انجمن ملی پرواز و تاثیر آن در گردشگری

گفت و گوی اختصاصی کسب و کار با مدیرعامل انجمن ملی پرواز

گفت و گو: عماد عزتی

مدتی است سخن از گردشگری هوایی یا تاکسی های هوایی در رسانه ها به گوش می رسد بی تردید علاقمندان به پرواز و گردشگرانی که می خواهند هیجان دیدن جاذبه های گردشگری ایران را از فراز آسمان تجربه کنند علاقمندبه شنیدن اما و اگرهای این نوع گردشگری از مقامی مسئول هستند به همین دلیل کسب و کار گفت و گویی اختصاصی با مهدی ایرانمنش رئیس هیدت مدیره شرکت هوانوردی و گردشگری افشید کارمانیا و مدیرعامل انجمن ملی پرواز را تدارک دید که مطالعه آن خالی از لطف نیست .

• چه طور به این نوع گردشگری علاقمند شدید و در این زمینه سرمایه گذاری کردید؟

پرواز جز ذات انسان هاست و علاقه به پرواز و صعود به صورت فطری در نهاد هر انسانی قرارگرفته است. برای همگانی ساختن پرواز و در دسترس عموم قرار گرفتن صنعت هوانوردی لازم بود تا تمهیدات وافی و کافی مثل ازدیاد وسایل پرنده و مکانهای تفریحات هوانوردی فراهم شود.به همین منظور و با بررسی وضعیت صنعت هوانوردی ایران و البته مقایسه آن با سایر کشورها به خوبی عقب افتادگی این صنعت در کشورمان مشهود است که با استفاده از تجربیات صاحب نظران تصمیم گرفتیم با ورود به این بخش نسبت به سرمایه گذاری و ایجاد زیر ساخت اقدام نماییم.

• گردشگری هوایی در کدام گروه از شاخه های گردشگری قرار گرفته و در ایران چه جایگاهی دارد؟

همانطور که می دانید گردشگری در دهکده جهانی انواع مختلفی مثل اکو توریسم،توریسم ورزشی،توریسم سلامت،توریسم مزرعه و روستاو.....همچنین توریسم هیجان دارد که هوانوردی و پرواز با انواع وسایل پرنده نیز در این بخش قرار گرفته است. اما متاسفانه این نوع هیجان در ایران به خوبی شناخته نشده و مردم حتی از آن بی خبر هستند. در حالی که میتوان در ایران هواپیما اجاره کرد، خلبان شخصی شد و یا هواپیما داشت.

• آیا این نوع گردشگری ازنظر قانونی حمایت شده است یا اصلا به حمایت های قانونی نیاز هست؟

در مورد حمایت های قانونی که وضعیت مشخص است. قطعا فعالیت ها بایستی در چار چوب قانون و مقررات بخصوص مقررات هوانوردی انجام گردد. اما متاسفانه گاهی  قوانین با نگاه توسعه ایی نگارش نشده و نگاههای غیر گردشگری در آن لحاظ می شود در حالی که تسهیلات قانونی می تواند منجر به توسعه این صنعت در کشورمان بشود.

• آیا گردشگری هوایی تاکنون از سوی دولت حمایت شده است؟

در مورد حمایت های دولتی و با توجه به انحصار بعضی از امور هوانوردی با دولت  از جمله ناوبری ها و خدمات ترافیکی فرودگاهی و همچنین فرودگاهها ،هرگونه حمایت در این بخش موجب گسترش فرهنگ هوانوردی خواهد شد.به عنوان مثال در ایران و در هر استان و در بعضی استانها چندین فرودگاه وجود دارد که در صورت حمایت دولت میتوانند به عنوان  مراکز هوانوردی عمومی و تفریحات هوانوردی استفاده شود.

• آیا در این نوع گردشگری سرمایه گذاری خارجی هم صورت گرفته است؟

خیر.سرمایه گذار خارجی در این زمینه نداشته ایم.با توجه به نوپا بودن این صنعت در کشور ایران و وجود موانع مختلف برای توسعه و همچنین عدم زیر ساخت کافی ،سرمایه گذاران خارجی تمایلی به این موضوع از خود نشان نداده اند.

• آماری از درآمد جهانی یا اشتغالزایی این نوع گردشگری در دست هست اگر وجود دارد سهم ایران در این زمینه چقدر بوده ؟

بر اساس گزارش سازمان جهانی هوانوردی درآمد صنعت گردشگری بالغ بر 70 میلیارد دلار  دردنیا بوده و با توجه نوظهور بودن این نوع گردشگری در ایران سهم کشورمان در این زمینه بسیار ناچیز است که با راه اندازی مراکز هوانوردی عمومی علاوه بر افزایش سهم درآمد ایران در بکارگیری نیروی متخصص از جمله خلبان  فنی و بسیاری نیروهای عادی نیز در این مراکز مفید خواهد بود.

اما درباره سهم اشتغالزایی این صنعت بازهم براساس همان آمارمی توان به 15 میلیون شغل در حوزه گردشگری هوایی در جهان  اعم از حمل و نقل هوایی و شغلهای وابسته اشاره کرد وتحقق سهم ایران در این امار و ارقام نیازمند حرکتی جهادی است.

• همانطور که می دانید این صنعت گران است و برای عموم گردشگران قابل دسترس نیست  چه راه کارهایی برای ارزان شدن گردشگری هوایی وجود دارد؟

با توجه به پر هزینه بودن این صنعت بدون شک قیمت تمام شده ارائه این خدمات نیز کمی بالاست.اما در تمام کشورها طرحهایی برای کاهش هزینه ها وجود دارد. مثلا در کشور آمریکا طرحی در مجلس تصویب شده که به موجب آن تمام مالکان  هواپیمای شخصی ، موظف به سوار کردن مردم عادی و ثبت در برنامه پروازی شده اند و این یعنی پرواز برای همه.

در کشور ایران هم لازم طرحهایی با حمایت دولت و بخش خصوصی برای کاهش هزینه ها و عمومی کردن صنعت اندیشده شود.

• نظر شما به عنوان کارشناس درباره ایرتاکسی ها چیست؟

ایر تاکسی یا تاکسی هوایی مقوله ایست که کمتر در ایران مورد توجه قرار گرفته است. بر اساس تعاریف سازمان بین المللی هوانوردی icao تاکسی هوایی عبارت است از استفاده از هواپیما های 9 تا 19 نفره در مسیرهای بدون برنامه که موجب صرفه جویی در زمان  هزینه می شود.

نمونه این طرح که زیر ساخت ان توسط شرکت هوانوردی افشید کارمانیا در جنوب شرق کشور و به مرکز کرمان در حال اجرا است امکان حضور استفاده از هواپیمای مذکور را بدور از تشریفات خاص فرودگاهی فراهم کرده و تبدیل به مرکز گردشگری منطقه شده است.

اما بطور کلی بعضی از مزایای ایرتاکسی به شرح زیر است:

-امکان استفاده از مسیرهای کوتاه(بین شهرستانها)

-استفاده از تسهیلات فرودگاهی مناسب و فرار از تشریفات فرودگاهی مخصوص شرکتهای هواپیمایی

-استفاده در موقعیت های اورژانس

-استفاده جهت تورهای گردشگری و حمل ان به هر نقطه مورد نظر

 *  نظر شما درباره حضور بخش خصوصی در این نوع گردشگری چیست؟

این نوع گردشگری از اساس خصوصی است و بدون تردید دولت فقط نقش نظارتی و حمایتی خواهد داشت . اما با توجه به وجود پتانسیل های بالای مالی در بخش خصوصی گردشگری ایران می توان با فراهم کردن زیرساخت های قانونی زمینه ساز حضور گسترده تر این بخش در گردشگری هوایی کشورمان شد چون این بخش فقط در زمینه برگزاری تورها فعال نخواهد شد بلکه واردات قطعات، ساخت و تولید ، آموزش خلبان و نیروی فنی همه و همه زمینه های اشتغالزایی و حضور بخش خصوصی در این شاخه از گردشگری است.

• جایگاه مطبوعات در توسعه گردشگری هوایی چیست؟

مردم ایران به صنعت هوانوردی به عنوان وسیله ایی لوکس و تجملاتی نگاه میکنند. در حالی که گاها قیمت هواپیمای دو نفره شخصی از اتوموبیل نیز ارزان تر است.لیکن مردم نسبت به این موضوع بی اطلاع و یا کم اطلاع  هستند.

بنابراین رسانه ها با تعریف این هوانوردی و ترسیم راهکارهای آن برای مردم باعث کشاندن مردم به فرودگاه های هوانوردی عمومی خواهند شد تا مردم از نزدیک هواپیما را لمس کنند. بنابراین  مطبوعات نقش اساسی در این زمینه به عهده دارند.