روی پورسانت فروش بیمه شخص ثالث حساب باز نکنید
شاید دیدن تابلوهای خوشرنگ و لعاب انواع برندهای بیمهای و همچنین اجباری بودن برخی از بیمهها مثل بیمه شخص ثالث اتومبیل برخی ازصاحبان سرمایه و واجدین شرایط را مشتاق حضور در این صنعت به صورت نمایندگی شرکتهای بزرگ بیمهای کرده باشد. اما آیا واقعا سرمایهگذاری در این زمینه سودآور است و برای رسیدن به این هدف چه پیشنیازهایی باید داشته باشیم؟
امیرهوشنگ لطفی، یکی از فعالان صنعت بیمه در این زمینه به خبرنگار فرصت امروز گفت: بهطور کلی 95 درصد از فعالیتهای صنفی صنعت بیمه برعهده نمایندگیهای فروش و فروشندگان است و تنها 5 درصد از چرخ اقتصاد صنعت بیمه توسط خود شرکت مادر یا همان شرکت مرکزی به حرکت درمیآید. بنابراین رشد و توسعه این صنعت در اقصی نقاط جهان بستگی به فعالیت و جایگاه شغلی نمایندگیها دارد که متاسفانه در کشورمان از این نظر دچار مشکلات عمدهای هستیم و باید برای این امر چارهای بیندیشیم.
لطفی در ادامه به وجود خلأهای بسیار زیاد قانونی در صنعت بیمه کشورمان اشاره کرد و افزود: بهطور کلی اگر به قراردادهای منعقد شده از سوی شرکتهای بیمه با نمایندگیها توجه داشته باشیم این قراردادها کاملا یکطرفه منعقد شده و به امضا رسیدهاند و این نمایندگیها هستند که بدون هیچ پشتوانهای در واقع خانهای روی آب ساختهاند و نمیتوانند به آینده شغلی خود امیدوار باشند. درحالی که این نمایندگیها با استفاده از تمام امکانات مالی و تجربی خود نسبت به ایجاد درآمد برای شرکت مادر اقدام میکنند.
این فعال صنفی با تاکید بر جایگاه پرتفوی (سبد درآمدی) نمایندگیها میافزاید: یک نمایندگی هنگامی که شروع به فعالیت میکند درواقع کارنامه کاری وی همین پرتفوی اقتصادی اوست که براساس قانون بیمه درباره نمایندگیهای حقیقی که اکثرنمایندگیها اینگونه هستند در صورت قطع یا لغو کد نمایندگیها یا حتی فوتشان این پرتفوی اقتصادی صفر شده و تمام سوابق کاری آنها از بین خواهد رفت حالا اگر به این اتفاق بنگریم درخواهیم یافت تمام این نمایندگان درواقع هرچه تاکنون رشتهاند پنبه شده و از بین رفته است.
وی در ادامه تصریح کرد: متاسفانه همان خلأهای قانونی که قبلا به آنها اشاره کردیم باعث شده تا شرکتهای مادر نسبت به لغو امتیاز نمایندگی کاملا سلیقهای برخورد کرده و آینده حرفهای و شغلی صنعت بیمه کشورمان را به مخاطره بیندازند. چون اگر یک نمایندگی در حرفه و کارش احساس امنیت نداشته باشد بدون تردید نسبت به جذب مشتری نیز بیانگیزه خواهد بود. حالا باید این احساس را در میان خریداران خدمات نیز جستو جو کرد چون این سوال را میپرسند که وقتی بیمههای مادر به نمایندگان خود هیچ مسئولیتی ندارند چگونه مسئولیتهای بلند مدت خودشان مثل بیمههای عمر را در قبال مشتریان و خریداران برعهدهخواهند گرفت.
لطفی با اشاره به حضور برخی افراد نا آشنا به صنعت بیمه به عنوان کارگزار در سطح جامعه گفت: براساس قوانین موجود نمایندگان یا کارگزاران بیمهای میتوانند با ارایه مدارک و مستندات موجود طبق ضوابط شرکت بیمه مادر وارد عرصه تجاری در سطح جامعه شوند و شروع به فعالیت کنند که برای این کار سرمایه قابل توجهی لازم نیست به عنوان مثال داشتن دفتر، چند کامپیوتر، چند خط تلفن و بازاریابها میتواند تمام هزینه باشد. اما نکته اصلی اینجاست که هنوز در برخی از شرکتهای بیمه سختگیری قابل توجهی برای استخدام افراد و مشاوران انجام نمیشود.
این فعال صنفی در ادامه تاکید کرد: این خلاء باعث شده تا مشاورههای غیر اصولی برای بسیاری از متقاضیان خرید بیمه دردسرساز باشد. چون خود اشخاص بازاریاب هیچ اطلاعات تخصصی از این صنعت نداشته و صرفا با چند آگهی و بروشور میتوانند نظر مخاطبان را برای سرمایهگذاری جلب نمایند که البته در نهایت هم مشکلاتی برای دو سوی معامله ایجاد خواهد شد. بنابراین سرمایهگذاری فقط داشتن چند ده میلیون تومان پول و سپردن وثیقههای مورد نیاز نزد شرکت مادر نیست، بلکه مهم تخصص و دانش فنی کار است.
لطفی درباره این تصور که بسیاری به امید فروش بیمه شخص ثالث وارد میدان شدهاند نیز گفت: از آنجا که فروش بیمه نامه شخص ثالث جزو یکی از زیان دهترین بیمهنامهها برای شرکت مادر است، فروش این نوع بیمه اصلا به عنوان سابقه کار یا پرتفوی نمایندگان محسوب نشده و فقط برای جوری سبد خدمات ارایه خواهد شد بنابراین هیچ سرمایهگذاری نباید به امید فروش و پورسانت این نوع بیمهنامه وارد میدان شود هرچند نباید فراموش کنیم شرکت بیمه اصلی درباره فروش تعداد بیمهنامههای شخص ثالث در نمایندگیها محدودیتهایی هم متناسب با سیاستهای فروش خود تعیین خواهد کرد.
به اعتقاد امیر هوشنگ لطفی بهترین راه سرمایهگذاری در این زمینه این است که دانش فنی کافی در صنعت بیمه داشته باشید و برای مدتی به عنوان کارشناس در یکی از شعب یا نمایندگیهای بیمهای فعالیت کنید تا از زیر و بم بازار خوب مطلع شوید و پس از آن با درنظر داشتن توانمندیهای خود در بخشهای مختلف فقط در یک شاخه تخصصی وارد عمل و کم کم راه توسعه و گسترش فعالیت تجاری خود را پیش گیرید چون به قول معروف با یک دست چند هندوانه نمیتوان برداشت.