گردشگری روستایی

پس از انقلاب صنعتی روند زندگی بشری به گونه ای تغییر یافت که به جای حضور در طبیعت و مزارع ، انسان بیشتر مشغول به کار با ماشین آلات بی جان و سرد بود. همین موضوع و دوری از طبیعت باعث شد تا جوامع روستایی رفته رفته کوچک و کوچکتر شوند. بطوری که آنهایی هم که هنوز در روستاها باقی مانده بودند زندگی کاملا شهری را برای ادامه حیات خود انتخاب کرده بودند.

تحرک ، شادابی زندگی قبل از انقلاب صنعتی رفته رفته جای خود را به تجمل و زندگی ماشین داد تا اینکه پس از چند دهه دوباره بشر به یاد اصل خود افتاد و به سوی روستاها روی آورد البته فقط برای گردش و تفریح و تعطیلات خود نه برای همیشه و زندگی دایمی.

شاید بسیاری از ما هنوز خاطره اقامت چند روزه در منزل بستگان خودمان در روستا را به یاد داشته باشیم ، بوی روستا ، حیوانات و دام های آنها همگی از علایق کودکی ما بوده اند اگرچه بزرگسالان نیز از سادگی زندگی روستایی لذت می بردند. اما بیشترین تجربه از اینگونه سفرها به کودکان اختصاص یافته بود . کودکانی که امروزه تنها با دیدن برخی برنامه های اموزشی و مطالعه کتابهای درسی خودشان از زندگی روستایی آگاهی پیدا می کنند و هزاران سئوال به سمت والدین خود می روند. این کودکان  شاید هرگز فرصت تجربه لمس زندگی روستایی و حتی دیدن حیوانات آنها را نداشته باشند و اینگونه زندگی وآموزش مبانی عملی آن را تجربه نکنند. دوشیدن شیرگاو و گوسفندان، بذرپاشی در مزارع از کارهایی هستند که ساعتها هر کودکی را به خود مشغول می کند و ذهن پرسشگر او را فعال نگه می دارند و حتی گاهی جرقه هایی برای اختراعات آینده می شود.

با توجه به این نیاز برای یادگیری فنون زندگی شاخه ای بسیار جالب و کارآمد در صنعت گردشگری ایجاد شد و گردشگری روستایی نام گرفت.  گردشگری روستایی اگرچه اولین بار در قرن 18 میلادی و در انگلستان متولد شد و تا قبل از انقلاب صنعتی زیاد همه گیر نبود اما به دلایلی که قبلا ذکر شد پس از انقلاب صنعتی مورد توجه بشر قرار گرفته و با توجه به امکانات هر منطقه رشد و تکامل یافت.

به عقیده بسیاری از جامعه شناسان این نوع گردشگری علاوه بر ایجاد فرصت های شغلی فراوان در مناطق محروم روستایی باعث تبادل فرهنگ ها می شود و این ارتباط  غنی شدن فرهنگ منطقه هدف را به ارمغان خواهد شد . این کارشناسان اعلام می کنند که شهرنشینان هنگامی که قدم به روستاها می گذارند و زندگی اصیل کشورشان را پیش چشمانشان می بینند ناخودآگاه مجبور به رعایت قوانین و عرف زندگی خود خواهند شد. اما از سوی دیگر روستاییان با بهره گیری از خوی خصلت های مفید شهری سعی در غنی تر کردن فرهنگ زندگی خود خواهند کرد بنابراین این یک معامله دوسر سود برای یک منطقه خواهد بود.

اما امروزه این نوع گردشگری یعنی گردشگری روستایی جایگاه جدیدی در آموزش آینده سازان کشورها نیز به خود اختصاص داده و علاوه بر تکمیل فرهنگ مناطق باعث تعلیم و آموزش مهارت های زندگی به کودکان کشور می شود. به یاد داریم اردوهای تابستانی زمان مدرسه را که چقدر شاد و سرخوش با دیگر همکلاسی یا دیگر دانش آموزان مشغول برنامه ریزی برای بازی های گروهی بودیم. و بی شک برخی از آموزش های آن دوران را با همان کیفیت هنوز به خاطر می آوریم و گاهی در زندگی روزمره کنونی خود از آنها استفاده می کنیم. تعاون، همگاری ، استفاده بهینه از امکانات کمترین آموزه های این اردوها برای ما بودند. امروزه و پس از بیست و یک قرن تمدن بشری این اردوها جای خود را کم کم به گردشگری روستایی داده اند اینگونه که مسئولین آموزشی برخی از کشورها اقدام به برپایی این اردوهای تابستانی در روستاها با امکانات روستایی کرده اند.

تجربه زندگی ساده روستایی و کار در کنار کودکان روستایی به عقیده بسیاری از کارشناسان آموزشی بهترین کلاس درس برای آینده سازان و حتی والدین آنهاست که این روش آموزش امروزه توسط مسئولین تربیتی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. به عنوان مثال این نوع آموزش یا همان گردشگری روستایی در هلند بسیار مورد اهمیت بوده به گونه ای که هر سال تابستان گروهی از کودکان و نوجوانان مسئول اداره برخی از مناطق کشور خواهند شد تا تجربه یادگیری و آموزش فنون زندگی را داشته باشند.

به گفته بسیاری از روانشناسان و کارشناسان تربیتی زندگی کودکان شهری در کنار خانواده های روستایی این امکان را به آنها می دهد تا درک بهتری از جامعه آینده خود داشته باشد. اگرچه شاید به عقیده بسیاری شاید زندگی ساده روستایی توان پاسخگویی نیاز بشر امروزی را ندارد اما هرگز نباید فراموش کنیم که اگر روستاها نباشند زندگی شهری هرگز معنی نخواهد داشت و حتی حیات بشر زیر سئوال خواهد رفت چون مسئولیت تامین غذای شهری برعهده جامعه روستاییان است.

از سوی دیگر جامعه شناسان و گاهی اقتصاددانان عنوان می کنند وقتی نوجوانان برای مدتی مشخص در کنار خانواده روستایی زندگی می کنند و نحوه کارهای روزانه آنها آشنا می شوند و همان کارها را انجام می دهند با توجه به پیشینه فرهنگی و آموزشی خود در شهر محل اقامتش می توانند با درنظر گرفتن علاقه ذاتی خود برای آینده شغلی خودش برنامه ریزی کنند .

این هماهنگی و آموزش در دو مرحله از زندگی یعنی زندگی شهری و تجربه زندگی روستایی به او کمک خواهد کرد که موفقیتی بسیار کامل در آینده داشته باشد. کودکان و نوجوانان در اینگونه تورهای تابستانی و درقالب تفریح با آشنایی با حیوانات، نجاری و کشاورزی می توانند تصوری از شغل آینده خود داشته باشند بطوری که بسیاری از آنها با توجه به علایق ذاتی خود پس از تحصیلات تکمیلی وارد این نوع فعالیت اقتصادی خواهند شد و رشد و شکوفایی خاصی در این رشته مورد علاقه خود می یابند. این دقیقا هدفی است که اکثر سیستم های آموزشی در سراسر جهان با ایجاد آموزش فنی حرفه ای قصد انجام آن را داشته و دارد که به تازگی ظهور این شاخه از گردشگری مکملی برای رسیدن دولتها به این خواسته بوده است.

حالا با توجه به این نوع امتیازات لازم است که دست اندرکاران آموزش و پرورش با هماهنگی دستگاههای ذیربط گردشگری این امکان را برای عزیزان و آینده سازان ایران فراهم کنند تا در کنار شادی و تفریحی راز و رمز زندگی یا به عبارت دیگر مهارت های زندگی را بیاموزند و این فصل طلایی را صرفا به تفریح و آموزش شنا و دیگر موارد نظری نگذرانند. شاید برخی اعتقاد داشته باشند که مهارت های زندگی چه ارتباطی با روستا دارد ؟ اینجاست که می توان دوباره این موضوع اشاره کرد که حیات و ادامه زندگی شهری مدیون زندگی و ادامه رفاه روستایی است. حالا که این شیوه جدید گردشگری می تواند هم باعث رونق اقتصادی منطقه روستایی کشور شود و هم باعث شکوفایی ذهن آینده سازان ایران باشد چرا نباید به این امر اهمیت نهاد و با توجه به نزدیکی فصل تعطیلات برنامه هایی در این زمینه ارایه نکرد.

این در حالی است که برخی از کشورها مثل انگلستان و استرالیا این امر یعنی آموزش مهارت های زندگی در قالب تورهای گردشگری به صورت مدارس تابستانی البته نه مدارس عادی بلکه مدارسی برای تجربه مهارت های زندگی شکل گرفته است و اینگونه مدارس هم اکنون  فعالیت دارند، این مراکز برای هر دوره تابستانی ثبت نام می کنند و صرفا طی ماههای تابستان مشغول آموزش عملی مهارت های زندگی در محیطی روستایی یا کوهستانی به کودکان هستند بطوری که در این مدارس خبری از کتاب جبر ، ریاضی یا شیمی و میز و تخیه سیاه نیست بلکه فقط کار و تجربه عملی هر روز برای دانش آموزان درنظر گرفته شده است.

در این زمینه بسیاری از کارشناسان آموزش برپایی اینگونه مدارس و اردوهای تابستانی را تحت پوشش گردشگری روستایی می تواند بهترین کارگاه عملی برای دروس علوم و جغرافیایی کودکان باشند و نحوه رشد و مراحل کاشت و داشت نیز بهترین آموزش عملی برای دروس زیست شناسی کودکان خواهد بود.  بنابراین همکاری دوبخش آموزش و گردشگری ایران در این زمینه با توجه به جمعیت بسیار جوان کشور می تواند به عنوان یک سرمایه گذاری بسیار کامل و بدون نقص درنظر گرفته شود که علاوه بر رونق اقتصادی روستاهای امروزی آینده کشور را نیز تضمین کند و تاکیدی دوباره براین موضوع باشد که می گوید کودکان امروزی والدین آینده هستند بنابراین هرچه این کودکان با برنامه ریزی کاملی آموزش ببینند البته نه آموزش های نظری بلکه عملی در آینده می توانند سکان اداره مملکت را به بهترین شکل در دست بگیرند و به سرمنزل مقصود برسانند.

این اهمیت تا جایی پیش رفته که در برخی کشورهای پیشرفته جهان پای صنایع بسیار بزرگ کشور نیز به این نوع گردشگری وارد شده در این باره می توان از کشوره اسپانیا نام برد که با توجه به پشتوانه کشاورزی کشور توانسته اردوهای بسیار جالب و مفرحی را برای والدین و کودکانشان برقرار کنند تا این افراد تجربه یک زندگی روستایی و کار در مزارع زیتون یا دیگر محصولات باغی را داشته باشند که علاوه بر تفریح و شادی برای این گروه آموزشهای زندگی را برای فرزندانشان برنامه ریزی کرده است.

در اسپانیا بسیاری از جامعه شناسان عنوان کرده اند که اینگونه گردشگری و اردوهای روستایی باعث تاثیرگذاری بسیار زیادی روی بانوان شهری شده است به اینگونه که وقتی آنها از نزدیک نحوه مدیریت بانوان روستایی وهمبستگی آنها با دیگر اعضای خانواده را از نزدیک مشاهده می کنند می توانند دقیقا همان برنامه ها را در زندگی های شهری امروزی به کار گیرند و خانواده را در کنارهم رشد دهند.

اما در پایان باید به این موضوع اشاره کرد که اهمیت رشد گردشگری روستایی در آمریکا آنچنان بوده که این کشور حدود 12000 هزار کمپ روستایی را افتتاح کرده و هر ساله تابستان بسیاری از خانواده ها و کودکان برای دریافت و آموزش تعالیم مهارت های زندگی در آنها تابستانی خوش و شاد را می گذرانند. مکانیکی، معماری، کشاورزی، نجاری، عکاسی و کمک های اولیه دروسی است که بصورت عملی در این اردوها به کودکان و خانواده های آنها آموزش داده می شود که در موفقیت آینده کشور بسیار مفید بوده است. در این زمینه به گزارش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی OECD در ایالات متحده آمریکا گردشگری روستایی که امروزه به عنوان یکی از مردمی ترین انواع گردشگری شناخته شده است در سال 1992 میلادی بیش از 70 درصد جمعیت این کشور را به خود مشغول کرده و از امکانات گردشگری روستایی لذت برده اند.

بنابراین با توجه به اقلیم بسیار مناسب ایران لازم است که مسئولین آموزش و پرورش کشورمان با همکاری سازمان گردشگری و شناسایی روستاهای مناسب اقدام به برپایی اینگونه اردوهای دانش آموزی یا حتی خانوادگی زمینه ساز رشد اینگونه گردشگری باشد که به شکل نا محسوس باعث شکوفایی آینده سازان کشور می شود.  به عقیده بسیاری از جامعه شناسان و کارشناسان ترتبیتی سراسر ایران امکان برپایی اینگونه اردوها را خواهند داشت و روستائیان ایرانی که همگی به مهمانوازی شهره هستند می توانند بهترین موقعیت و سرمایه برای سرمایه گذاری در این زمینه باشند.

عماد عزتی

روستاها ؛ فرصتی برای توسعه پایدار

نگاهی جایگاه گردشگری روستایی در ایران

سادگی ، تحرک و شادابی زندگی با انقلاب صنعتی رفته رفته جای خود را به تجمل و زندگی ماشین داد تا اینکه پس از چند دهه دوباره بشر برای بازیابی آرامش و استراحت هنگام تعطیلات از دنیای شهری به سوی روستاها روی آورد.

همین موضوع باعث شد تا تقاضایی نوین برای سفرهای زندگی شهری انسان شکل گیرد و راهکاری برای توسعه گردشگری شد. گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت تفریحی اجتماعی، در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و اروپا شکل گرفت. پیش از آن هم مناطق روستایی برای فعالیت‌های تفریحی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما شرکت در این فعالیت‌های تفریحی محدود به اقشار برتر جامعه بود. در قرن نوزدهم و بیستم به دلیل توسعه حمل و نقل و سهولت جابه‌جایی، راه‌یابی به روستاها آسان شد. رشد سریع تقاضا برای گردشگری روستایی از سال ۱۹۴۵ آغاز شد. در این زمان گردشگری روستایی شاهد رشدی چشمگیر و گردشگری بین‌المللی نیز شاهد رشد جمعیت بود و افزایش تقاضا برای گردشگری روستایی تا اندازه‌ای منجر به توسعه گردشگری شد.

هرچند هنوز بسیاری از کارشناسان در زمینه تعریف گردشگری روستایی به توافق نهایی نرسیده اند اما نمونه‌های زیادی از انجام فعالیت‌های گردشگری در نواحی روستایی وجود دارد و می توان آنها را اینگونه برشمرد: فعالیت‌های مبتنی بر طبیعت، جشنواره‌ها، وقایع میراث، جاذبه‌های مبتنی بر جامعه‌ بومی، گردشگری کشاورزی، نمایشگاه‌های هنری و صنایع دستی ، تئاتر اجتماع محلی که همه و همه در غالب گردشگری روستایی انجام می پذیرند و همه این موارد باعث شده گردشگری روستایی به عنوان فلسفه‌ ای برای توسعه روستایی نیز مطرح شود که این جنبه دارای سه دیدگاه مهم است: از یک دیدگاه، گردشگری راهبردی برای توسعه روستایی و انعکاس دهنده ویژگی‌های محیط روستایی است. دیدگاه دیگر گردشگری را ابزار و سیاستی برای باز ساخت اقتصاد روستایی می‌شناسد. بعضی نیز گردشگری را سیاست و ابزاری برای توسعه روستایی پایدار قلمداد کرده‌اند.

گردشگری روستایی راهبردی برای توسعه اقتصادی 

علی حسین پور کارشناس گردشگری ، درباره صنعت گردشگری  جایگاه آن در جوامع امروزی  می گوید: اقتصاد توریسم بهترین محرک برای کشورهایی است که به دلیل تک محصولی بودن یا محدودیت منابع درآمدی دارای اقتصاد ناکارآمد هستند، حال می‌رود تا توسط بسیاری از کشور‌های در حال توسعه به یکی از بزرگترین واقعیت‌های اقتصادی تبدیل شود.

وی با اشاره به اهمیت توسعه گردشگری روستایی در بهبود کیفیت زندگی و اقتصاد روستاهای کشور می افزاید: اگر درآمد برخی از کشورهای جنوب شرقی آسیا را که امروز به قطب های صنعتی و اقتصادی جهان تبدیل شده اند ارزیابی کنیم به راحتی مشاهده می‌شود که بخش بزرگی از این منابع مالی از طریق اقتصاد توریسم پویا در این کشورها به دست آمده است و این چیزی نیست جز اینکه کشورهای فوق صنعت گردشگری و نقش آن را در اقتصاد امروز درک کرده‌اند.

این کارشناس ضمن تاکید بر توسعه گردشگری روستایی می گوید: گردشگری روستایی در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین واقعیت‌های اقتصادی جهان است.

حسین پور تصریح کرد: یکی از راهبردهای که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است، توجه و تاکید بر توریسم در نواحی روستایی دارای پتانسیل و زیرساخت‌های لازم جهت گسترش گردشگری است.

از سوی دیگر قربان عباسی مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان نیز درباره گردشگری روستایی می گوید: گردشگری روستایی نیز از جمله انواع گردشگری است که در دیگر کشورها از جذابیت و سودآوری بسیاری برخوردار است وکشور ایران و به ویژه استان گلستان در این زمینه پتانسیل های قابل توجه ای دارد که در صورت توجه و بالفعل نمودن آن شاهد تحول جدی در روند توسعه گردشگری ایران زمین خواهیم بود و جاذبه هایی نظیر طبیعت، آب و هوا ، اماکن تاریخی و مذهبی ، مزارع ، کوهستان ها و منابع آبی روستاها می توانند در این زمینه نقش داشته باشند.

وی ضمن تاکید بر توسعه زیرساخت های گردشگری روستایی در روستاهای هدف ایران تصریح کرد: در این راستا باید به توریسم روستایی به عنوان یک راهبرد اثر بخش برای توسعه اقتصادی نگریست و به جوامع روستایی برای سازماندهی ساخت‌ها و تبیین کارکردهای توریسم روستایی و هدایت آنها در جهت دستیابی به اهداف رشد و توسعه جامعه محلی کمک کرد و در این صورت است که می‌توان به رشد و تنوع بخشی اقتصادی جوامع روستایی امیدوار شد .

عباسی یکی از راهکارهای توسعه گردشگری روستایی را استفاده از امکانات دنیای مجازی می داند و می گوید: جایگاه دنیای مجازی در زندگی امروز ما قابل انکار نیست بنابراین می توانیم با معرفی جاذبه های بکر روستاهایمان برای گردشگران داخلی و خارجی ایجاد انگیزه کنیم و آنها را به منطقه مورد نظر خود با رعایت تمام حقوق حفاظت از محیط زیست دعوت نماییم.

گلستان ؛ پایتخت گردشگری روستایی کشور

معاون عمرانی استاندار گلستان درباره پتانسیل موجود در توسعه گردشگری روستایی کشور می گوید: استان گلستان به دلیل جاذبه‎های طبیعی، فرهنگی، تاریخی و مذهبی واقع در محدوده روستاها، می‎تواند به پایتخت گردشگری روستایی کشور تبدیل شود.

عبدالرضا دادبود ؛ رئیس کارگروه گردشگری استان گلستان خاطرنشان کرد: برگزاری جشنواره‎های گوناگون در ایام مختلف سال و استقبال بسیار صورت گرفته از این جشنواره‎ها، ظرفیت استان در حوزه گردشگری روستایی را عیان کرده و اکنون نیاز است با برگزاری نشست‎های کارشناسی، تصمیمات لازم را در راستای استفاده از این ظرفیت‎ها برای جذب گردشگر اتخاذ کرد.

دادبود افزود: در بحث‎های مرتبط با گردشگری علی‎الخصوص گردشگری روستایی علاوه بر استفاده از این ظرفیت برای معرفی استان، باید به بحث اقتصاد گردشگری نیز توجه لازم را داشت به نحوی که فعالیت‎ها در نهایت سبب کسب درآمد و ایجاد تحول اقتصادی در زندگی روستائیان و فعالان این حوزه شود.

قائم مقام ستاد تسهیلات سفرهای استان گلستان اظهار داشت: ارائه آموزش‎های لازم به روستائیان و فعالان حوزه گردشگری روستایی، صیانت از جاذبه‎های طبیعی و فرهنگی و تاریخی و مذهبی روستاها، شناساندن بیش از پیش جاذبه‎های گردشگری روستایی استان، هماهنگی با تورهای گردشگری مطرح کشور و … می‎تواند به عنوان نقشه راه در حوزه گردشگری روستایی مدنظر باشد.

«بزم» پاتوق گردشگران خارجی

اگر از تمام امتیازات مطرح شده و اما اگرها درباره گردشگری روستایی بگذریم بیشتر فعالان و دست اندرکاران عرصه گردشگری علاقمند هستند نمونه ای عینی و شاهد مثالی در این زمینه داشته باشند که بدون تردید با نام روستای «بزم» در استان فارس برخورد خواهند کرد . روستایی که کمتر از یک دهه پیش حتی مردم شیراز زیاد از آن نمی دانستند و هم اکنون شهرت آن خارج از مرزهای کشورمان و بیش از 40 کشور دنیا به گوش می رسد.

شهرتی که به واسطه مهمان نوازی عباس برزگر، یکی از روستائیان در پناه دادن به دو گردشگر آلمانی که با موتور سفر می کردند ، کلید خورد و هم اکنون «بزم» را به عنوان پاتوق گردشگران خارجی معروف کرده است و خبرنگاران شبکه های تلویزیونی خارجی از کشورهایی چون آلمان، تایلند و روسیه از آن سخن گفته اند.

عباس برزگر بنیان گذار گردشگری روستایی در «بزم» ضمن تاکید بر اینکه تمامی روستاهای ایران قابلیت استفاده و بهره برداری در زمینه توسعه گردشگری روستایی را دارند، می گوید: این نوع گردشگری نیازمند حمایت سازمان میراث فرهنگی و البته مسئولان امر است و می تواند از مهاجرت روستائیان به شهرهای مختلف کشور جلوگیری کند.

بنابراین بجاست که مسئولان امر بخصوص سازمان میراث فرهنگی به این مهم توجه ویژه داشته باشند و با استفاده از ابتکار عمل جامعه بومی روستا ابتدا به فرهنگ سازی در زمینه توسعه گردشگری روستایی گام بردارند تا بتوانیم با ایجاد اشتغال علاوه بر حفظ و حراست از آئین و فرهنگ روستایی کشورمان در زمینه جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها نیز اقدام نماییم.

گردشگری روستایی

 صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی همواره در کشورهای گردشگرپذیر مشغول رشد و شکوفایی شاخه های جدیدی از گشت و گذار و جاذبه سازی است اما مهمترین سوژه گردشگری که امروزه بسیاری را در گوشه و کنار جهان به خود مشغول کرده است گردشگری در دل طبیعت و اقامت در مناطق روستایی است.

ساده زیستی و البته محیط آرام و بدون آلودگی روستاها به عنوان پناهگاهی بسیار مناسب برای گردشگران خسته از هیاهوی شهرها و زندگی دیجیتالی آنهاست که بسیاری از فعالان عرصه گردشگری هم اکنون روی آن سرمایه گذاری کرده اند و میلیون ها گردشگر سراسر جهان از این خدمات استفاده می کنند.

این نوع از گردشگری می تواند سالانه میلیون ها دلار درآمد ارزی و البته اشتغالزایی فراوانی در کشورهای مختلف ایجاد کند و ایران هم به عنوان کشوری که دارای چهارفصل است به عنوان یکی از منحصر بفردترین کشورها در این زمینه خواهد بود.

هرچند تا کنون مسئولان گردشگری کشورمان به این نوع گردشگری بی توجه بوده و گاهی اوقات از موج مهاجرت روستائیان به شهرها نگران هستند اما می توان به این نکته اشاره کرد که روش از سفر و سیاحت می تواند زندگی دوباره را به مناطق مختلف روستایی به ارمغان آورد و باعث ایجاد نشاطی مضاعف در مناطق روستایی کشورمان باشد.

تنوع اقوام و البته آداب و رسوم روستای کشورمان که هر کدام می تواند نمادی از تمدن و البته توسعه کشورمان باشد در این بین به عنوان جاذبه ای بسیار دلچسب برای گردشگران داخلی و خارجی ایران خواهد بود که در صورت سرمایه گذاری روی آنها می توان به ایده آلی از زندگی روستایی رسید و دیگر نگران مهاجرت روستان به شهرهای بزرگ در جستجوی کار نبود .

هستند افرادی که به نوع گردشگری خرده گرفته و آن را برای منابع و البته محیط زیست اطراف روستاها مضرر می دانند اما می توان با استفاده از تجربه کشورهایی مثل ترکیه ، سوئیس و استرالیا که در این صنعت پیشگام بوده و نامی خوش از خود برجای گذاشته اند بهرمند شد و زمینه ای برای توسعه روستاها و البته زنده نگهداشتن خرده فرهنگ ها و البته آداب سنتی آنها شد .

بدون تردید این نوع گردشگری از گذشته های دور در کشورمان به واسطه گلگشت های معروف خودمانی جایگاهی ویژه داشته است اما اگر قصد پذیرایی از انبوه گردشگران را داشته باشیم باید زمینه فرهنگی و البته زیرساخت های لازم را در روستاهای هدف گردشگری کشورمان مهیا کنیم تا دوباره شاهد اتفاقی مشابه که در روستای ابیانه امسال رخ داد نباشیم.

اگر مسئولان گردشگری کشورمان به همکاری مسئولان بخش و دهداری ها بتوانند امتیاز پذیرایی از گردشگران خارجی و داخلی را به روستاییان در محیط گرم زندگی خود بیاموزند هیچ جای تردید نیست که مهمانوازی و خونگرمی ما ایرانیان کار خود را کرده و شاهد ظهور بخش بسیار پررونق گردشگری در کشورمان خواهیم شد که البته نمونه های بسیاری هم اکنون در استان فارس و مازندران موجود است که به جاست مسئولان با معرفی آنها دیگر روستائیان ایران را نیز به این امر تشویق کنند. به هر حال هنوز روستاهای ایران در صنعت گردشگری ایران گمنام باقی مانده اند در حالی که هر یک از این روستاها خود می تواند جاذبه ای منحصر بفرد در صنعت گردشگری کشورمان باشد و زمینه اشتغالز و البته درآمد ساکنان آن مناطق باشد.

گردشگری روستایی

کسب و کار از جای خالی مدیریت در توسعه پایدار گردشگری روستایی می گوید

• ·       مهمترین جاذبه های ایران بدون برنامه
• ·       مهاجرت معکوس با رونق گردشگری روستایی

نویسنده : شیدا رمزی

گردشگری ـ گردشگری روستایی، یکی از شاخه‌های بااهمیت در صنعت گردشگری است که بحث‌های زیادی را در محافل مختلف به خود اختصاص داده است. این نوع گردشگری یکی از فرصت‌هایی است که می‌تواند علاوه بر منافع اقتصادی، زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی را نیز در بر بگیرد.

شناخت و بررسی اثرات گردشگری و مدیریت آن در مناطق روستایی، نقش مؤثری در توسعه پایدار گردشگری و نیز پایداری اجتماعات محلی خواهد داشت. بنابراین در حال حاضر که توسعه گردشگری روستایی تا حدودی در دستور کار برنامه‌های توسعه کشور قرار گرفته، تقویت مبانی و آشنایی با تجربیات جهانی ضروری است و در روند توسعه تأثیرگذار خواهد بود.

با توجه به پتانسیل ها بالا و جاذبه های فراوان روستاها اگر این صنعت ( توریسم روستایی) به جایگاه واقعی خود برسد و به چشم منبع درآمدی برای دولت ها و روستائیان به آن نگریسته شود، دیری نمی پاید که شاهد پیشرفت های چشمگیری در کشورهای جهان سومی و درحال توسعه به خصوص در روستاها خواهیم بود. اما متأسفانه در جوامع مزبور که ایران نیز در میان آنها قرار دارد، به این مقوله توجهی نمی شود.

با توجه به اطلاع رسانی معاونت گردشگری «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری»، تاکنون حدود 500 روستای هدف گردشگری در ایران شناسایی و ثبت شده است و قرار بود تا پایان سال 1390 این تعداد به یکهزار روستا افزایش یابد.

اسماعیل کاویانی کارشناس گردشگری روستایی می گوید، گردشگری یک فعالیت چند وجهی است و یک دستگاه به تنهایی نمی تواند ازعهده آن برآید به همین دلیل افزایش روستاهای هدف گردشگری به یکهزار روستا تا پایان سال 90 تحقق نیافت.

به عقیده وی شاید یکی از مهمترین دلایل عدم توجه به توریسم روستایی، ضعف مدیریتی و برنامه ریزی نادرست بوده و  به طوریکه مدیران در انتخاب پروژه های مناسب گردشگری دقت لازم را به عمل نیاورده و بدون توجه به آثار آن راه توسعة این صنعت راگرفته اند. به نظر می رسد بهترین راهکار مدیریتی در این زمینه، مدیریت روستایی باشد.

این  کارشناس گردشگری روستایی نیز ضمن اشاره به فرهنگسازی در جامعه میزبان افزود: برای توسعه پایدار گردشگری روستایی بدون تردید ابتدا باید جامعه میزبان را آمده کنیم و در باره نحوه پذیرایی و چگونگی برخورد با گردشگران در جامعه میزبان فرهنگ سازی صورت بگیرد پس بجاست که قبل از هرکار یا هر خبری ابتدا فرهنگ میزبانی از گردشگران را در جامعه روستایی ایران ایجاد کنیم .

این در حالی است که رمضانعلی دامن باغ ، یکی از مسئولان دهیاری های کشور می افزاید: هرچند تا کنون از لحاظ عملی زیاد در توسعه گردشگری روستایی اقدامی صورت نگرفته اما برای توسعه روستاهای هدف گردشگری باید اقدامات مختلفی ازجمله رسیدگی به اماکن پذیرایی و خدمات بهداشتی و نظافتی این مناطق را در دستور کار قرار داد.

وی ضمن تاکید بر توسعه گردشگری روستایی برای جلوگیری از مهاجرت بی رویه روستا نشینان به شهرها تصریح کرد: برای توسعه گردشگری روستایی باید راه های روستایی توسعه و ترمیم و بازسازی شود و ساخت و توسعه کمپ های اقامتی نیز در این مناطق جدی گرفته شود.

این مقام مسئول در گردشگری روستایی ضمن اشاره به سوء مدیریت و بدون برنامه بودن توسعه گردشگری روستایی در حال حاضر می افزاید: گردشگران به طورمعمول محیط زیست پاک را برای گردشگری انتخاب می کنند،گفت:گردشگران از ازدحام فراوان، ترافیک، آلودگی صوتی و محیط زیست آلوده گریزان هستند و معمولا نقاط پاک و دارای هوای سالم را برای گردشگری انتخاب می کنند.  بنابراین روستاها ازجمله مناطق مورد توجه گردشگران است زیرا این نقاط دارای هوای سالم و پاک و همچنین محیط آرام است.

این کارشناس می گوید: روستاهای ایران مملو از ابینه تاریخی، آثار باستانی و جاذبه های طبیعی است و چنانچه به وضعیت حمل و نقل، راه، محصولات، میراث فرهنگی و صنایع دستی این مناطق رسیدگی شود گردشگران زیادی به این مناطق روی خواهند آورد.

وی توسعه گردشگری روستایی را در اشتغال روستاییان و مهاجرت نکردن آنان به شهرها موثر خواند و گفت: گردشگری روستایی باعث خواهد شد که تمام ساکنان روستا از جمله افراد دارای تحصیلات متوسط تا بالا در این حرفه جذب کار شوند.

دامن باغ می افزاید اگر گردشگری روستایی تحقق یابد کمتر از 10 سال شاهد مهاجرت معکوس خواهیم بود. در حالی که امروزه روستاییان برای کسب درآمد و گذران زندگی در محیط روستاها ناچارند دست به فعالیت های مختلفی در زمینه های کشاورزی، دامداری، صنایع دستی و یا خدماتی بزنند.

دامن باغ در ادامه می گوید: گردشگری روستایی می تواند منبع جدید درآمد برای روستاییان و به ویژه روستاییان کشورهای در حال توسعه باشد و تا اندازه ای مشکلات آن ها را رفع کند. این امر مستلزم مدیریت و برنامه ریزی خاصی است تا گردشگران علاوه بر دیدن مناظر و چشم اندازهای طبیعی آن نقاط، با آداب و رسوم و فرهنگ آن روستا نیز آشنا شوند.

· مهاجرت معکوس با رونق گردشگری روستایی

کسب و کار از جای خالی مدیریت در توسعه پایدار گردشگری روستایی می گوید

·       مهمترین جاذبه های ایران بدون برنامه

گردشگری ـ گردشگری روستایی، یکی از شاخه‌های بااهمیت در صنعت گردشگری است که بحث‌های زیادی را در محافل مختلف به خود اختصاص داده است. این نوع گردشگری یکی از فرصت‌هایی است که می‌تواند علاوه بر منافع اقتصادی، زمینه‌های اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی را نیز در بر بگیرد.

شناخت و بررسی اثرات گردشگری و مدیریت آن در مناطق روستایی، نقش مؤثری در توسعه پایدار گردشگری و نیز پایداری اجتماعات محلی خواهد داشت. بنابراین در حال حاضر که توسعه گردشگری روستایی تا حدودی در دستور کار برنامه‌های توسعه کشور قرار گرفته، تقویت مبانی و آشنایی با تجربیات جهانی ضروری است و در روند توسعه تأثیرگذار خواهد بود.

با توجه به پتانسیل ها بالا و جاذبه های فراوان روستاها اگر این صنعت ( توریسم روستایی) به جایگاه واقعی خود برسد و به چشم منبع درآمدی برای دولت ها و روستائیان به آن نگریسته شود، دیری نمی پاید که شاهد پیشرفت های چشمگیری در کشورهای جهان سومی و درحال توسعه به خصوص در روستاها خواهیم بود. اما متأسفانه در جوامع مزبور که ایران نیز در میان آنها قرار دارد، به این مقوله توجهی نمی شود.

با توجه به اطلاع رسانی معاونت گردشگری «سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری»، تاکنون حدود 500 روستای هدف گردشگری در ایران شناسایی و ثبت شده است و قرار بود تا پایان سال 1390 این تعداد به یکهزار روستا افزایش یابد.

اسماعیل کاویانی کارشناس گردشگری روستایی می گوید، گردشگری یک فعالیت چند وجهی است و یک دستگاه به تنهایی نمی تواند ازعهده آن برآید به همین دلیل افزایش روستاهای هدف گردشگری به یکهزار روستا تا پایان سال 90 تحقق نیافت.

به عقیده وی شاید یکی از مهمترین دلایل عدم توجه به توریسم روستایی، ضعف مدیریتی و برنامه ریزی نادرست بوده و  به طوریکه مدیران در انتخاب پروژه های مناسب گردشگری دقت لازم را به عمل نیاورده و بدون توجه به آثار آن راه توسعة این صنعت راگرفته اند. به نظر می رسد بهترین راهکار مدیریتی در این زمینه، مدیریت روستایی باشد.

این  کارشناس گردشگری روستایی نیز ضمن اشاره به فرهنگسازی در جامعه میزبان افزود: برای توسعه پایدار گردشگری روستایی بدون تردید ابتدا باید جامعه میزبان را آمده کنیم و در باره نحوه پذیرایی و چگونگی برخورد با گردشگران در جامعه میزبان فرهنگ سازی صورت بگیرد پس بجاست که قبل از هرکار یا هر خبری ابتدا فرهنگ میزبانی از گردشگران را در جامعه روستایی ایران ایجاد کنیم .

این در حالی است که رمضانعلی دامن باغ ، یکی از مسئولان دهیاری های کشور می افزاید: هرچند تا کنون از لحاظ عملی زیاد در توسعه گردشگری روستایی اقدامی صورت نگرفته اما برای توسعه روستاهای هدف گردشگری باید اقدامات مختلفی ازجمله رسیدگی به اماکن پذیرایی و خدمات بهداشتی و نظافتی این مناطق را در دستور کار قرار داد.

وی ضمن تاکید بر توسعه گردشگری روستایی برای جلوگیری از مهاجرت بی رویه روستا نشینان به شهرها تصریح کرد: برای توسعه گردشگری روستایی باید راه های روستایی توسعه و ترمیم و بازسازی شود و ساخت و توسعه کمپ های اقامتی نیز در این مناطق جدی گرفته شود.

این مقام مسئول در گردشگری روستایی ضمن اشاره به سوء مدیریت و بدون برنامه بودن توسعه گردشگری روستایی در حال حاضر می افزاید: گردشگران به طورمعمول محیط زیست پاک را برای گردشگری انتخاب می کنند،گفت:گردشگران از ازدحام فراوان، ترافیک، آلودگی صوتی و محیط زیست آلوده گریزان هستند و معمولا نقاط پاک و دارای هوای سالم را برای گردشگری انتخاب می کنند.  بنابراین روستاها ازجمله مناطق مورد توجه گردشگران است زیرا این نقاط دارای هوای سالم و پاک و همچنین محیط آرام است.

این کارشناس می گوید: روستاهای ایران مملو از ابینه تاریخی، آثار باستانی و جاذبه های طبیعی است و چنانچه به وضعیت حمل و نقل، راه، محصولات، میراث فرهنگی و صنایع دستی این مناطق رسیدگی شود گردشگران زیادی به این مناطق روی خواهند آورد.

وی توسعه گردشگری روستایی را در اشتغال روستاییان و مهاجرت نکردن آنان به شهرها موثر خواند و گفت: گردشگری روستایی باعث خواهد شد که تمام ساکنان روستا از جمله افراد دارای تحصیلات متوسط تا بالا در این حرفه جذب کار شوند.

دامن باغ می افزاید اگر گردشگری روستایی تحقق یابد کمتر از 10 سال شاهد مهاجرت معکوس خواهیم بود. در حالی که امروزه روستاییان برای کسب درآمد و گذران زندگی در محیط روستاها ناچارند دست به فعالیت های مختلفی در زمینه های کشاورزی، دامداری، صنایع دستی و یا خدماتی بزنند.

دامن باغ در ادامه می گوید: گردشگری روستایی می تواند منبع جدید درآمد برای روستاییان و به ویژه روستاییان کشورهای در حال توسعه باشد و تا اندازه ای مشکلات آن ها را رفع کند. این امر مستلزم مدیریت و برنامه ریزی خاصی است تا گردشگران علاوه بر دیدن مناظر و چشم اندازهای طبیعی آن نقاط، با آداب و رسوم و فرهنگ آن روستا نیز آشنا شوند.

روستا ؛ جاذبه ای گمنام در گردشگری ایران

صنعت گردشگری یا همان صادرات نامرئی همواره در کشورهای گردشگرپذیر مشغول رشد و شکوفایی شاخه های جدیدی از گشت و گذار و جاذبه سازی است اما مهمترین سوژه گردشگری که امروزه بسیاری را در گوشه و کنار جهان به خود مشغول کرده است گردشگری در دل طبیعت و اقامت در مناطق روستایی است.

ساده زیستی و البته محیط آرام و بدون آلودگی روستاها به عنوان پناهگاهی بسیار مناسب برای گردشگران خسته از هیاهوی شهرها و زندگی دیجیتالی آنهاست که بسیاری از فعالان عرصه گردشگری هم اکنون روی آن سرمایه گذاری کرده اند و میلیون ها گردشگر سراسر جهان از این خدمات استفاده می کنند.

این نوع از گردشگری می تواند سالانه میلیون ها دلار درآمد ارزی و البته اشتغالزایی فراوانی در کشورهای مختلف ایجاد کند و ایران هم به عنوان کشوری که دارای چهارفصل است به عنوان یکی از منحصر بفردترین کشورها در این زمینه خواهد بود.

هرچند تا کنون مسئولان گردشگری کشورمان به این نوع گردشگری بی توجه بوده و گاهی اوقات از موج مهاجرت روستائیان به شهرها نگران هستند اما می توان به این نکته اشاره کرد که روش از سفر و سیاحت می تواند زندگی دوباره را به مناطق مختلف روستایی به ارمغان آورد و باعث ایجاد نشاطی مضاعف در مناطق روستایی کشورمان باشد.

تنوع اقوام و البته آداب و رسوم روستای کشورمان که هر کدام می تواند نمادی از تمدن و البته توسعه کشورمان باشد در این بین به عنوان جاذبه ای بسیار دلچسب برای گردشگران داخلی و خارجی ایران خواهد بود که در صورت سرمایه گذاری روی آنها می توان به ایده آلی از زندگی روستایی رسید و دیگر نگران مهاجرت روستان به شهرهای بزرگ در جستجوی کار نبود .

هستند افرادی که به نوع گردشگری خرده گرفته و آن را برای منابع و البته محیط زیست اطراف روستاها مضرر می دانند اما می توان با استفاده از تجربه کشورهایی مثل ترکیه ، سوئیس و استرالیا که در این صنعت پیشگام بوده و نامی خوش از خود برجای گذاشته اند بهرمند شد و زمینه ای برای توسعه روستاها و البته زنده نگهداشتن خرده فرهنگ ها و البته آداب سنتی آنها شد .

بدون تردید این نوع گردشگری از گذشته های دور در کشورمان به واسطه گلگشت های معروف خودمانی جایگاهی ویژه داشته است اما اگر قصد پذیرایی از انبوه گردشگران را داشته باشیم باید زمینه فرهنگی و البته زیرساخت های لازم را در روستاهای هدف گردشگری کشورمان مهیا کنیم تا دوباره شاهد اتفاقی مشابه که در روستای ابیانه امسال رخ داد نباشیم.

اگر مسئولان گردشگری کشورمان به همکاری مسئولان بخش و دهداری ها بتوانند امتیاز پذیرایی از گردشگران خارجی و داخلی را به روستاییان در محیط گرم زندگی خود بیاموزند هیچ جای تردید نیست که مهمانوازی و خونگرمی ما ایرانیان کار خود را کرده و شاهد ظهور بخش بسیار پررونق گردشگری در کشورمان خواهیم شد که البته نمونه های بسیاری هم اکنون در استان فارس و مازندران موجود است که به جاست مسئولان با معرفی آنها دیگر روستائیان ایران را نیز به این امر تشویق کنند. به هر حال هنوز روستاهای ایران در صنعت گردشگری ایران گمنام باقی مانده اند در حالی که هر یک از این روستاها خود می تواند جاذبه ای منحصر بفرد در صنعت گردشگری کشورمان باشد و زمینه اشتغالز و البته درآمد ساکنان آن مناطق باشد.

هیجان زیارت در دامن طبیعت آرام می گیرد

نویسنده : عماد عزتی

هنوز صدای حرکت دسته های عزاداری امام سوم شیعیان در گوشمان است و یاد رونق سفرهای زیارتی در این ایام در خاطرمان زنده است. سفرهایی معنوی که همه ما مسلمانان به آن تشویق و ملزم شده ایم.

جای تردید نیست که بسیاری از سفرهای زیارتی مثل سفر خانه خدا نیازی به تبلیغ و تشویق مردم و علاقه مندان نداشته و ندارد و از زمانی که دین اسلام ظهور کرد، به صورتی خودجوش صورت پذیرفته است، پس بجاست مسئولان گردشگری ایران این حرکت خودجوش را نه به عنوان مدالی بر سینه بلکه به عنوان فرصتی طلایی معرفی کرده و از آن بیشترین بهره را ببرند.

وجود بقاع متبرک در ایران و البته بنا شدن همه نوع خدمات سفر و گردشگری ایران بر مبنای گردشگری حلال، امتیازی است که صنعت نوپای گردشگری ایران می تواند از آن به عنوان فرصتی استثنایی استفاده کرده و آن را به چشمه ای جوشان از درآمد ارزی تبدیل کند.

اگر به آمار ارائه شده از سوی مسئولان بنگریم، شاهد حضور پررنگ گردشگران مسلمان بخصوص از کشور عراق در اماکن زیارتی ایران خواهیم بود؛ حضوری که حتی گاهی اوقات مسئولان به ساماندهی آن به دلیل تقاضای بالای سفر اشاره کرده اند، بنابراین جاذبه های مذهبی ایران بالقوه انگیزه ای برای ورود گردشگران مسلمان از سراسر جهان و بدون تردید از کشورهای همسایه است و می توان با استفاده از دیگر جاذبه های ایران مثل طبیعت یا حتی جاذبه سازی کمیت حضور پررنگ گردشگران مذهبی را مدیریت کرد و با برگزاری تورهای ترکیبی زمینه ساز رونق دیگر شهرهای کشورمان به غیر از شهرهای زیارتی شد.

لازم به یادآوری است خدمات درمانی و خدمات آموزشی ایران مهم ترین امتیاز و برتری بخصوص در بین گردشگران همسایه ایران است و می توان روی آن برنامه ریزی دقیق و مناسبی کرد تا علاوه بر مدیریت زمان سفر گردشگران مذهبی ایران مدت اقامت آن را در ایران باستانی بیافزاییم تا پس از مدتی روند صعودی حضور گردشگران باعث رونق اقتصاد دیگر مناطق گردشگرپذیر کشورمان در کنار قم و مشهد مقدس باشد.

این در حالی است که می دانیم تورهای زیارتی در قالب کاروان هایی مخصوص برگزار می شود و از تجمل گرایی در آن خبری نیست و از سوی دیگر جای تردید نیست که آرامش روحی و روانی پس از زیارت می تواند عاملی برای درک بهتر طبیعت و جاذبه های طبیعی ایران در روستاها و البته مناطق سرسبز کشور باشد.

بنابراین بجاست که علاوه بر آرامش روستایی از ساده زیستی این اماکن برای آرامگرفتن هیجان حضور گردشگران مذهبی استفاده کنیم تا چرخ اقتصاد گردشگری این مناطق هم به حرکت درآید و ایران به سمبلی برای حضور گردشگران مسلمان تبدیل شود.

نگاهی جایگاه گردشگری روستایی در ایران

روستاها ؛ فرصتی برای توسعه پایدار

سادگی ، تحرک و شادابی زندگی با انقلاب صنعتی رفته رفته جای خود را به تجمل و زندگی ماشین داد تا اینکه پس از چند دهه دوباره بشر برای بازیابی آرامش و استراحت هنگام تعطیلات از دنیای شهری به سوی روستاها روی آورد.

همین موضوع باعث شد تا تقاضایی نوین برای سفرهای زندگی شهری انسان شکل گیرد و راهکاری برای توسعه گردشگری شد. گردشگری روستایی به عنوان یک فعالیت تفریحی اجتماعی، در نیمه دوم قرن هجدهم در انگلستان و اروپا شکل گرفت. پیش از آن هم مناطق روستایی برای فعالیت‌های تفریحی مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما شرکت در این فعالیت‌های تفریحی محدود به اقشار برتر جامعه بود. در قرن نوزدهم و بیستم به دلیل توسعه حمل و نقل و سهولت جابه‌جایی، راه‌یابی به روستاها آسان شد. رشد سریع تقاضا برای گردشگری روستایی از سال ۱۹۴۵ آغاز شد. در این زمان گردشگری روستایی شاهد رشدی چشمگیر و گردشگری بین‌المللی نیز شاهد رشد جمعیت بود و افزایش تقاضا برای گردشگری روستایی تا اندازه‌ای منجر به توسعه گردشگری شد.

هرچند هنوز بسیاری از کارشناسان در زمینه تعریف گردشگری روستایی به توافق نهایی نرسیده اند اما نمونه‌های زیادی از انجام فعالیت‌های گردشگری در نواحی روستایی وجود دارد و می توان آنها را اینگونه برشمرد: فعالیت‌های مبتنی بر طبیعت، جشنواره‌ها، وقایع میراث، جاذبه‌های مبتنی بر جامعه‌ بومی، گردشگری کشاورزی، نمایشگاه‌های هنری و صنایع دستی ، تئاتر اجتماع محلی که همه و همه در غالب گردشگری روستایی انجام می پذیرند و همه این موارد باعث شده گردشگری روستایی به عنوان فلسفه‌ ای برای توسعه روستایی نیز مطرح شود که این جنبه دارای سه دیدگاه مهم است: از یک دیدگاه، گردشگری راهبردی برای توسعه روستایی و انعکاس دهنده ویژگی‌های محیط روستایی است. دیدگاه دیگر گردشگری را ابزار و سیاستی برای باز ساخت اقتصاد روستایی می‌شناسد. بعضی نیز گردشگری را سیاست و ابزاری برای توسعه روستایی پایدار قلمداد کرده‌اند.

گردشگری روستایی راهبردی برای توسعه اقتصادی 

علی حسین پور کارشناس گردشگری ، درباره صنعت گردشگری  جایگاه آن در جوامع امروزی  می گوید: اقتصاد توریسم بهترین محرک برای کشورهایی است که به دلیل تک محصولی بودن یا محدودیت منابع درآمدی دارای اقتصاد ناکارآمد هستند، حال می‌رود تا توسط بسیاری از کشور‌های در حال توسعه به یکی از بزرگترین واقعیت‌های اقتصادی تبدیل شود.

وی با اشاره به اهمیت توسعه گردشگری روستایی در بهبود کیفیت زندگی و اقتصاد روستاهای کشور می افزاید: اگر درآمد برخی از کشورهای جنوب شرقی آسیا را که امروز به قطب های صنعتی و اقتصادی جهان تبدیل شده اند ارزیابی کنیم به راحتی مشاهده می‌شود که بخش بزرگی از این منابع مالی از طریق اقتصاد توریسم پویا در این کشورها به دست آمده است و این چیزی نیست جز اینکه کشورهای فوق صنعت گردشگری و نقش آن را در اقتصاد امروز درک کرده‌اند.

این کارشناس ضمن تاکید بر توسعه گردشگری روستایی می گوید: گردشگری روستایی در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین واقعیت‌های اقتصادی جهان است.

حسین پور تصریح کرد: یکی از راهبردهای که اخیرا در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته است، توجه و تاکید بر توریسم در نواحی روستایی دارای پتانسیل و زیرساخت‌های لازم جهت گسترش گردشگری است.

از سوی دیگر قربان عباسی مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان گلستان نیز درباره گردشگری روستایی می گوید: گردشگری روستایی نیز از جمله انواع گردشگری است که در دیگر کشورها از جذابیت و سودآوری بسیاری برخوردار است وکشور ایران و به ویژه استان گلستان در این زمینه پتانسیل های قابل توجه ای دارد که در صورت توجه و بالفعل نمودن آن شاهد تحول جدی در روند توسعه گردشگری ایران زمین خواهیم بود و جاذبه هایی نظیر طبیعت، آب و هوا ، اماکن تاریخی و مذهبی ، مزارع ، کوهستان ها و منابع آبی روستاها می توانند در این زمینه نقش داشته باشند.

وی ضمن تاکید بر توسعه زیرساخت های گردشگری روستایی در روستاهای هدف ایران تصریح کرد: در این راستا باید به توریسم روستایی به عنوان یک راهبرد اثر بخش برای توسعه اقتصادی نگریست و به جوامع روستایی برای سازماندهی ساخت‌ها و تبیین کارکردهای توریسم روستایی و هدایت آنها در جهت دستیابی به اهداف رشد و توسعه جامعه محلی کمک کرد و در این صورت است که می‌توان به رشد و تنوع بخشی اقتصادی جوامع روستایی امیدوار شد .

عباسی یکی از راهکارهای توسعه گردشگری روستایی را استفاده از امکانات دنیای مجازی می داند و می گوید: جایگاه دنیای مجازی در زندگی امروز ما قابل انکار نیست بنابراین می توانیم با معرفی جاذبه های بکر روستاهایمان برای گردشگران داخلی و خارجی ایجاد انگیزه کنیم و آنها را به منطقه مورد نظر خود با رعایت تمام حقوق حفاظت از محیط زیست دعوت نماییم.

گلستان ؛ پایتخت گردشگری روستایی کشور

معاون عمرانی استاندار گلستان درباره پتانسیل موجود در توسعه گردشگری روستایی کشور می گوید: استان گلستان به دلیل جاذبه‎های طبیعی، فرهنگی، تاریخی و مذهبی واقع در محدوده روستاها، می‎تواند به پایتخت گردشگری روستایی کشور تبدیل شود.

عبدالرضا دادبود ؛ رئیس کارگروه گردشگری استان گلستان خاطرنشان کرد: برگزاری جشنواره‎های گوناگون در ایام مختلف سال و استقبال بسیار صورت گرفته از این جشنواره‎ها، ظرفیت استان در حوزه گردشگری روستایی را عیان کرده و اکنون نیاز است با برگزاری نشست‎های کارشناسی، تصمیمات لازم را در راستای استفاده از این ظرفیت‎ها برای جذب گردشگر اتخاذ کرد.

دادبود افزود: در بحث‎های مرتبط با گردشگری علی‎الخصوص گردشگری روستایی علاوه بر استفاده از این ظرفیت برای معرفی استان، باید به بحث اقتصاد گردشگری نیز توجه لازم را داشت به نحوی که فعالیت‎ها در نهایت سبب کسب درآمد و ایجاد تحول اقتصادی در زندگی روستائیان و فعالان این حوزه شود.

قائم مقام ستاد تسهیلات سفرهای استان گلستان اظهار داشت: ارائه آموزش‎های لازم به روستائیان و فعالان حوزه گردشگری روستایی، صیانت از جاذبه‎های طبیعی و فرهنگی و تاریخی و مذهبی روستاها، شناساندن بیش از پیش جاذبه‎های گردشگری روستایی استان، هماهنگی با تورهای گردشگری مطرح کشور و … می‎تواند به عنوان نقشه راه در حوزه گردشگری روستایی مدنظر باشد.

«بزم» پاتوق گردشگران خارجی

اگر از تمام امتیازات مطرح شده و اما اگرها درباره گردشگری روستایی بگذریم بیشتر فعالان و دست اندرکاران عرصه گردشگری علاقمند هستند نمونه ای عینی و شاهد مثالی در این زمینه داشته باشند که بدون تردید با نام روستای «بزم» در استان فارس برخورد خواهند کرد . روستایی که کمتر از یک دهه پیش حتی مردم شیراز زیاد از آن نمی دانستند و هم اکنون شهرت آن خارج از مرزهای کشورمان و بیش از 40 کشور دنیا به گوش می رسد.

شهرتی که به واسطه مهمان نوازی عباس برزگر، یکی از روستائیان در پناه دادن به دو گردشگر آلمانی که با موتور سفر می کردند ، کلید خورد و هم اکنون «بزم» را به عنوان پاتوق گردشگران خارجی معروف کرده است و خبرنگاران شبکه های تلویزیونی خارجی از کشورهایی چون آلمان، تایلند و روسیه از آن سخن گفته اند.

عباس برزگر بنیان گذار گردشگری روستایی در «بزم» ضمن تاکید بر اینکه تمامی روستاهای ایران قابلیت استفاده و بهره برداری در زمینه توسعه گردشگری روستایی را دارند، می گوید: این نوع گردشگری نیازمند حمایت سازمان میراث فرهنگی و البته مسئولان امر است و می تواند از مهاجرت روستائیان به شهرهای مختلف کشور جلوگیری کند.

بنابراین بجاست که مسئولان امر بخصوص سازمان میراث فرهنگی به این مهم توجه ویژه داشته باشند و با استفاده از ابتکار عمل جامعه بومی روستا ابتدا به فرهنگ سازی در زمینه توسعه گردشگری روستایی گام بردارند تا بتوانیم با ایجاد اشتغال علاوه بر حفظ و حراست از آئین و فرهنگ روستایی کشورمان در زمینه جلوگیری از مهاجرت روستاییان به شهرها نیز اقدام نماییم.