافته بود. این روند پس از بازی‌ها نیز تداوم داشت به نحوی که تا یک ماه بعد از المپیک کاهش ورود گردشگر به پکن بیش از 20 درصد اعلام شد.
هر چند این اطلاعات نیازمند بازنگری و بررسی‌های بیشتری است اما اگر چه 2008، سال پر منفعتی برای گردشگری منطقه آسیا اقیانوسیه نبود ولی پکن در مقایسه با دیگر شهرهای چین در شرایط نامساعدتری قرار داشت. برای مثال اگر رکود گردشگری در چین دو درصد اعلام شده بود این میزان تنها برای شهر پکن 18 درصد بود.
در دو دهه گذشته صنعت گردشگری همواره در حال رشد بوده است و در نتیجه این انتظار برای اکثر شهرهای پرجاذبه مد نظر بود تا روندی رو به رشد را در بخش گردشگری خود به ثبت برسانند. اما برای شهرهای میزبان المپیک این روند میل به سکون گرفت و تا حدی پیش رفت که در هنگام مقایسه با سایر شهرهای رغیب به صورت کاملاً واضح و روشنی قابل لمس شد.سکونی که لطمات جدی بر درآمد این شهرها وارد کرد.
به عنوان مثال، پنج سال پیش از برگزاری بازی‌های المپیک سیدنی، نرخ گردشگری دو کشور استرالیا و نیوزلند یکسان بود. اما این روند پس از برگزاری بازی‌ها شکل دیگری به خود گرفت و آن عقب افتادن فاحش استرالیا از مسیر رقابت با نیوزلند بود.
از اینرو می‌توان آشکارا فهمید که المپیک سود چندانی برای گردشگری استرالیا نداشت و چنانچه منفعتی به دنبال داشت از اختلافی بسیار ناچیز برخوردار بود. دراین میان شهر سیدنی نیز نسبت به سایر شهرهای استرالیا وضعیت نامساعدتری را تجربه کرد.
شرایط اسفبار گردشگری استرالیا آنچنان پیش رفت که منجر به تلاش گسترده این کشور در برگزاری برنامه‌های تبلیغاتی و معرفی خود به عنوان یک مقصد گردشگری گردید و شعار مشهور «پس کجائید؟» را منتشر ساخت.
تام‌جنکینس، رئیس اجرایی سازمان تورگردان‌های اروپا (ETOA) در خصوص تأثیر‌پذیری شهرها از میزبانی بازی المپیک گفت: هر شهری ویژگی خاص خود را داشته و تبعات و اثرات به وجود آمده از بازی‌های المپیک را به روش خود حل و فصل می‌کند. اما ما هنوز هم مجبوریم یا باید بازی‌هایی داشته باشیم که در آن صنعت گردشگری نه تنها دچار هیچگونه گسست و شکستی نشود بلکه از مسیرهایی زیان‌بار نیز دور گردد. در خصوص شهر آتن، جایی که با محدودیت‌هایی از سوی مقامات برگزارکننده بازی‌ها روبرو شده بود، خسارات چشمگیری چه پیش از بازی‌ها و چه پس از آن علاوه بر پایتخت گریبانگیر سایر شهرهای کشور یونان شده بود.برای لندن، میزبان المپیک سال 2012، تجربه و اخبار به دست آمده از وضعیت پکن نگران کننده خواهد بود.
لندن در سال گذشته میزبان نزدیک به 15 میلیون گردشگر بود که درآمدی هشت‌میلیارد پوندی را برای این شهر به دنبال داشت از اینرو، تصور این موضوع که میزبانی بازی‌های المپیک، حامل خسارت‌هایی چه در زمینه ورود گردشگر و چه در زمینه درآمدزایی است، از هم‌اکنون دل نگرانی‌هایی را برای لندنی‌ها به وجود آورده است. با این تفاصیل چنانچه لندن الگویی مشابه با پکن سال 2008 را برای میزبانی المپیک پیش‌رو، پیش گیرد باید انتظار کاهش 5/2 میلیون نفری در میزان حضور گردشگر و 5/1 میلیارد پوندی در بخش درآمدزایی از بخش گردشگری را داشته باشد.