مارا ایرولدی، اقتصاددان و استاد دانشگاه آکسفورد: سال‌ها زمان خود را بیهوده از دست دادیم برای طراحی برگزیت چون براین باور بودیم که خروج از اتحادیه اروپا می‌تواند امتیازات قابل توجهی در خدمات، بهداشت و رفاه اجتماعی کشورمان ایجاد کند.
ایرولدی در این زمینه می‌گوید: اصولا برگزیت هیچ دستاوردی برای انگلستان نداشته به‌جز اینکه نسلی بدون خدمات یاد شده ایجاد خواهد کرد و در واقع مشکلات تازه‌ای به اقتصاد و رفاه عمومی کشور تحمیل می‌کند.
ایرولدی در تحقیقات اخیر خود با عنوان «جاه‌طلبی یا خدمات عمومی» به این نتیجه رسیده است که مطرح شدن موضوع برگزیت به بهانه دستیابی به خدمات و رفاه اجتماعی بالاتر یک سیاست جاه‌طلبانه بوده که اگرچه خدمات رفاهی اصلی‌ترین دستاوردش معرفی شده اما هیچ امتیازی برای رفاه مردم انگلستان به ارمغان نخواهد آورد.
این اقتصاددان معتقد است، بررسی نتایج به دست آمده 4 دهه گذشته از سیاستهای خدمات اجتماعی و رفاهی انگلستان تعیین کرد که دریافت مبالغی بابت بیمه و تجمیع آنها در یک بخش و هزینه‌کردن دوباره آنها در بخش‌های مختلف هیچ دستاورد مناسبی ندارد و در نهایت نمی‌تواند امتیازی برای کشور شناخته شود.
وی تاکید کرد: تغییر این رویه قطعا نیازمند حمایت‌های قاطعانه دولت مرکزی است درحالی که پروژه‌های اخیر متاسفانه به دلیل همپوشانی‌هایی که داشته و درگیری‌های جناحی باعث شده تقریبا به جای رشد به بی‌راهه هدایت شویم و برای نسل آینده هیچ دستاوردی نداشته باشیم.
ایرولدی درباره سیاستهای حمایتی دولت از مردم معتقد است، درحالی که همه مطمئن بودند برنامه‌های تونی بلر قصد حمایت از مردم را دارد و تحولی قابل توجه در سیستم رفاهی انگلستان خواهد بود درحالی که دیدیم نه تنها دستاوردی نداشت بلکه 120 هزار خانواده انگلیسی را هم به فهرست دریافت کنندگان یارانه خدمات اجتماعی از دولت اضافه کرد.
وی تاکید می‌کند: امروز هم که مواردی از جمله خدمات پزشکی، اجتماعی و رفاهی و مدیریت بحران جزو دلایل اصلی برگزیت مطرح شده باید تردید داشته باشیم که این موارد به حقیقت بپیوندد و بتواند آنطور که سیاستمداران تاکید دارند امتیازی برای خانواده‌های انگلیسی باشد. به این دلیل که اکنون در برزخی قرار گرفته‌ایم که نه برگزیت اجرایی می‌شود و نه از آن خارج شده‌ایم.
این اقتصاددان در این زمینه معتقد است، توقف اجرای این برنامه بدون تردید عاملی در کاهش درآمدهای دولتی شده و اکنون دولت نمی‌تواند هزینه خدمات درمانی و رفاهی مورد نیاز شهروندان را تامین کند آنهم درست زمانی که صدها ساعت جلسه و نشست برای تدوین همین برنامه انجام شده بود.
وی با اشاره به کاهش بودجه بسیاری از نهادها در دوران بلاتکلیفی برگزیت و همچنین ماه‌های اولیه اجرایی شدنش می‌گوید: جای تردید نیست که بسیاری از پروژه‌های رفاهی، بهداشتی و خدماتی شوراها بدون بودجه خواهد ماند و در نهایت این خدمات به دست مخاطبانش یعنی شهروندان نخواهد رسید که می‌تواندسطح کیفیت زندگی را در بخش قابل توجهی کاهش دهد.
ایرولدی با اشاره به هزینه 74 میلیارد پوندی سالانه خدمات رفاهی و اجتماعی کارمندان دولت تاکید کرد: با اجرایی شدن برگزیت یا حتی بلاتکلیف ماندن آن این مبلغ نه تنها وصول نمی‌شود بلکه رفته رفته کاهش خواهد داشت تاجایی که بسیاری از کارمندان نمی‌توانند از خدمات درمانی و بهداشتی دولت استفاده کنند.
نکته قابل توجه از نظر این اقتصاددان اظهار نظر جان مانزونی در این زمینه است که وی دسامبر گذشته در مجلس اعلام کرده است: طی دوره مذاکرات برگزیت 10 هزار کارمند دولتی در این زمینه فعالیت کردند که با بلاتکلیف شدن خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا 5 هزار نفر از آنها فعلا بیکار شده‌اند و در نهایت با ادامه روند یاد شده یک هزار نفر دیگر هم باید از شغل خود اجبارا کناره‌گیری کنند.
ایرولدی در پایان می‌گوید: بدون تردید ریاضت‌های اقتصادی قبل از اجرایی شدن برگزیت به منظور تامین هزینه‌های مالی و همچنین بلاتکلیفی‌های فعلی که اجرایی شدنش را به تاخیر انداخته هزینه‌هایی به اقتصاد بریتانیا تحمیل کرده است که تنها بازندگان آن مردم عادی و پرداخت‌کنندگان مالیات در این کشور هستند.
وی تاکید می‌کنید درباره بحران‌های احتمالی ایجاد شده در امکانات رفاهی، خدمات پزشکی و همچنین آموزشی انگلستان بارها به دولت هشدار داده شده و بالاخره فردی در این مجموعه باید پاسخگو باشد اما هنوز هیچکس به هشدار یاد شده توجه نکرده و هیچ پاسخی برای آن ارایه نشده است.
منبع: گاردین
ترجمه: شیدا رمزی
درحالی که صنعت گردشگری پزشکی درسراسر دهکده جهانی روبه گسترش و رشد برخی کارشناسان براین باورند که نباید نسبت به این اتفاق خوشبین بود به این دلیل که در بسیاری از موارد هزینه‌های پنهان تحمیل شده به جوامع می‌تواند مشکلاتی را ایجاد کند که هرگز به آنها فکر نکرده‌ایم.
نگرانی این افراد درست زمانی ایجاد می‌شود که شهروندان برخی از کشورها مثل آمریکا و قاره سبز با درنظر گرفتن دریافت خدمات پزشکی ارزانتر و سریع‌تر در سایر نقاط جهان با استفاده از سیستم‌های بهداشتی و درمانی کشورشان بار سفر بسته و راهی سایر نقاط دهکده جهانی می‌شوند.
براساس آمارهای منتشر شده از ابتدای سال 2017 میلادی تا سال 2023 میلادی گردشگری پزشکی در سراسر جهان رشدی معادل 4/21 درصد را تجربه می‌کند که این اتفاق در ظاهر برای کشورهای مقصد می‌تواند رویایی شیرین ازدرآمدهای ارزی سرشار به همراه داشته باشد؛ اما همانطور که قبلا نیز اشاره شد کشورهای مبداء قطعا چالش‌هایی را به این دلیل مشخص تجربه می‌کنند.
چون با درنظر گرفتن روند روبه رشد صنعت گردشگری پزشکی و افزایش تقاضای سفر اتباع کشورهای مبداء برای سفر به مقاصد گردشگری پزشکی در سایر نقاط جهان صنعت بیمه کشور و البته نظام سلامت همان کشور نیز درگیر هزینه‌هایی قابل ملاحظه خواهد شد.
پس بیایید از خودمان بپرسیم رشد گردشگری پزشکی چه تاثیری بر جامعه فرستنده گردشگران و ارایه دهندگان خدمات مراقبت‌های بهداشتی مبداء خواهد داشت؟ یا اینکه تورم و کیفیت خدمات پزشکی را دولتهای مربوطه در کشور مقصد چطور کنترل خواهند کرد؟
به گفته کارشناسان صنعت گردشگری سلامت این موارد سئوال‌هایی هستند که باید برایشان پاسخ‌های کلیدی و منطقی و دقیق ارایه کنیم در غیر این صورت مشکلات دوچندان خواهد شد.
اصولا باید منتظر چه باشیم؟
براساس آمارهای منتشر شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، رهبری ارسال گردشگران سلامت و پزشکی به سایر نقاط جهان در اختیار ایالات متحده آمریکا است و در پی آن طی سال‌های اخیر قاره سبز، جایگاه دوم را به خود اختصاص داده است. چون در این مناطق یا هزینه دریافت خدمات پزشکی بالاست و یا اینکه دوره انتظار برای استفاده از خدمات مورد نیاز، مناسب حال بیماران و متقاضیان نیست.
به عنوان مثال گردشگران سلامت آمریکایی اگر برای دریافت خدمات گردشگری سلامت یا پزشکی به یکی از مقاصد اصلی سفر کنند بعضا تا 60 درصد هزینه خدمت مورد نظرشان را پس‌انداز می‌کنند؛ یا اینکه انگلیسی‌ها اکنون برای استفاده از خدمات درمانی دولتی بعضا تا بیش از یک سال باید در لیست انتظار بمانند.
سال گذشته سیستم خدمات بهداشت عمومی انگلستان NHS اعلام کرد با درنظر گرفتن افزایش تقاضای دریافت خدمات درمانی در منطقه ولز دوره انتظار بیماران برای دریافت خدمات مورد نظرشان نسبت به سال 2013 رشد 400 درصدی داشته است؛ که همین روند باعث افزایش 50 درصدی تقاضای سفر به خارج از کشور برای درمان به ارمغان آورده است.
تایمز در این زمینه مقاله نوشت که با درنظر گرفتن شرایط یاد شده بسیاری از انگلیسی‌ها ترجیح می‌دهند با استفاده از بیمه‌ای و شرایط قانون ارایه خدمات درمانی کشور به دنبال فرصتی مناسب خارج از مرزها باشند تا بتوانند علاوه بر دریافت خدمات مناسب به قول معروف گشت و گذاری هم داشته باشند. این درحالی است که اصلی‌ترین مقاصد گردشگران پزشکی از دو منطقه یاد شده، بخش‌هایی از جنوب شرق آسیا، آسیا، آمریکای جنوبی و خاورمیانه است.
پس با درنظر گرفتن عوامل پیرامونی؛ یعنی تورم نرخ ارایه خدمات پزشکی تا عدم دسترسی به مراقبت‌های خانگی و کاهش خدمات بهداشتی می‌توان گفت هر روز باید شاهد گسترش تقاضای سفر برای دستیابی به خدمات مناسب باشیم که معمولا هزینه‌هایی را به سیستم خدمات درمانی و صنعت بیمه کشور مبداء تحمیل خواهد کرد.
مشکل‌اصلی دولتهای مبداء
خوب حالا برسیم به مشکلاتی که دولت کشورهای فرستنده گردشگران پزشکی به سراسر جهان ممکن است با آن روبرو شوند. همانطور که قبلا اشاره شد سالانه هزاران بیمار خارجی برای دستیابی به خدمات پزشکی و سلامت مورد نیازشان بار سفر بسته و بالاخره سر از یکی از کشورهای مقصد گردشگری پزشکی و تندرستی در خواهند آورد.
به این ترتیب با درنظر گرفتن قوانین حاکم بر نظام سلامتی این کشورها سیستم بیمه‌ای و خدمات پزشکی کشور مبداء تحت تاثیر عوامل و بار مالی بالایی قرار خواهد گرفت که مسئولان باید برای هزینه و فایده آن پاسخ دقیق و قانع کننده‌ای داشته باشد.
حتی اگر باور کنیم که هزینه درمان خارج از مرزها بسیاری پایین‌تر از دریافت همان خدمت در سرزمین خودمان باشد، لازم است بپذیریم بالاخره بخشی از هزینه‌های درمانی خارج از مرزها تبعات داخلی خواهد داشت که می‌تواند در بلند مدت مشکلات را پررنگ‌تر نشان دهد.
در همین حال، اصلی‌ترین نکته‌ای که مسئولان کشورهای مبداء آغاز سفر گردشگران پزشکی مثل آمریکا و انگلستان باید پاسخ دهند این است که آیا در کشور مقصد اولویت با خارجی‌هاست یا اینکه رای‌دهندگان بومی در صدر فهرست دریافت خدمات مناسب قرار دارند؟ آیا واقعا بهترین خدمات پزشکی از سوی نهادها و مراکز درمانی و بیمه‌ها به بیماران خارجی ارایه می‌شود؟
پاسخ این سئوال‌ها می‌تواند دولت کشورهایی مثل آمریکا که اصلی‌ترین فرستنده گردشگران سلامت به سایر نقاط جهان است را متقاعد کند که واقعا بهتر نیست بجای اینکه در رویای ارزانتر شدن خدمات پزشکی هزینه سفر متقاضیان به خارج از کشور را متقبل شود؛ همان هزینه‌را صرف تکمیل و توسعه زیرساخت‌های کشور کند؟
فراموش نکنیم هرچه این سیاست بیشتر اجرایی شود رفته رفته سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های پزشکی بومی کاهش یافته و در نهایت تورم بیشتری در بخش خدمات پزشکی و سلامت منطقه مورد نظر ایجاد می‌شود که آینده مبهم و نگران کننده‌ای برای منطقه به ارمغان خواهد آورد.
علل ریشه‌ای و پیچیده
به هرحال لازم است به این نکته توجه داشته باشیم که واقعا دلیل اصلی افزایش تقاضای سفر گردشگران پزشکی به سایر نقاط جهان چیست؟ چه اتفاقی افتاده که یکباره این تقاضا شکل گرفته و شاهد جابجایی هزاران گردشگر متقاضی دریافت خدمات پزشکی حتی برای جراحی‌های بسیار ساده هزاران کیلومتر دورتر از محل زندگی خود هستیم؟
در نگاه اول اصلی‌ترین پاسخ افزایش جمعیت، افزایش هزینه‌های درمانی در سرزمین اصلی، شکاف طبقاتی، کمبود نیروی متخصص، تغییر سبک زندگی و ... است اما واقعا این موارد همگی دخیل بوده‌اند یا اینکه اصل ماجرا چیز دیگری است؟ به عنوان مثال دولت آمریکا سال گذشته اعلام کرد 7/1 میلیون آمریکایی به دلیل عدم توانایی در پرداخت صورتحساب خدمات پزشکی خود در همین سال اعلام ورشکستگی کرده‌اند.
حال آنکه در همان دوره اگر یک آمریکایی که امکان پرداخت هزینه‌های پزشکی خود را ندارد به کشور فلسطین اشغالی برای دریافت همان خدمات سفر کند؛ تقریبا65 تا 80 درصد صرفه‌جویی اقتصادی در کل مراحل درمان خود را تجربه می‌کند. بنابراین دربرخی موارد دولت‌ها حتی از گزینه گردشگری پزشکی اتباع خود نیز استقبال خواهند کرد و نکته اینجاست که
کشورهای زیادی در سراسر دهکده جهانی وجود دارند که وضعیت مشابهی را تجربه می‌کنند.
از سوی دیگر، هستند کشورهایی که واقعا امکان تامین تخصص‌های مورد نیازاتباع خود را نداشته و اساسا برای درمان به توانمندی سایر نقاط جهان تکیه کرده‌اند و به نوعی حتی قوانین دقیقی برای این موضوع وضع شده که نمونه بارز آن را می‌توان کشور الجزایر یا نیجریه مطرح کرد.
به عنوان مثال خدمات ملی بهداشت نیجریه هر سال بیماران بسیاری را برای درمان به خارج از کشور اعزام می‌کرد؛ اما با درنظر گرفتن همان هزینه و فایده‌ای که ابتدای متن مطرح شد از ابتدای سال گذشته تلاش کرده این روند را به نفع بازار داخلی خود کاهش داده و در تلاش است سرمایه‌گذاری قابل توجهی در نظام سلامت داخلی خود انجام دهد.
این کشورفوریه سال گذشته اعلام کرد ساخت یک بیمارستان فوق تخصصی مدرن را با رقمی معادل 15 میلیون پوند در پایتخت آغاز کرده و امیدوارست تانیمه دوم سال جاری این مرکز به بهره‌براری برسد که با این اتفاق تقریبا سالانه 600 نفر کمتر به خارج از کشور برای درمان اعزام خواهند شد.
نعمت و نفرین برای کشورها
اگر چه برخی کشورها به عنوان مقاصد گردشگری سلامت و پزشکی از هجوم بیماران خارجی علاقه‌مند به بهره‌برداری از سیستم مراقبت‌های ارزانتر بسیار خرسند هستند، اما در نیمه پنهان ماجرا اتباع و بومیان کشورهای مبداء برای دریافت همان خدمات با مشکلاتی عمده روبرو شده‌اند. به عنوان مثال کاستاریکا سال 2012 میلادی از رشد و توسعه گردشگری پزشکی خود 338 میلیون دلار منافع اقتصادی به دست آورد درحالی که سیستم بهداشت عمومی انگلستان در همان دوره 2 میلیارد پوند بودجه اضافه را متحمل شد به این معنی که از بودجه عمومی سلامت مردم بریتانیا سه دهم درصد کسر شد تا تعدادی از هموطنانشان خارج از مرزها درمان شوند.
انتشار این موضوع در رسانه‌ها باعث شد نه تنها وزارت بهداشت بلکه کل کابینه تحت تاثیر قرار گرفته و ناگزیر به پاسخگویی در مقابل عموم شدند، چون ناخودآگاه دولت کمتر در سیستم ملی خود هزینه کرده و بیشتر به کشورهای مقصد گردشگران پزشکی انگلستان سود رسانده است.
منبع: https://reba.global
ترجمه: شیدا رمزی
وزارت گردشگری قبرس اعلام کرد: طی سال جاری برای سهم بیشتر از گردشگران پزشکی انگلستان برنامه‌ریزی ویژه‌ای انجام داده و امیدوار است تا پایان سال 55 هزار گردشگر انگلیسی را در بیمارستان‌های قبرس پذیرش کند.
به گزارش مدتور‌پرس، خبرگزاری گردشگری سلامت ایران، این خبر درحالی منتشر می‌شده که ابتدای سال جاری همین وزارتخانه اعلام کرده بود سرمایه‌گذاری در گردشگری پزشکی یکی از اصولی‌ترین برنامه‌ریزی‌ها برای افزایش درآمد بخش گردشگری قبرس است.
مقامات وزارت گردشگری این کشور درباره بازار انگلستان معتقدند درگیری‌های میان دولت انگلستان و پارلمان این کشور برای اجرایی کردن خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا مشکلات متعددی در سیستم بهداشت و درمان دولتی این کشور ایجاد شده است بنابراین اکنون فرصت مناسبی ایجاد شده تا قبرس بتواند سهم بیشتری از بخش بهداشت و درمان انگلستان به خود اختصاص دهد.
وزارت بهداشت قبرس سپتامبر گذشته گزارشی از وضعیت بازار انگلستان برای مدیران تمام بیمارستان خصوصی و دولتی ارسال کرد تا آنها بتوانند با استفاده از شرکت‌های ارایه دهنده خدمات مسافرتی مخصوص گردشگری پزشکی سهم بالاتری از بیماران انگلیسی داشته باشد.
در این گزارش آمده از نیمه دوم سال گذشته تا فوریه سال جاری تقریبا 55 هزار بیمار بریتانیایی برای دریافت خدمات و درمان مورد نیاز خود خاک این کشور را ترک کرده و به کشورهایی مثل ترکیه، هندوستان، کره جنوبی و برخی کشورهای شرق اروپا سفر کرده‌اند.
کارشناسان و تحلیل‌گران اقتصاد گردشگری درباره این آمار می‌گویند: مشکلات ایجاد شده در سیستم خدمات درمانی انگلستان به دلیل بلاتکلیفی مسئولان دولتی باعث شده تا هر روز شاهد بروز مشکلات بیشتری برای بریتانیایی‌ها جهت دریافت خدمات درمانی مورد نظر باشند؛ به همین دلیل بسیاری از بریتانیایی‌ها درحال برنامه‌ریزی جهت سفر به خارج از مرزهای بریتانیا برای درمان هستند.
این افراد تاکید می‌کنند: هزینه‌های دریافت خدمات مورد نظر گردشگران پزشکی بریتانیایی در قبرس چیزی در محدود 40 تا 70 درصد کمتر از خدمات مشابه در خود بریتانیا است این درحالی است که از ابتدای سال 2011 میلادی تفاهم نامه‌ای برای دریافت خدمات درمانی بریتانیایی‌ها در خاک قبرس منعقد شده که امروز کار را برای بخش گردشگری پزشکی قبرس بسیار ساده کرده است.
نکته قابل توجه در گزارش یاد شده این است که وزارت بهداشت قبرس با استفاده از آمارهای بهداشتی ارایه شده از سوی نهادهای رسمی انگلستان آنالیزهای مشخصی را در اختیار مراکز درمانی قبرس قرار داده تا هرکدام براساس تخصصی که دارند بخش مشخصی از بازار بریتانیا را هدف قرار دهند. به عنوان مثال در همین گزارش آمده تا سال 202 میلادی سه و نیم میلیون بریتانیایی از بیماری دیابت نوع دوم رنج خواهند برد و در نهایت نازایی و افزایش انجام خدمات IVF تا همین سال 20 درصد افزایش می‌یابد.
به این ترتیب اکنون مسئولان بازاریابی و مدیران بیمارستان‌های دولتی و خصوصی قبرس مشغول برنامه‌ریزی برای بخش مشخصی از بیماران بریتانیایی به کمک شرکت‌های خدمات گردشگری پزشکی هستند و امیدوارند که تا پایان سال جاری حداقل 25000 گردشگر بریتانیایی را جهت انجام خدمات مورد نیازشان پذیرش کنند.
این درحالی است که برخی از کارشناسان معتقدند دستیابی به موفقیت‌های گردشگری پزشکی قبرس، هم اکنون در گرو مشکلات صنعت بیمه‌ای این کشور قرار گرفته به همین دلیل قبل از هرگونه برنامه‌ریزی برای جذب بیشتر گردشگران پزشکی خارجی منطقی نیست.
ترودی تیلدسلی؛ مدیر یکی از بیمارستان‌های خصوصی قبرس در این زمینه گفت: از ابتدای سال 2013 میلادی که موضوع استفاده از درآمدهای گردشگری پزشکی در اقتصاد قبرس پررنگ‌تر از گذشته مطرح شد مشکلاتی در بخش بیمه‌ای داشتیم که همین نقطه ضعف می‌تواند تمام برنامه‌ریزی‌ها را تحت تاثیر خود قرار دهد.
تیلدسلی در ادامه افزود: شرکت‌های بیمه در این کشور براساس قانون خدمات درمانی قبرس تقریبا تمایلی برای ارایه خدمات پوششی گردشگران خارجی را ندارند و تقریبا با بیمارستان‌ها همکاری نمی‌کردند، از این رو بیمارستان‌ها معمولا با شرکت‌های بیمه‌خارجی کار می‌کردند که تقریبا مزیت‌های رقابت بیمارستان‌ها نسبت به رقبای منطقه‌ای مثل ترکیه و جمهوری آذربایجان را از بین می‌برد.
وی تاکید کرد: البته از ابتدای سال جاری دولت براساس مصوبه‌ای شرکت‌های ارایه دهنده بیمه‌ای را ملزم به تحت پوشش قراردادن بیماران خارجی کرد و به این ترتیب احتمالا طی ماه‌های آینده باز هم می‌توانیم از مزیت‌های رقابتی نرخ ارایه خدمات پزشکی قبرس به گردشگران خارجی استفاده کنیم.
به گفته تیلدسلی بیشتری تقاضای دریافت خدمات در قبرس از سوی گردشگران بریتانیایی مربوط به جراحی‌های زیبایی، جراحی قلب، ارتوپدی، دندانپزشکی و IVF است درحالی که سایر گردشگران که تابعیت بریتانیایی ندارن علاوه بر خدمات یاد شده برای خدمات کشت مو و پیوند اعضا نیز تقاضا دارند.
منبع: www.medicaltourism-cyprus.com
طی دوسال گذشته 11 فقره شکایت از سیستم آموزشی نورفولک ثبت شده که به کودکان استثنایی بی‌توجهی شده است.
براساس قوانین آموزشی بریتانیا کودکان استثنایی باید در شرایط خاصی آموزش دیده و متناسب شرایط جسمی آنها امکانات در اختیار داشته‌باشند؛ درحالی که نورفولک انگلستان ظاهرا این قانون را نادیده گرفته و در نهایت مشکلاتی برای کودکان استثنایی ایجاد شده است.
به گزارش گاردین دفتر بازرسی جرایم آموزشی نورفولک در این زمینه می‌گوید: بی‌توجهی مسئولان به سیستم آموزشی کودکان استثنایی باعث شده که جزیره کوچک نورفولک شکایات گسترده‌ای در این زمینه داشته باشد و به نوعی مشکلاتی برای کل سیستم آموزشی این کشور ایجاد کند.
به گفته مسئولان بازرسی جرایم آموزشی این تصویری است که متاسفانه تاکنون درسراسر بریتانیا بیشتر دیده می‌شود و باید در زمینه SEN (آموزش کودکان با نیازهای ویژه) دولت توجه بیشتری داشته باشد و بودجه بیشتری برای این موضوع درنظر بگیرد.
مایکل کینگ، بازرس ویژه جرایم آموزشی و مسئول تحقیق مشکلات کودکان استثنایی نورفولک در این زمینه می‌گوید: توجه به شرایط کودکان استثنایی می‌تواند امتیازی برای سایر بخش‌ها باشد چون درصورت بی‌توجهی دولت به این کودکان خانواده‌ها نیز درگیر مسایلی خواهند شد که مالیات‌دهندگان مجبور به تحمیل هزینه‌هایشان هستند.
کینگ در ادامه می‌گوید: بی‌توجهی به اهمیت آموزش کودکان استثنایی در این جزیره کوچک باعث شده تاکنون شکایت‌های مشابهی در سرزمین اصلی داشته باشیم و همین روند می‌تواند باعث نگرانی در سیستم آموزشی بریتانیا باشد.