کسب و کاری که باید از سنت فاصله گرفته
نویسنده: شیدا رمزی
هنوز طنین صدای «آی لحاف دوزیه» کوچههای دوران کودکیمان را به خاطر داریم؛ اما مدتهاست دیگر خبری از حلاجی پنبه لحاف و تشک تخت یا بالشهای استوانهای پدر بزرگمان نیست درحالی که به جای آنها باکسهای نوین طبی در اتاق خوابمان خودنمایی میکنند.
این درحالی است که این تغییر فرهنگ و آداب رسوم کاملا با تغییر سبک زندگی ما عجین شده و همواره روبه صنعتیتر شدن است و کم کم سنت از کسب و کارش رخت برخواهد بست، اما آیا میدانید در پس پرده این کالای ظاهرا ساده که آرامش شما را هنگام خواب فراهم میکند چه چرخهصنعتی گستردهای درجریان است؟ صنعتی که هر روز با گسترش خود کاملا از سنت فاصله گرفته و دودوتای اقتصادیاش در صنایع نوین خودنمایی میکند. فرصت امروز سری به صنعت تولید کالای خواب زده تا علاوه بر معرفی برخی مراکز خرید این کالا کمی از دغدغههای تولیدکنندگانش برایتان بگوید چون فرصت سرمایهگذاری مناسبی در این زمینه مهیاست و در صورت انتخاب دقیق نحوه فعالیت نباید نگران خواب سرمایههای کوچک و بزرگتان باشید.
قدیان: نمایشگاههای تخصص بیانگر آینده روشن این صنعت است
حسین قدیانی، رئیس اتحادیه کالای خواب، به تغییر فرهنگ استفاده از کالای خواب در دهکده جهانی تاکید کرد به خبرنگار ما گفت: دور از ذهن نیست که بگوییم کالای خواب از بدو تولد بشر همراهش بوده چون استراحت و خواب راحت یکی از نیازها و خواستههای انسان از همان دوران ابتدایی بوده و دائم به دنبال استفاده از لوازم بهتر برای خوابی راحتتر بوده است.
قدیانی با اشاره به توسعه روز افزون این صنعت در سراسر دهکده جهانی افزود: بنابراین امروز اگر از کالا خواب نام میبریم، کالایی را میبینیم که نتیجه فعالیت و کنجکاوی قرنهای متمادی بشر بوده و روز به روز شاهد توسعه و متنوع شدن در سطح دهکده جهانی آن هستیم که همین موضوع نه در ایران بلکه در سراسر دهکده جهانی سوژههای گسترده سرمایهگذاری را برای صاحبان سرمایه یا علاقمندان و متخصصان ایجاد خواهد کرد.
رئیس اتحادیه کالای خواب درباره تعداد واحدهای صنفی فعال در این زمینه نیز گفت: با توجه به گسترده بودن صنف در شاخههای مختلف آمار دقیقی در این زمینه نداریم، اما با توجه به ارتباطات صنفی و نتایج تحقیقاتی که انجام شده اکنون نزدیک به 7 یا 8 هزار واحد صنفی در این زمینه چه در تولید و چه در توزیع فعالیت میکنند.
قدیانی در ادامه تصریح کرد: بطور کلی با توجه به امکانات مورد نیاز تولید کالای خواب بیشتر باید به دنبال واحدهای تولیدی بزرگ و شناسنامه دار باشیم تا تولید کنندگان زیرپلهای؛ چون این صنف برای به روز ماندن و تنوع نیازمند فضای کافی چه در بخش تولید و چه در بخش فروش است و با فروشگاههای چند متری کوچک یا تولید کنندگان سنتی نمیتوان آنچه مورد نیاز است را برای فروش و ماندگاری در سطح جهان ارایه کنند.
وی با اشاره به رونق نسبی موجود در صنعت کالای خواب افزود: با توجه به اینکه امروز شاهد تغییر نگاه افراد جوامع مختلف به کالای خواب هستیم و دیگر نگاهی سنتی همانند دورههای گذشته به موضوع کالای خواب نیست میبینیم صنعت تولید کالای خواب رشد و توسعه مناسبی را به خود دیده و میتوان آینده مناسبی را برای این صنعت چه داخل مرزهای ایران و چه خارج از آن درنظر داشت که شاهد مثال آن برگزاری سالانه نمایشگاههای تخصصی بسیار بزرگ در سراسر جهان است .
رئیس اتحادیه کالای خواب در ادامه به جوان بودن صنعتی شدن روند تولید کالای خواب در کشورمان تاکید و تصریح کرد: با توجه به توسعه گسترده صنعت تولید کالای خواب و البته رشد تقاضای خرید سراسر دهکده جهانی به جاست که مسئولان این صنعت را به عنوان صنعتی ساده درنظر نداشته باشند و برای ایجاد اشتغال و گردش مالی مناسب در کشورمان به آن بها داده و برایش برنامهریزی کنند، چون زمینه تولید این محصولات در کشورمان مهیاست و میتوان با استفاده از توانمندی و البته مواد اولیه مناسبی که در ایران موجود است زمینه صادراتی مناسب و البته ارزآوری قابل توجهی را فراهم کنیم.
وی افزود براساس اطلاعات و آماری که درباره میزان مصرف کالای خواب مدرن توسط شهروندان در اختیار داریم مشخص شده است که امروز تنها سی درصد از هموطنان کشورمان از کالای خواب مدرن استفاده میکنند بنابراین هنوز ظرفیت خالی بسیار زیادی فقط در کشورمان باقی مانده است و اگر به بازارهای بین المللی فکر کنیم صنعتی گسترده را خواهیم دید.
حسین قدیانی مهترین راهکار توسعه این صنعت را در کشورمان برندسازی عنوان کرد و گفت: یکی از مهمترین عواملی که باعث شده این صنعت زیاد مورد توجه مسئولان برای ایجاد اشتغال قرار نگرفته باشد این است که به جز چند برند بین المللی و قدیمی هنوز برندسازی قوی تازهای در این زمینه نداریم و همین نقطه ضعف باعث شده تا توجه مسئولان نیز به اهمیت این صنعت در اقتصاد کشورمان جلب نشده باشد درحالی که اگر برندسازی دقیقی همانند یکی دو برند معتبر فعلی داشته باشیم نه فقط داخل مرزهای ایران شاهد افزایش تقاضا خواهیم بود بلکه خارج از مرزهای ایران نیز تقاضا گستردهای شکل میگیرد.
این مقام صنفی یکی از موانع موجود در زمینه سرمایهگذاری در این صنف را به هزینههای مختلف تولید نسبت داد و گفت: همه میدانیم هزینه تمام شده یک کالا به عوامل مختلفی از جمله ماده اولیه، هزینه کارگر، هزینه محل کار و منابع انرژی بستگی دارد که بسیاری از این مواد در کشورمان باعث افزایش هزینه تولید خواهند شد به عنوان مثال اکنون هزینههایی چون بیمه و مالیات یکی از دغدغههای اصلی تولیدکنندگان است چون قانونی دقیق نداریم که از تولید حمایت کند بلکه بسیاری از این قوانین ناخودآگاه به عنوان مانعی بزرگ برای سرمایهگذاری شناخته میشود. این درحالی که بسیاری از کشورهای مطرح مثل ترکیه یا چین با استفاده از راهکارهایی کاملا اصولی و علمی این دو هزینه را برای تولید کنندگان به حداقل خود رساندهاند که رقابتپذیری تولیداتشان را بیشتر از دیگران کردهباشند. بنابراین اگر بتوان به تولید کنندگان امتیازات منطقی و علمی داد بدون تردید سرمایهگذاری شکل خواهد گرفت و کم کم اشتغال برای اقتصاد کشورمان به ارمغان خواهد آمد.
ساختار بنگاهداری ایران مناسب تولید انبوه نیست
از سوی دیگر علیرضا حسین زاده نیک مدیر بازرگانی گروه صنعتی گلبافت با اشاره به قدمت تولید صنعتی کالای خواب در ایران به خبرنگار ما گفت: اکنون شاید بیش از نیم قرن است که برخی تولیدکنندگان کشورمان به صورت صنعتی در این زمینه مشغول فعالیت اقتصادی بوده و محصولات خود را وارد بازار میکنند.
حسینزاده نیک در ادامه افزود: به عنوان مثال گروه صنعتی گلبافت از سال 1348 در این زمینه با تولید پتو و کالای خواب مشغول به کار بوده و همواره به توسعه تولیدات خود فکر کرده است. این درحالی است که هستند شرکتهای قدیمیتر از گلبافت که در این صنعت مشغول به کار بوده و هستند چون بطور کلی نساجی در ایران فعال بوده و این صنف هم شاخهای از نساجی است.
این مدیر بازرگانی به موضوع رقابت سنگین کشورهای مطرح در تولید این کالاها اشاره کرد و گفت: امروز کشورهایی چون ترکیه، پاکستان و چین در زمینه تولید کالای خواب مطرح هستند و با استفاده از سیاستهای اقتصادی توانستهاند موقعیتهای خاصی برای خود دستو پا کنند هرچند امروز با توجه به انبوه تولید و البته موضوع بازاریابی حتی کشورهایی چون ترکیه و پاکستان نیز به نوعی وابسته به تولیدات چین و مواد اولیه آن شدهاند.
وی درباره معضلات این صنعت در بازار کشورمان نیز تصریح کرد: بطور کلی مشکلات و معضلات تولید کالاخواب در ایران به دو بخش عمده تقسیم بندی خواهد شد به این صورت که یکی در زمینه خود تولید دچار مشکل هستیم و پس از ان موضوع فروش محصولات است و با توجه به اینکه دو موضوع مکمل یکدیگر هستند بدون تردید اگر بخشی دچار مشکل باشد بخش دیگر نیز گرفتار میشود.
به گفته این فعال صنفی درمقوله تولید کالای خواب شاید مشکل اصلی مربوط به برخی ملزومات تولید و ماشینآلات باشد به این صورت که تهیه پارچه با گرماژ مناسب، چاپ مناسب و رنگهای مورد قبول برای تولید محصول با کیفیت از مهمترین مشکلات در بخش تولید است. به عنوان مثال درباره موضوع چاپ امروز در ایران چاپ «فلت» بسیار محدود است و فقط یک یا دو شرکت برای تولید محصولاتشان از این دستگاه استفاده میکنند درحالی که این نوع چاپ با استفاده از مرکب مناسب و با کیفیت بهترین کیفیت را برای محصولات به ارمغان خواهد آورد و بیشتری خریداران به دنبال آن هستند. از سوی دیگر درباره موضوع فروش نیز بسیاری از تولید کنندگان داخلی درگیر مشکلاتی به دلیل واردات بالای کالای خواب بخصوص از چین شدهاند.
حسین زاده باتاکید بر پیشگامی ایران در زمینه صادرات برخی کالاهای این صنف به کشورهای همسایه گفت: شاید مدتی پیش بسیاری از محصولات اینچنینی مثل پتوی ایران در کشورهای همسایه (عراق، یمن، عربستان) بسیار معروف بود و خریداران برای آن هزینه میکردند اما با درنظر گرفتن مشکلات تولید و البته نبود دسترسی به سیستم بانکی بین المللی امروز محصولات ایران مغلوب کشورهای کره جنوبی، ترکیه، چین و پاکستان شده اند و بسیاری از کارخانههای شناسنامهدار در این زمینه با حداقل ظرفیت تولید خود کار میکنند.
وی درباره بازارهای سنتی ایران افزود: همانطور که اشاره شد قبلا محصولات ایرانی در بازارهای یمن، عربستان و عراق به خوبی صادر میشد و برخی از تولیدکنندگان ما مثل همین گروه صنعتی گلبافت در کشورهای هدف دفتر داشتند و مشغول فعالیت تجاری بودند یا اینکه در زمانی که هنوز بازارهای بین المللی در عراق فعال نبودند فروش مرزی کشورمان به تجار عراقی قابل ملاحظه بود اما امروز که بازارهای بین المللی با عراق وارد معامله شدهاند جایگاه تولیدات ایران کمرنگتر شده است.
تولید زیرپلهای را تشویق میکنیم
این فعال صنفی یکی از نکات تعیین کننده در تجارت بین المللی این محصولات را در قیمت تمام شده کالا دانست و تصریح کرد: دربازارهای بین المللی خریداران به دنبال تهیه محصولات با کیفیت و قیمت مناسب هستند درحالی که امروز هزینه تولید در کشورمان بالاست و این امتیاز را در اختیار محصولات با کیفیت ایرانی قرار نمیدهد. چون سیاستهای اقتصادی به نوعی تنظیم شدهاند که تولید را برای فعالان واقعی صنف گرانتر کرده و هزینههای آنها را افزایش میدهند.
حسینزاده درباره موضوع قیمت تمام شده کالاهای ایرانی گفت: همه میدانیم قیمت تمام شده محصولات تابعی از موارد مختلف است که حقوق کارگران، حمل و نقل، مواد اولیه، هزینههای انرژی و مواردی از این دست تعیین میشود. این درحالی است که وقتی یک واحد تولیدی در ایران ثبت میشود همه سازمانها و ارگانهای مربوطه برای دریافت هزینههای خود به آن واحد تولیدی مراجعه خواهند کرد، اما وقتی کارگاهی زیرپلهای فعالیت خود را آغاز میکند از تمامی این هزینه مبراست به عنوان مثال اصلا لزومی نیست که برای کارگران حقوق تعیین شده وزارت کار درنظر بگیرد یا اینکه مالیات بپردازد و صرفا هزینههای مواد اولیه و هزینه انرژی را خواهد پرداخت که با توجه به سیاستهای موجود به نوعی تشویق به تولید زیرپلهای است نه حمایت از تولید هرچند این یک روی سکه است و مشکل اصلی در پراکندگی تولیدات و ناتوانی در تولید انبوه خواهد بود دقیقا سیاستی که در دولت گذشته پیگیری شد و هیچ نتیجه عملی برای صنعت کشورمان به ارمغان نیاورد. پس کارگاههای شناسنامهدار و تولید انبوه در ایران هرگز شکل نخواهد گرفت، حال آنکه مزیت رقابتی بخصوص در قیمت محصولات در تولید انبوه است.
مدیر بازرگانی گروه صنعتی گلبافت اهمیت توجه دولت به موضوع مشوقهای صادراتی را مهم توصیف کرد و گفت: کشور ترکیه و چین بطور کلی برای صادرات مشوقهایی در نظر میگیرند که تولید کننده را مشتاق به صادرات میکند و با استفاده از این مشوقها تولیدکننده میتوانند برخی از ریسکهای اقتصادی خود را پوشش دهد. به عنوان مثال ترکیه و چین 15 درصد مشوق صادراتی برای صادرکنندگان خود درنظر گرفتهاند به همین دلیل است که اکثر تولیدکنندگان در این کشور مشتاق به صادرات هستند و وقتی خریداری از کشور دیگر به انها مراجعه میکند آنها به گرمی از آن استقبال میکنند و ضیافت شامی هم در بهترین رستوران که ممکن است در طول ماه حتی یکبارهم به آن سری نزده باشند ترتیب میدهند چون دولت و یا اتحادیههای مربوطه کلیه هزینههای آنها را میپردازد درحالی که تولید کننده ایرانی از این امتیاز بی بهره است.
وی درباره اهمیت موضوع صادرات برای تولیدکنندگان خارجی و البته حمایتهای دولت از آنها با ارایه مثالی درباره ترکیه گفت: با توجه به موضوع ارزآوری مقوله صادرات در صنایع مختلف دولتها با تمام امکاناتی که در اختیار دارند برای صادرکنندگان تسهیلات درنظر میگیرند به عنوان مثال در ترکیه امروز اگر تولیدکنندهای خریداری در ایران را بشناسد که خوشنام و با سابقه باشد در صنف کالای خواب هرگونه سفارشی که داشته باشند را با پیش برداختی اندک و بازپرداخت 9 ماهه بدون دریافت ال سی برای وی ارسال میکند چون مطمئن است که حمایتهای دولت شامل حال صادر کننده است و در صورت نوسان نرخ ارز میتواند هزینههایش را جبران نماید اما نکته مهم درباره مدت زمان بازپرداخت است چون همان زمان 9 ماهه میتواند جنس خریداری شده توسط وارد کننده را برایش ارازنتر کند و به این صورت است که امروز انواع و اقسام محصولات ترکیه در کشورمان حتی ارزانتر محصولات ایرانی به فروش میرسند.
کمپلکسهای تولید کلید کاهش هزینه
حسینزاده نیک درباره کاهشهزینههای تولید نیز معتقد است بطور کلی ساختار بنگاه داری ایران به گونهای نیست که بتواند به تولید انبوه بیاندیشد چون اگر با این سیاست گام در راه تولید بگذاریم هرسال 20 تا 30 درصد افزایش هزینه را تجربه خواهیم کرد و به این ترتیب مزیت رقابت در بازارهای بین المللی هم حذف خواهد شد.
به گفته این فعال صنفی این موضوع یکی از سیاستهایی که دولت چین است که به خوبی از آن استفاده کرده و هر منطقه یا استان را مختصل یک صنف و کالاهای مربوطه درنظر گرفته است به عنوان مثال در مورد کالای خواب تولید کننده پارچه، چاپ و تولید کالای خواب و حتی صادر کننده در کنار یکدیگر هستند به این ترتیب زنجیرهای از تولید ایجاد میشود که همه لازم و ملزوم یکدیگر بوده و براساس سفارش کار میکنند از این رو هزینههای حمل و نقل و برخی از هزینههای دیگر نیز کاهش خواهد یافت اما در ایران این موضوع به هیچ عنوان رعایت نشده و یکی از عوامل افزایش قیمت تولید در کنار انبوهی از موارد دیگر است.
به عقیده وی ساخت شهرکهای صنعتی در این زمینه نه تنها میتواند در کاهش هزینههای تولید مفید باشد بلکه باعث پیشرفت و قدرت گرفتن تولیدکنندگان نیز خواهد شد چون تولید براساس سفارشهای موجود خواهد شد و نیازی به استفاده از سیستم سعی و خطا نیست.
تکنولوژی مساوی کاهش هزینهها
وی افزود: بطور کلی یکی از مهمترین موارد مطرح شده درباره صنوف مختلف مربوط به میزان اشتغالزایی آنهاست و از آنجا که صنعت نساجی یکی از مهمترین صنایع در زمینه تولید اشتغال است و کالای خواب هم یکی از زیرمجموعههای آن بدون تردید جایگاه مناسبی برای ایجاد اشتغال خواهد داشت اما مشکل اینجاست که نگهداری پرسنل و افزایش پرسنل برای تولیدکنندگان بارمالی گستردهای را به ارمغان میآورد و با توجه به همین موضوع امروز بیشتر تولیدکنندگان روی به استفاده از دستگاهای اتوماتیک آورده تا بتوانند هزینه کارگری خود را به حداقل برسانند.
حسینزاده نیک تصریح کرد: سیاست استفاده از تجهیزات اتوماتیک باعث شده تا مزیت اشتغالزایی صنعت یاد شده در بخش تولید به حاشیه رفته و زیاد به آن تکیه نشود چون دنیا به سمت استفاده از سیستمهایی با تکنولوژی بالا رفته و این سیستمها یکی از مشخصهایشان استفاده کم از نیروی انسانی است و پس صنعت نساجی هم باید جبرا به این سمت حرکت کند اما مشکلات موجود در ایران مثل تحریمها باعث شده تا این موضوع کمی کمرنگتر بوده و دسترسی به سیستمهای نوین و تکنولوژی بالا مشکل تر باشد. پس هنوز هم اشتغالزایی در این صنف کشورمان قابل ملاحظه است و باید حداقل تا زمانی که به سیستمهای نوین دست سرسی داشته باشیم به آن توجه کنیم، این دقیقا سیاستی است که چین از ان استفاده کرده و همین سیستم را برای اشتغال به کار گرفته است.
نگرش به بازارهای بین المللی با امکانات یکسان نیست
این کارشناس فروش گفت: مولفه موفقیت اقتصادی در زمینه انواع و اقسام تولیدات در صنایع مختلف تولید با کیفیت و قیمت مناسب است که این موضوع نگرشی بین المللی و دقیق و کارشناسی را میطلبد و برای موفقیت در بازارهای بین المللی باید این نگرش را با تمام زیر و بمش در اختیار بگیریم اما در ایران امروز نیروی متخصص از نظر حرفهای داریم اما نه در ابعاد بین المللی به عنوان مثال غالب مدیران بازرگانی یا متخصصان نساجی ما امروز امکان صحبت به زبان انگلیسی را برای برقراری ارتباط با دیگر تولید کنندگان و خریداران را نداشته و ندارند درحالی که چین همین موضوع را برطرف کرده و زمینه ارتباط تجار یا صادر کنندگان را با دیگر فعالان خارج از چین مهیا کرده و همین امر در پیشرفت کمک شایانی کرده است. به عنوان مثال یک دانشجوی هتلداری در چین باید از مسئول درب ورودی کارش را آغاز کرده و کم کم پلههای ترقی را درکناریادگیری زبانخارجی طی کند درحالی که ایران اینچنین نیست و باید برای آن برنامهریزی دقیق کرد تا بتوانیم در اینده موفق عمل کنیم چون نمیتوان با دید کوچک وارد بازار بزرگ جهانی شد.
به عقیده این مدیر بازرگانی مشکل اصلی درباره بسیاری از صنایع ایران مربوط به حمایتهای غیر اصولی دولت بوده که نمونه بارز آن در صنعت اتومبیلسازی کشورمان قابل درک است. چون این حمایتهای غیر اصولی اجازه رشد را به تولید کننده نداده و نمیتوان از آن انتظار برخورد بین المللی داشت چون در یک کلونی کوچک رشد کرده و کل افقهایش در یک چهارچوب کوچک شکل گرفته است.
به نام ایران به کام خارج
امیررضا بهنام، نماینده فروش شرکت گلریس بااشاره به ورود انبوهی از محصولات چینی به بازار گفت: امروز برخی از شرکتهای فعال ایرانی در این زمینه سرمایهگذاری مناسبی انجام دادهاند و کالاهای با کیفیتی روانه بازار میکنند اما متاسفانه به دلیل اینکه واردات کالا سودآور است شاهد هجوم کالاهای عمدتا چینی به بازار مصرفی داخلی هستیم.
بهنام با اشاره به تعرفههای گمرکی کالای خواب افزود: براساس قانون ورود محصولات مربوط به کالای خواب تقریبا 75 درصد تعیین شده است که با جمع کردن هزینههای حمل و نقل و تمام موارد تا 100 درصد خواهد بود اما بازهم میبینیم وقتی ست روتختی چینی وارد بازار ایران میشود قیمت تمام شده آن برای وارد کننده آنچنان است که میتواند رقیبی سخت برای تولیدات داخلی باشد این درحالی است که اکنون واردکنندگان غیرقانونی این محصول را با کمتری هزینه وارد کرده و در حجم انبوه چون تقاضا دارند بفروش میرسانند.
این فعال صنفی تصریح کرد: امروز به نام ایران و به کام خارج کار میکنیم چون گاهی نمونههای مشابه محصولات خوش نام ایران مثل پتوی گلبافت را از چین وارد میکنند و میفروشند درحالی که این شرکت با سرمایهگذاری و اشتغالزایی مناسب به جامعه خدمت میکند اما هیچ قانون یا مسئولی نیست که جلوی این روند را بگیرد .
به عقیده بهنام چون قوانین برای مقابله با مجرمان و واردکنندگان غیر قانونی کالا بخصوص در این زمینه سختگیرانه نیست در خوشبینانهترین حالت کالای قاچاق ضبط شده و کمی جریمه به افراد سودجو تعلق خواهد گرفت اما دقیقا یک ماه بعد همان فرود با محموله تازهای وارد بازار میشود.
نماینده شرکت گلریس به ترفندهای واردات محصولات بی کیفیت ویتنامی به نام ایرانی اشاره کرد و گفت: برخی از کسانی که به دنبال سودجویی هستند به جای اینکه در ایران تولید کنند با ثبت شرکت در کشورهایی چون بنگلادش و ویتنام محصولات کالای خواب و پوشاک را درحجم انبوه تولید میکنند و به صورت بدون بسته بندی کاملا قانونی وارد میکنند بعد داخل ایران آن را به نام یک شرکت ایرانی با نامهایی مشابه خارجیها بسته بندی کرده و با قیمتی بالا روانه بازار میکنند چون میگویند امروز هزینه تولید و موانع تولید در ایران بسیار است و این روش سودآورتر است.
به گفته این فروشنده کالای خواب که تقریبا سه دهه از عمر خود را در این زمینه سپری کرده است اکنون چون موانع تولید در کشورمان بسیار است و قوانین دست و پا گیر همواره باعث از بین رفتن منافع تولید کنندگان مختلف شده بسیاری از تولید کنندگان به سمت واردات روی آوردهاند و هیچ تمایلی به تولید ندارند چون هزینهکارگر، اجاره محل تولید یا فروش، هزینه حمل ونقل و انرژی را در کنار تغییر دایم قیمت مواد خام همه و همه میتواند در زمین خوردن تولید کننده نقش قابل توجهی دارند.
وی که زنجیره تولید و فروش را چاره اقتصادی شدن قیمت تمام شدن محصول میداند تصریح کرد: اکنون کارگاههای پراکنده که هرکدام به نوعی خودشان را رکنی در تولید میدانند سم تولید در ایران هستند چون نه تنها این کارگاهها قدرت رقابت با تولیدکنندگان انبوه ندارد بلکه باعث انباشت سرمایه و در نهایت ضایع شدن منابع مالی و انسانی میشوند درحالی که در دیگر کشورها مثل بنگلادش و ویتنام کارگاههای کوچک درقالب زنجیره تولید در راستای یکدیگر لینک شده و در نهایت محصولی کامل روانه بازار میشود به عنوان مثال چند کارگاهاه کوچک کنار یکدیگر همانند یک کلونی تولید جمع شدهاند و براساس سفارش فقط در حجم انبوه یک محصول تولید میکنند و به نوعی مواد اولیه کارگاه بعدی را تهیه میکنند و در نهایت یک کارگاه بزرگتر کل محصول را در قالب یک برند به بازار ارسال میکند به این روش نه تنها بسیاری از هزینهها مثل حمل ونقل و البته کارگر کمتر میشود بلکه قدرت تولید آنچنان بالاست که نمیتوان با آن قابت کرد درحالی که در ایران اینچنین امکانات یا سیاستی در تولید نداریم. این موضوع در فروشگاههای زنجیرهای توزیع نیز کاملا صدق کرده و اکنون درحال اجراست ولی چند برند ایرانی اکنون فروشگاه زنجیره مخصوص به خود را دارند؟
قیمت جای کیفیت را گرفته
از سوی دیگر نماینده فروش برند اکسیس در شمال تهران که نخواست نامش قید شود به خبرنگار فرصت امروز گفت: یکی از مهمترین اصول در صنعت کالای خواب تنوع و تناسب تولیدات با سلیقه مردم است درحالی که برخی از تولیدکنندگان ایران چون امکانات مالی گسترده و البته مواد اولیه مناسبی در اختیار ندارد از این اصل فاصله گرفته و تولیدات خود را روانه بازار میکنند درحالی که تولیدکنندگان خارجی امروز در ابعاد گسترده با تنوع بسیار بالا وارد بازار ایران میشوند بنابراین طبیعی است که متقاضیان کالای خواب هم که روز به روز به تعداد آنها افزوده میشود به سمت خارجیها کشیده شوند چون آنچه میخواهند را در میان تولیدات ایرانی نمیبینند .
به عقیده وی با توجه به اینکه بیشتر خریداران به دنبال خرید ارزان قیمت هستند تقریبا موضوع کیفیت برتر به دست فراموشی سپرده شده و همین دلیل باعث شده محصولات چین، ویتنام و بنگلادش و پاکستان در کشورمان یکه تازی کنند درحالی که تولید کنندگان ایرانی حتی در صورت تولید انبوه چون در بسیاری ازموارد به ورود مواد اولیه آنهم با دلار هستند نمیتوانند از نظر قیمتی رقیب وارداتیها باشند.
این فعال صنفی به رونق و گسترش شو رومهای خانگی اشاره کرد و گفت درحال حاضر واردکنندگان غیرقانونی که تعداد آنها نیز کم نیست بااستفاده از همه گیر شدن موضوع فروشهای خانگی درست به برگزاری شوهای اختصاصی در گوشه و کنار شهرها میزنند و محصولات عموما بی کیفیت خود را با سودهای چندصد درصدی میفروشند هرچند فروشگاههای اینترنتی نیز دست به کار شدهاند و انبوهی از محصولات چینی بی کیفیت را به مشتریان ارایه میدهند.
این فعال صنفی مهمترین نقطه ضعف ایران را کمبود برندهای محبوب عنوان کرد و گفت: یکی از سیاستهای فروش در بسیاری از مگا تولیدکنندگان خارجی این است که یک کارخانه تولیدی دهها و بلکه صدها برند مختلف را به بازارعرضه میکند و درحالی که همه محصولات از یک کارخانه تولید میشوند اما در قالب یک فروشگاه زنجیرهای با چندصد متر دکوراسیون و بنا درکنار یکدیگر مقابل دیدگان خریداران ارایه میشوند درحالی که جز یکی دو برند در ایران آیا دیگران توان چنین کاری دارند؟
وی درپایان به نبود خلاقیت در تولیدات کالای خواب اشاره کرد و افزود: شاید در برخی از محصولات مثل تشک ایران حرفی برای گفتن داشته باشد اما درباره دیگر محصولات هنوز ابتدای راه هستیم و باید خلاقیت به خرج دهیم چون در این بخش صرفا سلیقه خریداران است که در کنار کیفیت محصولات میتواند موفقیت یک واحد تولیدی را رقم بزند درحالی که امروز تولید کنندگان ایرانی چون به مواد اولیه خارجی آنهم به نوسان قیمت وابسته هستند هرگز نمیتواند کیفیت یکسان با قیمت مناسب را به خریداران ارایه نمایند. به عنوان مثال وقتی ست کاملی از یک محصول توسط تولید کننده ایرانی روانه بازار میشود و مورد استقبال خریداران قرار میگیرد همان تولید کننده در یک دوره شش ماهه هرگز امکان ارایه همان محصول با قیمت یکسان را ندارد چون قیمت مواد اولیه و بسیاری از هزینههایش دایم درحال تغییر هستند ولی تولید کننده چینی یا ترکیه امروز محصولات خود را به صورت سالانه قیمتگذاری میکنندو در بسیاری از موارد حتی برای همان محصول تخفیفهای ویژهای درنظر میگیرند.